장음표시 사용
101쪽
tis indignatus Alexander, si Gellio ides habenda l),
epistolam quam transcribit Gellius, suo praeceptori misit qui autem respondi e eos neque editos eSSe neque non editos, quoniam, aiebat, iis solis
qui nos audiunt cognobiles erunt 2ὶ 3 L. XX, c. V, .sq. Inter alia quorum facit mentionem pera, libros animalibus eaeqt isitissime composuisses dicitur a xlit, c. m. Arist0leles laudanturque ejus physica problemata in L. xlx, e. iv l.
quibus multa lepide et eleganter disputantur quo rum tamen in undevicesim libro exempla tradit non bene hoc respectu delecta d). De numero tamen excipienda videtur Aristotelis de nive et aqua concreta opinio, quam pol deterr mum 4 esse et hominibus insalubrem contendebat, cujus rationem verbi ipsius Aulus refert. L. xlx, e. V. In eodem libro asserit Aristoteles, quod postea dixit quoque Plutarchus, palmam gravi SSimi ponderibus obniti et curvatam Ino reSurgere L. III, c. I, 2.
Haec de iis motibus quos in corpore animi m0tus efficiunt Polycrita nobilis femina Naae insula, L. III, e. xv, 1 insperato gaudio animam exspiravit : ruborem pu-
i Vide miter, tria. P. 0. 2 CL Cici, Fraom. Hortens. Magna animi contentio adhibenda est in explicando Aristotele, si legeris v et Mont Aristote se ante enquelque endroit de affecter robscurite : victeus affectationi l. III,
102쪽
dor, pallorem timor gignit in hujus rei causis quae Aristoteli videntur relatis, adjicit Gellius cum
magistro suo eum non ultimam causam dixisse cursanguis vel diffundatur vel contrahatur itaque altiS- Simas cauSaS. quod est vere philosophi, interdum
Ad naturalem philosophiam proprie spectant quae sequuntur dixit Aristoteles mulierem in AEgypto
uno partu quinque pueros ense m eumque esse sinem multuustae hominum partionis, neque plures unquam simul genitos compertum, hunc autem numerum esse L. I, e. ii rarissimum. Addit Gellius Caesaris Augusti ancillam L , . , . uno pari quinque puero edidisse, sed pueros et
illam non mullo post mortuos. In libro de somno ait idem Aristoteles cuncta animalia tactu ei gustu 2ὶ, L. VI, e. i. q. nisi Sint impersecta esse praedita. Quod ad logicam attinet, cui Gellius, utpote rhetorum Iamiliaris et academicorum, studere debuit. aristotelicam syllogismi desiniti0nem sic ad verbum L. xv e. xxv prope Veriit Syllogismus est oratio in qua, consensis quibusdam et concessis, aliud quid quam quae conce8Sa Sunt, per ea quae conceSS SUDt, necessario consscitur a uod ad mores, haec quaestio L. XX, e. v. memoratur cur ii qui Bacchi artes colunt male sinisamosi an quia minime rationi et philosophiae student an quod aetatem in voluptatibus agunt et ali-
103쪽
quando in paupertate quae duo viliorum fontem et originem esse credit Gellius. Quaedam quoque ex Aristotelis libro de memoria
in Scripto excerpta de causis uberantiae et interit memoriae l), in libro Gelli octavo cujUS ma Ilent lan IlII e. u. ium tituli, continebantur, quae suppleri vel eonjiciendo non poSSUnt. 8 De Peripateticis. Ex peripateticis quorum placita de virtute stoicis, Epicteti sententia, opponuntur, cujuSdam aequali Ssui mentionem facit viri boni, bene docti et Aristote L. lx, t. v. 2.lis unice studiosissimi, quo suadentem nive abstine- rei, quod supra diximus, bellum postea et odium nivii imit dum amici indutias cum ea varie factitabant L. IX, e. v. h.
Inde conjici potest quae fuerit ejus docilitas et simul pertinacia. Inter alios Lycei sectatores non omittendus est Andronicus Rhodius ex quo Alexandri ad Aristotelem epistolam supra relatam excerpsit Gellius quique jubente Sulla, Aristotelis Theophrastique opera primus
recollegii et edidit. In xx z. V, 0.
