장음표시 사용
91쪽
cii rὶ του νιαρΤυρων. Vbi F tymologicum Ilium Ashe ii apud S. R. Hul enhaimp habet αιεν pro ἐν. Vale. Photius in Lexico inedito recte cum Apollonio priorem Iocum Pindaro, posteriorem vero Simonidi tribuit, itidemque ma δαίμον exhibet, ut monuit Alberti ad Ilesych;i ξενοδοκῶν -- μαρτνρων. Sententiam meam de possessione prioxis loci Simonidi adiudicanda confirmat Epigramma Sini otii- dis ap. 6uarch. de Herodoti Malign. p. 87R. nunc et in Analeci. T. I. p. 129. XXIII.)
Eodem modo usi sunt veteres quidam scriptores verbo ἐπιξενουσθαι. Vide ad Hesych. h. V. SCHN. In altero
omnia centena immolare. quem locum etascripsit Eustath. ad Iliad. α. p. 49. Rom. SCLIN.
92쪽
Strabo VII. p. 5o6. A. καὶ οἶ Tραγικοί τε καὶ Πίνδαρος Θεσπρωτίδα εἰρηκασι την Λωδώνην. υστερον δἐ υao Μολοττοῖς ἐγενετο. Dodonam Thesprotidem. XIV. Strabo n. p. 65o. A. B. de Copaide palude: δε η πασα Acinrαῆς ἐλ6 θη καU ἐπικράτεων. κοιλοτατον
γαρ τουτο τὸ - cpησι Πίνδαρος. est enim haec paludis pars cad Copas) omnium cauissima, ut Pindarus ait. καὶ Kri φλισσίδα καλεῖ ταυτην. παρατίθησι, γουν τὴν Tιλφῶσσαν κρηνην UNO Tisa Tιλφωσσίω Dθει ρεουσαν πλησίον', λιαρτου καὶ 'λαλκομενῶν, εφ' ν τὸ του TMρεσιου μνῆμα αὐτου δε καὶ τὸ του Tιλφωσσιου ' Ἀπόλλω oς ἱερόν. cf. iura fragm. e Stephano Byz. tu Tagio υσσα.
93쪽
o uanu. - Vbi forte Iegendum τιναξατο. Strabonem exscripsit Eustathius ad Homer. p. Eo 4, fBas. R7Ο, 21. Boin.J De Usu vocis αλσος multa Scholiastes Pindari ad Olymp. III, 51. VII, 89. X, 53. V, 24. Ahresch ad Hesych. h. v. SCIrN. Reddidi, ac si scriptum esset: καὶ μυ- ους τινασσετο παλλouενος κρηπῖδας αλσεων. Hermanno ita cribendum videtur:
καὶ μυρους διανίσσετο βαλλομενος κρηπῖδας
Qui Dolopum duxis audax agmen, Me fumaea pugnaret, excurru Pugnantium Danaorum telis Utile. - Vbi Casauis bonus oblitus erat Eustathii ad Homer. p. 311. ubi ait: mi δαρος δε τους imo σοίνικι Λολοπας qui σι δρασυν Oluχον σφενδονῆσαι, ως καὶ Λολοπων δεξιων οντων σφενδονητῶν.
cem equescrem exercittim. - Vbi vulgo ante Casauhonum
δίειπον legebatur. ScHN. Praeseram ευAmoν. Nec habet διεῖπον τον στρατον, a quo pendeat. ΓQuidui scribamus διιπ- πον p ut diλογχος, δικ-ηνος. Duo equos simul agebant, ut, altero deficiente, insiderent alteri. Ex Schedis.J Diqiligini by Coosli
94쪽
I N C E n T A. 89 Ex eodem fonte profluxit, quod habet Pausanias in Achaicis VII, a. in p. 525. πολλω δη πρεσβυτερα ἔτι ἡ καια
Dictum Dulgatum nostri Polymnesti, Colophonii hominis. Respiciebat h. I. Pindari Plutarchus de Musica p. x III. ubi ridiculum Buretii errorem Iram. de PAcad. d. Inscr. T. X. pag. 228 in merito mireris. De Polymnasio plura dicentur in Ausiqialaribus Colophoniacis, quas Paro. SCHN. Ad metrum redegit Hermann.ωνεγμα μιεν πειγκοινον εγνω
ως dii δικης οότα δηuιουργον. Eundem Iocum repetit Quaest. Conuiu. I. pag. 613. B. alIudit seni ger. sit resp. P. Bo7. C. et de Facie in Luna P. 927. A. B. et aduers. Stoicos p. 1o65. F. Locum integriorem habet Dio Chrysostom. Orat. XII. P. 217. I Diuitigod by Cooste
95쪽
αριστοτε νω πάτερ. quos quidem versus Pindaro primus vindicauit Th. Camterus Uar. Leci. II, 11: Cf. Clem. AleX. Strom. V. P. 71o. I. 4. qui postquam adscripserat locum ad diem. VI. Pr. ανδρων, subiicit: - καὶ ἔνα Τον τουτων δημου γον, ον αρ in τοτέχναν πατερα λεγει, τυν καὶ τας προκοπας κατ αεὶν Hς θεότητα παρεσχηuενον. Reliqua, quae ad h. I. dici poterant, petes eπ Albertio ad Hesych. v. αριστοτέχνης, et notis Wyttenb. ad Plutarchi I. c. Sctis
monet Hermanti. versus binos in Unum esse contrahe dos et scribendum αριστοτum.
