Institutiones theologico dogmatico canonico historico morales Iuxta Sacram Scripturam, Canones, SS. Patres, Celebrioresque DD. & Ecclesiasticae Historiae & Disciplinae Scriptores exartae. A patre Antonio Maria Boranga... Tomus 1.6 Complectens Tractat

발행: 1766년

분량: 419페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

e horeae

vae usus

Choreas ducere seu saltationes , vulgo Balla, quam indecorum sit elericali statui , res per se mani Bilissime patet. Agitur enim de re valde lubrica & vili . a qua omnino elerici abstinere debent , ne videantur approbare quod toties propter multorum Wricula malorum quae in huiuscemodi diabolicis saltationibus occurrere possunt , prohibuit , ct idemtidem prohibet Ecclesia . Et quod hoc vetitum sit clericis , habetur ex pluribus Conciliis provincialibus, quae innovarunt quod in ecclesiasticorum disciplina antiquitus in suis legibus statuerat Ecclesia, & praecipue in Concilio Senonensi, ubi ha e habentur : Non se acimi erant c, reis , publicis tripudiationibus , auι saltation

bus; non turpes , amatorias , aus la)ciυas depramant cantilenas ; seu cantationibus faveant aut ad ini. Similia habent Moguntinum IV. can. lxx Iv. Mediolanente I. Part. H. tit. xxv.& tandem Tridentinum seg. xx II. cap. I. de reform. dc sacra Congregatio Enili oporum &Regularium v. Februarii MDLXXXV. Larva, vulgo Malcbera , se tegere & personatos incedere, clericis est severissime vetitum , ut cap. Cum demum de vii. σ --nes. cleris. nec non cap. Nullus visi. xliv.& cap. Nullus Presbyterorum dui. v. de cov-secrat. quibus consonat Concilium Medi lanense I. Part. II. sit. de arm. ex lud. Et

hine est, quod talis prohibitio extendi potest ab Episcopo etiam ad Regulares. ut declaravit saera Congregatio Episcop rum

sacra Congregatio Concilii in Mantuana x.

Aprilis MDCV. addidit , posse Epit copum

imponere contra Regulares incedentes lar-Vatos etiam poenam excomminicationis. Et

revera quam hoc indecorum sit states ecclesiastico , nemo non videt οῦν dum personae quae procedere debent in omnibus suis acti nibus cum magna gravitate , decentia , ct pietate , se vilescunt ad formam mimi exhibendam ac vanitatem exercendam. Nec eos excusare potest consuetudo quae Uen

riis inducta videtur , ut ecclesiastici utriusque status larvati incedant ; nec pariter mos qui ibi viget, ut communius ita larvas gestent , ut cum personam non fingant ,

sicuti per larvam & personatum intelligitur , sed potius se tegant dum vestiti incedunt in tali larva, non secus ac quando sine eadem incedunt, ac nonnisi facie tecta omnes eodem modo se exhibeant. Nam in ecclesiasticis fit ut etiam cum tali honesta larva vere sint personati ; utpote qui vere

dc proprie personam tingant : cum huiuscemodi vestibus ut personas saeculares le e hibeant ac fingant, dum sunt ecclesiastici. Praeterquam quod quis non videt , quibus incommodis dc periculis exponant clerici su biali mentito vestitu modestiam , pietatem, continentiam, quas semper servare debent, sieuti eas quas in statu clericali amplectendo ae se divino famulatui dicando professi sunt λ Porro consuetudo qua defenduntur a quibusdam Theologis clerici i edentes in eadem civitate larvati , cum irrationabilis

sit , utpote contraria in re gravi ecclesi

sticae disciplinae pertinenti ad ius divinum, proindeque non sit legitime praescripta ἔest merus abusus : unde minime excusat clericos sic incedentes a eulpa mortali , saltem si sine aliqua rationabili caulla ac frequenter eadem larva utantur.

Clerici vitare tenentur comoedias, hasti- Neen ludia, aliaque l. Omnia huiusce generis spe- ctacula. Gibe=ιt.Interdicimus coaede v, ωεa.

π clerici cap. itemque cap. I. dist. XXXVII .cap. cula.

Non oportet dist. v. & cap. Clerici ossicianvis. oe honest. clerie. necnon cap. Inter dialectos de excess. Praelat. ae alibi. Igitur omnino non licet clericis interesse comoediise cum ut plurimum sint de rebus lascivis , turpibus, & amoribus mundanis, quae provocandauditores ad malum & libidinem ; dc spectatores suo interventu caussam asserant histrionibus turpia agendi, ut ad curiositatem, risum , dc delectationem provocent. 4raru

plurimi gravissimi doctores sustinent , letalem ineprrere reatum actores comoedias exhibentes, ac ad eas convenientes; ut refert Pignatelli Tom. VIII. confultat. ci III. pertοι. Quamobrem multo minus repraesentare

valent clerici in comoediis profanis di & si contra secerint ; potest Episcopus apponere prohibitioni poenam excommunicationis lententiae serendae , ut declaravi e sacra Congregatio Concilii in Sulmon. κκII. Augusti MDCLV. Μultoque etiam minus intendero possunt ioculatombiis & histrionibus Mi in cap. Clerici osticia xv. de Dit. σhoues. cleric. lib. haec leguntur: Mimis, secularibus O histrioniabus non intrudans. Spectaculis tandem quibuscumque proianis docendi plura Concilia illicitum esse clericis interesse, dum clerieis liceinterdixerunt : quae Concilia proposita habentur a Natali Alexandro lib. II. de Iacram. orae cap. V. reg. v. i nter quae laudat

Concilium Narbonense anno M IX. cap. xl r. cuius haec sunt verba : in monemus pupulum , ita clericos districte .ut υλιent tripudia . ludos piablicos ad bia prIones non accedant ; ne puritas Sacerdotis

Y x rerum

352쪽

rerum inanium o Obscenarum aspectu pol

Contra agenses poena carceris θ

alia ad arbitrium ordinarii comprimantur Nee sibi blandiantur elerici transgressores

de consuetudine quae eontra canones prae-νipserier quia cum sicuti antea dicebam ,

iit irrationabilis; non potet contra canonesi sitime praescribere. Idcirco nulla dari potis ess contra omnia supradicta excusans consuetudo; utpote quae sit corruptela & abusus: & exinde nullatenus ea licita illis redduntur. Quei modo, quaeso, rationabilis potest est e consuetudo , quae adversatur vitae& honestati tam necessariis & insi parabili. bus a decentia & decore status clericorum; ac proinde contra ius divinum dc naturale, quod a nulla consuetudine praescribi valet Ius enim divinum dc naturale statuit, quod praecipua ratione cultui divino dieati decenti, gravi. & virtuosa vita & honestate Deo ian)ulentur : quod certe non fieret , quando didiis vanitatibus s. immisceant , quae valde turpes sunt c contemptibiles, ita ut nec statum laicalem deceant.

s. I.

