장음표시 사용
91쪽
utroque loco significare Voluit Epigramma se .
est. Syrianum autem, Procli magistrum, in PhaedonIs interpretibus numerat Olympiodorus, ut notavimus p. Iio. Verbum compendio scriptum transversa lineola ducta per inferiorem partem literae ψ, possit quidem esse φησὶ, ut proximum ἡμέτερος mutandum si in et scriptor suum magistrum laudet: quod solet fieri in Olympiodori et aliorum Graecorum Interpretum in Platonem et Aristotelem Commentariis. Sed de hoc novo Anonymo alias uberius dicemus. Quod autem ad praesens in Phaedonem Epigramma attinet, habet sane sei tam et repetitionem in ἐτέλεσσε et paronomasiam in ἐτελεσσε et ετά- λασσε : ipsum autem τελεῖν significatione judieandi, censendi, statuendi, novum est. Nam πιλεῖν eις τοῖς νοθους, passive quidem diqi potest eenseri inter spurios, ut συντελεμ ε.τ νω
quod legitur pluribus locis ab I. Μeursio allatis in Athenis Atticis II, a, p. 73; ut Scriptor per innovationem verbum hoc pro cen fers posuisse videatur, i. e. facere censeri: quae enallage significationis in aliis quoque verbis reo peritur. Prius distichon non caret elegantia.
Si Plato me non scripsit, duo fuere Platones rSocraticorum flores sermonum omnes gero. Sed posterius claudicat, non librarii, sed scriptoris culpa. Et huic omnino suam scripturam relinquam
92쪽
quam . nec, quod Branchius fecit, ultimo versu scribam, κοὐ θH1τὴν καὶ νοθον εκτελεσαι, ut scilicet tautologia vitaretur; quae aut eomeedenda est reliquae duritiei distichi, aut i terpretando excludenda , ut καὶ - κοὰ pro ωe ουτως accipiatur et qui usus subinde v .let, et animadvertitur ab Hoogeueenio Doctrin.
Particul p. sa , et 54 , item An ουδὲ - ουδὶ a nobis Biblioth Crit. XLI, p. 67. Itaquφ
sententia sic intelligend* , Gusus est.. tuonimam mortalam, sic me oorium censere. Porro pro Φαδ-ι seriptum. solemni ibbrariorum temeritate. Nec illud negligendum , quod dicitur υπὸ Πασαπίου τινος, a Panaetiρ quodam, neque per contemtum dici potuisse neque Syriano, neque ab hoc. 9nymo, qup irum neuter ea suit doctrinaq/, inopia ut Pame- . iii laudes et praestantiam ignorare , Itaque aς- .cipiendum is quodam qui item , ut Panae' ius , et animum mortalam si uit , et Socraticorum dialogorum censuram agere volui . I Ρήν
naetius enim, ut constat, utrumque .secit; nec, men Phaedonem - adi spurius aut retulit, aut referre omnino potuit. . Fortasse potuit etiam
scriptor Epigrammatis in errorem inductus fuisse. male intellecto .Grammatici alicujus dicto perhibentis Panaetium de Phaedonis et aliorum quorumdam Socraticorum dialogis judicasse; ut
93쪽
dialogo acciperet. Qualis est locus Diogenis Laertii II, 6 , των Σωκρατι- διαλόγων Παμνατιος εἶναι δοκει τοῖς Πλάτ-ος, Ξενο-ςῶντος, Ἀντισθένουα. Αισχίνου ' δις ει δε προνὶ των eiαίδωνος καὶ Κυκλείδου ' τοὐe αλλουσὰναιρει παντας. Videtur hoc Epigramma ex eo rum numero esse, quem undique ex posteri rum etiam philosophorum commentariis college. tunt Agathias et Constantinus Cephalas. -- P. II 3. Τύχη Exemplum huius paronomasiae , praeter illud ex Achille Tatio notatum p. 33s', legimus etiam in Eunapio Vii. Proaeresii p. I sot τυχὼν, κατὰ τὴν ἐαυ-
