장음표시 사용
251쪽
Ο, CC As Io quaesiturus; inuentamque non pugnis percussit, non vellic uit manibus, non calcibus seriit, non asperiori voce increpauit, neque diris deuouit; sed sublatam in humeros gaudens exsultansque reponauit. Ita ctiam multoque magis Christus, qui uiam in peccatores benignitatem lioc penicillo solum leuiter adumbrauit. c., s es, mulierem illam Euangelicam,perditam drachamilli. mam requirentem ,nisi diuinam misericordiam, maternumqt Ecclesiae in suos affectium, intelligamus ; quo certo constet, numquam de reditu in gratiam dubitandum, nedum desperandum, ad quam ipsemet perditum quaerit,cuius est gratiam clargiri, 3c in unum misiericordiae redeuntem recipere
. . ' ἡ Quomodo non ossicacissimum illud in filio prodigo bo
. ζεῖ argumentum pectus peccatoris emolliat, ut inveniae ambitum inflectatur, cum reliquas cedentium parabolarum exempla , vividae huius resipiscentiae & reditus ingratiam praeuiam exhibuerint delineationem Z Quis non, a paternis aedibus profugus,redeat i quis non,ab animo suo a ductus Peregre, reuertatur i quis lapsus non assurgat in pedes quis dei perdundus non se statim in spem erigat i quis denique vel vita functus, non in momento ex monumento resumgat, qui filium hunc profugum, prodigum, perditum, mortuum , in domum , in gratiam, ad vitam videat reducem,
remque omnem ut meretur inspiciat
ais dubitet quin gauisus ui pra modum fuisset Iacob Pa- ,enduci. triarcha, si veste Iosephi sanguinolenta illata, ac illa desuper ab illo prolata sententia: Iuni a suij meis:fera pes ima comedit eum, bestia deuorauit Ioseph; si quis, inquam, paulo post
vere viventem Valentemq; cius filium induxisset, hauddu , ut perditum ac mortuum sibi denuo restitutum fuisset arbitratus. At infinitis modis maius in caelo coram angelis atque ipso Deo patre nostro est gaudium, in peccatoris ad eius gremium reaeuutis conuersione.
252쪽
Schemat. II. Cap. 3. De stemen aepe torum,d γ immensa Dei misericordia. EXemplum illudfiiij prodigi, de quo superiori Capite
tantae mihi efficaciae, maxime si mentem propinantis in-h tita. tendimus,esse videtur: ut nemo peccator tali fultus Atlante,
de spe veniae ullo modo possit dubitare, nisi fascino diabolico sibi oculos obduci permiserit. Et quis ut velit, qui sapiat, qui spem, gratiam, & vitam velit Z Quapropter, numquam spes
aviicienda est, quae, ut supra meminimus, perditis omnibus Sch -'
reliquis, sola superstes semper debet ut fida comes adhaerere. Ite line, nullus eris, dicit ille. Ego auremdico, SPE sine,nullus eris.
Id cum olim Alexander non ignoraret, quando ia Asiam
transmissurus, rem familiarem & reditus regios maxima ex Diabat parte inter amicos diuideret,a Perdiccasqui oblata recusabat)cogatus: Tibi vero,Alexander,quid facis reliquum Spem,in- quit. Quo responso declarauit,amissis omnibus, spem supem esse,quae animum abundo consoletur. Idque iuxta Ciceronis Cistram sententiam : Sola spes hominem in miseriis conλlari selet. Ex quibus omnibus, ipsa natura dictante,perspicimus, nullo umquam casu spem esse amandandam. Non sine causa redarguit Propheta regius,de se ita interrogantes: Numquid qui dormit, non adiiciet ut resurgaι e Reprehendit inimicos suos,sic de ipso mald habente inter se mus. litantes; quasi qui in morbum aut peccatum incidisset, non possit conualescere rerumque se a lapsu in pedes erigere. --lum sinquit) iniquum constituerunt aduersum me dum hec inter se susurrabant, se aduersum me cogitabant mala mihi. Errare illos qui lapsis illudunt, ex omni sacrae Scripturae parte testatum & in coseta est. Dicant itaque,& ad rauim v - ue vociferentu r,licet: n est saltu Vsi in Deo eius: Euge,euge: 3 euorabimin eum irruantque in hominem, tamquam parieti
