장음표시 사용
111쪽
31. Italmis suo an exhaustod subjeci , that a dare san
112쪽
33. ano lectulo continetur, hori secunda calceos poscit, ambulat milia passuum tria nec minus animum quam corpus Oxercet Τ'. Si adsunt amici, honeatissimi sermones explicantum: si non liber legitur interdum etiam praesentibus' amicis, si tamen illi non gravantur. Deinde considit, et liber rursus aut sermo libro potior ' mox vehiculum ascendit, adsumit uxorem singularis ' exempli vel aliquem amicorum, ut m proxime. Peractis septem milibus pamuum iterum ambulat mille iterum residi vel se cubiculo ac stilo reddit Ubi hora balinei nun-r tiata est est autem hieme nona, aestato octina), in sole, si caret Vento ambulat nudus Deinde movetur pila vehementer est diu : nam hoc quoque exercitationis genere pugnat cum senectute Lotus' accubat et paulisper cibum diffori interim audit legontem J remissius aliquid' et dulcius Por hoc omno is tempus liberum' est amicis vel eadem sacer Vel alia, si malint. Adponitur cena non minus nitida quam frugi in argento puro et antiquo sunt in usu et Corinthia, quibu delectatur nec adficitur' Frequonter comoedis' cena distinguitur, ut Voluptatea quoquo studiis condiantur' Sumit aliquid de nocte et aestate: α nemini hoc longum est ' tanta comitate convivium trahitur. Indo illi post septimum et septuagensimum annum aurium oculorum δ' vigor integer, inde agile et vividum' corpus solaque
ex Senectute prudentia. PLINY.34. C. PLINIU FUAC SUO S.-Quaeris quemadmodum in Tuscis diem asstate disponam. Evigilo cum libuit , plorumque circa horam primam, saepe ante, tardius raro clausae
fenestra manent. ire enim silentio et tenebris ab iis 'riusios avocant abductus', et liber et mihi relictus', non oculos animo sed animum oculi sequor, qui eadem quae mens Vident, D tiens non vident alia. Cogito, si quid in manibus, cogito ad verbum scribenti' emendantique similis, nunc pauciora uno plura, ut vel dissicite' vel aciis componi tenerive potuerunt.1 Notarium Voco et dio admisso quae formaveram' dicto abit rursusque Mocatur rursusque dimittitur. Ubi hora quarta vel quinta neque enim certum dimensumque tempus), ut dies suasit ' in xystum me vel cryptoporticum consero, reliqua meditor si dieto Vehiculum ascendo. Ibi quoquo idem quod
Is ambulana aut iacens '. Durat intentio mutatione ipsa refecta: paulum redormio, dein ambulo, mox orationem Graecam LatinamVe clare et intente, non tam Vocia causa quam atomachi
lego: pariter tamen et illa firmatur Iterum ambulo ungor,
113쪽
114쪽
ex mor lavor' . Cenanti' mihi, si cum uxore vel paucis, liber, legitur post cenam comoedus aut lyristes '' mox cum meta ambulo, quorum in numero sunt eruditi. in variis sermonibus Vespera extenditur, et quamquam longimimus' dies cito conditur. Non numquam ex hoc ordine aliqua' mutantur. Nam ni diu iacui vel ambulavi' , post somnum demum lectionemque nonus vehiculo sed, quod brevius '', quia Velocius, equo gestor tate
veniunt amici ex proximis oppidis partemque dies ad se trahunt interdumque lasso mihi opportuna interpellatione subveniunt. 35. Peropportune mihi redditae sunt litteras tuae, quibus flagitabas it tibi aliquid ex scriptis meis mitterem, cum ego id ipsum destinassem . Addidisti ergo calcaria sponte currenti δ'
Petiturus Eum enim ut rursus Vaces sermoni quem apud muribs cipes meos habui' bibliothecam dedicaturus ''. omini quidem
te iam quaedam 'adnotasse, sed generaliter ideo nunc rogo ut non tantum universitati tua attendas, Verum etiam particulas qua sole lima persequaris. Erit enim et post emendationem liberum ' nobis vel publicam vel continere. Quin immo fortasae Iohanc ipsam cunctationem nostram in alterutram sententiam emendationis ratio deducet, quae aut indignum editione, dum saepius retractat , inveniet aut dignum, dum id ipsum experitur , essiciet. Quamquam huius cunctationi meas causae non tam in scriptis quam in ipso materias genere' consistunt Estis enim paulo quasi gloriosius et elatius ' onerabit in hoc modostiam nostram, etiamsi stilua' ipse premus demimusquo fuerit, propterea quod cogimur cum de munificentia parentum nostr rum tum do nostra disputare Anceps hic et lubricu locua est, etiam cum illi necemitas lenocinatur.
