Responsio ad praecipua capita apologiae. Quae falso catholica inscribitur, pro successione Henrici Nauarreni, in Francorum regnum. Auctore Francisco Romulo

발행: 1591년

분량: 125페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Berengarium praesenteni ita consedit, ut etiam ad abiurationem erroris coegerit: quod ideri Lanstancus eodem loco scriptum teliquit. Quartum concilium idq- frequeutissimum k& celeberrimum,&,ut a plurimis uocatur, generale,sub Nicolao ii. Romae habitum est, ario itares tota discussa ac definita est,ut Besegarius praessens non modo haeresim abiurauerit, sed etia in medio sancti concilii ignem accederit, libros q. suos in eum ipse coniecerit; quarum omnium rerum testis est idem Lan staticas, qui praesens intersuit,& cu Beregarianis sepissime disputauit τnecnon Guit undas Episcopus A versanus,qui & ipse interfuit,lib. I .aduersus Berengarium. Quintum concilium sub Gregorio papa sep timo item Roniae celebratum est, atque in eo declarata est fides Ecclesiae,quam Berengariani cssi negare non possent, corrumpero selsa intorpreta tione ac deprauare ninliebantur.Itaque praucripta est abiurationis formuIa, in qua perspicue legeretur, panem &uinum in altari per uerbae consecrationis substantialiter conuerti in ueram.& propriam Christi carnem, uerumque ac prct

prium Christi stinguinem Vide acta huius co ei lii apud Th omam Valdensem, tomo' 1. de

amentis,cap. 3 . Sextum concilium oecumenicura & maximum sub Innocentio etertio celebratum cap Ioueritarem ac fidem eandem his uerbis com

prehendit . Vna est fidelium uniuersalis Eccle

22쪽

extra quam nullus omino saluetur in qua idem ipse sacerdos & sacrificiu Iesus Christus , orpus Ac sanguis in sacramento altaris sub speciebus panis,& uini ueraciter conti netur, tralab.

stantiatis pane in corpus, diuino in sanguinem potestate diuina,ut ad percipiendum mysterium unitatis, accipiamus ipsi de suo quod accepit ipse de nostro. Septimum est Viennense conciliugenerale,in qRo pricter caeteros Begardorum errores,ille damnatur quod non sit secrosanctae ea charistiae assurgendum ac reuerentia e 4beda . Quem errorem Callaini quoque,& omulum 1 .ciamentariarum esse,nemo est, qui nesciat. . octauum concilium Romanum fuit subne 1 2. Ronsae coactum, in quo Ioan. Uvicte litetrore discussi & condemnati sant.Quorum er. rorum praecipuus ille erat, in quo cum Berengario ds c na Domin I conueniebat. Meminit hu-iηs concilii,ut generalis & lacrόsancti , synodus Constantiensis sese. 8. Nonum concilium est ipsum iam citanam Constanti ense sess. l. ubi post accuratam do. nae boan. Vviclini discuisionem, dὶmnan- mr articuli 4 s. quorum primus est, substantiam

panis manere in sacramento altar s. Secundus , accidentia nori manere in sacramento eu ,

eharistiae sine subiecto. Tertius, Christum nota: esse in sacramento eodem identice, & realiter. in propria praesentia corporali. Quos orticuloς nou magis vriclem , quis Caainoi,s ni tria '

23쪽

Dium Hugonottorum esse, nemo negare po

test . . .

Decimum concilium item cum enicum,Floteiuinum est , in quo Latinis Graecisque patriabus consentientibus,in instructione quae tradita est Armenis catholicae fidei ueritas, his uerbis coprehensa est verborum uirtute substantia panis in corpus Christi, & substantiae uini in s an guinem conuertuntur. Quid iam dicet Apologeticus3 negabit Aa irenum Caluinistam esse3at

ipse,ut in hac ipsa apologia scribitur pag. i 1o.

