장음표시 사용
81쪽
qui duabus utrique diversis lineis adscribi solebant. P. 78. - τὶ ἐν σωμασι ἐγ-ητα, θερμὰν ἔσπαἰ i. e. quanam re in corpus aliquod incidente, id corpus calidum erit ρ constructionis forma exemplis illustratur. Plato sibi salso commento progressum demonstrationis , posse ad esse fingit. et επιφώρειν ἰδέαν, in hac materia usitatum: et 79. Ρ. 79. Distinguuntur αθανατον , ἀνωλεθρον , ἄφθαρτον, Mδιον. Boethi ex Porphyrio, Simplicio, et Olympiodoro notata.
P. 8o. αν εἴη , πρὸς ἀθανατος ε ναι ' i. e. anima praeterquam quod immortalis est, etiam intemtus expers sit. Anima, ut Deus, e vitae idea, immortalis statuitur h Platone: posse et esse confundenae. Hinc sua sumsit Augustinus De Immori. Anim. S. I - 16: tractat Porphyrius , qui emendatur ap. Stob. Phys. p. 82o. Ρ. 8 I. ανθρωπιννιμ ασθβειαν ατιμα μ' i. e. hurianam imbecillitatem tantae rationum
magnitudini perspiciendae imparem judicans,
similibus dictis illustratur. χρόνος εν ω καλει ται τb- i. e. tempus, quo haec, quae dicitur, vita continetur: dicendi forma confirmatur
consuetudine Scriptorum. Si mors esset interitus et privatio omnis sensus, lacrum adferret malis hominibus morientibus: effatum di posteris celebratur. Mala ex reliquo mundo relagata
82쪽
elaeum terram versantur ἰ igitur quanto ut hine fugiendum: Platonicum placitum. Ansema ad inferos abiens nil secum adfert quam τροφὸν καὶ i. e. institutionem ac dis-eiplinam, quam in hac pila aecepit: item ex Platonis sonte alii duxerunt. Τροφὴ de corporis cura, παιδεία de animi doctrina usurpatur: quibus saepe tertia additur ἀγωγὴ, educatio. P. 8a. Mυθοι de Inseris: similes alii Platonis et aliorum : poetarum νεκυια. Daemon quemque nascentem sortitus, et mortuum apud
Inseros ducens, quis Platone significetur. Aeschyli Telephus dixit,
οἶμον εις νδου φέρεo. Θυσαν τε καὶ νομίμων Codices dant μι- α κ. p. i. e. justa funebria.
P. 83. De Terrae sorma et partibus docuerant Physici et Geographir erant ἡνακες ta bulae geographicae. Γλαύκου prover bium. Terra paritate ponderis et rotunditate sua se sustinet in medio coeli immota: quam ab Maximandro proditam opinionem postea de seruit Plator et hinc quoque colligitur Pha donem ab ipso juvene scriptum esse. Prima vestigia decreti de gravitate, seu vi pentripeta. Seholion MS. ad Hesiodi Theogon. II 6, trae latur. Librarii veteres saepe confuderunt εν
P. 84. Olao -η nostra censebatur regionibus
83쪽
hus circum mare jacentibus h Columnis Ilereu-Ieis usque ad Phasidem: postea ad Indiam. Circum hoc mare habitamus ut formicae aut ranae circum paludem. Terrae coeleStis purae in puro jacentis coelo imaginem ab Anaxagora sumst Plato. Τὸ δε εἰναι ταυτὸν τω υπ' ἀσθενεἱαμ κρὰ βραδυτητος ουχ οσου e ἐἴναι διεξελθεῖν ἐπ' ἔσχατον αέρα ' sc legendum in. torposito τα ' i. c. hoc autem idem esse ac nos propter tarditatem et infirmitatem ad summum aerem pervenire non posse.