De iis quae a clericis praestanda sunt.

QVemadmodum ad constituendum in

vita civili secundum naturalem E- thicen virum hones uim & commendabilem , ac in vita Christiana sexundiim Christianae religionis disciplinam hominem

vere Chri Ilianum , satis non est ut turpes fugiat alter vituperabilesque Operationes , alter vitia vetita a Christiana morali : sed requiritur ulteritis ut se exerceat unus in

operibus honestis & laude dignis, in sanctis

alter, per fictis, ae caelesti dignis mercede : sic ad c cinstituendiim verum ecclesiasticum non sume it ut desectus omnes morales evi tet qui etiam laicis sunt indigni; sed requiritur ulterius ut in omnibus virtutibus se praecipue exerceat , ut per Psalmistam a solute omnibus praecipitur: Declina a malo fac bonum Psalm κακvi. in ut eorum vita,

ait S. Aue ustinus, eruditio sit aliorum , c assidua salutis praedicatio . Nihil enim esti ta Tridentinam Synodum sess XXII. cap. a. quod magis alios moveat ad pietatem, &ad Dei eultum assidue instruat , quam eorum vita & exemplum qui divino minis lerio se diearunt et eo vel maxime quod eleriet , ut notat Van Espen, conitituti sint a Deo laicorum magistri & dodiores . Praeeipue vero convenit clericis ut fidem ha- . beant intensam , spem firmam , serventem caritatem , Eelum sollicitudine ue suae Mi iorumque tali itis, religionis spiritum , orationis , hospitalitatem, castimoniam, alia λque huiusmodi religiosas dotes, quas brevitas quam hic servare statuimus , sigillatim

enumerare ac exponere nori sinit. Hinc satis erit ut ea hic solummodo ad trutinam revocemus de quibus in praxi haerere poste taliquis, an haec revera sint ciricis fraviter necessaria , ne in ambagum tenebris caecutiant clerici eorumque directores.

Plinis igitur clerici , sacris praecipue or Clelleidinibus initiati vel beneficium aliquod pol gestrie si lentes, semper deserre tenentur tonsuram aebene& habitum clericalem suo ordini convenientem, ut Lieri canones praecipiunt , secundum eam formam quae a Lacris cano clerica . nibus praescribitur . ut cap. XV. de vii. O lom.

bonest. cleris. & Concilium Lateranense II. hub innocentio III. cui circiter mille interinsuerunt Episcopi, in quo haec habentur can. I v. Praeeipimus uι tam Ducopi, quam clerici, in flatu mentis , in babitu corporis , Deo ta seminibus placere sudeant; nec in superinsultate, scissura, aut colore vestium , nec intonjura intuentium offendant spectus : 5c

Lateranente IV. can. xv I. clerici coronam in tonsuram habeant congruentem . . . clausa

deferant desuper indumenta , nimia breistate

vis longitudFne non notanda. Concilium item Tridentinum sus x IV. cap. v I. de reform. eadem innovavit, reprehendendo simul vanitatem quorumcumque qui cum contemptu

Religionis ac propriae dignitatis vestes publice deserunt lateales. Et hoc statutum

fuerat etiam antea in Concilio Uiennensi, ut habetur Cleinent. II. aer ων. er hones. eleris. Idemque Sixtiis v. Constitutionexi I. conficinavit ἰ & sic statuerunt quamplurima Concilia pmvincialia , ut Medi lanense I. Senonense l. Burdigalense. Tantum Ecelelia , Iieet noverit habiti inanos tacere Monachum , nec vitae sanctitatem in exteriore veste nolitam esse . sed in morum integritate ; sollicita nihilominus seminper fuit ut clerici velles proprio crans rue tes ordini deserant , ut per decentiam babsetus extrinseci ait Tridentinum loe eit. morum honestatem intrinsecam ostendant. Immo ut temeritatem alicuius contumacis

coerceret , Contilium Lateranense IV. de crevit , pertinaeeν post trinam Episcopi admonitionem excommunicationis poena esse multandos; & Tridentinum ad normam Uiennensis adiunxit etiam poenam suspensioniR

353쪽

TRACTAT Us DR OBLIGAT. sonis a divinis in Sacerdotibus , osticii ae idi

etiam beneficii in benefietariis, necnon privilegiorum, praecipue fori, in omnibus clericis. Hoc quoque impetiis omnes urgent Episcopi.

Qitare si ita enixe rem hanc ex qua, cessante per iecutio usaeitu, apparere coepit divertitas clericalis vetiis a laicali, omni aetate praecepit ac incessanter praecipitrici sita; si poenae tam graves statutae habentur contra inobedientes: Reixo profecto dicere audebit, mortalit et non peccare clericos in sacris constitutos, qui sine legitima cauisa sputa se occultandi, ut fit ab iis qui morantur inter haereticos) vellem clericalem deserunt. Leges enim ecclesiasticas tam crebro inia Vatas in materia quam pro gravi reputat Ecclesia , praetergredi audent ἔ ac proinde a gravi inobedientia , adeoque a gravi culpa

excusari nequeunt 2 eo vel maxime quod

cum hi despectui habere videantur re con temnere propriam vestem ; fidelibus scandari occasionem praebent , dum significant manifeste se Sanctuarium non amore Samctuarii, sed tueri fuisse ingressos. Porro quinam dicendus sit habitus clericalis leti vestis ecclesiastico statui convenietis, disticillimum est statuere, cum pro

temporum locorumque varietate varia esse

ac mutari possit. Licet enim revera usitatior sit vestis talaris coloris nigri; non ubi que tamen mos extra officiaturam chori &divini omeli obtinet ut semper in veste talari incedatus, dum extra ecclesiallieas sunctiones, praecipue post prandium . communius sit uti alia veste breviore . Hanc tamen Episcopi omnes , ubi hoc permittunt , volunt & iubent ut non sit nimis brevis , utque semper elericalem exhibeat moersi iam . longe prorsus a latealitim vestium pompa ae vanitate: sicut nihilominus cernere est in quibusdam, qui propriam parvi xendentes dignitatem & clericalem honorem , vestes deserunt ita laicalem elegantiam exprimentes, ut dissicillime a laicis secernantur, & sponsi potius ipsi videantur quam clerici . Adhibenda est igitur vestis quae pro loci vel temporis conditione hon Hati ac modestiae elericali sit conveniens ;ita ut exterius no est iam vitamque clericalem omnibus ostentet, nihilque mundani sa-stus aut vanitatis saecularis praeseserat . Et qui alias secerint , morta em reatum non