253쪽
ηι 3 . Domino,&cum Davide dicat: buiant me: Dic anima meae. Salus tua ego sum. Et cum D. Αugustino: Dic mihi per miserationes tuas,Domine Deus meus, quid sis mihi: Dic anima mea; Salus sua ego sum. sic dic ut au- , diam. Ecce, aures cordis mei ante te : Domine aperi eas, ct dic animae meae, Salin tua ego sum. Curram post vocem ha ,& apprehendam te. Ita D. Augustinus. Misericor- Cumque misericordia Domini plena sit terra, mirum non hi fiἡh plena esse eadem eloquij diuini volumina; meritoque pr est istra. pterea bene sperat peccator, quem commissi poenitet: quia, quot habet super misericordia Dominici oris testimonia, tot habet se per spe sua veritatis sigilla. Et quia infinita sunt huiusmodi, paucula tantum instar omnium proferemus. Quid clarius quidve essicacius ad collapsam spem omnem erigendam,quam vox illa Domini accommodatissima rei ip-ysai ' o. si quam hic tractamus' diu niam in me sterauit, liberabo eum
Si aixisset, QDniam in me sperabit: fortasse potuisset pusill nimis quispiam cogitare, licere quidem sperare, promissamq; sperantibus fratiam,sed non nisi latenti quodam praesupposito,& quali sub aliquo pacto cum spe illa requisito, cuius vi de
intuitu exauditio&venia proinitteretur. Nunc autem,ipiam- Spei meti- met spem causam exauditionis δί liberationis ponit. ΔΗ-niam, inquit, s=erauit: hoc est, quandoquidem spem
suam in me coliticauit, liberabo eum: protegam eum,quoniam cognouis nomen meum. Ciamabiι ad me, o ego exauiuam eum:
cum ipso sum in tribulatione: eripiam eum glorificabo eum. Longitudine dictu replebo eum, O Uendam illi salutare meum. Ecce quot quantaq; na ex spei radice bene iacta succrescant.
o. ἀὲ. Neg ri quoque non potest, quin ex hoc modo loquendi
constet,Dominum ex abundantia cordis misericordis hec lo peccato- cutum fuisse: dum tam largo mollitorum verborum flumine 42 . visus sit plane amictum hominem Velle circumquaque contagat.' cludere, ut nec velit nec possit elabi,quin per tam copiosς misericordiae fluenta, in sinum gratiae sic prono secundoque fluxu recipiat: nihil ipsi ante conspectum reliqui iaciendo, quod
254쪽
ARREPTA. N E G L E C γ A. possit anxium, pusillanimem, vel de diuina iustitia nimis me tuentem eiscere : sed tot tantisque diuinae pietatis, bonitatis, munificentiae de miserationis argumentis circumuallando, ut non possit non ex animo confidere, &certo sibi iam persuadere, Deum plus desiderare ci ignoscere, quam quisquam sibi ipse ignosci elideret. Neque tolum paratum iam,in gratiam recipere poenitentem, sed magna cum animi cupiditate de siti
peroptare,ut reducem peccatorem recipiat,liberet, foueat, δε- latur,attollat in gloriam,vita aeterna ac salute condecoret. Sic enim quando rei carae perditae moeror excruciat, nihil non attentamus, p. aratique sumus quiduis adhibere, ut illam recuperemus: eaque inuenta, gestimus miris laetitiae signis: testibus, pastore reperta ovicula , ac muliere cum drachmam suam inuenisset. Ita D. Bernardus ad Robertum nepotem Prex. epist.
scribens, qui de suo monasterio ad aliud, quorumdam seductione, recesserat; totum cor suum effundit, ut ei persuadeat se
reditum. Non causas,inquit,discessionis,sed moras causer re--tum. gressionis. Veni tantum,& pax erit: reuertere, & satis factum est. Redi,inquam,redi; dc laetuScantabo: ortu cffuerat Cani. r.
reuixit, perierat es inuentus est. Tantique filii Zeli haec epistola ob fraternae caritatis ardorem quo scripta fuit, ut dum sub dio eam dictaret, pluuia oborta papyrum non mades erit, dicique potuit, qua non potuerunt exstinguere charitatem, neque flumina obruent eam. Eiusque miraculi intuitu, prima illa in ordine epistolarum S. Bernardi merito est collocata.
