Exercitatorium spirituale cum directorio horarum canonicarum auctore R. P. Garcia Cisnerio et Formula orationis et meditationis auctore R. P. Ludovico Barbo

31쪽

ac APUT IV.

Quas conditiones debent habere, qui in exercitiis spiritualibus exercendi sunt

oportet primo, fratres dilectissimi, ut ille, qui in

spirituali vita vult exercitari, uti omni mortali cri mine cor suum expurget per contritionem et confessionem et cor enim impurum Spiritus Sancti influxus nequaquam capere potest. Secunda conditio est, ut omnem abhorreat carnis voluptatem, fugiens omnem levitatem, videlicet risum, fabulas et quascunque hujusmodi consolationes, quia, ut ait Bernardus, delicata est dioina consolatio et et non datur admittentibus adienam. Et Augustinus dicit: Cum ere nostrum habet unde delectetur emterim: GSqtie consolatione manet interius Filii Israel non re- Ceperunt manna, donec defuit eis farina, quam de Aegypto asportaverant. Et quae est, fratres, farina Aegypti, nisi nostra saecularia opera, quae donec desint , coeleste manna, quod est divina consolatio, ndquaquam gustare valemus' Tertia conditio est, ut cor a curis exterioribus et superssuis sit alienum : ut quasi vas vacuum divinae

gratiae implendum illud osserat.

Ouarta est, ut spiritualem profectum ardenter sitiat ad instar dacob, qui pro Rachela servivit nou

32쪽

i ExgacITATORIUR SPIRITUALE sentiens piae amoris magnitudine solis ardorem, neque hyemis algorem. Sit fervens in recolendo sua exercitia et in observando rememorata, ita ut nec minima negligat: nam qui minima negligit, paulatim decidit. Ouinta conditio est, ut sit moderatus, id est discretus in exercitiorum electioue et executione, ne eorum multitudine gravetur, et ob indiscretionem ab intento fine fraudetur. Alio enim modo nos debemus habere circa finem , qui est diligere Deum sine mensura , et eum in cor noStrum imprimere, ut nullatenus aliquo consilio ab actu interioris (si fieri potest dilectionis cessemus: nam hujusmodi dilectioni nullus ponitur terminus: et alio modo nos debemus hahere circa ea, quae nos ad finem deducunt, quae sunt spiritualia exercitia, et sic ea ordinare , quatenus facilius nos valeant in optatum finem deducere , qui est divinus amor et cordis puritas, ut in collationibus Patrum et in tractatu Lealtis vir scribitur

Qualia debent esse exercitia spiritualia, et de eorum

moderami e.

Non expedit, frater, ut leviter eligas qualiacunqua exercitia; quin potius debes ea eligera et formaro secundum Sanctorum Patrum exempla, juxta illud

33쪽

quod scriptum est: omnia fac Secundum Memplar , quod libi monstratum est in monte. Observabant autem sancti Patres in suis spiritualibus exercitiis certas conditiones, quas et tu in tuis observare debes. Prima est, ut divinis scripturis et Sanctorum dictis et Patrum exemplis consonent; nam quidquid sacraescripturae dissonum est, non immerito, licet vide tur bonum , Suspectum est. Et quia Sunt multi, qui ad suum sensum scripturarum intellectum extorquent , ideo oportet, ut tua exercitia cum aliquo spia rituali et illuminato viro tractes, et super his ejus consilium accipias. Setinda conditio est, diligenter attendere, ut exe citia sint moderata, maxime quantum ad duo, Secundum Sanctorum doctrinam. Primum est, ne nimiam amictionem neque immoderatam occupationem in eis Sumas. Nam propter amictionis nimietatem mentis dulcedo in amaritudinem vertitur, et propter imm deratam occupationem mentis tranquillitas destruitur. Unde sic oportet exercitia moderari, ut omnia cum quadam mentis alternatione et moderatione agantur secundum illud: Modo lecte, modo ora, modo cum ferυore Ictora, et Sic hora breueis ei labor erit leueis. Nec te circa ea ita occupes, quod tibi fastidium generent aut causent infirmitatem, alioquin non possent

multum durare.

Tertia conditio est, ut exemitia sie sint disposita et ordinata , quod congruant unicuique secundum

