Exercitatorium spirituale cum directorio horarum canonicarum auctore R. P. Garcia Cisnerio et Formula orationis et meditationis auctore R. P. Ludovico Barbo

41쪽

non inardescat, omnem a Se expellens torporem .et

negligentiam 'Ista, quae supra dicta sunt, non hic Scripsi, ut ea tantum semel legas: sed saepe et quaSi Semper m neant in memoria: et omni die verses ea in corde tuo, ne frigescat, vel si frigere contigerit, eorum recordatione ressammereat

CAPUT VII.

Quod promissa vota et loci dignitas nos ad servorem emant in nostris exercitiis habendum.

Logitur in Ecclesiaste: Si quid omisit Deo, ne ni reris reddere: displicet enim ei infidelis et sitit a promissio. Vehementer ad recte et serventer in religione vivendum votis astringimur Solemniter promissis. Firmiter quippe tenendum est, per omne votum rite promissum voventes ad sui teneri observationem. Et ut Doctorum quidam aggerunt, magis obligat votum quam juramentum. Itaque, qui promissum tramgreditur votum, mortaliter peccat, et gravius quam trans gressor juramenti, secundum S. Thomae secundam secundae. Quid igitur, o fratres, promisimus , nisi per labores et exercitia dare operam, ut ad virtutis veniamus perfectionem; a quo conatu qui recedit. voti transgressor reputandus egi, Sicut e contra secundum D. Bernardum, quamdiu indefessum prosia

42쪽

ciendi studium. jugemque ad altiora anterioraque conatum habuerimus, non voti fractores deputamur, etiamsi crebrius ceciderimus. Ilabentes igitur hoc desiderium , et debita et ordinata exercitia , explentes quod promisimus , persolvamus : et quod nobis promissum est, obtinebimus. Sumamus a saeculi hominibus exemplum, qui adeo promissa violare perhorrescunt , ut captivi, dimissi reditum pollicentes, promisso tempore redeant, quamvis Se acriter crinciandos agnoscant. Incitat nos quoque ad servorem Ioci dignitas. Utinam attente adverterem , quam

graviter offendunt illi, qui tepide et remisse in monasterio vivunt. De quibus dicit Propheta Ieremias :Ouid est, quod dilectus meus in domo mea fecit uetera multa Gravissime quidem peccant, qui hujusmodi sunt, multiplici ratione. 3 Primo propter religionis sublimitatem, quam

transgrediuntur mentientes , cum, quod Deo promiserunt , non SOlVunt.

2) Secundo propter loci sanctitatem, secundum illud Isaiae . In terra Sanctorum iniquo senil, et non indebit ploriam Dei: et secundum illud Ieremiae: Comlaminviti terrom Sanctiam meαm. 3J Tertio propter temporis opportunitatem , quam habet in monasterio ad sancte vivendum. Valde t men est dolendum, quia mens nostra dura et ad ma luna prona , manna fastidiens appetit mandueare eaepe , quae suos edentes ad lacrymaS cogunt.

43쪽

i) Ouarto propter bonorum societatem; nam qui inter bonos malus est, similis est Iudae inter discipulos Domini et sicut Satan inter filios Dei. 5) Ouinto propter Dei liberalitatem, ei necesSaria providentis, proditor siquidem deputandus est; qui

contra Dominum suum, ei necessaria administrantem , pugnat; nam et canis suos consuevit amare beneficos

G) Saeto propter votum et professionem , quae multum peccatum aggravant; non enim levis putanda eSt culpa , ut qui se primo Deo obtulit, ab eo discedens se osserat diabolo, et sic mentiatur Spiri- ui Sancto. ) Septimo, quia, qui in monasterio male vivit, unius boni locum occupat.8 Oetano, quia praesumit illos actus exercere, ad quos non est idoneus; nam praesumit astare in conspectu Dei, et alia plura hujusmodi.sj Nono, quia non timet illas gravissimas poenas, quibus legimus fuisse punitos, qui in locis saeris aliqua crimina perpetrarunt. o) Decimo et tillimo, quia non timet damna, quae incurrit; nam perdit omnia religionis bona, et fit

expers bonorum religiosorum, et comparatur blasphemo latroni, quia de cruce claustri descendit ad crucem inserni. Et concludens vos admoneo : ut, si quis vestrum se torpere senserit, cum D. Bernardo dicat: Cur torpes, cur desidia anima tubracis' Non sunt

Gareiae Meditationes.

