장음표시 사용
281쪽
quod narrat Plinius lib. I s. Histor. cap. I 8., ficus reeentes Carthagine Romani trιdui tantummodo navigatione delatas. Ad factum itaque Martiani Arelatensis Carthaginem , & Romam delati cum non nisi tria, aut summum quatuor itinera, missionesve requirantur; viderint, qui sapiunt an illud unius anni , vel potius paucorum mensium curriculum absumat. Sed annum etiam, & ultra concedam ad hanc Martiani Novatianensis incertam caustam ἱ nec propterea obstabit, quominus Epocha Papae Stephani concurrere queat cum Cypria. ni Conciliis in causa bapti isti Haereticorum actis. Stephanus enim ordinatus est die tertio idus Martii anno 2 3. , ut alias ostendam, usque post Pascha anno 2Iq. die IX. Kalendas Maii celebratum nihil de Haereticorum baptismo tractatum esse ponitur, vel saltem dissidii nihil intercessisse ; totum igitur hoc fere quatuordecim mensium intervallum tribuimus caussae Martiani Arelatensis: anno 2sq. post Pascha cogitur I. Concilium in causia baptismi Haereticorum pro Numidiae Episcopis; quamquam nil vetat, quominus anno superiore congregatum sit; quoniam cum istud nihil discordiae inter Stephanum, & Cyprianum gignerit, aut habuerit; non viis
deo, cur non anno 233. in autumno, vel alio tempore cogi potuerit: II. igitur Concιlium a Cypriano convocatur anno a 34. Autumni tempore, aut etiam vere praeterito; vel, si
mavis, anno a s. post Pascha; non enim multum laboro, utrum eligatur; ex quo quidem ad Stephanum missa Romam a Cypriano Epistola , indeque a Stephano Cafthini. nem rescripto suboritur inter Stephanum , & Cyprianum pervulgata dissensio: eodem anno III. principio mensis Augusti vivendi finem secit Stephanus; & Cyprianus mortis ejus adhue ignarus Kalend. Septembribus III. Oncilium c lebravit; quandoquidem nondum probatum inveni; neque, quo probari possit, video, necessarium esse Concilium istud III. habitum fuisse vivente Stephano. Quod si contendant, velintque omnino, istud hoc esse celebratum, dum adhue
Stephanus inter vivos esset . cedo, pugnareque ex more
nolo; sed id unum dumtaxat rogo, utrum Concilium I. ex pers dissidii congregari potuerit anno primo Stephani, sive Martiani Arelatensis caussa agitaretur, sive non id autem
mihi a nemine inficiari puto; quippe quod Cypriani dissidium cum Stephano solum ab anno primo eiusdem Stephani
282쪽
removendum eenseant; istud vero non nisi post II. Cypriani
Concilium excitatum sit: quocirca si severus in disputando essem; possem nedum 1., sed etiam II. Concilium intra priomum Stephani Pontificatus annum collocare; possem insuper Concilium I. dicere coactum, priusquam ad Pontificatum Stephanus eveheretur: quis enim unquam docuit, aut docere potest, quando nam Numidiae Episcopi Cyprianum consuluerint super Haereticorum baptismo, unde Concilium I. factum est & quis unquam novit, quodnam temporis inistervallum inter I., & II. Concilium intercurrerit siquidem quaecunque super his hactenus dicta sunt, merae sunt conjectuis rae. Ueruntamen ut mitiora consecter; si I. Concilium haberi potuit anno primo Pontificatus Stephani, aeraeque vulgaris asi. autumni tempore, ut etiam Harduino placuit ; cur reli.
qua duo cogi non potuerunt anno a sq. vere, atque autuismno adhuc vivente Stephano; & insequente anno 23 D a
Cypriano literae ad Firmilianum in Cappadociam mitti cuius plane rescripti tempus, quod editum asseritur XXII. fere anno post Alexandrum Severum, quodque dissicultatem habere videtur, explicavi iam ante ad num. XI. cap. I. Qui- hus in rebus quoquo modo dicatur, apparet, constitutam Stephani Papae epocham recte concurrere & cum caussa
Martiani Arelatensis, & cum tribus Cypriani Conciliis de
Haereticorum baptismo celebratis.