34쪽

suum statum et dispositionem tam interiorem quam exteriorem et non enim omnia omnibus conveniunt: neque omnes circa eandem rem aequaliter se habere possunt, quin potius talia exercitia unusquisque debet sibi eligero, quae contra suas vitiosas inelinationes decertent, et ad virtutis amorem trahant et promoveant , et per talia exercitia magis poterit pro cere: nam Secundum Ambrosium, quaerendum quidem in omni actu, quid personis conveniat, quid temporibus et aetatibus, quid etiam singulorum ingeniis sit accommodum Ouaria conditio est, ut summe caveatur, ne Sint temporalia, videlicet quod ad tempus permaneant et ad tempus negligantur: sed sint stabilia, hoc est iusque in finem permanentia. Valde namque, ait Ber- nardus , est Suspecta levitas eorum qui nune hoe B lunt , nunc illud, nunc Sie se mercem, nunc gla; in nulla faei, qui tot de se eonsilla praegumunt, quot lamrmirum, Semper quod non hctem cupientes, ei quod habent fastidientes, et in neutro proficientes. oui vult in suis exercitiis proficere, oportet statuere aliquem finem , et ad ejus adeptionem sua media, quaE sunt spiritualia exercitia, ordinare, et in illis fixus pe munere. Finis autem nostrorum exercitiorum , ut ait Abbas Moyses in quadam sua collatione et tractatu Bealtis vir, est: adipisci cordis puritatem et perfe- clam Dei charitatem. Quorum unum, scilicet Dei perfecta dilectio vel beatitudo, est finis ultimus: alte

35쪽

rum , quod est finis Secundarius et dispositivus, est cordis munditia , quae disponit nos ad perfectae charitatis et beatitudinis adeptionem: et ad hos duos fines animae oculus semper est dirigendus instar sagittariorum , qui aliquod ponere Signum conSueverunt , in quod sagittas suas jaciant: alioquin multo consumpti labore modicum proficeremus.

De his , quae ad spiritualia exercitia nos excitant.

Apostolus Paulus exhortatur nos dicens : Solicit dine non plari: spiritu ferrentes, Domino Semientes. Solicite igitur consideranda sunt servoris incitame in , quia Secundum Sanctorum doctrinam initium t lius boni est ejusdem boni fervens desiderium; numquam enim in religione servens erit, qui ante servens desiderium non habuerit. Nam secundum Demarum necesse est, ut ignis desiderii praeeat omnem locum, quo est ipse venturus. Et ut ignis iste desiderii in nobis excitetur, sedecim considerationes hic assignabimus , quas Summo studio devotus religiosus debet in corde suo ponere: nullatenus enim spiritualis vita diu permanere potest, nisi per earum agSidmm recordationem. ) Prima igitur est: ut cum summa diligentia ab tendamus , quantum diligendus est Deus ratione suaed

Gareiae Meditationes.

36쪽

Summae perseetionis , beatitudinis , magnitudinis pulchritudinis, infinitae potentiae et inessabilis sapientiae cum ipse sit summum bonum, et aliarum innumerabilium perfectionum in eo existentium. Considera igitur, quantum ipsum diligis, quoniam totum hoc modicum est ad id, quod debes. 2) Seeunda eonsideralio est: quot dolores , angustias , anxietates, dura verba, duriora verbera et acerbissima ac immanissima supplicia passus eSt, et pro nobis in cruce mori dignatus est: et quam modicum nos pro eo pati volumus.

3 Tertia consideratio est: quot bona nobis promisit in illa aeterea beatitudine in animae et corporis glorificatione : et quam tepide laboramus pro illius summi thesauri adepti P. i) artu eonsideratio est: quot et quanta bona Dominus noster generi humano contulit in ejus cre tione et redemptione: et unicuique nostrum in vocatione ad religionem, in sustentatione et conServa tione: et propter tot et tanta beneficia non solum gratias non impendimus, quin potius eum incessanter offendimuS.

5) Ouinta est: quot et quanta peccata nobis dimisit . et quoties in eis relabimur: et pro gratiarum actione in odibile ingratitudinis scelus incurrimuS. 6j Seoeta est: ad quantam perfectionem tenemur; scilicet ad decalogi observationem propter praecipientis auctoritatem, et per conrequens ad nunquam

37쪽

morialiter peccandum , et ad Deum super omnia diligendum , nihil in hac vita aeque vel supra ipSum amando , et ad cupiendum proximis nostris bonum , eos sicut nosmetipsos diligendo, et eorum salvati,nem desiderando, hoc est, ut Deum super omnia

diligant. ) Septima comideratio est: quot nobis perfectionis exempla in sanctis Patriarchis, Prophetis, Apostolis et in omnibus Sanctis sunt exhibita , qui

mnes sicut nos mortales erant: tamen ex nostra desidia illorum exemplorum vestigia nolumus imitari g) inima est: quanta est virtutum formositas, utilitas et honestas , et quanta est vitiorum deformitas. confusio et vilitas: nos tamen a virtutibus deviantes inseparabiliter vitiis adhaeremus.

s) Nona est: quam dissicile est, spiritualem vitam inchoare his, qui ex tepiditate hoe disserunt: cum

enim Dominus noster Semper sit paratus adjuvaro liberi arbitrii infirmitatem, nos nequaquam conamur facere, quod in manu nostra est. Et hinc est, quod pauci bene inchoant, pauciores ceptum bonum prosequuntur, et paucissimi usque in finem perseverant, propter quod ex divinae misericordiae confidentia et ex ferventi conatu et ex tota nostra scientia, voluntate et facultate debemus tondere in persectionem. io meima est: quantae est dissicultatis, carnis et mundi bella devincere, iam quae ex bonorum torrenorum appetitu, quam quae ex pravorum , inter

