장음표시 사용
321쪽
και τυχαν τερπνων γλυκειαν. Eodem modo supra in fragmentis Pindari p 6o. G. - αλλα et urα, . et apud Pausaniam I. c. 4. αLM λα rivet αναλαβοντες permutata inuenimus. AHoὴς exquisitior scriptura videtur, quod ex hoc participio δὸς repete dum ad ἐκνευσαι. Eius explicationem esse coniicias,
quod in quibusdam libris est, αἰδῶ τε δίδοι.
Μulti iam fuere, qui hoc quoque carmen Rntistro. pbicum esse unimaduerterent. Dawesio quidem nemo obtemperabit: feliciores sunt coniecturae Μingarelli. Quod vero Vbuvilliers in Comment. Acad. Paris. Imscript. T. XLVI. narrat, se tribus syllabis versui addutis carmen sanasse, id quale Sit, nec scio, nec scire cupio. Metrum carminis hoc est.
322쪽
Adscripsi autem totum carmen, quia plurima m tanda fuerunt:
φισίων υδάτων λαχοῖσαι, σιτε ναίετε καλλίπωλον ἔδραν, ω λιπαρως -ίδιμοι βασιλειαι λύριτες υσομενον, παλαιγο-
μών τά γε τερπνὰ καὶ τω γλυκέα γίγνεται πειτα βροτοῖό εἰ σοφος, εἰ καλος, εἱ τις ἀγλαῖς ἀνήρ Io ουτε θεοί ποτε σεμνῶν λαρίπουν ἄτερ
323쪽
V. 1. Vide Elem. doctr. metr. pag. γοῖ. ΜS. Cla. φησίων. Cod. Lips. Καφισίων, quod hic trisyllabum est, nisi in antistrophico versu ι. ποτνι' scribais tur. Idem codeX recte totum vocabulum λαχωσω primo versui tribuit, secundum ab Iδραν incipiens. xo. Codd. nostri Xαρίτων. Etiam Versus 19. in utroquo finitur cy ita τε. 15. Forma a Stephano Bygantino no
as,. Ferendum .hoc in Iyrico, ut pro λαν dicat. Ac videtur etiam metricus scholiastes Λυδιῆ habuisse, qui de hoc versu et sequentibus ita scxibit: τοχοριαμβικον ε θημιμερες. το εξ α- ααστικῆς ita ἰαμβικῆς κατακλεῖδ0ςz το η ἐκ χοριαu wυ εἰς -- στωιον. Sollicet eum ita legisso necesse est:
324쪽
vel etiam εuολον. Au&ῆ illud non memini postea mihi harbarum visum esse, Ut Boechhius narrat, quum Σκυ- θην o ἱμον, et tot alia huiusmodi nemini non possint statim succurrere. Illud memini me dubitasse, an Pinis darus, qui alibi, Vbi κτητι αδ opus est, Aυλος dicat, hio quoque, ut in libris est, χυδίω scripsisset. Sed ob eam ipsam caussam tanto facilius gentil nomen hic corrumpi potuit. Ambo codd. nostri Aυδίω, et v. 24. ἔμολον, et v. Ω7. ἐλθε, et V. 29. Oφρ' ἐδυιs'. Sed in Lips. Versus 26. et reliqui a recente manu in folio serius inascyto additi sunt, quum antiqu- folium interiisset. In eodem cod. etiam V. 51. κυλποις Scriptum.