P. 8s. Ut pisces in maris supersiciem remtiunt, ita homines in aeris summitatem ex tollere se debent ad coelestem terram conspi ciendam: aliorum imitatione frequentatum dictum. Οἰτε φυεται ἄξιον λόγου ουδὶν εν τῆ θαλάττη οὐδὲ τέλειοὐ quomodo intelligendum sit. Δωδεκασκυτοι σφαῖραι , reseruntur ad Dode-caedrum , cui Plato figuram mundi comparavit.
Ρ. 86. γνάλογον pro ἀέὰ λογον. Coelestis Terrae lapides pretiosi, colores, natura, ex illo Platonicarum opinionum genere censetur, quod late ad posteros dimanavit. Θέαμα εὐ
των θεών. Totius Terrae tres partes , supera coelestis, media, insera Orcus: media, hominum Diuili od by Goosla
84쪽
num et animalium, breviter memoratur: duae reliquae amplam habent descriptionem, universeverisimilitudinis physicae et mythologicae ; quibusdam locis tamen ne huic quidem satis congruentem praesertim in parte de Orco et qua tuor fluviorum cursu : de quibus judicat Aristoteles Meteor. II, a. Quatuor genera lacunarum Terrae explicantur. P. 88. 'O Pυαξ. Aιωρα, libramentum aquao infernae, cujusmodi significetur. Homericum Τῆλε ιιαλ' lliad. Θ, I . Aqua illa αιωρας nec fundum nec sundamentum habet. Voτάν τε ἀνέρριῆσαν υποχωρηση τὸ υδωρ - ἐπαντλουντες quomodo accipiendum sit declaratur , mutato τοις in τοτε, solemni librariis literarum . perψ
P. 89. Καταντικρο - εἰσρεῖ ἐξεπεσεν i. e. d regione es uni ejus loci , per 'quem insti τοῦ nisi, judice Aristotele, repugnans futurum sit
intelligenda cuin Forstero opposta puncta non diametri sed subtensae. Legendum Porro ex norma Atticismi κ. ἡ εἰσρεῖ - Quatuor fluvios Orci ab Homero suscepit: quos cum Orphica doctrina conciliant. Proclus et Olym
Ρ. 9o. 'Aναβάντερ 2 αυτοιe ο ματί ἐστιν ' conscendentes ea , quae scilicet . ipsis sunt, vehicula: ὀχήματα, vehicula, non inteis ligenda indumenta animis prtaria, quasi tuni
85쪽
eaer sed navigia, ex fabulae verisimilitudine. P. 9 I. Insanabiles quosdam esse et per omnem aeternitatem sine sine puniri, in mysteriis et x poetis traditnm, retentum k Platone e aliis in νεκυίαις, propriae tamen ipsius doctrinae repugnat. Impietas natorum in parentes puni in apud Inseros in Polygnoti tabula de Uli sis descensu ad Inseros ap. Pausan. X, 28. φερόντως πρὸς τὸ οσίως βιῶνα. egregie ad fan-etitatem vixisse, sanum censetur. P. 9a. Καλὸν τὸ κῶ ἡ μεγάλη 'imitantur alii. Ταμ' ἐ-is ρ τοιαῶτα αττα Πλέον θατερον απεργάζεσθαι ' quasi alterum pluse ere , i. e. pius mali quam boni facere, exemplis illustratur, ex usu nomini ἔτεροe, ἐτέρωσα aliuι, secus, i. e. maius, male , re petitur.
