장음표시 사용
331쪽
ultra lapsior Laico ruime sua pondere proruerunt ... Cum nec
oblatio sanct ea ι illic possit, ubi Spiritus Sanctus non sit;
nec cuiquam Dominus per ejus oblatroner, ω precer prosit, qui Dominum ipse violavit: ut & Epist. 68. ad Ecclesias in Hispania Emerit ensem, Asturi censem, & Legionensem de Basilide, &Martiali Episcopis dignitate exutis: in ordinationibus Sacerdo. tum nonus immaculator, cis integros antistites elgere debemus ,
qui digne, O sancte sacrisia Deo osserentes audira in preciis bur posui, quar factum pro plebis dominica incolumitate ; cumscriptu in sit: Deus peccatorem non audit . . . Propter quo. pleisua diligentia, O exploratione I ncera oportet eos ad Sacerdo. tium Dei delgi. quis a Deo ιonstat auriri. . . Quod edem in Numeris mare esara inven1mus; quando chore, ω Dalbaria, ω Absron contra A aron sacrificandi sibi licentram vendi caveis runt . S. etiam Augustinus lib. I. contra literas Petiliam cap. 3O. ait. Ut enim sit quisque verut Sacerdos, oportet, ut non
solum Sacramento, sed susilia quoque induatur ἰ Aut seriaptum es: Sacerdotes tur ιnduantur Iunιtia. Ωuι autem sola Sacramento Sacerdos est. Aut fust Pontifex Caiphax persecu. ror ωe.: & S. Hieronymus in cap. 3. Sophoniae: Sacerdotes, quι Eucharisiae serviunt, O sanguinem Domini populiν ejusdsvrdunt, impie agunt in legem CDrasi putanter Eucharisiam imprecamis faeere verba, non vitam; ur necessariam esse tan. rum solemnem orationem , ω non Sacerdotum merita, de quibus dicιturr ω Saeerdos, an quo fuerit macula, non accedet osse re oblationes Domino: sed & Gelasius I. Papa I. q. I. c. S erooncta religio Elpidio Episcopo scribens an non habet: nam quomodo ad divini in feris consecrationem coelestis Spiritur invocatus adveniet; F Sacerdos, ω qut eum adesti deprecatur,
craminosis plenus actιonibus reprobetur ρ Quod si haec ferimus in Augustino, & aliis; cur non & illa ipsa in Cypriano aut si haec, quae Auguit inus, aliique habent, interpretatione indigere quis putet; quare & illa Cypriani non item Cetate Cyprianus interdum in Sacramentorum, ac in primis haptismi Minii ro videtur potius fidem requisiisse, quam probitatem, seu sanctitatem magis fidei, quam morum sanctita. tem; vel etiam utrumque desideralis ; cum Epist. 35. ad Magnum de baptismo Clinicorum scribat: nos, quantum concia ιt mediocritas nostra, exul sinamus in nullo mutι larι, O dein
bilιtari posse beneflcia divinas nec minui aliquid illic psta
332쪽
eant Vere, ubi plena, ω tota fide ω dantis, O sumentis ae
cipitur, quod druinis muneribu bauratur . . . . In Sacramensis falutar3hus... totum credentibus confer ut d urna compendia ...
