장음표시 사용
262쪽
Quod religiosus magnopere debet esse solicitus circa divi
In seeundo libro Ρaralipomenon e. 29 scribitur: Filii mei nolite neyligere, nos etesit Dominius, ut stetis coram eo, et ministretis illi, colatisque eum. Quia igitur Deus elegit religiosum in suum ministrum, ut colatet serviat ei, oportet ut sciat, qualiter ei serviendum est. Nam fui ait GersonJ nihil ita primo et praecipue convenit Religioso, sicut digne et studioge cultum explere divinum, id est, horas canonicas, quas Ρater et Dux noster Benedictus in regula opus Dei nuncupat; maAime eum praecipuum Religiosi officium inmut dieit B. HieronymusJ sit divinis laudibus vaeare, offerendo et Hymnos, Ρsalmos, Orationes et Sacrificia, et perhaee populum Deo reconciliare, sua et proximorum dessendo peccata. Unde oportet Μonachum vigilanter et diligenter studere, ut servitutis suae pensum digne Valeat exsolVere, ne illa eum meremiae Ρrophotas sormidanda comprehendat maledictio: maledietus homo, qui opus Dei faeit neyligenter. Hierem. 48.
263쪽
Quam necessarium sit Religioso se ante vigilias praeparatum reddere ad divinum officium persolvendum.
Legitur in Ecclesiastico 18.: Ante orationem Wa para animam tuam, et noli esse quasi homo, qui tentat Deum. Legitur praeterea in collatione Abbatis Isaac, quod quales cupimus in oratione inveniri, tales ante eam oportet nos praeparari. Scribitur quoque in libro, qui dicitur Sye tum nonachorum: Stude excitare eortuum, aliqua devotione praeveniens horam Canonicam, quam dicturus es. Sume tibi exemplum a paupere, qui cum vult elesimosynam ab aliquo divite exposcere, studet eum praevenire, cogitans, quibus Verbis ad impendendam optatam eleemosynam Valeat eum flectere. Inspice quoque aliquem mortis reum, antequam contra eum seratur sententia; quam studiose nititur cogitare,
antequam sistatur judicis tribunalibus, quid poterit perorare, eum ei astiterit, quod eum valeat ad misericordiam inclinare. Similiter servus Dei, antequam aPP reat in conspectu divinae majestatis, solicite considerare habet, quomodo et quibus verbis ejus misericordiam possit nectere. Grandis igitur, fratres, et temeraria audacia eSt, absque ulla praeparatione ad tantam accedere majestatem.
Omnis quippe tam diurni quam nocturni divini officii fructus consistit in praevia praeparatione, secundum quod dicit Ρropheta: Praeparationem cordis mei audivit auris tua. Et nulla potest esse persecta oratio,
264쪽
quam meditatio non praevenerit, ut ait Hugo in tr elatu de oratione. Et Gerson in tractatu de mystica Τheologia admonet, ut religiosus, praetermissis caeteris, ad canonicas horas dicendas se disponat. Itaque, dilectissimi fratres, non sit nobis molestum, uno horae puncto ante Vigilias a lectulis surgere, eum omne earum meritum eonSistat in praeparatione. Et venundomus Deo illam temporis morulam, et experiemur, quam abundanter retribuet nobis. Et ut in hae praeparatione aliquem teneamus modum, et non sit nobis Vanum, surgere ante lucem, tangemus hic breviter tres praeparationis modo8.
De tribus praeparationum modis ad divinum officium peragendum, et specialiter, quomodo se Religiosus ad vigilias debeat praeparare.
Dileetissimi Fratres, describunt Sancti tres praeparationis modos: scilicet praeparationem
Propinquom, quae consistit in profunde considerando, Promimum, ferventre orando.
