장음표시 사용
41쪽
Aquilata a Polupo de tracta i nis
labore consecisse,atq: oppressissh. & quod quidem admirationem habet , in terra piscem Eexpiscatos, huiusq; bclluae propriam vetcratoriam nobis Oileiadilla. Non mimis admiratione digna sunt, aliae se audiui illa, tostatur Petrus B rchorius lias vcibis. Ego etiam semel, inquit, audiui narrari quod piscatores in mari Prouinciae in littor super carbones Ι ocustas decoqui potuerat,& cum circa ignem dormirent, cccc vnns Polypus odore L custae tractiis domari cxit, de ad igia in Vmiens , qui cum pede Locusta in accipere volem sed calorem ignis timens ad mare redijt,dcquandam tunicam quain loco caput ij habet super caput, aqua implens, toties eundo & rodeundo supcr ignem proiecit, qui ipsum extinxit, S: sic Locustam accipiens secum ad inare detulillat, nisi unus de pi Icatoribus qui hoc videbat, ipsum accepisset. & loco Locustae super carbonus comedendum posui si et . Idem quoq; Bcrchorius narrat, scd ex aliorum rotatu, Polypum se quandoque mortuum fingore, ut tempus expectet oportunum qiui effugerem sit. Audiui, inquit, quod semel in quadam Prouinciae villa, Polypus qui vidcbatur mortuus, sui temptus i quodam, e ius v Yor ipsum in pelui cum aqua plancns decoquendum, cum aliquantulum diuertisset. iion,isuenit inpetui quae undiq; cum qua rons nec inueniens, tandem sursum respexit, de supcr trabem domus polypu vidit, qui senti 'ns calorem aquae, pcr catena qua pelvis,m- Fdebat ursum asccnderat, unde ipsum decoquendum retraxit. Postremo aquilam, a qua raptus crat, Polypum in mare detraxisse suisq; implicasse cirris narrat'Aelianus his ver- bis: cu n in saxum non admodum e mari eminens Polypus aliquando correpens ascendisse tibiq; explicatis brachii 1 summa cum voluptate quod frigida teinpestas esset, a tepore iasolis calesceret: neque lane te in saxi colorem vertisset, quod quidem ipsum cum ad de li- nandas, ita in magis ad moliendas piscibus insidias facere selet: aquila acris & acuta in vi- dendo, praedam. non quidem sibi futuram holaam, paratam de promptam sibi & suis pullis operi picue ccmens, quanto potuit maximo alarum impetu in Polypum insiluit : sed de pi- icis hie circumplicantibus aquilam dc portinaciter adhaerescentibus cirris, in profundum iad traxit, hostem capitalissimum, sit nul de intersecu. quae quidem lupus hians ut est in pro. ii ei bio idani spe illusa, deinde in mari mortua fluitabat. Hactenus AElianus. ω
C ' M in terram excurrit Polypus. de laxa amplectitur, indicium est venti iam Iam prorupturi, ut tradit ' Plutarchus,caussamq; putat esse carnis molliciem. nuditalem, ac tenuitatem, qua frigus dissiculter serre potest.
R Ο E R BII specie dicebantur olim homines stolidi stupidi ita, vel
rapaces di uncis unguibus Polypi. Siquidem, inquit prouerbiorum a ior ob eam caussam Polypo stultitiam tribuunt,quod ad manum captantis vltro mouetur: nec aliter capitur, nisi quod non cedat. Adscribitur autem rapacitas, tenacitas si quod quidquid brachioru flagellis nactus fuerit, suetu trahat ac retineat. ' Plautus: Esto istos noui Polypos, em etsi re feteterint, tenent Nihil autem vetabit, quominus Polypos appellemus eos, qui semet in omnem habitum Hvertunt omnibus assentantes. Quapropter idem autor adagiorum, postquam explicassi t 'haec prouerbia, si ire stera tuti Extar, inquit, a pird s,taecos adagium. in hunc ordisncm rcfercndum, Poster mentem vim 1. quo iubemur pro tempore alios atq; alios m rc . alium atq; alium vultum sumere. Adagium natum apiscis huius ingenio, de quo m minit Plinius: item Lucianus alicubi, scribuntque colorem imitare maxime in metu dce.
Proverbium sumptu in est ex Thmani de cuiuis distichon pauiri superius inter alios eiu dem sententiae versu, recitaui nus , ad quos de hi h Sophoclis quin, relatendi.
