장음표시 사용
41쪽
22 PROLE GOM. IN HISTOR. E CLEsIAsT. . FARRAGIus , Is N HARIMA dictus, locum hic sibi vindicat. Fui μὴ Aaro nis medici Malaliensis, vulgo IsN KOm dicti, filius, profestione &ipse medicus, secta Iacobita, seu Melchita. Ob eruditionem singularem, magnam tum inter chriitianos, tum inter Muhammedanos consecutus est existimationem, hinc & ab orientalibus exquisitis, &pro more illorum, hyperbolicis elogiis ornatur, quae apud Io. HEN-xievM Mo TriNGERT M legi pollunt, bibboth. orient. cap. II. pag. St. Seripsit arabice historiam uniuersalem a mundi initio ad sua usque tempora, per dynastias distinctam, quam cum versione latina anno
EAELius, in Hection. historico-crit. Poc. Abubptaretius. Iungendum hisce chronicon. orientale ABRAHANI ECHELLENSIs, Maronitae, qui
seculo decimo septimo Fariis scriptis inclaruit , cuius vitam & fata
kidem tum apud PETRvΜ BALLIVM , tum in Lerico nostro hisoricovmuersali, poc. Echellensis, legere licet. Summam vero eorum, quae ad historiam ecclesiasticam veteris testamenti pertinent , ex hisce aliisque scriptoribus orientalibus diligenter collectam . exhibet io..' HENRIcvs HoTTINGERVs, in Hemate orientali cap. VIII. ubi usum linguartim orientalium in theologia historica, edisserit; quodue rectissime eompendium historiae ecclesiasticae Peteris testamenti, iuxta sent/ntiam s traditiones orientalium, dixeris. Nec alienus ab hoe instituto, immo eo plurimum consert D' HERBE LOTIus, in bibtiotheca orientali, lingua gallicana scripta, & per ordinem alphabeti disiposita, editaque Parisiis anno M D c XCVN. in fol. quippe in qua itidem orientalium de patriarchis, virisque aliis temp*re veteris testamenti celebribus, traditiones legere licςt.
. Quae Graeci Latinique iique ethnici scriptores ' de
rebus Iudaeorum aut ex instituto tradiderunt , aut libris suis insperserunt, etsi maximam partem commentis fabulisque ineptitanis suat commaculata , non tamen conis
temnenda sitim, cum subinde & obscurioribus lucem aD sundant , & ea, quae a scriptoribus sacris ad nos transmisse sunt, mirifice confirment. Cumque plurima veterum huc
42쪽
huc spectantia scripta temporis iniuria perierint, consulendi, qui fragmenta illorum, suis 1criptis inserta, nobis conserua
runt. Nonnulli intereos ex instituto de Iudaeis egerent, ut ALEXAN DER POLYHIsTOR, ἐν τῆ περὶ i9δωων συνταξει, in ea, quam de Iudaeis
texat, historιa, memorata Ev,EBIo, lib. IX. Araeparat. euangel. cap. XVII. ANTONIvs IvGANus, quem de Ddaeis scripsiste, ex MINvCII FELICis Octauio discimus, eap. a XXVI. APION rLisTONICEs, qui non tan
tum libro tertio & quarto rerum Aegyptiacarum, Iudaeorum gentem perstrinxit, sed singulari quoque scripto Iudaeis insultauit, ut praeter
