P. Virgilii Maronis Bucolica, P. Rami eloquentiae & philosophiae professoris regij praelectionibus exposita quibus poëtae vita praeposita est. ..

발행: 1555년

분량: 187페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

ait,cum de deo loquitur: Quamobrem maior coelitum populus , etiam quam hominum intelligi potest, cum singuli quoque ex semetipsis totidem deos faciam, Iunones, Geniosque adoptado sibi: qui verus est sensus

huius loci. Seruius scui )dativum,refert ad Vulcanum, cui parentes non risere, id est, Iupiter & Iuno,quia de formis, nec ideo Iupiter pater ad conuiuiu admisit: nec dea Minerva cubili & matrimonio dignata est:sed hanc interpretationem Politianus reprehendit Miscellaneorum centuria octogesima nona. Quia non ob eam causam praecipitatus sit Vulcanus, quod deformis erat, sed quonia matri Iunoni aduersus Ioue patre ope tulerit:Mc u Quintiliano legit, Qui, nominatiuo casu plurali, ut sit sensus,o paretes,ex iis pueris qui n5 risere,huc puerum nec deus mensa, nec dea cubili dignata est. At in his duobus versibus hyperbaton nimis confusum est,& Quintilianus ipse libri primi capite sePtimo , indicat olim dativum scut) etiam scriptum fuisse, ut nomin tiuum pluralem QM)In quo ait, ad pinguem sonum Quin& Oi utebantur tantum, ut ab illo Qui) distingue

retur. Itaque nihil necesse Politiano fuit tantam confusionem interponere,.am perspicuus sensus appareat.

ECLOGA QUINTA.

Daphnis.

Menalcas. Musus. V R non Mopse boni quoniam conue -

nimus ambo, Tu calamos inflare leueis, ego dicere Persus Hic cor tis mixtas inter cosedimus Iximos

92쪽

IN BUCOL. VIRGIIII. 3sTu maior tibi me est aequum parere Menalca: Q

trum

Ss luestris raris sparsit labrusca racemis.

Motis' in nostris selus tibi certet Amyntas. ME. Quid si ide certet Phoebu superare canedo Z MO

Incipe Mopse prior , si quos aut Phystidis Me. io

ignes, Aut Alconis habes laudes,aut iurgia Codri. Inoipe,pascentesseruabit Tit rus haedos. Imo haec n Pisidi nuper quae cortic agi Μ0 Carmina descripse modulans alterna notaui, Experiar:tu deinde iubeto certet Amyntώ.

- Tenta salix quantum DPenti cedit oliuae, Μη Puniceis humilis quantum saliunca rosetis: Iudicio nostro tantum tibi cedit Amyntas. Sed tu desine plura puer successimus antro. MO. Extinctu Gmphae crudeli funere Daphnim et o Flebant Tyos coryli testes, flumina 'm- Cum complexa sui corpus miserabile nati

Atque deos,atq; antra docat crudelia mater.

Non )lli patitos illis egere diebus ,

93쪽

F,igida Daphni boves adflumina: nullane- ι

Tibauit quadrupes, nec graminis attigit her

bum.

Daphni tuum P oenos etia ingemuisse leones Interitum,monte u erici tuaeqi loquuntur. Daphnis et Armenias curru subiugere tig es Instituit: Daphnis thyasos inducere Baccho Et foliis lentas intexere modibus basias. Vitis Pt arborib' decori es, 4t ditibus Vtgregib' tauri,segetes )t pinguibus aruis: Tu decus omne tuis ostqua te sata tuleruti

Ipsa Pales agros, atque ipse reliquit ApolD.3s Gradia sepe quib' madauim' hordea sulcis

Infelix lolium, seriles dominatur auenae. Pro molli Piola pro purpureo narcisso, Carduus, 1 inissurgit paliurus acutis. Spargite humum foliis , inducite fontibus

Pastores .mandat feri sibi talia Daphnis. Et tumulum facile ,'tumulo superaddite

Daphnis ego influis hinc sique ad sedera

notus,

Formose pecoris custos formosior ipse.

