Aulus Gellius quaternus philosophiae studuerit: Thesis, Paris

71쪽

et sine ulla dubitatione doctissimum ij, qui de grammatica, muSica, historia, geometria, philosophia tractavi quique de moribus, de diis, de legibus varia opera Scripsit, qui prorsus omnes disciplinas amplexus est. Ideo eum, ut jam alii quibus assentiri libet demonstraverunt, juxta Nigidium admiratur

et laudat Gellius 2).

Refert quae de septenarii numeri vi 3 et Septen lII, e. x. trionis etymologia senserit, nonnullaque quae de ll, e. xxi. lingua et sermone dixit ille, doctior quam fui Claudius eum Coelio Varrone enim et Nigidio auctoribus, a X e i, philologia clatina, Stylones incepta, plurimum viguit at recte a quibusdam reprehenduntur et pro insanis habitae sunt etymologiae sonorum Similitu L. XIII, e. xvi

dine delinitae quas citavit sine sere ullo diserim in 'Gellius 4ὶ Plura apud eum Varronis legenda sunt

quae ad grammaticam quam ad philosophiam spectant : ad hanc tarnen quodam modo perlinen ea quibus geometriae utilitatem demon Strat et quae de L. XVI, e. xm. Socrate narrat qui Xantippes uxoris contumeliaS. quo melior fleret ipse, leniter serebat addebat T. Varro . Vilium uxoris aut tollendum aut serendum,

usus est.

72쪽

aiebatque eum qui tollit vitium timorem commodiorem L. t e. xvn praeuare, qui fert sese meliorem facere. L li,e. xvm De satiri Meninpeo more a Varrono scriptis multa

nos docet Gellius, ex quibus vitae praecepta non lantum communia sed etiam singularia expromebat Siosi motus terrae fleret, litandum esse aiebat incertum de an deae, ne alium pro assio nominando fati re ζ, n e X m. stione populus alligaretur Tantum in diis mimortal bus asinu pertendis castissimi cautissimique erant

Romani Satiris enim cum a Lucilio differret linVarro et Heraclidem Menippumque magistros suos linimilaretur, non servili modo sequebatur, ac si ab iis sormam peteret, aliamen ex historia suae gentis ac praecipue sui temporis, ut nuper dictum est, maieriam hauriebat 33. - Hanc rem Gellius non indicavit. L. I, e. xx. Quod ad geometriam perlinet lineae citat definitionem quam Varro ait 4 longitudinem quamdam sine tali ludine et altitudine , adhuc usurpatam, quod uno verbo tantum latino exprimi non posse censet Gellius, L. I, o xx. niSi quis audeat dicere illatabile. Multis aliis Varronis fragmentis a nostro proposito alienis Gellius sane ostendit se permullum eo usum suisse cum paucorum in manibu versarentur opera;

ex quo etiam apparet quo discendi studio agraret et suae aetalis imaginem estingeret qua doctissimus quisque ad vetulissimos scriptores legendos pronus

73쪽

erat. Ex iis tamen praecipue excerpebat quae ad mores spectarunt improbalis omnibus quae exquisitiora alio pertinere viderentur. Sic Ennianam refert sententiam 4 Philosophandum est paucis, nam omnino e. V. haud placet, idque propter quod apud quosdam clisputaretur vox sit corporea annon memoratque Lucretii Cari opinionem

74쪽

De Pythagora est Pythas sis. Plerasque tamen veterum philosophorum disciplinas saepe quidem breviter, interdum diligentius, attigit. Pythagoreis ordiar. In Italiam, regnante Tarquis avit, e xxi ni Superbo Pythagoram venisse i ait de temporo vero quo id actum est alii jam disputaverunt, cujuSincertas aestimationes traditas esse contendunt, quoSconsulere oportet 2). Laudat Gellius apud eum et

L. i, e . A. eos, quos familiae ejus successionem appellat, illum ordinem et rationem quibus reciperentur et institue

rentur discipuli, ac memorat illud diutinum silentium quod iis, postquam de corporis et oris habitu conjecturam secisset, praescribebat Pythagoras enim videtur primus animadvertisse 5 quatenus ullus animum et mores signisscet et hanc artem invenisse

