장음표시 사용
251쪽
gnificentia prorsus indigna : ideo vitam tibi vendit , imo donat,
Qu im magna, supra omnes vires humanas, & prope incredibilia, fidem veram.& Vivam habentibus adpromisit Z et se monti te dixeritis,tolle, jam te in mare, lat. Quid si quis haec verba non ad montem, sed colliculum transferendum ussurparet ξ quid futurum existi notis p Facilius id multi fieri polle dictitarent. At OrIgenes , Deum pro colliculo movendo non e X audion dum putat, quia magna rogari, &dare vult: a credentes, inquit, magoro,
nihil aliud petant, nis MAGNA, O raelestia : scut ipse ait ad discipatis sitos . petite MAGNA, ct minima vo- his adjicientur. Non nisi magna a magno petenda sunt; quod diserte significavit matri petenti vinum , quod defecerat in nu-
yliis . quid mihi,-tibi es mtilier p uasi indignari visus est, tam eXi- e quid a matre postulari, qui pa-
atus elat sanguinem propinare, a popoὶ cistet, ita D. Maximus :
i sed idcirco, ut reor, quia tam te- uere Mater de defectu carnalis po- si eisuggerebat, qui venerat totius orbis gentibus, novum Salutis aterna licem propinare: nam quod pete-at Maria , erat gratia temporalis, nod Christis parabat, gaudiiseem
Indigne fert Deu 2 vilia, terrea, modica postulari, & tales reces aspernatur ; unde Basilius
ρ illud Psaltis Regii: c irasceris
OSTES. Io 61 super orationem serυi tui. sic disieri t: d Spiritualia tantum prosequi debe
mus, reliqua vero ad corpus facientia , cum a euarcessent animM , mi nIme orationi commendanda. Ira saltir enam DomiHus, ac ut Μ A
Hunc hactenus sub typo Fontist e Xpreisimus : sed alio non tamen eXtra semitam, me ducit Q CUr
e probus & legitimus Historicus, si quisquam fuit) in amoenissimo Ammqnis nemore, Fontem filis
quid Psaltes Regius de diviniore fonte vaticinari videtur : f apud te es FoNs v 1 TAE, O in trimine inovidebimus .men. Ubi fontem Τί Solem , lumen & flumen apte conjunxit. g Suod enim, inquit Augustinus, es FoNs , hoc se LUMEN. Vos ut Fontis divini, Scsolis proprietates in vobis eNprimere , & liberalitate, ac munificentia Deum quam proXime aemulari possitis , obstium vobis Symoolum in pleno dolio proposui e quo ne gutta defluet, ni si1li attractus ab alto Spiritus. Ita nec
ci us e pera, nec gutta.e lagena, in pauperes & egenos effluet, nisi radius divini Solis, hoc est Spiritus Saneti se infuderit.