effugient, si sint clerici in sacris vel beneficiarii; ct saltem venialem , si sint prima toniura insigniti, & habeant propositum in statu clericali dc eci letiastico perseveran

atque ad saeros ordines

pros rediem Quoad comam vero adscititiam , vulgo D rucca, nec sine caussa, nee nisi modeste. ubi cauila suaserit, est serenda . Haec fictitia coma non prohibetur a sacris canonibus, quia ne suturum quidem apud clericos hoc suspicabantur. Ceterum caveant clerici ne ut prorsus ipsis turpe & indisnum comam n triant; & multo minus, sicut quidam etiam

in Ecclesia quae est domus Dei . in processionibus, immo ad ipsum altare nos sine magno hor=re capillos vano ac muliebri studio retortos , calamistratos , odorato pulvere conspersos exhibent. Quanta culpa , ait S. Gregorius . hoc vires appetere a quo feminae

probi leniur Quid diceret , quaelo, ii nunc

cerneret in clericis quod tam acriter in lasecis improbabat Clerici, etiam simplices , saltem domini- eis & aliis sestis diebus interesse debent divinis iniciis in Ecclesia cuius servitio sunt ad seripti . Ecclesia enim iampridem , ne elerici otiosam inertemque vitam ducerent, sollicita fuit ne quis in clerum assumeretur, nisi adscriberetur certo loco , ubi iunctiones

Ordini suo eonvenientes exerceret, vitamque elerim dignam institueret. Hanc veterirem disciplinam , de qua inter antiquiora Concilia egit Concilium Chalcedonense eo. v r. & Carthaginense IV. temporum incuria pene collapsam instaurare nudens Concilium Tridentinum , eiusdem Chalcedonensis vestigiis inhaerendo, stati iit RF. xx III. cap. xv r. de reform. quod nullus clericus ordinaretur, qui illi Meletiae vel pio loco pro euitas

necessitate assumitur, non adieribatiar , suis sungatur muneribus , nee incertis vagetur sedibus e dc hoc idem plures nation res Synodi innovarunt . ut testatur Va Espeti. Igitur Ecclesiae mens est ut elerici omnes divinis intersint ossiciis, ipsique insese

viant sita. munia exercendo ἔ ae proinduvoluit alicui Ecclesiae ipsos adscribi. Etenim, ut sapienter monet oincilium Aquileiense ,

nihil potes videri as urius , quam us saecul

res inciorum Δυinorum tempore Ecclesiam

frequentent ; π clerici refutant r illi Deumisi tacitis υωibus in Ecclesia laudent... si boni mersione scandalum praebeant , o pr se suo exemplo a pietate populos avocenι ἰqui videndo quod clerici ad plura frictius obligati iudicari istud sibi supremum , faciis

mi necessariam non esse proumianι . Dicant nunc igitur aliqui , eum mill utri habeant ecclesiasticum beneficium, se non

teneri Ecclesiae inservire sumentes mineris

Quid

praestateoebe ne in Ma

elesia

eui adisset ibu

354쪽

hus ordinum quos susceperunt cum Sacerdotio, dum divina eelebrantur officia, saltem cum aliis divinas laudes eanendo , sicuti ad omnes clericos pertinet . Nonne ad hoc a Deo constituti fiant ae ordinati clerici; ad hoc asiumpti ad elericalem statum ab Ecclesia; ad hoe ordinibus initiati λ Nune et vix in Ecclesia se habet loco Levitarum in

antiquo Testamento . Idcirco Non praecipue ac precisis ordinantur clerici ad beneficium;

sed ad divinum in Ecclesia omelum dc ser

vitium ,' quod praei latur vel munera ordinum exercendo , vel sacras lauder Deo in divinis ossiciis alternatim cum aliis praeci

nendo . Quare clerici , sive simplices sint , sive in sacris, de eo magis si in Sacerdotali gradu sint constituti . scire debent & ad

amussim observare Ecclesiae eaeremonias. In veteri lege Moysis quae figura erat Ecet sue, sere innumerae erant illius ritus caeremoniae, quarum lingulas ex ignorantia vel voluntarie omittendo Deo iniuria inserebatur , ac proinde gravis a transgressoribus culpa committebatur. Cum autem ritus quosaiatior est, eo accuratius quoad onmes suas partes impleri debeat ; certe multo magis neeesse est ut sacri ministri legis novae iant & exequantur sacras caeremonias Ecclesiae . Cum enim haec figurata stetit a Synagoga; absque comparatione sanctior est Synagoga di venerabilior, idcirco gravior est

culpa aeas caeremonias praecipue quas praece

ptivas vocant ii qui de Rubricis pertractant, ex culpabili ignorantia vel ex negligentialiudiose omittere. Ita enim de antiquis eaeremoniis ritus Mosaiei habetur Deuteron. p. vir. Cust si praecepsa , o caeremomas , iudicia ego mando tibi hodis in sacras: & eap. xxvi II. Quod F ire nolueris vocem Domini Dei tui, in tu astas συας . . . . caeremonias quas ego praecipio 1

bii Fodie . ventem Iuper te omnes maled

. Et sane eum natura hominum ait Tridentina Synodus sess. xx II. cap. V. ea sit,m non Deila queat Ene adminrculis exter ribus ad rerum manarum meditationem sinfloui; propterea pia mater Ecelesta ritus quoseaeam .... institur ι: immo remita ex apostoli ea disciplina ae traditione recepit ἰ unde maiestas divinorum officiorum . di praecipue divini Μissae saerifieii , commendaretur , es mentes fidelium per haee visibilia religionis & pietatis signa ad rerum divinarum

eontemplationem excitarentur . Igitur ne eesse .st ut hos ritus ae caeremonias sine

quibus aera per Si nequeunt, sciant Gel 'siastici omnes: quia imperiti alias pro albiatrio sito & phantasia sibi fingerent, ae ideo

a probatiore usu Ecclesiae recederent; quae rerum inversio sine eulpa fieri nequit, ut definivit de fide eadem Tridentina Syn

