장음표시 사용
351쪽
de omnibus etiam virginibus, ac Pueris, cum tamen data sit ad quosdam tantum, quos alloquitur, nimirum Nemesia. no , Felici, Lucio ... Coepsicopir , ιtem Compre1Dteris, ω Dia. eo nibvr, ω taeteris fratribus ιn metallo consertatist Marombur Dei: quibus quum dixisset: denique eκemplum vestrum secuta multiplex plebis portio confusi es vobιscum parater, o pari.
ter coronata est... c ut numero nec , Miner desunt ... ia
Pueris quoque utrius major aetate annos Dor eonfessionis laude transcendit; ut mar rt1 Desera bearum gregem ω seMν , ω aetas omnis ornaretr paulo post adiecit: ut qua hye eharita. ris. ω pacis vinculo copulati contra Hareticoriam injinias, ω pressuras Gentιlium simul stetιmur ωc. r quo loco alloquiis tur eos, qui contra Haereticorum iniurias stare potuerunt;& permolestas Gentilium serre pressuras . Neque etiam aperiste maledicit Cypriano Pearsonius ita coniiciendo; nam peris stiterit licet Cyprianus in sua de Hetereticis rebaptitandis opiis nicine usque ad vitae exitum, ut verum est; tamen illud verum non est, eam opinionem tum errorem fuisse ab un versa Ecclesia damnatum, ut eli iam pluribus, ae pluries demonstratum.
Ad num. VII. Ex lib. s. s. augustini eontra
SAne si Epistola ad Pompeium Cyprianica censenda non
esset propter acerbitatem, Ee animi commotionem, quam te fert; non item illa ad Iubaianum, non caeterae de Hetereti eorum baptismo Epistolae pro Cypriani eis negari poterunt; utpote quae nihil acrimoniae, contumeliarum nihil contineant; & quibus nihil magis valere ad refellendos Don in las, & ad eorum prorsus Ora claudenda scripsit S. Augustinus lib. a. de Baptismo cap. 18. At alia quoque obstant:& i liis quoque Occurrimus; iamque de singulis ita tracta. tum est, ut putem supervacaneum de ipsis rursus verba sacere; nec aliud esse, niti crambem recoquere: praesertim de ea ad Iuba januni , de qua satis disserui ad Propcis. U. Theorem V., & ad Propos. v. Theorem. v I. ostendi, ipsam apertillimae repugnantiae minime ab Augustino convinci . Cae. ter v m Augultino quidem munitis limum. ac invictum in Donati itas propugnaculum erat Maximianistarum factum ex lib. r.
352쪽
contra lit. Petiliani cap. 2 ., monebatque Catholicos subinde: hoe unum ησσκι mi anis arum factum tenete: sed cum illi probandum esset, communione malorum bonos non piatur; quod etiam egregie firmabat illo Epistolae ad Iubaianum loco lib. 3. de Baptismo cap. I. relato: verum quum illis insinuare volebat ianitatem, O pacem; ac ob baptismi controuersiam minime schisma faciendum fuisse; & Epistolae ad Jubaia. num, S Concilii III. Carthagin. locis potissimum utebatur; ajebatque , mbιI Ae valere ad refellendos Donatistas , ω ad eorum prorsur ora claudenda , quomods liteνas, factumque Cypriani ; & Epist. 93. al. 48. ad vincent. Rogat. literas sis Cypriani iccirco recipere scribit, ω quod ibι magis contrata oos nostra causis demonstratur ιnvιctιor , vestraeque separati mr prasumptio a quibus plane e medio sublatis, haud parvo, sed maximo praesidio nudatus Augustinus conqueri posset. Ad num. VIII. Ex praeeipuo, quod per baste literas summe Romam Pontificis potestati in universam Eccleis Fam affertur prae ιum
