Filomathias ta sporadin. AG Miscellaneae doctrinae liber primus tertiusDaniel Wyttenbachius Liber tertius

71쪽

putando. 'Αντατο να τω , congruere -ali eui, respondere. Aερον τι αποδεικνυναι ' item Ic ρυσὸν , σοφόν τινα αποδεικνυναι, et similia. Oυδαμου φαίνε- Endymionis somnus. Anaxagorae ομιου

P. 27. Παντα κατώπαλω θῆναι εἰe τὸ τεθνά- να, Epicurus assumst. Discere est reminiscI. P. 28. Κατηγορει, apparet. Αὐτο δὴ του- το λομαι μαθeis η , ο λογος, αναρινησθῆναι sic, interposito η, sententia haec ossicitur, id autem ipsum desidero discere, vel requiro reminiscentiam , de qua ipsa nunc loquimur. οὐδὲ, αεν αν ηττον ἀκούοι uia ' i. e. : nihilo tamen minus audire velim: μὲ, ex MSS. mutandum in 1 1ειτ' i. e. μέντοι, et Optativus pro

pria optandi potestate accipiendus. Amantes Mecordantur amati, si ejus bram aut vesiens vident, sententia ab aliis hinc sumta. P. 29. Aυτὸ τὸ 2σον. notio universalis aequalitatis. τὰ αἱτὰ ' α φαίνεται, τοτὲ δ' ου, quale sit, exponitur. P. 3o. Αὐτα-7σα' item est, notio unI-νersalis aequalitatis, quare Plurali numero diis

Catur, quaeritur. Tαυτα τα 'ἴσα, haec aequalia, demonstrative de rebus singularibus dicitur. Λέγειν τι D τινι, aliquid alicui generi annumerare. Vulgata lectio aliquoties corrigitur. P. 3I.

72쪽

σψραγίζεσθα τί τινι , alicui aliquod signum imprimere , nomen imponere. 'Eν ταῖς ἐρωτήσεσιωἐρωτωντες, καὶ εν ταῖς αποκρισεσιν αποκρινόμανοι, i. e. disputantes. 'Eρωταν, argumentari.

P. ast. Εἰδέναι et definiuntur. Ruriasus αυτα ex ΜSS. mutandum in ταυτα, i. e. res singulares. P. 33. 'Λπολλυμεν δὲ αὐτὰς is ποίω ἄλληχρονω - χρόνον , sensus aperitur hic: non possumus issas notiones accipere nascentes; quia nascentes eas perdimus: nec potes aliud tempus excogitare, quo eas perdamus: huc accommodatur olyrnpiodori scholion. P. 34. 'Ἀπως , cum Indicativi Praesente vel Persecto v. c. ut hoc fiat. Discrimen inter εἰ et δτι' v. c. demonstrare , hoc ita esse: et Lan ita sit.

P. 35. Ἀναπειθειν, aliam cui sententiam persiuadere. 'o εν ἡ υν παιe, pars noStra ra ιionis expers, hinc aliis frequentatum, et in Λddendis a nobis notatum. Mορμολυκειον. 'E ήδειν et docendo , Platoni frequens: sic εξ δειν, excantare , rarissimum, eidem restitutum in αασηται pro εξιασηται. P. 36. VOθεν δὲ απελίπομεν , επροέλθωμεν.

73쪽

οὐ μέλλεις Quidni ρ Συντεθὲν, σύνθετον, συνὼθετὸν. differunt: et sic alia Participia Passivi et Ariectiva Verbalia. ααιρεθῆνM ταυτη ,περ συνετέθη. 'H ου riae λόγον δίδομεν του λαι' essentia, quam desinimus per esse. δάνος, δε-

sinitio. Κατα τα ρασα καὶ ώσαυτως ἔχειν. οὐδέποτε ουδαμη ουδ Me α οἱωσω ου ἱαν D- δέχεται' consuetudo Platonica augendae negationis, et in assimatione usus literae π obser

vatur.