Et quando hae in Ecclesa fiunt, ubi fir ω dantis, O aeei. pientix Mer; integra sure omn3a, ω consumarρ, ac perfici eos
falutara aqua, O Me legitima Cbrs gratiam consecutos cUe. S S. Athanasius serm. 3. contra Arianos docet verum baptiis ista non esse, ubi vera fides non est, ut vidimus ad num. XXXI. cap. l. , idemque sensisse volunt S. Optatum Mileis vitanum lib. I. contra Parmen. num. 1 ., nam S. Basilius Epist. ad Amphilochium cap. 4 . manifeste habet: nee dicant evrm; gn Patrem, O F1ltum, ω Spiritum Sanctum baptizati sumur; qui quidem Deum esse malorum effectoνem exi. Mimant in Iar Marcionis, O reliquarum haeresiam. Illud vero Ioannis 9. Deus peccatorem non audit, est quidem verum de eo, qui peccator est, perstatque peccare. & ad Deum non convertitur; sed falsum de eo, qui etsi peccator est, tamen vertit se aliquando ad Deum,ac demum ingemiscit, poenitetque peceasse; de quo Deus per Zachariam I. dixit. convertιmin1 ad me, ω eonvertar ad Oor. Quare S. Augustinus lib. a. ccntra
Parmen. cap. g. habet: quamobrem non gurdem omnem peccatorem exaudiri, sed tamen non omnem peccatorem non exaudιriveritas teriis es: & Gelasius I. Papa in tomo de Anatheiamatis vinculo: sicut etiam es consequenter ω illud B. Inanais
Apostoli r es peccatum ad mortem ἰ non dιco, ut oretur pro eo rω est peccatum non ad mortem; duo, ut oretur pro eo r eupeceatum ad mortem in eodem peccato manentιbus: O es peciacatum non ad mortem ab eodem peccato recedentιbus. Cyprianus autem loquitur de Haeretico, & bcnismatico, quos, quamdiu haere li, schismatique inhaerent, Deus non exaudit in fensu, ut aiunt, comporto. II. De Epistola vero ad Quintum miror, si ea suppositionis non est postulata etiam ideo, quod habeat Petrum cum Paulo de Cireumesone disceptasse: quandoquidem controuerissa cle Circumcisione, quae Act. II. narratur, non fuit inter Petrum, & Paulum; sed inter istos dissensio fuit ob legalem convictum Petri cum Ethnicis simulatum ad Galatas a. et quem Cypriani lapsum secutus est Augustinus de Baptismo lib. a. cap. I. , lib. I. cap. I. , lib. I. cap. I. , & lib. 2. CD tra Crescon. cap. 22., nec non Zosmus a Tharasia Episco-
333쪽
pus in III. Concilio Carthagin. , reorque Cyprian ansania errandi dedi me aut id, quod ibi ad Galatas legitur de Petto, qui, cum quidam venirent a Jacobo, a convictu Gentium
e subtrahebat timens eos, qui ex circumcolane erant: aut
qui id scribit Tertullianus lib. de Praescrip t. Haeret. cap. 24. quemadmodum Is ω Petrus repraebenderet Paulum , quod proinhibens eircumcisionem , cιrcumcidit ipse τι motheum: vaderιnt, qui de Z pos totis judicant: qui tamen cap. 23. dixerat de Paulo Λpostolo: caterum si repraebensus es Petrum, quod eum conoiκrbet Et bmeis, pol ea se a conv1ctu eorum separabat peris fonarum respectu Oe. 'ed undecunque manaverit ille error, Cyprianus hac in Epistola dat operam, ut ostendat, qua cunque in controversia rationem esse caeteris rebus antepo. nendam, adeo ut etiam Petrus quamquam Apostolorum priis