P. 93. Tragici dictum, εμὲ δὲ νυν μου a Dἡ εἰμαρρανη. Socrates ante mortem se Iavans, quam rationem secutus sit. Οὐ τεἱθω Κρίτωνα κ. α λ. At be, ipse quilibet, est ejus
Gnimur, non corpus, secundum quidem philosophos: et sic Plato Leg. XII, p. 693. B, C. Accius Cic. Τusc. I, 4s: Lucilius apud Nonium p. 33o; qui tentantur: alia in hanc rem diem Seleci. Gr. p. 45s-P. 94. Socrati morienti tres fuerant filii: nec duas habuit eodem tempore uxores: et quae ad eum venerunt postremo salutatum obcεια γυ
86쪽
ναικες, non fuerunt uxoret , sed mulieres do mesticae , familiares. P. 95. De cicuta ad potum praeparanda, vel terendo , vel alio modo. Tempus legitimum bibendae cicutae, quum sol montes reliquisset. Τrium deinceps dierum optionem ad bibendum condemnato datam fuisse, quod tr dit Scriptor apud Stobaeum Flor. p. I9, si gulare eSt. Πίνοντα, bibere solitos. Ρ. 96. οὐδενὸς Dι Disrae' imita. tio Hesiodi O. D. 36I. Πειθου καὶ μὴ αλλως ποίει ' sormula Platonica. Pota cicuta , Ob- ambulandum erat, donec gravitas cruribus accideret. Κα4 3ς λαβων - εξέπιε alii hinc sumserunt. Gn διαφθείρομ ομε τού
νος , i. e. admovens, scit. poculum ori. P. 97. Ἀστακτεὶ τά διι ιρύα, Iac*mae ubertim ibant. ἡ ωδένα zντινα ου κατώκλαωσε, neminem non deploravit; Attica coinpositionis proprietas. Ἐν εὐφημία χρῆ τελετήν , Pythagoricum praeceptum. Πνπνοσιτο Stephano corrigente , accedentibus codicibus scriptis, pro vulgato ri γνυτο receptum. ωτος ο λὸς τὸ φάρμιακον, annotatoris additamentum, et aliis animadversum. Τὸ Θρον. Socratis ublima VOX, τω 'Aσκληπιρ οφειλομεν ἀλεκτρυόνα
ab ejus posteris reprehensoribus agitata, vindis
87쪽
P. 98. Evoluti Socratis habitus non dilucide descriptus,' intercidentibus fortasse aliquos verbis, sic restituendis: Tαυτα ερομένου αυτού, ουδὲν ἔτι απεκρίνατο ' αλλ' Γενεκαλυφατο αὁθι καὶ J ὀλίγον χρόνον διαλιπων εκινηθη τε, καὶ o ανθρωποe εξεκάλυψλεν αὐτόν ' καὶ se τα ο ματα ἔστησε i. e. haec interrogante Critone, nihil
amplius respondit Socrates, sed se inpoisit rursus: et paulum temporis intermittens. commovit se: et homo . eum eyolait: et Socrates oculos fixerat: i. e. Dis oculis onus ebat. Συλῶαμβάνειν mortuo labia et oculos' dictio et mos illustratur: Artemidorus in ea corrigitur II. 2. De Socrate dicitur, πιδρὸς - των τοτε, - ἐπειραθημεν , ἀρίστου ' legendum πωποτε pro' l. e. viri, eorum, qui umquam fuerunt, quos cognoverimus, optimi. Hae igitur suerunt deinceps ad paginas Exempli Graeci Mnotationum, nec omnium illarum, sed praecipuasum , ' summae , brevissime tamquam punctis notatae, omittendis locis Scriptorum in testimonium adhibitis, ipsisque expliciistis vel emendatis: pluribusque rerum verborum. que animadversionibus. Quam totam materiam cum Protegomenorum tum Annotationum quo magis ut hominibus Literarum studiosis ad recognoscendi usum et facilitatem accommodareis
mus , t per quatuor Indices digestam , quasi in compendio subjecimus: quorum Primus est
88쪽
MHptorum veterum et recentiorum, qui notantur , vindicantur, ἔemendantur, illustrantur: Secundus, Historicus et Geographicus homistium et rerum: Tertius, grammatiueae et verborum Latinorum: Quartus, Voc bulorum Graecorum in Annotatione explici