P. 37. 'O της Amolae λογισμό AM.ό τι Hal ν ρῶτων, ἡ τὸ μὲν σωμα ε , τὸ ψω- i. e. nostrum autem ipsorum altera pars aliudne quid est quam corpus, altera vero

unimast Τὰ ὁρατὰ κώ τ, ιι , τῆ τῶν ανθρωπων φυσει ελργο υν' i. e. visibilia et invisibilia dicebamur ea, quae humanae naturae ν bilia ei invisibilia essent.' P. 38. Ψυχ , -- Φρόνησις παθημα, et in Addendis. μολω καὶ παντι Natura ani naum ad imperandum, corpus ad obediundum fecit. P. 39. Συμβανει, consequitur quid in argumentatione. Nourbe et αισθητὸς active, cogitandi vel sentiendi vim habens, pro νοσrικὶ e, αισθητικός. Xαριέντως ἔχειν τὸ σῶμα ' corpore bene assecto esse. Dacierit error, qui solus animadvertisse sbi visus est, Socratem mense Iulio obiisse. Corpus συμπλυι. P. 4o.

74쪽

P. 4o. φρόνιμος θεία Philosophia est exercitatio moriendi. Αγριοι ἔρωτεe , paederastiae. 'Aνθρωπιια κακά hinc Cicero Tusc. I, 3o, humanis νitiis. P. I. , vincis, ligo. Ψυχὴ περὶ τὰ μνήματα κάὲ τοὐς ταφους καλινδου λέ-νη, hinc aliis frequentatum. P. 42. Metempsychosis varie li Platonicis informata. Φιλοτησία, propinatio benevola. Virtutis quatuor gradus: quarum infimus, virtus eruilis. Mendum vetus transponendo sanatur sic: εις γε γένος ιυ1 οὐ θέμις αφικπεδεσθαι αλλω ἡ φιλοσωφησπιτι κῶ ' et πτελως καθαρος απιόντι. Explicatur vis et ratio et φιλοσόφου , φιλομαθιαρ et φιλοσοφIM. Οἰ φθορια , rei familiaris Deis

tura.

P. 43. Ἐπειτα, Participiis ex abundanti subjungi solet. Σώματα πλάπτοντες ζωσι. P. 44. 'D MMu ὸν ἄλλο. 'Eκάστη καὶ λυ η, ἄσπερ ἀλον ἔχουσα, προσηλοι c πρὸe τὸ σωμα καὶ προωρονμ ' Plat nica sententia posteris celebrata. P. 4s. οὐ γάρ ' αλλα - , et --αλλά, differunt. Πηνελόπης τινα εναντιως ἱστὸν μετα

Τροφὴ

75쪽

m PLATONIS PHAEDON

quid strum cogitare This ecpαινετο, visu apis parebat: pleonasmus. Ρ. 46. Mώω μη, an non p mutandum monetur in tu in m , an aliqua ratione pdictum esse: posuum Pro αν λεχθηναι , dici potuisse: αν possibilitatem significans , subinde

omittitur. 'Eκατερος απορων , τὸν στερονοεῖ καὶ κελευει- imitati sunt Aristaene. tus Ι, 24, et Damascius ap. Suid. v. 'Ηρίιροχοα cnos, Apollini servoῖ, fitas conservos,

ante mortem canentes, imitatur Socrates: Iocus ab aliis memorando nobilitatus.' P. 4 . Discere, invenire, disinitus Melispere, tres sunt ad cognitionem viae. ἐπὶ Οχεῖσθα τού λόγου ' argumento, Iamquam rate, vehi. Ahoe θεῖος. Ρ. 48. Animam esse tamquam harmoniam Corporis tensi calore, frigore, humore, siccitate, Zenonis Eleatae et aliorum opinio. Ρ. 49. Διαβλεφάμ ενος - καὶ μειλα δε Προ ἀδειν, accinere, i. e. aliquid rationis dispuetationi conferre. Ρ. So. Ανατίθεμαι, retracto. εἱ-Qεῖν , dictu molastum. Φαη ο λογος, dicat ratio. - P. SI. 'Ανυφανειν. φύσιν τεο ασθε- νδεα e, dictum pro τὲ μ ατθένεαουν τῆς item , ἡ φυσιζ των ἄστρων , pro τα αστρα