252쪽
C Ol siderum Princeps, & nitΟ-Q re suo,& multo magis influxu
benefico , fuit semper , eritque imago clarissima beneficae misericordiae Dei. Quo respiciens Rex David , canebat: k in Sole pinnitrabernaculam sitim. Suam in Sole fixisse sedem , summum rerum dominatorem,ac principem,ideo dixit, ut insinuet, nullum toto terrarum orbe locum esse aptiorem , in quo tanquam in Regia Aula, divinitatis immenta Majestas adoretur. Et merito : sicut enim sol, solus inter coelestia signa beneficentissimus, vivificarheneficio lucis , terrae viscera, marisque sinus ita pervadit, ut pretiosissimis metallis, Sc unionibus faciat divites ; sic etiam divina bonitas,suae thesauros misericordiae , intra luteas cordis terreni sordes procreat, ac recondit. Ut ex hoc capite, misericordiam Dei, reliquas inter divinitatis praerogativas, Veluti minora inter lumina Solem agnoscere , ac Venerari debeamus , perenni candore lucis splendidio
Micat stellis caeteris illustrior in Coelo Sol, lucet in Deo reli-
quis dotibus clarior, & nobilior Misericordia. Vidit id S. Atha- lnasus l neque Sol, i n qu it, suum
jubar in se contrahens , pro lumIUe agnoscetur , nisi etiam orba terrarum suos radios exporrigat, se tenebrasi luminet. Ita quoque Nominusum seipsum salvavit: squide-nulla
salute indigebat, cum e set Salυator , sed ex senis in alios benesciis , voluit Salvator declarari. Deus, Sc Sol, uterque Fater luminum: hic influxu radiorum, ille influxu numquam deficienti miserationum. Unde ut Dei miserentis ingenium, in Sole adumbraret expressum S. Gregorius pronuntiavit : m nihil esse Seo tam proprium , quam in omnes esse
MUNIFICENTISSIME L I B ERALEM. Neque aliam inve- iniri posse rationem arbitror, cur Pater misericordiarum dici
voluerit , & non potius pater i
orbis terrarum , Pater Angelorum , nisi quia nomen nullum illustrius , aut honorificentius putat eo , quod desumitur amisericordia : bene dicitur , inquit Bernardus , n Pater misi ricordiarum , cui proprium es misererisemper, o parcere y Et paulo post. Recte igitur non pater judiciorum , vel ultionum dicitur, si sed pater miserj cordiarum ; n0a quod Deus etiam non indignari,& irasci dicatur , sied quod miseerendi causeam, O Originem sumat ex proprio 3 judicandi, vel ulciscendi
i s. Athanasius in Evang. de Passio- lne & Cruce. in Sanctus Gregorius Naz. orat. 26. v a. Cor. I. Ber . Serm. sili in nativ. Dona corin
253쪽
corporei, lumen tribuebant, proque anima Veritatem. At Psaltes Regius pro corpore, proque vita, i & anima , solam Deo tribuit misericordiam , unde suum Deum,mjsericordiam suam in digitabat: P Dem meus , misericordia mea. Liberalitas in egenos, ac in miseros , & calamitosos misericordia, decus amabile , & praesidiuml dulce divinitatis, ita selesit, & loquitur divus Hilarius , q Vir
Eloquentissimus , latini Sermonis tura , teste Hieronymo : r hoc
in D Eo praecipuum , hoc inpotente laudandum non caelum fecisse , qnia potens est: non terram funda se , quia virtus eis: non au-
es : non hominem animasse , quia vita es : non mare in accessus recessus movisse, quia Spiritus est ;bed 1 3sER ICORDIAM esse,
qui jusus est ; sed miserantem e se, qui Rex es , sed dissimulantem esse,
qui Deus es. Unum prae caeteris mirum, raedicandum , stupendum , mi ericordia , ars maXime libera- is , Hanc supremam numinis Xcellentiam , ut & nos aemularii ossimus , juvat S. Chrysostomum audire disserentem : f Ars praedam LIBERALIs es mi-ericoraia , in Coelis habens o fici-yam , se non hominem , sed DeMm gistrum possidet. Igitur si mi-ericordia , & liberalitas ad alie ias calamitates sublevandas, BIS liberalis, quae in Caelo ossi inam habet, si Deus hujus arificii Magister est ; qui huic artierdiscendae dat operam , Dens uodammodo fiet; sicut contin-
ne facta per omnium artium ge- Πera : nam qui fabrum magistrum apte imitatur, faber essicitur : qui pictore in , pietar : qui
pterea post multa , quid ejusmodi ars praestet , Chrysostomus
