장음표시 사용
111쪽
σσρες. Sic sacpυρειω Philebo 7 , C. Alibi simpliciter. Epictetus Diss. II, I 2, p. a 3o: οἱ δὲ πολλοὶ καὶ εἰκαῖοι φυροντα καὶ φυρουσι. IV, 33, p. 67st φύρω καὶ φυρομαι. Plutarchus De Isid. et Osir. p. 378, D. Defeci.
ναι, καὶ ανωλεθρος ' i. e. a ima, praeterquam quod immortalis est, etiam interitus expers
sit. Huc pertinet Athenaeus I, p. 33, Ε ὁ Ταινιωτικὸς, πρὸe τὸ ηδύς εἶναι, τὶ καὶαρωμα δερ. Diphilus Siphnius, medicus, apud eumdem: ἡ γογγυλὶe - γλυκυ έρα γάρ' ἐστι
καὶ πεπτικωρέρα πρὸς ευστομανς εἶνm. In hac compositione πρὸς τὸ rarius est quam πρὸς τψ, ut monuimus item in Animadvers. ad mutarchi Mor. editionis Oxoniensis, Consolat. ad Apollon p. II S, B. Sed . illarum Volumen Animadversionum quum nesciamus quando alnos venturum sit, ejusque ego non nisi scriptum exemplum in manibus habeam: et bomines nostrarum Literarum studiosi succensere, certe
subirasci, mihi videantur eos si quando ad illas Animadversiones rejicienti; age eorum sto
112쪽
macho consulamus, hi locos Auctorum ibi expositorum, saltem stiis paginis notemus, ut et nos brevitatis rationem habemus, et ipsi I cos illos evolvore et inspicere possint. Igitur
75. Horum quidam emendantur: quod nunc
P. 285. Xenophontis verba, Hellentc. V, 'I, IO:-η Τριπυργία καλειτα, imitatus videtur Procopius Bello Persi II, 27, p. 33O, D: πυλας τας Σοσνας καλουμένας τοῖς ἐπομένοις ἶμαχετο ' ού δὴ Τριοπυργίαν καλού τὸν χωρον. P. 289. 'Ο εκάστου δαύμων, ζῶντα Huc pertinet etiam disputatio Iamblichi PrUtrept. P. II. P. 297. Ad argumentum de aequilibritate Terrae reserendus est Cicero De Natura De sum II, 39: Ae priseipio Terra inisersa cer
natur, locata in media sede mundi , solida et
113쪽
eonglobata. Eadem cum Mundo communieatur ibidem 45: Quocirca, si mundus globoseus est, ob eamque caussam omnes Uras partes timesque aequabiles ipsiae per se ' atque inter se continentur ἰ contingere idem Terrae necessa est, ut omnibus ejus partibus in medium vergentibus et id autem medium insimum in sphaeras est: nihil interrumpat , quo labefactari possit tanta contentio grapitatis et ponderum. De Oratore III, 43: Incolumitatis ac salutis omnium cauisa videmus hune statum esse hujustorius mundi atque naturae, rotundum ut coe 'lam, terraque ut media sit, eaque sua vi numque teneatur. . . Ovidius Met. Ι, Idi: Nec
circumfuso pendebat in aere tellus, Ponderibus librata suis. Ubi similia dat N. Hemsius. P. 3OI. Iulianus Or. R ,. I7O, D, Terram significans, eam dicit, τῶν ἄντων ἀλυκάθαρμα και τρυγα κρ' υποσφαθμη . P. 3O8. Θί- α ευδαιμονων θεατων. Geminum huic est dictum Platonis in Phaedro, p. 346, C: μακαριαν τε καὶ θέαν - εIδον.
Quod significat Iamblichus Myster. Aeg. I,
I 2, p. 23: εν γαρ τνρ θεωρειν τὰ κάριαμ τα, ἡ-αλδεαττεται et totum locum perperam cum Metrodori Epicuret sententia continuavit Clemens Alexandrinus, aut
librarius, in ejus Strom. V, p. 6Iψ, v.