Prima est generalis: et hane explemus bene et sancte Vivendo, scilicet ut nobis semper caveamus ab omni Vanitate tam in cogitationibus, quam in Verbis, quam in actibus, et studeamus a88idue, ut cor nostrum diligenter custodiatur, et tempus utiliter eXpendatur, et operum intentio finaliter in Deum dirigatur, ne eornostrum tempore orationis Vanis phantasmatibus im-
265쪽
pediatur. Et si quando sρ Vanis cogitationibus senserit insestari, debet aliquantum legere ante orationem, et conetur ad ea, quae legit, applicare mentem suam, et materia lectionis debet esse talis, ut serat opem ad
Seeunda praeparatio dicitur propinqua et specialis, quas fienda est in illo quadrante ante inchoationem vigiliarum hoc modo: Ρostquam igitur exurgentes de eubilibus suerimus induti, manebimus in cellis; si stantes erecti supra pedes in loco, ubi quisque orare consuevit, debemus nos pro Viribus intra nosmetipsos recolligero, et sic recollecti debemus mox considerare, quid est, quod sumus aeturi, et propter quid surreximus alectis: qui enim non eonSiderat, quid acturus est, incautus incodit in operibus suis. Quid enim, Fratres,aeturi sumus tempore divini omeli, nisi apparere ineonspectu Dei et sanctorum Angelorum, in concilio Justorum, et Sanctorum fratrum; unde tria nos oportet diligenter considerare, scilicet, quod tendimus ι Deum adorandum,
Deum orandum. Primo tendimus ad Deum adorandum irinum in personis et unum in essentia adoratione latriae super judieia justificationis suae. Judicia autem justificationis ejus, fratres, intelligere debemus inearnationem filii sui unigeniti redemptoris nostri, nativitatem, circumcisionem, regibus manifestationem, in templo p aesentationem et denique suam Sanctis8imam passionem, resurrectionem et caetera alia, quae gloriosus Dominus propter
266쪽
nostram redemptionem super terram operari dignatus est. Et dicuntur judicia divinae justificationis,
quia per ea redempti sumus et justificati. Hoc egi igitur primum, quod, postquam a lectulis conSurrexerimus sui dictum estJ, cum summa diligentia et devotione lebemus considerare. Et in his judiciis exhortanturnos Sancti, debere adorare, benedicere, laudare et magnificare Dominum, accipiendo ea sicut objecta in vigiliis, sicut infra dicitur in officio Vigiliarum. Secundum, quod considerandum est, eum ad omelum di inum concurrimus, est, quod tendimus ad impendendum gratias Deo et eum laudandum pro receptis beneficiis: eaque tanquam objocta in diurnis horis intueri, ut exponetur in prima et tertia. Tertium, quod a nobis est advertendum, est, quod tendimus orare immensam Dei elemontiam, pro nobis ipsis et pro universis Ecclesiae statibus, accipiendo personam singulorum, ut Θxplicabitur in seinta et mna. Invitat autem nos ad praedicta, si attendimus, quod
nihil Deo est Adorari dignius, Laudari rationabilius,
nastis necessarium et utilius. His eum ingenti devotione mente pertractatis, oportet ut mox nosmetipsos circumspiciamus, an, ut decet,
simus dispositi apparere in Dei praesentia, ad quem habere sermonem tendimus ; in Ρsalmis enim alternatim nobis loquitur Deus, no8que loquimur ei. Ad hanc autem dispositionem requiruntur tria, scilicet
267쪽
Debemus primo habere mentem purificatam ab omni mortali peccato, ut ante divinam praesentiam digne
apparere ValeamuS. Secundor mentem recollectam ab omni distractione, ut divinum officium attente dicere queamu8. Τertio, mentem assectatam aliquo devotionis affectu, ut excusso torpore reVerenter canere possimus,
ut in sequenti praeparatione apparebit clarius. Tertia praeparatio, quae dicitur proxima, consistit in orationis frequentia; nihil enim prodest humana i dustria, nisi adsit divina gratia. Ρost praedictorum igitur considerationsm nexis genibus suppliciter e Oremus Dominum, ut concedat nobis, quatenus super judieia justificationis ejus ipsum digne queamus adorare,
et pensum servitutis nostrae devote valeamus exolvere. Cumque auribus nostris campana seu cymbalum majus insonare coeperit, surgemus ab oratione, dicentes haec Verba: me signum magni Regis est; eamus et inquiramu8 eum, et Osferamus ei aurum, thus et myrrham: Aurum devotionis, Irius denotae attentionis, Myrrham fortis et reverentis stationis. Et Sic pergemus ad Oratorium, cantantes in cordibus nostris cum ingenti laetitia eantica jubilationis, dicentes iterum: Eece renit ad templum sanctum suum Dominator Dominus, gaude et laetare Siori, Occurrens Deo tuo. Ecce, o anima mea, Deus universae terrae: et ideo in conspectu suae immensae majestatis psalle