Ad s em veniae, tamquam ad sacram amboram, peccatori confugiendum. HViusce spei sulcro nixus Propheta psalmographus, quo spes uera
fit ut milens homo possit alapia resumere,aiuerebat audacter, Dominum gressus hominis AErigetur,quiam VH. 3 Qe in volet. Cum ceciderit,non collideor. .ia Dominin supponit
g a. manum Dissiliaco by Cooste
255쪽
manum I.am. Spe namque nitens, tam facile ab humo consurgit peccator, atque si manu diuina munitus ne collidatur, eadem quoque opitulante eripiatur & tollatur. Hocque eradquod alibi ipse pro se lapsiis orabat: Emitte manum tuam de atio, eripe me se libera me de aquis multis,de manu filiorum alio-norum. Et ibidem : Deuου meus misericordia mea, est refugium meum: susceptor meus, o bberator meus; proιector meus, or in
ipse hyerauι. Ad peccatoris poenitentis erectionem spectat & illa Isaiae
sententia: Calamum quassatum non conteret, or linum fumia gans non exstinguet. Hinc quoque indignabundus, cum illis. Dominus expostulat, qui curam ovium sustinentes , curam interim nullam gerunt, quia non habent: nihilque praestant,
quod aegris,errantibus,taplis,lςsisve ovibus usui esse possit aut solatio. Sic inquit: infirmum fuit, non consolidassitis; o quod aegrotum, non sanolui quod constactum est, non alliga- sis: O quod abiectum es non reduxisis ι or quod perierat, nomquasistis: Ied cum austeritate imperabatis eis, o cum potentia.
Ecce ego requiram oves meas, se visitabo eas. Euodierierat,r quiram ; σ quod abiectum erat, reducam , O quoa confractum fuerat,astigabo; se quodinfirmum fuerat, consolidabo,&c. 6dnam euidentius argumentum inestabilis Dei beni gnitatis & misericordiqerga oues palantes,hoc est,peccatores , ut omnibus deploratis, SPE s sit unica salutis anchora r hinc quoque per anchorae symbolum Virtus ista desigriatur. minquit Apostolus,sicut anchoram habemus anima ruram ac framam, o incedentem usque ad interiora velaminis, ubi praecursor pro nobis introdit Iesus. - Denique, quia omnibus gratiae dotibus dilapidatis, saltem naturae genuina propensio in homine vivente adhuc reliqua est, hinc Deus,naturae austor, ne quid omittat quod peccatoris possit seruire solatio, quo animum eius ad sperandum
permoveat; naturae ipsitus penetralia consulit, eoque nos prouocat, ut prorsus ab eius bonitate conuicti, in ipsius quoque sententiam descendamus,eique acquiescamus.
Sic igitur inquit . Numquid obtiuisci potest mulier infantem, suum,
256쪽
ARREPTA. NEGLECTA. 23 sium, ut non misereatur filio vieri s. i' Ac si dicat, Non. Ve rumtamen, ne sorte producta aliqua matre crudeli, luxetur 'm' 'similitudo, argumentumq; corruat:addit: Es ista oblita se rit,ego tamen non obliviscar tui. Ecce, in manibus meu descri- Minita, nite . Vere deseripsit nos in manibus sitis, non per modum Dei in- loquendi tantum, sed per modum fodiendi S transfodiendi, characteribus procul legibilibus, indelebilibus, & penetrabilibus i ut minimo oculi ii tu simus conspicui, numquam eradi possi mus, atque ita nec tradi obliuioni, quamdiu voluerimus. Et quia haec stigmata nostri amore suscepit,du illa intum
tur,nostri miseretur,quia immens in nos caritatis recordatur. Recte ideo dicit ipse apud Ezechielem: Nolo mortem pecca- Σαμώ. I 1.
toris, sed ut magis conuertatur or vivat. Quid est igitu r, quod Φ idiaboli suta stione trepidemus, quasi mo nem nostram &perniciem desideret Dominus , cum ex aduerso voluntatis
Quandoquidem vero nihil nobis nocere vel ad salutem obesse possit nisi sola peccata,ad horum expiationem S veniam, ianuam aperit Deus ipsemet amplissimam,dum sic, quasi pro
suae magnae misericordiae integritate relans,protestatur: Venite Ua. r.es arguite me. Si quidquam in me inuenire potestis quod non omnimodam spondeat facilitatem S gratiam, re ipsa comprobate & conuincite: sed nihil eiusmodi reperietis.Qui nimmo i Sifuerint peccata vestra ut coccinum,quasi nix dea abuntur: e , sifuerint rubra quasi vermiculus,velut lana alba erunt. Hunc in finem, de lauacro efficacissimo pariter & accessu facillimo,toti prouidit Ecclesiae,ut nulla foret dubitatio, mora,vel dissidentia,ablutionis acquirendae. In die ista tempore i , gratiae, quod nunc est) erit patens domui David, ornabi- Fons parantibus Ierusalem in Eccletia Christi de familia Dauid) in ab lutionem peccatoris omenstruatae. Hoc est, in remissionem qualiumcumque peccatorum , &contam irrationum animae. Primum quidem in sacri sontis baptismate, deinde quoties opus est in Poenitentiae Sacramento, aliisque modis infinitis, quibus diuinae gratiae participes reddimur.