IV. Et quum ex Cypriani praefatione ad III. Concilium astruitur, non tria fuisse ea Concilia, sed quatuor; dictum
est iam ad Propos. l. hujus Theorematis, quomodo illa praeis fationis verba, censens quod femel, atque trerum, saepe censuimur, intelligeno a sint; & nequaquam quatuor innuere necessiario Concilia: & si quatuor etiam Concilia denota rent; ut videtur extitimasse Augustinus ipse lib. 3. de Bais prismo cap. I ., dum ad eum locum habet: dicit sane de hac re non unum, sed duo, vel amphur facta esse Conciliata , sed tamen africanar non tamen ob id immutanda esset epoelia Sed is Stephant, aut Concilium IlI. in suspicionem vo. Candum ; Proptereaquod incertum est, quando nam in Africa agitari coeperit quae itio de Haereticorum baptismo; utrum se. dente iam Stephano, an ante eius ad Pontificatum promo. tionem ; & quantum temporis intercesserit inter tria ea Conis cilia: uniusne anni spatiunt, ut statuit Harduinus: an vero
283쪽
sex mensium; si quidem ex Canonibus Apostolicis, Nicaenis, Antiochenis , & ex Epist. q. Magni Leonis ad Episcopos
Siciliae, nec non ς. lib. 3. , ac m. lib. I. S. Gregorii Pa. pae lucet Concilia bis in anno vere, & autumno celebranis da fui mei id quod a Cypriano nonnunquam factuni consta. re, demonstrandum erit alio loco, ac tempore: nunc autem sive singulis annis singula Concilia, sive singulis semestribus; aut qualitercunque ea celebrata dixeris; nil ossicit epochaestephani, quam praeitituimus. Neque tum illa Conciliorum crebra convocatio inepta fui iser, importuna, inutilis; &quae animum turbulentum, ac Puerilem quandam prae se tulinset ostentationem, cum id factum esset, quoties res ita postu. lasset. & quidem I. Concilium actum est propter consulta Numidorum Episcoporum. II. vero non tantum propter hanc de Haereticorum baptismo quaestionem convocatum est, sed ad quaedam disponenda, or consili ε commun3s eκaminatione limanda, inquiunt Patres in Epitiola ad Stephanuui; quare duo ad eum referunt potissimum in Conci Ilo esse constituista; & eos, qui extra Ecclesiam baptietantur, iterum esse bais piletandos; & Clericos in haeresim, vel idolatriam lapsis, eum ad Ecclesiam reverterentur, debere Laicis tantum c m. municare; suadentque, ut ipse quoque idem sentire velit: Concilium autem III. ipsum solum habitum est adversus Steia phani rescriptum , aut decretum, aliorumque Opinionem, quo propriam Afri sententiam vero magis consentaneam
ostenderent: in quibus plane non video, quid turbulenti, quid puerilis ostentationis, ac pertinacis opinionis inveniri poisit: an non ipse Cyprianus vere Epist. 33. ad Cornelium Papam scribit se Concilium frequenter egisse ; & Epist. 32. ad Antonianum de lapsis lignificat, se Conciliuin diu, G frequenter habui me Augustinus etiam Epist. 2os. al. Α . ad valentinum de Pelagianis an non haec habet: Quod enim scriptum es ad Papam Innocentιum Romana urbis Episcopum de Concilio Proυι uel e Carthaginensis, Gr de Concilio Numidiae,
ω aliquanto dilgentius a quinque Episcopis; ω quae ipse ad tria isa rescripsit: item quod Papae Zosimo de Africano Concilio scriptum es ἰ ejusque rescriptum ad uni Dersos totius orbi Episcopos insum; ω quod poseriori Concilio plenario totitis
Africae contra spsum errorem breviter consituimur quibus annorum trium spatio indicantur quatuor Concilia Africana pro Digitigod by Corale
284쪽
pro eadem caussa celebrata, praeter Illud quod quInquennium
Ad Propos. IV. Praefationis ad Coneilium Carthaνiniense
aliis III., nobis IV. octo loca exscribuntur, totiaem. que critreis notir singulatιm oppugnantur m
L. Cum in unum Carthagine convenusent Κais Iendis Septembri NEc novum mirum est, nec plane violentum sub Coelo Asti cano mense Augusto Concilia convocari; quin immo fere conlaetum: quandoquidem Hipponense Concilium sub Aurelio Antistite decrevisse legimus, Caribusniense III. habendum die X. Kalendas Septembres, quod postea factuna est v. Kalend.
