장음표시 사용
81쪽
nihilo tamen seelus digressioni huic insistere veritatis vindicandae causa non inutile puto. Quapropter alium Augustini Ioeum lib. de Unitate Ecelesiae cap. a. legere Qst, quo il- Iuni Epistolae ad Eleusium Contextum magis explicare videiatur his verbis: Afri nempe inter se Episcopi consgebant, si ire anter se obortam dissensionem non poterant, ut Ave per concordiam compositis , sive degradatit, qui male contenderent, hi, qua bonam causam haberent, in communιone Orbie terraiarum per unitatist vinculam permanerent: restabat utique , tit Episcopi transmarini, qua pars maxιma diffundebatur Eceleis Catbotica, de Afrorum Collegarum dis en onibus juriea. νene cre. me si factum non eri, culpa eorum es , a qωibur fieri debuit; non orbi, terrarum, qui non ad se perlata nescia
.it e si autem factum es , quid peccaverunt Eccle asses DdLeer, qui erimina etiamsi vera, ω ad se delata, s a tamρω . non probata damnare nullo modo debebant ρ hisque haud mulis tum dissimilia seribit lib. a. de Bapt. cap. c., lib. g. contra Crescon. cap. 68., de Epist. Ol. II . Severino data de Do. natistis; quibus ex locis eruitur, ipse Plenarit Ecclesia tiniis versae Concilia vocabulo non indicasse Concilium Arelatenisse; quod de suadet id, quo lib. I. contra Parmen. cap. 5.
inducit Philadelphiensem in Asia Ecclesiam cum Donatistis ita colloquentem: per illar gentes ad me transit fama de
.abis ; ipsa de υιcinitate causam Desrum examinare potuerunt. Guod si non es factum vox neglex1βινί neque enιm neglecti a Meteris non usique ad nos etiam veniretii r si autem aliquid Furiocatum es; date ventam non a deo v b ν superatis remere credere, ω judreet vesrox eadem temerstate damnare r appetia latione vero Episcoporum, & Ecclesiarum Transmarinarum non significasse Occidentales solos, ut quid an arbitrantur, sed omnes extra Africam extantes, de in primis Orientales demonstrant ea , quae Paulo infra producam , nec non quae idem lib. 3. contra Crescon. habet c. 6 . Non, inquis, communicat orient Ameα, nec Africa orienti. Non sane fed in paleis haereticis ab area dominica separaus; is frumenistis autem Carbo 1crs, ω νnterroribur paleis omnino communia eae oriens Afraeae, O APιca Ortentι σα. Hute ergo EGI Aae, quae copiosis successibus cum dilatatur toro Opbe terra rum ως. , hute ιnquam Eccles , cui partem Donati non eom. mumcare mansse tum es, ma orex vestra probare debuerunt quae.
82쪽
eumque vera documenta de Traditoribus habuerunt r moxque subjungit cap. 68. dic ergo, rogo , causa Via vestra cum veώνis documentsr perducta est ad judicium transmarinarum Ecetrisiarum labore Moseolico fundatarum, an non eri p8rducta P si perducta es ; oicisis in eo judicio, an vιcti estis ρ si oleuse
oos dicitir; cur eir Ecclesiis, in quarum judicro vιersir, non communicatis ρ δε autem, quod fatιs ipsa εndicat ab err ahen ga lepra communio, Pictι esis ; quid nobiscum vel mala, oet bona eausa perdita litigatir P se. Si autem causa illa veri rata cum veris, quod tibν elegisl , documentis Dix ais judicium transmarinarum Ecclinarum non est perducta, quomodo potuerunt ab eis tot Episcopi infuis plebibur connituti, causa incognita, ω ad se omnino non delata iure damnars P S in superiori quoque Epist. 43. Ol. I 62. scripserat: millia quippe Collegarum transmarina restabant, ubι apparebat eos Iudicari posse, qui videbantur Afros , vel Numidas Collegas habere fuspector: ex qui .hus apparet, Augustinum totum fuisse , ut ostenderet Do natistas non quidem in Concilio plenario universar Ecclesiae damnatos, sed temere, ac perverse Schisma Creasie cum uni. versa Ecclesia; sive damnati fuerint in Concilio universiae
Ecclesiae , sive non ; sime Concilium illud fuerit factunia ,
