장음표시 사용
91쪽
ET GERMANicue ANTI Q IT. 6sram carnam domi instituat Respondeo, neque Catholicae Ecclesiae morem aut mentem hanc cilla, ut quiuis intra priuatos parietes Eucharistiae Sacramentum sumat Ia Ecclesia enim communicant illi, quibus hoc per vires, valetudinem relibet talem conceditur. Addo perlibertatem, propter illos, qui vel carcere attinentur vel ob infidelium insidias, rex agitationes, non nisi priuatim huius caelestis cibi participes reddi possunt. Extra hos casus in templis ad id destinatis, reconsecratis Eucharistia administratur,xdistribuitur. Post has adeo inanes, & futiles negatae, negandaeque
Eucharistiae aegrotis causas soluunt Caluin istae rationes, quae pro communione infirmorum adduci solent quas non multum moramur quia pleraeque sunt a Lutheranis ec Lutheranum fermentum olent. Nobis sat argumentorum praebet communis fidelium existimatio 1 maioribus nostris ad hanc usque aetatem propagata pium, sanctum, addo maduersus impressiones Daemonum, necessarium, hunc Eucharistiam aegrotis priuatim prorrigendi morem esse. Quae verissima, resaluberrima opinio, ita Christianorum pectoribus insculpta haeret, ut neq; ex Lutheranorum cordibus plane eximi potuerit: quibus priuata haec aegrorum communio adhuc, sitata est. Imo, non desunt ex Caluinistis, qui sibi hunc morem eripi nequaquam sinant ut fatentur ipsi Em, denses, citata Heidelbergensi Agenda, ut vocant. Quadere haec etiam Hominianus Caluinista Inre H in o
formatu reformatione Caluiniana nonnulla Ecclesis et
retineturpriuatio extrema agrotantium communio, o mor-
tepticiendorum, ut per corporis Osanguinu Dominicisumptionem, confirmatiores infide, O adresistendum tentationibus stana su incndaci mortu dolores, infructiore reddantur.
92쪽
6s Muni CE CATHOLICA subiungit Caluin ista hanc huius moris censuram: Istam
consuetudinem non prorsu damnandam censo erim At, qua
cautione Modo fiat aliquis coetu ex cognatis familiaribui, o vicinis,l qui simul coenent Osia disributio ex mandato Christi, o c. O, nepanis, tanquamsacer e templo asseratur, O inpompagestetur haec ille Caluin ista.
Simili cautela tolerant, licet inuiti, priuatam aegro rum Coenam Caluiniani Embdenses; adiungunt tamen, planissimam, reexpeditissimam viam esse hanc vi a naaegro negetur. neplud velpropemodum aeque multumsei in caena concent, ac in Christo: es neque in casu necessitati ad haec externasymbola nimium adhaerescat melius enim esse carna carere, quam quidquam in eius usu contra institutionem, mandatumi Christipatrari. Et hanc planissimam, faei libinam,&expeditissimam ad inferos viam, Caluiniani in dies magis, atq; magis ineunt, percurrunt o decurriant;
aliosque ad eandem terendam certissimo animarum exitio inuitare non cessant.
