Germana s. Cypriani, et Aphrorum, nec non Firmiliani, et orientalium opinio de haereticorum baptismate ... exposita a f. Johanne H. Sbaralea

발행: 1741년

분량: 495페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

bii Epistolae extant post Nicaenum Con. scriptae, quae proodant eum labiis, non corde subscripsisse Concilio; nec ulla monumenta , ni si Libri contra Marcellum, quos ab HaeresisArianae labe tuetur Socrates et & si post Oecumenicam Syn dum Philosophus Asterius Cappadox , quod ea scripsisset , quae Arianam haeresim saperent, mox a Marcello Ancyran confutatus est, uti produnt Socrates, & Sozomenus; cur non idem contigisset Eusebio , si poli Nicaenum Con. ea scripta edidisset, ac vulgaret, quae a Catholicis Iegi, tuerique non possent An non mirum est, non inveniri quem quam , qui eo seculo, atque etiam muliopost, dum Amni

ubique premerentur, in eum anathema vibrarit, aut cala mu in adversus eum strinxerit, dempto uno Antipatre Bois

strensi Episcopo, qui ad annum 46 . vivebat, & ex Syn do UII. Act. U. habetur, Contra ejus pro origene Apol giam eonfutationem condidiiset At Tyrio ArIanorum Conis ciliabulo praefuit Eusebius, & contra Athanasium iudex mdit. Utique praefuit ibi Eusebius, sed iussus a Constanti. no M., teste S. Epiphanio haer. 68., non ex fidei, seu dogmatis Ariani, sed calumniarum in Athanafium causa; in quibus quemadmodum paulopost in Constantinopolitano Come illo circumveniri potuit ipla Constantinus, & plurimi Episcopi etiam Catholici, ut Athanasium damnarent, & in ex iis 1lum truderent; ita quoque decipi potuit Eusebius. Quae

tamen potius, ut quaedam vera a falsis, certaque a dubiis fecernerem , disserui; quam ut vindicias Eusebianas adorna rem : nihil enim mea modo interest, quale sit eius dogma ;sed qualis ejus mens in ea , in qua sumus, quaestione; &in qua asseverare non dubito, Eusebium Caesarie n. , qua tumuis fuerit Arianus totus, & ubique non nequiter, sieversute, sed vere, & syncere controversiam exposui sis.

Ad num. XVIII. Quid sibi Eusebiur proposuerit in huiuse

Historiae eonsistione reseratur ; nempe Pauli Samosateni , Ariique damnationes elevare mo Uamquam non sum ne latus, Alexandrum Episcopum Alexandr. in Epist. ad Alexandrum Episcopum de Arioasserere, docere eum falsa dogmata Ebionis, Artemae, Pauli Samosatensis, & Lucianis & S. Athanasium lib. de

62쪽

C A r. I.

Synodis habere, Arthemam haeresis Arianae i undamenta ieis eisse : nihilominus mihi danda opera est, ut ostendam Pavisium Samosatensem non iecisse Arianae haeresis iundamenta ;& Artum Paulianae blasphemiae expolitorem non suisse; sed plurimum, & fere toto genere hinas has haereses differre; quippe cum Arius inter Sabellium , & Paulum medius in . cedat; & origenes Arto, Samosatensis vero Nestorio falsa dogmata propinarit. Et primum aio, Alexandrum, & Athanasium eo modo loqui potuisse, quo idem Athanasius d sententia Dionysii Alexandrini scribit: fimul O eontra Sabeia Iii Sectatores, O arii dogmata, propter qua ab Ecclesia 6 fur fuit, volumen composuit; ubi aequales , sed tamen contrarias haereses docetr & versus finem de eodem inquit: quibur dictis Sabellium eum ario subvertit, O utramque haresim aquatim inter se impietate Oseendit: ubi aequales dicit Sabellianam, & Arianam haereses, quas etiam contrarias esse pr nunciat; aequales autem impietate. Caeteroquin quantum inter se distent Ariana, & Pauliana haereses; manifestum fit ex eorum placitis: Paulus enim ait duas Dpos es, ω duas Perisnar unius Cbrassi, εν duos Christor , ω duos Alios unaem natura