Et probe meo quidem iudicio Norisius carpit Launotum, uod is ex loco memoratae Epistolae 43. S. Augustini ad Eleuisium & putet in causa Donatiana factum fuisse Conciliui Oecumenicum, illuuque Arelatense esse; & probet Romanum Pontificem vel invitum plenario subdi Concilio ; ut suissus de monitrahitur: duplex vero Augustini fasema contra Donatillas perpetuo servatum abyolutam , & Dp theticum a vindice Cypr. excogitatum & est modo supervacaneum, Se quoque falsum est , a neutro eorum animadversum, quod quidem animadvertendum esset: ecquis enim est, qui legens non advertat, verba illa Augustini, Ecce putemus Oe. cicta elle per concessionem , Ne hypothetice sed illud insuper viis derunt homines acuti, Si in disputando exercitati Norisius,& Launo ius, etiam in systemate hypothetico secuturum id, quod in absoluto sequi videtur; & Augustinum concessiste,s non factum eit, fieri saltem potuisse, ut Romanus Ponti- sex vel invitus universali Coneilio subderetur . Praeterea &illud falsum dico, viros illos nou perspexisse alteram Dpo. H rbesim,
83쪽
tb sim, si tamen altera vocari potest, quae pars est hyp thesis unius; nam ex Dialecticae praeceptis hypothetica propositio ex pluribus conflatur e nunciationibus ; quod si ii aperto est, partem primam Auguilinianae hypothesis, Ecce putemur , 1llos Episcopor, quι Roma judicarunt, non bonos , dicer fulse, cognitam Launo io, Norisioque fuisse; alteram
quoque hypothesis partem, reriabat adbuc plenarium Ecclesiaeum versae Concilium, illis exploratam fuisse necesse est, ut in tegram haberent hypothesim . Non igitur in hoc erratum est ;sed quod uerba illa plenartum Eccle ae universae Concalium ad Arelatensem bynodum, seu potius iudicium traduceret Lau- notus; idque improbat non injuria Norisius, quoniam illud plenariti vi quidem dici potest, sed non Ecclesiae unιoersae Conisellium di d. inde non quod Romani Pontificis sententiam cenisse at Norisus iudicari posse, si ad plenarium universae E eleste Concilium adducatur; sed quod quamvis Launo io, S Gallis concedendum esset, quod ipsi contendunt, Rom. Pontificem subdi Concilio generali; ait Norisius, Conci-
Iium ab Augustino commemoratum non posse esse Arelaten.
, iccirco quod cum in illo Augustini deberet judicati se n. tentia Rom. Ponti scis, id Arelate fieri non poterat; si qui .
dem urbs ea ad Patriarchatum Romanum pertinet, in quo Romanus I ontifex nulli subditur Synodo utpote Pramar, inquit ille; qua appellatione non summum Pontificem, Ecclesiaeque caput intelligit, sed Patriarcham, qui olim, uti fieMetropolitani, Primates nuncupabantur; qua etiam significatione loquitur S. Augustinus a Norisio laudatus: quamquam Galli facile reponent, Romanum Pontificem subat Synodo generali, ubicumque ea fiat, etiam si Romae cogeretur; de Augustinum loqui de Provinciali Synodo ex can. tw. Concilii Nicaeni: at ista haec alterius loci sunt. Quoniam igitur systema illud hypotheticum nequaquam ex iis mit Romanum Pontificem , quin is ex S. Augustino generali Concilio subjiciatur; quid hoc ipsum valeat efficere, dic eis tur par. a. ad Differt. 3. , ad quod tamen hoc loco iuvabit advertere, in iudicio Romano pro Caeciliano non sedisse Melchiadem velut summum Pontificem, universaeque Eccletiae caput, sed ut caeteros Episcopos, iudicemque privatum p cum S. Augultinus non dixerit, ecce putemut Episcopum Romanum
non bonum judicem fuisse ἰ resabat iabuc Oc., sed, ecce pu
84쪽
temur illos Discopos, qui Roma judicarunt, non horres itidi ces suuse Oc. : & Donatissae non postularint sibi iudicen Re manum Pontificem; sed petimur, ut de Gallia nobir judices
dari praespιaι pietas rua, dixerint apud Optatum Mile vitan. lib. I. contra Parmen. , qui addit: hιν decem ω novem consi dentibus Episcopis causa Donati, o Caecilιani in medium m ij.
