Aulus Gellius quaternus philosophiae studuerit: Thesis, Paris

81쪽

cognita lin. ullam facit mentionem de commereio quod creditur suisse Empedocli cum quibusdam pythagorei coliegii liilosophis nec de eo studio quo mysticam Pythagorae orationem imitabatur ac miracula assectabat 2ὶ

2' De Democrito et Epicuro. Plura dicit de Democrito Vixisse eum ait et circa annum sere post conditam Romam trecentesimum vicesimum tertium , a Gellio alii di SSentiunt In L. Vil. e. xi anno quibus natus et mortuus est Democritus certo esse asserunt d). Refert quomodo et qua causa Democritus semetipsum luminibus oculorum privasse tradatur, quo melius L . . ni.

intenderet animum aut, si Laberio des est habenda, ne florentes malos cive videret. Quae historia vera an salsa sit non perpendit dum oujici potest cum probatissimis auctoribus 4 eam ex illis quae de sensuum erroribus cogitabat Democritus

desumptam SSe. Auctore Democrito, tibiarum sonus nonnulli morbis remedio est Tanta prorsu8, inquit Gelli US, I ly e. xm, .

assinitas est corporibus hominum mentibusque et propterea vitiis quoque aut medelis animorum el

l Zeller t. II, p. l99, 200. 2ὶ Grote, ibid. 3 Vide Zeller i. II, p. 28 l.

82쪽

corporum. Hoc quidem verisimilius est quam quod scripsit tibias scite modulata viperarum morsibus

L. IV, e m 2 mederi quippe cum venenum, mente etiam tranquilla, sanguinis cursu per vena intromissus Serpere pergat. Ea quidem sine ulla animadversione Gellius colligit, Theophrasio majorem dem dare possumus asserenti lenibus tibiae modulationibus

L. IV, c. xm l. podagrae minui doloreS, cum animus a sensu doloris ad voluptatis sensum avertatur lin. Ea nempe est vis animi et imaginandi facultas ut persaepe corporiS dolore modo mulcere, modo augere vel etiam excitare possit. Exemplo uti licet, inter multa alia, quod de nobili aetatis nostrae scriptore reseri philosophus in primis observator et experimenti sectator, qui . cum mulieris quae venenum bibisset mortem depinxisset, ita sui allectus ut omnia quae veneni potionem sequuntur passus sit 2ὶ Negat tamen Democrito, nobilissimo philosophorum, attribui posse multa de prodigiis ac portentis dicta quae Plinius, ut supra vidimus, aliique in eius libris legisse se dicunt, creditque ab iis illa commenta in Democriti nomen data nobilitatis auctoruatisque

83쪽

ejus perfugio utentibus. Philosophiae istorico si L X e. xu, g. nobili, qui Gellii opinionem probat, assentior. Democriti opinionem de voce refert qui eam ex individuis corporibus constare dicit ei ευρια λογω, appellat s adjicitque Gellius tales quaestiones nullo

modo ad rationem vitae pertinere, ideoqHe SSe De L. V e. xv, .gligendas, quod congruit cum ejus ingeni rei moralis in primis studioso hoc quoque nobi notandum videtur Democritum Empedoclis modo vocem et vi Sum explicavisse 2ὶ Epicurum quoque reprehendit quod huic vanae quaenioni studuisset et visum simulacris e corporibus a pluentibus et in oeulos sese inferentibus emci credidisset J quas omnes conjecturaS, Ut antea I, V, e xvi, 3. diximus, philosopho esse utile negat Gellius. Bonarum artium autor praesertim et vindex, dess-nitionem dicit qua Epicurii voluptatem summum bonum ponit, eique Tauri et Hieroclis stoici melior

ram opinionem Epicuri perpexisse quae melius hodie

intelligitur ο).

ii Zeller t. II, p. 283. 2 Cf. Zeller t. II, p. 334. 3 Cf. Cic. De Fin. I, 6.

84쪽

Causam tamen Epicuri, ut supra demonstravimuS. contra Plutarchum agi pro usu verbi quod sensum promit lucidum et pro forma et ordine syllogismi, L. II, e. m. Specie impersecti, re tamen plane concludentis. o-tanda apud Gellium est illa certi et compositi ordinis contemptio qui aridam et jejunam admodum ratiocinationem essicit, cujusque causa recentiores philosophi syllogismum repudiare voluerunt cum alii strictioribus argumentis eum nihil per se valere contenderunt nisi jam probetur quod generaliter sump

3 De Sophistis. Democrili ait, quod recte refellitur l), discipulum

L. V e. m. suiSse Protagoram, quem narrat a b ulo philosophum in studiis doctrinarum egregium evasisse Mepideque reser quomodo eum sibi adhibuerit socium Democritus 2 sed cla esse creditur narratiun cula Artem ceterum sophisticam non densis et ordinatis argumentis refellit, cujus in primis sui magis-ler Protagoras, nec explanat qua ratione et causa de

Democriti sontibus ille suam deverterii disciplinam I)cum Gorgias ab eleaticis principiis 4 suam hause-

l Zeller t. II, p. 465, contendit hoc non congruere cum aetatis diversitato et in Protagorae doctrina nullum Democritea philosophiae iudicium contineri. 2 Mont. l. II, c. XVII.

