장음표시 사용
121쪽
υστερον προτερον, ordinem turbat. Nam quia numerus legentium minuebatur, ideo Horreum extabescebat: & sic scripseram. Ibid. si Wynperstium aeque minus ac Munis tinghium in scenam produxi. V Frequens barbarismus : quom in Corrigendis mutavit in rectius, non magis: admonitus scilicet ab homine, quem ego sic siaepe peccantem saepe admonui. Ρag. 56. M Scholarum igitur Graecarum Umtione tuus nec auditor unquam sui, nec discl-
se pulus . Est item ex vulgari usu: poterat prorsus omitti: aut scribi, in Gr. scholis: aut, quod attinet ad: quod M. ' . Ibid: se sul - Ualchenarii - quod vir incomisis parabilis sua ipse manu testatus est, discipulus non omnino improbabilis. V Periodus, ut pleraeque, contorta & ambigua. Si ergo id die liquod videtur dicere, Valchenarium sibi seriptum testimonium, in eoque nomen discipuli non omnino improbabilis tribuisse; & si hoe ipse sbi
laudi ducit, prosecto Latina verba non intellNgit. Quid enim est probabilis p nimirum. mediocris , aut paulo plus. Erg improbabilis, contrarium illius: non improbabilis, igitur est mediocritati propinquus, sive paulo supra, sive instaeam. Videat jam, quantum sibi laudis relin
Pag. 5 utriusque orationis meae Latinita-
122쪽
is tem a scriptore cujusdam ephemeridis Belgicae ,, reprehensam, meque per hunc hominem - ah me miserum i prope enim absuit quinis crura dorsumque in isthoc casu fregerim l) ab hoc gradu dejectum, postea ad Belgice scri-- bendum me recepisse V Mitto facetiam eleis ganti parenthesi inclusam, si forensi scurrarum
taberna sumtam. Latinitatem quaero, quae quin neganti particulae, non senti, subjicit: veluti, rectum erat, non multum aberat quin, parum aberiac quis : nam adverbium parum valet
non satis: at prope ςst fons, si requirit sequens
ut: V. c. prope abfuit, ut cruria fregerim Mirum sane est acumen philosophi, qui negantem constructionem ab ajente distinguere nequeat. 58. is dialogus - a me conscriptus, ,, meoque horreo insertus Item nomen hoc sensu tritum in imperitorum c9nsuetudine: pro additus horreo , aut editus in horreo. Ibid: se ne scilicet Lyndenum in angustiasse adducat. V Et hoc hominis est Latine dicere nescientis, quod Belgice cogitat. Vulgo dicunt compromittere aliquem cum aliquor quod cogitans ille & Latine dicere volens a Noprietate & ussi Latinitatis aberravit. Dicendum , cliquem suis eum alio litibur implicare. cum alio in controisversiam conjicere: item, si sorte, aliquem cum alio.eoludere, committere: & aliis etiam modis r
123쪽
qui, ut omnis in scribendo verborum delinus. ad usum, rationem , argumentum, accommodan
Pag. 59: se ut ni4il non comminisci νere a- tur, quo me exagit rei injuriisque proroeare possit. V Homo dialectici acuminis se negandi particulis ita impedivit, , ut contrarium ejus dice rei, quod volebat dicere, me non veritum esse omnia comminisci. Hapc autem negantem figuram si quaerebat, non iterare & sic scribere debebat, ut non vereatum nihil non comminisci; nam nihil non Latinia est Omnia. Nune igitur dicit me veritum esse quidquam ςomminisci. i Ponit v reatur pro audeat: quae eadem esse putat. Tum, provocare, est alienum abi argumentot volebat vexare, infectari: nec provocavi. eum: nec eo consilio eum reprehendi , ut eum lacesserem, stad respondendum provocarem. Denique, illud
possit, & omnino frequens usus verbi posse, ut alibi, sc hoc loco, provocare possis, pro prora cet, est hominum-non Latinorum , sed. semilati
. Ibid: ,, quod me valde urit, justaque amisis mum indignatione.complet V. Totum Belgice . dictum e sed urie etiam maledicum in ipsum. Adeo in naturam Horestrio sitit consuetudo, ut sbi ipse maledicat. . Urere metaphorice dicitur simor, i tuis, aut alius quis malus animi an sectin
124쪽
sectus. Amori hic non est locust ergo invidiae, aut alii pravo animi vel motui vel morbo; quo
se incensum Horearius ingenue fatetur.