.se S paulo post habet, Eunomium, S Olympium Epist. in
Africam a Constant. Imp. legaros pronunci alle: sententiam deiseem ω novem Episcoporum jamdudum datam di bolvi non posse: &alibi: data sunt judicet Maternus ex agrippιna Civitate, Retit iurab Augustoduno Crostate, Maranus Arelatenses fre. Cum eonsedisseisi Melchiades Disc. urbir Romae, ar Rbertcrux, ω Maternus, σν Maranus Episcopε Gallicanι ωe.: cum & Constant. M. scripserit in Epist. ad Melchiadem de hac re z Placuit mιhi, ut idem Caecilianus cre. Romam naviget, ut ibi coram vobis, O coram Rheticio , Materno , ac Marano Collegis vesrιν, quos ea eausa
Romam properare jussi, possit audiri r nec non in alia ad Chre stum Syracusarum Episc., jam quidem antea σπc. ita constitue ram, ut missis e Gallia quibusdam Discopit orci, praesente quo. que Roma urbis Episcopo 1d, quod commotum Dura videbatur , sub horum praesentia poster dιligentissima examinalsone componi rs militer in ea ad Ablavium Praef. P., & S. Augustinus etiam in Epist. 8. al. 9ι. ad vincentium Rogar. , in Epist. 89. al. 16 . ad Faustum, II 6. al. Io . ad Generosum, atque lib. de Agone Christiano cap. 29. , ubi aut Melchiadis P. non legitur facta mentio; aut nihil speciatim Romano Antistiti tributum invenitur; uti & Epist. Ios. al. Iω. quod ω factum es m urbe Roma praesidente Melchiade Episcopo cum Collegir suis, quos ad preces Donatisarum miserat Imperator: praesidebat igitur Mel. chiades Rom. Episcopus non aliis, sed cum aliis in eo iud lacio. Quapropter cum illud fuerit iudicium privatorum Epi scoporum; quid mirum, si S. Augustinus, concesso, illos non honos iudices fuisse, ait restasse adhuc plenarium Ecclesiae Concilium, in ea praesertim causa, quae factum solum, nonius, aut fidem spectabat Neque verba illa: dedit ille aliud Arelatense judicium, re
seruntur ad ea, quae prius Augustinus Protulerat, resabat ad bue plenarsum Ecclesia univer se Conctisum, uti I .auno ius vult; cum enim in isto causa retractari deberet eorum , qui Romae
iudicat unt; ut si male judicasse convictι essent, eorum senten.
