장음표시 사용
221쪽
ridunt, &dum aliud petitur, 3c
quaeritur, prosialiunt in medium, quasi dicentia: ne forte nos sui, mus ξ & abigo ea manu cordis, i, a facie recordationis meae, do, nec enubiletur illud quod vo- , io, atque in conspeeium pro- , deat ex abditis A la faciliter, , atque imperturbata serte , sicut, Poscuntur, si iugeruntur. Quod, tOzum sit , cum aliquid narro di memoriter. Denique ibi sunt, Omnia distincte, generatimque, servata, quae aditu per aureS, Per i, Oculos,&c. quae fuse enarrat )ngesta sunt Ac tandem excla-nat: Magna vis memoria , magua amis , Deus meris , penetrale am-rlum , cdi insultum. Verum enimvero, cum tantus
aemoriae thesaurus sit, ut quidd ebrietatem vos invito, quae blivionem rerum omnium m-ucat ρ ansit; sed earum dumta-at, quas recordari, noXium, quas cordari amarum P quas recor
rui molestum quas recordari 'rniciosum : quarum obliviscille est,jucundum est, honestumi, salubre ,& sanctum est Rubspexisse videtur Themistocles,
si dum quidam memorandi arma Simonide tunc in Uentam, , t liceretur, Malles, ait, oblivios artem , quam memoriae addi
're , h memoria quippe amplamus taedii,& atrium fumosa -m imaginum, ubi multa displiant ; & saepe delectabilium,ibus caremus, molesta recortio est molestior ignominiam , repulsarum , injuriarum, lasi parum tristest tulissema nisi vel quotidie recursent,&
Petrarcha de remediis utriusquemiae lib. i. dia 3.
rum , & lubricae conversationis, illecebrarum , periculosa ma-Σime recordatio, & in nova in-
dies pejora prioribus f iapraecipitatio. Accedit etiam hominibus Religiosis, aliisque piis
conjugibus, dum orationi, consuetisque precibus vacant, & rerum domesticarum,& culinae, &negotiorum turbam, viva recordatione sese ingerere; atque a de in multiplici recordatione, multiplex molestia est : quaedam
enim Conscientiam e X terrent,
alia dejiciunt, quaedam Uellicant, quaedam pungunt, multa vulne-l rant. Unde tit ut recordantiuml Ora pallor, rub6rque etiarn in silentio,& solitudine occupet . EX- perto credi te i Ibi enim in aula ingenti memoria mea, ipse mihI occur-j N, ymd,quando,o ubi egerim , quo is que modo cum agerem osse fue-i rim. Ubi omnia dei id a Juventu - tis,& peccandi occasiones,&illel cebrae, & carnis titillationes, Sc Veteres amasiae, in tenebris,atqueFlentio dum habito, importune sese ingerunt : k Nam ct de turpibus gaudio quodam perfusus sum, quod
nunc recordans detestor , atque exsecror. Ida noctu , diuque occur- sant, Sc adversus ea cum Paulol depugnandum est: l ectiones
quoque animi mei, eadem memoria
continet: titatum me fui sie remis fior,non latus , quae profecto oblivisci sanius , ac sanctius esse, quam recordari, quis non videat PTormenti genus est anima, quae saeculo spreto, intra Religiosa elaustra se recepit,Det tenebris,aσ-quessentio, viva recordatione Obversiari delicias parentum , divitias illustris domus , blanditias,
222쪽
Io 32 F E S T II id s& lenocinia procorum. Quid
non doloris, & amaritudinis adfert conjugi viduae , amara recordatio mortis de charo marito,aut
unico filio sibi erepto λ ut si etiam post plures annos mentio fiat, dc
tur, temperare sibi non possit, quin in uberrimas lacrymaS pro Tum pat. Quid non timoris, dc horroris , concitat memoria per Ticulorum , quibus quis vel nau fragio , vel praecipitio, vel hostium insidiis, vel gravissimis morbis, aut repentina morte ereptus fuit Z ut si etiam in somnis obversentur, totus sudore dissiuat , &omnibus ossibus contremiscat. Quam inverterata odia , perpertuas inimicitias, dissidia, duella, Vulnera, & caedes , corporis &animae jacturam , una concita VitPertinaX 1njuriarum memoria λquae omnia gravissima memoriae mala eos oblitterare , & oblivisci facit mustum Spiritus San
