Coelum empyreum : non vanis & fictis constellationum monstris belluatum, sed divum domus domini Jesu Christi, ejusque illibatae virginis matris Mariae, sanctorum apostolorum ... splendide illustratum : omnibus verbi Dei ecclesiastis, ad honestos more

발행: 1669년

분량: 762페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

munificam charitatem sancti Se nis , de suorum necessitatibus so-

.liciti, miraculo remunerante. Postrem b, h Senes aegris annumerandi sunt, & liberalius habendi ; quia senectus ipsa morbus

est. Unde Aristoteles : l Morbum vocavit adventitiam senectutem ; δε- nectuum , morbum naturalem ; Ob caloris enim nativi, viriumque defectum, languore quodam perpetuo senes gravantur. Humores praVi, pituita, flava & atra bi-,is invalescit. Sanguinis , spirituumque Vigor remittitur , eorumque omnes infirmitates , Ecclesiastes graphice depingit,qNando inquit, m Cθmmovebis ninr custodes domus. Id est , costae. Et nutab ni viri fortissimi. crura. Otiosa

errent molentes in mintiis Nnmero.

dentes. Et tenebrescent videntes perforamina. Oculi. Et obstirdeficent omnes silia carminis . aures. Florebit amndalus scanities) impinguabitur locusta. Senex simitis locustae , prae pedum gracilitate, ScVentre prominente) di labitnr capparis. Gustus peribit quas senectutis inurmitates, dilucide

divus Hieronymus omnibus eX- posuit: n Caput incanescit, decidunt tanqriam ab arbore capilli, dentes cadunt, balbutit lingua , suunt saliva,

tremunt genua, fronte ob niumrmis arata, instar boum amento palearia pendent : caligant ocriti, accedunt dolores podagra , ac chiragra ;premit pituita, ac tussis moles sima. Tantis deniqKe a Sciunttir Senes infirmitatibus , tit ipsa senectus morbus si, imo plurium , & gravis 1 morum morborum, ac dolorum officina , oc malum in curabile; sic

enim Seneca: o Virgil semper undponit morbos, Menectutem. NouHercule immerito senectus enim insana

bilis morbus es. Unde quis non Vi deat,st senes indulgentius,ac labe ratius habendos, potissimum laboribus fractos, & emeritos, qpropter honoriscentiam atatis , u tAmbrosius loquitur. Venio nunc ad alteram libera li tatis materiam , quam r pere Θl grini, de hospites prcebent. De his,

si quis praeesset, sic monitum UQ-luit Ignatius: s Charitatem magnam exhibeat erga transerintes ps rcollegium eo que amanter ho pilio accipiat : viatico aut eleemobna juvet.

Quod si iter a quopiam suscjpiendum emet, pridie ritum ad se e VO

catum e Xaminabat accurate. , arrnihil eorum,quae Viatorj. pauperi sunt neces aria, ei de esiet, baia realia insuper indigeret. Sesti M. nam in hospites profusi , & liberales , satis superque supra dictum est. t Hoc unum indicasse sufficiat, nonnullos Ienacioris genii , quandoque indignari, liberal; ius hospites haberi, diutius h seres e, murmurare , quasi sibi, ac domui sic aliquid decederet ; qui pro fe Eth docendi,& dedocendi essent, quemadmodum Eusebius Para dinus, Capuccinorum Generalis quemdam e suis contra hospites murmurantem cor )pescuit. υ Habebat hic domi hominem ingenii ab avaritia sordidi , atque adversus hospites illiberalis, ut tunc sibi lautitias praebere Videretur , cum illis de via fessis cruda apponereto Sen. Ep. Io 8. p P. Pic colo min. Ep. de utilit. execut. q Amb. ham s. r Liberalis sit in hospites. s Reg. Rect. 8O. Bartu. 3. vitae uia. a. t Vide festo 2. Pas. v P. Ioan. Rho varia viri. hist. l. . C, I . S. I S. .