268쪽
sapienter. His igitur et aliis similibus verbis seraphicis oportet monachum mentem excitare et se totum in Deum leVare. Ingredientes autem chorum, aspergentes nos ipsos aqua benedieta, dicemus: Asyemea me Domine ete. eoncipientes generalem de culpis levibus contritionem. Et in ipso ingressu dicemus quoque: Introibo in domum tuam. Nosque dum ista dicimus, profunde inclinanteS, mentis oeulos 4n Eucharistiae sacramentum figentes atque dominum Deum nostrum cum summa reVerentia adorantes, adjungemus: Adoramus te Christe et beneiacimus ιibi. etc. Et sequatur continuo: Deus meus es tu eteonsitebor tibi, Deus meus es tu et eaealtabo te, tibi Mus, tibi gloria, tibi gratiarum aetis, te jure laudant, te adorant, se glorificant Omnea creaturae tuae. Et haec adoratio dicitur latriae, quae est quaedam species honoris, quae soli Deo debetur. Et sic unusquisque nostrum in loco suo stans, clausis oe lis et attracto spiritu sormabit intentionem, in corde suo dicens: In conspectu Angelorum psallam tibi ad laudem et gloriam et gratiarum actionem summae et individuas Trinitatis, et humanitatis Jesu Christi, et in union omnium Superserventissimarum assectionum et orationum Domini mei Jesu Christi olim in terris et nunc in dextera Dei Ρatris pro nobis interpellantis, et in intellectu quem intendit Spiritus sanctus, et in Vener tione beatissimas virginis Μariae, et istius sancti, cujus hodie memoriam celebramus, et omnium Sanctorum, Pro salute quoque universalis Ecclesiae desidero has exsolvere laudes, utinam possem dignas.
269쪽
Et scitote fratres, quod haec intentionis sormatio post praedictorum solicitam considerationem est magnae virtutis; illa enim exhibet universo vigiliarum officio Vim merendi, ut B. Ambrosius et alii Sancti testantur. Et adhue, si ex infirmitate in vigiliarum procesSu mens
inadvertenter ad alia distrahitur, excusat noS a rctatu distractionis, quia totum resertur ad primam intctnti nem, sicut praemissum est, formatam, et ideo oratio semper est meritoria, nisi advρrtenter distrahatur et non curet, quantum in se est, mentem distractam
Et haec sint quoad praeparationem, quam monachus debet sacere ante vigilias in praememorato horae Pumeto, si cupit spiritualiter profieere, et ejus obsequium aeceptum esse Deo; et tota die erit devotus, et jucundus, et ad divinum officium promptu8. Ρer horas diurnas breviter postquam in praedictis fuerit assuefactus, poterit considerare, quod tendit apparere eoram Domino, ut adoret eum eique gratias agat, atque deprecetur eum, ut supra diximus. Et quoties ingressus moris Oratorium, toties aqua benedicta ASpe gatur, dicens ut supra: Adoramus te Christe, etc. adjiciens: Deus meus es tu, etc. Et stans in loco suo in illa morula, qua genuflectitur, formet intentionem, et attracto et recollecto spiritu tractet mentaliter praemissa, scilicet: In conspectu Avelorum, etc.
270쪽
Quomodo poterit devotus Religiosus in Psalmodia esse attentus et mente in Deum elevari.
Dilectissimi Fratres, Sancti in Ρsalmodia Varios describunt attentionis modos. Sed quia hac nostra aetate homines sunt rudis intellectus et in divinis rebus parum eruditi, rari possunt ad sensus Spirituales, quos Sancti describunt, pertingere. Et ideo ex omnibus modis, quos sancti Doctores ponunt, unum decrevi medioerem eligere, et secundum hunc totum divinum officium quoad nostram Ρsalmodiam disponere: ut quicunque quantumcunque rudis ipsum Valeat capere, et in ipso exerceri. 'rina oratio. Primo igitur, praemissa trina oratione, Vel mentali praeparatione, firmiter debemus credere, nos esse in praesentia Dei, et conari, ut simus ibi reverenter, nitente et devote, et ac si essemus Angeli Dei in coelo ante thronum divinae vijestatis, in medio illorum nosme, iPSOS praesentare. Cum autem, qui praesidet, facit Signum, cogitare debemus, nos a Deo Vocari, ut ad habendum colloquia cum eo praeparemur. Et quia indigni sumus, ipsum supplicamus, ut nos reddat dignos, dicentes in emordio vigiliarum: Deus in adjutorium meum intendes adjicientes: Domine labia mea aperies: Et os meum annuntiabit
Iaudem tuam. Εt: Domine, quid multiplieati sunt, qui tribulant me. In quibus suppliciter petimus, longe a