cti , qui illo potati, Sc inebriati
Ad hanc sanctam oblivionem, coelestis Pater dilectam filii sui Sponsam invitat ore Prophetico m Audistia , vide , cer inclina
aurem; o' OBLIVISCERE populuminum, domum Patris mi, ct concupiscet Rex decorem tuum. Quae Verba D. Ter nardus n organum
Spiritus Sancti, Reginae Virginum MARI IC primo , ac potissimum Congruere astruit : o Lua longe antea pramonita fuerat ἁ Patre suo David, dicentesbi: audistia, ct vide,cte. OBLITA es populum situm, domum Patris sui: quia nec po-
intum simm augere prolis successio-
m Psalin. 44. v. II. n Discipul. S. Anselmi lib. de conceptu Virg. O Beria. hosti. a. super missus
ne , nec domui patris sui relinque curavit heredemised quidquid hnoris in populo, quidquid de pater=domo rerum terrenarum habere pluisset ρ OBLITA , unius De1 m mox, ejusque Spiritu ebria era Hujus exemplum secuti tot ad lescentes, & adolescentulae, quut Cardinalis Damiani loquituomnem q ornatum calceamentrum , lunulas, torques, atque mοηlia, armillas, se mitras, discriminitia, ct periscelidas, murenulas di offactoriola, inatires , ct annulas, gemmas in fronte pendentes,mutatria, ct pallia, ct linteamina , ac specnta, sindones, vittas, que therisera oblita sunt. Quae bu saeculi more, sic vernacule ei
feruntur : Θ vergeten Alle crolletiens, en rosietiens. Ensreptiens, en neptiens ἰEnsrichtiens, en monsiens: Enpeerelliens, en ringentiens. Tanquetiens, basietiens: Aubadehens, galliardehens: Eoaecquetiens, en speettiens:
Gallonitiens, cannmittens En rea ertiens, plumasitiens: coleurtiens, faveurtiens: Satintiens, en lintiens: mel cramers volnheltieris.
A ta berger, a la manter, A la crispet, a lagarcet: A la bsari, a lagalliard. En du ent mode eris. Sic etenim D. Basilius, quem F
Spiritus Uxide movisse, illum cum regii Psaltis exponit JOBnly oblivio populi , ae domus pater lq Petrus Damianus . opust. so. cas hr Greg. Nagiang. in monodia D. Bai s Basi Itus tu Psalm. 6 . vers. II. a Corderium.
223쪽
V I SCER E nocturna chorea , fabularum ι c. libidinem , c omnem incontinentiam acceudentium , obliviscere Omnium quae mundi, & in mundo sunt. Nam
ut Augustinus in illud : Sua retro
uul OBLI VisCΕNs , inquit, i cor 'oralia cuncta oportet intelligi.
. Hoc iecit, quam iure depraelicat e purpuratorum Patrum se-ὶ mi , eminentissimus Doctor, lianca Comiti sit, illustrissimacemina,quae divini Spiritus mu-o ebria, divitiis, deliciis, liberis fictis,ac mundi muliebris, omiumque , exemplo prope in au
lo , N: Sponsam Christi adlecta
b Ad quam sic scribit B. Petrusum iani, alludens ad illa verba
Psaltis : Pocti m tuum IN EB R I A N s , quampraeclarum es :υ tus enim Dei, hominum mentes inebriat, ut tanquam a
suis sensibus abalienati, divitias
arius mundi, honores, glo- iam respuant; ad subeunda ve- O pro Deo, quaeque dura , vel Ipera, flammantibus desideriis nardescant. Hoc musto inebria erant, quibus Judaei vere de- 'teS, 'c furiosi dicebant: mu-plemsint. Mox ad illam ser- nem dirigit, dicens: Hanc San-
remitta EBRIETATEM, trio romu DomiΠa,sana mente con- a , cum βculum relinqNere δε- φνω. Et velut columbae simi eis alas excutiens, ad inno-intium, atque simplicium nidum convolasti, tunc dicens: dabit mihi pennassent co- , ct volabo, ct reqEiescam.