paucis eXponit: t haec erudire o
let, quo pacto possis D smilis esse,
q&od omnitim bonorum summa, ct caput es
Quod quia parum videbatur tanto Dod tori, subdit. Illtid imprimis homo discat: illud enim es hominem esse: ct tu miraris , s hoc homo es, hoc DEUS EST. Si quis
patet mortalibus aditus ad immortalitatem numinis , & ho noris , quin ad ipsam prope divinitatem , hunc sine dubio aliuna sternit miseria, cui haec ars liberalis misericordia subvenire consuevit : nihil tam praecellens, nihil tam illustre, nihil supra conditionem habet humanitas , nihil denique tam divinum eXcogitari potest , quam liberali manu Opem ferre Calamitosis. Magnifice de hac virtute Nagian Zenus : v nihil tam divinnm homo habet, qrram de assis bene mereri. Fac calamitorio sis DEUS , Dei misericordiam imItarido , non dixit, divinum est orare, divinum est, corpus inedia dc jejuniis macerare, non dixit divinum longas , molestas , &transmarinas peregrinationes suscipere ; sed nihil tam ditantim homo habet, quam de aliis bene me
Nec hoc satis ; sed quo nihil excelsius , aut excellentius
a Ihid. v Naz. orat. de pauperum
254쪽
ad ferri potest, hominem muni- j nus: a Dei, inquit, imago, est homε centia quodammodo Deum benefaciens. clarissime D. Leo: fieri asseverat: fac calamitos sis
Deus, Sei misericordiam imitando. Pergit idem exaggerando haec est
enim omnirim laudatarum virIutum
praefantisma, haec effelicitatis comes , hac assdet Seo, se magna est cum ipse necessitudine conjuncta;
Divinum quid haec virtus habet,& necessitudine quadam jundi a Deo. Et quid majus , quam egenti fieri Deum Z facit hoc liberalitas: imitatione transit in Deum , & a calamitoso pro tali habetur, ic depraedicatur. Vel gentilis hoc vidit X Lari dat benescia, DEos imitatur. Lucae 6. brevis , sed efiicax.Christi parenesis est : Estote misericordes, scut Taterve ser misericors es ; similitudinem
cum D EO requirit , non in OmnipotentIa , non in sapientia , non in alio divino attributo I sed in misericordia, tanquam in proprio & praecipuo Dei charactere , & nota.
Quod expendens y sapienti semus,
ct omni doctrina clarus Episcopus Nystenus ait: et D misericordis apsellario Deum decet, ad qMid aliud test mo Chrsi hortat ur, nisi ut DEusFIAs, tanqηam in signitus nota propria divinitatis. Vide ad quantam excellentiam , & sublimitatem liberalitas in egenos e X tollat, ut homo quodammodo Deus fat. Consonat his, quod Actorum capite vigesimo dicitur ; Teatius es magis dare, quam accipere, quia dando magis Deo similes reddimur. Ideo Clemens Alexandri-b Ubi Seus veram miseracordiam invenit , ibi imaginem sua pietatis agnostis. Placet haec divinitatis praerogativa λ imitare etiam in ingratum , dc immerentem : nam &beneficio Dei,c sceleratis sol oritur, piratas patent maris,sustinetque Deus,& beneficus est in nationei
ingratissimas , opera manuum suarum adorantes , insolescentemque multorum malitiam novis in dies beneficiis cumulat, ut
major improbitate liberalitas sit largior ingratitudine profusio. Quid Z quod in alta gentilitate audeat Livia Augusto consuleritat inimicos liberalitate sibi obstringat secutusque suadenten
Gesarum primus, & maχimus Hac novast ratio vincendi, ut misericordia , ct liberalitate n0s mtiniamus. Praevenit hunc etiam Magnus Ale Xander , cum rogatu Euuis Principum optimus esset
net , inimicos benesciis amici facit. Haec ars artium Principi, Eomni imperanti necessaria, qumulti superiores carent, quas pauci callent , paucissimi cur
gravissimo sui incommodo, os probrio, Si vitae periculo prast care satagunt, est illa Titi Magi Imperatoris magna vox: Ami diem perdidi, quo recordabatur nulli beneficium praestitisse; ba lgentilis. Quot vos Christiani die quot hebdomadas, menses, imx Seneca lib. q. de bene f. cap. 26. y Paclladius cap. 86. Lausiac. L Gregot. Nysten. Tract. de Beati . a Clemens Alexand. lib. a. stroln. cib S. Leo Serm. io. c Seneca lib. 4 benes. car. 26.