- Enallage Generis et Subjecti. P. sas

76쪽

set. Dialogi h secundis personis ad priis mas digressio insignem habet Vim.. P. sa. Sedens in sella juxta recumbentem

in Lector imitatur Plutarchus. ., huin milis selia. Καταψαν τ' κεφαλήν τινος, caput cui demulcere. Capillum in luctu tondendi, mos Graecorum. Lorumdem suisse in luctu , ut capillum viri alerent, mulieres tondeis rent, Meursius non persuadet. Oυκ, αν γ' ε- μοὶ πείθη. Eι σὐ Πην, si tu essem. Argivo, rum jusjurandum , Thyrea amissa, capilli non alendi donec illam recuperassent. Similia aliorum populorum facta. Πρὸο δυο οὐδ' 'Hρ' proverbium: ' I . a P. sq. Ei λαβηθῶμεν τὶ . παθωμεν. Τὸ ποιον; ῆν δ' ἐγα Dialogi formula freque Platoni. Mισολογιας α ριισανθρωπῶας, cognata Origo. 'Eταιροτατος. οὐδενὸς ουδὲ, πυε τa- παραπαν. Homines optimi et pessimi, sunt pau- eis i: plurimi medio rel. - P. 55. Locus mutilus expletur probabili conjectura. 'Λντιλογικοὶ philosophi, qui dicantur. VsImrερ ἐν Eπιπω ' proverbium. Ρ. 57. Vs2περ μάλιττα τὸ κέντρον ἐγκαταλιπ

77쪽

stinguunrur: λ ος, vanum argumen tum, mendax. Δι' υποθέσεως. P. s9. Min DMI σοι - primum vocabulum delendum censetur, et sententia jubente, et codicum assensu. P. 6 i. Eadem auctoritate restituitur: πότ νον συγχωρούσαν τοῖς κατἁ τὸ σωμiax et 36-- σιν, ἡ ἐνρωτιουράνην, pro inficeto, m G τ.m τ. σ. πάθεσιπ ἡ κ. ἔν. τοις παθῆριασι. Dei λυ cile tribus parribus, λwω, θυμψ, επιθυρωφὰssidentibus, et λόγου imperio, cui accomm datur Homericum πληξας κ. λ eomparatur Plato Rep. III, p. 434, ΙV, 453, cum sequentibus Platonicis. P. 6a. Quae sit harmonia, quam ab animi natura Plato abjudicet: Aristotelis et aliorum cum Platone consensiis. Harmonia Thebana et Cadmi, quae dicantur. Θαμαστως ως. μεγα λέγε , μητις ἡ α- βατ εανία περιτρέψητὸν λΘον' proverbii vim habent: hinc fascinus, et praefiscine. - Ρ. 6s. Duo Phaedonis loci mendosi corriguntur. P. 64. Pars τερ σοφίαι, ὴν δε καλοῖσι πειρὶ φύσεωe ἱστορίαν ' i. e. phnica. Σηπεδων, putredo, significatur eoneoelio eibi. Sanguine, aere, igne, an cerebro cogitemus; quibus singula philosophis tribuenda sint. Anaxagorae homoeomeria significatur.

78쪽

P. 6s. Graeca bis emendantur: primum, αειδεν dum αυτου τὴ , πο i. e. major illo esse per copui, et equus item equo major esse, alterum deinde sic e

Pletur, ουδὲ ως, ἐνι τις προσυ tν, εσὶν ἔν, . ti προτετεθη, δυο γένο)εω ἡ τὸ προστεθω τὸ προστεθεν καὶ φ προσετέθη, δια τοῦ πρόσθε ν του ἐτέρου-ετέρω δύο εγένετο nam in hac hypothesi tres hi modi intelliguntur, quibus ex duobus duo fiant 'Eνὶ λόγφ'