42쪽
Α Hane doctrinam nobis plurimis grauissimis sententijs inculcauit Pindarus: ut ubi laudat
τέροια μέρει, ἔκαον lin Q o P βμπευ coine. id eli, inter pueros teneros pure, intcr vi ros vir. Tertia inter seniores pars, qilodq; ut habemus mortale genus. Eodcin quoq; titulo quempiam in Pythiis laudat: Tὐ γο re' μηλΘαών ε αξαι is im παΘ , ό uase oro ' Hym . τασαι, καρῶσαι Κυμ- . id est; Tu enim & humaniter agere nosti.& assectum sumere , tempori congruentem.& rursum eodem opere . K ne γαρ ιν πασὶ νεος, ε δ' βγυλαῖe Mym A. 0 h. id eli. Nam ille inter pueros iuuenis, in consiliis vero senex. Et itcrum τ codem in1m. 1. opere: λοῦν μη φιλ ν, ποrὶ δἰ εχ δε α in δε εο ν λυκοιο δAM-: hoc est, Amicum contingat amare; Caetcrum aduersus inimicum tanquam inimicus, lupi more incurram, siue insidiabor . In hanc quoq; sen tentiam multa diximus supra inter Hier glyphica. Nihil itaq; vetat in notandis viiijs usum adagii latius trahere, nempe in homines versatili ingenio praeditos:qui talem ubiq; personam in vut,quales sunt ij, cum qui-B bus contingit agere. Genus hoc hominum eleganter quoq; descripsit' Plautus. μει mechi
Huc est reserendum Πολυο δορ ιιιοι ru Polypi similitudo. Suidas enim & Varrinus ad eos spectare aiunt, an hoc prouerbium. aut se cuiuis accommodant. Sed illud Alcaei
non in versipellem & astutum hominem . sed in stolidum conuenit teste Eustathio. He- re. osiodus amigmaticias explicauit paupertatem, quando inquit, dies.
- Λ σξη δ' πήχυιυ πόδα χωρι m die Nesie deprendant tuopem mala tempora bruma. Aty pedem premere incipias manus arida crassum.
C Sic etiam signi nouit egestatem.quum canit:
' ando pedes edit irae siuos is νι cares csse. Exossem vocat Polypum, quod pcdibus careat. Hic autem creditur. vii dictum est, sua brachia rodere in cibi penuria. Huc reser illud Alcaei apud Athenςum. Lb. .
Edo me imum, ut Pol tus. Item aliud quod Hesychius,suidas & Varinus prouerbi; loco reserunt in pauperem: MDE U πολυποδος ἀυτὰς ἰαυτον καπυαγὼν. InPar Post dis Vstes iesum correrin . Πολοτο- κεφαλη, Pol ρι caput: in hominem varium dicitur,&in quo pariter,& vitiaquς- Polypi ei. dam di virtutes inuenias,cuiusmodi Catilinam describit Salustius.Competit & in rem, ex put . qua non parum commoditatis capere queas: sed quae eadem nonnullis incommodis noceat. Allogoria deductit ex eius piscis capite.quod. vi supra diximus, exi Plutarcho, sua se εν uissimum esu est & esculentum, caeterum turbulentia lomnia, occursantibus miris reruin ρ 'D imaginibus excitat : unde eius esum interdicebant ijs , qui superstitiose cuperent exinsomniis prςscire futura,quemadmodum & labarum uti oem 'autor tradit. Proinde poe- g. sympaticen Polypi caput vocat, in qua permulta scitu iucunda sunt, tum frugistra, sed etiam silini, nonnulla quae caueas. Resertur hoc prouerbium intesre ab codem 'autore hoc versu. Poetica PoΠουλυ ποδος κ Maλη Hyp κακὰν ενδ' 4M e δε lypi caput. In Pol i captu inest o maliam, iri or bonum ' Lib de a. Caeterum quod eius caeut tristia insomnia excitet ac moueat, superstitiosum putat' Ca danus, cum tamen P alibi huius rei rationem tradat: nimirum quod durum concoctu sit, is atro': vapores mittat non secus accepa, sed longe validi M. Lib. io.de ΔIς esita κληγδιρ πουλ σουe mu δμος, id cst, subtius. 3isseptem plagis Pol pus percessus: dici selitum,ubi quis multo tandem malo iactus est emendatior. quemadmodum accidit indomitis adolescentibus, qui plurimorum experientia malorum tandem cicuramur. Conueniet
43쪽
Conueniet & in eos qui duriore ingenio praediti. non nisi grauibus supplicijs corrigus atur. Aiunt Polypum piscem captum diu multumq; tundi caediq; solere, quo mitior fiat,& ad usum accommodatior, autor Zenodotus. meminit & huius prouerbi, Suidas & interpretatur rων xολασinit αξίων, in eos qui castigatione digni sunt; quoniam Polypus s. . in , ' cas,tiis multis ictibus olliri solet.Πολυπού- ἰκανο-Poisorum Meaωmbe, apud Ariast taphatiem in Acharnensibus nominatur, ad splendorem conuiuii, aut insignem edacitatem indicandum, ut meminit autor adagiorum in ptouerbio, λαώanoboam. Anaxandriiades quoq; apud Athenaeum in Cotys Thracum regis conuiui, descriptione πιλ-jδ- ἐκ-μαω nominat.
