장음표시 사용
101쪽
8 6 Secunda Proposuio Favmeniana.
Potentiae ad agendum i non potui stet dari Actus
primus indifferens ad utramque, prout requiritur ad Libertatem : Et quod, si praeter Gratiam indifferentem ex parte Actus Primi, esset nece saria haec alia determinata ex parte Actus Secundi ad complendam ad aequatam Potentiam producendi Actum Salutarem . non esset vero Sufficiems illa, quae se teneret ex parte Actus primi ad hanc adaequatam Potentiam constituendam. Demum ne inque posset resisti illi, quae se teneret ex Parte sActus primi, si, utcumque dicatur Indifferens .esset tamen omnino conjungenda cum hac essen- tialiter Determinata se tenente ex parte A eius Se eundi. Ideo neque haec Gratia Essicax, neque alia cum hac necessario connexa . potest esse illa ,
cui Sedes A pos o lica dicit resisti de facto. Magni Theologi, qui per summam Calumniam aJan senistis allegantur, amplectuntur Conci usiones Catholicas contradictorias illis Jansenii, v. g. quod nulla Praecepta Dei sint homiuibus
Fastis impossibilia : Nunquam desit Gratia necesJaria , qua possbilia sui: In Statu Naturae Lamer flatur re ipsa Interiori Gratiae ver8, ac proprie fascie uti, ides consituenti adaequatam potentiam operandi utiliter ad salutem: A nulla Dei Gratia
praeveniente asseratur homini necessitas operaudi se. Urgeo demum Jansentanos hoc utrimque vulnerante Argumento. Vel ad constituendam adaequatam potentiam producendi Actumfalutarem, v. g. Conversionem ad Fidem . aut ad Poeniten. tiam , lassicit Gratia illa praeveniens. qua ad OPus salutare simpliciter potentes effcimur, ab litabilis ,
es re ibilis, de qua loquitur Synodus e vel non
suffcit, & praeterea est necessaria alia Gratia Cenis
102쪽
estextialiter raficax, ct prorsus Inaristibiliae,WI
r sibilis praeveniensi, quae ponatur ex parte Aetiis primi Si prima lassicit, profecto haec alia est superstua. neque contra Sac.synodum inducenda est. Si prima non lassicit, enimUero non est Gratia illa vere sufficiens , quam Concilium di
cit adici posse , illique dissentiri. ae res Ri: Et
S. Secies Apostolica declarat eidem re ipsa resisti in Statu Naturae Lapsae .
Ad quintam, scilicet i Issa Gratia Elpeax appellari potes etiam sussciens. quia certes producis opus bonum sufficit ad illud producendum et Respondeo, profecto suffcientissimam esse Gratiam Eseficacem . Sed quid hoc confert ad persuadendum, quod recedatur a Jansenio a rmante, nunqu
remi Gratiae Interiori in Statu Naturae Lassae PEnimvero ipsi Gratiae E caci Ino icibili, s Ir-r sibili, nunquam resistitur. Quis non Uidet
inane artificium afferentium hanc explicationem. ne videantur negare Gratiam omnem verissimbta cientem p Ista porro Gratia lassiciens, quam concedunt, videlicet talis, ut simul sit Effcax . non est eiusmodi, ut illi unquam resistatur. Ex hac ipsa Explicatione clarissime apparet, quaenam sit intentio illam afferentium , videlicet, quod nulla vere Suffciens Interior Gratia proximh prae veniens detur, praeter Emcacem , cui quia nun quam resistitur, idcirco, velint, nolint, convincuntur adhaerere Jan senio, & repugnare Saero
Concilio Tridentino definienti, Gratiam Interi rem praevenientem me adicibilem, est cai post diffentiri, quaeque de facto saepe adiciatur, eidemque frequentissimh, & per Thomistas semper, quando non succedit Praemotio, re atur , licet nor
103쪽
88 Secunda Propositio tan seni an
ex deserui Gratiae, sed liberi Arbitrii creati. Ad sextam, videlicet et Ideo non est mali damnata haec propositior Interiori Gratiae in Statu Naturae Lapsae nunquam re titur, quia licet omnis
Gratia sit Escax qua ad proximum suum essectum,
propter quem datur; nihilominui eidem saepe ressitur qua ad essectus remotor, videlicet, quia licet
semper Gratia obtineat essectum, vss. Conversionem ad Fidem, vel ad Poenitentiam, aliquaudo tameffrentramlectatiouem matiae majorem exurgit aliqua Delectatio Concupiscentiae minor, quidem Neri cessarid debet eidem Gratiae ce ere, facit tamen fem- aliquam res sentiam . Respondeo, interrogando, quid blaterent de possibili resistentii Gratiae Essicaci quo ad esseetus remotos , licet impose sibilis sit resistentia quo ad proximos E Per ipsos nasia orim Gratia essecta operis, ad quod pro incendum volu tati datur, ulla volamatis pervicaciuna Irari potest. Nunquam igitur per ipsos Interiori Gratiae resistitur in Statu Naturae Lapsae contra Pontificiam Definitionem , & contra prae- viam Definitionem Concilii statuentis, omnem
Dei Gratiam Praevenientem esse Amicibilem, s es sibilem. & aliquam saltem, cui re ipsa res Iatur . Effectus proximus Gratiae ex intentione Dei illam conserentis deberet esse opus salutare produetum ab humana voluntate, v. g. Conversi ad Fidem , vel ad Poenitentiam . Hoc autem ese fectu Gratiam frustrari posse constat ex supradictis Definitionibus . Delectatio illa Concupiscentiae minor aliquando exurgens contra Dele Etationem Gratiae maiorem , quantum is aliqualiter resistat, nihilominus incongrue appellatur Effectus remotus Gratiae, quae intendit etiam immedia
104쪽
mediate, & proximh superare resistentiam eius. dem Concupiscentiae. Et quamvis ista resiliat. nihilominus non tollit, immo frequenter auget Victoriam Gratiae, quae sit, non obstante repugnantia Concupiscentiae, semper obtinet, nec potest non obtinere suum effectum , videlicet opus salutare, propter quod humanae voluntati, datur , ut Jansenistae affirmant, manifestis- simum est, quod nunquam illi resi- . stitur contra Pontificiam , &Conciliarem Defini-
105쪽
Tertia Jansienianae Propositio.
