장음표시 사용
81쪽
Quomodo justi ibunt in vi iam aeternam, mali autem ad aeterna tormenta. Et ista duo loea, scilicet Paradisus et Infernus, propter interpo8itum magnum ebaos, in aeternum permanebunt divisa. Stimulata igitur is ter conseientia tua per Suprapositam meditationem, VertBeor tuum ad Dominum et dices: O Domine. quis eV dere poterit illud tam justum et tam tremendum judicium y D Domine, non intres in judicium cum servo tuo, quia non justi'abitvr in eonspectu tuo omnis virens. Et per haec verba vel similia, forma orati nem ut supra patuit.
Quae cogitanda sunt feria sexta post matutinorum officium.
Postquam feria seinta ad oratorium Veneris, et te erueis signo munieris, collecto spiritu, prout supra dietum est feria secunda, forma tuas meditationes, quomodo scilicet Redemptor noster in horto Orabat, et ac si ibi
Hierusalem in eoenaculo in monte Sion egressus est eum Discipulis suis in hortum. Cum quanta eos benignitate alloquitur dicens: Vigilate et orate, ne intretis in tentationem. Quomodo est avulsus ab eis, et sciens omnia quae Buper eum Ventura erant, se munivit armis orationis. Quomodo in agonia positus, fuit in eo tantus doloret timor in parte sensitiva, ut per omnia corporis membra sanguinei sudoris guttae scaturient, insinuan8 per
82쪽
hujusmodi sudorem, magnitudinem internorum dolorumst anxietatum. Quot et quanti fuerint dolores, et eorum causa et acerrimi doloris gladii cor suum tran8figente8 , quorum omnium cau8a fuerunt Electorum praecedentium, praesentium et futurorum, quae omnia ipSe clarius, ape tius et distinctius Vidit, quam aliqua mens humana aliquid valeat cognoScere.
Quomodo ibi satisfecit Ρatri pro injuriis sibi illatis,
pro singulis electorum peccatis, infinitam si offerens satisfactionem, scilicet infinitum dolorem et passionem Bu8tinens pro unaquaque Ρatris sui offensa. Quomodo tunc praesentata suerunt ei omnia peccata tua usque ad minimum veniale singillatim, et quantum pro eorum singulis assumpsit dolorem, Patri pro te abundantissime sati8faciens. Conditiones, quae in eo fuerunt, ex quibus tam incomparabiles dolores oriebantur.
Primam conditionem, quia erat Filius Dei, et ideo vehementer dolebat de offensis Ρatris. Secundum, quia erat pacis Μediator inter Deum et homines, et quanto pacem diligebat, tanto de inimicitia
et ira Dei contra homines ex peccato exorta dolebat. Τertiam, quia erat animarum SponSus, et earum
pulchritudinem ardenter amabat, unde propter eam suit doloribus plenus. quartam, quia erat gratiae Reparator, quae per peccatum fuerat destructa. quintam, quia erat universalis Redemptor, et opo
83쪽
tebat ne peeeatum maneret impunitum, ut pro omnibus divinae justitiae solveret et satisfaceret. Acerrimos doloris gladios cor ejus transfigentes. Debes eonxi rore primo, videns Gloriae suae regnum diversis peceatis ita expoliatum, et quam rari illud
Secundo, videns gratiam multiplicibus peccatis destructam in animabus, et suam saerosanetam pa8Sionem
pauci8Simis profuturam. Nam cum ipse esset ipsamet gratia, dolebat de peccatis tanquam sui destructivis. Tertio propter nostram ingratitudinem in quantum considerabat peccata illorum, qui post cognitionem tam inextimabilis redemptionis non verentur ad peccata redire, eum in seipsis denuo crucifigentes. quarto, videns januas inserorum patulas et omnes reprobos damnatos, et usque ad finem mundi damnandos. quinto, cum nude clare ac distincte omnes dolores, opprobria et improperia, quae continuo erat pa88urus,suit intuitus. Seoeto. cum ei illic suerunt praesentati omnes suae Sanctissimae Μatris, et omnium discipulorum suorum
dolores, ac univer8ae Μartyrum omnium crveeS, et caeterorum labores Electorum, quase usque ad finem mundi propter eum erant Pa88uri, Omne8 enim animam Suam transfiXerunt. Acerbitatem dolorum ex suarum ViVacitate potentiarum, eXcedunt enim omnem men8uram . qui fuerunt
longe plures et majores, quam nos intelligere valemu8. Suam infinitam misericordiam ex parte nostri, et ex parte Dei tam copiosam redemptionem et satisfactionem.
84쪽
O durissimum cor, quantum malum erit tibi in novissimo tempore, si ad tot amoris insignia nequis stangi, et totum per amorem resolvi et tot vinculis allectivis non potes a tua duritia evelli. Agitata igitur frater conscientia tua per praemissam meditationem, Verte ad Dominum oculum mentis tuae, procidens ante SU08 Sancti88imos pedes, petensque indulgentiam omnium peccatorum tuorum, et ingratitudinis, et frigiditatis hactenus a te habitarum, proponenS-que de caetero calescere ad tantum amoris ignem dicens cum Ρropheta: nemoria memor ero, et tabescit in me anima mea, scilicet propter ea quae dicta sunt. Et sic prostratu non sinas eum donec benedicat tibi, caetera
fiant sicut praecedentibus seriis.