U M o S inuenio antiquissimos clim a Syracusanis, tum a Tarentini se cusos cum Polypi icone, apud Hubertum GoltZiuin antiquarum rerum scientia praeclarum. Syracusanorum duo sunt,aereum unum,alterum au- Freum . Utrumq; ab uno latere Polypi imaginem elegantissime repraesentat solam, aereum ab altera parte faciem mulichrem velatam cum inscriptione Σ Υ P A. Aureum vero eandem quidem faciem habet, sed alio modo velatam,& a ceruice siue posteriori collo pNterea piscem ab anteriori legitur Σ Υ-PA KO ΣΙΩ N. Golmus arbitratur faciem eme Arethusae . Cui ut non reclamem, ita quoq; eius vcrba ascribam . Arethusa aquas habuit crallas salsioresque & proinde potui insuaues, plenissimas tamen pisciuin , quos quod Diamae sacri essent,religio erat violare. atque hinc varia numismata cum Arethusae capite piscibus circundato inter Syracusana spectari verisimile est. Totidem nummos excudere Tarentini. sed utrumq; aereum. Primum aduerso latere Neptunum habet delphino insidentem. Dextra tridentem suum g stat, sinistra Polypum amplectitur . Supra delphini ceruicem pectinis marini etiam icon est.a ceruice vero Neptuni scriptum est T A P A Σ. Ab alio numi latere icon est Tritonis dextra buccinam marinam continentis. Seamno insidet, & imum pedem alio scamno uinplicat, seipionique sub axillis detento incumbit. A tergore eaedem litterae leguntur. Alter nummus plane eodem modo Neptunum habet pisci insidentem, & Polypum am- Gplexantem, sed Pecten deest. Huius vero insigitis icon ab alio latere nummi expressa est
N epigrammatum Graecorum libris quos lector adire poterit, tria extat cpigrammata; unum quidem Antipatri Thettali, super Polypo qui complexu suo aquilam aqua raptus erat, ciditialterum Antiphili Birant ij de Phaedone piscatore. qtu cum cepisset Polypum, eundem proiecit in terram, &per eundem copii leporem admirabili casu: tertium Isidori oti, quod superiori sinisse est, nisi quod in hoc epigrammate, Gyrrichus Polypum capio sua opera lepore. iterum in aquam dimiserit. Gratior igitur fuit Cynici iis Phaedone, tui sublato lepore pisccm dimisit liberu, ille alter utrunq; abstulit.
J Eeto: la dictus Phoeillidi, qu5d prope petras versetur, aut quδdeas Is eontigerit firmiter teneat, unde& ara αlae ab Inone apud Athencum v : catur. A mutando colorem Aristoteli, quamquam ali, quidem leganti item πολύχροος alias inολυ in λορὶ Theognidi. AH σsue exossis epitheton cst. iuanquam apud Hesiodum pro Polypo sumatur. Σκολιαν, quod ego non tortuosum aut inflexum sed versutum exponerem, sicut ob tim rem innatum δῶλι,,&a rependo οπιῶ is, & ν μυ oωAd amoris impetu laneuidum,vocat Oppianus. Crinali corpore segnem Ouidius, dolosum Iulius Criar Scaliger, Suora pater ob venandi, ac pisciculos capiendi versutiam, cautum.
44쪽
NTER qu stiones naturales eiusmodi problema proposuit Plutarchus, i Cur colorem mutet Polypus Θ idq; sed italuit An, inquit, ut The phrastus scribit. quia natura timidum est animal, ideo perturbatus una AE cum spiritu etiam colyrem mutat' ideo quoq; dictum est:
.. Quodsi hoe ad mutationem lassicit. non ad id etiam quod omnes colo- ,, res refert. Sic enim colorem mutat Polypus , ut eum similem faciat cuiusuis saxi colori . ad quod accedit. Hinc illud Pindari. i
Cui subii u semper fis similis lapissi. δε Atq; hoe versutia, Se calliditate praestantes aiunt studio habere, ut fallendi eos gratia quibuscum agunt, semper Polypum mnulentur. Aut censent eum cute tanquam veste uti.