Hic duo obserua. Primum; qu m pulchre Caluiniani in sua coena consonent, inconcinant. Secundum; qua fronte, & mente concedant aliquibus aegris coenam icoenaeo cai sic enim a Cynicis Caluinistis noua nome- clatura nominatur repugnat institutioni, mandato Christi; etiamsi plures conueniant, qui cum infirmo coenent;& sic coenam non priuatam, sed publicam ineant, quandoquidem eam ineunt incongregatione, coetu
fidelium quod satis esse ad publicam coenam licet in
priuatis aedibus institutam , docet Hospinianus. Nam hac etiam conditione posita, non obscure indicant Catauin istae Embdenses, aegrorum coenam, ut institutioni,
mandato Christi contrariam sibi displicere, ac proinde exterminandam esse. Inter
93쪽
E T n A N TINII T. 6 Inter cetera argumenta, quae Caluin istae soluere nituntur, hoc itidem unum est Veteres arae uirunt hoc Sacramentum viaticum pro moribundo, seu in periculo mortis
Uerstantibus stergo viaticum es, minime eo detis defraudandisunt. Respondent Caluin istae hanc appentionem non repe
Hriapu priscos, puros ni DecIores t tamen a Gregorio memoriapro Atum, sed valde dubiis verbs his nimirum , lib. .E-
pol fia. Apparet, quod coenam Domini viaticum nomIIa uer . At si Caluini stat ipsam D. Gregori or . vel, ut noua habet editio, cis Epistolam ad Ioannem Episcopum Syracusanum inspexissent, non, ut opinor, Magde burgensibus Centuriatoribus, eo quo ipsit, pacto, verba D. re Cent. 6gori citantibus, fidem habui itent. Haec enim sunt verba D. Gregorij Hoc tamens licite et asprouidere necesse est; tho, qui mortis vrgentur periculo, viaticum non negetur. Haec,
inquam, sunt ipsiissima D. Gregori verba, non illa, quae nobis, cum Lutheranis impostoribus Caluin istici impo-stores apponunt. Vbi vides, absolutea D. Gregorio Eucharistiam vocari viaticum mandarique, ne versantibus indiscrimine mortis, denegetur. Vbi erg sunt illa admodum dubia verba, quae Caluin istae comminiscuntur' Nam quod dicunt; hanc appetrationem apud veteres, Opuros Doctores non reperiri, id Caluinianis calumniis adscribas licet. Eo enim haec criminatio tendit ut S. Gregorium, neque vetusti, necati e puris Doctoribus annumeremus . At, quis vetustior ille ne, qui ante mille annos in
Ecclesia Dei sanctimonia,& doctrina, admirabiliter floruit, an ille haeresitarcha, qui ante quadraginta.&aliquot annos miseram h Θc est, haereticam animam Gene uae e flauit, ad Orcum demisit' Quis purior, ille ne, qui an
94쪽
MvRic Es CATHOLICAE sin dissime, macutissime perscrutatus est: an ille, qui immpuritatem vitae ultricibus flammis luere debebat, si magis iustitiae, quam clementiae ratio habita fuisset ESed haec duntaxat praeludia fuere earum criminatio num quas isti in S. Gregorium euomere parabant. Aiunt ergo I. Papatumst Phoca Imperatore mirabetoterinualuisse Longe ergo antiquior cst papaim, quam Caia
uini sinus: cum ille minimum mille annos ferat, etiam Caluin istarum testimonio iste, vix quinquaginta. Nam si papa sub Phoca Imperatore, hoc est, eo tempore, quo S. Gregorius sedem Apostolicam tenebat, vehementer inualuit oportet eum etiam antea fuisse. Nam illud inualescere dicitur, quod incrementa sumit: illud
autem incrementa sumit, quod antea exstitit.