Theophrasius de quo jam diximus, philosophorum
peritissimus 2 vocatur, cujus hae mirae sunt Opi t.. XV m. nione : omnes in Paphlastonia perdices bina corda L. IV, ΟΠΙ,
104쪽
L. i. e. - . l. habere si ei delphino amatores esse flagrantissimos. 2 δ'' Ili: rebus simpliciter relatis se bona lide esse osten dii quam in praelatione prositetur. Hoc titulo inscriptum erat sextum octavi libri caput is cum post offensiuncula in gratiam redeatur. expostulationes eri mutuas minime utile esse superque ea re ei sermo Tauri expositus et verba ex L. Ill. e. i. Theophrasti libro Sumpta. Facile conjici potest Gellium pro moribus suis benevolam mentem in illis exhibuisse. um liceat aliquando amico pro Suo amico contra morem agere clarius et abundantius,leste Gellio, inquisivi Theophrasius quam Tullius quaestionem enim de qua multum disputaverunt l, i, e ui, 2 philoSophi Cicero paucis tantum verbis delibarit. Queritur tamen Gellius quod Theophrastus generibus
rerum summatim universimque utatur nec directum L. I, e. ui, M. atque perpetuum distinctumque singulis rebus prae-L. I, e. iii est septum e romat 2 unde apparet eum, quod ad vitae rationem spectabat, expressa et aperta monita requisivi SSe. Alii ab illo citantur Aristotelici. Dicaearchus et L. iv, e. ix, 4, . riStoxenus, quatenus tantum de Pythagora testimonia ediderini, Heraclides Ponticus cujus in octavo libro desideratur historia jucunda memoratu e m
2 Cic. Parva, inquit, et ienuis vel turpitudo vel infamia subeunda est si ea re magna utilitas amico quaeri potest. -- Tusc. V, 23. Ct. Renouvier, an de phil ane. t. II, p. 376 Sa morale tu peus6vhre ira permit hahomme hin petit maliour u grandilon.
105쪽
Peripateticus quoque fuit Critolaum l), qui temp0ribus sere M. Catonis et pnnici belli eum Carneade
academic et Diogene Stoico ab Atheniensibus ad Se L. XVII, di xxi. natum populi romani legatus est: qui voluptatem malum Sse aiebat, quippe quae multa mala scilicet injurias, desidias, obliviones, ignavia paria : uJus L. IX, . . .
orationem scitam e teretem Rutilius et Polybius ludicabant quique reser Demosthenem a legalis Mileto Athenas missis ingentem ut tacere pecuniam aege-
Illis et quibusdam superioribus 10ci videtur aristotelicorum gratiam aliquam, minorem tamen quam Epicureorum et stoicorum academicorumque apud Romanos suisse. Recte enim conjicitur Critolai serm0nes saepissime late fuisse quos romanae mente aSSequi non possent et ideo Iactum esse ut minime e tribus
illis atheniensium legatis pernotuerit 2j. Celerum ex omnibus disciplinis quae Romae fautores habu runt Stoici ei Epicurei, ut non immerito dictum eSt, maximam auctoritatem adepti sunt quod simplicia praecepta et legibus similia iradebant I).s De Stoicis. Stoicae ergo disciplinae multa exempla exposuit Gellius ejusque sectatores cum quadam admiratione nominavit. Sic jucundo illo cassitae apologo hoc mo-
106쪽
nostra ipsorum voluntate pendent l). Haec quoque Metelli Numidici sancti viri, verba laudat, cum Stoi-
Q, e. i. 7 ci c0s gruentia, quaeque assidua lectione digna existima Gellius non minus quam quae a gravissimis
philosophis scripta sunt: mis demum propitios deos esse aequum est qui sibi ipsi non sunt adversarii imm0rtales virtutem approbare, non adhibere de- Plane deliniit quae sibi illa proposuerat philosophia scilicet ethicam rem naturamque humani ingenii virtutumque origines of iaque earum confinia aut contraria, morborum vitiorumque fraudes, ani-L. l. e. l. i. Oruntque labe ac pestilentias 2ὶ Verumtamen iis tari, e ii 4 iudi gnatur qui salSo e Stoico praedicant. Qua acrimonia intempestivum et insubidum adolescenti cujusdam post epulas sermonem proεequitur, qui jac- L l. e. i. tantia et inani stlori omnes defatigabat, cujusque Herodes ilicus superbiam et loquacitalem Arriani, ut stupra diximus, dissertatione vituperavit et castigavit Temporibus enim Gellii, dum stoicorum alii regulas minutiores edunt et alii sortiorem disciplinam pythagoricis vel cynicis praeceptis additis red-
Il et Pontan. Fab. l. IV, p. 22. Cujus hoc est initium ab Enniano proverbio haustum is eri'attenda qu' tot aeui, 'estra commun pro-
verbe. No quid expectos Moos quod tu per te a ro possis.
107쪽
dere credunt, a priore inceritate doetrina diverterat i et multi e nomine praeStigia proferebant : nici praesertim, cum academici et epicurei stoicos Strictis argumentis aggredi conabantur, maxima apud vulgum auctoritale valer videbantur et omnes philosophorum rationes a ipsam philosophiam per ludibrium labefactabant 2j. Gellium autem apparet vanorum ludi0rum nee ad agendum spectantium admodum laeduisse. Sic, qu0d ad stoigorum opinionem de vivendi causis allinet,
quod si visus emissione radiorum in oculis in ea L. I, e. xvi 2. quae videri queunt, aerisque simul intentione. OS,
quam eam aliis philos0ph0rum comparavit opinionibus, post Ennium diei degustandum ex philosophia non in eam ingurgitandum. v redit enim L. V. e. vii 5. non ad tales lautum disquisitiones Sed ad mores praecipue pertinere philoSophiam. Qua arte et elegantia narrationes componit, Xemplaria vitae et lutea praecepta sabulis intexensi
Digere nescio quam Scenicam actionem in qua cuique perS0nae proprium altribuitur munus et sermo naturae convenien S. Cum Tauro et quibusdam Lebadiam Fenerat ubi L. xvit, e v, 2. stoicus quidam philosophus gravi morbo afflictababatur cujus compreSSi gemitu non dolorem magis indicabant quam pugnam adversurn dolorem, qui cohibebat coercebatque intra se violentias e renati L. XVH e. v. a.