Clerici insuper in i aeris constituti dc b

neficiarii tenentur recitare quotidie horas canonicas. Cum enim homines ob innumeras miserias calamitatesque quas interius in

anima, & exterius ist corpore continuo per petiuntur , in omni vitae suae momento dia vina protectione ac subsidio maximo indi. eant , quod nonnisi precibus apud Deum humiliter ae devote inclamando consequi valent; nihil proinde est tam necessarium fi delibus , sicuti oratio . Idcirco monet de praecipit divina Scriptura ut sine intermis. sione & incestanter orationibus dc obseerationibus simus intenti ; cum hoc sing lare sit medium quo Deum pro peccatis nostris iratum nobis propitium reddimus , Ac eius auxilium omniaque bona iuxta indigentias nostras impetremus . Hi ne inter

praecipua Christianae religionis omela in ipsis Ecclesiae primordiis Apostoli suo etiam exemplo docuerunt fideles ut quibusdam statutis temporibus, nempe hora ter tia , sex a , de nona , orationi ineum .rent. Porro ex hoc ab ipsis Apostolis, ne non a primaeva fidelium pietate qui moni ta ac vestigia Apostolorum secuti sunt, in tium habuit lex illa dc consuetudo reeita di horas canonicas . Cum oro hunc ritum ae legem horas canonicas reeitandi Patres populo proponant , ut sactum legiis mus a S. Ambrosio populo Mediolanensi ,& a S. Augustino Hipponensi , & ab his de

ab aliis vire inibus etiam , viduis , Moria chi, fidelibusque omnibus quos impense urgebant ut , nonnisi infirmitate aut a lio gravi negotio impediti , ad hane horarum reeitationem in Ecclesia intervenirent et vanum esset & absurdum velle eximere et ricos a tali munere divinas horas recitandi,

iub praetextu quod nullum habeant beneficium , quando iam multo magis quam minpulus tenentur elerici omnes ex proprio e

rum instituto ad orationem . Nam eum sit clericorum sors ut participes sint Christi S cerdotii, ae ideo mediatores quidam homines inter dc Deum ; ad eos multo magis pertinet oraendi 8c iugiter orandi obligatior dum non tantum pro se ipsis, sed etiam pro aliis Deum deprecari tenentur. Igitur Grai

di debitum ritu illo quem Ecclesia praescripsit in horia canonicis , nulla habita pro

de. at reae

citate o

355쪽

cletiei

In factis

nis, dum ibi ex pomtur ex professo requisitae eonditiones in clerieissacris Ordinibus initian-

ventuum ratione, quemcumque clericum in sacris constitutum gravissime urget. Etenim ipsae horae canonicae sunt iugis Ecclesiae or tionis veluti seliniis ac publicum monumentum. Quocirca perspicuum est, legem consuetudinemque orandi vel iugiter , vel perteria intervalla temporis . non oriri ex iore percipiendi beneficii reditus aut distribitiones ; sed ex eo quod fideles omnes, &omnium maxime clerici ad id teneantur :& quia ita a tempore Apostolorum institu-tiim suit, ut per horarum canonicarum c

lebrationem fideles omnes, & praecipue cleriei Deum deprecarentur, & non secus ace hori Angelorum in caelis , laudem darent Deo hic in terrenis suis templis . Qiuod si Ecelesia nee ei larios sumptus clericis sutini nistrat ; hoc fecit ut liberiores rebus divinis , maxime orationi, vacare pollent. Hinc

etiam multo inanifestius fit. legem hane in randi nullo modo a percipiendis fructibus benefieti proficilei; immo econtra perceptio nem fructuum beneficii ideo constitutam , ni orandi o tum maiore assiduitate dc reverentia implerent. Unde patet evidenter, clerieos omnes in sacris constitutos , etiam

mori beneficiarios, teneti ad divini ostieii &horarum ea escarum recitationem . Qui autem rem melius cognoscere peroptat, re

eurrat ad P. Thomamnum in sua Dis plecclesia'. Nam cum de re hac iam supra actum sit, dum ex professo agebatur de horis ea-nonicis lucticiat haec de tali obligatione obiter Aaelibasse Debent suinti ter cleriei in sacris consset uti manere caelibes, idest perpetuam servare castitatem. Tametsi autem lex continen. tiae in clericis fit Meleliae coaeva Q; attaemen non statim apud omnes obtinuit , respectu uxoris quam clerici ante Sacerdotium duxerant , ut adhuc sine ullλ erroris nota hiemos vitet apud Graecos : dc nihiI explesse de tali lege habetur a Christo Domino traditum in suo Evangesio , nec ex scripturis

canonicis quae praeter Evangelia exararunt

me controversia di inter orthcidoxos , de inter heter Oxos. Hi enim inquirunt, nain huiusmodi lex opponatur iuri naturali &divino, ut volebant Miclesias, Lutherus . Calvinus , necnon Iovinianus qui saeculo IV. huiusce errauis fundamenta iecie, dincendo virginitatem mori praestare matrii Pnio: dictores vero Catholici discrepant num sex caelibatus in eleritis sit de iure divino. Cum autem relinquamus rem hanc stilius expendendam in Tractatu de sacramento indisessis; satis erit hic aliquid obiter hae de re attinxere, ne quid desit ad praesens institiis tum de obligationibus quae insunt clericis ita

sacris constitutis.

Quidquid sit stium scilicet Christus Domi

nus praeceperit, an vero non edixerit esero

suae Ecclesiae continentiam; quod suo loco inquirendum relinquimus certum est, quod Apostoli qui eonstituti suere a Christo D mino non solum ut sui verbi praecones, sed etiam ut pastores dc legislatores suae taetesiae per ipsos fundandae dc regendae, potite runt aliquid statuere quod licet a Christo

Ecclesiae tradendum non receperint , optimo Ecclesiae regimini ae dignitati conserre pollet; sicuti secerunt, leges statuendo perpetuae eastimoniae in Sacerdotibus . Quare estor caelibatus clericorum non sit de iure divino; est tamen de iure apostolico. Nam illuΞ censendum est iuxta S. Augustinum de iure a pol olico, idest apostolicae traditionis ,

cui omnes iam concordant, quod semper o servatum fuit in Ecclesia , nec ab aliquo Concilio invenitur aut legitur statutum: e iusmodi est lex nerpetuae continentiae , quae a tempore Apostolorum semper adnexa fuit statui elericorum, nec habetur ullius co

ei lii decretum quod hanc instituerit ; ideirco apostolicae traditionis censenda est . Et profecto haee lex dc discipIina perpetui -- libatus in clericis ab iplo Ecclesiae exordio in Ecelesia Orientali dc occidentali semper servata fuit; ita ut, quanta est Ecclesiae an

liquitas , tanta sit etiam legis continentiae . . ut patet ex pluribus Sanctorum Patrum ac Conciliorum testimoniis. Inter alia Patrima testimonia satis erit pro omnibus ad verit rem hane illustrandam ac confirmandam illud D. Epiphanii in Exposic M. Catia

num. 11. usi adfirmat conceptis verbis, eos qui Sacerdotio decorantur , debere etiam virginitatis candore excellere , aut saltem monasticae vitae vel incorruptae contine tiae reliquum vitae curriculum dicare : dcl Iis clericis lectoribus testatur concessum fuisse iungi munere matrimonii ἔ alios vero licet uxoratos in continentia vivere debui Diso Porro haee sunt Epiphanii verba: Sacerdotium ex virginum ordine prorerme constat; t fi minus ex υιrginibus , certe ex Mona. ebis; aut si minus ex Monachorum orine ,

ex iis creari Sacerdotes solent qui a Iuis uxoribus continent , aut secundum unas nωνι has in m duitate versantar. secundis vero nuptis