114쪽
P. 3I4. -υστερουα ἡ του επινίπια ἔθυεν. Formam constructionis attigit Bastius in A pendice Epistolae Criticae Praefat. p. VII P. 327. In Theophrasti Hist. Plant. IMII, et Dioscoridis IV, 79, Chu i dissensu codicum dubiam habent lectionem, ut, pro iis
Cei substituendi videantur. . Nam et Pronunis clandi in his vocibus idem sere fuit sonus: . et credibile est Ceorum fuisse insigne prae cael ris studium colendae componendaeque cicutae, propter morem antiquitus apud eos vigentem, ut senes sibi sponte sumenda cicuta mortem eae pedirent. Quo de more tradit Strabo-X, p. .744, seq. apponens Menandri versus: QMI--em, Φανια, 'Ο μη .δυνεἀενος καλως, οὐ G κακῶe. item.Aelianus Var. Hist.
III, s : Hetaclides de Rebuspublicis p. si 6, ubi perperam Cois tribuitur, ut monet Hot stentus ad Stephanum Byg. voce Ompino saepe in libris confunduntur Chii, Cei, Coi:.quo pertinent dicta Villoisoni in Actis Academiae Inscrip t. T. XLVII , p. aag: et de prioribus duobus populis notum illud Aristo
XDe ἀλλοι Κὶοι Itaque simile mendum suscepit Meleagri Epigramma CXXV . quod sub Antipatri nomine est in Anthologia Prodaei III, p. 3Ist; unde distichon saltem apponemus τ
115쪽
Ubi istud κHνων, quod male habuit interpretes, mutandum in Κει- , l. e. Ceu gustans pocula. Ad eamdem caussam pertinet, quod est apud Stobaeum Florilegii Tit. VII, p. 9o, de Erasistrato, Medico illo, ut Videtur, quem alii Κεῖον alii Κῶον Patria faciunt: 'Eρασιστρατος , ὁ πιο -ον , ἔλκος επὶ τἀ ποδδο νEύ γε, εἶπεν, ἔτι τῆς πατρὶδες υπομιμήσαο μια καὶ κώνειον mis κατέσπρεψε. P. 3 o. Eldihius haec annotavit: si in Gre-- gorii Nagiangeni loco ἐπειδὴ δὲ προσηνέχθη τὸ κωνειον, nχετω μάλα 'HΔΕ ΩΣ , non se necesse quidem ut scribatur, nescio. tamense an olim ad Platonis Plutarchique rationem is scriptum suerit ΙΛΕΩΣ. VP. 33q. Συνέλαβε τὸ στόμα καὶ rode όφθαλμούe. Alius etiam in adversariis erat locus Ioannis Chrysostomi, Homit. Antiochen. XX, p. alla, F, seq.: ημeu δε--ταλείψαντυ
116쪽
Haec igitur nostrae editionis et descriptiosuit, et accesso. Quod si quaedam etiam sint recentiores Phaedonis editiones, quae ad n litiam nostram non pervenerint, nec ad usum v nobis adhibitae sint: de quo statuere non possumus; non dubitamus fore, ut docti quidem et prudentes lectores, ea quae desunt nostrae operae, iis quae adsunt compensaturi sint.
117쪽
sernationes in Cacti Chiam. L. C.
edita. Ex autographis edidit Ioh. Aug. Henr. Titimam. Pros. Lips. Limsiae apud Gerhardum Fleiacherum jun. 18 II. 8. para. 2O4. Censurae huic subjicitur: Defensio Batavorum contra Ilitimannum. Philomathiae SodaIes Lectoribus S. Quod de suis Fabulis dixit Phaedrus: Duplex libelli dos est: quod risum movet, Et quod
prudenti vitam consilio monet: hujusmodi quid nobis ad hunc libellum in diverso genere accidit. Nam et Epistolae scriptaque doctorum virorum haud imprudentem habent doctrinae admonitionem : et editor nobis risum movit in . raelatione fluctus quasi in simpulo excitans,
118쪽
Batavis literatoribus ut irratus Iupiter ambas bu cas inflans, eosque smmisericorditer ad proletarios abjiciens. Caeterum libellus quum prius nobis i quam philomathi in manus incideret, i
que, oculorum infirmitati parcens, eum legere supersederet , nos ei inde particulas et argumenta narrantes' paulatim in eam sententiam im ducti sumus, ut judiearemus reprehensionem , quamvis deridendam, tamen refutandam esse, idque nos acturos affirmaremus. Tum ille se Vos Vero, inquit, vestro arbitratu defendite existimationem Batavorum nostrorum: de me quidem hoc unum agite, ut ostendatis quantum a veritate aberret reprehensor dictitans me osorem Germanorum, Ernesti adulatorem et calumniatorem : qui nullum umquam populum odi, neminem umquam hominem adulari potui; indeque mihi multorum invidiam contraxi: Ernestum
autem et vivum et mortuum, ut nemo alius magis, ex vero aestimavi, miratus sum, laudavi. VNos igitur ad propositum veniamus, et Primum de Epistolis et scriptis virorum doctorum, deinde de praelatione editoris, videamus.