257쪽
Animaruamator christus. Matth. '.
Schemat. II. Cap. JG ristus singilirem semper habuit peccatorum rationem.
VT autem in maiorem diabolicae machinationis detesta tionem, qua miseros ad pusillanimitatem & desperati nem conatur adducere, pluris adhuc rem aestimemus: vide mus quanti illud ponderis apud nos merito esse debeat, quod Dominus noster,animarum nostrarum singularis amator, ut conditor 5 redemtor, cum propter uniuersum genus humanum, illum de caelis ad terras venisse certum sit toties tamen solorum peccatorum faciat mentionem, atque si reliquos interea sanctos,amicos suos, nihili faceret prae peccatoribus. Hinc dixit: Non veni vocare tuis os, sed peccatores. Non summissis, nisi ad oves quae perierunt. Item: cMaius estgaudium coram angelis Dei siveruno peccatore paenitentiam agente, quam super nonaginta nouem iustis, qui non indigent senitentia. Hinc etiam publicani & peccatores ad ipsium confluebant; quia videbant & sentiebant, illum ipsorum quoque praesentia delectari. Ad haec, adeo ipsi cum illis familiariter conueniebat, ut publico veroque testimonio flicet animo calumniandi prolatoὶ amicus peccatorum & publicanorum vocaretur. Si quando ab aliquo peccatorum, Zachaeo, Ma tharo, vel alio quovis simili ad conuiuium vocabatur, eo eiusdem farinae homines cateruatim confluebant. Summa: sec- cini Sc magnetis instar, electique electri ad modum, miseros desolatosque peccatores,ut & leopardus odore suo ceteras fe-tiis, ad se vi quadam latenti,exteriori affabilitate,& gratia vultus, attrahebat benignus & vere misericors Dominus. Eat nunc versutus ille salutis nostrae osor euerserque diabolus, & Cuiquam haec cogitanti persuadeat, non esse sibi spem in Christo collocandam. Nital prius, nihil ita ad nianum, nihilque aeque obuium esse debet homini in peccatum prol pse, quam per poenitentiam ad fidum spei solatium, ut ad sacram Dissiligod by Corale
258쪽
A RREPT A. N-L ECT A. 23' cram anchoram confugere, & gratiam postulare: ad sontem misericordiae perenni katurigine fluentem accurrere ,& Verae poenitentiae latice languentem animam refocillare. Nihil econtra tam absurdum, tam alienum ,tam absonum, tamque ab omni ratione remotum esse debet homini, quantumlibet peccatori, quam dissidentia, putillanimitas,mveniae salutisve desperatio. Nam non solum magnificata ectvsilae ad caelos misericordia ratu : non tum miserricordia Domini plena est ἔσω; Verumetiam, mi ricordia eius super omnia opera eius Mipse Deus misericordia nostra. Siq; exemplo aliquo, sane efficaci, quae dicta suo,cupimus contignata , menoem ad illam mulierem in adulterio deprehensam aduertamus. Adduxerant siquidem illam Christi .
hostes & aemuli, tamquam certissimo argumento exploraturi, utram in partem magis propenderet, iustitia ne an Vero cle- deprehen- mentiae. Postquam autem illi conscientiae propriae stimulis acti, pungente intus Christo,terga vertissent, seseque cxtemplosii bduxissent, Domino in terra scribente ; stabat misera illa ibi sbia, non tamen desblata, praesente afflictorum consolatore,sed tamquam anchora aliqua soliditati misericordi et Christi alligata. Cui Christus: Mulier, ubinunt, qui te accusabant' Ac si diceret ipsi, omnique pusillanimi,egentique latio: Viaden' ut se insurgentium, persequentium, Sc insultantium caterua subducit, ito speratae salutis indicio, quasi stuppa, ignis odore percepto Z Quid igitur futurum existimes, si in spem
firmam a Targas ρ sit tecX animo ad veniae S gratiae sontem conuerterisui te in eius sinu ,amplexum, inera, proieceris Itaque audiamus apertam absolutamque misericordiae diuinae sententiam. Nemo te condemnauit mulieri 2 emo Domi Psat .
ne. Quis enim est qui condemnet, si Christus Iesus pacem
concessit & veniam 8 Quis condemnet cum,cuius Filius Dei, futurus iudex vivorum S mortuorum, patrocinium suseipit3 Quis condemnet, quem salus seruat Nec ego te condemnabo, made in pace .