85쪽
Episcopum per legatos, Marinum Arelatensem, Maternum Agrippinensem, Rheticium Augullodunensem, Meroclem Mediolanensem , & Proterium Capuanum Antistites, qui S in Romano iudicio sederant , causamque cognoverant. Sed quia nonnulli poisent respondere de his judicibus id , quod de Caeciliano Carthagin. Episcopo quidam tradiderunt, qui Cum reus ellet, tamen in Ad is, Synodicaque Arelatensi legitur subia scriptus: sciant. ualde disparem elle huius, ac illorum ratio. nem; hic enim utpote reus non sevit in iudicio; sed causa ejus cognita, eoque absoluto, in S nodo, in qua Canones
sunt conditi, ct ipse consedit, subscripsitque Epistolam ad Sylvestrum P. ni illam : illi vero uti iudices fleterunt in Ar laten. Iudicio , quippe quod Donatiliae non sunt de Romanis Iudicibus conque iti, nec alios iudices sibi clari postularunt;
sed tantum murmurarunt, paucos adm9dum Epis opus sententiam tulibe , de quod eorum omni 1 causa non fusset audita, sed Praepropere iudicata ; quantum quidem produnt Epistolae Conis flamini M. Deinde sit Arelatense iudicium suisset illud plena. rtum Ecesesiae uni De e Concilium, non dixisset Auguli inus: dedit ille aliud Melatense judicium aliorum scilicet Episcoporum : sed dixtiset: omnium sirlicet Discoporum e neque Con. stantinus Imp. in Epist. ad Cnrestum Episc. Syracus. scripsisset,
cogere se Arelatensem coetum, ut caussa tandem multorum tu ἀterventu siuem possiet accipere : sed omn/um inter Dentu exarasset; nam universe Ecclesiae Concilium non aliquorum, aut multorum, sed omnium Concilium eli; quod si omnium non esset, nec uni veris Ecclesiae sici posset. Itaque quum ui Derse Ecesesiae Concilium Donatis iis Conltantinus non cederit; quoniam ne id temporis illud dare poterat, quod universa Ecclesia sub ejus Imperio nequaquam ellet, sed maior Ecclesiarum pars sub Imp. Licinio; dedit ille alιud Arelatense judicium alιorum scilicet Episcoporum ; non quιa Iam necese erat Oc.: quare non necesse erat non quia iam in Romano iudicio Caeciliani causa satis, superque declarata fuerat praesidente siummo Pontifice psed quia res Iu set apud urbem Romam ab idoneιν, er probarisi ιν virιs terminata, inquiunt Constantinus M. in Epiit. ad Ablavium P P., α S. Augustinus in Epiit. I S. al. I 65., quaecunque enina causa, quae ab idoneo, legitimoque iudice recte desiui
86쪽
61 definita est; non est necesse, ut iterum definiatur : & si fiat, quod sepe contingit; id non ex necessitate, sed ex legis,
leu Principis indulgentia fieri notum est. Quemadmodum causa S. Athanasii, Marcelli Ancyrani, & quorundam aliorum cognita fuit, atque discussa in Concilio Romano anno ga. praeside Iulio Papa, illique adversus Eusebianos accusatores innocentes declarati ; ae tamen anno 347. in Sardicensi fere Oecumenica Synodo iterum cribrata fuit, ac de . finita: quamquam in Julii Papae ad orientales Epist. legi.
mus : enconcus .m habet aut boritatem quaelibet Duodus ; Ocontumeliose agitur eum judice, cujus judicium ab atras examinatiae; & in Epist. r3. Gelasii Papae ad Dardanos: bona vero Synodur, nulla causa es, cur ab alia debeat Synodo reis tractara; ne ipsa retractatio ejus constitutis deroget Armi.
Altera quoque pars Augustiniani textus, quod virum fecerint, probent: nos enim non factum esse facile probamur , quae non hypothetice, sed absolute dicta sunt, minus vere i terpretari videtur: etenim etsi propositum Augustino erat ostendere; si Romani iudices male iudicatsent, a Plenari Concilio rescindendam esse eorum sententiam ; illud tamen etiam verum est, utrumque illis orbis Augustinum ita esse complexum & plenarium Concilium , & sententiam rescinis dendam, perinde atque diceret, nos enim nun factum ese Concilium, quo eorum sententia rescissa sit, facile proba.mur ex eo, quod Orbir non eis communicat: idque magis a P.