II. dicunt Gregoriunt Gi Papam adde, si lubet, pistam. Quid mali fuisse Papam, vapistam Forsan inter Caluin istas non nemo est, qui Papissa fieret, si certo sibi. se Papam fore, persuadere posset. III. dicunti Gregoriu iras Monachum. At Lutherus quoque, multi ex praecipuis noui Euangeli columnis, Monachi fuerunt. Num ideo minore sunt in precio apud Caluin istas 'IV. dicunt: Gregorium multa persitiosa in Ecclesiam introduxi se .s ipsa miracuta imperitam multitudinem multipliciter dementasse At si quis consideret, qui nana sint isti, qui hoc Gregorio obiiciunt &quisnam Gregorius, cui hoc obiicitur; is vel solo Cregori nomine audito, Gregorium ab hac accusatione absoluet istosque sycophantarum. conuiciatorum stigmate notari iubebit: praesertim, si perpenderit, impudentiam istorum non tantum in sancti stimum Pontificem Gregorium, sed munia
uel sim in omnes veteres grauari Hinc illa vox plena in-
95쪽
ET CERMANICAE ANTIM IT. 6yfrunitae,&petulantissimae audaciae Non omnia, quaeve erat egerint, probanda esse. Videbdum quid Verbo Dei consentaneegesserint. Non esse quaestionem fit aprisu actum, sed. quid recle actum. Exemplum Serapion apud Eusebium libur. cap. O; O Ambrosii, ut in ita eius proditum est, Eucharisti
ubi extremam vita horam sumentium, eum scro liter non congruere. Quem haec tana dilucida, sole clariora impietatis,&deploratae petulantiae documenta, argumenta moueant, ut his fidem habeat veteribus fidem abroget nisi eum , qui eodem impietatis,in extremae impudentiae spiritu agitatur, desincessitur' Neq; vel Em deses, vel Hospini an , vel alii Caluin istae unquae D. Gregorio, vel aliunde probabunt; nome viam licet; vel morem aegrotis Eucharistiam dandi primum D. Gregori tempore natum esse. Et Hospinianus plane es frons est, cum scribere non veretur, D. Gregorium testari epist. r.est casua tempora Eucharis a viaticu nominari opiff. Hoc enim nullo penit modo ex praedicta D. Gregorii epistola colligitur, ut patet ex verbis supra recitatis; quia absolute, tanqua trito, Musitato homnibus noto voca-hulo nominat Eucharistia snec vel tenuissimo indicio innuit, hanc vocem suo demum aeuo exstitisse, aut a secusam esse. Imb, ut communio aeterorum expresse, ita vocabulum viati et, quod Graecisi:*A:ν,no obscure colligitur ex Ca-
non ea . Concili Nicaeni apud Russanum, qui est iste: De di
hsevero, qui vita excedunt, oenitentibus,decernunt, vacuum
niussum debere dimitti siquissane accepta communione superis uixerit, debere eum tempora flat ut complere. Quid est acuum i quo dimitti quam dimitti sine viaticos' Quid est non vacuum aliquo dimitti nisi viatico instructum dimitti, idque cxcommuni sentiendi, loquendi consuetu-
96쪽
quentes de Eucharistia, seu communione moribundis porrigenda, hunc loquendi modum usurparunt imul etiam testatum fecerunt, Eucharistiam, seu communi nem, viaticum esse qua, qui instructus sit, is viam ingredi vacum, hoc est, ecpolia, seu viatico destitutus, minime cem seri queat. Et quae haec temeritas Hospiniani, cum praecise inficiatur, hunc canonem apud Russinum exstam xe Qua temeraria asseveratione inducti, absque temeritate nobis persuadere possumus; ipsum, aut Rusti, num non legisse aut somno, vel vino grauatis oculis legisse alioqui Canon tam manifestus; vix apertos oculos fugere potuisset. Accedit huc geminus Cano Concili quarti Carthaginensis longe ante D. Gregorium celebrati, in quorum utroque Eucharistia nominatur viati is n. Septu
gesimus septimus sic habet Paenitentes, qui in infirmitate sunt, viaticum accipiant. Septuagesimus octauus est iste; Paenitentes, qui in infirmitate viaticum Eucharistiae acceperint nonse credant absolutos sine manus impositione, si super-
uixerant. Qv omodo igitur nomen Utat ci aeuo D Gregirij, vel circiter exstitit Praetereo alia, quae illustrissimus Cardinalis Bellarum inus adducit pro demonstrando more asseruandi Eucharistiam qui mos, potissimum aegrotos attingebar. ut tunc attingit ne, siquis, ut sit, subita aegritudine corriperetur, absque comunionis subsidio ex hoc murudo dimitteretur.