36. Tristissimus' hae tibi scribo, Fundani nostri filia minore defuncta', qua puella nihil umquam festivius, amabilius, nec modo longior Vita sed prope immortalitato dignius vidi. Nondum anno quattuordecim impleverat, et iam illi anilis
5 prudentia, matronalis Mariis erat, et tamen auarita puellaria cum virginali verecundia. Ut illa patria cervicibus inhaorobat lutio amicos paterno et amanter et modesto complecto turlut nutrices, ut paedagogos, ut me mores pro suo quemque
o ossicio diligebat quam studioso, quam intellegenter lectitabat l
115쪽
116쪽
ut parco custoditeque cludebat Qua illa temperantia, quas
fientia, qua etiam conatantia novissimam valetudinem tulit lΜedicia obsequebatur , sororem, patrem adhortabatur, PS-- quo se destitutam corporis viribus vigor animi sustinebat 'i Duravit hic illi usque ad xtremum nec aut spatio valetudinis aut motu morti infractus' est. O triste plano acerbumquo funus o morte ipsa mortis tempus indignius iam destinata erat egregio iuveni, iam electus nuptiarum diea iam nos Vocati. Quod gaudium quo maerore mutatum ' est Non possum ex-
et primere verbis quantum animo Vulnus acceperim, cum audivi
Fundanum ipsum praecipientem' quod in veste margarita gemmas fuerat erogaturus, hoc in tua et unguenta et odor inpenderetur. Est quidem ille eruditus et sapiens, sed nunc omnia quae audiit saepe quae dixit aspernatur expulsisqueas virtutibus aliis pietati eat totus Ignosces, laudabis etiam, si cogitaveris' quid amiserit Amisit enim filiam quae non minuamores eius quam a Vultumque referebat' totumque patrem mira similitudin exscripserat . LINY.37. M SERV. SULPIcIUs Μ Τ. CICERONI S. D. osteaquam mihi ronuntiatum' est de obitu Tulliae' filiae tuae, Rane qu- pro eo ac debui graviter molesteque tuli, communemque eam calamitatem existimavi. Qui si istic affuissem, nequo tibi defuissem, coramquo meum dolorem tibi declarassem. Et genua' hoc consolationi miserum atque acerbum est, tamen, quae in praesentia in mentem mihi venerunt, decrevi brevi ad te perscribere non quo ea te fugere existimem, sed quod sorsitan dolor impeditus, minus ea perspicias. io Quid est, quod tanto opere te commoveat tuus dolor imtestinus Cogita, quemadmodum adhuc fortuna nobiscum Nerit; ea' nobis erepta esse, quae hominibus non minua quam liberi cara esse debent, patriam, honestatem, dignitatem, honores omnes. Hoc uno incommodo addito ' quid ad doloremis adiungi potuit aut qui non in illis rebus exercitatus unim callere iam debet, atque omnia minoris existimare An illsus' vicem, credo, doleat Quoties in eam cogitationem necem eato tu veneris et no saeps incidimus hisco temporibus, non pessime' cum ita esse actum, quibus sine dolore licitum esta mortem cum ita commutare'. . .
Quod si quis etiam inseri sensus est; qui illius in te amor fuit, Pietasque in omnes suos, hoc certo illa te sacere non vult.