P. II 4. Ne επτὰ, Libanius orat. De uleiscenda Iuliani Mee, apud Fabricium Biblioth. Gr. Vol. VII, p. Iro et 'Eνόσησαν μὲν 'Αθηναοιδι, τὸν ' hόγεω θαναπον, καὶ πατρὶ τού τροτελευτηκότος τὸν δασμὸν τοὐς δla Sarra ενο-καν - ' In Catulli Epithal. 776 , scribe dum 76. P. III. Φιλοσοφίαe - ούσης μεγίστης μου σικῆ9. Attigit hanc sententiam, J. Davisius ad Maximum Tyrium XII, 7, p. 543 P. I 3 : 'Ο-εν ἀμορρήτοις λοόμενος περὶ αυτων λόγος ' est interior doctrina Socratis, tradita ab eo discipulis per sermones habitos secretor distinguitur ab exteriore ac populari. Sic. Socrates de justitia se didici e ait in Cratylo
94쪽
ὲλέγομεν, παρα πολλων ὁμολογεῖται τουτο λαισὶ δικαιον ' ἐγὼ δὲ, ἔ-αυον περὶ ταυτα πάντα διι- τυσμα D ὀ τορμοις ' P. I a. Ἀλλὰ σχεδὸν μέν rοι--αλ- λά μοι πράσμιατα παλα Piersoniis ad Moeridem p. I73, Lexico MS., pro ἡδειν restituit Atticum A1' qua in rati ne eum sequitur Larcherus Annot. ad Elymia. M. Act. Acad. Inscript. Tom. XLVII, Histor. p. I 6s. Neque tamen Aristophanis Avib. I9,
121 δ' οὐκ αρ' ἔστην οὐδὲν αλλο πλην δαγγειν, scribam i στην, cogno*erant, pro sed vulgatam tuear vertens: Hi autem duo. nil liud erant, quam morderer i. e. nil nisidebant, ut Kusterus et Bergierus. - Nam Brunckius ἔροδν, sunt, dedit usum tamen verbi λαι retinens: qui sane elegans et Atticus est, et nobis animadversus Biblioth. Crit. X, p. II. Repetiti αλλά exempla sunt etiam in Demostheis ne Advers. Leptin. p. 364, B: αλλ' ἐαν
Vers. Μidiam p. s97, C: saepius Iulianus, Cae- 'rib. p. 333, C. Epist. J II, p. 374 ,
Sic Latinis at - at , v. c. Ciceroni Seneci. II. Cluent. 33. Matio Epist. Divers. XI, 28. P. I 4 . Ad haec adhibeantur et exigantur
95쪽
G, quae de partibus Verbi τεθνάνα tradit eruis ditissimus vir AugustWs Matthiae in Grammati-ςa Graeca p. 328 P. I 49. Graec. EXempl. p. I . τὰς περὶ συγχα θεραπείας δοκεῖ σοι εντίμους ὁ τοιουτος; - - ατιμαζειν , καθόσον μὴ πολλὴ ἀναγκη μετεχειν αυτω . hujus capitis imitatio. Nem consectatus est Basilius Magnus Homilia
XXIV, De Legendis Graecorum Libris T Ι,
τοιόνδε λέγω ' Veluti, hoc tale duo. Non erat praetermittenda sormulae venustas, quam memorando hoc loco attigit Heusdius noster ipSpecimine Pl Iunico p. 7. Sic etigm Leg. I, P. 57ψ, E OI- τὸ τοιονδε περὶ ρήτου καὶ λα EIχομεν αν αὐαιμί διαλέγεσθαι ' Maximus. Tyrius. XXVII i s: OLν τὸ τοιονδε λέγω.
96쪽
posuit ad Callimachi Fragm. Benilei. Edd. Er . nest. T. I, p. 5 I, ubi ex Eustathio Il. F. 1 s6 hoc Callimachi laudatur, δραμοντας ετέρων μὴ κατ' olaa. Valchenarius in stagm. Eleg. Callimach. etiam illud prius Callimachi,
certe veteris poetae, et sic cribendum esse judicat: --μη πατέουσιν στελβειν - p. 298. Monuit me quoque Eldi hius, Literarum nostrarum coryphaeus. Itaque meum commentum lubens deleo. P. I 6Ι, 'ne τὸ εικος ' rarius est, pro ωe eLiae, Vel ώς εἰ,ως εροι, ut par ert, μι consentaneum est. In Platone credo me legisse quamquam non annotatum in adversariis video. Xenophon aliquutles habet: Cyropaed. I, II: Select Gr. p. Iaae ἄριστον ἔχοντες πλεῖον AD , ως τὸ εἰάὸς, των παιδων, olκοιον i. e. prandium habentes majut quidem, ut par est, quam pueri, cae eroquin autem simile. Anabas. III, I, I et Seleci. Gr. p. IZ ἔνοθέτα οἱ εοὶ εσιν, o ι σὸν ημῖν. ως τὸ εἰκὸe εσονται ' certaminis autem praesides, sunt Dii, qui nobiscum, ut par est, erunt. Age
σοι, ἔστι καὶ ψυχρD, παλου μεμαθηκοτιως τὸ εἰά ος' l, e. haec tibi nunciare ineptumeat et obsoletumi quippe dudum, ut par est,
97쪽
scienti. Aelianus Var. Hist. III, sto: XIV, I 8.
