장음표시 사용
81쪽
66 S ecunda Protositio Fansentana.
Determiuatio Gratiae indisterentis facta ab homine nihil Dei Gloriam
S. XXI. Postquam s. synodus declaravit potestatem
humani Arbitrii ad abjiciendam Gratiam Praevenientem , illique dissentiendum , & alia subjecit de proprio Merito hominis per Dei Gra-S 6. tiam, addit: Si quis dixerit, per hanc Doctrinam Capys, Catholicam de Iustificatione a S. nodo hoc praemfenti Decreto expressam aliqua ex parte Gloria
Dei. vel Meritis besa Christi Domini Nostri
derogari, es uos potius Veritatem Fidei nostrae. Dei denique, ae Iesu Christi. Gloriam illustrari , Anathema sit. Nil igitur Gloriae Dei derogatur
per hoc, quod Discretio Consentientis a Dissentiente ultim5 refundatur in hominem, sed potius illustratur, dummodo firmum, & inconcussum sit, ipsum neutiquam viribus propriis utcumque se ultimo discernere, sed post primam Discretio, nem Divinam superius expensam s. i'. & con fortatum a Divina Gratia ipsi collata ex Meritis Christi Domini , quam licet abicere possit, eique resistere, virtute tamen i plius Gratiae nec abicit. nec illi resistit. Animadvertant igitur, quam juxta haec Principia in ipsos sententiam tulerit Sacrum Concilium, Jansentani illi, qui dicunt, parum honorificam Deo, & ejus Gloriae
derogantem . este ultimam hanc discretionem consentientis a non consentiente homini tribuistam ab ipsa Synodo . In
82쪽
Caput Secundum. 6ylo quanam rima discretione Corelliumst,pponat consistere Ditinam E Ioram Praedestisationem,
PRosequimur caetera explicare ex indicatis,quq ampleetimur, Principiis,ut pateat clariusquX-ta ea a Concilio omnia tribui Deo, quae possunt salva hominis Libertate . Cum ex Augustino Praedestinatio sit Praescientia , s Praeparatio hemiorum, quibus certi me liberantur, quicumque liberautur et horum Beneficiorum, & Auxiliorum seriem pro Electis liberrime selegit Deus, ct praecipue se legit ultimum, cui praevidit ipsos finaliter consensuros, licet eidem posent diseentire juxta Concilii Definitionem. Hanc Electionem fecit Deus ex Amore spemeiali erga Electos, & ex praecipua sua propensione ad Consensum finalem ab ipsis praestandum Vocationi suae . Hinc est , quod si praevidisset Deus illos non consensuros plurimis vocationibus suis, selegi siet aliam, cui certe finaliter essent
libere eonsensuri. ita hoc speciali Amore, praeter Scientiae de consensu praestando certitudinem superius eX- pensam . rursus oritur, quod primus, & primarius discretor consentientis a non consentiente sit Deus ipse.
83쪽
6 8 Secunda Proposito Tanfeniana.
Quid significet illa Ecclesiae ad Deum Graiatio et Ad te nostras, etiam Rebelles, compelle propitius Voluntates .
HUJvs Orationis usum licitum amplius Ec.
clesiae non fore hiasphemat Suavis. postquam Concilium definivit: humanum Arbitrium posse dissentire Deo Vocanti. Jansentani autem contemnentes vim Synodalis illius Definitionis , ex hac oratione inferunt, Gratiam Dei praevenientem esse inaes icibilem, , irresistibilem , errat nequeat dissentiri. Sed pereas vetuitas, &sapientissimas preces, profecto non ignoratas, &receptas a S. Synodo, solummodo postulatur a Deo Vocatio aliqua omnino Consensum , etiam a plerumque obstinatis, habiturarum non tamen talis , quae voectit ouferat libertatem dissentiendi.