De materia meditationis Sabbato post matutinalem synaxin.
Sabbato in Oratorio po8itus, ac crucis Vexillo insignitus, spiritu ad interiora revocato, ut patuit feria secunda, sorma tuas meditationes, considerans maximos dolores Dominas nostrae hoc modo. Attende igitur quod si ejus filius cupis esse et eam tuam Advoeatam, oportet te condolere ei, quae omni tempore Vitae suae
fuit plena doloribus, angustiis, laboribus et afflictionibus, tota quippe ejus Vita fuit quoddam dolorosum martyrium. Attende, quem habuit dolorem, cum vidit suum benedictum Filium in praesepio vagientem prae frigoris asperitate, nil habens quo eum operiret. Idem in circumcisione, et in eo quod Simeon et
85쪽
pras dixit, quod suam illius animam gladius esset transfixurus. In fuga Aegypti. In triduo illo quo eum qua
rens, tandem inVenit in templo, et in toto ejus vitae decursu; viden8 eum fame, et aliis inopiis vexari: neque
Cum vidit eum saepe plorantem, eum quo et ipsa lugebat. Cum vidit sum ex itineribus satigari lamo, et siueruciari, et docentem contemni vilipendi, et blasphemari, et ad comprehendendum observari. Nunquid haec non fuerunt ei immanissima martyria y Revera sic. Cum toties audiebat eum de morte et passione sua loquentem, si enim Petro et aliis discipulis erat tam graVe, eum de passione Sua loquentem audire, quid putas dicendum de Μatre, quae eum tam tenerrime diligebat δCum cognovit, eum a Juda suisse venditum, a Judaeis comprehensum, et a discipulis derelictum. Cum vidit do Judice ad judicem trahi, et, mortis sententia in eum data, crucem in humeris bHulare. Attende, quem habuit dolorem, cum vidit eum in cruce, et audivit eum loquentem transfixo corde prae doloris magnitudine sui dilectissimi Filii, et in agonia positum vidit expirare. Et cum de cruce depositum in
Sui8 sacrosanctis ulnis est intuita mortuum et tam dire Vulneratum. Et cum conSpexit eum tumulari, magnitudinem suorum tunc dolorum non est lingua quae po sit depromere.
Μanens in eosnaculo cum Joanne et Mariis et aliis discipulis, qui postea supervenerunt, quomodo erant supra modum tristes et amicti propter mortem et pa
86쪽
gionem Domini die hesterna celebratam, et ac si ibi adesses, intuero diligenter, quam moestum est Videre, quod Domina mundi et principes divini exercitus sic sint reclusi in quadam domuncula, pleni timore, amaritudine et dolore. Cum ad invicem loquebantur magnis fetibus et singultibus. Cum discipuli aderant, pleni pudore et consu8ione, eo quod eum dereliquerant, et praecipue Petrus, qui eum neg*Verat, Omnes Percutientes pectora sua, po8tulantes, sibi a Domina Veniam praestari. Cum eos verbis consolatoriis consolabatur et consortabat dicens: Μagister bonus et pastor fidelis discessit a nobis, et ecce mansimus sicut orphani, sed firmiter exspecto, nos citius eum rehabituros. Vos scitis, quam benignus est Filius meus, et quantum vos diligebat; non dubitetis, quia bens reconciliabimini ei, et libenter remittet omnem offensam. Τantus autem permi88ione Patris suit furoris impetus contra eum, et ita PraeValuit malorum audacia, quod non potuissetis eum juVare etiam existentes cum eo, et ideo nolite turbari. Et quam verecunde respondet Petrus dicens: Vere, Domina, ita est, ut dicitis; nam et ego, qui tantam de meipso confidentiam habebam, tanto in atrio Caiphae sui timore Pereu8Su8, ut Vix crederem, me eVadere POS8e, et eum negaVi, nec sui memor verborum, quibu8 hoc praedixerat mihi, quousque me re8pexit. Conscientia igitur, frater, tua, per praecedentem meditationem stimulata, convertere ad Dominum, petens ab eo veniam omnium peccatorum tuorum, quibus toties
87쪽
eum negasti, quoties in eum deliquisti, et ad Dominam nostram cum omnibus aliis Sanctis, sicut suit praemi
Quae meditaturus est exercitator die Dominica expleto matutinorum officio.