pag. I 24. protestatus est in conuentu ministrorum Caluinianorum apud Montε Albanum anno I 38 .animum sibi esse uiuendi & moriendi in religione ipsoru edictis permissa,id est ,in ea religiones tame religio dici debe9quae cu uera

religione aduersa stote pugnat, quae Geneuae potissimu uiget avistore Calui no. Infitiabitur Caluinum cum Berengario, ac Vviclesso ueram con uersione panis in corpus Domini pernegasse at extant integrae disputationes Caluini in hanc sententia,tum in lib. de cina Domini,tum in in stitutione Christiana lib. .cap. II. audebit asserere,in nullo generali vel nationali concilio, Fracoru regibus admisse,sententia illam,ue haeretica esse damnataZat nos decem concilia protulimus partim nationalia, partim etiam generalia , quorum alia in Italia, alia in Gallia, alia in Germania habita sisnt, neque est eorum ullum a Christianisllmis regibus improba

tum o

24쪽

rima

clesiastica iudicia, haeretico more contenere; sed nos cum eo nunc agimus , qui se catholicet Romanae Ecclesiae filium esse dicit,quique in hac ipsa apologia pag. si . pontificu Romanorum Scconeilioru canones, sanista decreta catholicae ecclesiς apyellauit. Atque hic virus arilautiis de cPna Domini satis esse poterat, ut Hugonottos hς- reticos iam olim ab Ecelesia catholica iudicato & darei natos este no dubitaremus. Sed non gravabor de paucis adhuc articulis Ecclesiae iudicium ac sententiam in Hugonouos, breuiter annotare. Cotrouersia delibero arbitrio eiusmodi est,ut Martinus Lutherus sectariorum omnium huius temporis parens in assertione articuli scriptum reliquerit, totius doctrinae suς summa hac una controuersia contineri. Quq autem sustrit eius de arbitrii libertate Uententia ex his verbis,quq ibidem scripta extant,intelligi poterit. Liberum arbitrium est figmentum in rebus, & is titulus sine re,quia nulli est in manu sua quip-ς ispiam cogitare boni uel mali , sed onania cui V viciem articulus constantiet damnatus recte docet de necessitate absolitia eueniunt. Hqc

Lutherus.quam lententiam ιoan. erram Caluini,& Hogo notiorum omnium, ac per hoc tu uarreni esse, nemo negabit . qui Calui ni instit tionem legerit lib. i.cap. is & lib. 2.cap. 2.3. 4.& s.vel Antidotum ad sextam sessionem con

Non me latet Caluinianos Lee omnia e

25쪽

libros AlbertiP hii de hBero arbitrio.Cene qui b

demlib. 2. Instit.α paragrapho 6.noy modo liberum tollit arbitrium in electione earum rem, 'quar ad mores uel religionem & pietatem pertinent ed earum etiam,quae ut ipse loqui tur nec iustae per se, nec uitiosis sunt,di ad corporea m gis,quam spiritualem uitam spectant. Hanc aut Iiententiam haereticam plane,ari. ab Ecclesia catholica non semel damnatam, ac prolude Hugo notros omnes uel hoc toto nomine hqreticos esse, x ab ecclesia catholica iure optimo exclusos ac praeciso subiectis testimoniis comprobatur. Bardes anem circa annum Domini: I o. inter haereticos ab ecclesia numeratum,quod liberi arbitrii hominem esse negauerit, testatur sanctus: Augustinus in libro de haeresibus cap. 3 1. Manichaeos qui circa annu Domini 176.exorti sunt, eadem de caussa haereticos iudicatos,testatnr fari 'ctus Hieronymus praefatione dialogorum aduersus Pelagianos,& sanctus Ariustinus lib.de haeresibus cap. 46. Priscilianum circa annum Do mini 3 μ. eodem nomine haereticum habitum ,

di ab Ecclesia publico iudicio condemnatum, testis est idem sanctus August. lib. de haeresibus cap. 7o.Necnon sanctus Leo in episty r ad Tur

bium,& Bracarense concilium primum can. Io. Errorem eundem circa annum Domini 1 o. in teta ipsas Gallias,ecclesiastici praestiles, satis aper te damnarunt in cocilio 2.Arausicano can. 8.1 34

L a 3. ubi liberum arbitrium Per Adae peccatu,

26쪽

stis est S. Bernardus in epistia. iv . & extat his, eius rei in s .libaince SSemardi cap. s.