Aptissimo notat Startia Cardinalis Palla vicinus referens hanc Suavis objectionem, quod verbum illud Compelle fuit adhibitum etiam in Evangelio a Domino illo , qui repulsam passus ab aliis ad suum Convivium invitatis dixit Servo et Lucae r . Exi cit) in plateas, s vicos Civitatis,'pauperes . ac de ter , , caecos, ct claudos , introduc huc set exi in vicos , ta tepes, fit compelle intrare . Neque tamen praecepit, ut illos suis i pse humeris deferret, aut dissentiendi libertate privaret a sed solum, ut sedul5 eos invitaret, aetiam ferventer hortaretur , Sc rationibus, & precibus . ita urgeret, ut re ipsa venirent, licet
84쪽
ex se ipsis immerentes , & destituti oculis, aut
cruribus ad pronum , & expeditum accessum .
Igitur compulsi non sunt, imo ipsi quoque praestiterunt illud non omnino nihil, quo se a dissentientibus separarunt . Idem contingit , dum Deus ab Ecclesia exoratus invitat etiam Rebelles ad immortale Convivium suum Vocatione illa insolita, & vehementissima, quam scit eisdem esse congruam , ut, licci consueti repulsam dare aliis vocationibus, illi tamen daturi non sint. Quod si Jansentanis modus discurrendi hactenus allatus minimo arrideat, eum amplecti non compelluntur, & alterum propugnare possunt superius indicatum et videlicet , Discreti ncm Consentientis a Dissentiente antecedenter ad liberi Arbitrii usum . ejusque Praevisionem , haberi a Divina Voluntate libersi decernente conferre uni Gratiam, quae ex suis intrinsecis conis stitutivis habeat infallibiliter necti cum futuro consensu, quam Gratiam alteri statuit denegare. Haec autem cum sit speciale quoddam beneficium, nedum homini penitus indebitum, sed &nullatenus necessarium, ut constituatur in homine ipso Potentia bene operandi, & consensum Praebendi, unich dependet a gratuita Dei Beneficentia . & Clementia illud impertiri, cui velit, ac per hujusmodi Gratiam ad Consensum , resipi-biliter tamen, quasi compellere. Etenim sic ratiocinando , dummodo firmum sit. Dissentientibus Deum nunquam deficere in simpliciter necessariis, sed eis semper praebere Gratiam undequaque suffcientem , cum qua possint, si velint. Praestare Consensum, adeout Dissensus, quantumvi Infallibiliter futurus, nullo modo tribui valeae
85쪽
To . Secunda Propositio Fansniana.
Carentiae Gratiae, quae det simpliciter posse, sed
solius humanae voluntatis malitiae ; in Consentientibus vero adesse Potentiam resistendi, adiciendique Gratiam illam, licet intrinsech cacem , esto, nunquam sint abjecturi r si haec, inquam, dicant, non erit amplius inter nor, &ipsos . ulla colluctatio , nisi Scholastica . ac proinde disserimen Sententiarum . quarum utramque defendi queat, salva semper Fidei Catholicae Unitate, vinculoque paeis, & charitatis. aenam sit Gratia illa Praeveniens E acissima, de qua nonnunquam loquuntur . Patreris
cata s. antecedenti . scilicet quae, vel ex intrinsecis emcax, abicibilis tamen , ac resist- filii et vel oblata in Circumstantiis opportunissimis, & cum tanta Illustratione ex parte intellem eius, tamque Suavi Motu ex parte voluntatis, ut ad honum allicientia motiva, quae prius late hant . appareant in maxima claritate et quaeque prius non delectabant, mirifice deinde animum assiciant; sed nihilominus relinquant dipentiendi potesatem . si futurae sunt vocationes praebitas libero hominis Arbitrio, circa quas nimis apertas ct nullatenus in dubium revocabilis , est Concilii Definitio, quod illis possit dissentiri.