44쪽

ealio mullorum, et sectuci electi: Omnium remuneratio:

quidam ad stloriam, et alii ad poenam sine fine. Vigila

igitur frater in tuis exercitiis , et tempore orationis statuto post vigilias ne dormias, quia, qua non putas hora, vocaberis. Et attende, qui vigilant, dici beatos . IIactenus diximus, quam sit necessarium ad spia ritualem profectum conSortium bonorum, et de studio spiritualium exercitiorum, et de eorum fructibus, si sint certa et ordinata, et de eorum conditionibus , qui in eis Sunt exercitandi, et de exercitiorum moderamine, et de his, quae in nobis sanctum fervorem excitant. Restat nunc , ut dicamus et disponamus , qualiter religiosus debeat exercitari secundum illas praememoratas tres vias, scilicet rimpatiuam, numinaliuem et Unilisam, ut per earundem exercitium, et per orationem, et contemplationem valeat gradatim adoptatum finem pervenire, scilicet animam Deo unire secundum illud Pauli: Otii adhaeret Deo, tinus Spiritus est, et hoc a Sanctis dicitur ad veram Sapientiam pertingere.

45쪽

CAPUT VIII.

Quod spiritualia exercitia habere debent certas et determinatas materias, tempora et horas.

Spiritualium diversi late ciborum uti debet religiosus. Experientia namque novimus , quod, quantum-οunque aliquis cibus sit delectabilis , si quotidie sumatur , interdum parit fastidium, et appetit homo alios cibos, quamvis non ita sapidos. Et si cui apponuntur diversi cibi, tanto plus et avidius ex eis

sumit, quanto in eorum singulis novum experitur saporem. Similiter et devotus religiosus , cum adorandum accedit, spiritualium varietas epularum sibi quaerenda est. Non enim mediocriter laborare eredenda sunt caput, pectus et univerru corporiS membra , cum anima ignitis desideriis in coelum conatur ascendere. Unde variis meditationum dapibus utendum eSt, ut in saporum vicissitudine aliquid valeat Corpus re levaminis reperire. Primus et praecipuus cibus debet esse devota oratio et castum desiderium: ut scilicet anima appetat purpuri, illinilinori et tiniri illi suo beatissimo et dulcissimo Sponso. Et ideo maxime incipientes duo debent considerare vel meditari. Primo illa, quae timorem incutiunt, a quo anima inchoat, spiritualem viam ad Deum volens accedere. Seeundo debet crebro Redemptoris nostri vi-

46쪽

iam et passionem ruminare. Nam Redemptoris vita, mors et passio est ostium , quo intratur ad amorem divinitatis: et in hujus signum ejus latus ferro fuit apertum, ut per hoc clare nobis innotesceret, nemianem ad divinitatis amorem ingredi posse, nisi perjanuas vulnerum humanitatis. Et cum Dei servus coeperit radicari in deitatis amore, poterit aliqua diu a consideratione humanitatis cessare. Nam Pr pter hujus gustus et experimentalis cognitionis ad ptionem circa humanitatem et ejus Vulnera prius versabatur. Et hoc modo per totam hebdomadam secum dum serias materiae sunt distinguendae. Erit igitur agendum de timore secundum viam purpullaam: de divinis beneficiis secundum ultiminalitam: de divinis perfectionibus et laudibus secundum viam milium, ut exercitator dapum spiritualium habeat multipliciatatem. Et hoc quantum ad materias. Quantum ad temporum et horarum assignationem, fratres, notandum est, quod multo utilius est compori , et convenientius ejus appetitui, ut assuescat aliquo determinato tempore cibum sumere, si illud semper observetur. Simili modo anima appetens spiritualiter vivere debet habere tempus conveniens, in quo Valeat Seorsum Sola manere, et certas horas diei et noctis ad orandum, quibus quotidie panem spiritualem et spirituale divinae consolationis vinum valeat accipere; multo enim amabilius et delectabilius est animae hoc convivium, quam carni est cibus

47쪽

corporalis: non enim est rationi consentaneum, ut anima, quae domina est cοrporis, maneat jejuna et expers sui suavis et delectabilis cibi: et caro, quae est ancilla nequam et pigra, assignata et certa hora victum suum accipiat. ouod autem horae assignatio orationi sit utilis, facile potest ostendi; nam sicut ex consuetudine et frequentatione bonorum operum generatur in anima quidam habitus et inclinatio, qua placet ei, et delectatur in bono: ita, cum tempus est determinatum vel hora, in qua vacet orationi, eodem tempore se sentit promptiorem et expeditiorem ad sursum erigendum cor suum per fervens desiderium. Tempus autem ad orandum aptius est nocturnum, Secundum illud Prophetae : Noae illuminalio mea in desiliis meis. Et cum Dei servus habet horam deputatam orationi, semper illa hora per desiderium se sentit aliquo modo proniorem ad orandum. Et si illa hora absque solita praeterit oratione, non manet cor absque magno dolore , et praecipue, cum dimittitur ex negligentia vel aliqua minus rationabili causa; non enim est anima cruciatus expers, cum suo dulcissimo cibo, delectabili resectione et spirituali laetitia, quam deguStare solebat, frustrari se conspicit. Itaque concludentes dicimus , quod opportunum orationi tempus est nincturnum, secundum illud Psalmi: In die mandosit Dominus misericordiam suam, et nocte canticum ejuS, ac

