장음표시 사용
111쪽
. μαλιστα νοον προσφέρων, πασσις πολιεσσιν ομίλει.
Marinas bestiae corpciri maxima similis a nimo onmissiua taaccommoda Muciatissiua. - Iterum in Quaest. Natur. P. 16. B. Pleniora sunt apud Athenaeum XII. p. 513. C. aine Pindari nomine: τοιουτος ἐστι καὶ o παροινων 'Aμ- φιλοχω παιδί
ω τέκνον, ποντίου θηρὸς πεπραίου λιστα νοον προσφερων, πάσαις πολδεσσιν ομίλει. Sunt igitur verba Amphiarai. Paullo aliter Iaudat huno Iocum Lucianus de Saltat. o. 67. καλὴ me καὶ 4 ποrex h
ὼ παῖ, ποντίου θηρὸς πετραίου νοον πάσαις πολίεσσιν δμεί .
Rectior videtur Iectio προσφέρων, i. e. similia menaee. Ita προσφέρειν usurpauit ipse Pindarus Nem. UI. initio. Et Schol. ad Nem. III, 127. ε Tragico: καὶ παιδὶ καὶ Προντο προσφερων τροπους. in Inde Callicratides in dorico Bagmento ap. Stobaeum p. 646. α δ' ἐπιθυμα - τα Ivτωκὶ ποτιπερῆς ἐντι. Fragmentum hoc Pindari expresserat nescio quis poeta, quem Clearchus laudat apud Athen. VII. p. 317. Α.
112쪽
προσορολ σν, τοῖος ἰδεῖν ἐν νη. Cf. Antig. Caryst. o. 29..t ibi Nicias. Hermannus verba sic in versus redigit r
Aia Pindarus, se incitatum esse ad cant m, marinii de Uini in morem, quem tranquialo in mari tibiarum me a vibila commoues. - Reisho Animadv. p. 555. magno conatu emendabat: ἄλιου δελφῖνος, τὸν μεγακομονος ἐκ ποντον πλαγιαυλ- εκίνησεν ερατον μλος. Vt sit υπό μPro μιμησει. SCHN. versus Hermann. disposuit:
- ωλίου δελφῖνος -οκρισιν, ' τὀν μ ἐν ωκυμιονος ἐν ποντου πελάγει αυλῶν ἐκινησεν ἐρατον μέλος.
L. . p. 95. G IV. Plutarch. Quaest. Platonio. p. 1oo7. B. de temporct disputatis Iaudat hoc Pindaricum:
Ἀνακτα τῶν πάντων υπερβάλλοντα χρονον μακάρων. SCHN.
Te ua, regem Omnium deorum potensiam averantem. Corrupte erat min. Emendat Hermann. ,
113쪽
FIMarchus ex editis carminibus pIura passim laudat suis Iocis commemorata, ut ol. I, 3a. II. in Qu. Conuiu. IX, 15. p. 747. D. Pyth. I, a5. 27. aliquoties: de Supersi. P. I 67. C. Quaest. Conuiu. IX, IR. p. 746. B. Item in Amator. p. 751. D. ως και Πίνδαρος ἐζφη et ἐχν , φαιστον ανευτων εκ τῆς Πρας γενεσθαι. memoriae lapsu ad Vulanum transferens, quod de Centauris est Pyth. II, 73.
Idem Iib. III. pag. 225. l. 8. ω, Bo-τιον εστινομοιον τψ παρα Πινδαμ, ἀκειται ομναὶ μελέων συν αυλοις Alia lectio est ap. Dionys. Hal. de qua v. in Dia Tamb. III. p. 69. 4 . Idem Iib. III. p. 277, 3o. ubi de Μνπων, quod sit idem atque πεσαν , laudat: εριποντι Πολ-είκει, παρα Πινδαρον:neo scribendum id esse per cit. An a pro Oa reponendum est y Spoetat ad Ol. II, 76. 77. ubi ἐριπεντο in nonnullisast. Conuenit disputatio cum Homerico: detiimότος οἰ- διποδαο Iliad. ψ, 679. ubi v. Idem in Encerpt. D. Vossit, Epinio. I, 2. p. s. Versum Pindari seruauit. .
