Joannis Laurentii Lucchesinii ... De Jansenianorum hæresi, eorumque captiosis effugiis a sac. Tridentino Concilio in antecessum damnatis ..

71쪽

s s Secunda Propositio Fansentana.

ut adderentur Decreto circa Gratiam praeveniem

tem haec verba , cum sit tu nostra potestate illam recipere; sed opportunius visum fuisse declarare Catholicam Veritatem illis aliis verbis: quippe qui illam se abicere potes: quae subjiciuntur illis aliis: Tangente Deo cor hominit per Spiritus Sanin IIIuminationem, neque homo ipse nihil omnino agit Inspirationem illam recipiens, quippe qui illam sabicere potest. Opportunior, inquam , visa fuit haec loquendi forma , quam illa et cum sit in nostra potestate illam recipere , quia cum Deus in nobis sine nobis excitet Illuminationem illam Intellectus, , Attactam Voluntatis, non est in nostra potestate illam recipere, vel non, sed est in nostro Arbitrio, ut illam abiciamus eidem dissentiendo,

vel eam retineamus consentiendo. Est ergo intrinsech indifferens, Ut conjungatur cum consensu , vel dissensu; sed nihilo mi. nus est extrinseco determinata Divina circa illam Praescientia, quia infunditur a Deo certissime praeviden- . te , utrum illi homo sit consensurus. vel dis

72쪽

Caput Secundum. ST

Omnis Gratia praetieniens dici potest quodammo o Ficax, non quia trahens infallibiliter Actum, sed quia potentes reddens ad illum ponendum:i licet non sit Ediciens, hoe est femper illum trahens et nec , propriδ D- quendo, dicendum est ab homine addi Esticaciam Gratia Disina.

S. XVI.

EX eo , quod Synodus neget dari ullam aliam

Gratiam Praevenientem,praeter illam, quam dicit ese abiei bilem, fae cui possi humanum Arbitrium diseentire, congruenter inserri potest, quod si cacia sumatur pro Potentia producendi actum honum, v. g. Conversionem , in ordine ad quam a Deo tribuitur homini Gratia praevenienS, omnis talis Gratia nuncupari possit ES-cax , quia vere omnis Gratia praeveniens constituit talem Potentiam ex parte actus primi, licet ex partesactua Secundi requiratur alia Gratia Cooperans simul cum homine re ipsa se convertente ad Deum per consensum praestitum Gratiae Praevenienti . Quamvis igitur non olunis Gratia praeveniens sit Esciens te ipse . scilicet producens effectum intentum a Deo illam conferente rum omnis tamen dici potest EPax , in quantum omnistribuit homini Potentiam ad producendum effectum bonum, licet homo ipse culpa sua effectum honum frequentissi, non producat abiciendo Gratiam ' Dei praevenientem , eidemque dissentiendo . . Dum

73쪽

8 Secunda Proposito Fansentana.

Dum ergo opponitur, inconveniens esse,

quod homo ipse addat Oficaciam Gratiae Divinae

secundum se indisserenti, ut sit Essicax, vel non, negandum omnino est ab homine addi ut Iam Essicaciam positivam eidem Gratiae illam ex se habentia & sol tun concedendum est, ab homine consentiente Gratiae non poni eidem Gratiae Obi. cem , quem posset ponere, atque per hoc commpleri quodammodo Gratiam in ratione EFciestis. Quod Arbitrium creatum aliquid conferat ad cientiam Gratiae in actu secundo, liquet ex

illo Apostoli: Non ego. sed Gratia Dei mecum et S ex illo Augustini: me ego solus, nec Gratia sola, sed Gratia mecum a illud tamen semper., &constanter retinendo, quod Arbitrium creatum concurrat ad incientiamCraciae in actu Secundo dependenter ab ipsa Gratia, & non aliter, nisi cum Adjutorio ipsius. Ita si suaeratur , utrum