NEmini dubium esse debet, quin, si Cuprianicae Epist
lae, de quibus sermo , & controverita est, Romani Pontificis Primatum, ut putant, extollunt; ipsi quoque derogari quodammodo possit, quoties ipsae supposititiae dicam tur: tanta est unius Cypriani antiquitas simul, & aut horitas. Nam quod ex ipsis vel Epistolis laedi non parum iudicetur Sedis Apostolicae summa potestas ob Stephani dogm ricum decretum mordicus oppugnatum, & contumeliis exceptum , inquinatumque: primum id afficit solum Epistolam ad Pompejuna, & Concilium III. Carthagin. post Stephani decretum edita, non caeteras Epistolas antea conscriptas: deinde non semel ostensum est, decretum Stephani minime dogmaticum fuisse, & de re ad fidem Catholicam pertinente; sed ad disciplinam privatam; quodque non desinati Dum vocat Card. Brancatus Lauraeanus tom. 3. de Fide Disp. I. art. 8., num autem eiusmodi decreto Cyprianus obsistero
posset; & quae facta sunt, α quae quoque dicta, satis, superque declarant. Non dicam ego Dona tittas, quos tantum abeth non esse ausos summam Romani Pontificis potet atem
imminuere; ut S. Augustinus lib. a. contra lit. Petiliani C. II. Digiti reo by Corale
353쪽
D I s s E R T. II. scripserit: Cathedra tibi quid fecit Ecelesia Romana, in qua
Petrus sedit. ω in qua bodie Masta ut sedet ρ ... quare apis pellas Cathedram pestalentiae Calbedram sostolicam L led commonitorium afferam vincentii Lirinensis editum anno 434. pro Semipelagianorum opinione, quam tamen antea neclum S. Augustinus, sed & S. Coelellinus Papa Epist. ad Galli rum Episcopos anno AII. missa iam compresserat; cui sciis licet vincentius, qui in Romano Martyrologio colitur, adeo obediens suit. ut eam Epistolam etiam in rem suam traxeis rit, ac sententiae suae favere pronuncia verit. Afferre quoque possem, quid ad decreta Siricii, ac Leonis Magni, aliciis rumque Romanorum Pontificum de baptismo diebus dumtaxat Paschae, te Pentecostes ministrando factum suerit . quid ad Synodi v. sanctionem, ac Romanorum Antisti rum conis stituta de tribus Capitulis actitatum; sed ista etiam ad nota XX Ul I. cap. II., & ad n uin. III. Propos. lU. Theorem. UI. videli pomunt: quid itidem Aetorius Instit. Moral. par. r. lib. I. cap. q. q. 3. animadvertit, multas nimirum leges etiam Pontificias extare, quae quamquam a maiore Provinciarum parte usu receptae sunt; quibuidam tamen in Provinciis Catholicorum vim nullam habere; quoniam in illis non sunt receptae: Quare Gratianus ad diit. q. cap. In istis adiecit et
Leger ευι tuuntur, eum promulgautur; firmantur , eum moribur utentιum approbantur: Aut enim mors r utentium in eontrais ritim nonnullae leges hodie abroeata sint; ita moribus utemtium ipsae teger eonfirmantur. Inde ἰllud Telespbori Papae, qui
decrevit, ut seneraliter Clerie3 a Quinquage via a carnibust, O delieris j unent; quia moribur utentium approbatum uoues, aliter agenter transtre nis reos non arguit: ita & ad cap. Denique Sacerdotes . videtur enim Cyprianus animo
concepi me id, quod postmodum literis mandavit S. Hier nymus Fpiit. 87. ad Lucinium Baeticum scribens : Sed egore breviter admonendum puto, traditiones Ecclesiasicas, prae. ferram qua sidei non inciant, ita observandas eme, ut a ma