ibi consilia senum, ει iunior in s irtute ex Ventium pugnae, et chori et M ae et feSta hiliaritas. - Eodem a1-Iusit opp. morat. An seni sit ger. re p. p. 739. E. καιμαλιμα σωζεται πολις, Γεθα
96쪽
κατα Imνδαμον. SCHN. Fatum nec ignis, nec ferreus leuis
Scus. Principium mGgnae Mirtuitis, regina Veritas, momotam Aiam assigas avero mendacio, fic. tanquam Sco puIo. - Grol. XI. Florilegii sic ordinauit et vertit:
Diura, Mirtutum Meneran a prino. Veritas, tu me roge, tu tuere Disiligod by Corale
97쪽
FRA MENTAM MAEm fialam, neque pacta mendax
Foetaera saltam. Elegans carment sed nulla versio graecorum Verborum. Disposuit Hermanu.
ut versus dirimit Hermann. iuxta Lyrium curru m P Ees incedens. - ubi Codd. Bodlej. bene Οἰνεύων. Eundem Iocum laudat de Discrim. amici et adulat. p. 65. B. Gregorius Νag. orat. XX. p. 352. ει και πεζοι παρα Aυδιυν ἱ-μα ἐθεοιαν. cf. Pan tinus ad ApostoI. Prouerb. XII, 33. Permutatio vocum θμευειν et Οἰνευε in libris scriptis fere est perpetua. Ita in Aeschyli Prometh. v. 1ga. Pro Hσοιχνευσι Μscr. Arundel. editio Roberti et SchoI. Iegunt εἰσιν εἰ σι. Poeta nescio quis apud Eustah. ad Homer. P. 775. τυν σφετερον γρυσμῶ περιοιχνευGα δον κνυζηθμον του βρέφεος. de Ioue a sue educato. SCIIN. Eadem permutatio in Homericis occurrit, et apud Pindar.
98쪽
κατὰ Πινδαρον. ubi Xylander eri Codd. recte σχοινίον μεριμνων Iegit; porro emendandum recte censet: a1υσ.ωλυοντι δὴ το τῶν etc. ut sit scribendum: τω ADAE 3 θεῶ, avom. τὸ των δυσφορων σχοινίον μεριεινῶν. Soluenti funem molestarum c rarum. H. De Lysio deo os. U. D. ad
ApostoL XII, 35. Reishius P. 143. AMiny probabat. SCHN. XXVI. p. 73. LV1.)Plutarchus de utilitate ex inimic. capienda p. 33. B. νικωμ ενοι, φησι ανδαρος, ανδρες αγρυζίs δεδενται. SehoItast. Pindari ad Olymp. VIII, 92. h. I. ita habet:
νικώμενοι γαρ ανδρες αγρυξία δεδεντο, ου φίλων ἐναντίον ἐλλιν.
Verborum posteriorum structura cum sequentibus conis iuncta fuisse videtur. Iterum laudat Schol. Pindari ad Pyth. IX, 16o. Forte etiam h. I. respexit Hesychius in voce απυξία. SCHN. Sensus: s isti enim iaminea tenentur, tanquam Minculis, Pti re ne hiscere quidem a Gne; ita iis in convectum amicorum Menire nec a radeam: ως) ουκ ἐλθειν. Versus sic metire cum Hermarino:
νικωμενοι γλγ ἄνδρες ἀγρυξία δεδενται,
ου φιλων ἐναντίον ἐλθεῖν. XXVII. p. 75. LV. Ibidem pag. 91. E. καὶ πασα φυσις ανδ omou φέρει φίλονεικίαν καἰ ζηλοτυπίαν καἰ φθόνον κενεοφρονων ἐταῖρον ἀνδρῶν, ὼς φησι Πίνδαρος. Cf. Reishe Animadv. Vol. ΙΙ. p. 255.
SCHN. L Miam innorum hominum conlitem, ait Pindarus s
99쪽
FRAGMENTA αλλα Nρταρον πυθμενα -- ανους σφυρηλπινοις ἀνάγκαις,
Tartari funestis obscuri coercet tis ferrea moestitate. Et nunc video ap. Wyttenb. sic Iegi in codd. Constituit quoque verba Hermaun.
pienses Rano Mocem, Ne quid nimis, ma vere laud ruis Eundem locum habet Hephaestio de Metris p. 52. ed. Pauw. Schol. Euripid. ad Hippolyt. v. 265. de dicto hoc ita: οπερ Mιλωνι ανατιθέαΠιν, ως Κριτίας καὶ Πίνδαρος. οἷ δε Σωδαμω etc. Scri N. XXX. p. 75. LIV. . PIutarch. de Superstit. p. 167. E. dii κεῖνοι γαρ ἄνούοι και ἀγύι λαοι, πονων τε απεί
pertes, raucumque Noniana fretum Acherontis effugisse. Iterum L. I. sine auctoris nomine habet adv. Stoicos p. 1s75. A. Scri N. Versus couStituit Hermanu. . Diinlige .n Orale
100쪽
αδελ peti, καὶ IDMa ηθείας o i mrηρ, ως γενεαλογεῖ 'Aλκuαν. ubi Cod. Petav. μεροπινθὴς - τρεφουσα. Xylander vulgatam ineerta vertit. Quid in illa lectione μεροπενθῆς Iateat, nondum eripulo. Μart. Gottis. IJerrmanti. in Enchirid. Mytholog. T. III. p. 15 i. visus sibi est repe- . xisse in hoc Atargatin, quae et Tyche est, velato capite ἔnec tamen verba Plutarchi alio quam ad απειθης ducunt.
recepit. In latinis tamen est: δε on enim incerta est. Immo vero: non eni a iura est pervicax, ut Pindarus eam appellat, ita vero ea est Fortuna obseqtiens apud Romanos, neque geminum Mersat gubernaculum, scit. vi omnia ad unum eius arbitrium gerantur.) Animaduertes duplex a Pindaro Fortunae gubernaculum tribui, quod in vetustis monumentis vix interduin tamen re-Perietur. SCHN.