장음표시 사용
51쪽
FIrmi lia ni temporibus Inter Episcopos Asiaticos discepta. tum fuisse de baptismo Haereticorum, & quidem uti
perhibetur ab Eusebio Caesariensi , nescio quo Pacto negari Pollit, & quibus argumentis oppugnari; nisi, ut Hierony. mi verbo utar, rhetoricando I vel quaestionem ipsam perturis hando cum manifeste eam exponant plures S. Dionysiit Alexandr. Epistolae ; fit Eusebius non aliter habeat , atque Dionyius, qui eo tempore vivebat; cuiusque Epistolas non Eusebius modo, sed etiam S. Hieronymus, aliique maxime Probarunt, ac pro veris agnoverunt; nec hucusque quem.
quam fuisse legi, qui de illis dubitare quiverit. Neminem autem extare puto , qui vel leviter in Ecclesiastica Histo. Tia versatus ignoret, pluribus Haeresibus orientalem Ecclesiam ea tempestate exagitatam fulfie, & potissimum non Pauli Samosateni ; quae tametsi Firmiliani temporibus erv. pit, sero tamen , & sub Dionysio Papa anno circiter 26 ., non sub Stephano , Sixtoque P P., ac tempore controversiae de baptismo Haereticorum ; sed Apellitarum , Marcionitarum, valentinianorum , Cataphrugum, & Novatianensium, Basilidianorumque; Basilidis enim, S Ualentini haereses adeo grassabantur, ut etiam seculo Ecclesiae IV. in legibus Constantini M., in Λlexandrino Concillo S. Athanasii anno 3 a. celebrato inter caetera haeresum genera proscriptae potissime legantur. Origenes etiam, qui e vita excessis, se fertur anno primo Pontificatus Stephani, cum haereses memorat, non alias fere solet habere quam Marcionis , Ba.
illidis, Ualentini, Apellis, Ophitarum, & Patri pallianorum . Et sicut non deerunt, qui negent & Paulum Samosatenum baptismi formam, & Montanum significationem depravasse, idque nequaquam temere I Cum antiquorum , qui eorum haereses prodiderunt, nemo prave eos de baptismo docuisse scribat: 'ita, errorem hunc quonam tempore eorum sectarii invexerint, erunt, qui jure dicent esse prorsus incertum . Paulianistas quidem ante Nicaenum Concilium coepisse depravate agere, dum baptizarent; certos
52쪽
to post; quandoquidem eorum baptismus est primum, quod stiatur, in Laodiceno Concilio proscriptus, non autem in Conc. Iconiensi; quod non adversus eos speciatim, sed ad
versus quorumcunque Haereticorum baptismum coactum est. Baptismus Paulianorum iccirco est a Nicaenis Patribus exsufflatus, quod neque materia, neque forma ab Ecclesia usita. ta, & a Christo instituta constaret; feruntur enim sensisse, nulla materia eum oportere confici, sed sola hac verborum Pronunciatione: Ego sum aqua vivar quod tamen Paulicia. nis, non Paullianis attribuit Euthymius Monachus par. 2. Pa. no Pliae tit. 2I. num. I. , alter vero Catapbrnum ideo non est a Nicaeno Conc. notatus, quod nondum coepisset depravari; quodque etiam in dubium a quibusdam verteretur, utrum Cataphryges essent Haeretici censendi, an vero Schismatici;
uti refert Origenes apud Pamphilum in Apol. pro ipso Origene; & quidem ipsemet pluribus in locis praesertim Comismenr. in cap. 24. Matth. Tract. 27. 28. & go. varia Haer ticorum genera recensens Cataphrygum ne nomen quidem habet : Schismaticorum autem baptisma veteres orientales
ratum habuisse testatur S. Basilius M. in epist. Can. ad Amisphilochium c. I. Quod enim quidam tradiderunt, Catapry. gibus non alium fuisse Spiritum Sanctum, quam Montanum eorum Ducem; vel ex falso dixerunt rumore; vel ex eorum verbis haud recte intellectis; vel demum hoc aliquorum fuit, non omnium ; cum plures contra scriptum reliquerint, Montanum, eiusque sectae homines recte, & eum E clesia Catholica de Trinitatis Mysterio sensime. De caetero. rum vero Haereticorum baptismo id iudicii ferri posse vide. tur; de eo propterea siluisse Nicaenos Patres, vel quod de eo jam certa ratio constiterat; vel quod nulla de eo in Concilio quaestio mota fuerat: quo quidem modo S. Hier nymus in Epist. I. al. 63. ad Pammachium adversus Ioannem Episcopum Hierosolym. Origenistam his, qui didebant: quomodo damnabimaer, quos Nicaena Synodus non teret it piauae enim damnavit arium, damnase et utique Origenem , Fellius dogmata reprobaset; silicet uno medicamine omnes ILmul morbos debere curari r ω ideo Spiritus Sancti neganda
majestas es, quia in Synodo super substantia ejus silentiti fuit: respondit et delinio tune, non de Druene quaestio fuit; D a de
53쪽
de Filio , non de Spiritu Sancto et confessi sunt, ραθd uegaba.