255쪽
pauperes, in aerumn O S, in ege- rius impia, atque aegritudo commi nos contulist 1s ; plus dico , si pe- ratione non tangit, fera me esZ, rari erat dies erogati ignara mune- riuuiis expers. Imo feris ipsis, ac bel ris , quid diceremus de illa , quae luis immanior . nihil enim adeo
rum , dc pupillorum sanguine tquae novae alicujus Ie Tabelis 1mpulsi , novam invenit Vineam, novo sanguine litandam Z d Demest, inquit Plinius, mortali, juvare mortalem, in adversa ingemiscent tem fortuna,auxilio, consilio, Viribus, opibus sublevare ; sic juxta Grsecorum adagium , homo homini, , Deus es nam ut re die hoc exponit Manutius: fieri potest, , , ut hujus adagii sit usus neque , , improbus, neque inconcinnus : si quis hoc modo dicat, cum, , tantis malis premerer, ut ne- , , mo mortalium aut vellet, aut
di, posset opitulari, tu unus mihi , , praeter spem exstitisti, tuoque , , beneficio , me alioqui periturum servasti ; ideo eris mihil semper Deus. At nunc, o tempol ra i 5 mores t homo , homini lupus. Non ullae reperiuntur ferae, feroces adeo , atque truculentae, quae moneri debeant, ut a damnis mutuis caveant si1bi; soli homini indicare, imo indicere necesse duxit Servator noster, ut ab homine caveat : e Cavete ab hominibus ; quasi homini nil nocentius homine inveniatur, cum alter alteri Deus esse deberet. Nonne Libycas ursas, 3c Hirca ines tigres, ac carni v Oros lupos
famelicum , ac ulcerosum Lazarum ne mica dignatus est ξ hoc
de illo sanctissimi AntistitisAstel
d min. lib. a.c. 7. ante medium. e Matth. IO. v. II.
. humanaz naturae , cui proprium opitulari miseris, atque prodesse, quam immisericordia repugnat ; quod L. ctantius eX Tullio tradit his verbis : g Hoc itaqMe qui non facit,hominisse voedaίIone δε- spoliat: quia humanitatis incium es , nece stati hominis in periculo Iab venire. Plus dico, quemadmodum viri sericordiae Deo proxime alii-milantur , ita immisericordes quasi in die monum naturam, qui
nulla cornm is eratione tangunt ut , degenerant. Unde divus Macarius doemonem recte vocat,h miseratione destitutum , sngulars quodam odio in humanum genita D
Hinc ni fallor, factum est, ut homines etiam gentiles summo studio affectarint , de miris inventis quaesiverint eXimiae laudem commiserationis. Intelligebant quippe nulla re ad immor tale nominis, & divinae consortium dignitatis aditum honoribus fieri ampliorem , quam liberali,& munifica erga seros e X-hibitione: Hac, inquit Plinius, i ad aeternam gloriam via. Hac proceres iere Romani. His es vetustissi
mus referendi benemerentibtis gratiam mos, rit tales NUM IN IBUS ad
scribantur. Non alia via brevius itur ad divinjtatis famam Quis crederet id a Senecae audi Oritate posse confirmari, nisi diserte scri-
256쪽
ptum reliqui siet: h. Bene aliis facere , hoc solum habent homines cum DEo commune. Quid oro altius, non dico sperare, sed optare , Vel cogitare potuit homo, quam ut
esset Deus λ ecce qui dixit: l uenestim vos, per misericordiam factus
Tales etiamnum in terris ab hominibus habiti, qui in donatione abundarunt. m Gregorius