Auguri in Psalm. 89. v B. Petrusna Opust. Io. z. x Psalm. 1 -
. Io 33 huius sanctae ebrietatis effectus,
fructus enarrare: Haec te nimirum EB R IEΥAs impulit amplasatis, at se uberrimis secunda proventibus, jura contemnerer munita tur- istium , atque castrorum propugnacula declinare : dulcium ripropinquorum necessitudinem ,,, ac vernaculorum assectus abji- ricere. Quodque horum omnium ripei maximum est , unicum fili- rium , eumque ephebum adhuc, ,, atque impuberem , sine conju- , , galis solatio foederis abdicare :,, oc quς constipatis vallata clien-,, tum cuneis solebas incedere, , ,3am didicisti in angulo mona- is Iterii, cum pauperibus Spiritu, ,, anetis mulieribus humiliter ,, retulere : Haec te obria, ut ita lo- isqΠar, EBRIETAS docuit, Ut pro is carbalanis lanea pro purpureis, is atque nitidulis pulla, ac despi- , , cabilia eligeres indumenta Hac ,, te per uast EBRIET As , ut siligi - ., neas pollines, ac fercula dapi- ,, bus referta postponeres , atque is ad librar pensilem te mensuram is
p nis cibarii cohiberes : Hacteripi aue perita , O PUDICA EBRIETAS Incitavit, ut cum primo adolescentior flore fueris , viro obeunte, relicta, non tam Claris, tamque magnificis procis annue
res ; sed soli jam Christo victu
ram, mundo te mortuam exhibeberes Atque ita, dum&popu
ulium , dc omnia oblita fuisti, concupivit Rex speciem tuam. usidem verbis Psaltis hortatur Hieronymus Eustochium i virgunculam : sic suas ad illam litteras auspicatus :) Audistia,
Uiae , O inclina aurem tuam, y Hieron. Epist. aa. ad Eustoch. de
224쪽
OBLIVISCARD popultim tuum sec. Exire illam jubet de terra, dc de cognatione sua; nec hoc satis :sic etenim subdit: Perum non suf- scii tibi secundum exemplum Abra
ha exire de terra tua , ns OBL I V I SCARIS PopuLLΥuI, O- domus pa tris Ini, ut carne contempta , Sponsiungaris amplexibus. Tum in has Voces prorumpit Grande miraculum, Pater coelestis) suam hortatur ne meminerit patris sui, ut poψ'st dicere : exivi de domo infantia mea , OBLITus βm patris mei s&Omnium terrenorum in renai cor mchristo Ad hoc hortatur divinus Sponsus vos juvenes,& virgine S, nolite foedas mortalis hominis
nuptias, hujus speci si prae filiis
hominum tam optatis , & beatis praeponere et Vide, inquit Augustinus,s non debes dimittere patrem tuum illnm, populum tuum illum, ervenare ad Regem istum, Deum tuum, Deus tuus es, Rex tuus est. Rex tuus
O ipse es Sponsius tuus Regi nubis
Deo , ab illo dotata , ab illo decorata, ab illo redempta, ab illosanata. Felix Sponsa, tali Sponso,felix mater tali genero ; quam felicitatem, utinam 8c filiae, & parentes
caperent,& aestimarent; omnium oblivisci, hujus unius amore eX- optarent.
Facit huc rara, &praeclarati Istoria, cujus in alio argumento alias memini. a Desponsata Philippo II. Hispaniarum Regi Isa bella , filia Henrici II. & soror dein trium Regum , Francisci II. Caroli IX. & Henrici III. magna nobilium stipante caterva deducitur haec Regina ad oras utrique
regno conterminas : regio apparatu a Cardinale Toletano,&An-Σ Angust. in Psalin. 4 . a Andreas Faum in. Navariae, sub Au. is 9,
suis valedicens, Sc principibu Franciae de more patriae, e tremum osculium libans, tanto sens la suis, Sc patria haec Regina Virgidi vellitur, ut e vestigio eam an m Hs liquerat, & tota exanimis i iterram corruerit. Ubi hoc momoratu dignum accidit : dui paululum refocillata, Cardina Toletano inniteretur, his Regpsaltis verbis eam animaVib Audistia, , vide, se inclina airem tuam, O OBLIVISCERE popilum , ct domum patris tui. Cui a cinuit Praesul: Et conlupiscet Rdecorem tuum. Quo dicto animu
resumpsit, & in Hispaniam pereXit. Quanto potiori jure linc celesti Sponia, immortali Res
tradendae accinuntur Θ Nam , auree Chrysostomus, c qua DO sum acceperit Regem in terra, om busse putat esse beatiorem. Tu si vlis habes non terrentim , nec confvum 1, sed eAm qui in caelis, eum cest: su per omnem principatu & potestatem &c. 8uomodo γomnia relinquis, qua hic=nt,etia animam ipsam relinqnere oporter quomodo non omnium oblitsceris, ut uni illi adhaereas; c; isam nosti, o filia λ quia anima arida est, jejuna est , 8c mu Sancti Spiritus non potata ., r linebriata. Scio multos dubit: an, & quando quis vere eba fuerit Z Lessius, gravis Thecgus, inter signa pridianae ebrio tis, hoc primum ponit: ddo quis postridie NON MEMINquid dixerit, egerit: qnomodo l
b Psal. 44. c Chrysost. Serm quo gulares meminis non cohabitent. d i sus de jure, & instit. l. 4.c. . dub. 3.