ur ; tacuerunt, de quo nemo quaerebat. De Paulo igitur Sa molatensi, vel potius de Paulianorum baptismo, ae ordina tionibus quaesitum est in Nicaena Synodo, non de illis ali rum Haereticorum; ideo de illis, non de istis conditi sunt Canones a Synodo; non vero quia aliorum Haereticorum ne generatim quidem meminit Nicaena Synodus ἔ magno erit aris gumento , aliarum Haere sum baptisma Orientalis Ecclesiae Pa. tribus sui ste probatum: ecquis enim erit, qui queat credeare, patres illos comprobasse baptisma Simonianorum, Maris Cusiorum, Marcio nitanum, aliorumque quorundam Haeret eorum; quod impium, & depravatum semper fuisse constat ;ut alias etiam ostendetur Et ob eandem causam ibidem conditum legimus statutum de solis Calbarorum Clericis can. 8., ut venientes ad Ecclesiam per sola in manus impositio. nem reciperentur in Clero; cum tamen alii Schismatici, ae Haeretici, vel illorum plures eo quidem modo in Ecclesia susciperentur; ut refert S. Hieronymus in Dial. contra Lucifer. , & ut de Donatistis memoriae prodidit S. Λugustinus
Epili. so. al. I 8 s. ad Bonifacium num. 34., nec non lib. I. de Baptismo cap. I. , quamquam lib. 2. Contra Parmen. cap. I 3. dicit , eos modo recipi , modo non; idque , ut explicat Iib. 2. contra Cresco n. cap. II., S I 2., prout DL
detur paei, O utilitati Ecelesiae convenire. Postea an non fuit controversia inter Stephanum P P., & orientales Episco. pos de Haereticorum baptismo, teste Dionysio Λlexandrino;& quidem non Paulianorum, ut de monti ratum est quorunc unque igitur Haereticorum fuerit ille; cur canonem non sanxit Synodus Nicaena de illo ; ne aliquando reviviscere posset Orientalium praejudicata opinio Quapropter cum ad .ditur, quod si veteribus, caeterisque Iconiensis, S Synna densis Conciliorum Patribus baptisma Haereticorum impro batum no vi fiet Synodus Nicaena ; neutiquam fidei di seri mi. ni consuluisset; eo quod tot, tantorumque virorum auth oritate aliquando reviviscere posset rebapti et antium opinio et aliam esse aio quaestionem de baptismate depravato; aliam vero de baptismate mereticorum; illud Ecclesia Catholica semper nullum dixit, & iterandum docuit; ideoque Nicae. na Synodus, dum can. XIX. edixit iterandum Paulianorum
baptisma; universae Ecclesiae notum esse voluit, illud haptisma Diqitirco by Corale
54쪽
CAP. I. 29ptisma certo depravatum suisse; istud vero, quod Haeretici ministrabant; quodque controvertebatur, an Haeretici jusdandi baptismatis haberent, & ante, & post Nicaenam Synodum diu inter adlaphora fuit; cum Oriens, seu magna pars orientis improbaret, probaret autem Occidens, ut inis fra fusius dicetur: Quocirca cum Synodus Nicaena ex Orienistis , & occidentis Patribus conflata fuerit; proclive qumque erit existimare, nullam de eo baptismate quaestionem Patres movere, sed omnes uti more suo permittere volui Lis. Postremo quid si Firmiliani temporibus duabus potissimum haeresibus Cataphrygum, & Paulinianorum Orientalis Ecclesia exagitata fuisset propterea ne extare non poterat& controversia non de forma baptismi , sed de Ministro ;utrum Haereticus, & Schismaticus rite haptismum admin strare pollat, eo quidem modo , ac resertur a Dionysio Alexandr. , Eusebio Caesarien. , est Cypriani, Firmiliamque Epistolis aut cur extitisse non dicemus E eum extiterint quaestiones de materia , ac loco haptismi, ut Tertullianus lib. de baptismo scripserit: nulla disιμιο es, mari quit, ou mgno, flumine , an fonte, Iaca, an alveo diluatis r &Victor Papa apud lib. Pontifici statuerit: ut necessitate faciente ubιcunque insentur suuset quicunque hominum ex Geu-tιbus veniens Me in fumine , Foe in mari , Foe in fonte ,