si aportius diceret: In die jussit Dominus operibus

48쪽

vacare misericordiae : et nocte cantico laudis suae. Iorae autem orationi congruentes Secundum Ilieronymum et Bernardum sunt post vigilias et post completorium . in istis enim horis, servus Dei ad vacandum spiritualibus exercitiis est expeditior: ethaoc sussiciant quantum ad tempora et horaS.

ouod multiplici ratione Sancti determinata assignaverunt tempora et horas, in quibus vacandum est mentali

orationi.

O fratres dilectissimi, non immerito statuerunt Sancti Patres, ut certis horis diei et noctis mentali orationi religiosi vacarent; supra modum enim secundum devotum Bonaventuram convenit proficere cupienti, ut assiduis orationis et devotionis studiis exerceat cor Suum , Siquidem, ut praedictus Sanctus dicit, religiosus , qui hanc orationem quotidie non frequentat, non solum est miser et inutilis, sed revera animam mortuam portui in corpore vivo. Cum enim tanta sit emeacia et virtus orationis , ipsa sola certamina et tentationes Superat Spirituum malignorum. Et omnis anima, quae orationis rore non irrigatur , facit imperfecta opera et multiplici insecta s stidio. Et e converso oratio est valde utilis et inaestimabilis virtutis ad omnia proficua promovenda, et noxia amovenda , et ideo:

49쪽

Si vis patienter tollerare adversa, Sis homo OrationiS. Si vis fontationes et tribulationes Superare , Sis homo orationiS. Si vis pravas assectiones conculcare, Sis homo ora, itonis. Si vis astutias Satanae cognoscere , ac rius saltacias vitare, sis homo orationis.

Si vis laetanter vivere in opero Dei, et laboris et amictionis viam incedere, sis homo orationis. Si vis in spirituali vita te exercere , et cBrni S Curam non agere in desideriis, sis homo orationis. Si vis vanas muscas cogitationum fugare, Sis homo orationiS. Si vis animam tuam sanctis et bonis cogitationibus , desideriis , fervoribus ot devotionibus impimguare, sis homo orationis. Si vis cor tuum virili spiritu, et constanti proposito in Dei beneplacito stabilire, sis homo orationis. Si vis vitia exstirpare, et virtutibus imbui, sis homo orationis. Si vis denique ad contemplationem ascendere, et sponsi amplexibus perfrui, sis homo orationis. In ea enim recipitur S. Spiritus unctio, quae de omnibus mentem docet, et ad contemplationem et coelestium degustationem per orationis exercitium devenitur. Videtis, fratres, orationi S rationeS, et quclm m gnae sit potentiao et virtutis. Ad quorum omnium

50쪽

Confirmationem, omissis scripturarum confirmationibus , hoc tibi sit pro efficaci probatione, quod quotidie audimus et videmus ad oculum, illiteratas et simplices personas praemissa et alia complura potiora dona adeptas fuisse. Solicite ergo omnes orationi vacare debent, qui Christum imitari desiderant: et praecipue religiosi , quibus major ad hoc debet esse temporis copia . ouare inquit idem sanctus et seraphicus Doctor ad sororem suam scribens: Te hortor, tibique, qmnium ponum, mando districlivi, ut pro principaliori eaeercilio tuo Summ Orulioneme nihilque aliud le delectet, nisi oratio, quia nihil lanitim te de elare debel, quam morari rem Domino: quod fit

per Oresionem.

CAPUT X

Quod incipientes Deo servire inchoant a timore, qui divinase est tuitium sapientiae; et de speciebus timoris.

Secundum Anselmum in libro doctrinarum , omnes incipientes incipiunt a timore servili, quia a timore servili incipit filialis. Beatus, cui datum est habere timorem Dei: timor enim Dei est fundamentum fidei, charitatis origo initium divinae sapientiae: secundum illud, quod scribitur in Proverbiis, principium 8 termicte timor Domini, quia est janua conversionis, et ut dicit Cassiodorus, per hunc enim