Ioan . viciessii ii, cloca armu m Doim ni r 4r s. sum ob alios multos errores, tam ob hac inimhaeresim de arbitrii libertate Constam iens e concili tinx generale haereticam iudicauit. Quς cuiuiιa sint Ladelector intestigir, auctorem apologis

kustra contendere,Hug otios, non elle habendos haereticos, quod Tridetinu concita T a Q uodamnati sim t. egit,imi non videatur. Qili denim si Tridentitati concilium mimquam extimset an ideo reuocanda essent in labium tor pr.ecedetia

iudicia Christianes orbis uniueis Sed ad at i a ve maus. Quystio de Reccato origi infrici baptis in

necessitate, gyauiisi irra est ac ficta lena per in Ecclesia, ut sancius Augustinus li. a .in I anir ca R. a scriptum reliquerit,stines: ione ista adeo esse magna , ut in ea Christianae religionis stam ma sistat. Neque obsc orum est, qu i eae de re Caluinus atque H ouotri c teri sentiant. Nimi-

iniis liberos fidelium sanctos nasci docent , neque bapti imo ad salutem aeternarii indig. xe: neque ideo baptizaudos elle, ve Luaiane,

27쪽

28seil quia sancti sunt.1d habet Caluinus ut aliost

interim omittamus in antidoto cocilii Triden tini,& in lib . Instit.ca. I9. paragrapho. 26. Vbi disertis verbis pronuntiat, no perire omnes insantes, qui sine baptismo de hac vita decedunt. Rique hanc manifestam ipsis potissimum infamibus perniciosam haereum esse, tot scripturς testimoniis,tot cocilioru decretis, tot poti- ficu respost soli aduersus Pelagianos demon straiu est,ut S. Aug. in lib. 3.de origine animet cap. 9.no dubitater scripserit,Noli credere, noli dicere noli docere insantes antequa baptizetur, morteps uentos, peruenire posse ad originaltu indulgentiam peccatorum, si vis esse catholicus.Et in epist. 28. ad sanctum Hieronimum. Quisquis dixerit, quod in Christo vivificabutur et paruuli, qui sine sacramenti eius participatioe de vita exeunt, sic prosectb,& contra apostolica praedicatione uenit, dc tota codemnat ecclesia in . Quid iam de cultu imaginu dica 3 quis enim ignorat

ante annos ferme no getos Iconomachoru haeresim, quae nunc per Hugonottos instaurata per orbem terrae incredibili furore grassatur, in conc1lio secundo Nicaeno caecumenico atque plenissimo, publico totius Ecclesiae catholicae iudicio, esse damnatum Quid de oratione pro defunctis, de statis leuntis, de differentia Episcopii S presbyteri, deq; aliis eiusmodi rebus , in quibus Aerii errores versa tur,qu S ante annos mille centum ab uniuer- h . ) . se eccle-

28쪽

saecelesia Aamnatos esse grauissimi auctores te, stantur,Epiphanius, laaeresi 7 s. August,lib. de hae lib.cap. 33 Damascenus de centum haeresi & quos sibi cu Aero comunes esse nulla ratione infitiari queut Caluini sit ὶ Quid denique de bet resibus Vigilantii ac Ioviniani, de continentia, dc uirginitate,de sanctorum meritis,ac pret mi is, de cussu reliquiarum, de sanctorum inuocatio' ne, de ciborum delecta disserere necesse est annon & uerbo & opere si: Hugonotti Ioviniani,& vigilatii sectatores praedicantὶ Qua frontetur: pologiς auctqr hqreticos esse negat, quos Manichςos, Pelagianos, Aerianos, Priscillanistas, iovinianistas, Vigilantianos, Beregatianos, Vulclestistas esse negare non potestZ