ejus nominis Papa XII L adeo liberalem in pauperes segesiit, ut illi Senatus , ut lut ii omini divino, & terrestri Deo , a morte statuam in Capitolio locarit , quae hodieque lo uitur , & divinam ejus munificentiam depraedicat; nam marmori i n ci su na, sisertium octingemus sngulari benescentia in egenos disributum ; sunt viciescentena millia aureorum, seu duo milliones, non computatis stabilibus bonis , quae vel hominibus, vel domibus,collegiis, templis assigna Vit. Haec virtus, quae Vere n regia , quam apud omnes in honore, &amore sit, ingenioso apophthegmate expressit Joannes Boterus :s Japonensias nescio quis, nomine Bernardus, forte Romae degebat, quo tempore de eligendo summo Pontifice purpurati Patres decernebant, e vivis erepto, diutino sex mensium morbo, Julio III. quadam die, dum de more comitia Celebrarentur, per Urbem obambulans Dernaldus, socio dixisse fertur : Trincipem ha hemus , eumqΠe omnibus absolutumh seneca lib. . de benef. I Ioan . IO. v 3 . in D rex elius salomon. cap. 7. 3. i. in Liberalitas virtus Regia. o Boter. lib i dict. memor. virorum illust. peregrin. Parad. in cap. 2. Matth. Pa Iad. 7. 1
numeris,ct undequaque Imperio dignum. Tum socius : ecquis Oro,
id tibi indicavit λ certo certius id novi, subdidit nulla interposita mora Japonensis : video enim pauperes, amictos, aerumnosos singularia praebere laetitiae argu menta: habent igitur eum, quem munificentia sua, inopiae, paupertati, calamitati, necessitati o- ipitulaturum aUgurantur. Nec Bernardum fefellit opinio : fuerat enim ad supremae dignitatis culmen evectus Marcesitissecundus , Princeps Optimus , quia fa- ictus ad bene merendum, quo sibi ldecus, & gloriam immortalem iacquissivit. lUnde Joseph tanto honore, &Veneratione in AEgypto habitus, p ut ad ejus oris Imperitim cunctas lpopulus obediret , & quasi Deus Pharaonis ab omnibus coleretur, lnisi quia praevidens famem , frumentum collegerat , quod in famelicos plena manu distribuebat Z ideo sapienter Philo dicit: Renescentia , sicut luna , nunquam pulchrior apparet, quam cum plena
Multi fuere ut sanctimonia,sc& rerum abundantia conspicui, qui, ut loquitur Chrysologus ,
q tantum Opes habuerunt ad laris gitatis materiam , non ad cupiditatis incenditim. Hos inter excel luit Petrus Philargi, ex sancti Francisci familia, r qui primum Archiepiscopus Mediolanensis, deinde etiam Ca in alis, denique & Pontifex, cui id nomen cessit, lexander C. hic sic in omnes fuit
munificus, ut vix quidquam sibi
p Gen. r. q Chrysolor. Serim. 28,r Onuphrius in vitis P P. Lobbetius via
vitae ac inonis l. I. cap. i. f. 6.
257쪽
reservaret, unde dicere solitus :
rem ordinalem, mendicum Pontiscem, quia quo plura habebat, plura in pauperes effundebat, atque ut divitiae, ita & beneficentia, instar lunae crescebat. Papae, quis hoc non miretur in Papa Θ illi, quibus nullae pectoris angustiae sunt, neque animi parci, ac restricti parsimonia, ad bene merendum dilatantur, & sua effundunt affuenter.
Praeclara est laus,quam sanctus Fulgentius, Thrasemundo, Regi Wandalorum tribuit: s Sie - 1ricano prodes moderando regimini , ut magis de sideres animi spatia dilatare,quam Regni. Et certe nulla gratior, nec fulgentior dextera esse potest, quam munificentia,& largitate, ut censet Hildebertus, qui de Magno Rege loquens
melius donativis splendere , quam
libus sedibus missus , Virgini nuntiavit, filium parituram, qui
v regnabit in domo Pacob in aeter-nrim. Ecquaenam virtus in hoc Patriarcha tam eXcellens, δύ eXim 1a, ut velit Dei Filius, in stirpe ejus principatum Θ cur non diei
tur regnηturus in domo Abrahae, aut in domo Isiaac, iam etiam his
sit Christus promissus; sed in domo Jacob Z liceat mihi, inquit
hic sacer Ecclesiastes x,de vita,&moribus trium Patriarcharum inquirere, & causam dicere, vos judices estote.