HIERONYMus, de scriptoribus ecclesiis. cap. XIII. refutatus ideo PL. IosEPHo, libris II. περὶ omχωοτητος Ιουδ ων, de antiquitate gentis iudaicae, MANETHONI, APOLLONIO MOLONI, aliisque, maxime autem APIONI huic Oppositis. APOLLONIvs MOLO, ό, συσκευην την κατα Ιουδ πιγρά νας, qui aduersus Iudaeos opus integrum edidit, iuxta EusEBIvMtib. IX. praeparat. evang. cap. XIT. apud quem pro Mηλων legendum esse Mολ- , recte viri eruditi monent. Refert autem ibi quaedam ex eo de Λbrahamo. ARIsTAEus, εν τω περὶ Ιουδαιοήν, in sua Pe Iudaeis hstoria, ex qua de Iobo itidem nonnulla commemorat, EusE Ius i. c. Lb. II. O .XA V. ARTλPΛNus, ἐν τοῖς DUAMκῶς, in rerum D aicarum historia, itidem non semel laudatus RusEaio, qui ex eo de Abrahamo, da Iosepho patriarcha, & Mose, quaedam commemorat, praeparat. evang. lib. ix cap. XVIII. XIII . oe XXVIT CLEODEMvM MALcnuM ad imi tationem Mosis legislatoris, Iudaeorum historiam contexuisse ἱςοργῖντα πεζι Lουδιυων, καθω ς ' μωυσῆς ωορησεν ἡ νομ.Hετης αυτων ) ex
ALEXANDRO POLYHI ORE refert FL. IosEPHus , antiquit. Adaie. lib. l. cap. Ak t. p. a . Praeterea huc referendus EupoLEMus , ἔν τινι 1 νζιτης Ηλιου προφητειας, in quodam de Heliae tophetia opere, ex quo de Dauide, Surimone dc Hierosolymis, nonnulla recenset EusEBIvs l. e. his. I x. cap. XXX. Egi CHIEL, e των D J κῶν τραγοώλων ποιητης, quippe cuius extat tragoedia de exodo I .elitarum ex Aegypto Mose duce, quam εξαγωγην inscripserat, quaeue intercis dit, exceptis fragmentis, quae apud CLEMENTEM Alςxandririum, . A Mrem. s. γε . Evs IvM, lib. Ia. Era Farat. euangel. c. XAVIII.
43쪽
s XXIX. extant. Videtur autem, ut plerique cum IosEPHO fCALi-GEsto ad Euse .p. a. sentiunt, gente tu ille iudaeus, idque vel nominis potest suadere ratioι De HECATEO ABDERITA, FL. Ios Hus
testatur, quod de Diaeis librum scripserit: s βιβλιον ιγραψε περὶ
ait, lib. I. comm sim. pag. No. IvsTus Tiberiensis, Pisti ex iudaica nobilitate filius, ex Tiberiade Galilaeae oppido ortum nomenque trahens, qui eadem, qua FL. IOSEPHu , aetate vixit, scripsit περι ishώων βασιλεων τῶν ἐν τοῖς τεμμα ν, de regi ae udaeorum. qui eoronatι fuerunt, seu chronicon regum Iudaeorum, idque a Mose auspicatur, perducitque ad exitum usque Agrippae. Ab eo distinctum, ut viri docti censent. fuit opus, de bello iudaico. Meminerunt eius IosEPHus , in Pim sua p. ooo. alibique. HIERONYMus , in ca-mL friptor. eccles caF. XIV. & PHOTIus, cod. XXXIII. pag. N. Ex PHILONIs poetae libro primo eorum, quib- res ad Hierosolyma pertianentes complexin est, ἐν τῶ πρωτω περὶ τα uροσολυμ α ) de Abrahamo quaedam allegat EusEsIvs l. c. lib. u. cap. XX. & de Iosepho ex eiusdem libro decimo quarto, cap. XXIV. itemqtie de aquis, quae sunt Hierosolymis, ex eiusdem libro primo, cap. XXXVII. Deniqiae& THEODOTVs huc pertinet, poeta Phoenicius, ἐν τῶ περὶ Ιουλώων, in eo, quem de Iudaeis scripsit, libro, laudato itidem EusEaio, qui ex eo nonnulla de Iacobo recita , lib. IX. cap. XXII. Et hi quidem fuerunt ex scriptoribus Graecis & Latinis, quanquam solus AN-τosivs IvLIMus latine scripserit o qui ex instituto de rebus Iudaeorum commentati sunt. In quibus recensendis secuti sumus ductum clarissimi viri, Io. ALBERTI PA3RICII, qui eos itidem iusto ordine. dispositos exhibet, bibliothec. Duec. libr. IV. cap. XVI. S.