ita facile eam ubi vult exuendo atq: induendo. Quid si Polypus huic affectioni princi' pium metu suo suppeditat, ciuiae propriae in alijs sunt. Cogita enim quod Empedo-- cies dixit:
Hoc mori; rebus d sexui omnibus ise. , Non enim animalia modo & tirpes, de terra. & mare, sed etiam lapides a se continenter dimittunt multos defluxus, & ars at'. etiam ferrum . Nam corrumpuntur omnia,&cient:
quia semper aliquid defluit, de tractiones aut insultationes sapiu't defiuxibus, alij com- ' plexus eorum alij ictus, alij impulsiones quasdam, de circuitiones supponcntes: maximρ -
, autem saxorum marinorum quando mari ea asperguntur, ac refrigerantur, aiunt assiduo , quaedam abradi multa ac tenuia ramenta: quae non accidant ad alia corpora, sed dilaban- tur ob meatuum densitatem , vel excidant per rariores . POlypi autem caro, quod aspe-C ctus ipse posset iudicare, est cauernosa& meatuum plena, dc fluxuumq; capax . Is ergo, quando sibi timet, mutato spiritu sese mutans, tanquam constritagit corru contrahitq;. -& aliquamdiu intra se contrahit exceptos vicinos defluxus. Quippe asperitas una cum V m stlitie flagella exhibens particulis quae offeruntur, & non dissipantur, scd congregan- tur, cum: desunt hae quaestim . Argumentum caussae permagnum est quod neq; Polypps quarum uis imitatur rerum colorem quibus appropinqu3t, neque chamat Ieon alba ruin; sed uterq; ijs tantum adsimilatur,quarum defluxibus meatus proportione habeat respon- dentes . Haec ' Plutarchus, qui & alibi eandem quaestionem re lenς, mutationis in Poly- . 'o pocausam diuersam esse tradit ab ea quam quae est in Chamaeleonte . Sane etiam Cha-- maeleon, inquit, mutatur: non ut moliatur aliquid, aut sese occultet: sed ob metum itari vertitur, natura meticulosus: di id mutationis consequitur, ut ait Theophrastus ob spiri- tus multitudinem . parum enim abest quin totum cius corpus pulmone impicatur , quo is indicatur ipsum spirituum plenum, & mutatu sacilem ese. At Polypi mutatio non estis animae affectio. sed actis quaedam. Mutat eni in se dedita opera, hac arte fugiens quae timet, di apprehendens quibus alituri decipiendo capiens non fugientia, & euitans praetem
D qesentia Pselli egredij doctissimiq: Philosophi Phusicarum quaestionum solutiones c
peiulios e apud me manu scriptae extant iampridem ab utriu': linguae doctissimo viro Imhanne i terio Gallo in Latinum sermonem versae, in quibus cadem soluitur quaestio hisis verbis. Cur colorem mutat Polypus ad quoscunqtie lapides accesserit ρ timidum valde δε est illud animalis genus, flati inii, ubi strepitum aliquem praesensit, aut se a piscatoribus is peti suspicatur, petrarum colorem quibus infidet, mutuatur. Videntur enim a corpor,bus omnibus, ab aere, i serro, a lapidibus emanare quῖdam radii: quibus admittendis cum sit idoneum Polypi corpus, eorum etiam colorem retinet. I acis cum timore illori asticitur, horret corpore atq; ita constringitur; ut quos de vicinis corporibus erumpentesis radios superficie admitti, pertinaciter etiam retineat. Sed intelligendum est neq; Poly- pum,nem Chan leonem colorem album unquam assumere,quia poros ad coloris istius. is sicin ad c terorum susceptionem commodos non habeant. Hactenus Psellus. Tres itaq; caussas mitalcriptorea antiqui tradere videntur huius immutationis, voluntariam, nat
45쪽
resem,neeessariam. Iuniariam,vicum inuid facit,ut PIutarchus.Naturalem,quod com spus Polypi sit porosum ac transparens, ut Plutarchus & Psellus. Necessariam, quod prae μ. metu id faciat, ut cum hominis etiam pro varia cordis concitatione hoc vel illo colore gena perfunduntur. Ex recentioribus Bellonius Polypum varijs se coloribus induere seri bi t. ob mollem eius pellem. quae facisse glubi potesticuius colorem nunc album, mox ru Ne - sum pinea liuidum, mox vari,s coloribus distinctum videas.Putat Cardanus pellem varer, T c. I. riam qua clari conteguntur,.contrahi atq; remitti in coloris mutatione. Sed uti nulla opi- 'HU4 Ω - nio vetustior, sic nata melior mihi visa est quam ea quam scribit Theophrastus ς praeceptoris sui mentem secutus,qui scribit Polypos habere atramentum supra apies mutim p stum,hoc effundere,coloremq; mutare per metum. Vnde Plinius colorem, inquit,mutat ad similitudinem Ioci, maxime in metu . Sed haec sola caussa mutationis esse non potest. mutat enim quandoq; colorem,cum in nullo est metu piscium capiendorum gratia,ut d