75쪽

culo ab Helvetico quodam scriptore, qui quasi sanaticum surorem spirabat, amplius prolata sui et nostris temporibus severiorum materiam inquisitionum praebuit. Quod si Pythagoras mathematicis magis quam animi seientiae studebat et majore cura principia

rerum numerorumque vice quam humanae mentis naturam anquirere videbatur narrat enim Gelliu8, - , - .auctore Plutarcho, quomodo Samius ille philosophus, cum Olympiae stadium ab Hercule sexcentis pedibus meiatum, ceteris Graeciae stadiis comparaSSet ratione proportionis habita, statum longitudinemque Herculis mensus sit eumdemque ait dixisse lunam septem et viginti diebus orbem suum lustrare, qui

numerus terni cubum essicit) - eum tamen non Ι, . xx.

fugiebat mente agitari corpoream molem vultuque cogitationis affectuumque signa et imaginem reserri quod ceterum congruere videtur cum illa de suturavita doctrina cujus sectatores docebant animam in ejus bestiae corpus praecipitem ire cujus quisque potissimum mores iunxisset. Copiosius illud silentium, non omnibus idem, Sed

aliis aliud pro solertiae aeStimatione, nec minus ta L. l, e. Ix, 3, sq.

me ussi quam biennium, probat Gellius, excerpitque pro exemplo ac praecepto satiram quam Tauro attribuit, adolescentes suae aetatis reprehendenti qui de omnibus rebus, nondum satis exerciti eruditique, disserere magistrisque disciplinae regulam et modum indicare contendunt. 4

76쪽

tal, e. n. 3 sq. Tre Pythagoreorum ordines enumerat et distinguit Gellius : quod pervulgatum meminisse satis est. AS-Seri quoque inter Pythagoreos societatem quamdam inseparabilem fuisse, similem illi antiquo consortio quod Romani appellabant ercto non cito. Quidam credunt illud societatis consortium paucis lantum fuisse tribulum, scilicet iis qui in primum ordinem pervenerant 1ὶ Inter ea quae de Pythagoreis disseruit Gellius, dis-

L. t Vie. l .sq. putat num animalium carne et labis abstinuerint,

quam salsam existimat opinionem. Testimonia refert Callimachi poetae qui sabis iis interdictum suisse asserit quia corpus perturbent 2ὶ cum contra Aristoxenus Aristotelis discipulus, qui negat fabas alvum subducere, reserat se a Pythagorico Xenophilo, cujus erat amicus, et a quibusdam aliis qui ab aetate Pytha gorae haud mulium aberant audiisse Pyth goram labis saepissime ei porculis haedulisque usum fuisse, ac Plutarchus, auctore Aristotele Pythagoreos paucis tantum animalium partibus dicat abstinuisse. Fabarum interdictionem Gellius interpretari videtur secundum Empedoclem 5 qui disciplinas Pythaoorae secutus, Versu quodam carmini et non a sabulo edendo, sed a rei veneriae proluvio homines deducere voluit. Νonnulli credunt hanc Gellii interpretationem esse salsam et a quadam Orphicorum consuetudine de

77쪽

Sumptam postea ad veteres pythagoreos suisse relatam l). lii carnis edendae interdictionem non verisimilem esse contendunt cum inter illius disciplinae sectatores annumeretur athleta Milo crotoniensis 'in Refert quoque Gellius a Dicaearcho peripatetico, Clearchoque Platonis et Isocratis discipulo, traditum fuisse Pythagoram non Euphorbum tantum, quod omnibus conflat, sed etiam Pyrandrum, Callicleam et pulchra facie meretricem cui nomen uerat Algo 3ὶ L. IV, e M 14. Quod ad moralem philosophiae partem attinet, ait Gellius pythagoreis visum suisse homines sibi sua mala attribuere debere nec deos aut satum eorum

insimulare. L. VII, c. H.

Pythagoreum Archytam narrat, auctoribus compluribus inter quos Favorinus est, simulacrum columbae e ligno secisse quod volaret quod prodigium illi videtur verisimile et credit tali modo fabricatum Ita erat scilicet libramentis suspensum et aura spiritus

inclusa atque occulta concitum. 3 L. X, α XV s.