XVIII. p. u . Nonnullos ex his, speciatim EvPOLEMvM, non ethnicos, sed Iudaeos fuisse, contendit Isiacus vossIus, de LXX. interpreto. ea . XXVII. dc qui eum sequitur PAvLvs PEIRONI Ust' antiquit. des temps relabi. cap. V. refiagrante prae ceteris HuΜFREDO MODTO , qui Vt euincat, hosce scriptores, quae de rebus Iudaeorum habent, ex scriptura sacra non desumpsisse, simul eos ethnicos fisisse, contendit, de bibliori tex ib. originalib. cf. libr. LI. cap. III. p.ro . I s. v OS SI I sententiam contra MooYvM defendit auctor des histoire eritique de ia repub ueris ottreo tom. I. araιc. II. P. aginere.
44쪽
qui & historiam illam, quae sub ALEXANDRI POLYHIsTOR s nomine allegatur, perperam hoc nomen praeferre, & a iudaico quodam im-' hostore confectam, audacter pronuntiat. Vt vero posterioris asserti nullas rationes adfert, ita quod ad prius attinet, an IosΕpiii &nus sit testimonio, EvPOLEMUM ethnicum fuisse asserentium, praeis ferenda sit auctoritas CLEMENTIs Alexandrini, eu n pro Iudaeq.1altem ex mente auctoris, venditantis, merito adhuc dubitari posset. Sunt vero & alii, qui non quidem ex instituto, sed oblata occasione,& volui in transitu, Iudaeorum mentionem faciunt, ut sTRAso, PLv- TARCHus, TACITVs, IusTINVs, aliique, de quibus hic dieendi Ioeu, non est. Plurima huc spectantia collegit, & in veris a falsis, quae plerumque apud scriptores ethnicos, cum de robus Iudaeorum loquuntur, commixta sunt, discernendis, operam studiumque collocauit Io. 3bCΟBus sCHvDT, in compendιν Vistoriae iudaicae, de origine,' inoementis, s rebus gestis Iudaeorum, adductum Iustini histor.lib. XXXIV. . potismum ex gentilium scriptoribuc collecto, quod Franc uiti ad
' Quod praeter EL. IosEPHm, subinde ex aliis, quae ad gentis suae historiam spectant, allegantem, omnium diligentissime praestitie Evs EB Ius, Priverami. euangel. lib. IX. per integrum, qui totus ades huc pertinet, di res Iudaeorum ex lcriptoribus extraneis mitifice illustrat.
Constat etiam, Iudaeis cum vicinis, aliisque Orientis geniatibus , speciatim Aegyptiis, Phoenicius, Chaldaeis, Persis, aliisque , varia intercessisse commercia, aut apud quasdam omnino ad certum tempus suisse commoratos, vel bella etiam cum iis gessisse, unde istarum gentium res gestae cum rebus Iudaeorum quodammodo permixtae suere. Istarum itaque gentium historiam ab historia Iudaeorum, & horum contra ab illarum gentium historia, Iueem capere , manifestum est.
Hinc non prae ermittenda, quae cum veteres, tum recentio
45쪽
Persarum, ' aliarumque Orientis genti uin rebus, memoriae' prodiderunt.