sive in stagno baptidarentur, tantam credulitatir confessione declarata snteger inceretur Chrasisauus: de larma , an in nomine Domini, vel Iesu Chri mi, vel SS. Trinitatis, aut omisso ego te baptizo, vere ministraretur baptismus ; de in. tentione, ob quam seculo XVI. in dubium quibusdam venit Calvinistarum baptisma ; de modo ; ut Toletanum Conci. lium I U. c. v. habeat: de bapt1smi Sacνamento , propter quod in Hispaniis quidam Sacerdotes irrnam , quidam fmplam me Donem 1aciunt, a nonnullis schisma e se conspicitur, O unitas fidei scindi videtur: de iis, qui baptizantur, an improbi, Madulteri baptizari debeant, contra quos scripsit S. Augustinus librum de fide , & operibus; & an Clinici, ac Infantes rite baptizentur, de quibus egit S.Cyprianus Epist. 76. ad Magnum , & 39. ad Fidum; idemque Augustinus lib. I. de Baptismo cap. 33. , & lib. 2. contra Parmen. cap. 13. omnium
primus videatur quaestionem movisse de Paganis , iisque , qui
55쪽
Ad num. XVI. NuIlamque Stepbano cum Orientalibus Episcopis super ejusmodi baptismo contentionem 'DIctum est iam proxime, ostensumque, controversiam ,& contentionem inter Stephanum, & Firmilianum non suisse, nec esse potuisse de baptismo Paulianistarum, quippe qui nondum eruperant, sed Novatianensium , alio. Iumque Haereticorum generatim ; & aliam fuisse de baptismo quaestionena , quae in Nicaena Synodo iudicata est; aliam vero, quae in Oriente Firmiliani temporibus agebatur. Et quidem propter quid quaestio debuit esse de solis Pauli nistis' num hi soli baptisma depravabant quinimo fere omnes Haeretici temporibus illis, paucissimis , aut solis No vatianensibus exceptis, id sagitii perpetrabant: quare Tumotheus Presbyter, qui & anno sit . factus est Patriarcha CP., in Tract. de differentia Haereticorum ad Orthodoxam Ecclesiam venientium tradit omnes Haereticos, qui fuerantusque ad Nicaenum Concilium, demptis Novatianis, &Arianis , rebaptietandos fuisse; quod & deduci quoque potest ex can. . Concilio I. Constantinopolitano attributo, &ex can. 93. Trullano: sed α Gennadius Presbyter Massilien. lib. de Dogmat. Ecclesi cap. 32. scribit de Paulianis, Proclianis, Borboritis, Siphoris, seu Bonosianis, Photinianis, Montanistis, & Manichaeis , Sectariisque Cerdonis, Marcionis, Setiani, Theodosii, Ualentini, Cerinthi, Hebionis , &Αrtemonis: ex sis, inquam , qui ad nos venerint, non requirendum ab ers , utrum baptizair sint; sed hoc tantum . si credant Eeeles a Mem , O baptizentur Ecclesiasico baptism te . De Novatianensium autem, seu Catharorum haptismo tunc disceptatum fuisse testatur S. Amphilochius Episcopus Iconienss, Confirmatque S. Basilius M. in Canon. ad eum Epistola c. I. illis verbis : Ouae itaque ad Carbaros pertrisnent , quaestones ω prius dicta sunt; O recte admonaeisii , quod oportet unusquisique Regionis morem sequi ; quod varia fuerint de ipsorum baptismate disiensiones eorum , qui tunc deolis disieruerunt: dum scilicet disquirerent, num Haeretici essent, vel Schismatici Novatianenses; quorum inter ba
ptismata multum intereme arbitrabantur veteres ex eiusdem
Basilii testimonio. Stephanus porro neque dubio , neque late patente decreto iussit a quacunque haeres revertentes non se.