NTIQUO RV M mense appositos suisse Polypos, testis est Mnesimachus in Hippotropho apud ' Athenaeum,ubi ad caenam inter alia haec etiaapparat quillam,nimirum, LOliginem, Passerem, Dracaenam .Polypum. Et sane eius caput iuauissimi saporis fuisse perhibetur. Apud veteres quinto a nato infante die, antequam nomina imponerentur,quod fiebat decimo die, amphidromia agetatur teste Coelio Rhodigino, qua manus cxpurgabant,quae obstetricis munere erant periunctae, cursuq; ad forum serebatur puer,mittebanturq; a propinquis Polypodes & Sepiae. Polypos centu in nuptiali conuiuio Sphi-eratis,qui Cotys regis Thracum filiam ducebat, suisse scribit apud h Athenaeum Alexam drides in Protes lao. Ab Aristotele praestatissimi esse perhibentur qui praegnantes sunt. deterrimi qui ouis incubant. Archestratus apud Athenaeum in Thuso& Caria Polypos optimos esse, Corcirae vero magno & multos . hi Iaudantur ab Ennio in fragmento Pha-gesiorum hoc versu: Pol)ρas Corerra, alaaria pinguia Aterea. GAutore Galeno durae carnis sunt, & ad concoquendum dissicilis. Si tamen concoquatur alimentum non paucum corpori exhibere, caeterum succi crudi plurimum gignere. Quae quidem omnia etsi Galeno ibidem teste, Mollibus omnibus communia sint,in Polypis tamen efficatiora existunt,ut usus quotidianus demonstrat,& veterum exempla, atqi etiam. Paulus Aegineta edocet. Mollia inquit, utpote Polypi,Sepiae,Loligines,dura & conc Etu contumacia sunt, praecipue Polypi. Diphilus ait apud Athenaeum Polypum durum esse & eoncoctu dissicilem; maiorem autem magis nutrire, humefacere ventrem si abunde Velixetur,& stomachum roborare. Athenaeus refert Machonem comicum scribere Philoxenum Cythereum dithramborum poetam atq; helluonem Polypum bicubitalem Syracus seinisse, totumq; cxcepto capite comedisse, ob idq; in aegritudinem mortemq; incidiLD. Machonis autem versus cum a quopiam tranatatos repererim, hic subijciam:
Egregium ver. aiunt Philoxenum,
Gulonem . nam duorum cubitorum Polypum
S)racusiti aliquando ipsum emisse. I IEt praeparatum comedisse tuum , .
Praeter caput Vrmant. Captas autem erudita eri menter agrotare caepti . Tam messitas quidam
Ingressus ad eum, ut magno malo Eum ρresum vidit. Si DH qvid ait, Non um es dispositum. celeriso dispone '
Philoxene. Hora enim septima morseris,
46쪽
mu mihi quisquis es retictum, rastri. A Diogenem Cynicum est Plutarchus minime igne vium filisse, sed Polypum eradum is deglutientem dixisse tantum, pro vobis 6 ciues aveo periculum. Idem rursus testatur g aliis M. improbans condimenta, α cocturam earnium . Diogenes vero crudum Polypumis vorare sustinuit, ut amoliretur e se monem , qua ignis obsonia conficit: & sacerdotibus is multisq; alijs circumstantibus i caput pallio Nuns, Polypum ori admouens. Pm vobis. - inquit, ego me periculo obijcio. P clarum me hercule periculum scilicet, ut Polypia B das pro Thebanorum, Aristogiton pro Atheniensium libertate, ita Philosophus aduersus is erudum Polypum Meertauit. Sed cum eum mortum esse scribat apud Athenarum S tades boe versu.
Amentes erimus, si ipsum imitari velimus omni praeparatione posthabita. Quare si edemdus est. Matione aut elixatione opus habet, ut tuto corpus nutriat, idq; more veterum. quibus hos duos praeparationis modos in usu fuisse , posteaquam multis plagis esset co rusus hic piscis, & emollitus, scriptum reperio. Apud Archestratum in Sirenensibus h e legere est versus. λ μ flatim diluenti. amanis fis a- -
1ν μαά,ν coqui scripsit Antiphanes apud Athenaeum in Euthidico.
pastinis autem Hesychio sunt aena, patellae: qui si lis peculiare esse hoc vocabulum addit . quapropter in hoc versu pro βοναπιπι legendum βατ υσι. vii quoque legisse videtur Dalechampius . Utrum autem elixi meliores sint assis, docet Athenaeus ., his verbis ἐν Polypi meliores fiunt si elixentur. Succos enim malos habent ut manifestum fit dum lauantur, nam in lotione malos succos dimittunt quos elixatio ex came euocat. Nam ex molli igne, atque humido abluunmr quodammodo: in assatis vero succus exi eatur. Praeterea cum dura sit eorum caro, iure sic coqui expostulat. Plato comicus e nae
Philoxeni Leucadii mentionem faciens . eandem dissicultatem hisce lepidis vertara dissoluit
Nam pro sinuosa cirrus transferre debebant, ita ut sit sensus, Polypi citrum si mo sit ea. plus tempore, meliorem esse assum quam elixum, si sit magnus: sin vero duo elixi ; hos assis esse meliores. Nam πλειm pro πλέη quandoque sumitur. Et quamuis Arch stratus in sςminino genere Polypum efferat, tamen non video quis sit sensiis. Polypus sinuosa repugnat etiam in Graeco re u vocula miram Ae , quae est genitivi casus, qui a nullo alio, quam dira m regi potes .Elixi autem hodie comeduntur a nautis frequentias& piseatoribus. qui antequam elixent. sere per horam eos ligno contundunt,aut ad lapitidem atterunt . Sic enim fibrusae camis duritie stacta multo facilius concoquitur.