325쪽
V. 1. Non possum satis mirari, quid sit, quod Interpretes , quos equidem nouerim, omnes explicationem scholiastae sequuti sint, qua illi Omnem quum simplicutatem exordii tum elegantiam sυstulerunt. Quin id enfecerunt, ut ne intelligi quidem omnino Iocus posset. Nam quis quaeso intelligat versionem Gedihil, cum qua caeterae sermo consentiunt: gosideue k-fe AHoldina, der Miotin chisen men mis hiscende lenherin. At que Heynius quidem recte monuit, verba sic iungenda esse, 'Ἀπολλωνος καὶ ἰοπλοκαιι υν σὰνδικον Μοισαν κτεατον, dum vocabuIum συνδικον aliter ac vulgo intelligatur. Νam si yram συνδικον eam dicere voIuit,
quae Μusis et Apollini chorum in Olympo ducentibus socia esset atque arbitra, quo tandem pacto id perpI mius potuit atque obscurius indicare' Nam si inteHigi . vellet, adiicere debebat, in qua re lyra illa, et quem ad , finem συνδικος esset. Nihil certe moratus est Iectorem OImp. IX, 148. συνδικος δ' αὐτῆ ' λ υ. τυμβος εἰν λία τ Ἐλευσὶς πλαιωσιν. Hic πλα Διων addidit, quo
ne opus qii idem erat, quum constaret, de qua Te agere- , tur: in nostro autem Ioco, ubi mentem eius vin Com ectura et meditatione assequi licet, nihil prorsus adi
est, Quae quiuia ita sint, quis dubitalit, quin suo iuro
326쪽
DIss. IV. NOTA A AD PINDARUM. Sax
Iyrieus usus sit, et ' ocabulum συνδικον, secus ac vulgo fit, passiva significatione de eo adhibuerit, in quo quis, commune cum alii . ius habet. Ita difficultas atquo ob scuritas omnis evanescit, et cum simpIicitato Pristinus initor Ioco ac Vera redit eIegantia. Tyra, inquit, quam communiter Apollo et Musae possident. Similiter Pyth. V, . 138. δεδμος non de eo, qui, quod iusium est, facit, sed de eo, quod iure alicui debetur, adhibuit. 6. Reponendum, Oποταν προοιμίων. 26. Tvetur ατυωνται Plutarchus de upersti Pia 267. C. et Symp. Q. IX. 14. p. 746. B. 67. Scribendum videtur, εοικοτα δ' ἐν καὶ τελευτῆ
a. ' Vido, do dial. Pind. p. p. ' .
56. Vide ad Nem. VII. Iob. Eo 1. eius corruptio hunc Iocum obtinet, ac vereor, Uti μεταλδεσσοντας, α μεταλαζω, quod Becrius reo pit, aut auctoritate aliqua firmari queat, aut sati aptum rei vocabulum sit. Quare. Ienissima mutatione acriben
115. Hic quoque recte Mingarenus, πίθ ο μοι. λῆ6. Λωρινς quum Propter Atticam formam, tum - multo magis propterea displicet, quod ad illa, Imuφυ- λου 'καὶ μακρειδαν ἐυσνοε, referendum est, quae et ni Pinc , P ol. III. A
327쪽
mis remota sunt, neque isto additamento indigent.. Scribendum puto τεθμοῖσιν ἐν Αἰγιμιου Λωριοις. Corr Ptio nata ex tota cismo, ut alia multa. Caeteritin V. de dial. Pind. P. As.1 Io. Hic Iocus non emendatione, sed unice inte pretatione adiuuandus. Ἀωυταν iamis ad praecedentia pertinet: fortunam dicit victoriarum praemiis conspicuam. - ρίνειν autem est diiudicare, id est, rem ambiaguam dirimere et certam facere. Hinc εασα δux μυιαν πων significat hoc: fortuna arbitra est sermonibus hominum, ac falsos damnat, iustos autem et veros comprobat. Caetervmi Vide de dial. Pind. p. 7. . Sensus est: eadem semper fortuna ciuibus et regibus arbitra ac testis ait eorum, quae iure de iis homines praedicant.155.. serri non potest, quia, ut supra ostendimus, . mediae Vocabulorum syllabae breues in finibus versuum non Possunt pro Iongis haberi. Scribendum:
Idi est, te duce, Iupiter, et ipse reri, et sussu eius ευ iam filius, populum clementia ad concordiam adducat.
Nihil hic peruersius fingi potuit, quam υή γ' επιτελλώ
147. Non dubium, quin Iegendum sit, αρέομαι, ab αρομαι. Aωσθαι Wσθὸν proprie est toliare praemium illud, ut, qui sustulit, etiam sibi habeat, noti est in hoc vocabulo, sed EIvumque, . nec necessario, adiungiatur. Itaque αρλμ- μωθον Ἀθηναίων παρ Σαλαι--τορ nihil aIiud significat, quam hoc, pugnam Salamia .