282쪽

oluscula. Hanc ut illi inhumanitatem , & sordidam tenacitatem evelleret eX animo , i scriptas ad domorum suarum Praesides, seu Guardianos Epistolas , in quibus monebat , quod fieri vel let , ut accelerato , quantum posset, itinere per Provinciam deferret , homini tradit, addens sibi festinato opus esse. Ille alacer Viam , ex familiae instituto, pedes invadit, ac strenue conficit. Exceptus ubique subrustice , mi rudia crudis herbis mensa ; postat quot dies ad Paradinum revertit exhaustis viribus, irarum plenus , dc querelarum , in homines minime hospitales, ac plane rupices qui hospitem tam inhumaniter habuissem. Ubi haec ingenti cum stomacho apud Generalem effudit: atqui, inquit, sodes, tuis illi legibus usi sunt, atque ita, quae sibi fieri volebat, aliis praevare edoctus est. Generalia alia boni Superioris principia sum,x si vult ut ei Deus in temporalibus benedicat, praeter spem in divino auxilio, Scpreces ardentes , pro hac re quΟ-tidie fusassit valde liberalis, in hisce occasionibus. Primo in tem plo, concedendo ea qua Sacristanus merito petit pI I Ornatu templi , vel sepulchri, vel altarium, praesertim Bacchanalibus. Secundo, ad portam pauperibus, ne ullus sine eleemosyna , saltem particula panis abeat. Tertio,1 dum alicui mittuntur pia munuscula , uti sunt imagines, reliquiae , rosaria, non decim et illa, alioquin coget, ut talia sine licentia , aut ab alio Superiore petita, postea accipiantur. Quod si ex iis mitiis, pro se aliqua indi-

guerit, dicat hanc sibi ser vare ;el vero aequivalens aliquid pro ea donet omnino. Quarto , et, sit liberalis, & facilis in concedendis licentiis, quae possunt concedi si ne peccato , & sine manifesta dissolutione Religiosae discipi inae, & malo exemplo. Quint a permittat Ministro , aut Vicari O , generalem facultatem concedendi subditis largitionem mu- lnusculorum piorum , ut sunt imagines, rosaria, libelli pii, Scnon pretiosa. Item habeat Minister concedendi facultatem refi-iciendi domi, extra tempora pran' dii,& coenae. Et his similia, saepe, omnino necessaria. Se X tb, b caveat omnino opinionem improbandae parcitatis, quae sese

prodit, dum rato jubetur pulsi

panis, quo mensis imponatur du' l. 1ior, ut minus ex eo comedant

non benedicit Deus talibus. Se ptimo, c foedum est, ne fiat sumptus in triclinio pro primitiis eas differre ad festum vicinuta lcelebre,ut una fidelia ut dicitur'

duo parietes dealbentur. Deni lque a quantum fieri potest, ipsi

potius praeveniat necessitate temporales subditorum , qua Π exspectet ut ab iis proponantur j Quod in Societate lege peculiar

praescribitur, qua jubetur e Recto Abditorum necessitatibus paterno af ifcctu prospicere. Ad quod etiam si extendere debet hora considera i stionis Rectoribus praescriptas Uno verbo ,1 quoad suppeditanda necessaria, dc recreativa , Omnes subditi ita tradientur, sicutractari solenta parentibus par

283쪽

PENTEC

vuli filii , quoad modum vero

agendi, Sc procedendi cum subditis,eo modo tractandi sunt,quo tractantur ab honestis, dc discretis parentibus filii adulti in statu matrimonia collocati. Si his modis tractentur domestici , non erunt domi gemitus, dc murmurationes , dc alia pejora ; sed omnibus videbitur suavissimum jugum Christi, Sc hac ratione tra

nem impellentur. Atque,ut concludam, unde exorsus sum. sic g Patri misericordiarum inicFilio qui munerator copiose simus, ct remunerator aquissmus ; sic Spiritui Sancto, qui dator munerum, liberalissimus , denique Deo simillimi , dc quasi alteri dii,h Dei misericordiam imitando essiciemini.

284쪽

FEsΤUM AUGUSTISSIMUM

TER ADORANDAE, ET

INDIVIDUAE

TRINITATIS.

quae

285쪽

mortales unquam stupuere miracula , mirari desinent , & mera ac mortua dicent vanitatis simulacra , si ad arcanum illud , & augustum Sanctisssimae TRIA D I S Mysterium, hoc est

in eum , t ex quo , per quem , in quo sunt omnia , mentis oculos , fidei luce coalustratos inatenderint. Ut etenim in Ultro trigono etiam vel foeda

nitefiunt , ita k omne quodfactum est, in ipse DEO

uno & Trino ita erat. l suae majora putas misacula λEgo certe hoc immensum pelagus nulla bolide

investigandum , numquam enavigandum , hoc reconditum Fidei nostrae Sacramentum , nulla facundia celebrandum ; sed silentio venerandum, sacro stupore admirandum , & omni honore adorandum vobis propono. Sic olim Magnus ille Patriarcha Abraham , m Tres Vidit , unum ADORAVIT. Sic Beati Seraphim , laudem ,

gloriam, & honorem Uni Trinae Majestati deferendo , Trisagion illud in coelis: n Sanctus , t Sanctus, Sanctus, omni veneratione , & ador tione sine fine proclamant a quam ut & nosi in terris imitemur , duplicem , eX Divo Thol ma , interiorem , & exteriorem Adorationem, quam proxime aemulabimur , illum quem Ecclesia e coelo accepit dicinissimum bymnum identidem ingeminando et Gloria Patri , is Filio , U Spiritui Sancto , ut sit LaVs VnI Deo &san- CtIssIMae trIn ItalΙ. Cui vero e tribus Personis cor nostrum potius conseerandum, & dum uni, an