Tale tuum carmen nobis diuine pucta, Ar

94쪽

IN BUCOL. VIRGILII. V. 36

Quale sopo e ins in gramine, quale per aesta.

Dulcis aque aliente sitim restinguere rivo.. ec calamis Iolὐm aequiparas, hi doce magisl rum. Fortunate puer,tu nunc eris alter ab ligo. tamen haec, quocunque modo , tibi nostra dicis im sicemus Daphnimq; tuli todemus ad antra, Daphnin ad antra feremus,amauit nos quomque Daphnis. An quicquam nobis tali sit munere maius Mo. Et puer Vfefuit cantari dignus inta Iampride Stimicon laudauit carmina nobis. ut sandidus insuetum mira tur limen Olympi, ML S-b peribusq; Pidet nubes,eto dera Daphnis. Ergo alacres fluas oe caetera rura Poluptas, Ponάy pastoresque tenet. Dodia i puellas.

Nec lupus injsidias pecori,nec retia ceruis . boVlla dolum meditantur : amat bonus otia . Daphnis.

Ipsi laetitia doces ad Odera id Elant

Intons montes ipse iam Carmina rupes,

Ipsa sonat arbusta, Deus Deus ille,Menalca: Sis bonus O felixque tuis,en quattuor aras: MEcce dura tibi Daphni,duoq; altar Phoebo, Pocula bina nouo stumatia la Ze quotannis, E iiij

95쪽

Crater que duos saluam tibi pinguis Olivi: Et multo in primis hilaras couiuia Baccho, Antefocu Urigus erit semesiis in )mbra

Vina nouum funda calathis . Arusia neritire Catabui mihi Damoetas. Dctius Aegon: Saltantes Satyros imitabitur Alphesiboeus. Hisc tibi semper erunt. cu solennia dota Reddemus nymphis, et cu lustrabimus agros. enui a motis aper uuios dii piscis amabit, Dumq; thymo pascetur apes,du rore cicadae: Semper honos,nomenque tuum aude que ma

nebunt,

Vt Baccho Cereriq;,tibi sic Pota quotannis Agricola facient:damnabis tu quoque potis. Mo. Quae tibi, quae tali redda pro carmine dona Nam neque me tantum denientis sibilus --

sri, Nec percussi iuuat fluctu ta littora. 7ec qua

Saxosas inter decurrunt flumina Pes. ME. Hac te nos 'astili donabimus ante cicuta. HaeCnos, Formosu Co, Ido ardebat Alexim Haec eadem docuit, Cuiu pecus'an Meliboei

Mo. At tu sume peta quod me cum epe rostaret, on tulit Antigenes,sterat tum dignus amari Formosum parib' nodis,atque aere, Menalca. 0 o

96쪽

37IN Q IN TAM ECLOGA M.

v s I C V M certamen duo pastores no infesti inter se,ut ecloga tertia, sed amici constituut. Argumentum carminis est de Daphnide,& triplex, επικη-

paratio est ad cosessum & cantum ex adiunctis personarum & loci, qualis est Idyllio primo multis versibus,de pinu resonante,dei versus db tumulo,& myricis,& quercu. item quinto, de oleastro,M nemoribus, & herba,& virgulto, quercu, cypero, frigidis aquis,fontibus: de loco tale fuit antea, Dicite,quandoquidem in molli confidimus herba,

Et nunc omnis ager,nunc omnis parturit arbos, Nunc frondent diluae, nunc formosissimus annus.

BoniJ id est periti,tu inflanai calamos, ego Vecendi. Sexto Idyllio,

λει Δαμοι me,συρισδε δὲ Δαφνις ο νω , Tibia canebat Damoetas, Tuta autem cannat Daphnis bubulcus. Tu modo J Modestum obsequium & ratio ex adiuncto aetatis: adhibetur tamen qua dam correctio ex adiunctis loci, ut potius in antrum descedatur. Simile fuit antea ecloga prima, -Viridiproiectus in antro.