rrario more subverti. . . sed unaquaeque Provincia abundet insensu suo ; ω praecepta majorum leges loreolicas arbitretur & S. Augustinus Epiit. 33. al. x I9. ad Ianuarium: IIIa auorem, quae non scripta, sed tradita custodimur ; quae quidem. toto Terrarum Orbe Observantur 9 dantur intelliga veι ab εὐσ
354쪽
Iuberrima authorria . commendata, atque sat ut a xerinera I Aetita quod Dominι passis , O resurrectio, or ascensio in Calam , ω ad Dentus de Cato Spiritus Sancta annsversaria solemnιtate celebrantur ; ω si quid aliud tale occurrerit, quod , servatur ab universa, quacunque se d undit, Ecclesa. Alia veνo , qua per loca Terrarum, Regionesque varaantur I sicuti es . quod alii jejunent Sabbatbo ; aliι vero non .... ω si quid aliud bultimodi animadverti poteri ; totum boe genus rerum liberas
habet obseroationer . Quod enim neque contra Mem, neque contra bonost mores injungitur; indistierenter es habendum ; ω Iro eorum, inter quor vivitur, societate servandum es: pauoque post subjungit, eos sibi displicere, qui in rebus buisse
modι, quae neque Scripturae sancta aut boritate, neque univera fatis Ecclesiae traditione, neque vita eorrigendae utilitate adcer Min posunt termιnum pervenire s tantum quia subs quali μcunque ratiocinatio cogitantis ... tam tittgrosas eccitant quae. niones ; ut nise quod ipsi faciunt, Bibit rectum exsiment. . . qu/d aliud ille nisi eonsuetudinem suam consuetudini alterius praeponere conatur ρ ... Faciat ergo quisque, quod εα ea Ecclesia, in quam venit, invenerit . . . His ensm causis ρdes aut propter fidem, aut propter morer vel emendari oportet , quod perperam fiebat; vel insilui , quod non fiebat : ipsa quippe mutatio consuetudinis, ersam quae adjuvat utilitate, novitate perturbat quapropter qua urιIιν non est , perturbatione infructuosa consequenter noxia es e S. etiam Gregorius
Magnus Episti 3. lio. r. ad Episcopos Nun, diae scribit:
nον consuetudinem, quae tamen contra sidem Carbolicam nihil usurpare d1gnoscitur, emmotam permanere concedimur : idem.
que sere habent & Nicolaus I. Epist. a. ad Photium , &S. Leo IX. E pii . I. ad Michaelem Aug. ca P. 29. Itaque Cyprianus, quod videret consuetudinem rebaptietandi eos. qui ab Haereticis ad Ecclesiam veniebant, vigere in Africa tota, ac in majore Orientis, Asiaeque parte; oppositam Stephani sententiana, consuetudinemque nunquam iudicari potuit oel ab ipsis sosolit, vel plenariit Conciliis institu tam esse; ac proinde genus illud consuetudinis liberam ita habere observationem censuit, ut sibi, & caeteris integrum esset, cujuscunque decreto suae opinioni contrario non obis temperare. Quam ob causam nemo non dubitabit eiust
355쪽
modi Epistolas Donatistis attribuere; quae quum diligenter excutiuntur, non solum Cyprianici styli, seu seculi saporem; sed etiam quaedam continere deprehenduntur, quae Cypriant Martyris esse poliunt, non Donatistarum Schismaiaticorum ; ut alias cumulate demonstratum est: tantum a vero distat, ut Cyprianicae Epistolae Purum, Putun que et rorem, schisma, ingeniumque Donatianum redoleant. Et haec sunt demum ea, quae ad hanc de S. Cypriani ad PomPejuae Epistola Distertationem dici debuisse sum arbitratus.