De rebus Aegyptiorum ex veteribus praeter MERevRIvHvirumque, antiquiorem illum, & iuniorem, iteinque HostvM, quos nonnulli inter Aegyptiorum historicos referunt, commentatus est MANETMos Sebennita, sacerdos Heliopolitanus, qui tempore Ptolo maei Philadelphi floruit. Eum omnem historiam Aegyptiacam, cum ptimis quae ad theologiam huius gentis pertinent, fuse in graecam transtulisse linguam , tum in sacro opere, quod seripsit, tum in aliis commentariis, refert Ev EBIus, de pmepanat. euanges. lib. II. cap. I. Vbi
. quidem per ἱερὰν βιβλον,sacrum opus, intelligit historiam . quam iussu
Ptolomaei Philadelphi, ab antiquis limis ac fabulosis temporibus exoriasus, perduxit sere usque ad tempora Darii Codomanni, quem Alexander M. deuicit. Partitus eam est in certas dynastias, primoque Deo rum regimen describit, quibus semidei successeruat, quos denique homines exceperint. Cum vero ista, quam MAN Hos texit, dynastiarum Aegyptiarum chronologia, non tantum diluuium, sed & ipsam mundi creationem longissime excedat, nonnulli quidem non reges, qui iusta serie sibi inuicem successerint, sed qui simul diuersis in locis in Aegypto imperitaverint, eum describere autumarunt; alii autem
. alia ratione cum scripturae sacrae chronologia eum conciliare aggressi sunt: quos tamen omnes Oleum operamque perdere contendunt
alii, qui potius MANErHONEM data opera fabulis atque commentis indulsisse censent, ut antiquitate , quam posset, maximam, Aegy- ptiis tribuendo, vanitati gentis huius consuleret, simulque obseruant, eum Ebraeorum res & antiquitatem consulto imminuisse & obscuras se. Praeter alios, in ea versatur opinione vir clarisimus tacosus a RIZOMIus, in Aega tiari orig. inuestigatione p. IL ao sap. dc alibi. Diceturque hac de re a nobis in ipsa tractatione pluribus, cum de Aegyptiorum dynamis erit agendi locus. Ipsum MANETHONIs opus iniuria temporum intercidit: dynastias tamen in compendio ex eo
46쪽
eas. IV. eius meminit, quod oc pLvTARCHus facit libr. de Isidere Osiride, τμεopui Lus Antiochenus libr. m. ad Autolycum, aliique. Distinguendum etiam ab hocce M NErHOME alium eiusdem no minis, i acerdo; m Mendesium, iampridem viri docti monuerunt. Chronicon antiquum Aegyptiacum, quod GEORGIvs STNCELLYs nobis conseruauit, nihil aliud quibusdam videtur, quam compendium historiae MANETHoNu , tantumque nomina & series regum in dynastiis istis, eum designatione temporum, in eo exhibemur. ERL TOSTHENEI Cyrenaeus, iussu Ptolomaei evergetae, eatalogum regum
Thebanorum ex sacris litteris urbis Diosipolitanae confecit, & in singuam graecam transhilit: sed de eo, ut & chronico illo antea memorato, in ipsa dicemus tractatione, ad period. I. serit, L S. x. HECATAEvM Abderitam, quem de Iudaeis seripsisse supra diximus, etiam historiam Aegati acam, tempore Ptolomaei Lagi, quo floruit,
con4idisse, ex DroooRo si is tib. I bibliothec.p. V. discimus. Ea vero ad nostram aetatem non peruenit, non magis, quam reliqua eiusdem auctoris scripta, quae mamen huius loci non sunt. Idem fuit fatum PTOLOMAEI Mendesii, atque ni IAERENONIs. Et PTOLOMAEvM quidem ttibus libris integris ea comprehendisse, quae a regibus Aegyptiis gesta sunt, ex ApIONE Λlexandrino docet CLEMENs, Strom. tib. I. ex quo ea repetit E v s E B I v s , bb. X. DueFarat. euangel. cap. ML Mentionem eius iniiciunt TATI A Nus, IusTINUS, TERTvLLIANus ,