356쪽

34 TRACTATUS DE OBLIGAT. SPECIAL. &c. CAP. II.

mistitur; tametsi aut sese ab uxore contineat ..Graeea usque ad VIII. laeuitim; in Latina aut sit viduus. Et moi , inquam , ab se Isuit semper obterrata a priore ad nostram Icopi , Presbyteri, Diaconi CP Subdiaconi gra-iusque aetatem , sicuti quamplurima testan. reiicitur. Secundum hos gradus LM itur Concilia celebrata in Italia, Hispania, rum ordo ex omnibus ordinibus eligi potes,lGrmania . oc Africa , inter quae haborar.

hoc est e virginibus, Monachis, continentibuslConcilium Carthaginense II. cap. II. N La.. iduis , er iis qui honestis matrimoniis illi- teranense I. can xx I. ubi haec leguntur :gantur : immo p necessitas fuerit . ex biga-iPresbteris, Diaconibus , Subdiaconibus , EPm s ; qu7ppe lector non Sacerdos est, sed tam-iMona bis concubinas habere seu matrimonia quam dimni Derbi Icriba. Hic Epiphantii sicontrabere penitus interjicimus; π contracta Si ibdiaconos ipsos includit collegio Sacerdo-' quoque matrimonia ab h/s perjonis disiungi , tali, di ex sblis virginibus aut continenti-iπ personas ad paenitentiam ribere redigi , bus eos eligi docet. Quamvis tamen S. E-iiuxta Iacrorum canonum de ilionem iudic piphanius inter clericos perpetuae conti-icamus. Et non immerito noc salaxerunt Α-nentiae adstrictos connumeret etiam Subdia-ipostoli . Nam cum Saeerdotes sint miniilii conos et varia tamen eirca hosce clericos fuit aeterni illius Pontificis qui de Virgine na-

elesiae disciplina. Hoe autem constat tumitus est, ct ipse virgo & virginalis hostia reκ Conciliis Eliberitano, Agathensi, Tur icongruum erat ut ab iis qui castitatis suae mensi II. quae praeceperunt continentiamt& Sacerdotii participes serent, immolar Subdiaconis . tum ex summis Pontificibus tur; ae proinde ipsi Sacerdotes simul & h Leone I. qui iugum hoc Subdiaconis imp ist .ae utroque vim ulci lempiternae continen fuit Epist. lxxxiv. ad Anagas Thessa- tiae ipsi adstringerentur. Immo cum praeter An. Epyc. dc Gregorio I. qui , VI. eκ-iquotidianum altaris lacrificiussi quod ange

eunte saeculo , legem hanc qua eius prae-ilicam exigit puritatem , alia quoque mune- decessor Pelagius it. Subdiaconos Siciliae abira obire debeant, ut sacrartientorum admi uxoribus separaverat, duriorem existimans,inistrationem, orationem, frequentem po lib. I. eps. xxxv. sae eam attemperavit, utipuli instructionem, pauperum curam dc te, nullus deinceps ad Subdiaconatum promove-ivamen; ad haec obeunda lex continentiae, Tetur , nisi perpetuam continentiam profes- non parum conducit r eum illa non ita clasus , indulgendo ut coniugio iam copulatileile impleri possint a coniugacis . Vinculum cum uxoribus remanerent gliosque procrea-ienim matrimonii quamplurimas affert &qu Tent. Verum decretum Gregorii non vid itidianas curas, quibus implicati iunt patres-tur suisse adeo firmum r nam Conciliumlsamilias pro uxorum filiorumque regimine Romaniim sub Gregorio II. anno DCCXX l. ac sustentatione . 're aliud sub Tacharia anno DCCXLVII. Eκ iis igitur eolligitur primo, impruden Subdiaconos non adstringunt lege continen- ter oc illicite statum clericalem illos am-riae: quae tandem laecilio X l. ubique obti-. plecti qui se ipsos non probarunt quoad ea-muit in Ecclesia Latina . quoad Subdiae illitatis observantiam ς es multo peltas , si nos, post deeretum Urbani II. in Concilio talem infirmitatem circa conc piscentiam pa- Claramontano. tiantur , ut dissicillime dc raro longius is Nec solummodo in Subdiaconis , immoleontineant , frequenterque in aliquam casenec in Sacerdotibus leκ & disciplina comi-inis immunditiam labantur. N minus im- mentiae invariabilis fuit ; cum aliquibus inlprudenter se gerunt Coniessarii qui fragiles locis , sicut nunc etiam apud Graecos prae- adhuc & sine susticienti probatione non iam

cipue ut S. Epiphanius laudatus lxx. aliquorum mentium , sed etiam annorum , sibi obiicit non vigeat , . respectu uxorumiserio eos non adnκment ut vel penitus su quas antequam initiarentur maioribus Ordi- eii .endent, aut a talis status electione omni-nibus, duxerant, eum quibus filios gignunt. no se removeant . Collige secundo , dupli-Verum hoc demonstrae , legem hanc non cem peccati reatum in conses ione explicaris este de iure divino ; sed mere eccletiastico dum illos incurrere qui sacris Ordinibus in di humano r quam licet religiosius servetitiati per qii eumque actum , sive intem Eeelesia; absolute tamen mutare poteli, dciniis , sive externum, carnalis concupiscera saepe super hanc dispensavit , toleratque tiae te commacularunt: utpote qui violarunt nune quoque eam non servari apud Graecostpuritatem a divina lege praeceptam; & mr ad pacem fovendam. plicitum votum castitatis , quod in susci-Haec tamea disciplina perpetuae eonti-ipiendis sacris Ordinibus emiserunt. Ita coinventiae quae plurimum viguit ita Ecclesialmuniter doctores . Colli se tertio , graviter