duos habuisse filios, unum eΣ Α-gar, nomine Ismaelem , 8c alterum eX Sara, qui vocatus est Isaac. Huic Abraham se liberalem exhibuit, cum bonorum omnium. constituit haeredem ; alteri vero tam se exhibuit severum , immisericordem 3c avarum, Ut cum matre puerum dimiserit, nil dando nisi panem , & aquae hau Rum : y Surrexit ita)ue Abraham mane , CI' tollens panem, ct utrem aquae, imposeuit scapulae ejus, tradidit nepuerum, i, dimisi eam. Isaac
similiter duos filios habuit , Jacob, de Esau: cumque morti proximus est et, munificam erga Jacob liberali tatem ostendit, Omnia illi bona su a legando et Dei tibi Deus de rore coeli, depinguedine terra, abundantiam1frementi, vini, olei. In alterum tam parcus , & immisericors fuit, ut ad summam paupertatem , 3c mendicitatem redigeretur: Frumento, vim , oleostabilivi etim : tibi
pes haec, fli mi, ultra qEid faciam pat Jacob alium se filiis praestitit,& erga omnes viscera liberalita tis, & misericordiar aperuit jam etenim moribundus, ad se filios omnes, qui duodecim erant, accersivit, de cuilibet sine ut la exceptione, data benedictione, haerealtatem paternam eX aequo , 8
liberatissime divisit : Tenedixit si tilis benedictionibus propriis :quia igitur Abraham in dando tenaX, & Isaac in benedicendo parcus , ideo non regnabit in domo Abraham, non in domo I ac; sed in domo Pacob in aeternum,qui liberans , & apertis semper manibus ad largiendum.
258쪽
Liberalitas virtus regia est, nec ullus subditus est , qui non liberalem Regem , 8c Dominum sibi praeesse exoptet. Dissis fidem adstruet , quod subjungoa Expediti sunt, nomine Bearmnensium Legati in Cataloniam, ut a Guillelmo Moncada, unum ex filiis ejus peterent , quem suum constituerent Regem. An-mrit ipse , & Legatos in cubile introduxit , in quo duo ipsius parvuli, forte gemelli , dormiebant ; quorum unus manus clausas, alter nomine Gaston, apertas habebat dc hunc elegerunt , coniectura prospicientes in suos liberalem, ac munificum fore , quod apertis eum Viderent manibus esse. Scire vultis, quis vestrum, inlleCnum coelorum asciscendus fit qui liberalem , Sc apertam in egenos manum habuerit. De Alphonso Castellor Rege, cui I perforata manu inditum nomen , scribit Mariana noster,ue a liberalitate cognomen hoc rraxisse : qui enim perfecte munificus est, divitias non magis, quam aquam manu continere , quin diffluant, potest. Benigni si simus Deus in vos prolixa. sena per , ac porrecta, non contracta manu esst, vult sibi in suos, ut Vos tales praebeatis , quod Mediolanensis Ant1stes potenti sua suada commendat, sermone de arida sanata c Sed tu, qui putas te manrem habere sanam , caVesne avaritia contrahattir ; quin poti
m extende eam misericordia saepe ad pauperem. Observa , quod sapien-
ter monet Sapiens: d Non sit porrecta manus tua ad recipiendum, O ad 'dandum collecta. Magnitudo divinae liberalitatis, cum verbis eXplicari nequeat, aptissimis adumbratur, mirandisque celebratur Hieroglyphicis Canti c. s. e GManus illius
tornatiles aurea; per manus quip
pe beneficia divina significantur, ieaque pretiosissima , unde aurea dicuntur, mir6que elaborata artificio , quasi tornata , quia in se revolvuntur , & unum succedit alteri, juxta Hebr. manitis ejus,
revolutiones aurea. Tigurina ver- ltit: Orbes aurei; assiduo nempe rcirculo , beneficia beneficiis Deus, quasi in orbem succedere
facit, quod diserte significasse
videtur sanctus Chrysostomus, dum ait : f Considera, quomodo non celsat bonus Deus ; sed beneficia benesciis cumtilat, divitias bo-
nitatio omni honore circumdat: vult antimali huic rationali praestare,
Replevit divina munificentia arcas vestras auro & argento, horrea frumento, cellaria vin0, dc pauper siti moritur. Cur im-plentur nubes aquis, nisi utaridam , & sitientem terram irrigent ξ sanctus Bernardus epistula ad Archiepiscopum Senonen- lsem , ait , pauperes hiantibus faucibus eXclamare : g Nostrum es, quod effunditis : nobis crudeliis iter subtrahitur, quod vos 'inaniter
imo brutaliter ) expenditis : quot enim pauperes pasci, quot
aegri refocillari, quot captivi reli
d Eceles. q. v. 36. e Canr. s. I 4.