Zeph risJ Zephyrus a latinis & Fauonius, ventus est ab aequinoctiali occasu: Hester m occiduo quae littora sole tepefiunt Proxima sunt Zeph m- Ouidius primo Metamorphoseωn. MotantibusJ sic

ecloga sexta. -Tum rigidas mota re cacumisa quercus.

LabruscaJ Vitis sylvestris: labrusca dicitur, quia in I bris terrae nascatur, aliquando in neutro genere, ut in Culice, Densque Uirgultis aulia labrusca petuntur.

97쪽

P. RAMI PRAELECT

I ηtibusJ Cavillatio quaedam est e paribus, qua Menalcas leuiter pungitur. ni Jhoc nomen iam Pro invido fuit, Dixit Damoetae inuiditstultus inmuntas: Ttiterum pro molli & delicato, Ot mihi sest offert Tum meus ignis omnias,iuidsi J Eleuatur obiecta cauillatio iij berbolicam

torum collatione: Idyllio quarto, φαρο- νιν pilis ist; Uρτος Dicunt Herculi vi m furtitudine contendere. IncipeJProponitur argumenti varia materia: amatoria, laudativa contentiosa: & ex adiunctis otium proponitur. Tale fere est ecloga nona,

Incipe si quid habes, m me fecere poetam

Pierides λnt mihi carmina dissidis Notus est Phyllidis amor erga Demophoontem regis Atheniensis filium , ex epistola Ouidii, ut ibium e Troiano bello redeuntem exceperit &procon iuge habuerit: ac deinde cum Athenas ille reuersus, noredit i ius putaretur , sese suspederit,& in arbore nomianis sui mutata sit, id est amygdalum sine foliis: Postremo Demophoon reuersus, re cognita trucu si amplexatus, qui velut spons septiret aduentum, folia emisit, vim de etiam ς λον, solium dictum est, quod prius πεταλον dicebatur: vide Seruium. AlconisJ Hic Cretensis s gitrarius fuit excellens, qui in serpentem Phalari eius filio inuolutum, tanta arte sagittam direxit, ut eam serpentis in vulnere defigeret, nec filium tangeret. CodriJ Rex Atheniensium hic fuit, qui bello aduersus Laconas,ut ait Seruius, aut Dorienses, ut Iustinus libro secundo, au Thracenses,ut Plutarchus ait, suscepto, caresponsum esset victores hostes fore, nis rex Athenie- sum caderet, drus habitu simulato, in hostium turba irrupit,& interfectus est: eaque re cognita hostes sine praelio abierunt: huius meminit Horatius tertio Odarum, Ode decima nona,

Quantum di Isset ab Inacho Cod

98쪽

Codruis pro patria non timidus mori

Narra

IncipeJ Anas hora est. DorusJ Ex Idyllio primo,

ImmoJ Correctio propositionis e dissimili,ubi repetitur cauillatio cum doloris significatione: Similis quaedaest Idyllio septimo,

-Vide amice si tibi placet,

Ea quam antea in monte cantilena elaboraui.

Ea J fuit ecloga prima, Tityre tu patusi recubans sub tegmine fagi,

Item ecloga secunda, Tantum inter denses umbrosa cacumina fagos, Vt haec arbor opacitate sua pastorum carminibus delecta videatur. Ister J Varia, esu Seruius, vel εμιβομα ut antea in illo versu,

viternis dicetis,amant alterna Camoena.

CertetJ Idyllio quinto,

LentuJ emendatur cauillatio contraria parium coli tione ad laudem Mopsi. SaliuncaJ Celticum nardum nascitur in Liguria: alpibus , fatisica patrio nomine appellatum, prouenitque in Istria, & exigue fruticat, α cum radicibus in manuales fasciculos componitur, ait Dioscorides, libri primi capite septimo. Sed tuJ reuocatio contentiunculae, deinceps ἐπι Myo sequitur, id est funebre carmen nondum humato corpore: Partes tres sunt, prima est ex adiuncto luctu matris, nympharum,boum,pecudum,leonum. CrudeliJ Alij Iulium C sarem hic accipiunt viginti tribus vulneribus confos.