mensis eodem anno 29I., Μιlevitanum anno Ma. cogitur die
v I. Kaend. Septembris; Africanum ejusdem Aurelii Episcepi aut horitate universae Africae indictum anno A g. congregatur Uli I. Kalendas Septembres; Africanum vero X. ilicem Auia relii Antistitis habitum est anno gos. die X. Kalendas S ptembres , S forsan plura alia, quae aut me fugiunt, aut quorum celebrationis dies ignoratur. Illud porro, quod in Conciliolum epochis diem, & Consulem omittere, videtur in more esse Donatillarum ἱ si verum existimatur ; igitur Concilium istud III. Cypriani non erit a Donatistis confiis ct uni; cum saltem diem exhibeat et deinde ad id respondet S. Augustinus lib. post Collar. cap. II. his verbis: Ferr auis rem potuιν , ut ια codic fit varietar, dum alii et a m dies, se Consular diligentia majore deserabant; alιι superfluum praetermittunt: siaue eream eodex, de quo primum legimus judiaeium Conuamini, quo inter partex Caecilianum innocentem , ititor autem calumniosissimos pronunciavst, dιem, O Consulem
non habebat. Addas velim, & Concilium Nicaenum fine Consule, mente , ω die fuisse testimonio S. Athanasii lib. de Synodis; ut & Carthaginiense Concilium sub Grato Episeopo anno 349. celebratum; & plura. alia Catholicorum Con. cilia: quae qui volet, nullo negotio revolvendo, quam v g. rum si, statim internoscet.
285쪽
26o D IssE T. II. II. Discui plurimi ex Provincia Africa , ω Numidia HIN primo Cypriant Concilio ga. Episcoporum Provinciae
Asticae Proconsularis de hac re, quam pertractamus, re sponsum est literis Episcoporum Numidiae, neminem foris bais plinara extra Ecclesiam posse ex Epiri Io. , in secundo Conisellio Episcoporum t. Provinciarum Africae , & Numidiae sex ante menses, vel ante annum, incertum, ad varias res Ecclesiasticas disponendas, & examinandas coacto inter alia sancitum est scribendum elis ad Stephanum Papam super ea quae ilione ex Epist. II., in quo multa quidem prolata, atque transacta sunt, sed de eo vel maxime tiba scribendum , or eum sua grat itate . ac sapientia conferendum furi ... eos, qui stat Dr13 extra Ecclesiam tincti, ... ώπιιdari oportere: in tertio tandem Concilio 8 . Episcoporum Provinciarum Africae, Numidiae, & Mauritaniae super rescripto Stephani statutum est, servandum esse, ac retinendum morem Africanum adversus quidem Stephani sententiam; sed id non cenodoxiae, ac pertinaciae causa ; sed quia tunc non extiterant , ns qui ei consuetudinem opponerent ; defensiones autem ipsius consum urinιs non tales ast errent, quιbur 3lla talis anima Cypri ni moveretur ἔ noluit vir gravissimus rationer suas es non veras, quod eum latebat, sed tamen non Dictas, veraci qui. dem, sed tamen nondum asserta consuetudini cedere: inquit S. Augustinus lib. a. de Baptismo cap. 8.
III. Et Iecta essent literae Iubaliani ad Crprianum facta ,
item Cypriani ad Iubaianum rescripta de haereticis r baptizandir , quidque postmodum Capriano Juba nus 3dem rescripserit 'NEmini mirum debet videri, duas Iubaiani ad Cypri
num Epistolas palam in Concilio III. dici recitatas fuisse; & neutram inveniri, aut actis Conciliaribus adiectam Cise, cum non omne, quod scriptum est, extet, aut extare necesse sit & ea etiam, quae extat, Cypriani ad Iubaianum Epistola neutiquam actis adjecta sit: quam quidem in rem plurima possent afferri exempla, nili satis comperta cunctis illa putarem. Similiter novum non est, plura Epu
286쪽
seoporum nuda nomina In certis, verisque monumentis legisne Sedis, Provinciaeque nominibus, m ipsis etiam Cypriani receptis ab omnibus opusculis; estque eorum numerus usque adeo magnus, ut Synodus perquam ingens, ac ferme Oecumenicus ex ipsis conflari posset. Denique quod in actis huius Concilii IlI. Crescens a Cirta memoret lectas in Conisellio Cypriani ad Stephanum, & ad Iubaianum Epistolas ;In praefatione vero illa ad Stephanum praetermittatur: reis
spondet S. Augustinus lib. 6. de Baptismo cap. I f., credst , quia non M putatum nece rium: ut etiam dictum est ad Pro. pus. I. hujus Theorematis.