286쪽

omnibus Tribus acceptum, sancta curiositate dis

q. I. Abraham TRES Iidis, S UNUM adoravit.

g. II Misterium SS TRINITATIS, quod in nomine

PATRIS, ET FILII, ET SPIRITUS

q. III. Cui ἐ Tribus Personis Diriinis plus si ricti simus t cui cor nosrum potius consecrandum '

287쪽

FESΤUM AUGUSTISSIMUM

TER ADORANDAE, ET

INDIVIDUAE

TRINITATIS.

In nomine Patris, ct Fibi , ct Spiritus San H.

Matth. I 8.

matis excussit: Cum nondum Ates Jeremias, qui tenebras viis Cli, antequam

vidit lucem , &

talium jugum

lacertis vix for futura praevidit, cerneret praesen

tia hic admissus in arcanum Dei contubernium ; ausu religioso, mentis aciem in istud ter adorandum mysterium, o simplici maiestate triplex, triplici maje te smplex, explicabat; cum ecce ad lucidissimam illam caliginem hallucinari intellectus, nec capere ; balbutire lingua, nec eloqui ;haerere calamus, nec exprimere posse,abstrusum illud unius, trinitae Dei Sacramentum ; quare ipse majestate rei perstrictus,exclamare p A. A. Domine Deus, nescio loqui: quia puer ego sum. Balbutientis in morem infantis , ineptum se , tribus in una Deitate Personis en anciandis, profitetur , sic porro Doctor Seraphicus : q Propheta gemens, ter

st sme Pater Dem. IustissimeMli Deus. A Justissime Spiritus San

cte Deus. A. Pater, non capio tuam potentiam: t g. Fili,non ase

sequor tuam sapientiam : A. Spiritus Sancte, fugit me tua bonita S. Paulus extra si supra se, de humana omnia raptus,ad Divina adyta admissus, ad mortales reversus, nec quid vidit, nec quae audivit, infantis in morem , ne- nequit effari; quod Doctor Angelicus eXpendens, ait: r se ergo magnus ille Apostolus, quique Sanctissmam TRINITAΤΕΜ vidit, ex-prrmere illam nequivit, quis nostrum poterit illam explicare qtiis intelligere nostrum potes,quo pacto stDeus tristis, cor unus 's trinus, quomodo unus 'si unus quomodo trinus ps Interrogatus Simonides ab Hierone,Rege si Iulo , Jnquit Cicero, quid Deus fit λ diem unum huic considerationi petiit: elapso illo, nondum sibi liquere di-Xit,& biduum iri eandem desiberationem postulavit. Et pso M

biduo

288쪽

Ies 8 F E sbiduo, triduum sibi depoposcit;

denique id unum respondit: quo plus cogitaret, plus cogitandum occurrere; quo diutius in hac cogitatione tu ctaretur , eo minus expediri se . Ηςc de Deo uno,quid de Trino dixisset. Ea enim est Dei natura , ut quo magis homo illam scrutari suis viribus satagit, eo occultior lateat, & sublimior ab illo recedat. Unde Propheta

inquit t accedit homo ad cor altum, exaltabitur Dem; quod Gregorius Nazianzenus testatur his Verbis: v mentis celeritatem, Ostibtilitatem esivit. Husi arus Vates, frustra nos ingenii nostri pennis, huc conscendere asserit, cum ipsos coelites lateat: X absconditm es,ait, ab oculi sviventium, VOLUCRES CAELI LATET, id est Angelos. Ecquis intellectus creatus, capere praesumat personam generantem esse Deum,personam generatam esse Deum ; nec tamen esse duos, Vel tres, vel quatuor; sed unum solum Deum. Fallitur hic omnis Arithmetica, quae X. Σ. 3. seX computat. Sed ut Augustinus alto non unum sunt sex, non et . sunt sex, non 3. sunt sex. Quis unam personam , non habere perfectiones relativas alterius eredat; Sc unam tamen aeque perfectam ac alteram ; quis assequatur, essentiam communicari, nec tamen personas Z attributa unius essentiae immulat plicata, tribus communicari ξ et Impossibile es, inquit Sanctus Ambrosius, generaiianis divina scire cretum: mens de scit, vox stet, non mea tantum ; sid

angelorum.