356쪽
De Canonibus iusto Apostolorum ad Vindicias tala. ,
De Papa iudieio remparate ad Cone lium
pro miniueando S. Augustino ἐπαETsi suasus esse potes, optatissime Paul Ie, forsan
fastiditus superioribus Disputationibus ; satisque ex iulis intelligere quisque . v let, quae vcra, ac genuina S. Cypriani, & Firmiliani de Hetereticorum haptisma sententia fuerit: tamen ne mihi quidam vel negliis gentiae vertant, quod reliqua non persequor; vel alii ex. Probrent, quod promissis non satisfacio omnibus; dicendum Putavi etiam ad ea, quae a Cypr. vindice adiecta sunt da Canombus Apnsolorum, Er de Iudicio Papae comparate ad Com illum, utpote illis quodammodo connexa. Ego quidem . . cui tutius plane esIet, ac minus laboriosum a scribendo ceciam; quoniam vereor, ne si nihil de lis scripserim, veritatim dear quanaoque defuisse; sin autem omnia, quae sentio , Perscripserim, ne refriceni ingenia quorundam; usque mihi temperare constitui, dum perducerem eo rem, quo & v xitas asserta credatur; & ingenia sua sponte conticeant. Ut Perducatur autem, siquidem magnae tum diligentiae est, tum etiam laboris, nec labor erit ullus, nec ullum discrimenta , quod pro veritate vel refugiam. vel destrecer et de diligenistia quoque enitar nihil remittere . nihilque nGn facere, quo Tem propositam, quoad fieri potest, omnino conficiam. Quamquam haec ipsa abs te. aliisque existimari malo, quam
a me apertius scribi: tantumque commonere libet, me Dic sertationem hanc ab Authore perpetuo sermone, ac in m
dum Epiriolae soloeeticae compositam in duas partes, &Plures numeros methodi clarioris caulia divisisse.
357쪽
I. Canoner XLV. O XLVI. apostolorum neque a Danatianis, aliisve mereticis, neque pos Collationem Caribumiensem
commeatν sunt, Collationique Canonum obtrus m
UT igitur ad id, quod est dicendum, veniam; vinis
dex Cyprianicus, quo quaestioni sibi per crri cam Fpiseolam propositae re ndeat, demonstrCtque. sCanocles XL v. S XLV l. Graecis , Latinis vero XLVI. . & XLvit., quorum altero Haereticorum . alter impiorum baptismus improbatur , in Cancinum Collecti nem, quae so serum dicitur, intrusis fuisse ab Haereti cs, iisque praesertim Donatistis; multa internuscet, oisseritque; quorum pleraque etiam in prioribus Dissertationibus Conis gessit. Et primum non inficiatur, apud orientales Martyris Cypriani temporibus, & Stephani Papae Pontificatu aliquam fuisse altercationem de Haereticorum haptismo, sed eam exotitisse dicit longe aliter, atque narratur ab Eusebio: rehaa Ptizasse quidem Montani fas in Oriente Philastrio teste , &Marcionitas antea, ut apud Epiphanium est; sed non Heis lenum, non Firmilianum, non Patres Iconiensis, & Syma. densis Concilii: deinde Canones XLV., & XLV l. comme moratos. quihus Haereticorum baptisma reprobari videtur, Donatistarum fraude, ac uersutia in eam Collectionem olim Apostolis ad iudieatam intruis fuisse post Collationem Caris thagine anno Ail. habitam, ex eo coniicit; quod in ipsi Collatione a Donatistis callidissimis ad suum errorem con firmandum neutiquam fuerint usurpati. Do quibus quidem, S ad quae dictum eR alias, & pluries etiam; ac modo de Canonibur aio, nullam esse caussam, quin illi duo extare Potuerint; etiamsi ante tempora Donatistarum de Haeretico. rum baptismo inter Catholicos nusquam fuerit altercatio rnon enim Canones semper conduntur ob contentiones exoris
eas, sed interdum ob contentiones, quae exoriri pollente Quaestionem vero priscorum Orientalium, Afrorumque eam