As merengam. demerevum, in Statu Natura Lapia noue requiritur Libertas a Necessitate , fessassest Libertas a Coactioυe. Propositiones Tertiam Iansentanam inani tegumento caelantes.
ERITO damnata est Propositio Jansenti, si cum Lutheto significat, amitti in Statu Naturae lapsae rationem Voluntarii , vel cum Calvino, rationem Liberi, di sollim verificari, quod homo eligens bonum , vel malum , non cogitur, aut violentet trahitur externo motu , sed sponto agit sua. a. Licet qui habet Gratiam Eaecacem irres- stibilem praevenientem ad opus bonum , non hamheat tunc actu eligendi facultatem, quae sit in utramque partem libera, &soluta; nihilominus non potest dici habere Necessitatem, quia si divisi esset humana Voluntas ab illa Gratia irres stibiliter alliciente, & movente ad bonum. esset perfecte libera ab omni necessitate. t g. Etiam quando voluntas irresstibiliter movetur ad bonum, remanet libera, quia conservat
Libertatem ad alios actus. & solum illi deest Indisserentia consequens impulsum Delectationis victri-
106쪽
Caput Tertium. st Victricis, non autem illum antecedens, quae sumenta quodammodo est post impulsum inadiis cibilem. & irresistibilem.
Sacra Synodas Trideutina Crmat , post Canpum Adae remanere veram hominis Libertatem.
S. I. SI quis liberum hominis Arbitrium post Adae pera S 6.
catum amissum, es extinctum esse dixerit, aut rem esse de solo titulo. imb titulum fine re mentum denique a Sathana invectam in Ecclesam . An thema s. F era igitur res significata per nomen liberi Arbitrii remauep tu homixe post Ada peccatum haec autem res s ut fateri cogitur Calvinus Capite scelestissimi libri, quem appellat Antidotum ad Sessionem sextam Concilii Tridentini est eligendi facultas , quae sit in utramque partem soluta. & expedita . Concilium declarat, eum Gratia praeveπ ente ad bo num remanere Libertatem a Nec tinte.
SI quis dixerit, liberum hominis arbitrium a Deo eis
i motum , es excitatum ( per Gratiam scilicet Cue. g. pra Uenientem ad bonum) nihil cooperari assentiem do Deo excitanti , atque vocanti, quo ad obtinendam
107쪽
ys Tertia tansmana Propositio.
'simatiotiis Gratiam j, disponat, rum praeparet, Ueque pone dissentire si velit, se Anathema sit.
Posse autem disentire ,si velit, prosecto non sollan est non cogi, aut non trahi violenter externo idest habere Libertatem a Coactione , sed etiam est habere facultatem eligendi expeditam, ct solutam in utramque partem, ideoque habere
Sus 6. Tangente Deo cor hominis per Spiritus Sancti S, Illuminationem. neque homo ipse nihil omnino agit Inspirationem illam recipiens , quippe qui illam , abjicere potes . Haec potentia abjiciebdi Illuminationem. y Atta iam Divinum, videlicet illis non utendi ad actus salutares, in ordine ad quos a Deo praevenimur Illuminatione, & Attactu i exisplicat evidentissime Libertatem humani. Arbitrii exempti ab omni Necessitate. Ne quis opinari possvi, quod antecedens Motio Divina significata per suavem Attactum, de quo Synodus loquuta fuerat, ullatenus laederet posset humanam Libertatem. statim subjicit Sacrum Concilium Deereto 6., quod homines ipsi, nisi velint abjicere Divinam vocationem, liberδmoventur in Deum, per haec verba : Disponuntur autem ad ipsam Iustitiam dum excitati Ditiina Gra- , adjuti. Fidem ex auditu concipientes libere moventur in Deum.