Hinc communis Theologorum

DOEtrina est, a etiam angelis impossibile esse,per solas Vires naturae, si1 ne revelatione divina , mysterium Trinitatis cognoscere, non solum evidenti,vel certa; sed etiam probabili, atque dubia cognitione : b quia nemo noviislitimnis Tater , ct cui voluerit pater revelare ς & evincit auctoritas Patrum: Clemens Romanus Epist. ad Jacobum fratrem Domini ait: c quomodo genuit filum,angeli nesciunt, Prophetas incognitum es. Idem confirmat Nagian Ze-nus, dicens . d quomodo genitus sit, ne ipsis qκidem Angelis , nedum tibi intelligere concesserim. Hoc se , dc

nos consolatur D. Hilarius' e ego nescio, inquit, non requiro,ct consolabor me tamen : Archangeli nem-une , angeli non audierunt, saecκla non tenent. Propheta non sensi,

postolus non interrogavit, suus ipsa

non edidit: ut recte exclamet Isaias vates : generationem ejus quis enarrabit' o supra naturam: δ

plena Majestatis prodigia i silet l

hic resolutus Durandus, haeret

Uenerabilis inceptor Occamus, istupet speculator Vincentius , lhallucinatur irrefragabilis DO- lctor Hallensis, caecutit Doctor illuminatus Maji ero , obmutescit lDoctor Autenticus Gregorius, hebescit acies subtilis Scoti, admiratur celeberrimus Dost Sua- tres, Seraphici BonaVenturae , in- lcomparabiles Augustini, Divini

Aquinates, tantum, tam arcanum, tam reconditum Sacrosanctae Triadis Sacramentum otiΟ-

niti venerantur qui a s Divina

generationis modi ue , teste magno

Trinit. prope med Isaiae 33. 1 Cyrili. Alex. dialog. de Trinit,t a.

Cyrilla l

289쪽

Cyrillo, Omni mente superior exi ti- Matur : ut usurpare possim illud Epicteti,celeberrimi Philosophi, qui cum multis de Deo disserui se

set: nec tamen quid Deus esset, discipuli caperent, prudentissime respondit :s omnino ego, inquit, Deri declararem, i ego Deus essem, vel ille Deus non foret, qui humano antellectu comprehendi posset. Pelagus est, nulla rationum bolide investigandum : g t sta profunditas, inquit Ecclesiastes, quis inveniet eamῖ Graece, Profunda profumi: M, Hebraice, profundum profundum ; quem locum , DO-ctor Angelicus, h de sacrosanctos Triadis mysterio exponit. Utis Lyranus : alta profunditason qui t, est natura divina, quantum ad pro-l Irietatem personarum , quis inveniet eamῖ Respondet: nullus per inve- stigationem humanam : illa enimi vere est immensa profunditas, quae pervadari non potes Ocea-i nus est , cujus fundus nulla boli de investigandus , nec fragili cymba emetiendus quod & Gre-

gorius Nazianzenus insinuavit, his versibus , de Trinitate, non aliud hoc esse, quam' i Immensum exigua pelagus silca

re carina,

Et parva aethereumpenna,volita

re per axem.

Ubi SS. Trinitatis arcanum, cum profundissimo pelago , dc a Xe ae t thereo ; mentem Verb nostram, j cum parva carina, exiguisq; pen-l nis comparat: quid enim aliud esti intellectus humanus, du profunda percurrere tentat mysteria,

quam linter angustus, & fragilis, vastis divini oceani gurgitibus agitatus: quid ingenioli nostri co

de Trinit. ATI S. Io9si natus ; nisi audax parvi culicis, aut cymphis volatus, qui altius solito se tollere nisus, Ventorum flatibus abreptus, in terram dejicitur pAudi quid de Augustino Volusianus testatur, quid tam ma-,νgnifico viro, super profundata' diste sermonis, & arduarum rei si disputatione contigerit. h Inter is miracula quaedam Beati A Ugu- , , stim, tale quid de eo repetatur, eo tempore , quo libru de Tri- , , nitate composuit. Hipnonensis is

Civitas Africae nobilis, inqUa, , Beatus Augustinus Episcopatu.,, administrabat, super littu S maris pulcherrime sita erat, id au- , , terra moris habebat sandius, , Antistes, ut post diurnum stu- ,σdium , ac laborem , Vespere ad ,, crepidinem maris, eum a longe,