357쪽

meare eos quoque qui temere se exponunt periculo violandi eastitatem: sicuti eonti sit in iis qui contra tot iacros canones &dioecesana statuta tenent apud se ancillas iuvenes'; vel ex frequenti & ut plurimum inutili ac vana mulierum conversatione &eolloquio inordinata quaedam experiuntur , quae raro vincunt, & saepe labuntur in aliquam carnis immunditiam, vel saltem pravam suspicionem & seandali occasionem lai eis praebent ex tali cum mulieribus frequenti conversatione; & eo peius , ii secum in

domo propria retineant suspectas mulieres , etiam coni anguineas , quod plura Concilia generalia & provincialia vetarunt. ob, Clerici tandem ratione tui status & iuradientiam menti obedientiam specialem debent Episco. Wrbent po in iis quae spectant ad vitae honestatem Ly αφ' & morum reformationem , ad correctionem ' re poenas pro peccatis impositas , ad divis num cultum, Oificium , & sacramenta , adiura epit Opalia , & iurisdictionein eccletiasticam . Cap. Quia flatus v II. q. I. dc cap. xv I. de osc. tua. ordin.

s. IL' De obligation bus beneficiariorum . Licet iani in Tractatu de beneficiis factum sit satis de obligationibus beneficiariorum . nishilominus hoc loco etiam, dum obligationes

cui uicumque status personarum eae ponuntur,

opportunum censui, haec quoque summatim .pponere . Porro praecipua beneficiarii mi nera sunt deferre habitum & clericalem tonsuram; quotidiana recitatio horarum caninnica ruiti ; relidentia in loco beneficii , si hanc exigat; possessio unius beneficii, si sit cum altero incompatibile, de sufficiat ad decentem sustentationem: legitima fructuum beneficii dispensatio. De tonsura ac decenti habitu clericali antea iam satis actum suit. De divini tam'n officii recitatione pauca adiicere lubet. 4tot idie igitur tenentur beneficiarii ex

iustitia ad e.imdem recitationem et unde Pec cant mortaIiter etiam coiitra iustitiam . dc tenentur pro rata partis vel totius ollitii

omissi ad fructuum restitutionem , saltein post pacificam pollessionem sex mensium . Nee a tali debito liberatur beneficiarius celebrando altera, die Oilicium pridie Omilium; cum oblis tio sit quotidiana exspirans

cum die: nec ex erogatione eleemosynarum

antea facta sine tali intentione , iuxta pro positionem xxx III. damnatam ab Alexa dro VIII. Itidem qui in choro canonicas horas recitare teuentur, satisfacere ne

queunt per solam choro interessentiam;

cum per se ipsos recitare eas teneantur . Vidimus etiam Commendatarios perpetuos ad hane recitationem horarum canonica

rum teneri et quia Commendatarii substituuntur beneficiariis eum toto onere ; &eo vel maxime quod commenda perpetua M. neficio aequiparatur ut ex Synodo Triden tina Ieg. v II. cap. II.) nam habet vim dc effectum beneficii, dum consertur ius perpe tuum percipiendi fructus. Gadiutor vero i si itutus cum sutura luccessione non subiacet tali oneri; cum rvindum revera lit beneficiarius: nisi sorsan ius plenum habeat admisnistrandi ob aliquam seneficiarii infirmitatem ἰ vel assumatur ad totum omis benes, et i in deiectu beneficiarii. Tune enim tenetur ad omne onus ad quod ait umitur. Impuberes vero non excusantur ratione studi rum: cum ipsi quoque comprehendantur voca

uilibes Concilii Lateranensis; dc quia beneficium non datur niti propter ossicium . T nentur quoque ad officii recitationem prae

itimonia habentes , ut Bullae Pii V. iam suo loco laudatae . Non incumbit vem tale nus beneficiariis, antequam beneficii possestionem Drceperint. Nondum enim censentur beneficium perfecte consecuti ; nee postunt percipere fructus , ac iura beneficii exercerer dummodo tamen culpabiliter dc negli

genter eamdem pollessionem non differant , iuxta Regul. xxv. iur. in 6. Mora sua cuia

libri est nociva : dc nemini sua fraus vel negligentia prodelle debet. Sed de hoe iam satis suo loco actum est. . III.

De Obligatione beneficiariorum ad publicam fidei professionem 9 resdretram.

Inter ea quae praestanda sunt praecipue a provisis de beneficio eui adnexa est animarum cura, vel de Canonicatu, aut alio hu-

ivlividi, primum est . quod polleam fidei professionem sacere de ni iuxta decretum Concilii Tridentini seg. xx I U. cap. XI I. alias fructus percipere non pollunt: alterum, quod in Ecclesia siti beneficii residere

tenentur.

Residentia, si nominis etymoloetia. spin tur, idem importat ac iterata sesso . Hic vero accipitur dc definitur mansio seu perpetua habitatio in loco beneficii, ibique e clesiastica munia exercere , de ex ui omela quae beneficio sunt adnexa. Igitur iuxta Farnanum residere nihil aliud est quam deservire . Beneficia quaecumquς , eπ pris

358쪽

maeo ipsorum institutione secundi im i qui residere tenentur , dicantur vere resi4eommune & veterem Ecclesiae disciplinam, i dere ad mentem sacrorum canonum .' divi.

rei identiam exigunt, ut cum aliis advertit P. Thomassinus Part. II. lik H. cap. lxx I. Uerum nune aliqua extant beneficia quae simplicia dicuntur , quae residentiam non exigunt ex fundatione vel ex rationabilicoris tudine , Ob temtitatem redituum ae eorumdem insuffieientiam ad sustentandum beneficiarium . qui proinde emitur alibi morari ut habeat undae vivatia Beneficiarii vero omnes qui beneficium possident quod adhuc adnexam secum affere obligationem resideridi cuiusmodi sunt Episcopatus, Par

chia , Canonicatus, aliaque ad normam Canonicatusim instituta , vel ab Ecclesia , vel ab exprei a tellatorum voluntate personaliter in loco beneficii residere ternentur. Etenim omnia haec non conseruntur nisi cum

onere residendi, idest commorandi in Ioeo Mnefieii, ut suum officium obire possit beneficiarius - Qirare iuxta disciplinam' iuris communis dubitationi locus adesse nequit , quin Canonici aliique habentes beneficia non rata, sed quae adhuc onus servant res dentiae, seu inserviendi Eccletiae ubi tenent MMium, possint adstringi ad personalem resideritiam. Immo hanc aequissimam S i rentioni iandatorum plane consorinem di- stiplinam tempore Tridentini Concilii multum collapsam instaurare idem Concilium desiderans, statuit Iesi. xxiv. cap. x II. demes . quia obtinentibns in Ecclesiis eathedralibus & eollegiatis dignitates, Canonicatus, praebendas, aut portiones , noπ liceat vigore cuiuslibet statuti aut consuetii dinis ultra tres menses ab iisdem Ecclesiis quolibbet anno abesse; salvis tamen earum Ecelesitarum constitutionibuet quae pongius servitii tempus exquirunt. Stante hoc decreto,

o Concilium requirit novem mensium residentiam ,. non obstante quocumque statuto aut contraria consuetudine, recte res ridit

lacra Congregatio i reserente Fagnano adco. Licet M praebend. -- sublatames Ie consuetudinem etiam immemorabilem vacandi ultra tres menses a servitio chori.