ilium Dei ,qui fuit ante seu a , ω unum Mium David, se fuit

in tempore Gre. ex Epist. Dionysii Alexandr. adversus Samosa. tenum: Arius vero unum dicit Cisi lum βιum, plenum Deum,anigenitum, immutabriem, ante tempora, s' ante secula, non

tamen aeternum, creaturam quidem, sed non ut alia ereaturae

ex eius Epist. ad Eusebium Nicomedi en. , sic in Epist. Arianorum ad Alexand. ipsi fatentur Deum tenuisse filium ante tempora aeterna, per quem O secula, or reliqua fecit, imm stabilem , ω inalterabstem, erraturam Dei perfectam , sed non

velut unam ex creaturit, faeturam, sed non velut unam ex

faeturir, sive geniturix. inare tret sunt substantiae , Pater, Filiar, sir Spiritur S., ω Deus quidem causa omnium exsenreri fine principio Diar ; Filiu/ autem sine stempore genitur a Patre, ω ante secula genitus Gre. Porro S. Hieronymus Epist. 69. ad Pammachium, & Oceanum Origenem appellat fontem Arii; & antea S. Epiphanius haer. o. eontra A maeos ser pserat, Arianos ab Origene , & LMeians occasionem accepisse dicendi creaturam Filium Dei. S. vero Felix I. Papa cum adversas Paulum Samosatenum aliqua composui ise , ejuvauthoritas adducta est a S. Cyrillo Alexandris in Apol. contra

63쪽

Nestorium ex Actis Concilii Ephesi, contra Arium vero a nemine. vigilius quoque Papa in suo pro tribus Capitulis

Constituto. ubi de Theodoreto agit, Paulum Samosatenum cum Bonoso, Nestorioque coniungit; & Liberatus Diaconus in Breviario cap. a. & 3. eundem Paulum tradit agnosci Nestoriani dogmatis autorem; Apollinarium vero Laodice. num Arianorum blasphemiam secutum Paulo contraria ameruisse. Clerus etiam Constantinopolitanus in publicae conis testationis libello, nec non Basilius Diaconus cum Monachis in supplici libello contra Nestorium ex Actis praedicti Conisellii Ephesi Paulum Samosatenum cum uno Nestorio compo nunt. Sed & Autor Libelli Synodici in a. Romana victo. ris Papae Synodo damnatos refert Theodotum, Ebronem. &Artemonem addens: bi enim Duces fuerunt Pauli Samosatem M. O Nesorii r tametsi supervacaneum erat exempla, &dicta congerere; cum abunde sit notum, quid Nestorius, &Arius, de quid Samosatenus senserint. Praeterea si haeresisPauli Samosateni expolitor , & perfector Arius extitisset;& si Eusebius Caesariensis Arianus secta fuissiet; is non scrupsisset in Hist. Eccles. Iib. s. cap. 26. de aT. Neodolum G. maritim, qui prior Chrinum solum hominem dicebat , Dueein, O quasi parentem hujus impiae, O execrandae a se defectionis Chririum Deum pernegaui r Christiana communione autem

dictum a Vi ctore Papa; oc de Artemone, qui Theodoti est

haeresim secutus, quam, inquit, nosra aetate Patitur Samo . tensis dentio renovare tentaviι, non dixisset: secat alia multa ad ,Ilius impii, O perditi illorum erroris commentiam coa .guendum μ. neque lib. I. c. 24. de ipso Paulo: Paulus Dux, ω auctor erroris, qui Antiochiae grasabatur, in pos remo Con.

cilio Episcoporum numero prope sinnitorum contra eum conuo.

eato fui erroris, s peregrina opinionis perspicue convictur , O omnitim iam consensiti palam condemnatus ab runiversa, carCatholica Ecelesia, quae sub Caelo es, pemtus eκturbatas fuit Orci, ubi & paulo post perniciosam Paulι bare in nominat; &cap. a . non dissimilia narrat; neque etiam in vita Constan. tini M. lib. 3. cap. 6I. retulisset, censuiste eum edicto aliud

impiorum hominuis genus sanquam lateri Senenum humanae viis rae paratum comprimendum, haeresim videlicet Novatranorum, Valentinianorum. Marctonitarum, Paulιanorum, cis Catapho.

gum: sed aut de eo tacuillat, uti de Ario dicunt fecisto in

64쪽

C A p. I.