225쪽
Astas autem id probe meminisse δε- let ; magnum Agnum habet hesternae
ebrietatis , quod omnium istorum nullam habeat memoriam. Imo plerique musto hujus mundi ebrii , ac temulenti , omnium obliti,domum invenire non possunt: si de patria,parentibus,prOpinquis rogentur , nullius memoriam habent. Aliam plane coelestem oblivionem sancta ebrietas,& divina temulentia induxit, in mentem tot juvenum , ac puellarum , qui musto Sancti Spiritus ebrii, Omnium obliti , Christum secuti sunt, de quibus Hipponensis Antistes : o Hoc inso inflammantur, O hoc praeclaro poculo qu0tidie INE' BRIANTUR etiam corda fdeliκm, ' anima convertentirim quod1De- qmenter seri videmus , quando pradesiderio salutis sera, parentes,se pals triamsuam fugiunt. Exeunt ntillos compellente de terra, edi de cognatione sua, ct mortui huic mtindo, alios spiritualiter animartim inquirunt pa- rentes, ct liberisubjugo veniunt. Etl paulo ante elati, atque sublimes, hu-i milia affectini, superba fastidiunt, ct cupiunt esse quod ante destexe-il rant, ct odisse incipiunt, quod fue-
temulentos , auctoritatem Omnem eXuere, fastum deponere, de
ad infima se abjicere) hoc itaqEemvso piritales anima INEBRIA, I IE, ct penitus commutata abstineni iam deliciis, vigilias dulcibussemnis,
paupertatem divitiis anteponΗnt. Hi
'bi calicem Domini vel semel delibarunt, Sc gustarunt quam
suavis sit Spiritus ejus , ebriorum more, non meminere amplius, quae Veteris sunt hominis, quae noXiae,dc lubricae conversationis;
f Enni ΕΥΑs Dominici calicis, o sanguinis , non es talis qualis
EBR I EΥAs vini saecularis. CAm diceret Spirum Sanctus in Psalmo :Calix tuus INEBRIANs , addidit, peroptimus ; quod scilicet calix Dominicus sic bibentes INEBRIET, M brios faciat, ut mentes ad stiritualem sapientiam redigat, ut d sapore illo saeculari, ad intesiectum Dei tinusquisque resipiscat: ct quemadmodum vino iso communi mens solar tur, ct anima relaxatur, O trisula omnis deponitur; ita epoto sanguine Domini, e, poculosalutari, destona- trir memoria veteris hominis, si cOBL I U I O conversationis prsina
Quod si videris Christi sponsas, tilias Deo devotas, sanctimoniales claustro abditas, ad crates, psittacorum instar, horas, Sc dies, cum sarcularibus teXere, Vanas, inutiles sermocinationes serere, conversationem mundanam quaerere, noveris eas poculo salutari non gustato, adhuc memoriam veteris hominis , & conversationis pristinae retinere , & fovere. Nam quae caelestibus ebriae sunt deliciis , omnia quae mundi sunt obliterarunt. Audi S Amadaeum ho m. 6. de laudibus Virg. E-BR I EΤAs hac summa sobrietas egi,
haec mrindi memoria OBL ITERAT,
ct Deum praesentem animo semper inculcat, quae ebrietas facit,ut viri Religiosi, ac Sanctimoniales, qui juxta Prophetae monitum , obliti sunt populum suum , & domum Patris sui , simul g omnium deliciarum, quas in mundo habuere , obliviscantur , ne ejus modi molestis , ac perniciosis imaginationibus, ac phantasiis,
. f Cyprian. Epist. 63. g Oblivio om. nia uauitatio praeteritae