Fortassis etiam Patres aliqui putarunt, Ut su peri us animadvertimus s. ii. quod in rarissimi acalibus vocatus aliquis ita fuerit a Deo, ut resistem
86쪽
Caput Secundum. rre non potuerit: sicuti sic a Deo fuisse vocatum S. Paulum, fuit S. Augustini sententia ex rela. tione Christophori a Padua. Sed ex eo, quod haec Vocatio irresisti bilis reperiri posset in homine. suspenso quo ad illam Libero Arbitrio, non sequitur . quod eadem dari possit in ipso Libero Arbitrio hominis , circa quod habemus expressam S.Concilii Definitionem. quod videlicet cuicum. que Gratiae praevenienti consentire possit. & dic
Diximus, quod in iis rarissimis casibus, v. ' in Vocatione S. Pauli, suspensus quo ad illam fuisset usus liberi Arbitrii, si eadem Vocatio fui set ire sibilis , quia certe Apostolus nequivisset vel expressA dissentire illi Vocationi , vel pure omittere Consensum ; ideoque qu5 ad ipsam
vocationem liberum ejus Arbitrium exercere non potuisset quamcumque speciem actuum, vel omittere libcre Actum qualemcumque . Sacrum autem Concilium, ut explicuimus in allegato b. II. non negat possibilitatem Vocationis hujus irresisti bilis in aliquibus casibus, qui dari possint in homine ; ideoque consulto immutavit vocem illam , homo , quae erat in primo exemplo Canonis praeparati, in hanc aliam , Liberum ho- Seg. 6. minis Arbitrium, dum voluit definire, quod c*'. ipsum Liberum Arbitrium a Deo motum, b excitatum, potest dissentire, si velit, Deo excitanti , atque vocasti. Haec autem Definitio deinde facta amplectitur omnes Vocationes, ideoque quamcumque Gratiam Praevenientem, quam Deus confert Libero Arbitrio hominis in oris dine Consueto Providentiae supernaturalis , licet in ratissimis casibua contulisset S. Paulo . &
87쪽
et Secunda Propositio Tangeniana.
aliis fortasse quibusdam , vocationem Drefiftibilem , quae data fuerit. vel danda sit homini, sed non libero Arbitrio hominis , de quo solo Canon
frustra FaGenius eonfugit ad discrimen inter' Statum Naturae Integrae, ac Stantis, di oujsedem Infirmae , ac Lassae , inferat, Necessariam nunc esse Gratiam Christi Medicinalem, & victricem, nedum
intrinsece F essentialiter C - . cccem, fed F per ipsam Inadicibilem , & Ir- resistibilem.
S. XXV.FRustra, inquam, diutissimh in hoc expli
cando discrimine inter utrumque Statum desudavit . atque elaboravit Jansenius , nisi profiteri voluit, apertum a se bellum indici S.Concilio Tridentino , quod manifeste loquutum fuit de Statu Naturae lapsae post Adae culpam , dum definivit, Gratiam praevenientem, quae nunc nobis a Deo confertur , esse ab cibilem , eique Bid . pose iserum hominis Arbitrium distentire , omiso Cati . nemque aliam praevenientem Gratiam rejecit, ut multiplici, & ineluctabili ratiocinatione a confecimus . Jansienius autem per summam te- meritatem post hujusmodi Definitiones affirmavit, ab cibilem fuisse solummodo illam , quae tributa fuit Angelis, & Primis Parentibus in Statu Natura: Integrae nunc vero aliam Dondari Gratiam veia Susscientem, de omnino nem
88쪽
cessariam , ut nos ad quodcumque opus salutare praeveniat, quam illam , quae sit etiam nedum
intrinsecδ , s essentialiter Edicax ex natas fua, sed , prorsas in ab cibilis , infrustrabilis .es irres Ribilis, quam Victricem, b Medicinalem Christi Gratiam appellavit, cum aliam Indisserentem , Abicibilem, Refisibilem in Stati,
Naturae Integrae nuncupaverit Gratiam Sanitatis.