85쪽

rit ac quomodo alius alia via ad similem sere conclusionem pervenerit Plerumque enim non curat de iis quae ad metaphysica attinent. Protagorae exprobrat quod insincerus fuerit hila-

sophus et sophistarum acerrimus, dein, quod pecu L. Viis x, 3.

niam ingentem a discipulis acciperet annuam lὶ 90Siremo quod pecuniae mercedem, se id docere polliceretur quanam verborum industria causa infimmior fieret potior 2j, qua de re Gellius ei Aristole les conveniunt 3ὶ priorem vero accusationem Si Ilon salsam, amplificatam saltem uisse quidam conten

Narra quoque quomodo Protagorae parsimoniam unus e discipulis, Euathlus quidam, argumento reciproco luserit quod Graeci τι στρεφου dicunt contra enim ipsum qui eo usus est referri potest ei utrinqUB L. , . , . parile valet. Haec historia jucunda sane et ingeniusa

aliis I videtur, aliis non verisimilis quod eadem de Corace et Tisia narratur 6 , quodque enodabilis sorte quaestio fuit iis similis quas pro exemplo discipulis suis sophisiae proponere solebant 7 .

Alius sophisia, Prodicus Ceus, cujuS abdia de L. XV e. Xxi

86쪽

Hereule nobilis est ij, memoratur tantum inter Euripidis magistros 2ὶ cum Anaxagora I et S emis, at rhetor vocatur 4ὶ Gellius enim inter so- s. 'u hisias distingui philosophos et rhetores. Sic e rheu ricus sophisia haud sane ignobilis ex istis argutulisei minutis doctoribus x traditur argumentum quoddam Tullii reprehendisse. Alias mentionem facit Sophisiae ignari temporum quibus clari et nobiles viri vixerint, cujus errore impulsus est ut tabulam quam-Lχνη, .ssi Gisi, pro aetate cujuSque, clarorum virorum ipse

ιGinponeret. Nullam Gellius aliorum discipulorum Proisse facii, Damonis scilicet, Theramenis, ISocratis Prodici alioquin et Socratis discipulum fuisse Euripidem nega philosophiae graecorum historicus quamvis cum iis commercium habere potuerit I). Quantum sophis lis esse in se usus mullis in locis

ss. xi, Gelliis os letidit 6 : nfames materias eos adortos esse dicit, reser quo ut 0do 08 refelleret Socrates,1 xνut e. v. s. quibusque verbis ut Callicli per80na vere ingenue frix e sui . s. que eo pr0Secuiu Si Plato qua re ipsi mouendi sumus me inerti inanique desidia cullum e studium

ti cici, de ula. I, 32. et cie. Tuae. III, l4. - contradicit Zeller t. III, p. 15 et 20 cs. Denis l. I, p. bet. 3 Vide Zevort. Disserιaιion sur a vi et a doetrine 'Anagasore p. 24, 26. 4ὶ ullam aliorum Prodici discipulorum mentionem facit Gellius Zester. . I, p. 70). 5 Vide Zellor, ι ι.

87쪽

- 59 philosophiae mentiamur. 3 Cum graecorum mphis L. X e. xvi 2. tiarum somrtiis argumenta parum honesta et nimis L. VI, e m 34.

αudacia comparat. Unde etiam apparet quantum veritati et morali rei studeret, et simul quam salsam Sophistarum imaginem sibi iungeret, qui nunc rectius judicantur. 4 De Socrate. Philosophiae quae est de vita et moribus 1 vulgatum est praeceptorem suisse Socratem et acerrimum Sophistarum adversarium: parum tamen de ejus doctrina disserit Gellius nec quam grandi natu SSet cum docendi professionem instituerunt sophistae quaerit 2ὶ Facetissimae tantum dissimulationi assu L. XVIII, c. v. dit qua ad eos utebatur, quaque Apollinaris Sulpicius jactantiorem quemdam irrisit. De modo vivendi Socratis plura dicit quam de doctrina. Memora qua patientia antippes uxoris serret

contumelias 5 quo lacilius ut Alcibiadi respondit

pereontanti eur tam acerbam mulierem domo non L. I, c. xo 11.