P. I 62. νὴ καθαρω γαρ καθαρου εφαπτ σθαι μιη ου θεμιτον Anonymus Interpres Categor. P. I 2: μη καθαρψ γαρ καθαρού εφαπτεσθαι Ουχὶ θεμιτον, κατἁ τἰ1' Πλατωνος φωνη P. 169. Καταλλαττεσθαι. Plato Sympos. p. 334, Ι - καλλος αντι καλλους' quo se flosculo ornavit Aristaenetus I , ar. Demosthenes pro Corona p. 333, A: το ἐπὶ τρῶς λοιδοριαμ καὶ χαριτος τὸ πολεωe συμφέρον αντικαταλλαττομιενοι. Maximus Tyrius Diss. XXXII, 2: Ἐρώμεθα οὐν Φίλιππον,
βραχειαν αντικαταλλαττεσθαι μεγαλων αναλω-
-των δόξαν. Antonio p. 924, B: γαραντικαταλλαττομενοι φόνους. Advers. Stoicos p. Io64, Λ: τῆς φρονησεως αντικαταλλαττονται την θειαν. Dio Chrys. Or. LXXIX, p. 665, B: αντὶ χρη-ων αχρηστα αντικαταλλαττομενοι. Notavit dictionem etc. P. Wessclingius ad Diodor. Sic. I, a, p. s. Simplex αλ-λαττεσθαι hoc sensu et constructione est in Platone Leg. VIII , p. 65I, C: αῖ αττεσθαινόφσμια τε χρη-ατων, καὶ νοιλισμα των. Plutarchus Apophthe . Lacon. p. 236, Λ : τῆς ελευθερίας - οὐκ αν αλλαξαιτό τις νουν ἔχων, Περσῶν βασΓλειαν. Himerius or. XIII,
98쪽
P. III. Proclus Comment. In Platonis Α, cibiad. I. ΜS. p. 6I: τω παρόντων saci ὐπερ φρονεῖν ως ἐσκιαγραφημένων. p. 99: ὁ ταύτφν κτησάμωνος o- ευεξαπατλπος εστnν ἀπο lege εἰδωλων καὶ πρὸρ αὐτὰ τα ἄντα διναται βλέπειν τῶν σκιαγραφι ἀν τούτων ἀπαλλω γεις. Fons autem hujus praecepti et nominis
est in mirabili illo Platonis antro Rep. VII, initio. P. II . οὐδὲν ἔτι συδαμG Iulianus in Caesaribus, p. 18, edit. Heusing. Ἀλλ' ὁ Πομ- ἐπῆρέ σε μετα τούτo, κολακευθεὶς μὲν
P. IIS. Παραμυθια sic est apud Sextum Empiricum Advers. Μathem. X, 86: παραμυθία των λημματων , confirmatis praemissarum; ut recte interpretatur Fabricius: ibid. 9o ἡ τούλόγου παραμυθία ' item Icio. Sic et verbum παραμυθεῖσθαι VII, 66. de quo alia ad aliud
99쪽
ταυτι - . Gregorius Naa. Or. XX. p. 339, B: διωγμὸς ἔν --, 3e - παντας φιλανθρωπους απέδειξε ' i. e. persecutis fuit - . is Maximino facta, prae quia omnea aliae persecutiones lene; et humanas fuisve videbantur. P. I 82, Ουδαμου ψαυνεσθαι. Demosthenes De Falsa Legat. p. 2Is, A: οὐδαμιου γαρ ανψανῆναι καθ' Dυτὸν ἐκεῖνον' nihil enim effectu
rum fuisse illum per se solum.
P. I 8 I. Verbi επισφραγίζεσθαι vim non cepit interpres Clementis Alexandr. Si m. I, 9346, D: - λογισμόe ἐστι τακτικον, Eme σφραγίζομενος ἐγκράτειαν, σωφροσυνηη-oτι et ητος - VertenS , qui.obsignet , vertendum: ratio est quae ordinat, nomen et potestate sibi sumens continentiae, temperantiae, caet. P. I 89. δε θυν δάγαμν-αποβολον '
100쪽
aναγκη γαρ ἀκολουθεῖν τα γένη τοῖς γ6εσι, καὶ σουe δρους τοῖς δροις ' οἷον, εἰ ἡ-εστὶν ἀποβολὴ ἐπιστημιρο ' καὶ τὸ επιλανθανεσθαι λειν επιστημην ἔσται' καὶ τὸ επιλελῆσθα ατο- Ἀβεβληκένα επιστημ ν. P. I92. 'Α 'ισως τμ καὶ is et re --J Spectat eodem Plotinus Ennead. I, Is p. 38, Ε, τὸ, ἐν αὐτώ κινηθδετα , οἷον πρὸς λυπας πήδα καταπαύσεω : sic enim legendum pro παῖδαέ. P. I93. 'Erraehis' accinere , metaphorica significatione suadendi. docendi, monendi, consolandi, Platonicis est frequens. Sic ipse Leg.