259쪽
fici possent eo vino,quod tu prodige abliguris, Sc cum damno
tuo λ nubes Vino plenae, vasadiant, sponte sua rumpuntur, ut in egenos se effundant. ArtaXerXes, cum tenacioris esset naturae , sic tacite reprehensus est: ab eo , qui sententiam tulit debere nimirum Principem esse sinistra contracta, ne recipiat, ct dextera semper aperta , ut liberalirer donet. Dico ergo , non solium
Principem , sed dc Christianum
quemque de X tera aperta esse debere ad elargiendum , si Deum in se etiam liberalem experiri Velit. Deus spectutim e s Bonitatis divina, teste Nysi eno : si consistens ante speculum manum
c udis, & ipse claudit: aperis, δί ille aperit. Dilucide sanctus Aligustinus h Sicut iuspectito om-rissim motibus , atque omnibus acti
His,qnibus is, qui speculum intuetur, pravetur, vel agit : iisdem inis etiam imago quae per speculum formatur,
actibtis , ct motibtis commovρtur agit. Ita Deus. Lualis v arueris Deo , talis oportet ut appareat tibi
Deus suavis, ct mitis , O multannisericordiae, suaves, mites, dulces , O misericordes requirit: profusa manu effundis, & ipse effun
Profluvium liberalitatis divinae, quod Spiritus Sanctus non in Discipulos dumtaxat, & in omnes Sanctos, sed & in nos in-o s Τ E S. I. 69R ALITAΤ I s quoddam quasi M ARRvideretur, cujus fructu multis frui contingit, emittentis quasdam quasi
venas, ct scaturientis in morem auriferi Pactoli, Misque argenti sui. quippe muniscas ipsius manus , expertae uni nationes integra , templa ,
pauperes : erat enim FLUU I US, ubique semet effundens, mlinfra copiosessime distribuebat in arumnosios ,
tanquam in tubulos, canales haud per gos. Superbus quidem ille vrxes Perstrum Rex, cum astivo tempore ub Platano 'Elcherrima recubuisset, arborem ornamentis inanimis vicissem cohonestavit. At hfris Imperatoris benesciis continuis, scopuli, arbores , insula , prata rigata sunt.