emgeret, ceterorum injurias toleraret ε); qua sorti

l cf. te. Tuae. III 4 Socrate omnis quae est de vita et moribus philosophia manavit. set Vide Zeller op. it. t. IlI, p. 54. 3 Mont. l. II, c. I Epaminondas. . . resus de richesse que lasortune tu me e main par ne Voy tres legitime, our avoles dic il)

88쪽

iudine labores et exercitia paleretur, quoque modo

L. II. e. i, 3. Saeptu perdiu ac perno summo lucis ortu ad

orientem solem alterum, eodem statu et loco immobilis desisteret lin qua temperantia, cum se bimere atque

L. XIX, e. n. me diceret ut viveret, cum multi contra vellent vivere ut biberent et ederent, corpus suum adverSu morbOS

munivisset, quo lacium est ut per illam Atheniensium pestilentiam, communem cladem innoxius effugerit. L. XII, e ut 6. Resert quoque hanc ejus ententiam pejus esse injuriam sacere quam pati et inter titulos octavi libri hoc inscribitur Quam sestive responderit antip- VIII, e. o. pae uxori Socrate petenti ut per Dionysia alviore Sumptu cenitarent. ν Verecundiam ejus palefacit qui

in quadam parum pudica oratione pallio caput operuit.

Quae cuncta, quamvis brevius, quam ut digna essent verae philosophiae moralis patre, relata Sint, admirationem et venerationem Gellii erga Socratem manifestam faciunt 2 . Desideratur lamen apud eum diligenti0 exquisitio dictorum et aclorum Socretiis quae inconsulto accipit quod ad hoc propositum attinet, ad varia recentiorum temp0rum de persona Socratis 3 judicia revocare satis est et auctoribus

porter te continuel intamarre de la teste de a lamme comme euix qui soni accoustumes h l ordinatre bruic des oves h pulse rea n Mont. l. t II, c. IIIJ. t Boc factum admitti posse ait Zeller t. III, p. IT, et temporibus pugnae ad Delium evenisse, quod asserit Philopon .s ct Noni. l. III, c. XIII I, c. I. 3ὶ ourrisson, ensis humuine. p. 38-4l. - Α. Lemoine, Lame eicieeorps, p. 279 28l, 20 l. - ouilleo Philosophie de Socrate, . II, p. 269.

89쪽

assentiri qui inter ea medium quoddam tenent l).

5 De Socratis discipulis. Ex illa quam vocat Sucrati cohortem 2), praeter L. II, e. xviii, . Euripidem, de quo supra diximus, nominantur Aris

tippus, Euclides Megarensis I), Phaedon Elidensis

Quem illo hortante, redemit Cebes. Utriusque Euclidis megarici philosophi et alexanorini geometrae mentionem facit Gellius : hujus citatur lineae desinitio brevior quam Varroni S illi US L. I, e. xx s. Darrat solertiam qua, spreto Atheniensium decreto, Socratem adibat ii ut vel noctis aliquo tempore consiliorum sermonumque du fleret particepS. Uo L. VI, e. x, 4.

exemplo supra vidimus Taurum, ut discipulos ad philosophiam excitaret, uti esse solitum. Hanc historiam alii absurdam 4), alii contra non omnino incredibilem esse putant b), ad quos, mea quidem Sententia, inclinare decet. Aristippi, qui duas solum res a Socratis disciplina servare videtur, liberi arbitrii amorem et earum rerum studium quae ad mores pertinent 6 , tradit Gellius

90쪽

responsum nebuloni cuidam interroganti cur in tem

L. xlx. e. i. o. peState timeret eum ipSe nihil metueret, dicentis se pro Aristippi anima timere, illum pro anima nequissimi nebulonis non maynopere esse sollicitum quod

superbo simul ac delicato ingenio Aristippi l non

repugnat. L. II, e. xum, Phaedon Eliden Si inter philosophos qui servi lue-L. II, e. xum 4 runt citatur quem Cebes in disciplinis philosophiae

L. II, e. xvm,1 aluit, quique de Socrate elegantes admodum sermones

scripsit, qui Gellii temporibus legebantur. Num tamen libris Phaedonis nomine designatisssdes habenda esset, jam dubitaverat ut aiunt, anaetius 'in D casionem capit, ut commentandi mos ejus fuit, alios enumerandi servierunt quoque ompylus Theophrasto, Perseus Zenoni Mys Epicuro item enippus I cynicus satirarum scriptor, qua aemulatus

L. n. e. xviii, 6 est T. Varro Diogenes, qui e libertate in servitutem

senum ierat, cujus superbum illud et nobile Xeniadi

L. il, e. xvin, io responsum refert Gellius ovi hominibus liberis