SED fingamus nunc,ut ad quartu dc postremum c*put ueniamus, nihil horum nos haberequet hactenus protulimus,l& a solo Tridentino cocilio Hu Eunottoru sententia si retica esse iudicatam: unde quςso apologis auctori adiciu hoc infirmabiti ego sane in tota apologia nihil aliud inuenire potui,nisi clamores inanes, lida argumetum nullum reperi. Pag. i .ea ratio solii affectur, cur Tridentinum cocilium generale desegitiinum non sit habendum , quod uideatur coactum ad regem Francoruns in publicis conti: tibus suo loco deiiciendum, &ei regem Hispanorum anteponendum: quodque rex Christianissimuε Episeopos Gallo ad id conciliam

a scem

29쪽

illa ratio, Quod coci lii Tridetini decreta iurisdia aio in ecclesiasticos seu Fracorum abula, vel

amminuta videatur .pag. 184. repetuntur pauca

quaeda ex pestile tissimo lib. Caroli a folinei coaras o u Tridentina, quod videlicet summus Poti emos cita partia di rudicis in ea synodo gesserita quod qua pro rcformatione instabam, non sint indui: quod ad scriptura prUbada,N maminata iiis cociliorum decreta, cum scris tum sit., D. Nolite crederet omni spiritali, secl probate huexi H Deo sint Et uia probate, quod bomi est, isnete. Denique pag. a I S. csequentubus multa proseru = i,ui Gallica i regni ecclesiastica 'italesia,quq decretis 'nodi Tridetinae videatur Conuulta aut violata. Atquae haec simi, quae no exigua cura, ac diligetia apolosiae auctor in variis Iocis Gori qui Tme sic con a synodu Iridetinam quasi in ac e prod Ceu Finit. Q e lane no iam concilium laedunt, qua in regem ipsum Francorsi talumeliosa sunt Quid enim aliud mendaciis suis iste

molimroisitori orbi terram pellit ere, P gem.

Hancoruschismaticum esse, uniue sali ecclesiae inobediutem, a coetu fidelium, atque ordhodoxom, qari Tridetinu cocilium suseipiunt, alienum sed nunquam id obtinebit. Extant enim litteraec est noni Francorum regis ci arisi mi ad swminum Tridentinam , datae mense Aprili anni io qHibus di synodum ceriuraenicam auae Iur: ec xationam Leddit , cur episccipi

. . . - Gallicam

30쪽

'Gallicani serius ad conciliu venerint; & orato rdes gnat, qui nomine Maiestatis suae 1 cocilio ledet, summi ordinis equitem Dominum de Lanr saco, virum clarissim v,cui etiam adiungit Renaldum Ferrerit m presidem Paria meti,&Guidonet Fabrum iudice maiore Tholosae , sed sorte epi- scopi Gallicani,& regis Christa anissin i oratores ad concilium venerunt, sed in concito ad fine

sque non manserunt i rrimo vero costanter miserunt & cu in fessione postrema acta omnia re cogos erentur adfuerunt,& Episcopi calculi4 su um adiunxerui. At Henricus it. Episcopos Gallo ad cpnciliam ire uetuerat.Qaid mitio Rex Heri ctis egerit, non est hoe locis necesse curiosius per scrutari. non enim concillii admissio ex initio, sed ex fine petenda est,cuius tempore conciliureiecisse dicendus est, cuius tempore concilium inchoatum est, non persetiim, sedisse vel e

cocilium recepisse dici debet, qui cocilium persei chum atque abso trium, sui quoque regni Episco pis cooperatibus Vidit, quique per legatos suos

7 concilium eo tempore cohonestandum cen-y suit, quo acta omnia firmabantur, ac Lancie-

Q V o D vero apologiae huius auctor scribit, Tridetii iam seriodu in eum finem initio cogre' gatam, ut reae Christianissi rivis suo loco deri- ceretur, merum est homini s male sani figme 'inm. Est in m avibus in mum liber, quo ei concilii

SEARCH

MENU NAVIGATION