mur in dissidio de circumcisione, vel potius de simulatione eum Paulo non obiecerit, nec se defenderit prima tu, cum pollat; sed rationi Pauli cessit, & consilium veritatis adiamisit: ac proinde etiam in altercatione de Haereticorum ba. ptismo non consuetudinem opponendam, neque consuetudine praescribendum, sed ratione Drncendum dixit; quod S Zosimus a Tharasta in Concilio III. Carthagin. autumavit, dum ait: revelatione facta veritaras, cedat error id est consuetudo, inquit S. Augustinus lib. 3. de Baptismo cap. I. veris rati ; quia cur Petrus, qui prsus circumcidebat, cessis Paulo veritatem praedicanis. Qua in re mihi satis apposite visus est Cyprianus rem conficere argumento a pari ducto; & ipse Augustinus lib. a. de Baptismo cap. I. ista eius ad duintum verba reserens, & expendens nec ea improbat, nec falsam in eis argumentationem deprehendit. Sicut nec verum puto, Cyprianum, quum ad Quintum scripsit, Stephani sententiam ignorasse ; id certe ex eius ad ipsum Stephanum Epistola non eruitur; quin immo contrarium videntur sonare illa Epistolae verba : caterum βιmur, quosdam, quod semel imbιberint, nolle deponere, nee propos tum suum facile mutare; sed fuloo inter Collegas pacis , ω concordια υιnculo, quaedam propr1a , quae apud se femet sint usurpata, retinere. Nam quod Cyprianus speraret, Stephanum sibi consensurum; non probat, eum Si phani sententiam ignora me; sed ostendit, ea eum scripsisse Stephano, quibus sperare posset, illum a sententia, quam
tenebat, abi trahere, cx ad suam, quam sequendam praedicabat, Disiligod by Corale
334쪽
eabat, perducere. Sed S illud quo pacto permitti potest,
unum Carthaginiensem Episcopum iure Primatrali caeteris Africae Proconsularis fortasse etiam Numidiae Episcopis prae . fuisse quando certo constat, unicuique Provinciae Africanae suum praefuisse Antistitem, qui moco Senex, modo Senior, modo etiam Primas nuncupabatur ; quibus tamen omnibus Carthaginiensis Antistes praeerat velut Exarchus, & Archie. piseopus Quo circa in Collat. Carthagin. 3. diei cap. 24I. S. Augustinus ait: Μegaliur me ordinavit 'imas Ecelesia Numidia Catholiea, seu a Pra mare Numidia Megalio Calais me in Episcopo ordinatus est, ut refert Possidius in vita ipsius Augustini cap. 8., qui ct Epist. 39. al. 2I . ad victorinum scribit et Iegi εn eadem Tractora a, etiam ad Mauritanias esse scriptum ; quar Provinerat simus suos babere Primates r A canon i . codicis Ecclesiae Africanae habet: Placuit,
ut Mors tanta Sstifensis ... suum Primatum habeat; quem eou. senirentibus omnibur Primatibus Provincrarum fricanarum ... habere permissa es: ut plurimas alias eiusdem Codicis authoritates omittam, quae Prima tuum Africanorum mentionem
apertam faciunt; cum & S. Leo IX. Epist. 9. ad Petrum ,& Ioannem Afros F piscopos tradat: Sed de Africae Primoribur aliter intelligenisum es; quia in singulis e itis Provinciis
antrqustus Prs mater insertuebantur non fecundum potentiam aIi-evjus Civitatis , sed fecundum tempus mae ordinationis : quιbus tamen omnιbur praeerat unus scitreet Carthaginensis inebiepi.
scopus. Quae quum ita sint; etiamsi illa Cypriani ad Qui
tum verba : ut diceret se Primatum tenere 6 c. referrentur ad
unum aliquem Afrorum, vel extra Afri eam Antistitum, ubi Primatus plures ex titisse liquet; adhuc staret comparatio Peistri cum aliis Primatibus eo, quo potest comparari, modo:& quidni potuit dici: si in causa circumcisoriis, aut sim uislationis Petrus Paulo primatum non opposuit; etiam in causa baptismi Haereticorum Antistes Aser, vel quispiam alius primatum opponere non debet quo facto Primatur quidem plures exeruntur; sed uti in Africa, ubi omnes uni subesse tenebantur. Ad id autem de reprehensione a Paulo facta Petro, non Cephae jam dixi alias ad II. Argum. cap. lII., ct proxime dictum est etiam, eo satis apposite usum esse . S. Cyprianum in rem suam; non quo consuetudinem circumcisionis, seu simulationis consuetudini recipiendi Haereticos