108쪽
doloris. Hinc sub nomine Tauri occasionem rapit evolvendi quid de dolore et sortitudine censeat, quam
L. XIII, e. v,l3. rerum tolerandarum et intolerandarum scientiam nuncupat, negatque SSe eam quae contra naturaim,
monstri vicem, Dilatur. In alio itinere quod navigationem a Cassiopea a L. XIX, e i M. Brundusium dicit . comitem habebat philosophum I. XIX, e i, 4. in Stoica disciplina celebratum. Exoritur procella terribilis, qua disturbantur omnium animici ille tamen impavidus manebat, nullo ploratu, ne minima quidem voce dila, sed coloris et vultus turbatione l)non multum a ceteris disserens Cujus tamen notat superbiam cum a divite quodam ex Asia homine interpellatus quod palluisset, post aliquantulam cun tationem, astidiose per ipsa Aristippidiscipuli verba
L. XIX, e. i. s. in Simili temporei simillimo homine interrogati, res
ponderit. Sic intempestivo homine ille se expedivit
stoicus quae tamen agendi ratio non omnibus placere poterii. Cum autem Gellius paulo post eum per-L. XIX, c. 1, 13. contaretur, placide et comiter Epicteti verba de sapientis et insipientis assentione recitavit. Disciplinam vero stoicorum non omnibus partibus
amplecti videtur, quippe qui cum Herode Attico.
109쪽
cujus de Threicio homine sabulam jam retulimus lin,
negaret hominem qui secundum naturam sentiret et saperet assectionibus animi omnino carere posse ii L. XIX, α mi S.
enim quasi adminiculis animus ad agendum excitatur, quibus sublati langueret et torperet cum quidem lateretur in vilia eas, si immoderatiores flant. verti, tamen si penitus avellas, una bona quasdam indoles amittas. Haec apologo adjiciebat Sic isti apathiae sectatores qui videri sese tranquillos et intrepidos et immobiles volunt, dum nihil cupiunt, nihil dolent, nihil irascuntur, nihil gaudent, omnibus vehementioris animi ossiciis amputatis, in corpore
ignavae et quasi enervatae vitae con8eDeScunt a. XIX, c. m,10. Alias narratur sermo qui Ostiae apud Favorinum, acriter scilicet et contente, OStro praeSente, inter L. XVIII, e. i.
peripateticum quemdam et stoicum de beata vita habitus est: in quo uterque minuta et nodosa, ut ait, argumenta miscebat. is verbis Gellius philosophorum uae aetatis contumaciam perspicue depingit ac vanam vel stoicorum dialecticam reprehendit. oium enim omnibus Zenonem Citiensem non modo apud Cratem cynicum verum etiam apud megaricum Stilponem studuisse 2), captiosisque argumentis abusum suisse Chrysippum
Zenoni placuisse ait voluptatem esse indimerens, id 4 lX, e. v. est neutrum, neque bonum neque malum, quod sese graeco vocabulo δια ρορο appellavi . Cujus Senien-
i Vide supra. et Zeller Ph. des Gr. t. III, p. 32.
110쪽
tiam cum Epicuri, Antisthenis, Speusippi, Critolai. Platonisque sententiis confert, adjiciens omnes ait tone originem ducere qui vario respectu variis Sermonum locis ea considerat i) Zenonem refert tempore belli cum Pyrrho rege
L. Iuli, e xxi. Sumpti celebrem sui SSe, et tanta cura tantoque sui apparatu opus lare ibi, ut eum aggrederetur, Car- L. VII, e. xv. eadem credidiSSe, ut elleboro Sese purgaverit. Hac
tenus de Stoicae philosophiae conditore nisi quod L. XIX, e. 1, 4 addit Scripti ejus congruere Arriani dissertationes.
De Cleanthe nihil nisi mentio sit in disputatione
L. t e. v. o. Supra relata Epictet adversu salsum stoicum.
Stoicae vero princeps philosophiae 2 a Gellio vocatur Chrysippus qui, cum negarent quidam providentiam, hoc argumento si quod multa sunt in terra mala, in libro περὶ προυοια quarto respondit I): ' ihil esse boni posse, si nullum exsisteret,
tum, quippe cum sit nullum adeo contrarium sine contrario altero, nullam non virtutem vitio esse oppositam quod ad probandum quatuor virtutes examinat: