장음표시 사용
71쪽
men desit, sepiola non assurdE vocabitur, non quod re genere sepiarum sit ed quod Ecorporis sorma Sepiae sit nilior sit pisciculus, quam Loliginibus vc t Polypis. Quod enim
Sepia non sit, ost dat pennarum magna disserentia; item quod sepio careat. Alterius esse generis a Loliginibus arguit corporis id a,quae in hoc lata est, in illis longa; tum quod .. gladiolo destitutus sit. Cum Polypis vero numerari non potest, cum Polypl omnes pro-- hoscidibus careant, ut antea ex Aristotele docuimus, hic vero duas habeat easq; longas . Haec Rondeletius,ex quo huius pisciculi partum pronam & supinam depinximus.
V)M non admodu inter te maiorae minor Lolim disserant,multa- τ
que a scriptoribus tradantur, quae utrique conueniant,necessariiun mihi visum est, utriusq; historiam hoc unico capite complecti. Tu .mi piaeter hune pilcem etiam est π πλα - τωδες, ut expo
nunt hic. 3 chius S Vari inus. Ad quae verba panificij. inquit Zom graphia ἰ .i ut placetς genu i sorte fuit instar Teuthidis in cirros quosdam dii, is uni. Nam Alexis citante Ai henaeo) in Emrko coquum X ponent m fuit,quonam pacto ex LoIigine placentae, siue libi,m ue tarciminis Ddi, iratim t. ita licet abscisiis pinnis, infarta pinguedine, dc aspersis recenti Dbusta desicaninibus a cimatis. Atq; id tarcimon πέμμα quoddam panificij genus m. telligit Zoographus) ab latrocle in artopoeico Teuthidem vocari Pamphilus reserti mihis Arcadiae ciuitas Stepliano & Pausaniae. in Lexico communi Graeeo scribitur esse no-I oliui te. nien ducis in A ullde, qui Palladem vulturata sertur. Loli iis cita Gazae Loligo maior v t- . catur) nomen maximi rethoris veI Oratoris, ad quem epistolam scribit Horatius Homeri poesim cxemplar verae virtutis continere; di in iliade quantum detrimenti animorum nostiorum pertui bationes adserant, in Odyssaea autem quod virius vescatad bene beateq; G
Y N O N Y M A ut distincte tractentur consula enim a plurimis auth
ribus conscripta sunt Loliginein in maiorem minoremque diuidemus. Maior itaq; T a Graecis nominatur, ut Aristotele dc Nicandro,G et a Loltu helo Latino nomine transtulit,ut a Loligine distingueret,quam TwΘίδa vocant.Legitur in vulgatis Aristotelis codicibus plaerunq; Τεν- Θο, barytonuni nouoxytonum, ut aduertit Zoographus; unde&geniis Hist.. O. tiuus pluralis τευΘοῦν ultimam syllabam circumflectit. cum tamen 'alibi paroxynunireperias τεύΘ-, a rccio singulari penanflexo TiMota sicut apud Athenaeum,Nicandrum ocius Sciroliastem quoq: scribitur. Qua de caussa Tindit acce tu in prima circumflexo sem ' -- 7 o per scripseriin. Loligo magna ea esLinquit ν Rondeletius,quain Calamar noliri vocam, a ' sep ' thecae sci iptoriae similitudine: sue quod in ea reperiantur, quae ad scribendum neccssaria
simi, vici liccratra metum&gladiolus,qui altera parte cultrum altera calamum siue pen- Hnam reicri, minime vero ossicula duo, ut quidam imprudenter contra αυτHI scripserae,
quorum alter cultri,altercalami loco sit. Robertus c onstantinus in supplimento linguae latia Motis pelij calamar vocari asserit. Prouinciales Iothona eorrupto vocabulo pro Teu- De Alna ilio vocant. Massilienses Tante. Romanis quoq; & Venctis Totena dici tectis est Bellon. οι ob δ. I aionenses, ut ait Rondelet. Cometa appellant Loliginem magnam,Cornishra paritam, quamquam utramq; vocem Robertus Constantinus Loligini minori adscribat. Iam vero 't g ',' i oligo minor T υΘh a Glecis no natur.Nota igitur vocabula haec Tευεις,& Twdit,spe ..., - λ cies significare diuersas:cum alia plςraq; piscium nomina in similes terminationes cxeu 4 Lb. is. tia,nili sexu differre soleatit.Sic Cantharus Se Cantharis piscis idem videtur V Vottono; hi it. similiter Cammarus, & Cammaris: Carabus &Carabis: Phycus,&Phym. Iam Iynonyma. tis .ij.ι, pro laqi 'amu . Calamaro di Calamato nomen Italis usitatuin est. Unde 4 Pierius Val ΑΙ . - . si nub pisczm atram myarium vocat. Gallis praesertim Santonibus Casseron dicitur. A nostris anquit Ron deletius,Glaugio, corrupta voce, opinor, ex gladiolo, quanquam
72쪽
A Moti pelienses nostri Calamar & Glauari saepe confundant. Robertus Constantinus V. Μonspelicti sibus Glangio corrupte sorte pro Glaugio dici scribit, item Rubelle & Cou-teau quod gladium siue cultrum sonat. Hibanis Calamar pescado. Sepias & Loligines,
testibus Ebero & Peucero, Germani una voce vocat Balcxfisch, ab humore atramento Ginili, quem habent loco sanguinis. Eum enim humorem Germani Balch appellant. Et Anglis Bath nigrum significat. Sed Adamus Leonicerus Sepiam priuatim lue alex fisch ainpellari scribit. od si generale nomen hoc ad Mollia faciamus, species sub eo contentas different ijs adiectis, Germanis nostris, inquit Zoographus ita interpretabimur: Lolim maior,ein glosser langer Balc sch. Lolim minor,ein Κleiner Langer Balcaefisch. Sepiaein breiter Balcxfisch. Polypus ein Bal fisch mit ein Κletnen teib. und lange fussen, da- rufferauch gaan Kan.Caeterum Loligine sinpliciter Germanis intefisch dici, tradit g No In Nom menclator, quod piscem atramentariu denotat, ut eius lingus perit me docuerunt. Belgis Seexalte, id est selis marina,vocari ide testatur. Putat Zoographus Loligine quoq; rebea Germanis appellari posse ein Raanxultet. Nam Raan gracile di oblongum illis signi iacat,Κuites vel Κutile Anglis Sepiam, quς vox apud Germanos omni Mollium generi a B commodari potest. Loliginem vero S leue ab Anglis nominari Ioan.Fauconerus Zoographum docuit. Olli gaga Illyrijs dicitur. A Gaha & alijs recentioribus geminata liquida tLialigo scribitur. Doctioribus pleri'; simplici, veteru codicum imitatione.Sic enim scriptum reperio in Plini, oui dii,& Horatij antiquissimis codicibus.Loligo, inquith Varro, m. t. de dicta est quasi Voligo,quod subvolet, litera commutata prima. Quapropter prima sylla--D ba contra naturam apud Poetas producitur, si vera est haec nominis etymologia. Male Lyy m. quidam ex recentioribus Τευειδα Sepiam interpretantur,& gladiolli apud Plutarchum i agente de Eretrientibus habentibus μααιρ-Vt Q mυθίδες at καρδίαν non habentibus. ιher.'