homo possit addere Soli ueaciam illuminandi

Respondetor non posse addere Essicaciam positi- vam, illam enim Sol habet ex set posse autem ab homine poni obicem Soli, claudendo Palpe-hraS. quas si occluderet, prosecth Sol illum non illuminaret adhuc Haec potentia ponendi Obi- ideoque reddendi in cacem . seu verius ines eientem actu Gratiam Divinam , & Solem,

puli tenus imminuit utrilisque Gloriam . Quod talem potentiam homo habeat, aperint me definivit Sacrum Concilium, declarans, Divinam Gratiam Praevenientem ab homine ab

sibilem me, eidemque Liberum hominis Arbitrium dissentire pose. Incolumis igitud perfectissimo remanet Gloria Gratiae Divinae per hoc, quod ipsi praevenienr

. habeat

74쪽

Caput Secundum. Syhabeat ex se vim producendi actum salutarem, nisi homo illi dissentiat, eamque abiciat et perque hoc, quod, si homo illi consentiat. Consensus ipse praestetur ab homine per aliam Gratiam Cooperantem.

Frustranea Uet Gratia Praeventeus, quae inistrinsece , s ex natura sua mei mere fusticiens, neque talis, qua constituat nos proximδ potentes ponere effectum .

S. XVII.

JAnsentani affrmantes diversam esse Naturam intrinsecam Gratiae praevenientis, & unam essentialiter esse Efficacem , atque Dabicibilem,s Irresisibilem . & infallibiliter. & insuperabili. ter connexam cum effectu et & aliam essentialiter per se inefcacem & mere fascientem, si ve, ut ipsi

loqui solebant, mere excitantem, & ex Natura sua talem, ut nunquam cum effectu conjungi possit e fateri compelluntur, hanc secundam Gratiam esse frustraneam . Frustranea enim profecto est Potentia illa, quae ex natura sua cum effectu nunquam conjungi valet . Talis autem esse e Potentia illa ad actum honum , v. g. ad Converinsionem, quam Jansentani agnoscerent in praeveniente Gratia appellata Sussicienti, nunquam valente in actum prodire ex intrinseca, & essentiali constitutione sui. Si vero Gratia praeveniens talis naturae sit .

ut per ipsam Essemis haberi possit, esto . re ipsa nunquam habendus sit, sive quia collata fuerit

75쪽

6o Secunda Propositio Fanmeniana. sub PraevisioneDisensus ab homine praestandi juxta

Principia . quae omnino vera censemus et sive quia ex aliorum Theologorum sententia non fit intrinsece Essicax, & ex suis constitutivis infalli-hiliter cum consensu connega, non tamen ob id ullo modo dici potest frustranea in se ipsa, quia talis semper redditur ex culpa hominis uti no- lentis adaequata, & expedita Potentia producendi consensum, quam Potentiam in Gratia Praevenienti simpliciter ad id necessaria Catholici omnes agnoscunt.

Per summam abusionem vocabuli appellaretur sapiens Gratia, quae necessari3 indigeret confortio alteriur nou tantum, ut operaretur, sed etiam ut postet operari.

s. XVIII. INnuimus hoc si . s. Capitis primi , & inculis

candum nunc est, cum ex professo impugnatatur Secunda Haeretica Jansentana Propositio affris mans , Interiori Gratiae in Statu Naturae lassae nunquam resist . Frustra tegere conantur Haeresim suam Jansenti Asiectae dicentes , quod, licet nunquam residiatur Gratiae ex Natura sua Essicaci ,

men alia Gratia Sussiciens, cui semper res situr . Frustra, inquam, ad has latebras confugiunt, quia non nisi per summam abusionem vocabuli appellari ab ipsis potest Susciens Gratia illa, quae se sola non constitui t per ipsos adaequatam Potentiam producendi actum salutarem, cum ad eam