56쪽
C A r. I. 3Ire rebaptizandos; sed certo , & congruenti; quoniam non erat quaestio de baptismo depravato ; sed de baptismo Hae. reticorum, seu de baptismi Ministro ; qua quidem in quaestione certum erat iuxta consuetudinem , ac traditionem Romanae Ecclesiae quemcunque Haereticorum fuisse verum haptismi Ministrum; eorumque baptismata este vera Sacramen.
ta: an autem inter Haereticos extent, qui depravate conferant baptismum; alia quaestio est ; quemadmodum inqui. rere, an inter Catholicos inveniantur, qui inquinatum, Mirritum baptismum tribuant; & si extarent, nam sine dubio extare possunt, cur praecipi non posset adhuc, a quocunque Catialteo baptizatos non esse rebaptizandos Quidam certe Catholicorum baptizasse leguntur in una tantum Trinitatis persona ex 2. Ut gilii Papae Epist. ad Profuturum Bractaren. Episc., alii in nomine quidem Patris, & Filii,& Spiritus S., sed omissis ego te baptizo ex c. Si quir de Baptismo ; alii vero in nomine Dei, ω San M, ω verae Crucis ex Epist. 3 o. S. Bernardi Abb., & alii etiam aquae vinum miscuisse ex Egberto Episci Eboracen. in Excerpt. n. a. Ut autem falsum est, Firmilianum, & Cyprianum a Basilio perstringi; quod Haereticorum baptismatum discrimen non introspexerint c, quod ex Baronio ad anu. 238. n. 47. accepit vindex Cypriani ); nam tantum abest , ut Ba slius eis repugnet, ut maxime eis adhaereat; ita falsum est quoque, Stephanum perstringi posse, quod a quacunque bae- res revertentes indiscriminatim rebaptigari vetuerit ; cum hoc modo pariter locuti sint plures eius successores Rom. Pontifices, uti suo loco videbitur; ubi & videbitur agno. xiise eum discrimen inter quaestionem de baptismate depra. vato, & de baptismate Haereticorum ; quod nunquam I tum esse dixerit nisi cum invocatione SS. Trinitatis, vel in nomine Christi datum ; hisque nihil ossicere S. Cypriani v ba; quae interpretanda sunt omnino, atque illa ipsa Ste. phani. Postremo si orientalium contentio de anabaptismo inter Eusebianas fabellas iccirco reiicienda censetur; ut Fir- milianus, & Cyprianus de ea eximantur, futilis, & incansus labor eli e Nam etiamsi controversia ea solum baptisma Pauliamstarum specta mei; tamen controversia fuit eiusmodi , quae Firmilianum, Cyprianumque cum primis involvit, implicuitque testimonio S. Dionysii Alexandrini; qui tradit, habui s. Diuiti Corale
57쪽
habui me eos opinionem Stephani sententiae contrariam de Haereticis rebaptigandis, quicunque fuerint illi Haeretici ;habuisse & contentionem eum Stephano tam perstantem, ut
vel anathema , vel anathematis comminationem commerueis
rint: frustra igitur negatur, in oriente contentionem extitisse Stephano cum Firmiliano de quibuscunque Haereticis rebaptizandis . Praeterquamquod tum Romanus Pontifex deinteriorem docuisset sententiam illa Orientalium ; probasset
enim Paxlianorum baptisma, quod & Nicaenum Conei lium ,& universa Ecclesia semper improbavit. Quare incidιt in Sollam cupiens vitare Cbar bdim, quisquis a baptismo quoruncunque Haereticorum ad baptisma quorundam se recipit. Ad num. XUII. Oee ione haeresis Cataphragum, O Paullia. usarum bisoria de Orientalium, atque Afrorum an baptismo ab Eusebio Caesariensi conficta. Eusebius ante, ω Nicaenum Concilium I. araaianorum Signifer
NUnquam tam vetus est Eusebius in Historia, tamque
lyncerus, quam cum de Haereticorum haptismo controversiam inter Stephanum , & Cyprianum , Orientalesque describit; quandoquidem totum id exscripsit ex Epistolis praeis sertim S. Dionysii Alexandrini Episcopi: neque universam eum de orientalium, Λ horumque anabaptismo Historiam confinxisse dici potest, quin id crimini etiam Dionysio Alex.