GENUS. DIFFERENTIA.DESCRIPTIO. '
'NTE Τeuthi de Teuthidis descriptionem, opera pretium est quaedam Caesari,quae communiter utriq; conueniunt, qualia Plinius sub nomineoliginis complexus est: eo enim utramq; speciem. hoc est, Teuthum &Teuthidem comprehendit, ut ex multis locis Austotelis cum Plinio vemsione collatis optime probauit Rondeletius. Teste igitur h Aristor. habent Loligines,ut Sepis, pedes supra dentes, senos,exiguos, eorumq; nO- ,, uissimos duos maiores, reliquos autem Monorum duos infra omni u maximos. Vt enim x, quadrupedibus crura posteriora firmiora,validioraq; sunt: ita ijs quoq; maximi qui infrari habenturiliis enim onus sustinetur,motusq; potissimum agitur. Duo etiam illi nouissimiri maiores suis medijs sunt,quia illis ministrant. Polypus medios quatuor habet maximosa, Praeter hos pedes,ut idem author est, Sepiae, Loligines & Loiij peculiares binas sociivn-M tur promuscides longas,acetabulo parte extima bino asperiusculas, quibus capiunt&ad sa ora admouent cibos, i s etiam quoties tempestates urgent ad saxa aliqua adhaerentes seses, veluti anchoris laetis stabiliunt. V sum autem harum promuseidum ψ alibi clarius sic expo,, suit. Cum itaq; Sepiae & ligines pedes habeant breues atq; inutiles, ne aestu maris tems, pestateuhexturbentur saxis, ut quae de longinquo admoueat, ideo promuleides binas lons, m habent, quibus veluti anchoris innitantur,seq; stabiliant modb nauigij.tempestate urD gente: venentur etiam procul,oriq; h longinquo admoueant. Polypi promuscide carent, quoniam pedes ad usum eundem commodos habent. Disserunt autem hae promuscides a pedibus,quod duplo maiores sint,rotudiores,nec ut pedes in acutum desinentes,& in extrema tantum parte acetabula habentes. Hasce promuscides Loliginum ligulas appellac se videtur Apuleius. Meminit earundein promuscidum L Aelianus, & non frustra a natura conditas suisse testatur his verbis. Porro Sepiae & Loligines binas,quibus pascuntur promuseides ut ita appellem propter figuram earum simul & usum praetendunt. His veluti anchoris cum tempestas & fluctus mare agitant, pereis firmissime adhaerentes, adversus omnem concussionem & fluctuationem tutae existunt. Et rursus cum tranquillitas redierit. ijs solutis libere natant, non inutili hac scientia, qua se contra hyemem, &perieula muniunt, instructae. Discrepat autem ligo a Sepia quatenus teste s Philos pho haec sit latior, illa vero longior; a Polypo autem quatenus huius alveus paruus est. Iiginis magnus , ut Sepiae . Habent & Scpiae & Lolagines, etiam capillamenta, quae
73쪽
ὀςλιγαρ voeat Scholiastes Nicandri. Circa Teuthi di Teuthidis alueum maiores pin- Enaesum, quam circa alueum Polypi aut Sepiar. Athenaeus ex ' Aristotele Loliginem hobere plurima Sepiae linilia probat , cundem sellicet pedum numerum ,&pro muscides,&e pedibus in fieriores quidem paruos, superiores maiores, promuscidem dextram crassorem, corpuscillum totum, molliusculum & oblongum, quae omnia & niatori diminori Loligini conueniunt. Porro corpusculum siue -uar ων Atheriaeus hic appellat, quod κωλιαν Aristoteles dixit, Gaga ventrem: de eo enim se scribit: Sepij s& Polypis volet sitnialis tum figura, tum tactu est. At ijs quas Loligines appellamus, bina quidcm conceptacu-Ia ventris speciem gerunt: sed alterum minus ingluuiem imitatur, di tacitu discrepat, quoniam corpus etiam totum carne molliore constat. Inepte Albertus Magnus, di Isidorus Loligini lquamas tribuunt. Haec de partibus externis, & primum quid om de atramento. Habent hoc ut Polypi supra apud mutim potius positum, ut ait ' Philosophus, S piae vero infra ad aluum. Praeter atramentum, succum quendam purpurascuntem continc re Ron- deletius aut lior est, quo censet Loliginos coctas subpurpureas reddi. Caeterum Ath naeus de Loligine loquens ait:ε χω δι UM' Θολον ἐν τῆ κύςω ο ὐ μελμα, αλλ' Mori, id est. Habet autem&atramentum in vesica non nigrum , sed pallidum . Cui etiam subscribit FΦ Oppianus hoc versu:
Athenaeus ruisus de Polypo tractans scribit: E χω λ' ου' τὸν λεγομ*Θολο, ὀυ μέλ-α.