aliique. CHAEREMON , Λegyptius, qui primo post CKristum natum seculo vixit, Aegyptiacamque historiam condidit, apud veteres quoque ob inscitiam dc vanitatem male audit, ut ex sTRABONE constat, geograph. lib. XVILρ.δδε. Quae de Iudaeis in Agaptiaea lathistoria mentitus erat, refrit atque refellit rosEPHus, Γώ. I. contra Apion. Eiusdem commatis LYsIMAcilvs quidam fuit, qui itidem de rebus Aegyptiis scripsit, & de Iudaeis verba faciens. mentiendo, ut IosisHus iubicat, CHAEREMONI dubiam facere palmam voluit. Ex reliquis, qui de rebus Aegyptiis ex instituto egerunt, maxime celebres sunt a LEXANDER
POLTHISTOR, atque A ION Alexandrinus. ALE TANDER CORNELIVε, cognomento POLYHIs Tox, sub Ptolomaeo Lathuro vixit,
cum bellum in Graecia gereret Lucius Sylla. Captiuus Romam abductus fuit ; ingenii sui vero monumenta reliquit varia, & inter historias, quas scripsit, plurimas, etiam Aegyptiacam atque Iudaicam. Eo-
47쪽
HhoLEGOM. IN III sTOR. ECCLESIAST.rum, quae de Iudaeis scripsit, iam supra mentionem fecimus. APION, ex Oasi Aegypti ciuitate oriundus, Alexandrinus vocari voluit, quod Alexandriae ius diuitatis acquisiuisset, floruitque temporibus Tiberii, & vltra. Nec tantum contra Iudaeos librum scripsit, cui vL. IosE- HuM respondisse , supra iam diximus, sed Aeraptiacorum quoque libros quinque, ut TATI AN vs testatur, onui. ad Graecos s. m. No. edit. VVILHEI NI vvORTA , ubi ex quarto nonnulla adducit. Praeter CLE-NEMTEN. Alexandrinum, lib. I. Strom. eiusdem Operis meminit AvL. GELI Ius, nost. Attic. lib. V. cap. XIV. cuius & hoc de eo est iudicium: .eius libri non incelebres feruntur, quibus omnium. fere, quae mirifica in Aegypto visuntur, audiunturque, historia comprehenditur. sed in his, quae audiuisse rei legisse sese duit,fortasse a vitio suiuoque ostenmtionis, fit loquacior. Est enim sane quam in pnπedicandis doctrinis fisis penditator.
Eidem GELLIo l. c. audit luteris homo multis praessitus, rerumqne Gm canicarum μlurima atque paria mentia. Celeberrimum etiam sua aetate fuisse, vel ex PLI ii praefatione in biflonam naturalem constat, ubi dicit, a Tiberio Caesare eum cymba m munae appellitatum. Re liquos, ut LTCIAM, AsCLEPIADEN NICOMACHVM , HELLANICUM , ce-.terosque, qui itidem de rebus Aegyptiacis egisse dicuntur, utpote obscuriores, mitto. Hos vero Omnes, quos hactenus commemorauimus, temporum iniuria nobis eripuit, ut praeter fragmenta quaedam, eaque pauca, ceu seruatas e naufragio tabulas, eorum nillil supersit. Legendus de iis GERHARovs IOANNEs vossIm, de historicis Gnueris pallim, &, qui ex vossio multa hausit, LuDOvIcvs ELIAs DV PlN, in bibliotheca uniuersisti historicor. lib. I. g. IV. Ex hisce itaque, vel . paucis potius eorum fragmentis, cum non multum ad accuratiorem historiae Aegyptiacae notisiam proficere liceat, iungendi sunt aliarum gentium historici veteres, quorum ad nos peruenerunt monumenta, quiue res Aegyptiacas attigerunt, quos in sequentibus indicabimus. Addendi autem cumprimis, qui ex recenti Oribus, cuncta ex veterum monumentis colligendo, eaque in Ordinem redigendo, historiae Aegyptiacae iustam seriem nobis exhibere conati sunt, quos inter eminet Io. MAMMAMus, in canone chronico, Aegyptiaco, Lbnuico, Graeco, Lipsi e anno M DC Lxxv I. reculo. Cuius viri industria cum merito laudanda sit, non tamen ubique eruditorum obtinere calculum potuit,
48쪽
adhibens, eam dynastiarum, quae apud illos celebrantur, cum sacri codicis chronologia conciliandi rationem ingressus sit, quae plus ingenii & subtilitatis, quam veritatis ac soliditatis habeat. Atque hoc
cumprimis ostendere voluit IACOBUS PERIIONius, in Aegiptiacarum s .