ipsam omnino suille, quam exponit injuria suspectus Eus Diuili od by Corale
358쪽
hius; Haereticorum nempe quoruncunque, ac generatim ba. ptisma irritum, nullumque existimandum ; Haereticos ut ipsos nullam habere baptismatis administrandi potestatem, Sacramentorumque Christi minit ros esse non posse ; ac contro- vertiam eam demum de Ministro, non de forma baptismi fuisse: idque palam testificari S S. Dionysium Alexandrinum, Basilium Magnum, Hieronymum, & Augustinum omni unia in Ecclesia maximos; qui quum de Haereticis utcunque, ac generaliter loquantur, si quis est, qui putet, eos de nonnullis tantum Haereticis Montanistis iis, aut Paulianistis in. terpretandos esse; locutosque velit de illis speciatim , non
de Haereticis universaliter; respondeat oportet, cur non hoc ipso modo interpretatus sit etiam Canones 43. Ee 46. di quibusdam videlicet Haereticis, non vero de omnibus λ νομro quod Marc1on rebaptizaret, non est ad rem istam, dei qua tractatur: alius enim erat Marcionis rebaptismus; alius
vero ille, de quo Canones Apostolorum agunt, & de quo praesens disputatio instituta est: ille rebaptizabat suos, quos criminis labe pollutos his, terque reperisset , Canones autem decernunt rebaptietandos alienos, ct qui apud Haereti. cos iam aqua tincti fuerant: illum Marcionis rebaptismum universa Ecclesia Catholica seni per abominata est; i stum vero Canonum diu inter adlaphora fuisse legimus. Di versi generis quoque fuerunt rebaptizationes Ebiomtarum, & Ceran. branorum, quorum illi etiam in die pluries; isti pro suis sine baptismo vita defunctis rebaptizabantur, uti memoriae prodidit S. Epiphanius haer. 28. & 3 ., Abis i vero in AEthio. pia, si vera nobis narrant, qui de ipsis scripserunt, quotanis nis in die Epiphaniae haptismum iterare dicuntur ob memo riam Christi: quae sane baptismi repetitiones ab universa
Ecclesia Romana. atque Catholica semper alienae fuerunt,& semper detestatae. Sed Novarianenses rebaptizasse modo, quo & Donatiani , eos nimirum Onanzs, qui extra eorum
sectam essent, scriptis tradidit Hilarius ille aut hor Commen. tarii in Epistolas Pauli S. Ambrosio olim adiudicati in cap. r. Epist. r. ad Corinth. , S. Ambrosius lib. I. de Pinnit. cap. 6., ct Theodoretus lib. 3. Haeret. Fabul. , ubi inter alios ipso. Tum errores & hoc recenset rebaptizasse Carbolicor; ut omittam S. Cypriani ad Jubaianum Epistolam 3. Canones a
tem 43. α 46. Apostolorum tam falsum est, obtrusos fuisse
359쪽
Collectioni Canonum a Donatistis, vel aliis Haeretieis; quam quod id factum sit post Collationem Carthaginiensem: semelenini ac ostensum est, morem, consuetudinemque Haeretic
ram rebaptitandorum viguisse in oriente seculo Ecclesiae III., re iv. tum apud Catholicos, tum apud Haereticos; ncin viis deo , cur Canones 43. S 46. sine potius his aseribendi, quam illis; qui pro suis eos semper agnoverunt, & cael ros Collectionis Canones condiderunt, idque ante Concilium Nicaenum, ortumque haeresis Dodatianae Si quidem Can nes Apostolorum pars ultima dicuntur esse, seu clausula libri VIII. Constitutionum Apostolicarum. ut est apud Photatium in Bibliotheca eod. ri 3. . ubi de Clemente Romano agitur; & ut adnotavit Francishus Turrianus, & alii ex antiquis Mis. codicibus; id quod etiam elici puto ex can. 28. graeco : A quis Episcopur per pecuniar ωc., exscindatur tit XLmon Μagus a me Petror quae locutio est Authori Constituistionum Apostolicarum