Ex quibus locis concludere nequeo nunquid Polypo & LOligini eiusdem coloris sit atram cistum- Nam serέρυθρον &-videntur differre. Caeterdui cum scribi t Aristotclex Mollia visceribus carere, sed inutim habere & atramentum, non ait nigrum succum omnibus inesse, ut quidam putarunt, quoniam atramenti τος Θολου) nomine utatur; nam hoc nomine intelligere potuit succum etiam non nigrum . Nomen igitur atramenti proprie Sepiae conuenit succo illi nigro &: excrementitio, caeteris quidem Mollibus ut Polypo, Teutho,& Teuthidi impropra c. Postremo, uti docet ' Aristoteles, Sepiae, Loligini,& L lio partes durae ac solidae intus per dorsum& corporis prona continentur; quas non e dein appellant nomine: sed quod insertum Sepijs cst, Septum Σιπιπὶ vocant: quod L liginibus ξιφος gladiolum. Disserunt enim quod Sopiae, robustum latumq; cst, inter spinam di os mediam prae se serens naturam, fungosain intra se complectes di friabilem compulentiam : Gladiolus arctior & cartilaginosior est: serina etiam discrepat pro a lucorum modo quibus insertus continetur. Unde quoq; Athenaeas tradit Loligini tellam es exiguam esse&cartilagineam: ratio est quia terreni minusquim Sepia obtinet, ut docetv Aristoteles liis verbis: Quod plurimum terrestris materiae habeat Sopia, argumento S pium est, quod tale tantumq; sit: hoc enim Polypus caret: Loligo cartilagineolum& tenue serit. Loligo, inquit e t ranciscus Massarius, per dorsum & corporis prona procurrente gladiolo cartilagineo: Unde a thecae calamariae similitudine, quoniam seu culti um, seu c lamum retinere videatur, piscem Calamarum appellant. Alij exaotius hunc gladiolum depinge nies angustum, cartilagineum pellucidum esse scribunt, ab una parte cultrum, ab altera calamum referre. Itaq; cum nihil desit, quod ad thetam scriptoriam videatur no cessarium, habet enim etiam atramentum in muti, aptirlim capud inultas' nationes, Gallos dico, Italos, Hispanos ii piscis ala marius nuncupabitur. Quamuis autem ex Aristotelis vel bis supra politis pateat ἡξime siue gladiolum ad Loli gincm pertinere, ,αν autem ad Sepram: tamen locum quendam ex codem Philosopho in libris de partibus Anim Iium adducit Zoographus, quo probat Sepium quoq: de Loliginis ostram seu testa dici: Verba autem eius haec sunt Ga Ea intcrprete. Loligo septu in cartilagsuosum, ac renue gerit,& minus atramcnti continet, qutim Sepia. Sed quia locus ci non Occurrebat, dum ea scriberet, an Graece Septum legatur, dubitat. Prosecto a me hic locus nullo modo obse uatus est, nec ab alijs etiam, qui hactenus de Mollibus commentarios doctissimos edidere. Et pum hunc locum in Aristotele neutiquam inueniri, calamiq: aut scriptoris lapis deceptum Zoographum. Ego Loliginis Illyricae maximae prae caeteris gladis icolaemaddidi lucidioris doctrinae fratia . Diaphanus is erat, &crystalli etiam instar splendidus. Minores vero iuxta pomi , sunt Loliginum Venetarum . Haec sunt quae , ni fallor communiter de utriusq; Loliginis partibus externis internis', dici a nobis potuerunt: r stat nunc vi utramq; inter se differre demonstremus. Non enim cum Scholiaste Nicandri Cnandum putamus, qui Τευειν mare esse putar, Τευθίδα steminam: aut cum V VOttono.