niam praemium Hieroni tollam. Hoc enim agit, Vt c Ieberrimarum pugnarum, Salaminiae et Plataeensis, comparatione Dinomenis Aliorum ad Nimeram bene gestas is x
328쪽
vex exornet. Itaque Cupiam, inquit, tamquam praemium Hieroni ferendum, Salaminiam Athenipnsium victoriam, Spsitanorumque apud PIataeas Pugnam celebrabo, et Himeraeum decus, gratulans fiIiis Dinomenis. Nec τοχήσαις participium mutari debet. Nam δὲ v. acta. tan tum ad oppositionem locorum adhibuit. Facilius ad constructionem est, quod quibusdam in mentem venit ἐρων, sed neutiquam necessarium, orationemque reddie minus poeticam. 15r. Recte Beckius Μηδειοι καμον. 161 Temerarium sane foret, omnin VocabuIa, quas . et auctoritate carent, neque originem suam manifesto produnt. propter has solas caussas damnare. ' Sed neo nimis lenem esse oportet in seruandis istiusmodi voeabulis, praesertim si ad detegendam corruptionem probabiles rationea non desunt. Atque equidem hic nullus
dubito, quin Pindarus ἐλπίδας, quod quidam Iibri habent, scrip etit, tum quod, si rariore V.CabuIo usus e set, id ab scholiasta non fuisset tam negIigenter tractatum, tum vero quod ipsa scholiastae interpretatio, δια
νοίας, hunc quoque ἐλπίδας inuenisse indicat. Eadem enim explicatione utitur Pyth. II, 89. ἐλπίδας νυν τας φρενας καὶ τως διώνοίας. Et Isthm. II, 64. τω δῶἐυτίδας αντι ἐνος τοίἰων, 'ροντίδος, διανοίας, διαθέσεωρ. 'Etiani Beehius nunc ἐλπίδας edidit. Reponendaquo haeo
vox in Aeschyli Suppl. 1oI. 174. Scribo αἰεί. .. . . 1 8. Vide de diaI. Pind. p. 7.1 p. Recto liber Aodlei. ευτραπέλοις κέμε- . . 134. Necessario scribendum ut prior syllaba corripiatur. 136. Si nihil vitii est in vocabuIo νοον, interra1- . ptum Autari numerum oportet in medio epitrito. Sed praestat, opinor, νηλε0τοαν scribere. .
329쪽
F. h. et seqq. Vide eIem. doctr. metr. p. 515. 15. Pro τας necessario Iegendum ας 3 qui enor etiam alibi occurrit, ut olyinp. I, 91. Nem. V, R3. VI, O3. Nam vuIgarem versuum dispositionem falsam esse U. 27. 1OO. 115. 144. omni dubitatione eximunt, in quirale
330쪽
bus medias vocabulorum syIIabae breues summo et aristis et aurium dispendio qπtenduntur. Caeterum κείνας, qui in Pindaro bene versatus sit, mutari .nolet.
33. Recte Beckius recepit coniecturam Spigelii, ποίνιμος, quod etiam scholiastam habuisse necesse est, qui per αμιπτικη eπplicat LRίναν τεθρίππι σαι est Pyth. 1, 113. 43.l Vereor ne reete in ' Romana et aliis edd. absit γε, quod toties a 'metricis additum. Ilio certo et per sententiam et per metium abesse potest. Basis enim est. Ac trochaeum adhibuit v. 9st. 1Or. 156. 49. Recte Schniidius e Iibris φρασιν. Nec sto proSodia' verendum. Nam Dorienses non Aodo sed e iam ε in α conuertebant, idque necessario breus' est. γ Vide Gregor. Cor. p. 338. ibique Noenium. 57. Delendum τε. Nam quid hoc est, το ρον, -οτοτε - οτε τε ' Vbinam tandem sequitur, quod priori to
μεν opponatur, τυ δέ' Ne potesv quidem: quia iam
utramque rem, et parricidium, et Iibidinem,' reIatam audiuimus. Nimirum hoc τε fulcrum esse voluerunt hiatus caussa, quae mera est grammaticorum insania. 67. Praeclara est IacobsIi emendatio' κοῖτον, modo reliquisset ἱκοντα, et cum Praecedentibus iunxisset, quod 'nunc laetum a Bechio. 7o. Scribe ουρανῶν. Neque in τε mutandum, quod Pindaro aeque atque Homero, Pro simplici αν usitatum. '77. 'Aνεδέξατο nec 'pro. tiνεδειξατο dictum videtur, neque in ' ανtδείζαeto mutandum. Scribonium noώ-
κοινον ανεδέξατ' απελιαν. In se recepit, inquit, hunc
ia 'τεν- νανον υπερφίαλον. - Αcx vereor Vt ἄνευ χαριτων bene de Centauro intelligi possit: inimo recte Plutarchus. Nam etsi non sine conrt eubitu natus est, at mater nuhes tamen in concubitu