uno verbo, omnino. P. 66. Locus obscurior ad perspicuitatem aedigitur, accipiendo φυρω potestate Praeteriti, et sequenti 'Αλλα pro Nam, Nimirum. Κατα νοῶν ε λαυτω, acutae est ambiguitatis. P. 67. 'Ορώανδρα Video hune virum: vel, video aliquem virum: uterque exquisitior usus illustratur. Anaxagoras, quamvis Nodi erm forem, certe ordinatorem, inducens, tamen cotisissas rerum naturalium aliunde repetebat: adseruntur alia insuper testimonia, Platonis, Aristotelis, Plutarchi, Plotini, Clementis Alexandrini, Simplicii, ali serum' . VP. 68. T. γὰρ μὰ ολ τ' ειναι - .corrigitur, τὸ δ' αρ' ἐν rem erat, non posse distinguere. Ψηλα' τεροι πολλοὶ, ωσπερ is σκοτει αλλοτριω omΣατι προσχρώηλενοι dictum cum similibus compar tur' 'hau τι dubium, aliis ἄνοματι praebenti

79쪽

ουρανού, φλώειν ποιεῖ τῆν γῆ i. e. alius quidem turbinem circumdans terrae, quo coelum eam vertat , stabilem scilicet eam facit: interpretibus non intellectum, explicatur e grammatica ratione: et placitum refertur, ad Leucippum , Democritum, Anaxagoram. Ο δὲ, ωιωρκαρδόπω πλατεIα, βαθρον τὸν ἀερα υτερείδει Pstivitas dictionis notatur, sententia Λnaximenitribuitur. P. 69. 'AMπιτα ισχυρότερον - εξευρεῖν 'spectarunt hoc Aristoteles Coel. II, it Philostratus Icon. II , Io. Ἀγαθὸν dicitur δέον, quia δει, ligat , Omnia et continet. Δευτερος πλούρ. 'Eπίδειξιν ποιεῖσθαί risOe, a Socrate in

Sophistas significatum. Solem deficientem, si

in ipse, nee in aqua, spectamus, excaecamur, comparatio ex hoc fonte ad alios fluxit. Ρ. po. Ουκ αν φθανοις περαίνων. Ἀταγ- , revera: ατένως, sine arre. P. II. EDε παρουσία, Πτε κοινωνία, Πτε δὴ καὶ μωρ προσγενομώη' Platonica forma, in qua quis προσαγορευομένη eXspecim rit. Τέρας, monstrum in disputando. P. 72. MPγα βο ν. Mετέχειν et qua res singulares participes sunt ideae universalis. Imitatio Euripidea, τας τοιαύτας κομ, e ης - χωρειν παρεὶς ἀποκρίνασθαι τοῖς σeaυτου σοφωτέροις. Suam ipsum umbram i

80쪽

mere: proverbium. τινος, apprehendere quid, et alicui adhaerescere, eodem loco bis diversa' notione positum, ut alia alibi. Erσοι αλληλοιe ξυριψω-ει ἡ διαφωνεῖ. i. e. utrum , te judice, invicem consentiant, an dissentiant: in σοὶ Dativus Atticus notatur. Disputandi rationis praeceptum dialecticum explicatur. Ἀνω , , universaliter : κάτω , particulariter. Varia significatio vocabulorum ilhe, distinguitur in notionibus universalibus: sub his μετουσία et ἐπωνυμα tribuitur particularibus. P. 73. Corrigitur: μεγέθει ὐπετρον σφκροτητα παρέχ,ων ' τὸ μά- γεθος, τῆς σμκρότητος υπερέχω ' i. e. illi quidem, quia magnitudine litam superat, parvitatem praebens et huic autem magnitudinem, quae pamitatem superat.. Συγγραφικως ερεῖν, refertur ad scriptores civiles, id est oratores, quos Plato exagitare solet. P. 7 . Θέλειο et τολμνν, posse pati. . Argumentationis ratio grammatica exponi pur. Ἀν- δειλὸς, ανδρειος, diligens in vero quaerendo.

P. IS. EIδος et μ ορφη a philosophis distinguuntur. Eudori apud Stobaeum Phys. p. 3o.

caput notatur.

P. 76. Πεμπτας, περυπὰς, πεντας, numerus quinarius. vivi e του ἀριθμου απα; ' et ἔτερος στιχος τού αριθμου' i. e. numeri pares,