335쪽
si in facto simulationis convictus Petrus Paulum non retudit primatu; nec etiam in facto rebaptizandi Haereticos Stephanum, vel quempiam alium ullo modo consuetudinem obiicere debui lle , sed ut illum prima tu, ita ilium consuetudine praetermissa rationem ultro complecti . Postremo, quod ad hanc Epistolam Cypriano afferendam facit, ad Propos III. Theorem. H. palam demonstravi, ipsam ad Quinium Episto. lam S. Augustinum absolute probasse, ac recepisse. III. Similiter Epiliolam Cypriani ad Stephanuin, quam Augultinum non vidisse monui ad Propos. I. Theor. v. , asia fere, & recipit S. Hieronymus in Dialogo adversus Luciis. Tianos, nec in ea reperiri dicit quamquam vir solers, d eacutus Puram, putamque haeresini Donatianam. Quod enim in ea dicit Cyprianus: Oportet Sacerdoter, O ΜιηυIror, qui Altari, O Sacrificiar deserviunt, integro , atque inmaculatos esse ἡ.: nihil habet, quod non dixerint S Hieronymus,& Augustinus, & Gelasius Papa, & ipse Cyprianus in Epistolis certis, S minime controversis, ut paulo ante de eius Epistola ad Numidas ostensum est ; nihilque, quod verum non sit; praesertim cum ea in Epistola cluo scribat a se a creta in Synodo condita suilla ; alterum de his, qui extra Ecclesiam ab Haereticis, vel Schismaticis baptizati sunt, eum ad Ecclesiam veniunt; ut baptizentur: alterum de his, qui in Ecclesia ordinati ad hostes transfugerunt; vel ab Haereisticis , & Schismaticis extra Ecclesiam ordinati fuerant,
quum ad Ecclesiam aut revertuntur, aut veniunt, ut Communicent Laicis: verba illa, oportet enim Sacerdotes Miis
niseros, quι Altari , ω Sacri sicut defer Drunt Oc., non adducit pro primo decreto, seu pro Ministro bacramenti ba. piis natis, sed pro secundo, nempe pro Minittris Sacramenisti Eucharistiae . quos quidem oportet immaculatos else , ac integros, ut licite, non ut valide, quod aiunt, Sacramentum coniiciant. Etenim quid aliud autumat S. Innocentius I. Epist. aa. ad Macedones Episcopos, dum cap. 3. de Ordinatis ab Haereticis scribit: atque uba poemtentiae remedium necessarium eri , ιllic ordι nationιs bonorem locum habere non posse decernimus: nam si, ut legrtur, quod tetgerst ιmmvndur, immundum erit s c. t an non hoc ipsum habet & Paulus Apostolus I. ad Timotheum 3. oportet ergo 'scopum
336쪽
reprehensibilem esse ... Diaconor similiter pudieos ... Me mini strent nullum erimen habentes & S. Augustinus lib. 4. de Trinit. cap. Iq. quid ait neque potes id rite ostierrε ns per Saeer dotem Iustum, O sanctum ; nec nisi ab eιν acc1ptatur , quod ertur, pro quibur ossertur; atqne id fine vitio sit; ut promitiosis mundandas possit erri. Hoc certe omneν cupiunt, qui
pro ' erri Derimium Deo volunt: & Tract. 3. super Ioannem et sed minfros, inquiunt, rantι judicir justos oportet esse , per quos baptidair ω ego dico ἰ cr omnex Mermur, quia justos oportet σε tanti isdieis mimstror. Sint ministra fuser, F ooliant sec. Quae sane adeo mini clara, & manifesta videntur; ut mirum sit, ea Cypriani verba in suspicionem haeresis D