Ad stipulatur huic cometudini sacraria illa, quae vulgo ab Germanis appellari solent Eacramentianis te, imo&ab ipsis Nouatoribus alio nomine non asticiuntur, quando ita loqui volunt, ut ab aliis intelligantur.
97쪽
ET GERMANi C, ANTIPIT. Ticuiusmodi custodiae, seu aedic D passim in omnibus prope templis viiuntur, asseruando Sacramento exstructae deputatae De quarum origine largiter profecto mentitur Hospmianus, cum scribit, caruisse Ecc ram huiusmodi
secessu, thecu, arco, cibortu, et adiculumis ducentos totosan nos anato Christo, nimiruet sis ad tempora Innocenti III. Naquidquid siride tabernaculis, quae hodie intemplis Eucharistiae afferuandae, vel in ipsis altaribus, vel extra altaria exstant, id antiquitatis est in catione comperturia est Eucharistiam semper in Ecclesia asseruata e Isc; Vlocum ast ruationis pastophoriam, quasi tha Amum dictum esse ut habiliis sacrarium , liquet ex lib. v I I. Constitutionum Clementis Romanis ex eiusdem epistola secunda, ut alia alibi tractanda,in discutienda omittam.
Legatur Turrianus lib. a. pro epist. Deci et Pontis cap. I s. in scholiis ad octauum librum Clementis. Pyrro pta etiam tabernacula, in quibus hodie venerabile Sacramentum custoditur, antiquiora esse, quam Caluinianus iste existimet, eum cunt templa Innocentio I ii antiquiora; in quibus huiusmodi tabernacula comparent. Nec mirandum successu temporis locum aliquem omnium oculis expositum Eucharistiae seruandae destinatum fuisse Par enim erat ut semper magis atque magis etiam externus Sacramenti huius cultus adauge
S. Eucharisia, ut es acrificium.
N si TA mentibus de prisca religione notiones eripere perquam arduum esse, non semel animaduertit, palamque testatus est Liitherus. Quapropter quando dogma aliquod Chri-
98쪽
Christianae catholicae fidei demolitus euersum ibat,
plerumque initio impressitonis,&oppugnationis communes istas, animisquealteimpressas,i infixas conceptiones, mpersuasitones penitus delere,in obliterare studebat. Hoc cum alias, tum praecipue in libro abroga da missa priuata per summam impudentia fecit. Postquam enim furiosissime nonnulla in sacerdotium, ia-crificium Christianum euomuerat, subiecit Cert um, ubi taba audierit imbecillior conscientia Cnondum Lutherano callo obducti mulsistenderit in copiosissimamicam
multitudinem mona eriorum, O templorum, in quibu quotidie infinita Musae habentur, aegre credituras: It quis crederet, cui senum saltem sinciput, si nono occiput' tantam turbam quotidie perire, tot peccato mundum oppleri,
cum vulgo citra omnem controuersampersuasissimumst, omnes homines istorum Misi iuuari, Acca Et unde haec tam constans, mper totum orbem ante Lutheri apostasiam
diffusa opinio nisi e caelo' Vnde contraria Lutheri , nisi Orcoso Incredibile mim videtur imo prorsus ab omni fide abhorret, homnia prorsus paradoxa transcendit sc esse derelictum totum O/bem a Deo:(Et quidem per tot secula usque ad infaustissimam Lutheri defectionem; ut idololatricum sacrificiu Deo quotidie infinitis propemodum in locis immolaret: a quid O ,' In promtu est, quid faciam. Non praebebo clamoribus tuis aures; non patiar, via teneris unguiculis innatam mihi de praestantia,& sanctitate Missae existimationem ex praecordiis meis expungas Abominabor detestabor, execrabor contraria persuasione inficere, vel potius incestare volentem: Icriptura diuina e desinit.(Vbii quo libr. quo capite libri ' qtio capitis versu')Cui credendum es, etiam totis mundis, o omnes Angeli,eo Hrerat, Telaliter doceret.