Supervacaneum est ulterius progredi, ut ostendatur , hanc etiam partem Jansentani Systematis eversam milla a Synodo Sacrosancta . cum hoc liqueat ex dictis. Non immoramur igitur in explorandis aliis a Jansenio fuso tractatis. v. g. de Ignorantia inoincibili Iuris Naturae, quae dari queat in Statu ipsius Naturae Lapsae , ac secum trahat necessitatem peccandi ; satis enim est decrevisse Auctoritate Sacri Concilii,
quod Deus nobis, utcumque in Proto parente
lapsis . Impossibilia non jubet, sed juberasso monet, s rota facere . quod possis i ta petere, quod NON possit. Dec. H, adjuvat, ut possis.
Praetermittimus etiam , quae Jansenius frequenter inculcat de Adjutorio . quo , , Adjutorio , sine quo non , quorum primo significari putat Gratiam illam indifferentem, quae data fuerit Angelis , & Adamo rum Secundo aliam essentia lim ter determinatam , inabieibilem, of irre tibi- sim . quae conserenda necessario fit in Natura Lapsa , eo quod sine illa nequeant homines salutariter operari. Haec , inquam , perinde omittimus , ac reliqua de utriusque Status discre- Pantia , nam etiam in nostro Statu Adjutorium
esse vel intrisfece in Uerevi , vel, si determinatum s
89쪽
tum , nunquam saltem tale, quod non possit abici , illique remti , a Sacra fuit Synodo definitum . Dum ergo S. Augustinus, cujus in Operibus versatissimi erant plurimi ex Concilii Patribus . agit de hoc gemino Adjutorio ( de quo verbum nullum extat in Synodost sub nomine Adjutorii, quo, intelligit Gratiam Adjuvantem, sive Cooperantem et vel, secundum Thomistas , Gratiam , quam putant quoque Praevenientem , licet eam collocent ex parte actus Secundi, intrinseco Efficacem , quae tamen possit abici, eique resisti . Sub nomine a uicin Adjutorii. siue quo non . Gratiam Excitantem , & absque dubio Praevenientem , qua completur Potentia proximma ad operandum caciam, seu verius EFeientiam extri secas advenientem Auxilio ex Divina Praevisione omnium , quae futura sunt, aut ment, admi tit Jan senius ipse pro Statu Naturae Integrae, ut liquet ex iis, quae ab ipso retulimus Capite I. F. s, Felicem illum . si Tridentinis. Definitionibus acquiescens non somniasset , necessarium esse in Statu Naturae lapsae Auxilium nedum
essentialiter Efficax . sed & per ipsum Inabjicibile, es Irre tibile, ideoque necesitam. ut ipse concedit , hominem ad as, sensum a
90쪽
Dufra Fas senioni ex Concilio expiscantur loca sibi faventio.
CRedi vix potest , ausos esto Jansenti Asseclas
aliquid ex hac Sacrosancta Synodo , a qua in antecessum damnati apertissim3 sunt, pro sodepromere . Sed sicut sacras ipsas Literas Haeretici perverssi interpretantur . ita idem praestant de sacris Conciliis. Primo igitur notant, assirmari de Adol scentium aetate, quod, nisi a tener I annis cd Pietatem, F mligionem informetur, antequiam intiorum habitus totot homines possideat, nunquam perfecte , ac sine maximo , ccsingulari prompemodum Dei omnipotentis Auxilio in D , lixa Ecclesiastica perseveret. Hoc autem , mia ximum , ac simulare auxilium est , inquiunt. Gratia nedum intrinsece Efficax, sed & Dabj cibilis, Ce Irre tibilis . Ergo vero datur talis
Sed negatur Minor Argumenti Propositio . cujus falsitatem ostendunt ea omnia , quae statuimus . Maximum illud , s fingulare Auxilium consistit vel per nos in perfecta Illuminatione Intellectus, & suavissimo Attactu voluntatis , ut explicuimus e vel per Thom istas in Gratia ex sui natura Efficaci, quae . esto. ducat secum infallibiliter Essemim . talis nihilominus sit, ut abici queat a libero hominis Arbitrio, eique
resisti. Expendunt secundo Canonem tertium Secsionisses et F.