detur, aut Epistolae eius adulterinae vocentur ; quorum neutrum prosecto hactenus nemo fecit, nemo dixit; nec fuisturum puto, qui sit unquam ausurus tantum. Nam MS. Augustinus admittit, quaestionem eam extitisse ante Schisma Donati, quod est ante Historiam Eusebii, cum lib. I. conistra Cresco n. cap. 32. ait: Neque enim parvi momenti, quod inter Episcopos anteriorit aetatir, quam est. incsperet par D
nati , Uia quaestio fustuaret, O variar haberet inter se Coia legarum salva unitate sententias cte. sed quia id eum ex hyis potiteli scripsisse dicetur ; annon pluribus ante Eusebii H
storiam annis anabaptismus Afrorum vigebat ex Arelatensi Concilio I. anno 3Iq. celebrato, ut alias fuse demonstrabitur P Quod si commentum Eusebii Diiset de re pauloante suam Historiam, idest annis nondum LXX. elapsis agitata, vix
58쪽
vix eredi potest, non extasse, qui vel ADIeanus, vel eoniatrariae opinionis aliquis contra eum calamum arripuerit, compertique mendacii eum redarguerit; cum adhuc viverent
plures tempore Nicaeni Concilii, quo iam scripserat Eus hius, qui & Stephanum, & Cyprianum, aliosque ea de re
contendentes novisse poterant, ut Alexander Alexandrinae Ecclesiae Episcopus decrepitae aetatis ex S. Athanasio orat. I. contra Arianos. Quantum autem ad Historiam Eusebii tota
suspicio a Gelasio Papa in decreto de Libris recipiendis, ct rejiciendis explicatur ; ubi inter libros reiiciendos dicitur apocrypha, idest non canonica ; inter recipiendos vero ita probatur, ut legi possit; quamvis, inquit, in primo li. hro te puerit, & postea pro Origene Schismatico librum com posuerit: tepuit quidem in primo Historiae libro, quod ali. qua verba protulerit de Verbo Dei paulo duriora , sed quae legantur apud alios SS. Patres, qui ante eum scripserunt , Gregoriuna Neocaesarien. , & Dionysium Alexandr. , & quae, ruando placeret, facile possent emolliri. Quod item scrip erit laudes Origenas , & Apologiam ; hanc quidem ela.
horavit una cum S. Martyre Pamphilo; in concinnendis vero laudibus Origenis secutus est exemplum S. Dionysii Aleis xandrini Episc., qui eum vita functum laudibus prosecutus est in Epist. ad Theotechnum Episc. Caesariensem . Caeterum de celebit hae Eusebii Hii torta ; ut omittam quam plures scrip. tores & doctos, & magni nominis, qui eam summis enco. miis exornarunt; S. Hieronymus in apologia contra Rufi . num ait, se laudasse Eusebium ιn Ecclesiasica Historea ; α
Pelagius II. Papa in Epist. g. ad Episcopos Histriae scribit: quid in Historio rapbis inveniri Eusebio bonorabilius potes pEtsi vero negari non potest, Eusebium olim fautorem fui L se Arii, immo errore praeivisse Ario; cum in Apologia pro Origene , quam conscripsisse fertur, antequam Arius impie sentiret; eosdem , quos Arius postea docuit, errores habeat de verbo Dei; in ea tamen opinione perstitisse post Nicae. num Concilium, nec desunt, qui affirment; & sunt quoisque, qui inficias eant: ex inficiatoribus unus mihi plane vi detur S. Hieronymus, dum illum Arianae quondam rigniferum factionis appellat in Apol. I. contra Rufinum , quod est non usque ad mortem ; nam idem in Chronico Eusebitim
Emisenum dicit Ariana Igmferum factionis, quia is usque E ad
59쪽
ad finem vitae perstitit Arianus: S. etiam Athanasius semel atque iterum Eusebii Caesariensis mentionem faciens ait, illum in Con. Nicaeno ea, quae prius parum orthodoxa diis xerat, revocasse, & fidei profestionem ibi editam recipi se; nec habet, eum in pristinum errorem recidi sis , aut mulationis nota inultum esse ; sed omnia & in se, M ad versus Concilii sanctiones patrata Eusebio Nicomediensi a tribuit. Nicephorus autem Patriarcha CP. secuti l X. scrip tor est; & quum tradit, plura eum, ω peiora , quam fmue Arrant, rn silium Dei, atque Deum effutiisse; aut in quaeiadam incidit temere Eusebio illo adiudicata; aut ab Epiphais nio Diaciano homine non satis erudito deceptus est. Non ita sane censuit Rasilius M. , qui libro de Spiritu S. ad Amia philochium cap. 29. hunc Eusebium inter eos adducit, qui recte cle fide, ac Spiritu S. scripserunt; & ipse quidem Eusebi ut in Hist. Eccles. lib. I. refert, probatque fidei professionem S. Gregorii Thaumaturgi, quae Catholica esse defenditur . Haec eius vero Historia scripta est anno gas. ,