IV. Cyprianus dixit... eenserer scilicet quod semet, atque iterum, O saepe censuimus OStensum est iam proxime ad Propos. I. , verba illa S.Cypriani in praefatione Concilii: eensera quod semel, atque iterum, O sepe censuimus: non indicare necessario, quatuor, ut minimum celebrata ab eo fuisse Concilia pro conistroversia de Haereticorum baptismor sed & postea ad Propos. III. est pariter demonstratum , etiamsi quatuor, aut pi ra denotarent Concilia ; non propterea quicquam negotii creati aut epochete Pontificatus Stephani constitutae; aut huic tertio Cypriani Concilio.
U. Superes, ut de bae ipsa re singuli quid sentiamur, proferamus neminem judicantes, aut a jure communionis
aliquem ,si diversum senserit, amoventer
FTsi palam Cyprianus dixit, aliosqua commonefecit it
Concilio III., neminem judicanter, aut a iure communisis uir aliquem, F diversum senserit, amoventes, nihil tamen, quod perspicue fidei adversaretur, uro nunciavit; nihil, quod aut Romani Pontificis, aut Concilii Oecumenici potestatem, S authoritatem laederet: ea enim, quae subiunxit: sed empectemur unaveris judietum D. N. I. Cbrarit, gur unar, crsolus babet potestatem εν praeponendi nor in Eccleme sua gu-ώernaisone , ω de actae nostro judicandi r non avocant perviis caces, & contradicentes a Romano Pontifice, & a Concilio Generali ; sed eorum judicium expectare admonet, ae
287쪽
quorum aequa potestas est, nec alter alterum authoritato ,
ae potestate praecellit; ut Episcopus ad Episcopum, & Con. cilium ad simile Concilium comparatum; non de Episcopo ad suum Metropolitanum, & ad Romanum Antistitem untiaveris Ecclesiae Principem, aut de Concilio Provinciali con, parate ad Concilium generale, cuius apex est Pontifex Romanus; quapropter ait ἰ quando babeat omnis Episcopus . . . . tanquam judicari ab alio non posR; cum nee ipse possit alteis ruin iudicare: quippe quod omnes Episcopi sunt potestate , ac dignitate aequales; ci par in parem ius nullum habere di gnoscitur. Quum autem adiecit: sed expectemus universiis dιe,ti in D. N I. Cbrime quid aliud innuere voluit nisi Coniacilium Oecumenicum, S uni veris Ecclesiae judicium, cujus caput est Cluilius, ejusque vi caerius Pontifex Romanus idque quidem elicitur ex iis, quae mox subdit: quι unus, ω solus habet potestatem O praeponendi nos εn Ecclesiae suae gubernatione . ω de actu nonro judicandi r Cluillus vero Ee clesiarum gubernationi Ministros praeponit per Ecclesiae i dieium. Concilium, ac Episcopos; igitur & de Ministrorum actibus judicat per Ecclesiae iudicium, Concilium, ac Fpi se pos quare Epist. 3 a. ad Antonianum, pol ea quam examinatis in Concilio singulorum caussis ait Libellaticos placuisse ad mititi; & sacrificatis in exitu subvenire, idem Cyprianus addita .
que enim praejudrcamur Domino judicaturo, quominus si paeniis tentiam plenam, ω jusam peccato ιν inveserit, tune ratum faciat, quod a nobιs fuerat hic II4tutum 2 Ii vera ala urs paenitentiae simulatione deluserst ἰ Deus, quι non irridetur, o qus cor hominis intuetur, de ειν , quae nox minus perspeximus , judicet ; ω fervorum suorum sententia in Dom suas emendet. Quibus ex ductis apparet. Cyprianum in praefatione hujus Concilii non de Patribus Concilii, quas omnes &consentientes habebat, & Concilium iudicare poterat, i eutum esse; sed de illis multis, qui & in occidente, S la Oriente contrarium aut sentiebant, aut sentire poterant . Qua de causa non infirmum solum, & levit limum, sed etiam nullum est confugium ad caudam tantum riscvlma, quo dictum Cypriani tueatur; nam revera tam in rebus fidei, quam disciplinae pertinaces, Ic contra venientes comprimi post uni excommunicationis telo, ut aiunt Patres Concilii Arelate sis I.