usitata: hae vero Constitutiones reseruntur non solum a SS. Athanasio, Ep phanio, & Ioanne Chrysostomo, sed etiam ab Eusebio in Historia ante Nicaeianam Synodum conscripta: tametsi nonnulli. levi tamen de causa. ut infra videbitur, in dubium vocant; an, quae modo extant, Constitutiones sint illae ipsae a praedictis scripto. ribus commemoratae. Caeterum quod in Collatione Carthaginiensi nulla horum Canonum sit facta mentio; contigit ob ea, quae antea indicavi; nimirum & quod in ea Donatistae quaestionem de rebaptismo refugerent; & quod multis Graecorum operibus Africa careret et Propterea Lactantius Fimmianus lib. s. Divin. Institui. cap. I. eos recensens, qui conistra Gentes pro Religione Christiana scripserunt, Latinos tanis tum memorat Minutium Felicem, Tertullianum, & Cyprianum ; non Graecos Iulii num Martyrem, Melitonem Sardensem, Tatianum Syrum, Quadrarum, Aristidem, & Athenaisgoram Athenienses, Apollinarem Hierapolitanum, & Cimmentem Alexandrinum: & S. Aut uilinus Epist. 8. ad S. Hle ronymum scribit: Petimur ergo, ω nobisicum petri omnis Uriae anarum Feelesiarum studiosa foetetur , ut enterpretandιν eorum libris . qur Graece scripturar stras quam πt me tractav νω ut . curam , atque operam impendere non graveris r potes enime ere, ut nox quoque bubeamur illos talo viror oee. r qui
pe quod lateat, num eo tempore latinum in sermonem eae
360쪽
Constitutiones, & Canones converti essent; & nun adhuc in Africam perlati: tum quod si quoque extassent ibi; non magnae, sed dubiae fuissent authoritatis; quando apud ipsos Graecos uartae, ac incertae noscuntur fuisse existimationis, &potestatis; ut mox conliabit. Extabant igitur hi Canones, vel certe extare poterant initio schismatis Donatistarum, etiamsi ab istis nunquam pro sua causa fuerint producti ; nec est , quod quis ex eo coniicere velit, eos ab illis ipsis consuctos fuisse a II. Priar apud Graecos extiterunt, ω ante Nicanum Conci-
Non Dallaeus tantum, sed quotquot ista sedulo revolvunt, ct candide nobis edisserunt, istud hoc affirma. bunt ; Apostolorum Canoner prius apud Graecos evulgatos fuisse, quam in Latinorum notitiam devenerint; cum a Graecis seculo IU. , a Latinis vero seculo exeunte v. commemorati legantur. Neque huic refragatur, quod decretum .
Gelasianum de Libris recipiendis, & reiiciendis; in quo Ro. manus Pontifex hos Canones adducit, improbatque; quihusdam in Codicibus Damaso Papae ascribatur; nam idem decretum a multo pluribus codicibus adjudicatur Gelasio . atque etiam Hormisdae; quorum insuper nonnulli Canones Ipsos non habent, uti codices Iustelli, & Fontanini. At id quomodocunque se habeat; illud nobis cum ex Dionysio
Exiguo constet, ante suam e Graeco Canonum versionem aliam extasse latinam e Graeco translationem ; perspicuum est quoque . initio Graece primum extitisse Canones, cte a Graecis ad Latinos traductos, quoniam parum verisimile videtur, si a Latinis, & pro Latinis conditi, collect que suiς
sent, eos Graeco sermone conscriptos fuisse. Et sane eam nonum Collectionem ante Concilium Nicaenum extitit e, facile deducitur ex ejusdem Collectionis canone I., qui est: Epι scopus a duobus, vel tribur ordineturr canon vero IV. Nicaenus habet: Episcopum oportere ab omnibur, qu sunt in Prooincia confatua; ω Λ hoe di cile fuerit . . . tres omnrno oris dinationem facere debere, congentientibus etiam absentibus:
quis autem sibi persuaserit, post tam dilucidum Nicaenae SDuodi