Historia; & In Chronico; aut errorem ejus, ae proscripti isne in extenuare curasset; uti de eodem Ario videtur egisse in vita Constantini. Quamobrem nedum non Plurimum ,

sed nullo modo intererat Eusebii: disceptationem, quae pridem apud orientales exarserat de baptismo, suppressis Pauli Samosateni nomine de industria miscere, ac perturbare, &ob ea, quae dicta sunt; & quia disceptatio de baptismo a pulorientales non fuit, si quidem eam confixit Eusebius; vel si fuit, uti re vera suit; salsci asseritur, eam confinxisse Eusebium ; praesertim cum paulo ante ostensum sit, Hil oriam suam Eusebium scripsi lis ante Nicaenum Concilium I qua proopter qui fieri potuit, ut Eusebius veterum de haptismo di.

eptationem consuliti perturbaret, misceretque; quo Nicamni Concilii , in quo & Ari ut , & Paulianorum baptismus sunt proscripti, aut horitatem labefactaret nisi quis extet,

qui eum aliquando Prophetiae dono illustratum dicat; quem. admodum non defuit, qui eum In albo Sanctorum cooptarit tIdque eo magis etiam, quod ea de Baptismo disputatio narra.

tur non in fine Historiae Eusebianae X. libris conclusae ; sed initio VII. libri; & si liber X. scriptus est ante Nicaenam SP

nodum, UII. liber aliquot fortasse annis ante compositus fuerat: & sane videri potest elucubratus ante annum 3Ig., eum Diocletiani, Maximianique persecutionem incipiat describere sub initium octavi libri, ibique dicat: Cum Pactorer nostri Dreta ReIgιonrs regula mutui enter se contentionibus decertarent se. quasi, cum haec scribebat, ipse nondum esset Pastor, sive Episcopus; quam dignitatem volunt eum paulo post consecutum persecutione celsata, quod in Oriente factum est anno 3i3. Similiter eum Phuribus locis Iib, ' cap. ut . , lib. 8. cap. I 3., & cap. 3. lib. 9. S. Petrum Episcopum Alexandr. a doctrina, moribus, & vita magnopere laudet, eiusque martyrium, ac socios Martyres conce. lebret, quod accidit anno 3II., videtur hos libros exarasisse ante annum gam, quo circiter Artus haeresim, errorem. que suum disseminare coepit: etenim artus in rex a Petrogesso graviter invectus est , eis quiescere nullo modo potuit , eo quod Meletium, fautoresque eius abdicasset; & ideo ruris ab eodem Petro Arius, Ecelesia ejectus est, inquit S etomenus lib. I. cap. I 4., quod si Eusebius libros VII., VIII.,

S IX. Historiae scripsisset post annum 31 o. , quo in partes Atii Diuitiaco by Corale

65쪽

videtur. Cum autem additur; eo quod Eusebius scripserit, haptismum Haereticorum generatim fuisse a Graecis Patribus proscriptum, & a Romanis Pontificibus vindicatum; iam illud sequi, Paulianum baptisma iniuria non minus ab illis oppugnatum fui fle, quam iure ab istis assertum : miscetur,

perturbaturque quaestio de baptismo Haereticorum cum ea, quae est de baptismo depravato; illa, non ista, quae omnibus comperta erat , controvertebatur a Patribus Graecis, Afrisque cum Rom. Pontificibus; in eaque neutiquam actum est de baptismo Paulianorum neque speciatim, cum nondum