38쪽

quos degimus, consilio et familiaritate insurgunt: et etiam malignorum spirituum subtilia et crebra certamina , nos autem, quamvis in tantis simus periculis constituti. ac Si essemuS Securi, tepescimus et torpemus , et nullatenus ad regiStendum satagimus. iij indecima est: quam rari sunt, qui usque in finem perseverent: multi quidem sunt, qui perfectionis scalam ascendunt et currunt, et usque ad ejus medietatem pertingunt, non tamen ad ejus summitatem perveniunt. Verumtamen rari inveniuntur, qui de tanto hono, sicut est peraeverantia, curant, pro qua semper eSt orandum , Si Salvari cupimus , cum revera SeiamVS, non ESSe coronandum, qui triginta

vel quadraginta annis bene vixerit, Sed qui perseveraverit usque in finem. 2) Duodeeima est: quam brevis est vita praerens, et quot merita in ea pomemus acquirere , et quod , si semel fuerit amism , nunquam ad eam redire poterimus: nos vero tempus nobis ad mensuram datum inutiliter consumimus: morti et extremo judicio, vi tutibus vacui et vitiis pleni, quotidie instanter appropinquamus. 3J Tertia decima est: quanti rigoris, asperitatis et severitatis est divina justitia, quae pro uno solo mortali crimine, de quo Si quis poenitentiam non ageret, neque umue ad finem emendaretur, corpus et animam ejus, qui hujusmodi est in inferno , absque dubio aeternaliter cruciaret : et quod nullum

39쪽

peccatum veniale quantumcunque mininui in manebit impunitum. Consideranda est hic caecitas et stultitia nostra; cum enim Dominus noster placari et ad misericordiam inclinari per poenitentiam, Suspiria et dolorem de peccatis, quae in eum perpetravimuS, nunc valeat, hoc agere negligimus et, tanquam in tellectu rudes, jugiter divinae justitiae manibus appropinquamUS.

i) ouaria decima est: quanta est acerbitas, diversitas et aeternitas infernalium poenarum; quarum tamen reus est, qui brevi et momentanea delectatione sibi per Deum prohibita vult hic frui. Et cum

illa tormenta multiplicia, saeviSSima et perpetua credamus , non curamuS ab eis fugere , cum per milliam illium annorum quascunque temporales poenas deberemus libenter sustinere, ut ab illis doloribus et nunquam finiendis cruciatibus liberari possemus, dicente Propheta: his poterit habitare eae vobis cum lane devorante, aut quis halitabit eae vobis cum ardorium Sempiternis' d) Ouinis deeima est: prae oculis semper habero profundam abyssum divinorum judiciorum, quae super multos fecerit, qui multo tempore Sancte vixerunt et in magna sanctitate diu perStiterunt, quus tamen Dominus propter aliqua vitia in ipsis latentia deseruit. Si hoc aliente adverteremus, non dubito, quin ad bene agendum ferventes essemus. Unde Prophetanos admonet dicens: Venite, et Didele Uera Dei. mi

40쪽

ribilis in consiliis ruper filios hominum. Ilic oportet, nos considerationem facere de nostra salute, et timore , ne divina gratia privemur. 6) meimo semiα et ultima eomidera tio est: quant nos Beati expectant desiderio, et quanta aviditatis nostrum assectant adventum. Fi hoc hene attenderemus, non ambigo, quin ad eos ire instaremus. Daequo dicit Bernardus: E eclant nos Angeli, tit ruina eorum instauretur: Becili, ut eorum floria complectitur: Deus Pater nos repectat quasi filios et haeredes, quos super Omnia hona stia conglutivi: Filius quoi fratres etesi redes, til fructum nativitatis, et pretium sui san- quinis nobis impendiale et ipse Spiritus Sanctus, qui est rearum ei henisnilas, in quΠ nos Pater ab aeterno Pr destinaueti, neque dubium quin praedratinationem 3 madimpleri oelii. O fratres, quomodo curreremus ad aliquem locum in hac vita si sciremus, ibi esse dominam nostram nos expectantem' ouanto magis igitur ad locum deliciarum et gloriae, quae fine carent, festinandum est, ubi tam multi, tam magni, iam tuo affectuose nos expectant' In hac consideratione habendum est desiderium, resolvi et esse cum Christo Istarum considerationum finis in duobus consistit. Pristim est propriae imperfectionis clara cognitio. Secundum est ardens desiderium ascendendi in alti rem persectionem et majorem fervorem. ouis igitur erit, qui haec in corde suo conserens, nisi mentem habeat serream, Statim ad recte et gloriose vivendum