288쪽
sis I. Epist. ad Sylvestrum Papana: ω si coeperin/ eontra dia
βιplinam agere, tunc demum a communtone excludantiar: sed
non infirmum, nec leve confugium esset ad causam discipli. nae non ubique receptae, vel quam Ecelesia nondum decre. verit ubique recipiendam: quam o h rem hoc tempore iccirco potest a communione fidelium ille Episcopus abscindi, qui luna XIV. Martii cum Hebraeis Pascha Domini celebraret, quod ab Oecumenico Concilio Nicaeno, id autem est ab uniis versa Ecclesia, vetitum ei Pascha eo die celebrari; quod &de baptismo extra Ecclesiam adminil rato dicendum. victor Papa quidem Asiaticos Antistites in causa disciplinae non ubi.
quod non Eusebius tantum tradit, sed etiam Socrates, &Author libelli Synodici in Asiatica, seu Ephesina Polycratis Synodo, uti & Nicephorus Callixti lib. q. cap. 3I., non autem Sozomenus, qui contrarius est; quique congressum Aniis ceti, & Polycarpi cum distidio inter victorem, & Polycra. tem confundit: sed illam excommunicationem victoris su cessores propterea non sunt prosecuti, quod magna pars Orientis contrariam disciplinam observaret. Nec ii hallucinantur ullo modo, qui quaestionem hanc de rebaptismo nullo discrimine ad solam disciplinam pertinere putant; nam quale est illud, quod astiuitur; Stephanum ob prudentem oecono. miam Cyprianum, eiusque assecias pati potuisse; non po-ttiisse Cyprianum perferre Africanos illos Episcopos , qui post Carthaginiense Concilium in Stephani sententiam abii λsent; perinde ac Cyprianus eget baptismi in speciem tutioinxis assertor, Stephanus vero fidei dogma commacularet, &maximum fidei fundamentum funditus everteret eum sciliceth aptismum approbando, ciui & Agrippino, & Cypriano, Afrisque omnibus in pluribus Conciliis irritus fuit, profanus, & inanis: quoniam si utrisque una est, eademque quaeis stio, utrum Haereticorum, & Schismaticorum baptisma v rum si, an vero iterandum; cur primum affirmanti erit quaestio ad Mem pertinens; neganti vero quaestio de disciplina; aut e converso ille, si probat baptismum ab aliis proscriptum, fidei dogma commaculabit, & maximum fidei fundamentum evertet; iste vero, si proscribit ab aliis probatum baptismum nihil horum perpetrabit ille igitur fidei dogma inquinare
dici poterat, & praecipuum fidei fundamentum subvertere; Diuitiam by Corale
289쪽
qui baptismum omnino eliminabat; non qui baptismum Hae
reticorum, & Schismaticorum admittebat, aut reiiciebat rnisi quis arbitretur, captiosam argumentationem, ac dece
ptionem , ut aiunt Dialectici, a dicto Amplieiter ad secvn. dum quid hoc loco nonnihil valere. Quicunque porro fuit, qui pronunciare non dubitavit, in
se Θρηι anum erra1se ἰ videat ne nimium contumeliosus existiterit in S. Martyrem, in Basilium, in Hieronymum, in Auis gustinum, aliosque complures viros doctrina, & religion conspicuos. Quaestionem enim de baptismo Haereti eorum ad disciplinam, non ad fidem specta ite iam oliendi ad Propos. UI. Theor. II., idque perspicue docetur etiam a M. Basilio Epist. ad Amphilochium cap. I. , ubi de Schismaticorum, & hae. reticorum baptismate dicit: Oportet unu ursque Retronis mo. rem sequι, quod variae fuerint de ιpsorum bapromate dissen. Foues eorum , qui tunc de ψιν drberuerunt ... sed quon1am
nonnullis stati eri omnino ursum es propter multorum inconsismiam, O dispensatronem eorum baptisma suspici, suscipiatur . . Ωtiod si hoc universati Oeconomiae iis impedimento futurum , mrseus consuetudine utendum es ἰ ω sequι oportet Patres, qui