certe eam terminare in anno gasis liquet, cum finem scribendi faciat Eusebius in victoria M. Coni tantini contra Lici. nium ; quae dicitur habita anno 324. Octobri niense; & in interitu Licinii, qui contigisse sertur anno 32F., ita quo
que pagius ad ann. 3IS. n. 13. , 326. n. I9., & 827. n. II. ex Theodoreto, & Gennadio confirmat eam delinere in aniano 3a s. , sed cum addit ad ann. 326. n. I & Im illam Eusebium publica me anno 326. Occasion vicennaliorum
Romanorum Constantini, non probatur; nam cur non anno 3as. occasione vicennaliorum Nicomediensium eiusdem Imperatoris p Illud mihi prope certum videtur, editam eam fuisse M ante annum 325. , & ante Nicaenum Concilium;
primum, quod in fine illius scribat Eusebius, victo , & ne-eato Licinio, Constantinum una cum filio Crispo Caesare Deo ebari simo , ω patri undequaque fimillimo orrentem reis cepisse, & Imperium Romanum in unum corpus redegisse; cumque Crispus Caesar a patre neci datus sit initio anni 32 λ, de eo ita vita functo nedum Eusebius ita locutus non esset,
sed ne illius quidem meminisset; si scripsisset post Crispi n Cem, aut suam Historiam anno 326. publici iuris fecisset; uti se gessit in ora L pro Tricennal. Coni antini, & in lib. Vitae eiusdem Constantini cap. 4o. , ubi de filiis ejus agit, nulla Diqiti sed by Corale
60쪽
nulla Crispi mentione facta. Neque etiam certum est. Eusebium in Palaestina fulta ineunte anno 326. , quando Crispus est interfectus, ut nuncium de caede Crispi in Oriente patrata tardius ipse receperit; quemadmodum arbitratur Pasius : quinimmo ex ejus Epistola ad Caesarienses suos doprofessione fidei post Concilium Nicaenum conscripta sentio contrarium hauriri posse; de qua re alias . . Alterum quoque suadetur, cum in Historia nullam Concilii Nicaeni, & eo. rum quae ad illud cogendum moverunt Constantinum, mentionem habeat Eusebius quocirca recte Hankius asse. ruit . eam Historiam ante Concilium Nicaenum compositam fuisse: neque enim ulla subest caussa, cur id facere non de . huerit; quando illius demum Concilii meminit in vita Constantini M., & quae affert Pagius ad avn. 313. n. II., &ad ann. I 26. n. 29. , nequaquam cogunt; cum nondum satis
ostensum sit, Chronicon Eusebii desinere in anno gas. , sinuidem ibi non dissitetur, vicennalia Constantini eo in Chronico memorata videri additamenta Hieronymi ; itaque alia quoque idem addidita potuit. Sed quod ad Epipha
nium Diaconum attinet; si is tam aequus censendus esset, ouam eruditus fuisse deprehenditur; iniquus plane foret diiscendus; ipse enim in Synodo VII. Act. v I. haeresim Eutychianam, & Iconoelastorum ascribit Eusebio, quo nihil absurdius, & nihil falsus; Ario, & Arianis Theopaschitaiarum . & valentini, Apollinarisque errores , quod ne S. qui. dem Athanasius admiserit: & quum ait; Eusebium Nicaeno Concilio subscripsisse lab113, non corde Oc.; accepit Imperite. & oscitanter ab Athanasio, qui id non de Eusebio, sed de Eusebianis assirmat, quorum post obitum Eusebii Cae satiensis varias fidei formulas contra illam in Nicaeno Con.
subscriptam invectas irridet; libroque de Synodi Nicaenae
deeretis inquite licet posmodum Eusebιans mutato animo ran ovam canes ad vomitum regres sunt ἰ vel porsus quomodo nonorio digni sunt, qui nunc tandem contradιcunt . , nec non
lib. de Synodis Ariminen. , ac Seleucien. Quomodo eor, que bus Reeessere , Patres suos appellabunt, quorum sentenisas νυε culpant O praeserarm Matrus quιdnam Eusebio suo Magi roresponderit i qui non forum Synodo Nicaeae subscripsit, sed per Eν1MIam su13 populis significavit eam esse veram fidem, σου quam in Nicana onodo consensum fuit oec. Nullae enim Euse. Disit iroo by Cc oste