Nam residere iuxta mentem Synodi Triden-rinae est cum effectu Melesiis in divinis inservireκ cinis rodentia, s ut Fagnarius lac.

est. notat d beat esse laboriosa , non defi-δομ; dum beneficia constituta sunt ad divinum cultum de ecclesiastica munia o eunda . Idemque dicendum est de quocumque alio benefieio quod adhuc perseverat actualiter eum tali onere. Ad hoe vero ut Canonici aliique huiusce generis beneficiariino officio non tantum pro parte, sed ine gre amittere tenenture alias pro parte dum. taxat residerent , iuxta respontum saerae Congregationis circa interessentiam horis ea-nonicis pro lucranda massa grossa sive praebenda . ut resere rignanus is . cis. do enim Canonicorum, maxime non Cathedra lium, principaliter institutus est in riclesia, ut ipsi horis canonicis nocturnis &diurnis Deum in platinis . hymnis, dc canticis spiritualibus laudent . pro eollatis beneficiis gratias aganr, iram Domini precibus de in tercessone sua a populo avertant, ut Del. cap. II. mo nomine ac titulo liberalem passim ex bonis ecclesiasticis. obtinent su

stentaticinem.

Notandum denique est , concela ionem factam a Tridentino ut abeste possint ad tres menses, non esse ita accipiendam, quasi Canonicis aliique huiulce peneris beneheiarii libere dc licite abeste possint a e ro pro mero libito r sed ex limitis ea iusis, sine licentia superioriim ,' sive quod illius absentim caussa legitima remittatur conscientiae Canonicorum dc beneficiariorum. Immo Synodus nullum proprie tempus dedit absentiae ; sed tan rem prohibuir ne nitra tres menses abessent: sve, Di docet Fagnanus.

non processis concedendo, sed probibendo. Sed de his. iam actum est sullus , ubi de bene-

fietis .

inc APUT II I..

s. r.

De caussis excusantibus a re ensi, Episcopox.

T Ametsi Episcopi ita constanter residere.

debeant in suis Sedibus , ut in Tractatu de beneficiis iam diximus , de omnem

effugere captiosam eva*ationem ,. Pro conti innua eorum vigilantia iii per oves sibi creditas tam necellaria, quam iacile est ut, deficiente Pastoris instriatione dc corremone, insinuentur in animis subditorum vitia de corruptelae , quas postea dissicinimum est evellere dc expurgare ἔ dantur nihilominus legitinue mulsae ut ad certum tempus a Dis pomini , commendata Viearii gelo dii celis custodia. Legitimae autem caussae qui ins -sse posIuno Episcopi a sua residemtia, assignatae sunt a Concilio Tridentino:

debifa obedientia , ac evidens Eccle iam VH

359쪽

TRACTAT Us DE OBLIGAT. SPE clxia die. MAI In s γR Glisae utilitas , ita ut plus prodeste

possint Ecclesiae abiemes quam p en res . Verum ne aliquando Episcopi has sibi effingant, & potius inducantur ad absentiam ex quadam lubrica cupidine vagandi quam ex catissae sinceritate , cautum luit ab eodem Concilio ut causae absentiae recognoscendae imi a summo Pontifice, vel saltem a Metropolitano, Vel eo absente , a Suffraganeo antiquioris residentiae , qui Μ tropolitani absentiam probare debebit e ditates probationes in seriptis exarandae sunt; nisi cum absentia ineiderit propter aliquod

munus di Reipublieae omium Episcopalibus adiunctum . Quia enim huiusmodi caussa

4unt notoriae , & interdum repentinae; nec eas quidem significari intro litano neces.se est. Porro cum absentiae indulgentia sit quaedam dispensatio in regula quae residemtiam praescribit ; ideo qui eaussis absentiae examinandis praesunt, & qui illa uti volunt ,

regulas in materia dispensae mim a Patribus Jc sacris canonibus praescriptas attende re & observare debente videlicet expende re , num bonum quod ex absentia speratur, prae valeat incom is quae ex Pastoris a

lentia contingere solent. Quare Patres melli Toletani anni Min XVI. o. II. decret. 1. declararunt cons e ad Synodum Tridem linam, quod non quaevis caussa quae ad Christianam caritatem, ursentem necessitatem, debitam obedientiam, evidentem E clesiae vel Reipublicae titilitatem cuiquem tinere videbitur, a residentia axcusare debeat ἰ l ed ea tantum quae a superioribus di-lieentissimo examine, maturo iudicio, exactaque tensura pretata iserit, ut vere , s eluta indulgentia, aliqua ex praedictis r tionibus iusta omnino censenda sit . Ins per expendendum est , num alius curae animarum non incumbens haberi queat , qui

scuti absens Episcopus Ecclesiae idem praestet vel Rei blieae r alias hoc bonum non esset eausa sussicienter legitim pro Episcinpi absentia ; videlicet quod hoe bonum

praestari queat per alium a cura animarum istantem . Huic innixus principio Cardinalis Caietanus relatus a Fagnano ad rap. Ex parte de cleric non resident. -m. 83. Oeet, videndum esse, num negotiim uni

versalis Melesae si necessario exigens Episeopum; an vero secus: ut ire ad Concilium generale vel provinciale, quae etiam se habent ad Ecclesiam episcopalem ut tintum ad compartes. Tune enim est ration hilis absentia. Aliaέ non essent caussae -- eusantes a residentia quoad Deum, idest in conscientia, ne si ageretur quidem de exemeendo aliquo ossieto Roti puta secretarn Sedis Apiniolicae, Auditoris Rotae , dc et ii modi. Nec valet dicere, quod residentes in

Melesia communi, quatis est Romana, μα- seantur ubique residere . dam hoc est v

rum fictione iuris politivi apud Iuristas a

non tamen est verum quoad i eum. Multo autem minus, iiinta expostulationem Cardinalis Turrecremata, excusabiles sunt quoad

Deum Episcopi qui se inserunt ad servitia

imperatoris alior ue saecularium . des rentes Desotium spirituale subditorum . ciaque devotionis . Hoc non facerenι , ait

laudatus ordinalis, A mortem Inriti emtimerent , ετ in selligerent se remums rationem de omibus suis summo iutri . tu

nam , sequitur ille, etiam in curia Romana Me in I. te obemaretur , in qua pluram. Discopi conventum non devoraonra graria, sed ambitionis spiritυ , ιιι altiora φαπμαι aut beninia beneficiis, honores honoritas asiant . Ortum tandem est , caussam ablemtiae maiorem debere esse urgent remque quo absentia est diuturnior. Quoniam autem qui aliquantisper tantum absunt, ex veterum canonum sententia a esse non videantur; quia cito reversuri sunt risera Tridentina Synodus vult, illud a eis.