Paulianistae nominarentur; neque generatim, cum ad eam quaestionem non pertineret; non enim baptismus Paulianorum eliminatus est, quia baptismus Haereticorum , sed quia haptismus certo depravatus. Nemini vero mirum debet videri, Eusebium de baptismi Paulianorum impia forma nullum verbum fecisse; cum ita se generint quoque Patres ipsi Antiocheni Concilii contra eundem Paulum congregati in Epistola, qua omnia, & singula ejus crimina, erroresquo descripserunt; nec non alii, qui adversus eum scriptis deri certarunt; ut verisimilius sit, impiam eam bapti Zandi sor mulam non ab eo, sed ab ejus Sectariis paulo ante Nicaenum Con. usurpari coepi sse. Ad num. XIX. Aperitur O altera caussa peraeque gravis, qua Eusebium adducere potuit, ut hanc his ora am con geret ; nimirum Donatistas adjuvare minoniam quidem ostensum est, nul Iam suisse inter Pa

lianos, & Arianos affinitatem erroris, ac societatem, ob quam Eusebius Palaestinus controversiam de baptismo perturbaret, confunderetque, nunc quoque demonstra dum erit, nec ullam Arianorum conniventiam fuisse pro D natistis; & si qua suit, Eusebio causam non extitisse comis miniscendae concertationis de anabaptisino. Quamquam enim Ariani Donatistas sibi sociare tentarunt ex Alipio apud S. Augultinum Epist. 44. al. I 63. , & lib. 3. contra Cresco n. cap. 3q., initam tamen inter eos societatem quandam, diserte tradere Augustinum Epist. I 83. al. Io. negatur; cum ibi istud

habeat Augustinus: Ariani Patris, ω Hlii, o Spiritus Sancta Disitigod by Corale

66쪽

si dis Uur substantiar esse dicunt; Donatissae autem non haedicunt, sed unam Trinitatis subsantiam eo intentur : Et se ali. qui ιυῖν um mrnorem ilium ebe rixerunt , quam Pater es ,

ejusdem tamen subsantrae non negarunt. Plurimi vero in e shoe se dieiant omnino credere de Patre, O de Fιlio, ω Spi ritu Sancto, quod Carbtica credit Ecclesia: hisque simili iti tradit serm. 33. de verbis Apostoli cap. 3. Ita & Donatus Carthaginensis licet ex S. Hieronynio de viris' Illustr. e. pr.

ediderit librum de Spirrtu Sancto Hrrano dogmati congrue rem , & ex S. Augustino lib. de haeres. cap. .69. non Catholiis eam de Trinitate habuerit sentenrtam i sed quamDιν ejusdem substantiae, minorem tamen Patre Filιum, ω minorem Fflto putarit Spiritum Sanctum : nihilominus cum tam ipse, quam . caeteri . suae sectae Filium, & Spiritum S. consubsantialem Patri confiterentur; manifestuna est eos minime sententiae Ariaianorum adhaesime ; nam bbc uno ides ομφύσιν Omne venentim PDiana d/gmatis internecatur, inquit Marius victorinus i. a. adversus Arium; tametsi Filium afferebant minorem Patre ;quandoquidem hoc ipsum dixisse & Alexandrum Episcopum Alexandr. . & plures S S. Patres adnotavit Card. Baronius ad ann. 3I8. n. 83. , Neque id repugnat assestioni SS. Hieronymi , Augustini, ik Epiphanii haer. 19.u Theodoretique

lib. 4. Hist. cap. 6., qui loquuntur, habita temporum ratione, quibus & scribebant , non amplius habebatur satis Catholicum alserere Filium minorem Patret.' Similiter idem Rugullinus Epist. I 8 s. scribit: atrquando uatem , sicut audi. vimus, nonnulls ex ipsis Oolenter Abi Gorbos conciliare , quam do eos Oident ali quid pose, dicunt hoc se eredere , quid O illi eredunt : sed majorum suorum autoritate conυιneuntur ἰquia nee Donatus ipse sis eredirisse' asseritur, de cuius parte