natianae a quoquam vocari potuisse. Quod enim Donatistae& ipsi his aut horitatibus sacrae Scripturae uterentur ad suam haeresim conitabiliendam, non proinde quicunque has authois ritates adducebant, haeresi Donatianae adhaerebant: quare S. Augustinus lib. 3. de Baptismo Cap. II. docet: neque enim quicquid meretrei perverse fuerint 1 mitati, propterea faciem dum a Carbolicis non eis , quia εlli militer faciunt . Postea propter quid confingi debuit a Donatistis haec ad Stephanum E pi ito la , si alterum de Clericis transfugis, vel extra Eccleissam ordinatis decretum nihil concertationis cum Catholicis
haberet, nihilque diuidii; & si habuisset, contra ipsos Donatistas fuisset continet enim, Clericos vel in Ecclesiam rebelles, vel extra Ecclesiam ordinatos, cum ad Ecclesiam accederent, inter Laicos tantum recipi: Donatistae vero etsi primitus tales Cleri eos inter poenitentes collocabant, ut reis fert optatus Milevit. lib. 2. num. 2. & I., tamen tempore
S. Augustini, quo haec Epistola conficta putatur. Cleri eos lais psos, aut Catholicos ad ordines quoscunque dimittebant, ut habetur ex eiusdem Augustini EPist. 23. , Io8. , ISI., ex ejus lib. g. contra lit. Petiliani cap. 38., & ex Collat. Caris thagin. primae diei cap. I98., S ao I., at si a Donatistis istud
commentum fuisset; morem quoque, & doctrinam eorum referre clebuisset. IU. Epistola tandem ad Μagnum adulterina minime cenis seri debet, etiam si Magnus Novatianenses pro Haereticis non haberet, sed tantummodo pro Schwmaticis; cum illi & Ηae. retici, & Schismatici vocarentur. Et primum non certo conis
stat ex Epistola ea, ita Magnum sensisse; sed Cyprianum
337쪽
dumtaxat in ea Novatianum modo Haereticum appellaro , modo Schismaticum: Deinde senserit ita licet Magnus; cur non potuit ignorasse, Cyprianum eos nominasse Hetereticos aut eius sententia iam sub Cornelio Papa probe patefacta, atque perspecta; cur non potuit ipse secus sentire , atquὐ
ille Novatianenses certe etiam S. Basilius Epist. can. ad Amphilochium cap. I. Schisnaaticos nuncupavit. cum ait: Qui se autem abstiderunt, qui Scbιmatici dicuntur . . . . Cathari
sunt sin ipsi ex iis, qui sunt absci . . . Schima autem est de
Paenitentia disentire ab ris, qui sunt ex Ecclesia r praecipuus autem Catharorum error erat de Poenitentia: M Regens. Concilium in Gallia anno qῖς. coactuna can. g. habet: Ωuod ergo in quibusditan Schimatrcis magιν. quam Haereticis rectis piendis Nicaenum ConciIιum natuit a fingulis per terrator α. sua; hoc etiam praesens Conventur in hoc saluit ab omni sdebere servari r quibus significatur canon 8. Nicaenus de Caistharis recipiendis. Quin quod S. Epiphanius haer. 49. Dona. tianos dicit futile eiuscem sectae, ac opinionis cum N civa tianensibus; Dcnatianos autem S. Optatus Mileuitanus lib. r. Contra Parmen. num. s. & IO. Schisnaaticos esse pronunciat; quos tamen alii modo Schisnaaticos, modo Haereticos appetistarunt ob eam, quam ad num. XXXII. cap. I. dixi causam: enimvero Ruffinus Aquileientis in Praefatione expositioianis Symboli Apostolorum, cum ait Romae nullam haeresim ortum habuisset sensit aperte Novatianum non fuiste haereisticum, sed Schismaticum; quandoquidem iste & Romae deis rebat, S ibi schisma excitavit. Illud vero, ex quo deduiscitur, authorem Epistolae, dum ex lib. Num. cap. r6. testim Oma prosert, Donatianae haeresi favere; non semel explosum est, ac profligatum; cum ea ipla Cyprianus testimonia
adducat in suis F pistolis genuinis, S ab omnibus receptis, nimirum in os . ad Rogati anum Episcopum, in o8. ad Emeis ritensem. Alturi censem, & Legionensem Ecclesias, & in libro de Unitate; sicut & S. Augustinus lib. 3. de Raptismo