originum re temporum antiquissimorum investiritione, in qua Marshami chronologia fumaetis euertitur sc. Prodiit Lugduni Batauorum annora DCC xI. f. dc rebus Aegyptiorum, simulque adeo historiae eces si asticae veteris testamenti, lucem haud contemnendam affundit. Sed in eo quoque peccauit MARsHAMus, quod Ebraeoru in ritus sacrasque ceremonias, eas etiam, quae Mose antiquiores sunt, quas a Deo
non sine typica Christi adumbratione institutas esse constat, ex profanis Aegyptiorum moribus, seculique usu deriuauit. Qua in re praeter asos sitffragantem sibi habuit ioANNEM sp CERvM' vi insequentibus dicetur. Hane vero sententiam dum ex instituto sibi 'distiniendam sumsit HERMANNvs vvITs Ius, enata' inde ei est occasioisibendi Aeraptiaca, quae altera vice Amstae lodami anno MDC se via
prodierunt, & in quibus de Aegyptiorum institutis & doctrina talia afferuntur, quae ignorare illis nefas est, qui in historiae ecclesiasticae
veteris testamenti studio rite proficere cupiunt. Inter rerum Phoeniciarum scriptores antiquissimi suntsANCHONIATHON atque M o C H v s. Sed de utroque in ipsa tractatione dicetur. Praeterea D Ius, eiusdem gentis historicus celebratur, quem in historia sua accuratissimum fuisse testatur rL. ion , lib. I. comm Apionem, p. m. Io a. ubi ex eo fragmentum de Salomone & Hi. ramo nobis conseruauit. Est is incertae aetatis auctor, quod & de MENANDRO Ephesio dicendum, qui actus regum apud Graecos ae Barbaros in litteras retulit, eosque ex prouinciae cuiusuis libris colis legit quo magis historiae fides constaret. Testatur id itidem IosE-puus i. c. ubi egregium eius fragmentum de Hiramo Phoenicum rege, & Salomone, adducit. Meminit quoque eiusdem TERTvLUA-Nus, in apologetico caZ. X. X. dc THEOPHILvs Antiochenus, ad Autθ- lycum tis. III. addatur GERMARDvs IOANNEs vos sius, de historicu uecis lib. I L ρ. m. rSo. Incertae quoque aetatis est HI sTIAE Vs,
Milesius, qui res Phoenicum litteris consignauit, teste Ios EPHO
49쪽
lib. Ioantiquit. is cap. IR ubi cum Mocito& HIERONYMO Aegyptio eunt coniungit. Namque de Asastos us hicce Aegyptius hisce adden- dus est, Syriae ab Antiocho Asiae rege praefectus, unde a quibusdam Phoenix dicitur, quippe qui itidem de rebus Phoeniciis commentatus
. est, Vt ex IOSEPHo l. e. itemque tibia L eontra Apionem P. INO. constat. Meminit eius etiam TERTvLL inus, eum MANETHONE atque B1Ros eum Coniungens, sed per errorem Tyri regem vocans, quod haud dubio cum Hiramo eum eonfuderit. conL. Lun. ELI As D v P I N , in
bibliotheca uniuersali historieor. lib. I. Si VII. Hi omnes vero, & si qui sorte alii de rebus Phoenicum ex veteribus , ex instituto commen lati sunt, cum iam dudum non amplius extent, nihil aliud superest, quam Vt ad eos nos eonferamus, qui aut illorum nobis quasdam conseruarunt reliquias, aut aliud agendo Phoenicum quoque res at- . tigerusit. Ex recentioribus hie lucem maximam dabit.s M. Eo CHAR Tvs , in geogmphiae sacrae parte posteriori, cui titulum fecit Chanaan, in qua de colomu s sermone Phoenicum ex instituto agit. Nonnulla quoquo haud contemnenda suppeditat THOMAs RRINEsIus, in χορου- μενοις linguae Punicae , in Io. aEoxoII GRAEHI synmmate Pariarum differrationum rariorum recusis.' ' De ZOROAsTRE atque Mos TAM Ii qui pro antiquissimis Chaldaeorum historidis venditari solent, in ipsa dicemus tractatione. Hic Vero cumprimis commemorandus est na Rosus, quem sub PtO- .lomaeo Philadelpho vixisse, suaque seu Λnti Ocbo Soteri, seu filio eius Antiocho Oaω dicasse. contendit GERMARDvs IOANNEs vosSIvs, dg historicis Graecis lib. I. cap. XIII. Sed sub Λlexandro M. eum vixisse, εuincit IACOBvs PERIZosius, in originib. Babylon. p. t . Id sane testatur TATIANvs : Βηρωσεις ανηρ ἱερευς τῆ παρ αυτοῖς ηλου, κέ Aλγεγονωc vel: ut EusEaius habet: γε μεο Berosin, vir Babsonius, Beli, qui apud Egos colitur, sacerdos, qui tempore Alexandri extitit: onus. ad Graecos p. m. rari vos s Ius equidem l. c. Vltima verba vertit: qui tempore Alexandri natus es, ne suae
sententiae, eum sub Ptolomaeo Philadelpho, floruisse. obstarent. statuit namque, patum aER - paulo ante mortem Alexandri. Sed, falli hic magnum istum virum, ostendere satagit PERIZONIus loc. eis.