226쪽
etiam intra clausos parietes diveXentur, & mille distractionibus, & tentationibus intra cellae angustias , de pias commentationes infestentur. Unde Paschasius in illud Psalmi 4 . OBLIVISCE RE populum tuum , hic notandum inquit, qKod OBLI v IscERE dixit,
oenon tantum deserere corpore mandavit : quia qnod OBLIVISCITUR, nudo aspectu curdis retinetur. NOVI etenim teneras mentes,ab uberibus mundi abstractas, affectu parentum , & propinquorum , recordatione libertatis,& vanitatis praeteritae, taedio quodam Uitae religiosae susceptae, ac prope desiperatione, in amarissimas lacrymas non raro prorupisse. Hinc est quod Paulus clamat, inculcat: h qua retro sunt oRL I viscENs Haec S. Τhomas, Bruti Ο,& Anselmus, de temporalibus bonis, & mundi pompis, ac illecebris, a Paulo contemptis, ac derelictis, intelligunt. Quod viris, ac foeminis Religiosias competit, ac iis omnibus, qui saeculo spreto, se Deo dedicarunt; sic enim Sanctus Remigius de iis, quae oblivisci oportet: qua serent illa, quae retro
soralia, ct transtoria, praedia, divitia, ct commoda prasientis vitae , horum enim viva recordatio , dc
matris blanditiae, & patris deliciae, & ampla patrimonia, & oblata matrimonia , non semel teneros tironum animos ad saeculum reduXerunt. Quibus pravis eX. Veteri memoria suggestionibus ut occurreret S. Bernardus, fratres de monte Dei, qui foeculo nuntium re mi serant, his verbis hortatur : i Exclude etiam ab osti-h Ad PMbpi .v. 13. I Rern. l. de vita solitar ad fratres de monte Dei.
lis exterioribus, quod desie in videre : ab interioribus, qNod amare quia nihil tam facile recrudescit, quam amor, ct maxime iri teneriori θns animis, a quibus Omnes species, quae
abesse quam longissime cupiebat.
Ad quod conducit omne commercium cum saecularibus per colloquia, per epistolas de rumoribus, de negotiis parentum, fratrum , sororum, propinquorum rescindere, quae & veteres,& novas species concitare solent, quae inter orandum, psallendum, etiam communicandum importu ne repraesentari solent tali his vero qualiter vir Religosus feliciter sese expediverit, refert Cassianus: h Cum ille per an . quindecim, is multas recepisset litteras a Pa- ,, tre, Matre, aliisque amicis ex is provincia Ponti , quandoques, lgrandem accipiens fasciculum ,, litterarum, diuque apud se vol se
tionum erit mihi causa hae lectio p is uuae me vel ad inane gaudium, , , vel ad tristitias infructuosas , , limpellent. Quot diebus, horum
recordatione qui scripserunt, Mintentionem pectoris mei a, proposita contentione revoca- , ibunt ξ Post quantum temporis,1 digerenda est haec mentis con-Mcepta confusio, si semel animus, , litterarum permotus effectu, Meorum recolendo sermones, ac MVult Us,quos tanto tempore de- Mreliquit, iterum eos revisere, , ipsisque cohabitare, & animo, ,il & mente coeperit interesse Nec, diutius cunctatus fasciculum in ,
ignem conjecit: ite , inquit, ,
h Cassian. Iib 1. de coenobi t. in stit. c. Sas cogita.