Dominica die, postquam ad locum orationi assignatum accesseris et te armis salutiserae crucis munieris, revoca ad te Spiritum tuum eo modo, quo superius suit dictum, et forma meditationes tuas de coelesti gloria hoc modo: In primis Contemplare illum mirabilem locum, scilicet coelum empyreum, Sic appellatum propter suum admirabile lumen; hoc autem debes speculari per quasdam similitudines imaginarias a Sanctis inventas, ut hoc capere possimus. Illum locum, qui est sicut quaedam magna civitas, ex auro puri88imo gemmisque pretiosissimis mirabilitor constructa: singulae ejus portae sunt ex singulis margaritis. Quod in civitato illa intrinsecus est campus speciosissimus, omnium norum, qui eScogitari po88unt, pulchritudine decoratus: ibi lilia, rosae et eae tera storum genpratam suavissimae fragrantiae, ut nullo linguae officio explicari queat; quae nunquam marcescunt. Ibi sempΘrest amoenissima aestas, fragrantissima odorum suavitas.
Illud aeternarum deliciarum habitaculum penitus unius moris et absque ulla dissensione, in quo Sancti
88쪽
aeternaliter habitant, continens in se omne, quod deleetare potest. Quantum illic erit gaudium, sempρr videre beatissimam trinitatem, in qua relucet omnis pulchritudinis, dulcedinis et bonitatis exomplar, in qua visione Omnia scibilia cognosces, Omnia concupita possidebis; in ea enim beatus seris. Quantum est gaudium, quo ibi perlauuntur beati; gaudent enim seliciter in persecta et praeclara contemplatione divinae claritatis, et gaudent dulciter in fruitione sapidissima divinae bonitatis, gaudent aeternaliter in possessione securissima divinas Μajestatis; non enim timent, ea unquam priVari. Visionem humanitatis redemptoris nostri: quomodo ille, qui quondam in hoc exilio visus est pauper, humilis et abjectus, illic videbitur ut Deus altissimus et
Gaudium, quod ibi tibi erit ex consortio Virginis Mariae Dominae nostrae et omnium Sanctorum, scilicet Apostolorum, Μartyrum, Virginum et Consessorum; ita enim de gaudiis eorum gaudebis sicut de propriis. Dotes, quibus corpus tuum beatificabitur, scilieet immortalitatem, impassibilitatem, agilitatem et claritatem. Dotes animae, scilicet plenitudinem scientiae, justitiae si laetitiaΘ. Quam multa alia magna et ineffabilia ex his principalibus dotibus consequeris, videlicet Securitatem, ut jam non timeas ejici, neque aliqua tentatione vinci, quia nullam experieris; habebis summam libertatem, Sanitatem, Voluptatem, amicitiam, honorem et concordiam,
89쪽
et breviter omnia eolligendo: habebis quidquid volvoris, et quod nolueris, non habebis. Unde, stater, tua conscientia hujuAmodi amoris stimulis agitata, dole vehementer, te tuis sceleribus Rhhoc tam mirifico tabernaculo elongasse. et tuos desectus recognOScΘnS converterst ad Dominum ex toto corde tuo dicens: O Domine. trahe mo po8t te, Θt curram in Odorem unguentorum tuorum. Et eodem modo orans Convertere ad Redemptorem nostrum et ad ejus Genitricem Dominam nostram, et post implorationem suae misericordiae et gratiarum actionem fac finem exereitii tui eodem modo, quo diximus feria secunda.
Quanto est tempore manendum in praefata via purgativa, et quomodo valet cognoscere quis, se esse purgatum.
Diximus in superioribus de via purgativa, per quam novus Christi discipulus disponitur ad adeptionem optati finis, qui est, gradatim ascendere ad uniendum animam cum Deo, quod est Vera sapientia et quod oportet eum studiose in ea assuefieri. Ubi autem in hoc assuefactus fuerit exercitio, scilicet per spatium uniuS mensis, ut dicit Henricus de Palma in sua mystica Theologia, progrediatur ulterius amori coelestium intendens, quod sit per exercitium secundae viae, quae dieitur illuminativa, ρο quod cor illuminat per morosam divinorum beneficiorum considerationem. Et quamvis sit magnus peccator, non Vereatur, a Domino petere sui amoris incendium, quia in hoc nulla est praesumptionis
90쪽
culpa. Cum enim per praelatum temporis spatium sativatoris pedes suerit osculatus suorum amara record tione peccatorum, digne pote si accedere ad manuum oscula per divinorum beneficiorum considerationem , quod tamen intelligendum est, si ita studiosam cust diam adhibuerit vitae suae, quod non habeat aliquid jugiter purgandum. Et ad cognoscendum, an Sit pu gatus, debet diligenter considerare , utrum haec triasueris adeptus, scilicet: Strenuitatem, , neylissentiam. Seneritatem I contra J concuyiscentiam.
His enim tribus habitis eonseientia fit bona, munda et recta. Et ut ista facilius valeant intelligi, ponendae sunt hic earum definitiones, quas ponit S. Bonaventura in tractatu quodam, qui dies tur: Parnqm bonum. Strenuitas est quidam 'igor Mimi, eXcutiens omnem negligentiam et disponens animam ad faciendum bona opera: nyilanter, Considenter, Eleganter. Severitas est quidam vigor animi, restringens omnem concupiscentiam et habilitans animam ac serventem reddens eam ad amorem, scilicet Asperitatis, Paupertatis, Vilitatis. BQnignitas est quidam dulcor animas, exeludens