47쪽
L. de Mat. malles. Ad mulie-bies asse estus .
Idem veteres quoque factitare solent. v dictum estinuim v δυων hie verbis in- T
Dero haec traduntur, teste Plinio,*uriam ex sese emittae, di ideo madebere addi incoquendo: secari arundine: serro enim infici, vitium; trahere natura desistente. Si elixu-tur aqua cum atramento suo, melior oritu clixatur alioquin oleo, iam buah. rois atque pipere addito. Platina coetum cusυμ pere.& lascrς condit. Apicius vero pipere. liginstico, liquamine . lasere, ci duuιbiete. Ao:eruntur Venetia. ex lilyrico, & Dalmatia sala inueterati. t nu . Dia iri . i. i
ANGUINEM fieri Niprilegunt alii piscium cibo putant, inquit Pli.
nius; sisti Polypo tuto illatim:.Marcellus Ein pyricus allatum tormioosis in cibo prodesse tradit Κiranides nephritieis,& lapillos iningetibus dat e v, Fno veteri in balneo nul rem uel uaccum gluunosum. vul, vi ipsius verbis utar, marcedinci a quae cxit a Pulypo in novam ollam vivo immisso, mox ebullito, aut cli aio. Polypi maripi cinis satis copio e adiscitur iamedicamenti ex hircino sanguine plurimo coniceii compositione quada' apud Marcell lina Ein pyricum aduersus calculos renunt Tatianis commendatur etiam ut quidam ex Plinio medico citant. Idem & cardi/cis conscire eundem aibi iratus est . Ad Polypos narium hoc remedium certum scribit Nisolaus Myrepsus: Polypum, inquit, marinum in clibano cum lignis oleae, donec in citrerem vertamur urito,& sumpta deco uncia una, admisce illi chalcanthi unciam semis:& per arundinem insufflato naribus. A pituita maxime in aquam intercutem fit transitus; i hac qui curabilis est, obsonium edat Polypos coctos in vino nigro austero, ut monet, 1 lippocrates; qui sane plurima, & saluberrina remedia seminarum morbis ex Polypis prρ scribit, ut ad aquam intercutem uteri. ad ut ri coxam decurrentem, in purgatione, inquit Mercurialem & Polypos edat. Et rursus aliabi. si uterus ad coxam auersus fuerit, I Olbidia sunt haec genera paruorum Polyporum de Polypodia in vino, & oleo cocta edat . Et iterum η alibi: Si, inquit, in lumbos uteri a incubuerint, suffocatio ucro caput non contis rit, mulicr Polypos coctos cdat, & vinum nigrum odoratum meracum quam plurimum bibat. Et alibi eodem opere. Polypi ac Sopiolae super prunis tostae, puerperij purgamenta a partu purgant. Et libro alio, puerpera edat Polypos & Locustas & puciculos,ut melius purgetur. Ad mense. ciendos pluries eis utitur. Mulier, inquit, cui stomachus uteri non rcetus suerit, sed vel retro uci in latus au rsus, vel in se contractus. Vnde inensis non recte proiluunt, nec concipit, edat catulos pingues percoctos, & Polypum in vino dulcissimo coctum: Ac alio rurius in loco, mulier inquit,cui uterus molliri & purgari debet, Polypum plasis mollitum edat. Item, si metissos constituto tempore non fiant, post estera remedia Polypum vino albo suffocatum edendum dato, & vinum bibendum. Mulier quae aliquando praegnans fuit, & postea steril scit, interim dum curatur, edat catulos coelos 3c Polypum in vino dulci coctum. Polypos paruos atque assatos super prunas ad concipiendum merito dedisse Hippocratem seriabit Cardanus: quoniam Polypus facile concipiat & ferat nerueaque sit substantia, & durae digestionis . Qui in Venerea palestra debiles sunt . Polypos edant moinente Aetio . Diphilus& PauIus Aegineta cos plurimum alere aisrmant, & libidinem maximE irrit, ure. Diocles apud Athenaeum ait Polypodcs maxime intcr Mollia ad venercm conferre. Eandein utilitatem eis adscribit Alexis in Pamphila.
Et eriarchus apud F Athenaum Polypi ad stimulandam Venerem facultatem declarat his vcrsbus, quos cum plusculi sunt a saccho Dalechampio Latinos factos citabo.
is rimas i reanda dominertim insonunis. La faciata ἰ eam subuenιι Atisor svidam: Pelopidaram Sterilis
48쪽
A Sterilis domus est ure ὸ profundo remicem exerem,
Adseruntur, inquit h Iouius, venetias ex Illyrici Dalmatiaeq; ora sale inueterati: quorum hLi. depi . aceptabula & extremitates cirrorum senibus ad parandam sobolem expetuntur. Cur ve- RE .ro Venerem stimulent, iam dicendum, Causam putat Mnesitheus , quod durae sint carnis Cux Vς ae fiat uosi, Iouius quia salsum succum contineant, caeterum ego non tam propter allatas si rationes,quam propter seminis copiam,quam generant, si probe elixentur, & concoquan tur. libiditiem excitare affirmem. Nam bulbi, cicer, fabae, Polypodes,conus, inter edulia multi seminis recensentur Galeno. . 'NI.