Auctore item Gellio, primum Aristidem Samium dixit Varro lunarem curriculum octo et viginti diebus effiei animadvertisse: ad quod haec adjicienda Sunt 4 Iu α x. quod et numerus ille quater septenis essiciatur et

comparat.

78쪽

sibi additos compreMndas. Fatendum est quidem Gellium in iis magis vitam et habitum Pythagorae et Pythagoreorum leviter praestrinxisse quam in interiores disciplinae partes penetravisse : quaedam tamen ex ejus testimoniis utilitas percipi potuit. L. ill e xi. Pythagorae sere aequalis euophanes ob hoc solum memoratur quod de Homeri estodique aetate disputavit et illum hoc priorem natu fuisse contendit. Nihil omnino de Eleatica philosophia apud Gellium

item de Ioniis siletur. Cur ea neglexerit causa Sane sui ejus ingenium magis ad narrationem quam ad indagationem pronum et leviorum rerum studium, quod in ejus aetate vigere solebat. L. XV, e xx. De Anaxagora hoc solum resertur Euripidem l)ejus suisse discipulum, cujus personae aeque ac doctrinis alludere poeta nonnunquam videtur 2 de Empedocle, praeter versum de labis supra relatum qui num vere ad Empedoclem pertineat et eam significationem habeat dubitatur Sin, cum ad populi sus-L. XVII. e. ixi fragia Spectare poSSet, eum in philosophiae naturalis studio juxta tempora pugnae apud fluvium Cremeram floruiSSe. Hoc tamen testimonium quidam aiunt nimis tempore desinitum et pauca de Empedoclis vita esse

79쪽

cognita lin. ullam facit mentionem de commercio quod creditur fuisse Empedocli cum quibusdam pythagorei collegii philosophis nec de eo studio quo mysticam Pythagorae orationem imitabatur ac miracula assectabat 2J.

2 De Democrito et Epicuro. Plura dicit de Democrito Vixisse eum ait 4 circa annum sere post conditam Romam trecentesimum vicesimum tertium , a Gellio alii dissentiunt qui L. XVII. e. xi anno quibus natus et mortuus est Democritu incerto esse asserunt Iin Resert quomodo et qua causa Democritus semetipsum lumininus oculorum privasse tradaitur, quo meliu L , . xvri.

intenderet animum aut, si Laberio des est habenda, ne florentes malos cives videret. Quae historia vera an salsa sit non perpendit dum conjici potest cum probatissimis aucto fibus 4 eam ex illis quae de sensuum erroribus cogitabat Democritus

desumptam SSe. Auctore Democrito, tibiarum onus nonnulli morbis remedio est Tanta prorsus , inquit GelliuS, L. IV, e. m, .

assinitas est corporibus hominum mentibusque et propterea vitiis quoque aut medelis animorum et

i Zeller t. II, p. lae 200. 2ὶ Grote, ibid. 3 Vide Zeller i. II, p. 28 l.

80쪽

- 52 septenari- Omnes numeros per quos progressus est

sibi additos comprehendat. Fatendum est quidem Gellium in iis magis vitam et habitum Pythagorae et Pythagoreorum leviter praestrinxisse quam in interiores disciplinae partes penetraviSS quaedam tamen ex ejus testimoniis utilitas percipi potuit. L. m. e. xi Pythagorae sere aequalis euophanes ob hoc solum memoratur quod de Homeri Hesiodique aetate disputavit et illum hoc priorem natu suisse contendit. Nihil omnino de Eleatica philosophia apud Gellium item de Ioniis siletur. Cur ea neglexerit causa Sane fuit ejus ingenium magis ad narrationem quam aditidagationem pronum et leviorum rerum studium, quod in ejus aetate vigere Solebat. L. XV, e xx. De Anaxagora hoc solum resertur Euripidem i)ejus suisse discipulum, cujus personae aeque ac doctrinis alludere poeta nonnunquam videtur 2 de Empedocle, praeter versum de sabis supra relatum qui num vere ad Empedoclem pertineat et eam significationem habeat dubitatur 3ὶ cum ad populi sus-L. XVI l. e. 1xi fragia Spectare poSSet, eum in philosophiae naturalis studio juxta tempora pugnae apud fluvium Cremeram furuisse.

Hoc tamen testimonium quidam aiunt nimis tempore desinitum et pauca de Empedoclis vita esse