se esse gloriantur': de Epist. 6 t. de iisdem Donaianis ait: scias ergo nor non iri eis detesari nisi disiensionem ip*ptim per quam Sebi attei, vel Haererici facti sunt; quia Ecclesiae Catbolisa unitatem, O veritatem non tenent Oe. O in eo quod in bominibus baptismum Cbriss non agnoscunt. Cresco. nius etiam omnium Donatistarum nomine apud S. A ligulli. num lib. I. contra eum cap. 3. ita effatur: Inter nos . . . una Religro, eadem Sacramenta, mbit in Chrsiana observatione

dioersiam sebisma factum, non bueresis dicitur: Musdem hae. resis es dioersa sequentium secta i sebi a vero eadem se.

67쪽

DIss T. I. quentium separatior Hinc probe S. Augustinus lib. g. eontra ipsum Cresco n. cap. 34. Deo gratia , inquit, quod nee o luit , si tamen coepta es, illa conspiratio bae eticorum orientalium cum Gras Haereticis praevalere : Et quidem quomodo unquam fieri, ac praevalere societas illa poterat; si Donatus Epistolam conscripserat, in qua ille agebat, ut nonnisi in ejus eommunione baptisma Cbrini esse credatur, teste S. Αugustino lib. I. Retract. cap. 2I. Tentasse profecto videntur Ariani, seu Eusebiani anno 3Α . in Conta Sardicensi, vel potius Concit. Philippopolitano Epistola ea encyclica etiamaa Donature data Donatistas sibi adiungere; sed rem succensu caruilla multa demonstrant; & quod nec Ariani in Asia.

Ca ante Uandalorum irruptionem, nec Dona tillae in Oriente unquam locum obtinuerint; & quod antiquorum nemo, qui res Arianorum, & Donat illarum accurate literis mandarunt, rem hanc attigerit. Athanasius ipse omnium, qui haeresin Arianam exagitarim, pernoverintque, diligentissimus scriptor, & vestigator Donatiliarum cum Arianis , vel horum cum illis conniventiae, aut societatis nullum verbum facit; cum tamen Α pol. a. clare meminerit societatis Arianorum

cam Coluthianis, & Meletianis Schi iraticis. Praeterquam is quod si etiam inter Donatum, & Semiarianos, Eusebia non que aliquid vel tentati, vel firmati scederis intercesserit ex ea Philippopolitani ConcIliabuli Epistola; non propterea &inter Donatistas, & Arianos hoc ipsum foedus extitisse credendum: nam & Restitutus Episcopus Carthaginensis anno 319. interfuisse legitur Semiarianorum Concilio Nicaeae Thraciae, novamque cum eis fidei sormulam edidisse; nec ob id tamen invenitur, Afros, vel ipsos Carthaginenses cum Semiarianis conspirasse contra Catholicos. Postea quid demum, si Donatistae curri Arianis aliquando conspirassent cum id factum esset multo post Nicaenum Con. , mortemque Eusebii Caesariensis, nullam debuit , potuitque vicem Eusebius rependere an a baptismi confictione in Historia sua, quam dictum est scriptam fuisse ante Concilium. Nec est, quod quis sibi persuadeat, id factum antea ab Eusebio, quo Donatiis stas ad Arium, Arianumque dogma alliceret, Pertraheretque : nam quo pacto demulceri Donatistas ab Eusebio in Hiltoria dicς mus, . si is lib. Io. cap. s. resert Constantini Aug. Epistolam Chreito Syracusarum Episcopo datam contra Do-

natu

68쪽

C A P. I.

natistas in Romano iudicio convictos, quos vocat propriae fututir , O venerationi, , quae sanctissima fidei deberiar, obli-

eos, privatas adhuc simultaret prorogare non cessanter , prola.