adae

76쪽

Caput secundum. . Stadaequatam Potentiam constituenda mi necessari hpraeterea requiratur per ipsos alia Gratia Praeveniens nedum essentialiter Esscax, sed & Inab ,- bilis, O Irres sibilis . Ergo per ipsos nunquσm rem titur Interiori Gratiae vere fasscienti. Sed DFciestissima in omni vera acceptione vocabuli dici potest Gratia illa praeveniens , quai potentes simpliciter e Scimur ad opus salutare,l quamque admittit S.Concilium abicibilem, Fcui post disentiri,quia certo lassicit illa, quae non

indiget consortio ullius alterius ad constituendam totam illam potentiam producendi actum salutarem, v. g. Conversionem, quam Deus ex parte sua tribuere debet homini ut possit salutares actus producere. Adeo, inquam, ut haec. cui nimis frequenter, vel, ut aliis placet, semper resistitur, nisi succedat Praemotio ex parte Actus Secundi,

dici possit etiam Efficax et praesertim in nostris Principiis, licet non Esciens et juxta quae Prin cipia si spectetur, E ax vocatur illa, quantas Deus tribuit ex Praevisione Consensus: GFcieas, quam post Praevisionem Dissensus.

Ex eo, quod homo possi abicere Gratiam, F illi dissentire, nou sequitur , quos consentiens disternat se primos primaris a non conmsentiente.

S. XIX. PEtrus suavis famosus hostis Saeti Concilii

Tridentini, & Lutheranorum , atque Calvinistarum Interpres, illos sub tacito Theologo

gum s

77쪽

s a Secunda Propositio Iansentana.

rum . quos Catholicos existimari optat, nomine indueit insurgentes contra Sanctae Synodi declarationem , quod Gratia Dei praeveniens sit abicibilis, eidemque pust dissentiri. Ex hoc enim , inquit, sequeretur, Vasa Misericordiae separanda esse ab illis Irae ab ipsis hominibus , & non a Deo, contra illud, quod supponit Apostolus interrogans hominem et suis enim te discernit Nam si

Divina Gratia praeveniens est intrinsece indisserens, ct determinatur ad Essicaciam per humanum consensum . discernitur, &separatur ille, qui est consensu rues finaliter . ideoque futurus vas Misericordiae , a dissensuro finaliter , qui proinde suturus est vas irae, ab ipso homine finaliter consensuro, & non a Deo. Mirum non est . quod haec celeberrima

obiectio allata fuerit a Suaui, & a naanifestis Haereticis , quorum tutelam ipse suscepit; sed vehementer admirari possumus , quod eamdem se quenter in medium afferant sansentani. qui ab ipso quoque Jan senio . nedum a Luthero , & Calvino, abhorrere se profitentur , ideoque obsequentissime a se coli gloriantur sacrosancti Conis cilii Tridentini Definitiones. Duplici autem tramite ingrediuntur Theologi Catholicae Fidei retinentissimi ad nodum hunc dissolvendum; qui enim , ex supra indicatis, distinguunt Gratiam Suffcientem ab Effcaei ex intrinsecis utriusque Gratiae constitutivis , ex eo videlicet, quod Suffciens detur ad simpliciterpone. sitque intrinsece penitus indisserens, adeo

ut conjungi valeat cum alterutraContradictionis parte; Essicax autem detur adactam in fallibiliter extiturum , cum quo ab intrinseco dicat conne

78쪽

Caput Secundum. 6sxionem, licet componi possit , & componatur cum Potentia,quam intactam relinquat, ad oppositum Actus eliciendi: hi, inquam , Theologi censent nullius roboris esse id, quod objicitur, cum refundant Discretionem Consentientis a Distentiente unice in Dei Voluntatem ex solo suo beneplacito impertientis Distentienti Gratiam puth Suffcientem, quae constituat quidem in illo completam Potentiam praviandi Consensum ex parte Actus Primi . quem tamen Consensum Gratia illa secum non trahat, semperque Verum sit, quod homo ex sui pervicacia resistit Gratiae et consentienti vero docent attribui a Deo Gratiam

ab intrinseco Essicacem, Abicibilem quidem, CeR ibilem, sed talis virtutis, ut nunquam ei voluntas restitat, illamque amiciat, licet possit eam abicere . illique resipere . Unde inferunt, falsum omnino esse . quod vasa Milericordiae a vasis Irae discernantur per ipsum mei Libertatis

Assensum.