227쪽
eogitationes Patriae , pariter concre- mamini, ne me Niterius ad illa , qua fugi, revocare tentetis. Ingerit memoria veteres satis phari tasias, non est quod materi
am novis suscitetis; sed & has, &illas, facile obliviscemini, si dulcedine coelesti vos inebriari contigerit Nam qui vel semel rerum divinarum suavitate, & torrente voluptatis aeternae, at a & asten ta mente ebri Us fuerit a terrenis, a su is, a se totus, quasi mente ab alienata, Omnium vanitatum obliviscitur : l INEBRIABuNTUR , inquit Augustinus, ab ubertate do-mtis tua , ct torrente voluptatis ρο- tabis eos , quoniam apud te est fons j vitae. Vides qua inrandatio , cor assu- entia praedicetur fontis aeterni, qMam
ctitarium vanitatum , at*De phantasmatum. Ut patuit in elatis illis mentibus divino musto ebriis, quae a terris etiam corpore sub J1mes, & suorum, & sui, & omnitim quae in mundo sunt , rapiebantur.
. Qui fit, vos hac sancta oblivione non potiri Z qui fit vos tot,
tamque molestis is aeculari uim vanitatum cositationibus,& phantasmatis infestari, ut ne ad horael quadrantem , di Vin Is attente Vacare possitis deest vobis m illa in-tindatio , O assuentia fontis aeterni,qnam EBRIETAS, O, OBLIUIO Uanitatum , atquephantasmatum consequitur.
Alter sanctae hujus Ebrietatis
fructus est, quod n anxietate anismi, inquietudinem mentis, scru-
l August. tom. 6. musicae. C. US. m August. cit. n Oblivio peccatorumpi arerit.rum.
pulos conscientiae de . peccatiS praeteritis, imo dc cogitationes lubricas, Ac tentationes gravissi-rnaS, velut e coenoso lacu vaporantes, tollat, dum eorum omnium, cum spe firma in Deum, oblivionem inducit. Hoc est quod idem Doctor tradit : p poculum
invenire enim est mulierculas semper de praeteritis solicitas, M. an Xias, an bene, Sc integre confessae, an satis contritae, an Vere absolutae hinc eadem iderum, j terumque, & per crebras, ac proli-Xas confessiones generales repetere Volunt, nec unquam acquiescunt. Aliae, Vereres carnis blanditias , dc praeteritam lasciviam recogitando, non exiguo labendi periculo sese eXponunt; hae quippe species recurrentes, etsi & occasio desit , dc persona Complexa absit, rursus peccati illacebras, ut praesentes menti objiciunt, & ain OUUm peccatum pelliciunt; de quo recie S. Cyrillus Alexandrinus amicum monet, qNem sic alioquitur : q pro secto amice, Errem-nyissimum em iterum velle laborare eo morbo, a qΠ0 per virtutem Dei semel erepit 'mus i cui malo hoc remedi una su bjungit, PR AETER I To-RUM OBLI VISCENs, id ust vita . brica , quia periculosum rei icere inittam ,. lam MEMORIAM DR LICTO RuM habere. Clama igitur
cum August i no: r aeuis mihi dabie
adorar. in Spiritu ad amicum. r Atar. tib. I. C f. c.
228쪽
Theophylactus hunc locum Pauli, qua retro sint oblivificens , vult fetiam oblivionem nos habere virtutum , ac bonorum operum, quae fecimus; sic enim de se ipse fatetur praeteritarnm vir-ttitum NIHIL REMINISCOR , nec memoria repeto benefacta,retrorsumque, ct post tergum illa relinquo. Itaret nullam de catero habeam recte factorum recordationem : horum etenim recordatio, subinde ad inanem extollentiam cum adjuvante Dei gratia facta sint, illique adscribenda o hominem eX tolle-Tet, omni merito destitueret, dc a progressu virtutum retardaret. Nam i ut cursor , inquit Chrysostomus, non quot spatia confece-Tit, cogitat; .m quot adhuc resent: ita nos , non qnanitim in virtute progress simia, cogitemus se d quantum adhuc progrediendum reset. Unde recte subdit, non dixisse Paulum, non cogito, aut non recolo, sed quod majus pondus hahet , obliviscens : tunc enim Inquit, valde vehementes sumus, ct Omnem animi impetum , in id quod resat, conjecimus, cum prater ita OALL
Generati m quidem utile est non tamen scrupulosis Sc anxiis conscientiis) de praeteritis dolore caecitare; sed non in particulari, potissimam in materia lubrica; potius consilium prudens, ac salutare monitum magni Patris Augustini amplectendum v OR-
quibus male vixisti. Atque ita fiet, ut omnibus illis tetris Phantasimatis obliteratis, anima castis,&sanctis cogitationibus plena , acs Theophylact. in 3. epist. ad Philipp. Obli. io virtutum. t Chrys. hic, v Aug. is Psal. 7
; pura, dilecto suo appareat :x Sie-
l erratorum maculas deleveris , pro-l prio decore assumpto , desiderabilis apparebis sponso Regi.