114쪽
Satiator, elegantias Potens, Haretrare Apollo. ἀγλαίας, ut in Pyth. I, 4. πλαιας αρχα. 3 Hinc Eustath. ad Homer. pag. I 6oa, 2 o. fet 52, 18.J Apud Laconas σκια-στης, i. e. εaltator, dictus fuisse traditur Apollo a Schol. . Lycophr. 562. Cf. 2ruteri Thesaur. Uscript. T. I. p. 4.
φηοὶν ὁ Θ=ηβαος μελοποιος. Tanquam lignum ligno a glutinans, Pindarus ait. Iterum Iaudat VI. p. 243. D. I. p. 6B. πCVIII. Athenaeus lib. H. p. 41.
I. 7. Scus. De fonte hoc v. Not. ad Apollo d. p. 644. LVII. p. 96. CππVII. Athenaeus lib. IV. p. 154. F.
115쪽
Athenaeus V. P. 191. F. sin sua metra xedastu' Io vius ab Hermanno:
Quod faciendo et imi camus sim, fulmininor Saturnis, Mearua Muria, et Laetiliae iam graino, hoc rogo M. Vulgo φίλος δε - μελῶν - αἰτουμαί σε. Casaubonu emendauit μέλων; deinde eri Eustath. ad Homer. P. 149O, 53. ωτημι restitui. Iterum laudat fragmentum hoc - .alathius, sed Iocus memoria excidit.
quem Iocum Casaubonus ita constituebat:
m ιπνέοντα σώματα ' καὶ τοτ' ἐγὼ σαρκῶν τ' ἐνοπὰν, ἀγδ' Oστεων στεναγμον βαρυνθην ἰδων, τα διακρῖναι πολλος ἐν καμρωχρονος.
116쪽
tharum, filius Caenei. - Nescio quid sibi voluerit Emalathius ad Iliad. p. 832, 56. ubi de Herculet ον καὶ η μη παρα βραχυ δυσπροησομα εἶδεν υπο λοστου, ως ἐν τοῖς τού Πινδαρου δηλουτω. Alcyoneum Nem. IV, 45sq. SoIet vero alibi ita commentatores Pindari antiquos Iam dare, veluti pag. 1684. οτι δὲ κατα τψν εἰρημενν Σφίπω κακὴ τὸ εἶδος ην και ἡ Μέδουσα μία των δεπονων, κοιἐν τοῖς του Πινδαρου δηλουται. SCHN. Refingit locum Hermann. sic:
ductu ceterorum Iocorum ex Casauboni mente constituta ponamus: καὶ τῶν πομὶ τῶν πολλοὶ παραγου πιτοντας τους
αρχαίους κέρασι. Πίνδαρος μἐν ἐπὶ τῶν Κενταυρων λεχων' veratia dispositi ab Hermanno:)
117쪽
Postquam Miros domu tem odorem dulcis Minii sensertine, Ce tauri sap. Pholum. v. Apollodor. II, 5, 4. Schedis. J cons Mim a mensis candi m lac manibus deis erum, Ultroque iam genteis ex cornibus bHentes mentibus perturbati amni. - Athenaeum more suo exscripsit Eustathius ad Hom. p. 916. I. 59.
iterumque p. 917. I. 65. Pindari hunc Iocum Tespiciebat Et mol. Μ. V. κερασαι, P. 5o4, 29. Vbi Pro IIείσανδρος legendum esse mνδαρος docuit doctiss. Dav. Ruhnhen. in Epistola ad Ueynium inserta Virgilii T. IV. p. 257. V. nunc Schweigh. ad Athen. Seruatum ex Encomtis suspicatur Μitscherlich. ad Horat. T. II. p. 52o. Cf. BOttiger Maevem. I. I. Pag. Lo .