tiae spatium, sue interruptum, sive conti nuum , extra praedictas caussas nullo pacto excedere debere duos vel ad summum tres menses; dc rationem haberi ut ad ex iusta caussa hax dc absque cillo gregia detrimen to . Praeterea iplos hortatur ne talis a sentia a sua Cathedrali contingat tempore

Adventus, Quadragesimae , diebus Nativistatis di Resurrectionis Domini. Pentecostes , Corporis Christi , quibus refici maxime de in Domino saudere Pastoris praesentia oves

debent , nisi episeopalia munia in ipscuum diceres alio eos vocent. Et hoc cogitare Ierio debent Epis rupi exemplo S. Aubustini, dum iusta de caussa a grege suo absunt: ut si corpore adesse neque mi ἔ animo tamen , cura, de affectu, quantum fieri possie, adsint.

Utinam tandem emitaretur in animo e

iustumque Episcopi spiritus ille laetitudinis

qui effervescebati in pectore Athanasi, E sebii Vercellensis tempore Arianae perseca tionis , Ambrosii , Thomae Cantuarienta . Manislai Poloni , aliorumque iere innum rabilium quorum laudem ad se iternam memoriam propagarunt ecclesiasticae hist riae monumenta i ne videntes lupum 'ernientem ut mactet oves dc perint, timidi uti

360쪽

g4R π- rivi in US DE OBLIGAT. SPE ei A L. &e. CAP. III. latitent Ac sileant, hoc praetextu, quod se

opponendo, vitia arguendo , peccantes pro morito increpando ac puniendo, Magnatum

re Primipum indignationem incurrant , atque ita ineptos se reddant ut suis ovibus prosint . Nam contra Principes & Ma-icnates negotium habuerunt supradicti Sanai Praesules& nihil eorum indignationem timentes sortiter decertarunt usque ad sanguinis & vitae effusionem . Et si talis timor ac pusillanimitas obruisset corda Sanctorum Apostolorum veterumque Praesulum; certe iandata non esset Ecclesia, nec spiritus fidei ac veritatis per universas Mum di plagas se diffudisset. Eadem quoque re. gula re rationes locum habent etiam pro Parochorum residentia: atque etiam ii rictius. Ipsi enim propius & immediatius curae animarum sunt addicti , ae proinde magis periculosa & incommoda esset ovibus ipsbrum absentia . Hine Concilium Tridentinum multo minorem concessit indulgentiam ipsorum absentiae , & nonnisi ad aliquos paucos dies permisit ut, iusta & urgentissima exigente caussa, possint abesse, aliquo idoneo vicario relicto. Quod si caussa plus temporis exigeret; statuit ut licentiam pro absentia petere debeant a proprio ordinario : a quo ad duos tantum menses concedi test , constituto idoneo Vicario qui interea eorum vices gerat. Haec obiter quoad Parochos dicta suinciant: susius enim ea quae ad hoc argumentum pertinent, alibi expendimus.

II. De causis excusanissus a residentia canonicos ali viue huiusce generis beneficiarios. Tametsi Canonici aliique beneficiarii on re residendi adstricti teneantur ad personalem residentiam&personale obsequium praestandum Ecclesiae cui per admissionem ad be neficium sunt adseripti , ut requirunt sacri canones , eorum Omeium , beneficium , & testatorum intentio, sicuti iam alias suo loco sese expositimus; adsunt nihilominus iustae caussae quae licitam reddunt eorum absentiam , ipsosque Canonicos aliosque huiusce generis ianeficiarios eximunt a poenis contra absentes statutis. Immo frequentius potin est esse eatissa sumetens iit canonicorum absentia sit legitima . quam Par horum ali

vimque quibus eum animarum commendata est: quia ex eorum absentia non est ei. mendum , nec revera imminet tantum periculi & in amodi, sicut ex absentia eorum quibus cura animarum incumbit; tum quia facilius illorum quam horum absentia per alium suppleri potest. Unde Canonici, ὸonee sunt in Episc i servitio s nam saltem duos iuxta dispositionem iuris comminnis ad hoc Episcopus sibi eligere potest in

tali casu censentur tamquam praesentes , ita

ut nihil eis subtrahi possit quod de beneficio. seu de fructibus suae praebendae ipsis debetur

Ita respondit Alexander III. cap. v II. declarie. non rendent. quia , ut rationem assert

Pontifex, absentes ab Ecclesia pro Episcopi servitio . tibi servitium est necessarium esutile Ecclesiae & Reipublicae, iuris censura non notantur. Hi ne ait Fagnanus ad citi

cap. I. num. 72. reputantur praeientes& servire Ecelesiae : & servitium Episco. pi, quatenus Episcopus est, censetur quasi servitium Ecclesiae cui praesidet ; cum E elesia sit in Episcopo. mare cum inter episcopales stinctiones una ex praecipuis sit deinbita populi instructio; certe si Episcopus ad hoc ossicium iudicet sibi necessarios esse ali . quos Canonicos, eosque illum in finem sibi

allumat : hi tune computandi sunt tam. quam non absentes s eoque ii tuto possunt in absentia consormiter ad ius eo Dune fructus percipe suae praebendae. Neque vero ad hosce fructus per i piendos tune opus est consensu Capituli; nec Episcopus tene. tur probare Capitulo Ecclesiae utilitatem ex hisce Canonicis absentibus in suo seruitio ,rit notant communiter omnes Canonistae .

Hi tamen limitant unanimi sententia ad duos tantum ἔ licet cap. v II est. loquatur absolute ac simpliciter de Canonicis sine ui. la numeri definitione. Nam hoc postea d

claratum suit ab Honorio II L in cap. xv. declaris. non re ens. iuxta FayDaniam cit. cap. xv. & boc ullis quoque Ecclesiarum aD probavit.

Nota . quod si Canonicus quem elisae Episcopus in situm , se Vitium, praeter Can nicatum obtineat in sua Ecclesia etiam dignitatem ratione cuius ad speciale aliqu ossicium teneatur ; non post et occasione ilial tu, servitii fructus eiusdem dignitatis abosens percipere , & a rei identia eximi. Ita iudicatum resert Carolus Fevret de abus

lib. III. cap. I. num. 13. notans, Episcopum

eligere polle tantum & ailumere ad suum servitium duos simplices Canonicos suae Eos Meunda & usitatissima caussa absentiae est studium Theologiae sacrorumque can num in aliqua publica dc approbata Univem sitate , ut declaravit Honoriux in cat. M

SEARCH

MENU NAVIGATION