Episcopis & clericis subsequentibus, ne ejus contemplatione impedirent, solus obambularet, ibique amicis, forte in colloquium adhibitis, in rerum coelestium disquisitionem ingressius, multa feliciter, ingenioseq; disserebat , nec enim expectari ab Augustino poterat, quod pium, plenumque ingenii non esset. Verum e-Venit, ut cum aliud, ex alio sereretur: paulatim cogitatio , disputatioq;ad eruendum diving Tria edos arcanum delapsa, se ipsam velut in immenso pelago amitteret. Pergebat tamen Augustinus, Sc animum ratus intendi illacnus possie, quo ad veri quandi similitudine conformaret,varie se, anxieq; in omne parte versabat.

h Thomas. canti prat l. 2. apum. f. 3. Chronicon Cistercin. l. s. c. 3. Bider-

mannus acroam l. 2. acroam. s. Stengelius

de divinis Iudiciis toni. I. e.al. Cartha ηgeua de Trinit .l. I homi I.

290쪽

Nec sane absurdae imagines oc- lCurrerant, quibus ad umbram lejus arcani , pertigisse se non- lnumquim confidebat. Sed erant leae moX ipsae, cum penitius con- lspicerentur, tam rudi penicillo lcustae , ut qua etiam accessisse lPrOXime videbantur , infinita letiamnum dii similitudine recederent. Itaque aliud , super aliud leXorsus , ultra insistere, vimque lsibi novam identidem inferre, & lsi quid ab ingenio etiam invito lextunderet , laborare. Verum quanto impensius illuc nitebatur ; tanto repelli se longius a verro accesila sentiebat. Cum in hoc tam pertinaci conatu , diu se Au

gustinus improbe fatigasset, ne que tamen ut quicquid incepe' rat , eXitum in te ardua reperisse iset: aeger animi circumspexit in istuantis Oceani campos, alibi qui- idem velut strato sequore jacen tes : alibi vero immensis fluctibus , jam in alta montium , jam

in vallium profunda , alternante fremitu recedentes. In eo spectaculo, coepit animus , ut saepe fit, ab instituto, ad vastam Oceani magnitudinem imprudens divertere, nec deerat sane materies, quae admirηntis ingenio se indulgeret. Iam ipsa undarum congeries infinita, ad lunae imperium exundans jam perenniS reciprocatio, qua pelago in se recedente, mox nudantur littora , panduntur vada , desolantur navigia:qUae eodem mox evagante fluctu, rursus omnia subruuntur.

Ad haec belluarum ibi natantium monstra , & insularum immensa spatia : dc spumantibus undis collisa Ceraunia, & discordium ventorum aeterna praelia :haecdc hujusmodi plus sexcenta, sese Augustino objiciebant , in lquibus vel singulis, multorum ladmiratio laborasset. Sed nondum ad se ita redierat Augustinus, ut ab Oceani multi- tudine, quam oculis emetira de- sperarat, discere per se ipse posset, quid animus statuere de metien- id a Tria dis immensitate deberet.

Ea propter opus Magistro Jam erat, cujus ille ductu ad magni loceani penetrale deveniret. ECquem autem Augustinus,

Orbis M gister , magistrum hic 'lexspectaret ξ non Aristotelem Opinor aliquem : quippe , qui ne lunius Euripi ingenium , ita Ve-

si gare potuerit, quin ipsum Euripus inter experimenta praeia lcaret. An potius de Socratis ludo lialium, ipso Socrate ma)orem is quasi vero Platones ulli duceret possint, quod drcere nunquam lipsi potuerunt Z Videte, quaeso, si

vos, dc qua licet, etiam auicultaten OVum Doctoris maximi, docto rem : Etenim cum de eo, quem demonstravimus loco , maris sequor immensum , Augustinus prospiceret, videt forte ad extimi littoris crepidinem, ignotioris, habituque ephebulum , Venustat cum primis, ac decenti format

puerum: sed eum ejusmodi ta- men , quem fari per aetatem vix si etiam dum posse suspicaretur imperat sibi vir gravis,ut propita

luberet accedere, &quo Scipio fines olim , Laeliosque memineras iconchas in littore legisse , consti tuit, quas res in otio puer actita ret, ipse velut in ludo observare IS autem puerulus qui humi for te consederat, serius, attentu' Opus aetati congruens, in sabuli moliebatur: opus id erat hujusl

i modi. Aliquantulum ejus sabuli li soler

SEARCH

MENU NAVIGATION