99쪽
ET GERMANICAE ANTIPIT. 3(Recte mones, scripturae credendum esse. Quia enim
scripturae credo, tibi, tuisque somniis nec credo, nec credam, etiamsi ringereris, vel rumpereris. Non est quaestio. num scripturae, sed num tuis phalassis habenda sit fides. Tu ais habendam: ego nego negatque mecum, ni uersus, qui te praecessit, orthodoxus orbis. Firmanda es conscientia inquit Liathierias, aduersu t obiecta. At qua anchora firmabis conscientiam aduersus totius mundi unanimem consensitonem , nisi mentis hebetudine, stupore, profundi ii ima caecitate . quae pro 'fecto sunt male tuta firmamenta Vfulcra Quanto rectius quiuis Christianus firmabit conscientiam suam aduersus insanas vociferationes tuas fortissimo illo,&penitus adamat mo argumento, quod a palpitate, miremulo corde tuo, tu ipse tibi non semel obiectum testaris; T. Olmsapo 'Totue errant uniuersis Tantasecuti ignorarunt f
uid tu erres o, tot tecum in errorem trahas damnandos aternaliter FQuam primum, Luthere, hoc argumentum
repudiasti, dc immotum hoc fulcimentum animo tuo subtraxisti, corruisti, Win profundum, quasi lapis descendisti. Nam quod ais; Tandem confirmauit me verbi /is certo Os ibus christis; v dei valide erras no Christus te confirmauit, sed Diabolus te arrogati plus quam Thrasonica, audacia plus quam desperata, impudentia plus quam cynica, insania plus quam maniaca, Mobstinatione plus quam Tartarea, aduersus antiquitatis,
priorum seculorum fidem,& dogmata, arma uiti effecitque, ut iam tibi cor nec tremat, nec alpitet; sed omnibus
indiscriminatim absque fronte insultet. Haec praelocuti progrediam ut ad Eucharistiam, ut est sacrificium. Auspicemur ab ipso lui, vocabulo; quod siue origine Latinum sit siue Hebraeum, siue alterius diomatis;
100쪽
ri vRICE s CATHOLICAE id nihil ad nos in praesenti. Vndecunque natales sios repetat hoc liquet, Germanos inde accepisse vocem suam si es; seu ut Saxones, propius ad Latinam dictionem accedentes, Cis. Quid haec vox sibi velit, non ignorant Sectar ij, quemadmodum nec illud; tam, si ta- tam apud omnes esse ut ipsit infantes, inter prima pro pemodum vocabula, quae balbutiendo efferunt, hanc etiam efferant, tanquam rei sacrae symbolum. Dicant Praedicantes, quando haec vox ad Germanicam linguam accesserit Certe non ante Christiani ususceptum neque enim vocabula religionis propria, ipsam religionem antecedunt sit post Clitistianam fidem apud Germanos introductam; designent, oro, tempus: nec tamen poscimus signate mens ein aut diem tam restricti non erimus designent annum, quo hac voce Germanicus sermo auctus est, post Christiana sacra iam in
Germaniam importata. Sed hoc demonstrare non pota
sunt, ringantur licet. Quod argumento est, vocem hanc, atque adeo rem hac voce significatam, cum ipsa Christiana fide ad Germanos venisse ac proinde, nihil penitus causae esse; cur post tot secula vocabulum hoc cum suo significato, extra Ecclesiae limina cum haereticis eliminemus nisi enim vox sancta, reiq; sanctae index esset; nunquam a primis in Germania fidei plantatoribus, populo Germanico tradita fuisset. Nam quod isti post tot annorum centurias clamant, esse ootem idololitricam Fgni catuma illius non tantum censeri debere idolotitricum, sed sam idolo triam frustra sunt, apud prudentes quidem, Wqui rerum momenta lance iusta expendunt. Nec , quod obseruatione dignum, VOX ADs, ad Germanos duntaxat, nonnihil in flea: a sed&ad Graecos transiit substituta in locum vocis