r.e jam sententiis adquiescere nolentes & cap. 6. Epistolam aliam Constantini ad Caecilianum Episcopum Carthagin. , qua significat illi se ter mille folles mittere Ecclesiarum Africat Ministris distribuendos, potestatemque facit utendi opera Proconsulis, & Uicarii Praefectorum ad compestendos Sebismaticos & si in lib. I. vitae eiusdem Constantini cap. I. , & ult. hunc titulum praefixit: Guomodo insipientes sole raver1er quo Ioco commemorat Eusebius Afri eanos , idest

Donatistas ex Baronio ad ann. 3I4. num. Ig. & Iq. , atque Norifici par. I. His . Donat. cap. 14. turbas'excitantes ρ Postremo si ante Nicaenum Con. ea Arianorum societas cum .

Donatistis inita, vel tentata esset ' aut si sibi Ariani Dona tis as devincire optassent; egissent quoque, ut horum caussalterum in Concilio agitaretur, & cognosceretur ; quando ibi & illa Melet anorum, & Paulianistarum, & No vatia. nensium agitata scitur; Donatistarum autem caussa in Con. cilio neque cognita fuit, & ne proposita quidem: Et si Ev.

se hius in Historia esset anabaptismum Commentus Donatis a. rum gratificandorum causa, vel horum alliciendorum, d merendorumque, Illam profecto ad eos deserri, ac pervenire satagisset; ut ea perlecta, quod ad eorum schisma eon. firmandum valeret, invenirent; nunquam autem ad eos per venisse comperitur, nunquam innotuisse; cum nunquam cerute ex ea quicquam vel in libris, quos multos ediderunt; vel in Collationibus, quas cum Catholicis habuerunt, a

tulerint; non praeclaras S. Dionysii Alexandrini Epistolas inon multa orientalium Concilia Iconiense praesertim, &Synnadenseo Ad num. XX. Cone livm Nicanum I. Canone VIII., O XIX.mbiI d recte, ω expresse de Novarianensium, 1lli ueu imum Haereticorum baptismo decrevνι

Non ego tantum mihi sumam, ut & nonnullos, & non

mediocris scientiae Autores dicam hallucinatos, quodsbi blandiantur de Canone Nicaeni Concilii contra Ana

baptistas; sed incertam, & ancipitem Concilii sanctionem F a pro Diuitirco by Corale

69쪽

pro suo quemque arbitratu , atque intellectu censeo Inter. Pretatos else., Nam, ut praeteream. illud stricii Papae in E piit. i. ad Himerium Epist. Tarraconen. de baptigatis ab

Arianis, quos, inquit, nox cum No Datia πιν, atrasque Haere. rseir, sicut ese in Synodo con tutum ... Doc palιs manus imispoisitione Catholicorum Conventus fucιamus : quod omnes ibi

eum loqui de Synodo Nicaena subscribunt: illudque etiam . Innocentii I. Papae in Epist. 22. ad Episcopos Macedoniae C. f., ubi de Can. XIX Nicaenae Synodi scribit: Ntiviquid. nam eum de Paulianis/s jubeat rebaptizari ; omner, qui

ab Haereticιs revertuntur, erunt hoc exemplo baptizandit quod cum nullus audeat facere, de tuis tantuin ese praeceptum ra. tio 3psa demolis rat: S. Augultinus pluribus)in locis cum dictitet, quae tionem hanc de rebaptismo an Concitio plenario totius orbis definitam, aliud nihil intelligi voluit nisi Ni caenum Concilium; ut S pigrique contendunt, & ego ni nifestum quoque me facturum spero. S. vero Hieronymus in Dial. adversus Lucifer. dilucidet pronunciat, Nicaenam Sy. nodum Oinnes Haereticos suscipere , nempe sine baptismi ite. ratione, eκceptis Pauli Sam areni discipulis r. ita quidem Latini veteres , Graeci contra nihil in eo Concilio de Haereticorum baptismo determinatum fuisse crediderunt; . hinc S. Eoiphanius in fine operis de Haeresibus cap. Compend. doctri me de fide, & in Anacephal. num. 8. habet de quibusdam: alii Dero fortiter sibι Vere Drdentur, qui uon conis fultis aliis. ω praeter atrorum morem velut ab Orthodoxis progresῖ Collegium Abι ipsis contrabere audente i Sed O ettra uniis versatis Duod approbatιonem rebaptizare eos, quι ad apsos