Ibid. o quod perhibere ausis, me senem is nostrum Meerschium dulci demulsisse obse
is quio. V Rursus ignorantiam 'Latini sermonis prodit, per quam aliquot deinceps paginas inis dignatur ac debacchatur, quod se adulationis insimulaverim : quae tragoediae ex paruim intellecto nomine obsequii ortae sunt. quod ille perperam putat idem esse atque adulationem: potest enim illud cum hac esse conjumnum, potest etiam abesse. Dcinde dulci ego non scripsi r - ipse de .suo addidit.
Tum Philalethes ridens, Hoc vero, inquit, sestivum est, quod, quam nemo ei tribuit, ipse sibi dulcedinem assumit; qui libere loquentis, &oris duri ad mordendum parati speciein consecte tur , ct obsequium ram magnum esse flagitium ci met quam homicidam eo, sta riam auro vendidisse, Mir nos stuprasse, fana depeculari, amaliud quodpiam facinus horrendum patrat. Eo
igitur magis cum obsequii, quamvis medium, nec in malam partem lio me adhibitum nomen pupugit. Nam Meerschio homini tolerantiam, quam dicunt, indulgentiam erga dissentientes in ro-ligione divina, sic factitanti ut.erga intolerantes ipse intoleransi esset, ultro eum commendabat causa
125쪽
Bonnetiana. Accedebat vanitas Horrearii & ghriola nominis sacerdotalis cum nomine professo rio commutandi: quo adhuc gloriatur, quamvissimulans se cathedras Omnes contemnere.
Pag. 6o. Sed ecquis iste est, qui narraνε- itPU Ignoravit rationem Interrogationis ac Temporum, quae desiderat, Sed quii se es, qui naris rapit Pag. 6 I. M agrestes - ut quidquid pinguium se est literarum in culina portus, quam in scholis, se didicisse viderentur. V Iudicii lapsus. Quid agrestibus cum culina: quae est urbis & luxuriel. Dixisset potius, inter aratores Epastores, aut simile. Pag. 6 I. se si veritatis ingenuitatisque minus amans - essem.'' Uim nominis non intellexit, quae posita est in probitate morum cum vereiscundia liberali & modesto veri dicendi studio Conjuncta. Mirum, inquit Critobulus, ut homo sebricitet: qui quum toto in libello impudentiae 2 maledicentiae indulgeat, se ingenuitatis studiosum profiteatur. Est haec absoluta sui ignoratio, aut Latinitatis inscitia. Pag. 62. falsitas alienat ab iis, in quibus habitat, aliorum animos, omniumque sibi bonorum odia merito constat.V Nemo Latine vel mediocriter doctus hoc dixerit. Nam odium V. c.
126쪽
uut ἱnviviam, amis constare dicitur, non sibi ipsi; significat enim studium & operam, & hoesbi propositum agere: rectius est, contrahere sibi odium, incidere in odium. Nemo enim, qui committit, quo eum alii odio habeant, sibi eonflat odium: non illud agit, vult, spectat, ut odio habeatur: sed imprudens in odium incidit, contrahit odium. Falsitas autem hoc sensu non est Latinum, & perperam in Lexicis fertur ex vitioso loco Ciceronis or. Pro Cluentio, a I. Habitat. autem animus in aliqua virtute aut pravitate r non haec in illo: veluti apud Ciceronem, Aabitans in his curis animus.
Pag. 63. is eum quasi maleficum aliquod & noxium animal refugiat - concursumque ejus se sibi dirnm , tetrum, ominosumque putet.'Hoc aliunde descripsisse videtur: & Latinitatem
migravit in nomine concursum, pro quo occum sum ponere eum Oportebat.
Ibid. ,, ea quae scripsisti ex sinceri animi sententia profluxerint.'' Ηoe quidem sensu BeI-gicismus est. Ibid. Quam assertionem rationibus spectatu haud indignis confirmant. Ex scholastica sorde susceptum nomen assertior quod Ciceroni intulerunt indocti librarii pro assensione, ut dudum notarunt doctissimi editores. Et apud Amnobium, apud quem solum occurrit, significat
127쪽
demonstrationem. At neutra significatio hule Ioiaco apta est. Deinde spectatu dignum, ineptum S alienum ab hoc loco. Rectius erat: quod D. disium, caut simpliciter, quod rationibus haud
Ρag. 63. M in qua clarissima lalgent Iumina se stellaeque splendam primae magnitudinis.VBella rhetorica, nec tamen Latinar ad verbum e Belgico sermone vertit. Ibid. - νerborum his iactationem excutiunt Aut sensum noti habet, aut contrarium ejus quem vult: Veteranos Tantianis verborum jactationem excutere. Sed in Lexico videns locum C
ceronis or. Pro Sulla, 8: qui si attulerint nemvos N industriam . mihi crede, excutient tibi issam verborum jactationem: cupide arripuit,
non intelligens, eum contra se valere.