,alij Flaccum Maronis fratrem, ut in Virgilij vita dictum est:de quo est illud, Tristia fata tui dum Ilis in Daphnide Flacci,

99쪽

V P. RAMI PRAELECT.

Docte Maro, rutrem diis immortalibus aequa s.

Alij Quintilium cognatum Virgith, de quo Horatius Odarum primo, Ode vicesima quarta: Nulli flebilior quam tibi Hirgili: At res simpliciter intelligi potest,ficti nempe argume-ti,cum Theocriti imitatio appareat. Vos J Ratio est e testimonio hyberbolico, t paulo post erit, - Montcsique feri diluaeque loquuntur Talis locus longὸ amplissimus Idyllio decimo nono in epitaphio Bionis:

Lamentationes suspirate saltus . Dorica agra, Et flumina flete suauem Biona,

Nunc plantae mihi lugete, m nemora nunc vlulate. Et totus locus vi cesimo tertio Idyllio. Tale est epitaphium Adonidis. citque deosJ sic Aeneidos tertio, Quem non incusui amens hominumque deiὶmque. NonnulliJ Tale est in Iulio Caesare apud Suetonium capite octogesimo primo: Proximis diebus equorum greges quos in traiiciendo Rubicone flumine consecrarat, ac vagos sine custode dimiserat, comperit pertina cissime tabulo abstinere, ubertimque fiere: Locus autem est e primo Idyllio Theocriti,

Illum quidem Thoes,illam lupi 'ulularunt, Illam eblua leo restetiit mortuum.

Et Idyllio decimo nono,

Montes autem sunt muri,σ boues apud tauros Errantes

100쪽

IN BUCOL. VIRGILII. V D

Errantes lumentantur non volunt pasci.

PanosJ Actiue sumitur, sicut ecloga septima, Cum primumpasti repetenti Iepia tauri, cum prius passive lumptum sit, lorem depasta sabG- ecloga prima. DaphnisJ Secunda pars de factis, quae seruius putat ad Iulium C sarem pertinere,quia Bacchanalia primus

Romam transtulit: at cotra mox intelligetur de Bacchanalibus. Curru J pro, Currui,& veteres sepe quartae declinationis eiusmodi nomina per u in dativo dicebant, Vt ait Gellius libri quarti capite decimosexto:& sic Vi gilius sexto Aeneidos, -TEque sectu nesubstriae nosiro. M 9. Venatu inuigilantpueri, pro aspectui, & venatuir Sic apud eundem poetam,sinu, portu, concubitu, metu leges: hic autem ex adiunctis periphrasis Dionysiacorii, seu Liberalium & Bacchanalium: Bacchus enim tigribus vehebatur,& Bacchantes saltabant,Thyasos & p pinis intertextis hastas gerebant. Tbases J Thyasus est conuiuium e symbolis sinpulorum,item pompa & ch

rea Dionysiacarnunc θυMummost, coetus in honorem Liaberi patris. De Bacchanalibus Blodus de Roma trium-ζhante secundo libro ita scribit : & Bacchanalia Litaero patri Baccho dicata, temporis longitudine per autumnu Saturnalibus paria maiore luxu celebrata sunt: Nudi enim viri cum nudatis omnia membra mulieribus, matronis, viduis & virginibus ad sacra conueniebant: quae non nisi noctiurna erant: caput omnes pariter femoraliaque pampinis & uuarum racemis cineri:

alios item uuarum racemos manu tenebant, & tumulutuario inuicem commixti coetu,in sublime saltantes,variaque gesticulatione brachia, ceruicem, caputque mouentes, carmen Baccho inconditum decantabant: nec prius erat saltationis modus , quam defatigati & toto corpore vacillantes,partim resupinarentur proximiotibus inhaerentes, partim in pauimentum phanatici ametesque procumberent, ut recte senserit Marcus Varro

SEARCH

MENU NAVIGATION