contra Donatistas cap. I 8., tam abest, ut ea sacrilegis Donatistarum direptionibus viam sternant. Haec denique ad Magnum Epistola, cum duas in partes secta sit, ut vicimus ad Propos. IV. hujus Theorem. num. I., agatque de baptismo Haereticorum, ac potisIimum Novatianentium ; & de bapti-silio Clinicorum; ut quid excogitari debuit a Donatistis , si
338쪽
pars altera, quae de Clinicorum lavacro disserIt, nihil adeo tum haeresim, aut schisnaa, nihil ad dissidium cum Catho. licis pertineat illam Profecto videtur Augustinus recipere; dum eius Iocum adducit lib. o. de Baptismo cap. I. scribens de C 3ptiano: sis in Episola, quam scripsit ad Magnum, cum
de baptismo tructorum , ω perfut brum quaereretur, utrum almquid intereset Oe. Quam qui cem Eptii Ulam au verto, anti. quam rebapti Zanclorum Haereticorum in Africa consuetudine ni prodere; cum inter Cyprianicas de hoc argumento prior sit . ut paulo ante dictum eit; incipit enim : 1 ro tua religiosa diligentia esisti iluim medιocritatem nostram , Νι ebarasi meis ;an inter caeteros Haeret cor e 1 quoque, qui a Novatiano veniunt,
pos profanum essus lavacrum baptιzari, O sanctificarι in E cti a Cat bolica legitimo, ω vero, car unico Ecclesiae baptismo
Σιbi mat1cos nihil habere potereatir , ac Drir: propter hoe N Datrantis nee debet, nec potes excipi : liquetque, Magnum de iis solum quaesivisse, qui a Novatiano fuerant bapti hati ; tua si non satis constaret, an Novatianus haereticus ellet, vel chismaticus , & an sicut Haeretici. quos iam noverat ex Astorum more rebapti Zari ; ita & Schismatici rebapti handi forent; proptereaque cx Cypriano sciscitatur Magnus, quam nam demum haeresim docuerit Ni vatianus . Nec illud etiam omittendum puto . has omnes F pistolas esse S. Cypriani, S non confictas , suaderi polle ex contexti iabus sacrarum Scripturarum in ipsis adductis; qui cum sint eiusdem versionis antiquae, atque illi Epitiolarum, quae ceristo S. Martyris elie noscuntur; ut ex Epist. Io. aci Numiis das. a. ad Stephanum, & Tq. ad Pompeium, II. ac Corisneli uni Papam, eu 68. ad Ecclesias Emeritensem, & Astu. ricensem, ac Legionensen . suadere viduntur, Epiliolas eas Omnes ejusdem Ruthoris esse.
339쪽
Ad Propos. I. Pro Disola ad Pompeium, reteririque Oppia.
uo adjudicandιν octo adducumtur argumenta , car gulatim refelluntur m
Ad num. I. Ex Libello ad Novatianum LIbellus, qui ad Novatianum haereticum inscribitur, sive Cypriani sit, si ve non, liquido non continet Cypriani
de Haereticis baptigandis lententiam , quamvis habeat: Sacro mentiam baptismatιν , quod tu fututem generix humaut provmum , ω siola Ecclesiae ratione concessum celebrare per or suum praeo. senditi quod legitur & in Epist. 74. ad Pompeium: baptivisma nonnin unum est, or istut es, ω foti Ecclesiae dιυμα. gnatrone concesum est nam etiam S. Augustinus lib. de Agone Christiano cap. go. de Luci serianis Sehismaticis ait: in eo enim, quod intelligunt baptιmum Chrine non esse repeis tendum, recte faciunt; sentiunt enim Sacramentum fancti I vacra nusiquam esse nisi ex Carbolica Ecclesia ; sed eam frimum secum habere sarmenta praec sa, quam n ipsa νιte, a tequam praeciderentur, acceperant: & Epist. 9 g. al. 48. ad viniscentium Rogat. ex Catbolica enim Ecclesia sunt omnia domi. mea Sacramenta, qua fle habetιν, ω datis Oe. : S. Isidorus Hispalensis lib. r. sententiarum, vel de summo Bono cap. et q. fotam Eectinam Carbolicam babere baptismum ad fatalem