74쪽
a Lo Esau mimi venera sudius. Loliginis vilaris ex Illyrio gladius.
qui nobis consideradum relinquit, an Lolius a Loligine specie digerat,an solo scitu,quod sei licet Lolligo mas sit. Lolius tamina. Quandoquidem satis clare ex his dictis ' Aristote ' Vib. lis patet specie inter se dissimiles est :Loli fie vero gradior qui Lotius nominatur. Quippe qui vel in cubitos quinq; excrescat. Vnde At naeus non late Teuthum a Teuthide magnitudine sola distinguit.Nam pri torea & pinnis differunt, ut eodem loco Arist. paulo Mympost docet. sic inquiens: Pinnulae etiam circundantes illae totum in Lolio alueu ambiunt, cum in Loligine partem aliquam telinquant. idem alio in loco clarius aperuit: Pinnula. inqui cum in caeteris, iam in grandium Loliginum clego Loliorum . nam in Graeco legiatur Ao MM τ Gos genere iuncta perpetuaq; gestatur: minores vero quas Loligines v
75쪽
cantu on circumachin per totum alueutre, sed demetsi, ωam habent. Postmna quoq; Epars aluei, quae retusa est in Polypo& Sepia. in Loligine valde acuitur, in Lolio vero medio modo se habet. Qispropter iure dixit alias . Pars enim Loiij quae exit in acutum, latior est. v Athenaeus ex eodem de Loligine maiori seu Teutho scribit, accedere ad tres dodrantes, colore subrusso esse ὐπέρκτρον): & ex dentibus inferiorem in eo minorem, i periorem vero maiorem, utrumq; nigrum accipitiis rostro figura non absimilem, discisso alueo ventriculum suillo similem videri. Quae iere omnia non modo Teuthidi, sed et lain Sepiae sunt communia ; rostrum autem in Lolio ni, prorsus nigrum est, sed ad nigredinem
tendit. Lolium igitur sic descripsit Bellonius: Ipla quidem Loligine maior est, ut cubit rum interdum quinq; esse seleat, inquit Aristoteles . Exteriore quoque corporis nota aliquantulum a Loligine discernitur. Pars enim Loiij quae exit in acutum, in Loligine latior est. Quinetiam pinnulae totum Lolium ambiunt pictura Rondes et ij hoc non Osi cndit, ut notat Loographus iunctς perpetuaeque,quae alioqui in Loligine partem aliquam reli
quunt. Minus autem accedit ad Polypum quam Sepia. Nam corpus ei oblongum est, cartilagineum, duabus pellibus obductum: gladium arctiorem & magis cartilaginosum in ter .gore continens, translucidum vitri modo, i nui theca inclusum: rostrum aquilinum, pst- taci figura. Sed eodem modo atrametum quod Sepia emittit,& cirros octonos habet, bre- Fues lainem in quibus totidem acetabula conspicies, quot in Se ijs. Ac praeter illos nos, duo quoq, longa flagella seu promuscidos multis in extremo acetabulis circumsessa videbis quibus a longE Cancros, Vrsos, Astacos, Paguros, & omne pisciculorum genus arripit. Porro Loiij acetabula praeter Sepiarum & Polyporum morem, tribus introrsum aculeis osseis robustis, in gyrum munita sunt: quibus veluti uncinis arripit quod cupit, ut non omnino sit tutum Lolium manu in ipso mari contrectare ac praehendore. Latas in gyrum diffundit pinnas: a cuius ore corneo gula praetonditur an usta, & usq; ad stomachum longa . quem habet amplissimum, atque adeo ingluuiem oblongam, quae hunc praecedit. Eadem fere Rondeletius his verbis. Piscis est pelagius, gregalis, ex Mollium genere, pediabus promuscidibus, capite, ulis,ore, lingua fistula, partibus livernis quibusdam, coeum di modo Sepiae similis. His vero dissidet. Corpore est