Paret ex his, quae ipsae subjungit: aut si factum es, etiam ibi victi sunt; id est si factum est Concilium, etiam ibi eo.
rum sententia non est rescissa, & ideo Donati itae victi sunt; non autem, si prior Concilii Romani sententia in plenario Concilio rescissa est, etiam victi sunt: quomodo enim reis scissa, ac retractata iudicii Romani sententia , victi sunt Donatim si ea lata certe victi fuere; igitur ι ea rescissa vicissent. Neque Norisiana interpretatio est Auguilino indigna; nam nec Donatistae Concilium plenarium vindicassent, Catholici vero pernegalsent ; nec illi nimium suar Causae confidiisent, isti contra pene desperassent; aut illi ad Con. cilium plenarium confugit sent, a quo isti abhorruitient ;numquam haec fucta sunt, numquam ab Augultino excogitata. Praeterquam quod hoc ipsum, quod magnum , atquc
87쪽
DIssE T. I. 62 inexcusabile ab lard una dicitur de praehendi Norisiana in in . terpretatione, inest in illa ipsius vindicis Cyprian. , pr pterquid enim cogendum erat plenarium Concilium, nisi ut
iudicum Romanorum sententiae sol verentur, aut confirma.
rentur & illorum sententiae ubinam probandae erant, vel improbandae, nisi in Concilio plenario sive igitur Augustinus petierit, probent Donatipa plenarium Concilium factum fuiIde, sise probent, judicum Romanorum sententiast in plenaririo Concilio rescisar esse , vel nullum, vel idem absurdum deprehenditur; sive enim causam per effectum, sive eis ctum per causam ostendas ; res eodem recidit. Illud igitur erat Augustino propositum, Donatistas in angustum redigere; proptereaque admisit, si quando Romani iudices male judicassent; sumnium, & postremum per sugium sperari potuisse plenarium universae Ecclesiae Concilium; hoc autem, inquit lib. I. contra Parmen. cap. 6., A non factum es,tos negleκsis, ct cap. I. lib. de Unit. Ecclesiae culpa e rum est, a quibus fieri debuit: si autem factuna est , in eo licti sis, ut oestra separatio manifes at: ut hinc tandem
intelligerent, faterenturque; se temere, nullaque ex cauissa, sive plenarium illud universae Ecclesiae Concilium factum esset, sive non, ab universa Ecclesia separatos degere . Miror autem, vel potius mirari satis non possem, ni Seri. ptoris artem perceperim, Cyprian. vindicem ingenue fateri, se diu, multumque in hujus Augustini loci vestigatione
versatum omnino compraehendere non potuisse, qua demum
ratione adductus affirmaverit Norisius ex Augustino Onetialium hoe plena tum factum non fuisse; cum eo ipso in captis te nil aliud, inquit, agat, quam ostendere, Concilium . illud, antequam Augustinus nasceretur, celebratum non Arelatense fui iis, sed Nicaenum. Nam jure, meritoque
Noris inficiatur plenarium quidem Concilium illud fuisse factum deduci ex Epist. 43. al. Icta. S. Augustini, illudque
esse Arelatense , ut contendit La uno ius ; sed ex aliis Augustini locis. & authoritatibus factum amrmat plenarium,& Oecumenicum Concilium, illudque esse Nicaenum: quas plane aut horitates I. auno ius miscet, & confundit; illae enim, quae habent factum fuisse plenarium Coneilium totius orbis universa Ecclesia, agunt de Haereticorum baptisma. te, quae vero continent δε ιctum Arelatens, transmaranum, vel
88쪽
vel Disvate, tractant de Schismate, Caeciliantque causa;
in qua nunquam Augustinus tradit, totius Orbis , de universae Ecclesiae factum fuisse Concilium, verum fieri potui Dis, ut in memorata Epist. 43., in qua quidem Melatens judicium datum fuisse testatur , sed plenarium Ecclesiae unμoersae Concιltum dari solum potuisse concedit. Qui volet,& cui tantum est otii, legat S. Augustinum lib. de Baptis. mo I. cap. I. 6c 18., lib. a. cap. I. q. T. 8. 9. & 23. , lib. q. cap. I. α & 8., lib. I. cap. II. & 22., lib. o. cap. I. a. I. & i3., lib. I. cap. I. . 6e 2I., ubi de Baptismo Haere.