Primae sunt Epistolae Ruhnkenii , numero
tredecim, a pagina I ad go, scriptae ab anno MDCCXLVIII ad MDc Lx, omnes fere de instituta Callimachi editione, ad quam Ruhnkenium Ernesto plurimum alumenti et copiarum contulisse apparet et quaedam etiam, quae non illius
119쪽
, i, EPISTOLAB D. R. ET L. C. V. CAET. nomine insignita sunt i de quibus ille Ep. XII.
p. 37, sic ad Emestum: In notis tuis ubiis que summa humanitate erga doctos hominesis usus es: erga me quidem nimia; sic ut pauia ,, corum etiam locorum, quos Tibi suggesse- ,, ram, indicium mihi tribueris. Verum cum ,, non consueverim laureolam in mustaceo qua ,, rere, nomen meum passim delevi. Ex tali-- bus nihil mihi laudis vel accrescit vel dece- ,, dit. Tibi vero, qui editoris partes sustines, ne levia quidem sunt praetermittenda. V A li
rum rerum rara et breVis injicitur mentio: v. c.
Epistolarum Criticarum Ruhnhenii : ejusdem peregrinationis Parisinae: delati sibi muneris Lectoris LL. Gr. in Academia Leidensit de Corradi libro Quaesturae Ciceronianae priore
parte recens reperta augendo: de nova editione operum Xenophontis, et Animadversionibus in Lucianum, ab Emesto destinatis: caei.
Sequitur epistola una J. R. Ernstii ad Emnestum data Groningae d. vIII Jul. a ΜDCCLII. Fuit is Bernas Helvetius, auditor et similiaris Danielis Wyttenbachii patris , S. Ministerii Candidatus, Graece doctus, et bene idem Latine scribens , ut testatur haec et alia ad Reif-kium scripta epistola indidem ejusdem anni Kal. Iun. edita in Vita Reiskii p. s: 9. Tunc literatum, quod vocant, iter, ut solent Helvetii Iiberaliter instituti adolescentes, per cultiores
120쪽
. DEFENSIO BAT. C. T. ira Europae regiones faciebat; Lipsa, ubi Ernesti
et Reishii consuetudine ussis erat, per Hamburis gum et Bremam, venit Groningam: ibique plures menses degens Franequeram excurrit ad Valche
narium, ab eoque Emesti nomine rogavit, ut huic annotationes sitas in Callimachum impertiret: quo de nugotio praestat ipsius Ernstii verba reserre: is petii quidem Tuo nomiue,' ut ,, Tecum quidquid hujus laboris esset, comisse municet: sed impetrare: non potui ; quod ,, pleraque satis tumultuarie ad juvandam solamis memoriam in schedas conjecta esse dicerct, ,, nec in aberet quidquam elaborati. Ait tamen , si gratum Tibi id fore intellexerit, per liteis si ras Tocum de Callimachi quibusdam vexatio
G ribus locis esse acturum: non ut ipse, quum ,, Tu eum auctorem es editurus, in scena com
se pareat publice; sed ut ansam praebeat me. se ditationi Tuae, eique quodammodo stibser- ,, viat. En specimen, quod ut ad Te mitteriis rem, potestatem mihi fecit Vir Clarissimus Subjectae sunt duae emendationes, Epigrammam
tis XLIII et Fragmenti Benileiani CXLVI,
xum commemoratio fragmenti apud Tryphonem p. 579. edit, Em. deiquo, quid judicet Emes- us, scire, se avere prositetur Valchenarius. . Hinc duae succedunt Valchenarii Epistolae restera scripta Gl. Octobr. a MDCCLII, habet