Neque committere voluimus ut Index desi. deraretur, quo Errata Operarum notata exsta rent. Quae Errata fortasse multa cui videanis tur: re tamen pauca sunt: et pauciora quam aliarum quarumvis, vel emendatissimaruin , edi , tionum, pari versuum in numero, errata esse solent. Continentur enim haec sere leviori genere , quod neminis cujusquam mediocriter d eti intelligentiam moretur, singulati elemento; apice , accentu , spiritu , commate, puncto. eorumque absentia: quae ne in omnibus qui dem exemplaribus apparet; quippe orta non quod typus omitteretur ipse, sed quod atramento vel pinguius vel tenuius inficeretur; itaque chartam aut non signaret, aut macularet. Quod maxime propter minutiorem formam in Annotatione accidit; ut correctores quamvis acule videntes et attenti: fuerunt autem praeter me I. Bahius et G. H. Moserus: subinde quid expres.sum esset, dignoscere non possent et aliquoties ut mendosum corrigererr. Talium, In aliis Er talorum Indicibus vulgo neglectorum natatio
89쪽
huic libro laudem emendatae scripturae diligenistisque correstionis adeo non detrahit, ut etiam augeat et confirmet. Debuimus autem hune
Indicem industriae Guillelmi Lodovici Wass narii Cattoviceni, discipuli nostri ad egregiam Literarum spem scientiamque crescentis, cujus de laudibus diximus P. 337.
Quod si hanc nostram censuram ejusmodi adhuc fecimus, ut lectoribus Phaedonis nec inuintilis nec injucunda sutura esset; certe reliquam ejus partem iis gratam lare speramus. Nam adjectis demum illis Addendis, quae exstant nostrae editionis p. 335 - 338 , factum est, ut adversaria pleraque nostra quondam et nuper hGraecis scriptoribus facta, denuo percurrentes, locos haud paucos animadverteremus appositos illos ad Annotationem aliquantum illustrandam et Iocupletandam; quosque idcirco, ut huic sostrae censurae debitos, in ea expromeremus.
P. Io9. Epigramma lacerti, de Panaetio temere Phaedonem dialogum non Platone scriptum censente, exstat Anthologiae Brodaei I, 4 , P. 94 21 με Πλατων Οὐ-, δύω εγένοντο Σωκρατι- δάρων ἄνθεα πάντα φέρω.
90쪽
Ἀλλὰ νόθον Κετέλισσε Πανατιος , 3e ρ' ἰτορωπε Κιὰ θνητὶν , νόθον τέλεσσα. Hujus Epigrammatis metorem facit Syrianum philosophum Anonymus Interpres MS. in Ari. stotelis Categorias p. 28. cujus Verba, quamvis Corrupta, sic apponenda sunt: μὰν ὁ φιλόσοφοe-Φα χρω νοθευομώω ὐτό τινοο Πανατίου ' εἰ μὲν Πλοίτων επέγραφε, ἐγώοντα Πλατωνες σωκρατιων γὰρ ' L an θεα πάντα φέρω ' αλλὰ νόθον μ' ἐτέλεσε Π-ατιοete ἐτέλεσε καὶ ψυχην καὶ, νόθον τελμσαι 'Eγὸ1 φῆμιι ό ρώτερος δεδασκαλοe, ὲπιγραφω τας Κατσγορίαις ' εἰ μ1 Ἀριστοτέλους ἔγενόμην, ἡ δίπλοος ουτωρ, ἡ σος ι, ακώρουνον ελιματον ἔσφιν εμεῖο ' De hoc Interprete Categoriarum Aristotelis, adhuc ignoto, k nobis nuper inter libros ΜS. Vossianos primum animadverso, diximus in editione nostra Phaeis
donis p. 336. Hinc igitur et de hujus Epigrammatis auctore discimus: et praeterea altera
augemur, sic legendo: Εἰ μη 'Αριστοτέλους γενευν, ἡ δίπλοοe ωτος,
l. e. Nisi Arissotelis sum, hie aut duplex est,
aut sine me sapientiam condidit capite caren rem. Quod interpres bis posuit ιπέγραψε,