Cum cierumno3ae curas hominum ex animis fugiunt, inquamari auro abundantis GPDe Omnes Pariter numio us auialsum Eleus. Qui antea egenus eras, tum diues; quisua di ies, divitiis nouis accreScuras, animos inuis αrculus saucios habentes. fAnte αεξ ται Athenaeus inserit, ειτ' ἐπαροι.J Hex- mauno videntur Versus aio corrigendi et constituendi esse r
118쪽
Loeum ex Amistodemi comulentariis Pindaricis emeerptum seruauit Athenaeua XI. P. 495. F. ' unoδη ιος Eleus, ut apparet ex Scholiis Pindari olyinp. X. et Hai, pocratione v. 'Hvrνοδικαι, cuius eπ commentariis in Pin darum plurima ericerpta et transIata fuerunt in illam scholiorum graecorum farraginem, quam hodieque legi. mus. Praeter eum multi eXStiterunt grammatici, qui Pindari carminibus illustrandis interi retandisqυε operam dederant, quorum quidem principes enumerauit u Fnitis, vir summe mihi reuerendus, in doctissima ad Pindarum praefatione. Sed inuitat me hic Iocus, ut reliquorum virorum doctorum nomina, a Viro Summo omissa, hio breuiter commemorem. PrimuS igitur mihi occurrit -- Iamedes Eleates, cuius λόεινηuα εἰς Πίνδαρον λυν ποιητροIaudat Suidas in eo nomine, et quem intelligere vid tur etiam Elymol. M. in uατειον μελος. Deinde diciatur Draco Stratonicensis πεοι Πινδαρου μελuiis scripsisso a Suida h. v. Tertius est Trraho, cuius librum των
παρ' 'Oμηρον δαηλεκτων καὶ Σιuωνίδν καὶ Πινδάρο καὶ ' Aλκμανι καὶ τοῖς -Aυρικοῖς laudat Suidas h. v. Praeis terea in scholio Μto in Euripidis Medeam ap. Bandinum Pind. Vol. III.
119쪽
minatur commentarius scriptoris incerti, unde scholium illud, quod BandinVs omisit, enscriptum fuerit: ταυταδἐ απὸ του ανεπιγρυφ0υ ὐποιιν ματος του εἰς m δαρον ἐγρα- Qtii denique dicitur in BihIiothecae Paris. Cod.
ruto aio. 2331. eristare Trichiae Commentarius in oditus
αερὶ των Πινδαρικων μέ ρον V. Catal. mpt. Bibl. Reg. T. V. p. 565 ), nihil pxorsus babet, quod non in vuIgatis
ad Pindarum scholiis quamuis paulo diuersis saepe veris his legatur, si Ieuiusculas aIiquas exceperis obseruationes de notis criticis, quibus veteres Grammatici in recensendis poetarum lyricorum carminibus usi fuerunt. 2hique hoc equidem eo considentius assirmare posse mihi videor, posteaquam mihi V. D. ae ase de Minoison, pro singulari, quo cum studia mea fouet, tum literas graecas colit atque eNOrnat, studio, plurima ex hoc libro descripta specimina in usum meum permisit, quae quidem hoc loco Iubenter virorum doctorum iudiciis examinanda proposuissem, nisi nobis hic docta artificis manus de fuisset, quae PIurimas notarum criticarum figuras, quae . in calce libelIi manuscripti traditae atque appictae comspiciuntur, insculptas formulis ligneis exprimeret. Faciam tamen, Vt, si qua mihi se in posterum commoda publicandorum horum eXCerptorum obtuIerit Occasio, viro amicissimo liberalitatis suae collocatique in me beneficii fructus et gratia constet. SCHN. Videntur haec σημεῖα esse eadem illa, quae Vuloison ipse vulgauit ad calcem ProIegom. in Homer. P. ON.
120쪽
Λειπνου δε λήγοντος γλυκυ τρωγάλιον, καὶ πεδ' ῶφθονον βοράν.
A ensis secundis culcia bellaria, et Post inuentem cibiam. - Monet Casaubonus, . Geurenecin Strom. I. pag. 377. Posteriora Verba omittere vi quae in Athenaeo scripta erant: περὶ παῖδ' αφθονον βορών. unde esseci πεδ' ἄφθοανον, eiecto praecedenti περὶ, quod sensum perturbat. Perpetuo errore Doricum πεδα in libris scriptis mutatum in ποδα vel παῖδα Iegitur. SCIIN. EX Athena Co sua Pe.tiit Eustath. p. 14ox, 49. add. ins. XCIV. LXV. p. 73. LxVII. Nephaestio de Metris p. 46. habet en Pindaro iυ μυσαγετας με καλεῖ μυσαι. Eκemplum metri quod nominatur Pindaricum. Meilae
Ducas ministrum tuum, O praecla ra Latona.
Nullus dubέto Pindari esse versum, quem H hae otio p. 51. addit alteri: Πρωτον μὲν ευβουλον θεμιν οὐρανίαν - qui et apud Clement. Alex. est, inf. C. Κεινων λυθέντων σαις ι πω ἄναξ. Victis illis, O rex, tuis manibul.