Qui vero nobiscum propugnant, & Vere, ut censemus, Gratiam Suffcientem ab EScaci non distingui entitative , sed ab extrinseco , &ex Praevisione Consensus. aut Dissensus, & ex Amore speciali Dei eligentis Gratiam , quam Augustinus appellat Congruam, ii ibuendam hommini consensuro , nil reformidant concedere,

quod ultima Discretio Consentientis a Dissentiente a Concilio attribuatur Libero hominis Arbitrio per hoc ipsum, quod dicat. Gratiam Praevenientem esse ab cibilem, & cui humanum ArbDirium possit dissentire ,si velit.

Hinc tamen non e Scitur, quod primus , Scprimarius discretor Vasorum Misericordiae ab illis Irae

79쪽

3 Secunda Propositio Faraeniana.

Irae sit homo ipse contra suppositum Apostoli: primus enim discretor fuit Deus ipse decernens ab reterno conserre Petro v. g. Vocationem illam finalem, & Gratiam Congruam , cui praevidit

consensurum, loco alterius Gratiae, ac Vocationis Incongruae, cui praevidit dissensurum . .

Ad interrogationem igitur illam Pauli: Stiit,enim te discernit respondent consequenter, non alium esse, quam Deum , si sermo sit de prima, ct primaria discretione , de qua sola loquitur Paulus, agens de ipsa Praedestinatione, non de illius effectit . Secundam autem discretionem

praestat quidem aliqualiter homo ipse per illud non omnino nihil, quod agit juxta Concilium , scilicet per liberum consensum vocationi Diuinae , cui potui flet disentire illam objiciendo et volente Deo hoc ipsum, videlicet, quod haec ipsa Secundaria discretio libere fiat ab homine, s multamen cum ipso Deo per aliam Gratiam cociperantem superadditam praevenienti . per quam Deus hanc quoque Secundariam discretionem

primario praestat , & verificatur aliud Apostoli Oraculum et Non ego, sed Gratia Dei mecum. Quod ultima discretio fiat ab homine ipso

confirmatur etiam ex eo, quod Apostolus in eadem Epistola hortetur Ethnicos conversos ad Fidem ad non superbiendum , ne ipli quoque, sicut Hebraei, a Deo relinquantur: perque tot Capita illos urgeat ad bona operat & alibi Corinthios admoneat s Epist. a. cap. 6. J ne in vacuum reci piavi Gratiam Dei . Hae autem hortationes, &admonitiones, omnino futiles, &, ut Pallavicinus inquit , iusta ment, si, quos Apostolus hortatur, ponere nequivissent illud non omnino nihil.de

80쪽

Caput Secundum fis

de quo loquitur Concilium, F reddere vacuam Gratiam Dei praevenientem illi Asentiendo. Haec omnia melius patefient per sequentesParagraphos hunc dicendi modum corroborantes, altero nullatenus impugnato. it humani Arbitrii a Deo confortati, eo sequemer ad dicta, explicatur auctoritate Sacri Concilii.

S. X X.

i ex nobit, to'quam ex nobis , nihil postu

mus, eo coopercme, qui nos confracti, omniae possumus. Ita non habet homo . unde glorietur. Ad omnis gloriatio nostra in Christo est, in quo vivimur, in quo movemur , in quo fatisfacn Lucae. mus, foeteretes fructus dignos Paeniteutiae, qui ex illo vim fabent, ab illo offeruntur Patri, de per illum F aeceptoutur a Patre. Si ergo ex Divinis Oraculis allatis a Concilio possumus omnia conso rati a Deo per Christum Dominum, licet ex nobis nihil possimus, quid mirum , quod eo coope-- rante consentientes Gratiae praevenientinos ultimo discernamus a non Conissentientibus 2 praesertim si animadvertatur. quod sic dicendo Determ