qua ad nor perirnent, providerunt: can. vero qT. autem prob bita es apud vos haec rebaptizatio, Aut ω a Romanis oeconomiae alicujus gratra ἰ nostra tamen ratio virer obtιneat :& S. Dionysius Alexandrinus Epist. ad Sixtum Papam apud Eusebium lib. I. cap. I. cum, narraro baptismum Haeretic rum ab Afris. & Orientalibus in pluribus Conciliis co demnatum fuisse, atque rejectum, adiecit: quorum judicia,
ω sententiar condemnare, grrMaque facere non audeo: non enιm in Debιν, inquιt, terminos prominι tui, quos consituerunt
Patres tui: si ad fidem ea quaestio pertinuisset, ut erat ca nonum peritus Magni Basilii testimonio, non potuisset non illis repugnare, eorumque iudicia non rescindere sine nota haeresis; quocirca utriusque partis opinionem vocat consuetudinem , sicut S memoratus Basilius ; inveteratam etiam conssueis tudinem Hieronymus in Dial. ac versus Luciferianos, & A gustinus plurimis in locis; qui qui cem si eam quaestionenia de fide esse existimasset quo pacto scribere potuisset lib. I. de Baptismo cap. I 8. de baptismi ergo quaerisone Oc. resat, ut hoc de bapimmo pie credamus, quod universa Ecclesia a
290쪽
rent, donec universati Concitio unum aliquιd etiquatum, Ern ceriamque placuiset; bumana in m tat s errorem cooperfret eba. νitur anatatis: & lib. I. cap. q. quisquis aurem . . . eodem uni. ratas Οιnculo intelligat fatuor es e potuise, quibur aliud fativa charitate tune visum es: nec nUn lib. o. cap. I. accepta quoque majore ex verbit Cypriam fiducia, per quae nubi etiam tunc Iiceret salvo iure communioni riversa sentire r ac lib. s.
cap. q. quid ad juboanumscri'serit Cur anux , jam legi, Dis reor; ω profecto usum in eandem senιentiam, nisi me ad diatigentiorem con eratιonem revocaret tanta authorstas aliorum elib. vero I. cap. I A. dum ait: potenx es Dominus per ipsum statis vinculum , ω pacis etiam rebaptizatιν placari; ω eis, a qui 1 rebaptizati sunt, eκ 1psa pacιν compensatione mite scerer innuunt ne ista haec errorem in fide; si deleri potuisse dicit solo pacis, ac unitatis vinculo praesertim eum pluries haesitaverit, an ita sentiendo aliquid erroris, S maculae eonia traxerit Cyprianus illis lib. h. de baptismo verbis cap. a 8.eum autem minus silud pros,iciens banc unitatem tame Miniliter , fideliter, fortiter custodivit, ad mar rit coronam meruat pervenire ἰ ut qua in eis tuc dum mentem ex biama. aea conditione nebula frrepserat, glora a serenitare fustentis favusnιν fugaretur: lib. de unico Baptismo cap. ra. A quid habebat purgandum, si nulla alia re , certe pastonis falce ti tima tolleretur: & Epiit. 93. al. 48. ad Vincent. Rogat. ibi F quid in eo fuerat Φmendandum, tanquam sarmen tu in fructuo Asimum purgavit pater falce passionis: adeo certum et , Augultino Haereticorum baptismum approbare, illumque non iterare non dogma fidei, sed consuetudinem fuisse , uti eam semper appellat, & Cassiodorus lib. Divin. Lect. cap. 9. non aliter sapit, dum de ratione baptismatis, ac opinione S. CV priani scribit, quam usus gratia repudιaνιι Ecclesiae nec ab istis distentit Pelagius II. Papa Epist. 3. ad Histriae Epi se pos, ubi de S. Augustino tradit; quι dum de uuleo bapti sinate loqueretur, 3dcιrco Cnr anum Mari rem, quι de iterando bapti finale fcrapserat, defunctum perbrbuit , quia licet pra Dum quid senserιr, nunquam tamen se a toltur Ecclesiae eommunione suspendit: si autem Cyprianus scripsit et errorem in fide, haeresimve sensisset ἱ nunquamne se a totius Ecclesiae communionu suspendisset; maximo qui di , multumque Ste.