ticorum non iterando disserens appellat ConcιIium plenarium , Concilium Mnιυersale, plenarium totius orbis Concrisum, uni. versa Ecclesiae satiatum, unρυersa Ecclesiae Concilium, totius Orbis unitas, universa Ecclesiae, ω orbis aut boritas, totius Orbir Cbrisiani plenarium Concilium, sanctum Concilium cunctamin Gentium, Concitium Carbolicum Orbis terrarum rubi vero de Schismate Donatiano disceptat lib. I. contra Parmen. cap. q. & o. , contra Cresco n. lib. 3. cap. I 3. 23. 6 I. 68. & Ti. , lib. q. cap. I. , contra Petil. literas lib. 2. cap. 92., contra Donat. de Baptismo lib. 3. cap. a. , in Brevi c. Collat. c. I9., post Collat. C. 2I., Epiti. εἶ. al. I 62., 48. al. 93., 18 I. al. IO., 88. al. 68., 89. al. Io . , Ddieium Melatense , judicium transmarinum, judicium Episcopale , judicium Ecelesiasticum, Ddscium Melchiaris, tis Romanum nominat, nunquam Concilium . Et si re quidem vera Natalis Alexander illis Auguilini ve bis lib. post Collat. c. I 8 , baec verba per orbem terrae Musis versa personat Ecclesiae testimomum Dei novi; negotium Caeciliana non notit, abutitur, quo demonstret , Caeciliani cautam universo orbi non innotuisse ; proindeque Arelatense Concilium non fuisse Oecumenicum ; tamen non desunt aliae Augullini aut horitates, quae Manifeste id astruunt; &in quibus, ut in supra memorata, non multa apertissime falsa Donatistis Augustinus concedit, sed vera demonstrat: l
quitur enim ibi, aliisque pluribus locis de re sui temporis, quo scribebat, decertabatque cum Donatistis; & quo unuversa Ecclesia, demptis perpaucis, qui Acta Proconsularia lectitabant, Caeciliani causam , & Schismatis originem igno.
rabat, quare ait: haec verba per orbem Terrae iam versa pers nat Ecclesia, clamat etiam membrum illius in Africa: tesim
89쪽
nium Dei novi, negotium Caeciliani non novi. Credo innoeerem a vestris majoribus insectatum , quem lego toties absoluistum ; sed qualiscunque sit causa ejur, causκ meae nιbit praej- dieat Oe. Guid est, quod funem tam longum a Catiliano usque ad baee tempora Catbolicae Ecclesiae implicare contendunt Iib. vero I. contra Crescon. Cap. 32. considera, quam innumerabιlix multitudo Chrasianorum in Afrisa ipsa nesciat, qui fuerint Traditores ; quanto magir in caetero orbe Terrarum γ
Cνede orbi Cbristiano dicenti tibi ; baptismum Cbrisi seio pqui fueri ut traditores in Africa, vel ubilibet, ignoro e & lib.