Zacbaraar Propbeta teriatur ... Haeretier autem id solum immi inaria ostentatione faciunt: Gennadius Praesbyter Malli liensis
ib. de Eccles. Dogmat. cap. 32. Baptisma unum es, sed in Ecclesia, ubi una sex es: & S. Hieronymus in Dial. ad versus Luci serianos: neque enim boe modo quaeritur . . sed an Haereticus baptisma habeat: qui F, ut constat, bapti a non habet s quomodo potes eφὶ paenitens antequam Cbristianus ρ &in cap. q. Epistolae ad Ephesi ad illa Apostoli verba: unum bapti'ar scribit ;ω contra Valentinum Dert, qui duo baptisma. ta esse contendit; ω contra omnes meretreo , ut fiant non bab re se baptismata; sed in una Chrofa Ecelsa fontem esse ortalem. Quae quidem verba minime errorem continent, ut perperam pronunciat Cornelius a Lapide; cum re vera baptismus Sacramentum sit unius Ecclesiae Christi, eique soli concelIum Disi irco by Corale
340쪽
ad salutem eorum, qui in ea persistunt: Quod autem Haereistici, & Schismatici, alii quo extra Ecclesiam commorantes haptismum conferre possint; id factum est Ecclesiae eonee is, cui visum est ob magnam Sacramenti necellitatem omniis hus quibuscunque hanc Potestatem facere ; & facultatem . suam aliis etiam delegare. vel ii quisquam contenderet, illos aliunde potestatem hanc acceptile; illud saltem fatea tur oportet, baptizandi quidem illos ius habere, sed miniis me ad salutem labi, aut suis comparandam ; quod prorsus
Ecclesiae Christi est; ει quo explicanda sunt & Cypriani, ct Hieronymi; & aliorum Doctorum effata; quapropter
Augustinus lib. s. de Baptismo CAP. a I. ait: proinde co-fentimus Capriano Haererιcor remissionem dare non pose, bapti.
smum autem dare poste ἰ quod quidem illιν cur dantibus, O ae.
cipientibus valeat ad perniciem tanquam munere Dei male ditem
ruuar lib. o. cap. I. potes tamen tradere separatus . secutpotes habere separatur; sed quam pernicros habere , tam perinaciose iradere ωc. In iis vero, quae sine dubio Cypriani casunt, non deprehendi hanc de Haereticis baptigandis se tentiam, omnino falsum est; quod enim in libris Testimo niorum ad Quirinum nihil eiusmodi legatur, id eo factum est, quia in iis Cyprianus cella, ct quae Omnibus communia erant, commemorare debuit; uti non erat opinio do
Haereticorum baptismo; quam ob causam ibi neque ista de
Haereticis rebapti andis . neque illa de Haereticis sine baptismi tepetitione suscipiendis habetur. Caeterum in libro de Unitate, seu de simplicitate Praelatorum an non de Schismaiaticis ser ibit: Guando atιud baptisma prater unum ese non pisfit, baptizare se pose πιnavtur. V1ια fonte deserro viralis , ac fa ιaris aqua graisam polticenιur. Non abluuntur illic bomines, sed potiur sordι dantur ἰ nec purgantur deI3cta , sed ε- mo cumulantur. Non Deo natιυιtas stla, sed Diabolo filior generat . . . Gua secrificia celebrare se credunt aemula Sacerdotum an secum esse Cbrutum , cum collectι fuerιnt, opinantiar ;qua extra Chrisa Ecclesiam colliguntur Extat S alia hae dexe Cypriani Epistola contra Harerrcos, quam affert Gratianus I. q. I. cap. si quιν inquit sed quoniam Romani emen. datores Gratiani censent eis e caput ex variis Cypriani Epistolis. Concilioque controversis collectum , rem in medio re
linquo. veruntamen illud advertere non omittam, librum Rr a de