Quicquid huius sit, scripsisse eum Babylonica seu Chaldaica tribus
50쪽
libris, constat. Vtroque enim nomine in opere hocce allegando utuntur veteres. Βαβυλωνικα agi s laudat ATHENAEus , lib. XIV. Λt TATIANvs t. c. eum ών χαλι αων ἰτορίαν tribus libris scripsisse, 'ait. Σαλδακὰ quoque sinosI citat CLEMENs , Strom. G. I. aliique. Quanquam non tantum res Babylonicas, sed & Medicas iis libris com- plexus sit. Fragmenta ex hocce opere, quod & ipsum cum mestis aliis periit, nobis conseruauit FL. Ios LPHV , M. L. contνου Apionem, de Bbr. I. antiquit. iudaic. cap. V. itemque E V S E s I v s , lib. IX. ρraeparat. euange eap. XL. Meminerunt etiam eius TER TvLLIANus, in apo-Dget. cap. XIV. auctor chronici Alexandrini p. I. aliique. Quae vero Nivs ille vITERllassis, impostor foedillimus, sub vallosa nomine orbi obtrusit, ceu mera commenta, ad lacum aliis faciendum con
ficta, iamdudum reiecerunt viri docti atque exploserunt. Post felloisam scripsit ABYDENus, vel AsΥDINus, quippe qui illum allegat, etsi ceteroquin incertae sit aetatis. Ex 1 v s 2 a I o discimus, quod πιρὶ τῆς τῶν χαλδmo, ν βασιλειας scripserit, qui & quaedam eius fragmenta
conseruauit, in quorum uno nomina x anni imperiorum, decem priorum regum Chaldaeorum, qui ante diluuium regnasse creduntur, conistinentur 3 altero autem ea, quae Moses de turri Babelis & linguarum confusiona memoriae prodidit, confirmantur. Cons. Evs EB Iva chron. hh. I. s lib. IX. praeparat. euanges. cap. XII. XIV. s XLVI. Mentionem quoque eius facit OR LLus, lib. I. contra Iulianum p. g. Quod si hi, & alii, qui itidem forte ex instituto de Chaldaeorum rebus commentati sunt, integri ad nos peruenillent, haud dubio rebus obscurioriribus clarior lux affundi pollet. Iam cum praeter fragmenta nihil supersit, considendi & sic sunt, qui aut res aliarum gentium, aut generatim historiam uniuersalem litteris consignando, Chaldaeo.
Tum quoque. res attigerunt, quorumve adhuc hodie monumenta exissant. Ex recentioribus in historiam & antiquitates Chaldaeorum quam diligentissime inquisiuit IAcoavs PERIEONlus, in originibus Babylomcis, Lugduni Batauorum anno M DCc xl. editis.' Rerum Persicarum non potuit non frequens apud scriptores Graecos fieri mentio, idque eum alias ob caullas, tum maxime ob bella, quae Periae, cum summa rerum in oriente ad illos transiisset,
cum Grascis gesserunt. Illi tamen, qui ex instituto di rebus Persicis