ra Duodi, velut dικι, decrD λ ec quod pvuli int hodieque inter se permixti . ω multi quidem sint Oribodoxi , verum peν inulationem Sacerdotibur addicti; donec separatio facta fuerit talir blaspbemae haerestri or tunc contra ipsam decretum fiet. Ex his utilem, qui sic rebaptizant ex proprio iussis, por-oenit as aurer vos s. quod unui sit in seciorum Regione PresbIter: quare in magis o suo de Haeresibus volumine nunquam Haereticis errori dat. quod rebaptizasent, demptis Ebionidis, Marcionitis, Eu Domi avis qui cum alteri reis

bapt; χationes diversi generis liabebant; alteri vero & ritus Eccleuallicos, & formam Evangelicam Prorsus immutabant;

70쪽

C A e. I.

& tamen quam plures extasse , qui more Donatistarum ite. rarent baptisma, certum est. Etiam S. Basilius M. in Epist. Canon. ad Amphilochium c. I. eum in eam iverit sentenistiani , quae fuit S. Cypriani, & Firmiliani, rebaptizandos esse Haereticos, & Scnismaticos , manifeste declaravit. se non aetti malis quicquam in Nicaena Synodo ea in caussa sa citum elia; quod & clarius autumavit c. Α ., ubi postquam aliter Romae fieri perscripsit. addidit: quamobrem A boe placuerit, oportet plures conventre Eyscopos; O sic canonem eκ- ponere ἰ ut oec. Quam quidem ob causam & S. Athanasius,& S. Cyrillus Hierosolym. . & S. Io: Chrysostomus Graeci, sed & S. Optatus Mileuitanus Afer docuerunt omnes multo post etiam Nicaenum Con. Haereticos esse rebaptizandos: uete quum mecum ipsς diiseruissem; reperi Cl. Card. N risium in Hiit. Donat. par. I. cap. io. & ipsum scriptum reis liquisse. Occidentales quidem sensisse, Can. XlX. Nicaeni Con. Haereticorum rebaptizationes praeter Paulianistas ellis prohibitas, Orientales vero nequaquam. Et sane Graeci nec temere, nec oblique eo modo sensisse videri possent ; nam quod Siricius Papa in Synodo Romana decreverit Novati nos, vel Moutenses ad Ecclesiam venientes suscipi per manu Nostionem, eo quod rebaptιzant, ex eius Epist. q. ad Episcopos Afros, uti & Innocentius i. ex ejus Fpist. a. ad victricium Epist. c. 8., numquid excluserunt plures alios ab Haereticis ad Ecelesia in venientes, ut Cataphryges, Arianos Sc., qui & ipsi rebaptizabant; quominus & ii per solam manus impositionem susciperenturi Et quum Tridenti. num Concilium sest. I. de Confirm. e. 3. desinierit: Si quis dικerit fancta Confirmat sonis ordinarsum Μιmserum non e flum Episcopum , sed quemvis fimplicem Sacerdotem , anath ma fit. Latinorum plures Theologi adverterunt, vocem oris danarium a Concilio usurpatam else; ut quaellio de extra oris dinatio Ministro, de qua Catholici Theologi non convenimbant, sub judice maneret; sive eo quod definitum legatur de ordinario Confirmationis Ministro , non inde argumen. tari , definitum quoque ibi futile de extraordinario Mini stro. Illud porro falsum est, ex Eusebio haberi, deduc linque, Novatianensem haeresim ansam dedi illa, & occasionem contentioni in Oriente, de Africa de rebapti Eandis Hae ceti. cis, id quidem sensit Baronius ad ann. 2IS. n. Ia., Cam al

tera

SEARCH

MENU NAVIGATION