Superest nunc optima, maxime salutaris,& neces tria oblivio γ injuriarum: Quemadmodum enim earum recordatio, Sc memoria, continuae averssionis, distensionis, odii, rixarum, Vulnerum,& caedium , gravissimorum scelerum , ac consequenter aeternae damnationis causa existit; ita earum oblivio, quae Christiana est, omnia illa mala eX animo prorsus delere, & obliterare consuevit. Hanc oblivionem inducit illud mustum divini amoris, quo hodie Apostoli inebriati sunt. Ri- chardus a Sancto Laurentio , in illud cant: meliora fiunt ubera ira vim, sic ait: χ vinum INEBRIARE pote t hominem tilpraeteritartim
facilis ad condonandum , se largus ad donandum. Quod si ea vis, &virtus Vino nostro est, quanto leXcellentiorem, dc potentiorem calix ille inebrians in Christianorum mentibus concitabit , dum ut supra diximus a, de eo, ldem calice bibimus. Quidam tamen injuriae sibi a multis annis illatae memores, imo oblitteratae, dum eam recogitant, palam fatentur se oblivisci non posse,unde assiduo excandescunt,& vindictam spirant ; quod de
Tiberio ass1dua injuriarum recordatione, iras acuente dicebat Tacitus : b animo revolvente iras
x Basil. in Ps. .v. H. apud Corderiun lin caten. y Oblivio injuriarum. E Ri chard. a S. Laur. l. 2. se laud. Virg. pari. 3 la v. Festo. Peat. b Tacitus. I. g. annal l
229쪽
orianus impetus ossensiouis languerat, MEMORIA valebat. Sed quis, amabo,ejusmodi hominibus succenturiator erit,illos
non posse oblivisci dicam postea quomodo ) Bellarminus &doctrina, & vitae sanctimonia eminentissimus Cardinalis,eos canibus magis brutos, & bestias aseserit, qui iniuriarum memoriam retinent: c Nonne canes, inquit, aliquando vehementissime verberamus , ct ipse statim omnitim iniuria-rtim OBLIT motu canda nobis ad- blandiuntar λSed hanc forte homines brutIsbrutatiores, naturam canum esse
dictitabunt, & persistent se non poste oblivisci. Audiant itaque homines, Sc quidem gentiles,quine guttam coelestis fontis , unde oblivia potari potui sient, deliba rant. Discant a Phocione, d qui
innocenter damnatus ad mortem, jam jamque occidendus,rogatus ab amicis, numquid filio mandatum vellesRespondit vo- ο tit sata mihi ab Atheniens s inuria obliviscatur. Quid ad haec vos
2hristiani t qui dum ipsi per vos
findictam sumere non potestis, er filios, in tertiam, aut quartam enerationem sumendam jubet e Marcus Cato in balneo , ctim' ci percu stirme sset, non excanduit, jon vindicaveti injuriam , nec remistitiidem, sedfactum negadiis: majorinimo non agnovit, quam ignovi siet. lationem reddit: f quia non me- ini inquit, percis sitim me. Ille re-ens percustus, & injuria gravi flectus, non meminit) tu levi ver-lo perstrictus,non ad menses, sed annos vindictam spiras, dc te
C O SΤEA. Isis optime,imo pessime, meminisse, nec o olivisci poste iactitas. g Divo Pulio Caesari hoc imprimis
etiam ab ho bus datum scis , rit memoria polleret eximia, de qua C . I ullitis ait : qnod nihil joleret,
PR ETER INIVRI S OBLIVISCI. Non est itaque quod quis
tenacitatem memoriae in eXcusationem inducat,cum & Caesar,& Cato, teite Tullio, Optima polleret memoria , & nosset injurias oblivisci; quae recordatio injuriarum,ut maneat in memoria, Oblitteratur ratione, voluntate', dc virtute, nihil illi mali, sed omne bonum optando, dc suppeditando. Hanc tenacitatem memoriae, aut potius per versae Voluntatis,cXecratur Augustinus dicens rh Mais enim dubitet multo e sie melitis habere bonam mentem, 'Nam memoriam quantalibet ingentem p nemo enim maias est , qui bonam habet mentem ; quidam vero pessimI, memoria mi mirabili qui tanto pejores rant,quanto minus pol sant,quod male cogitant, OBLIVISCI; quod tamen disertis verbis praescribit, Scpr cipit Ecelesiasticus: i omnis injuriae proximi NE MEMINERIS. Quare si oblivionem hanc apud gentiles vigui sie legimusοῦ quidn, apud Christianos, quibus