I SCATORES. teste Aristotele, Polypos assatos,non nisi nidoris caus- ' Himπ. . . ' lanasiis inditos dimitti actuerant. Hinc 'Plinius: Exporrigunt enim m. 'M lypiὶ se resupinati, mire omnibus marinis expetentibus odorem quoq; eo L y ς-3 tum, qua de caussa nassis illinuntur. Et rursus: Conueniunt pisces ex alto Distat etia ad quosdam odores, ut Sepiam ustam & Polypum , quae ideo conijciun,, turinnatas. Autor quoque de natura rerum Polypum assum in hamum inseri scribit, ad deeipiendos pisces quod tamen Aristoteles tantum de Sepijs tradit.' Oppianus docens ' L 1. m. Cantharum capiendi modum, ait eum nassa capi circumtexta undique ligustri virgis & si . sparti vimine, ita ut se capaci ore venter in latum porrigat, tunc inquit nauar
Et, alio in opere docens,quomodo eapiantur Pantherae; catulum vinctis genitalibus ante LOVG. seueam suspendi ad arborem iubet, atque eius clamore audito in praedam sic rapi Pan-
EST A TUR Aelianus Polypum mordere violentius quam, sepiamr mi- H.Hallent. nus tamen suo morsu veneni infligere. Hinc ' Oppianus Lippio interprete . Obvia Ma tensi liais πει sepia mors. .
49쪽
DE CRTERIS POLYPI GENERIBUS. β
LIQUO Τ Polyporum generis reperio nomina .Que quatum apud
alios videre mihi licuit,etiam hic nominabo, veniam a beneuolo I ctore postulans,si non satis ea explicauero, na oed ipO potius quati doctore eget,cum obscurissime de his Grammatici Lr pleriyt. UZPnam cum os mulo eandem esse, Pollux, & Hesychius autores sunt: quibus eruditi liodie astipulamur. Athameus modo distinguit,m do easdem facit. Distinxit tame Zoographus aliqua ex paric,quomanon rerum tantum rationem habere sollat, sed etiam nominum, ut FGrammaticis, qui quandoq: dubitare solent .nuin nomina diuersa, eadcin significare posse iit, satisfaciat. Quare .& Eledonam separauit: quamuis eam Rondeletius, contia Aristotelis sententiam, obseruationibus suis fretus, ab OZaena,& Osmylo non distinxerit. Nos quoque quamuis distinguamus, tamen de omnibus simul reliquis testa non inclusis
hoc capite agemus, exiguam admodum corum putantes esse diffcrentiam. Athameus ex
Aristotese, & Speusippo Polyporum genera enumcra . 'λει, in. πολυ-ms, Ramet M . Eledono . o σμυ- . Sed ut ab Eledona incipiam. annotandum est Eic apud Atlaς neum , cum aspiratione,alibi sine ea scribi, ut ubi habet ἐλe . intor pis es alios,& apud Hesychium. λ δών, est ὀ πολι Ουr. Gyllius, Mailarius. V Oimnus aspirationem seruant: quanquam Grammatici ε ante λ attenuari docent, neq; cxcipiunt Elcdonam, etiam ii hoc nomen ἀποτον ελων, id est a comprehendendo compositum videri possit: unde ελώaici seria deria uatum , inquit Zoographus, quod vinculum significat; spiritu tamen tu nui in Gi a corum lex icis scribitur. unde Suidas Eledonem vocari putat, ἀπὸ του ναυνί- qut dipsa seipsam rodat. hunc quoq; sequitur Coelius Rhodiginus. Sed cum auetores non Elcdonam priuatim, sed Polypum simpliciter id facere testentur, mihi non vidctur rani nominis ra- Gtionem conuenire, sed primam potius quam dedit Zoographus. Δενδιλη apud Hesychiude Varrinum. ς μυ vi time ri si d pro μυλ e lcgendum forte ait Zoographus οἰ- ne, vel O Odae. Gillius Helidonam hodicinis i , racis Haii dona in corrupto vocabulci δαμυMt efferri scribit. Osmylum cum Eledone male confundit Rondeletius. Oσμυωρ pat Dronum semper scribendum putat Zoographus, sicqi scribicin oppiam, Aelia. a.