q. contra eundem cap. 42. ω tamen nec nos ἰ nec orientis ,
nec occidentis tot, tautosque poyulos fallem nestre permittieeausam Caeciliani ; cum Ulι nestant sirc. 2 iamque cap. 2 s. dixerat; eum AEstis ab Orιr objecta crι mina nuuquam probata, toties absioluta orientatibus, ω Occrdentalibus Terrae Lbur ignota esse non sinant Oe.: lib. etiam de Unit. Ecclesiae Cap. a. quomodo ergo contaminatur est orbis, qui nescit adhuc , an vera sentisa, quae ἐιeuntur: & in Epist. 83. al. I 64. ad Emeritum Donat. nam certam es , magnae parti Romam oris his , ne dicam etiam Barbaris gentibus, quibus quoque debito. rem se dicebat Apostolus, quurum Cbrisianae fidet eommunis
nos Ira eontexitur , Q notam esse partem Donatre nec eos ovisun
scire vel quando, vel quibur causis exorta sit sa disiensio ;pauloque post: quanto magir ergo, quales fuerant afri, quor ignota ores arguis, Orientalis Orbis ignorat ρ ωe. si tum Muga-
densem Episcopum vestrum fani Isimum , O pessime dist amatum noti dico caesariensis, sed Sitifen s Collega ejus, ejusdemque
tempor gnorabat; quomodo tra istorer Afros, quicumque illi fuerint, Ecclesia Corinthiorum , Ephesiorum, Colosiensium Oc. , caeterarumque orbis paritum ab riposuiιν en Chraso aedificata rvm avt msse potuit e Orientalibus vero neque suo tempore, neque antea unquam innotuisse Caeciliani caussam scribit in eadem Epist. ad F meritum ἱ cur ergo vox tam temeraria, arisque sacrilega direptione praecidsis a commvnrone innumerab lium Eeclinarum orientalium, quar semper latuit. Er adhuc latet, quod in frica Resum eiue aut docetis, aut singitis ρ Se Paulopost; unde nian Oium est, a communione Orbis, cui seu falsa, seu vera crimina. qua frix ntenditi , prorsus gnota
90쪽
6s 3 set; si tumore superbiae posito , ω pertinacia furore superato
vellent attendere, quam immani sacrιlegio transmarinarum Ecclesiarum, quar prsmavor Dar eκ Sanct11 lιbris accepimtis , baptismus execretur Oc.; subjungit cap. I 2. Usi vero fratres nostra memoratarum Ecclesiarum filii , quid ante tot annos in Africa gesum sit, cr tunc nesserunt, O modo nesciunt, unis de illos errmina cre. r nomine autem transmarinarum Ecclesiarum Augustinum significare Ecclesias omnes, quae sunt existra Africani, maximeque Orientales, lucet ex lib. I. contra Parmen. cap. q. , lib. 2. contra Crescon. cap. 3T. , lib. g. cap. 67. & 68., lib. q. cap. 23. , lib. 2. contra Gaudentium cap.
I. , lib. 3. de Baptismo cap. 2., Post Collat. cap. q. , de Gestis Pelagii cap. 22., & Orat. de 3. Haeresibus; uti & Uictorem vitensem lib. a. de Persecut. Uandal. , Epistolis etiam qq. 8 ., & I63. tradit Donatistarum caussam Orientalibus ignotam extitisse; & Epist. Io I. Honorato Donat. scripta , commemoratis Ecclesiis Orientalibus, & Apostolicis, ait: nosse debes, quod facillime potes in illis omnibus partibus , unde triar terras Evangelium Chrsi perfudit, nee nomen sc νi Donati; hoc est tempore potissimum, quo scribebat; quo
quidem modo etiam de Caeciliano locutum lib. q. contra Crescon. cap. 23. existimandum est; cujus quamquam antea meminit S. Athanasius Orat. I. in Arianos; id non evincit,
notum fuisse Provinciis, & Ecclesiis Orientis, qui uni tantum innotescebat; sicut & quod ille Nicaeno Synodo interis fuerit; non inde certo deduci potest, eo tempore, & Αugustini temporibus Orienti innotuisse ea, quae in Caecilianum perpetrarant Donatistae; qua in re idem Augustinus Epist. ν 3.
al. 48. ad vincentium Roh t. scribit: quicquid tune inter εἰ- Ior Episcopos gesum es , et1amsi forte ab aliquιbus eorum ferebatur, si non sit acceptio personarum , nunc ab omnibus ignoratur: & Epist. I 8 s. al. 3 o. ad Bonifacium: utrum Caecilianus a traditoribus divinorum codicum suerit Ordιnatus , nescio, non vidi; ab inimicis Uur aurius .
Ad num. XXV. Arelatense L plenarium fuisse assismatur CUm S. Augustinus in hac de Baptismo Haereticorum quae .stione respexerit non quodcunque , sed plenarium, O universale totius Orbir Chrisiani, cunctarum gentιum, ac I tin