Tam magnum animum , tam iud locupletem habebat. Quanto sanius, & sanctius vos non in scopulos, & platanos sed in egenos & pauperes Vestra erogabitis ξ si non mare, saltem fluvios vos exhibere potestis, quibus tubuli, & canales non desunt, id est, aerumnosi, & pauperes , in quos venas argenti feras,& aureas derivetis ; per hos canales, omnia dona fluent in mare , se ut pleniori alveo in vos redundent: nam , ut Inquit Na-Zianzenus: l Hoc ipsum accipere est, Seo aliqDid donare: si quid nos ejus manibus liberaliter offerimus , quam tum vis e Xiguum' sit, copiose, &pretiose compensat, si quidem in manus ejus plena Da- dies copiose effundit, pro Xime ' cinthis cum enim plenas habeat aemulatus est i Constantinias MO manus, nequit a nobis aliquid nomachus , de quo aureum illud accipere, quin inde ad nos ali- tulit elogium Constantinus Ma' quid , de quidem summi pretii nasses in Annalibus : Erat, in- i decidat; ut si puero , qui manum quit, ita muniscus, sit esse LIBE' auro plenam habet, pomum OD
n August. I. I. de incarnat. In INam a
lic. 24. i Raynaud. de viri vitiis, I.
h Liberalis nihil perdit. I Nazian Z.
260쪽
Dras, illud non prensat, nisi aurum dimittat. Non est quod timeas tu, aut tui,ne multa in pauperes, in opera pla erogando, illa tibi d cessisse arbitreris , plura Deus his rependet, Sc majora in coeli S.
Ubi valet illud , quod Plutarchus de Alexandro Macedone; hic prius se mari quam committeret,amicis munera divisat liberalissime: huic agrum , illi castrum, illi villam, vectigal alteri, aliquibus aurum Sc monetam, quibusdam census annuos, idque tam multis, ut Parmenio quaereret Suid Regisuperesseese Rex blande ripes ait, acquirendi majora Haec spes omnibus vobis in sinu reposita, 8c res certa. Quod aptissimo symbolo fontis , Clemens AleXandrinus expressit: n guemadmo- nm enim quicumque putei saturi- sint, exhausi in pristinam mensuram
revertunttir ita etiam elargitio,quas bonus FoNs BENIGNITATIS, potum sitientibus communicaNS, rursus angetur, repletnr. Quod Scalia similitudine confirmat : Et qNemadmodrim ad ubera , quae βου-grintur , vel etiam mulgentur , solet lac consuere, ut iterum,& uberius
Unde non est quod Filius Patri in eleemosynas profuso: nepos avo, millia aliquot in causas pias testamenti tabulis consignanti succenseat, quasi nihil, aut parum sibi relinquat , cum optime illa reposita ha
o Cum Dux Lermensis sub Philippo IIL Rege Hispaniarum ,re Tum potiretur, atque omnia onficia, Sc benefic ia per manus ejus
transirent, Philippus IV. dixisse
fertur Hic tam multa dat, ut nihil mihi dandum relinquat. Nil ejusmodi illis timendum , quos ali quando ringentes ,& frendentes dentibus haeredes audivi, dum apio testatore, in solatium animae, iin nos comia, aliaque pietatis opera ingentes summas donatas
indigni Isime ferrent. Istiusmodi auiliant ill bd Chrvsostomi de idonatoribus sp ipsistimin qui be- nescio fruimur multum lucri nobis conciliam tis : nec pretemus aliud, dum benefacimus , quam quod magnum benescium apud GDetim depo- l
dum , ut alibi diximus q. Si quis splendidae hereditatis usum fru-
ctum dumtaxat habens ad annos pubertatis, ejus fructum alteri viro opulento largiretur hoc pacto,
ut per omnem vitam tota lisereditate , dc omni fructu uteretur, lnemo tam amens, qui hanc oblationem, Sc occasionem non arriperet. Ita Deus nobiscum pae isti vult, & detrectamus. Quod tamen vel ipsi gentiles probavere. Seneca optime libro sexto de beneficiis, capite tertio : r Egregie, inquit, mihi videtur M. LAntonius apud Rabirium Poetam, cum fortunam suam alio transenntem videbat, sibi nihil relictum praterjus mortis, exclamare: HOC HABEO QUODCUMQuE DEDI. O quantum habere
potuit, si voluisseti si quis vestrum, lut multi hic pecuniarum avidi, & avari sunt, plurima habere velit, plurima det; peritura do- inet, dc semper mansura recipiet.