& lo. Tete ais libris, quamuis apud Athenaeum, & in ali squibusdam tibiis inscitia liberariorumpi paroxytonum scribatur. Ο ολί- sceminino genere dixit A hcnadius quando inquit. Aristoteles in opere de animalibus Mollia esse dicit πολυ Muae, ostiυλλ. ελιων. Hesy 'φ' chius ὀσμυη forte deprauatum habet pro ὀσμύλ- Apud ' Pollucem inuenio ο'σμυλώδια citatem haec verba Aristophanis. T et αυον ἐς ra' u r υβ ν ὀσμυλιδια. tia διασεπέδια. Recitat Athenatus eadem e tabula Danaidum. Non tamen Osmytidia sed Os mPlia quatuor syllabis legit quod magis Zoographo placet. V Vottonumq; male transtulis. se ex hoc loco putat, osmyliam, maenulas, Si piolanae venari. Hc sychius. & Vari inus G σμυλια e Polyporum genere esse scribunt. Athenaeus inquit, mona. όσμύδ ' Θυ ροι thoc est T hyrii OZa nam piscem vocant, quem Graeci os mylium. Quapropter apud PM- ue e lucem ubi scribitur Oσuυλέα mauult legete Zoographus Omυλia: .ut O idem cum praedicto, quam Aristoteles Γ λιν, & λιναν , videtur appothis Ic. Gaaa. ὀ πινεολμαμα otalem conuertit. Dicitur autem ὀbina. ῆ λις ἐσμυM , i graui capitis odore. cnim olere, &sstere significat. Hinc etiam Graeci teste Gillio hodierni Moschiten vocant, Massilienses Muscum. Nam ait Gillius Poly porum ali um tetram odoris sceditatem habere kalium Osmylum nomine benh olere, & nihil muLosius se sensisse tum, cum essc t mortuus, tum etiam cum vivus. Zoographo. ltondeletio, & Bollonio subscribo. qui Polyporum unam tantum speciem ab odore sumptam faciunt. eumq; alijs suavem esse, alijs tetrum ae
taue i. δε gravem. Psellus Polypum Moschytam nominat, Itali hodie Muscarolo praeli rtim Uen mia. tijs, Moscarolo, di Moscardino alibi, item Mugettino, ut scribit Robertus Constantinus. Muraio Genuensibus . Graeci hodie Gopos inquit Zoographus si bene memini. Idciri Germanicum eius nomen facit. Biseauultes. Nam bidem Germania Moschum odoramen
50쪽
A tum significat, hutiel vero Mollia omnia. Βολβγτιον, quae& βολhaena dicitur, nomine tantum ab Osmylo differre putat,quamuis A ibi neus diuertam speciem constituat ex Aristotele, similiter & --οδί-; Nam nullibi apud At istotelein hodie ills leguntur species, quς supra ex Athenaeo citauimus. Oσμ- Οσμυ λα inquit, H lychius. Nee alia sunt Bolbidi i Hippocrati dicta forma diminutiva. Galenus in ex egelivocum Hippocraticarum βαλβινια. inquit,va οὐ τω - - issam λια πιπσα πρει χώρα. γcis: δ' εὐι ribis, idest. Bolbitia a multis vocantur Bombylia. genus est paruorum Polyporum . ita ut aetate, non specie discue videantur. Etenim Epicha mus in Hibes nupiijs inquit. P Iti, sepia veσerandas Labdimu
H eent,n Epicharmus Bolbitin mare olere ait, unde diminutium ista tria, siue ut legitur apud Hippocratem. dicitur & Messarira apud Athenaeum.
IHIL vel parum saltem differunt quae diximus, Polypi genera quo ad
formam corporis, ab eo, quem primum descripstinus. Nam Eledone Eledono. unica tantii m acetabulorum ordine praedita est, & pedibus septenis, si fides sit Suidae, & Uarrino, qui haec ex Aeliano citant, cum tamen in ijs, quae extant, huius operibus nullibi quod sciam reperiatur. Pedum etiam prolixitate a caeteris diuersam esse scribit Aristoteles. Ozaena autem si- 'Miβε e. r. ue osmylus, siue Ozolis odore insignis duplici acetabulorum ordine praedita eslr a vulgari Polypet dissidet, quod ut testatur Bellonius, ad eius magnitudinem non exuberet; tenuibuique, & oblongis praeditus sit cirris: vel ut Rondeletius voluit, quod corpore litrotundiore, longioribus brachijs, odore moschi tum vivus, tum mortuus, &unico ac tabulorum ordine i quod postremum ad Eledonam referendum existimo. utriusque autem pictura, eadem est, hancque subijcere placuit. Pollux Osmyliam Pol, pi speciem e laseribit, quae inter caput, & cirros sistulam gerit, e qua tetrum cmittit Odi rem .
Polypi tertia speties Rondesetur Bolitaena sive Ozolis Bellonij.
D LITHMAs non alit Euripus teste Philosopho. Oraenam Aristote bes ninles Ozolin. & Bolitamam videtur appellasse, ea frequens Laconia, tap. 3 . quae regio nunc Laconiadicitur: dicta quod ea vox odorem illum ,riis oraue significat. haec Massarius. Hanc maxime sectantur Muraenae prς exteris Polyporum generibus, quemadmodum hisce verbis restatu 'Lke, Lius Polyporum generis Ozma,dicta a graui capitis odore,ob hoc maxi-Muretus eam consectantibus. Apud Pollucem legitur hac Menulas, sepioladi venari. .