118쪽
Da hoc illi mortum da coloris amici ac familiaribus, qui tuo dolore moerent da patriae, ut si qua in re pua sit, opera etas consilio tuo uti poscit. ' Μ. IOERO S. D. TITIO. Etsi unus ex omnibus
minimo sum ad is consolandum' accommodatus, quod tantum ex tuis molestiis cepi doloria, ut consolatione ipse egerem, tamen, quum longius a summi luctu acerbitate meus abesset dolora quam tuus, Statui nostris necessitudinis esse meaeque in te benevolentiae non tacere tanto in tuo maerore tam diu, sed adhibere aliquam modicam consolationem quae levare dolorem tuum posset, si minus sanare potuisset . Est autem conaolatiopemulgata quidem illa maxime, quam semper in ore atque inas animo habere debemus, homine nos ut esse meminerimus en lege natos, ut omnibus telis A fortuna proporita sit vita nostra. Quod si tuum to desiderium movet aut si tuarum rerum cogitatione maeres, non facile exhauriri tibi istum dolorem posais universum puto sin illa te res ' cruciat, quae magis amoris est, o ut eorum, qui occiderunt, miseria lugina', ut ea non dicam ,
quae saepissime et legi et audivi, nihil mali esse in morte, in qua si resideat sensus, immortalitas illa potius quam mora ducenda sit, in sit amisma, nulla videri miseria debeat quas non sentiatur, hoc tamen non dubitans confirmare possum, ea q4s misceri, parari, impendero rei publicae, quae qui reliquerit, nullo modo mihi quidem deceptus esse videatur. ...His ego littoris si quid profecissem , existimabam optandum quiddam moeas adsecutum: sin minus forte valuissent, ossicio tamen esse functum Viri benevolentissimi atque amicissimi, quem mctso tibi et suisse semper existimes velim et futurum esse confidas. o C. PLINIU GEMINO SUO S. Gravo vulnus Macrinus Mater accepit. misit uxorem singularia exempli, etiam aiolim fuissos. Vixit cum hac triginta novom annis sine iurgio, sino offensa. Quam illa reverentiam marito in praestitit, cum scipsa summam mereretur quot quantasquo virtute ex diversia aetatibus summas collegit si miscuit 'linabo quidem Macrinua grando solacium quod tantum bonum tam diu tenuit ' sed hino magia exacerbatur quod amisit . Nam fruendis ' voluptatibus crescit arandi' dolor Ero ergo susponsus pro homino amb6 cimimo, dum admittero Vocamenta et cicatricem at possit,
quam nihil aoque ac necessita ipsa et dies longa' et satiet doloria inducit Vale.
119쪽
o Dur actions ' mers, an must o virtus, an amotion to 5 Durinuaband not in consideration ' alia ignorance ora W-
120쪽
38 M avLLius S. P. D. TERENTIAE ET TULLIOLAE ET
CICERONI SUIA.-Brundisio prosecti uum a. d. V. Kalendas Μαiam per Μacedoniam Cygicum petebamus me perditum lo adflictum quid nunc rogem te, ut Venias, mulierem aegrum 5 et corpore et animo consectam lmon rogem sine to igitur sim 'lopinor, sic agam: si est spes nostri reditus, eam confirmes euerem' adiuves sin, ut ego metuo, transactum est, quoquo modo potes, ad me sa Veni Unum hoc scito si te habeho , nona mihi videbor plane orisse. quid Tulliola moarasti dam io id vos videt D mihi deest consilium. . . . Quod reliquum est,
με Mae SuStenta te, mea Terentia, ut potes, honestissime. Viximus: floruimus non Vitium nostrum, sed virtus nostra nos adflixit. Peccatuin ea nullum, nisi quod' non una animam cum orn mentia amisimus Cura, quod potes, ut Valeas, et sic existimes, Lo Is me Vehementius tua miseria quam mea commoveri Mea
Terentia fidissima atque optima uxor, et mea carissima filiola et spes reliqua nostra, Cicero, valete. Pridie Kalendas mi Brundisio. Obsecro te, mea Vita, quod ad sumptum attinet, sine alioa, et qui possunt, Si modo Volunt, sustinere et valetudinem istam in-nrmam, Si, amas, noli vexare Nam mihi ante oculos dieso noctesque Versaris omnes labore te excipere' video timeo ut sustineas Sed ideo in te esse omnia. Qua re ut id, quod speras et quod agis, consequamur, servi valetudini longius,a5 quoniam ita Vobis placet, non discedam, sed Velim quam saepissime litteras mittatis, praesertim, si quid est ' firmius quod speremus' Valet mea desideria, valete. b C. PLINIU CALPURNIAE SUAE S. umquam sum
magia de occupationibus mei queatus, quae me non Sunt PMS-3 aut proficiacentem Vt valitudinis causa in Campaniam prosequi aut profectam' o vestigio subsequi. Equidem etiam sortem' to non sine cura desiderarem ' est enim suspensum δ' et anxium do eo quem ardentissimo diligas interdum nihil scire nunc Vero me cum absentia tum infirmitati tuae ratio incerta et varia 35 sollicitudine exterret Vereor omnia imaginor omnia, quaequΘ' natura metuentium eat, ea maxime mihi qua maxime abominor
fingo. Quo inpensius rogo ut timori meo cotidio singuli voletiam binis epistulis consulas. Ero Onim securior, dum lego' statimque timebo, cum legem alo.