longiore, rotundiore, in acutum de snente. Sepia breuior est & latior, duriorcet; carne. Sepiaros internum in prona parte situ quod Septum vocatur, robustum, latum, media natura inter os &spinam, friabile quid & mfungosum continens.Loliginis M'-, id est, gladius, tenuis est, angustus, cartilagineus, Gpellucidus. Promuscis dextra crassior. Atramentum nigrum non infra ut in Sepia. sed prope muti m. Pinnulae latiores sunt quam in Sepia, non totum suum ambientes, S in angulum acutum in lateribus desinentes. Et paulo post . Praeter atramentum, inquit, luccum quendam purpurascentem continet, unde subpurpureas Loligines coctas reddi puto: L
liorum autem duo sunt genera, maiores & minores, quod his verbis r Aristoteles docuisse videtur: Loliorum genus pusillum admodum est,& facie quoq; a Loligine dissidens. Quς Gara melius sic vertisset. Est autem genus paruorum Loliorum, facieq; a Loligine diffidens . Nam Graeca sie leguntun δει δ' ἡ γένοe ο λι- σὼν T. Zoographus hic t gendum censet. Eχι δἰ τι γένοe ὀλθον σοῦν vel Gι δἐ si γε me ὀλίγον dee. Loliginis minoris descriptionem hanc nobis scriptam reliquit Bellonius: Octo cirros ut sepia habet, multb quam polypus breuiores, Sepia tamen longiores. Atramentum nigrum continet Sepiae modo . Grandem quoq; habet aluum &fistulam ut Sepia i gladium etiam in tergore, alteri tantum huius parti inhaerentem. Duo crura siue duas proboscides longas
exerit in cirrorum congerie, teretes multis in extremo torulis, seu acetabulis cocauas,qui- ,hus cuncta quae venatur, capit & ori admouen& ad saxa quibusdam veluti iactis anchoris Hconsirmat. His etiam utitur, quoties de more palpat, devijciculos rctinet: quibus maiores quoq nonnunquam euincit. Rostrum porro illi est psittaco simillimum. Rondeletius p diculorum numero, promuscidibus,oculis,capite, corporis serma, gladioli substatia, atra-rneto, deniq; partibus omnibus tum externis, tum internis persimilem esse Loligini mal ri scribit, excepta pinna,& gladiolo.& parte extrema: pinnam enim Iaram esse inferiori loco magis,quam in Lolio, gladiolu quoq; & partem extremam acutiores. LOIiginis maioris Salviani, & minoris Ron delet ij, item eius cuius picturam Venet ijs accepimus, rubris
undiq; maculis conspersam, icones liabus hilae tabulis delineatas damus.
76쪽
Lollo maior alia nostras rubris undiq; maculis conspersa.
77쪽
Loligo eadem vel sestem simillima cum praecedenti.
78쪽
79쪽
Lolico minor Rondeletij, cum suo gladio.
ELIQUA Mollia prope littora versantur,ibiq; vitam degunt, Lolim vero in profundo mari,ut testatur ' Aristoteles his verbis: Lolim sola ex ijs gaudet alto, vitamq; pelagicam agit. Idem etiam de Lolio scripsti quicnse Pelagius tamen Lotius non alio modo, quam Lolim consistit. Salvianus in omni martiatis stequentem & notam esse ait. In nostro . . mari,inquit, Plinius,Loligines quinum cubitorum capiuntur. Sed -- g, stoteles Lolium ad tantam magnitudinem peruenire author est, nulla loci facta mentione. δε,-ὰ ' Alberius Magnus resere Loliginem reperiri quinq; cubitos longam in Sixto Mauritante. Lb. . flumine. Abundare etialia in mari proph Euboeam ex Archestrati versu apud Athen um G citato colligo, nam multas esse scribit venales in Dio & Pyrrha oppidis Euboeae. In Pom L, fg s. to quoq; Loligo reperitur teste Plinio, cum absit Sepia.