Pag. 65. operam tibi suam, si forte desideis se res, pro virili praestabunt.' Bis peccat: primum, quod Latinitas postulat pro virili partes deinde, quod significatio hujus formulae abhorreta sensu praesentis loci: hic enim de duobus hominibus est: illa vero non nisi in multis usurispatur: veluti, si toti civitati bene fit, etiam cuique civi pro sua parte, qua civis est, pariter bene fit: &, si salus civitatis tuenda est, hujus ossicii in singulos cives certa pars, quae virilis pars dicitur, cadit. Convenit cum Graeco κατ' Bδρα. Pag.
128쪽
. Pag. 66. is ut, hae etiam in re, sere esus Agamemnone apud Euripidem dicam: caei. ' AD sectatio granditatis in apponenda sententia aucatoris: quid enim Horreario cum rege Agamemononet De usu isto praepositionis cum minus Laistino, supra diximus. Stilus concionalis. Pag. v. quo cum - confabulatus fui '' Imamo sum, quod Temp0rum ratio postulat. Vulgaris est in his confundendis error.' Ibid. M apertis verbis.'' Rectius, perspicuis, disersis.1bid. se signis caverim - tantum me mihi nonis siumere, tantum quoque eruditionis, doctrinae. se, ingenii , acuminis haudquaquam possidere. 'Mirus possidendi amatori Et nescit usum particu- .arum Mentium & negantium, qui nec tantum, omisso haudquaquam, pro tantum quoque, Pone re debebat. Tum inficeta ironia hominis omni bus insultantis, & supra omnes sapere se puta
Ibid. M locum suum coram τοῖe εξω dignissime ,, tueatur. V Nescit, non nisi de praesentibus valere coram. Deinde ineptum est Graeca ponere ubi Latina adsunt. Sed formula οἱ εξω ei insidebat e scholastica institutione, qua in Novo Testamento dicuntur hi, quos vulgo vocant in*deles, gentiles. His ergo se probari vult 8 Quindiceret, exterorum judicio.
129쪽
Pag. 68. is Tantum profecto abest ut in Aea- is demias me non acciri aegre tulissem Immo Latinitas vult tulerim. Ibid. is si ejusmodi quid oblatum umquam suis-- set, nulla id ratione accepissiem.' Imprudens dicit, quod non vult: se oblatum munus accepturum quidem fuisse, sed sine ratione. Volebat, certe debebat, dicere - fuisset - nulla mihi ratione persuaderi potuisset, ut aeciperem. Ibid. Quod auditorem eumdem quem discipulam h veteribus dici contendst, plane ignorat rationem synonymorum. Omnes discipuli sunt auditores: non item contra, auditores omnes discipuli. Discrimen cernitur non solum in scholis, sed etiam in orationibus. Auditorum tamquam generis duae sunt formae: altera eorum,
qui discunt, & proprie dicuntur discipuli: altera
eorum, qui non discunt . nec proprio, sed communi generis nomine avduores appellantur. Et is, qui discit, item subinde auditor dicitur nomine generis. Neque idcirco illae formae &nomina non distinguenda sunt. Veluti homines sunt vel viri vel foeminae, & hae formae ut invicem, sic k genere distinguuntur. Itaque recte dici potest, non vir, sed homo fuit: & Cice- ro utrumque saepe de uno eodemque homine dixit: quod notavimus Bibl. Crit. P. VIII, 8α
130쪽
P. 69. ,, Vel an alios reprehendere, praeter te se ipsum nemini licere putas. V Frequens Horis reario usus, Belgice bellus, Latine barbarus. Rectius dixisset, An νeror Ibid. Subindicas. Verbi barbarismum supra
Pag. II. Mea reponit verba ex Bibl. Crit. P. IV, p. 45: postquam dixeras: minimam is sive in laudando sise in reprehendendo, negliari gentiam, quam in aliis forte hominibus igno. scendam, . minime tamen ferendam in iis esse, ,, qui se de libris ad eruitam civitatem rela. M turos professi sunt, ita pergis: Nos hunc struisse pulum caet.'' -Uno in verbo sunt duplicem admisit soloecismum. Ego stripseram constructione absoluta: est haec negligentia ignoyeenda in aliis hominibus, sed negligentia tamen, misque ferenda in iis, qui se de libris ad eruditam civitatem relaturos professi sint. Iam sic Latinitas requirebat Co Metivum: quem multo etiam magis xequirit in constructione suspensa ab Infinitivo, in quam hic meam dictionem ver
Ibid. Proba igitur, vel minimam eorum, se quae de me narrasti, partem veritati esse conisse sentaneam, & ne nunc alia requiram - pr se ser exempla, quibus pateat me maledictis teis in horreo meo lacerasse, patientiae tuae insul-