108쪽
S Bosis loquitur de humana, sicut de Viana, Libera rates ideoque omnem ab homine antecedentem Necessitatem excludit.
IN Sacris literis cum dieitari Coveteri ita ad Ser. d.
me, Est ego convertar ad voret Libertatis uoserae H ajmonemur . respondemus: ConDerte nos, Do- ad te, O eonvertemur: Dei nos Gratio praeveniri confitemur. Adeo cordi est Concilio explicatio, quod sarta tecta, etiam post Adae peccatumi per quod liberum arbitrium viribus attenuatum, F Apr. 6. inclinatum remansit ) servetur Tubstantia Liberta- Dcc. r. tis a Necessitate, ut prius de illa loquatur, quam de Libertate , qua utitur Deus Optimus Maximus sua nos Gratia praeveniendo. Sicut igitur Deus hoc praestat cum 'perseetissima Libertate a Necessitate, ac non solum a Coactione, ita utramisque Libertatem humano Arbitrio attribuit Synodus Sacrosancta .
nodas explicat da i Libertatem a Nece late issensu composito cum Vocatione ad bonum.
S. IV. T verumte Deo cor hominis per Spiritus Sanni Seg. 6.
Illuminationem, neque homo isse nihil omnino Dcc. S. ogit Inspirationem tuam recipiens, quippe qui illam, abycere potest. Declarat igitur , quod hemo pomtes Inspirationem abiicere tuae, quando Deus tangit illius cor . Si
109쪽
s Tertia Iansentana Propositio.
Si quis dixerit, liberum hominis Arbitria, a Deo motum, F excitatum, nihil cooperari meetiendo Deo excitanti . atque vocanti . yc. neque
posie dissentire . s velit, is . Auathema sit.
Tunc igitur, quando liberum hominis Arbitrium a Deo movetur, CF excitatur, potes dissentire, ii velit, excitanti . vocanti. Enim uero non video, potuisse Synodum uti clariori forma loquendi , ut explicaret, dissentiri posse Divinae Vocationi in sensu composito cum ipsa Vocatione et ita saltem , ut tetiam per Thom istast cum ipsa Vo.eatione ad Assensum stet simul Potentia ad Di sensum, quae dici solet Simultas Potentiae; quidquid sit da Potentia Simultatis, quam etsi negent Thomistae. quoties Vocatio est per ipsos ex intrin- secis Efficax . admittunt nihilominus cum omniis bus Catholicis, quoties est puro Suffciens constituens simpliciter posse cum absoluta Indifferentia ad alterutram Contradictionis partem. Aliter si haec Potentia ad Dissensum verificari deberet dumtaxat in Sensu Diviso a voeatione, quatenus si Vocatio non daretur, admitteretur Potentia ad Dissensum, Liberum Arbitrium non posset dissentire Deo meanti, ac Excitanti, ut deo finit Concilium; sed Deo, quando non adhuc uom
Hoc animadvertens Jan senius non nisi semel attulit distinctionem Sensus Compositi, ac Di visi ; sed audacter contemnens Sac. Concilium perstitit in sua Affertione . quod ad merendum , ac demerendum, non requiratur in Statu Naturae lapsae Libertas a Necessitate , ideoque nihil formidavit Sensum compositum , a quo eadem auferretur . Captiosi autem plurimi Janse- . Diani
110쪽
Caput Tertium. y Inlans frequentissime recurrunt ad sensum Divisum , ne nimis strenui nostrae Libertatis evertares videantur. Incalsum autem laborant, ut vidimus , ac porro clarius intuebimur , fitandum est Declarationibus Sac. Concilii. Aperte praesumitur a Synodo, excludendam esse omnem Nee tatem antecedentem ab homine inimpedibilem, di inarii ethilem, ut Disetur humana
S. V. DEmonstravimus, nullam admitti a Conclito
Gratiam Praevenientem , quae non sit ,
Abicibilis, & cui re ti non possit, y per hujusmodi Abicibilitatem , es Refiftibilitatem
salvari ab eodem Libertatem humanam . Sequitur autem ex hoc manifeste , quod nulla Gratia Praeveniens sit intrinseco & ex natura sust
Dabitabilis, & prorsus Irresistibilis ; nam si
esset talis . enim uero non posset homo illam objicere . aut illi dissentire , contra Concilii Definitionem. Quod valide omnino censemus evinci :n nostris Principiis , juxta quae cum omnis Dei Gratia praeveniens e sententia Concilii sit de se indifferens, ut conjungatur cum Consensu, vel Dissensu, aliqua evadit Enax, sive potius Essciens (nam omnis ex Intentione Dei conserentis, & ex persectione suorum Praedicatorum esset cox quantum ad se, videlicet nihil illi deesset ad praestandum effectum . nisi obstaret humana malitia, ut ostendimus S. I s. Capitis