potentissimum medium, δc praesentissimum remedium est in praeclaro illo calice, qui inebriat, Sc Sanctam inducit obli VIonem :Ε quo omnes bibimus, & ipse redemptor, ex eo amystidem charitatis , & haustum dilectionis nonis propinavit, ut supra dixi
g Petrarcha rerum memorab. I. Σ. . I
230쪽
tet, I Jc unius, ae solius Dei dum-ta Xat recordari. Ubi, ut hic finem imponam, apophthegmatis loco serviet, illud Eminentissimi Cardinalis, Petri Aldobrandini : Apud quem dum forte super mensam , nonnulli viri Principes multa rerum peritia instructi
dissererent, sermo de Varils me-m0riae portentis institutus est: mcumque unus Mithridatem eX eoma Xime commendandum dicti taret, quod duas δί viginti linguas diserte calleret; atque huic alter, Themi1loclem non inferiorem assereret,qui omnium ci-Vium nomina teneret, &quod semel audierat, nunquam oblivisceretur: Tertius vero Hortensium induceret, qui totum diem in auetione sedens,Omnes res Venales,& pretia earum, & emptores ordine recenseret; postremus
denique, cum prae his Cyrum Regem extolleret , quod omnium militum suorum,in numerosissimo eXercitu, nomina apprime
sciret. Aldobrandinus ad haec, illud Ecclesiae Principio dignum epiphonema subjecit: Ego vero,
inquit, hanc Optimam memoriam esse judico , Ni homo non obliviscatur Dei. Hoc est quod
praeclarus ille Consul Romanus, hominem de memoriae tenacitate gloriantem , monitum Voluit : n jactas te,quod memoria apprime tenax. Unde hae igitur OBLIN
CEPTORUM , qua tam pauca tnumero λ unde OBLIVIO DE I
m Memoriae portentosae Cic. de Seneca. Pontani attica bellar. pari. I. mira c. 72.n Petracha lib. I. de remediis utriusque fori dial. 8.
Memorandos, sed dc miseran- ldos casus fateor, quibus nonnulli Omnis memoriae oacturam feeisse se referuntur p ; quos inter 'Philosophorum quendam sapienti Gsimum, cerebro, lapide percusso oblitum fuisse litteras, ut ne qui dem legere sciverit. Et gramma-
ticum,qui cum asino, quo vectabatur, excidisset, accepto in capite Vulnere, prorsus omnis scien-t1ae oblitum : Et Hermogenem Rhetorem , qui cum doctisiirrius suae aetatis esset adolescens, senem lfactum,omnia oblitum ; cum ta- men Omnia quae curant senes, optime meminerint. Alterum. denique praecipiti casta,matris, Icassinium , dc propinquorum ;
alium morbo,etiam proprii no- minis oblitum fui me.
At prae his omnibus multb magis plorandus,& miserandus, qui sui, dc Dei sui oblitus est, quae memoriae jactura gravissima
est: ut potius omne malum nobis imprecari, dc irrogari expediat,quam illius non meminisse, qui ab aeterno nostri dignatus est i recordari. q Et quid es homo,quod MEMOR es ejus p Et quis es tu, o infinita bonitas , ut tui unquam possim oblivisci λ r adhaereat lingua mea faucibus meis si non MEMINERO TUI. Percutiat me Deus lulcere pessimo, si contigerit me
ejus non recordari; quin ardente illam , & amore divino ebriam animam imitemur,de qua orige
ines : s agdalena OBLITA erat rimere, OBLITA erat seipsam, OB- ' LII Adeniq; erat omniafrater ikis, quem diligebatsuper omnia; in quo
. P omnium obliti. Cornet ad Rom e l