O Iesu, vere Iesus: Tu es Deus saluator meus,qui salvos facis Perantes in te: Super salutare tuum ijiciar exultabo vehe
259쪽
24 Ο OCCASIO menter neque umquam recedam a te, quia tibi adhaerereti num est, & in misericordia tua supersperabo.
Schemat. II. Cap. exemplo admiranda αristi in peccatores
benignitas deciaratur. Nunc Carpi episcopi exemtilo, totum hunc de vitanda desperatione , Christique immensa misericordia spe complectenda tratitulum, veluti sigillo obsignemus, quia Christi quoque sanguine signatus atque vulneribus actus ille
Carpus itaque Pauli Apostoli discipulus sicuti de illo Di nysius ad Themophilum seribens tellatus est in cum fidelem
quemdam ab infideli subuersum cerneret,prae dolore languere coepit. Cumque ut conuerteretur orare debuisset,ut ambo e vita discederent optauit; veritus, ne alterius suasu & alterius exemplo alij corrumperentur. Vidit autem in quiete illos in fornacem ardentem a spiritibus immundis trahi violenterqi impelli. E cum eo spectaculo delectari coepisset, adspexit Christum cum angelis e caelo delabi in terram,iPHsque ab ignis periculo erepturum accedere : a quo&audiuit, Iteriimparatum se, PRO PECCATORIBVs PATI. Hac visione admonitus,pro utriusque conuersione Domino supplicauit: &quos antea mori concupierat, demum in fide vivificatos accepit. Sitne aliquid in rerum natura, quod nos sortius ab omni desperationis angustia reuocet, fortiusque Christi misericordiae per spem & caritatem adglutinet, quam quod tam euidenti stupendoq; miraculo misericors Dominus dixerit, actuque demonstrarit, se paratum potius pro peccatore denuo mori, quam ut pereat, animiimVe despondeat Z Licet igitur uniuerses dolos ac tentamenta diabolus admoueat, numquam me a spe misericordiae dimouebit. Non fine causa quoque arcum sine telo positit in nubibus Dominus,ut notat Ambrosius exponens ea Dei verba, Ponam
260쪽
ARREPTA. NEGLECTA. 2 Iarcum meum in nubibus caeli. Ideo dicit, Arcum meum ponam in nube,non sagittam: Arcus enim instrumentum iaculandae ct area. sagittae est. Itaque non ipse arcus vulnerat,sed sagitta. Et ideo Dominus in nubibus arcum magis quam sagittam ponit, id est, non illud quod vulneret, sed quod habeat terroris indicium , vulneris effectum habere non soleat. Ita proinde DLuus AmbrosimS. Et vere, ex eo constat,mirari illum magis ut a malo detem Areus D sereat, quam intendere ut feriat. Hic etenim tempus est miserendi, & omnibus modis pcccatores ad veniam permovendi ii ordiae M alliciendi, potius quam percellendi ad supplicium. Fuia i lici giendum itaque hic peccatori a facie irae ad faciem gratiae, a iustitia ad milericordiam, ab abyta peccatorum ad abyssum miserationum; a Deo irato ad Deum placatum. Et quamdiu spiratur, sperandum sine ulla ambiguitate, cum Vera peccatorum detestatione: neque dubium ullum est de venia accipienda , si nihil dubitetur pro expetenda ; neque alius est terminus impertiendae misericordiae, quam quem nos ipsi ponimus requirendae.
In iudici j vero die, districtus ipse iudex sagitta super arcum
istum erit, qualis nobis in nubibus venturus describitur: sagitta,inquam,erit,quae ut sagitta Ionathae retrorsum non redibit: sed quo tardius lento inflexu attracta fuerit per misericordiam minitantem, eo acrius destinato iactu in commeritum defe
Istud solide, ut omnia, Di Augustinus: Propterea sinquit)
se iudex venturum minatur,ut non inueniat quos puniat cum venerit. Propterea illud cantant Prophetae,ut corrigamur. Si damnare vellet, taceret: nemo enim volens ferire, sicit, Obserua. Totum, fratres, quod audimus per Scripturas, vox est Dei dicentis , Obserua. Et totum quod patimur tribulationis in hac vita, flagellum Detest,corrigere volentis, ne dam
Non malὸ his congruit quod in Pisidis Cosmurgia legu
mus, ubi Deum malo sagittario comparat, qui aliam in pam Deus nunctem collineat,& in aliam iaculum emittit. O uia Deus arcum ' 'l'