Hi.8 e. a. A V D E N T piscibus Loligines: nam tradit Aristoteles. In Mollium genere M . -Loligines piicta vel maiores euincere. Bellonius, Cancros, Paguros, Astacos. εμον - & omnes pisciculorum genus suis Iongis praetenturis superare & arripere assim ' mat diligenter inquicquid in stomachum dimiserint atterere rostro, quod robustissimum liabent, indoque cuncta, quae in eius somacho percipiuntur, pulmenti faciem habere. s
A PIV Ni V R plurimis modis, ut nobis declarauit Oppianus. Pomquani enim a si uti ilunas dixi sic i, subdit hos versus:
suamus ut sales vrgalitatiuntur ab arte Psantis ponto quoties volvunIur in alu, Currentra rapiunt, pelagi non agmina cunctis Sunt instructa dotis,capis fallunIM est hamo. Di madida degum urea, qua fluctus inundat, Mur mente urgent, sorum corpore paruos Me aias
Imbello tenues potius eum Coide par
Teuthide μα- λ Cancraca et lovissi fetesiis. Ei h alibi hamo etiam venari docuit his vertibus et Piscar
80쪽
NO N natant tantum suis pinnulis quibus alueus earum circundatur, viait Aristo. ' HI .et teles sed ijsdem etiam volant,ut habeth Plinius inquiens, ligo etiam volitat, ex- 'Mys . ,, tra aquam se efferens. Quod & OppianuS testatur, canens,
Lotito Miluussi rapa ct mitis Huando. Et rursus ibidem .sello Miluois rapax o mitis His undo
mi Mnti simitis dices iles, volanti. Idem Plinius ex Trebio Nigro tradit Loligines interdum volare tanta muItitudine,ut nauigia quoque demergant. Et β Albertus Magnus Loliginem scribit quinque cubitis es- - ω .ct C se longam in Sem numine Mauritan ar. & iuxta Oceanum volitare sagittar modo: tan- Animai taq; multitudine,ut naves submergant. Neque id omnino esse incredibile putat Rond litans; cum plurimae mutuo complexae natent: ideoque multa simul capiantur. Caeterum volatum longo tempore exercere non possunt. quod notauit etiam Albertus, & Isidorus. Loligo inquit ille, alis pinnis)suis in acrem se attolit: sed quia flatus vεtorum sustinere non poten,paulo post ubi ventis concutitur ad aquas redire cogitur,& in prostadu relabitur.
t ΤH AEN EV S exh Aristotele Teuthi ac Sepiae vitam breuem esse ac . seriti verba Philosophi haec sunt: vivendi spacium tam Sepiae quam ligini breumnam exceptis paucis bimatum non completi ' Plinius quoque de Sepia de Loligine locutus, ait: Neque his bimatu longior vita. Lolim mas&stmilia hoe inter se differunt etiam praeter illud commune distri-D quo omnia Mollia in genere distingui diximus, quod ut scripsit - Ari- Α Η '. e. stoteles,soemina intestina duo continet veluti mammas, quae si aluo inspecta didices, facile videtis:quibus mas omnino caret. Loligo mas,inquit ' Rondeletius,a semina differt. quod intus meatus duos habeat quibus mas caret,sicuti in Sepijs euenit. Quamobrem e rant qui Loliginem is minam esse putant, Lolium vero a Cara nominatum marem, cum etiam in Lolio differentia maris& femina modo dicta reperiatur.