Joannis Laurentii Lucchesinii ... De Jansenianorum hæresi, eorumque captiosis effugiis a sac. Tridentino Concilio in antecessum damnatis ..

발행: 1705년

분량: 194페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

s 6 Secunda Propositio asseniana.

Gratia eadem praevenierums potest adici. eique passamus disentire tunc , quando

nobis confertur.

S. I LT mente Deo cor hominis per Spiritur San

Illumietationem ,-homo ipse nihil omnino agit Inspiratiocem illam recipiens, qui illam es adicere potes. Si quis dixerit, Liberum hominis Arbitrium a Deo motum, , excitatum, nihil cooperari mentiendo Deo excitanti . atque vocauti Fc. neque poste dissentire, si velit Oc. Anathema sit. Loquitur igitur Concilium de Actaali M tione , est Actuali Illuminatione . cum dicat: tanis gente Deo cor hominis tac. illam es abjicere potest ; videlicet tunc, quando actu Deus tangit. Et pariter Synodus dicit, quod possumus diffentire Deo excitanti . atque vocanti: videlicet tunc, quando actu excitate & manifestissimum est, non posee abjici Gratiam . quando illa non confertur actu et neque posse dissentiri Deo vocanti, quando ille non vocat. Et licet Canon q. mox relatus accipiatur a Thomistis ut favens Gratiae ex intrinsecis e Scaci, adhuc tamen fatentur, tunc, quando haec datur, haberi Potentiam ad ipsi resistendum, esto, non ad componendUm cum ipsa dissensum , ut alibi clarius expen

52쪽

Caput SecuWaeum . : Sy Conciliam supponit . quod re fa abjiciatur

Gratia eadem praeveniens, quae nempe potentes nos reddit ad opus salutare,

illique resisatur.

S. III.

CVm Concilium declarat, quolibet Mortali Seg. 6.

Peccato amitti Gratiam sanctificantem . sed non Fidem, post enumeratas varias species peccatorum, subdit: Maledicos, rapaces, caeterosque omnes, qui lethalia. committunt pecccta, a quibus ranis Divinae Gratiae adjumento ab inere ponunt. Assirmat igitur, adesse Divinae gratia praemvenientis adjumentum simpliciter necessarium, etiam illis, qui thalia committunt peccata, quique certo abjiciunt hoc adjumentum , illique dissentiunt; alioqui enim non peccarent lethaliter. Praeterea Concilium in toto Decreto desumstificatione loquitur tam de illis, quia Deo per

Gratiam praevenientem invitantur ad Fidem , q uam qui ad Poenitentiam , cum prius essent Fideles . Ex utraque autem Classe innumeri sunt, qui Gratiam praevenientem objiciunt, eidemque dissentiunt , renuentes accedere ad Fidem, aUt ad Poenitentiam, cum ex oraculo Divino Christi Domini : Multi sint vocati , pssura ver/ redii adielem. Nimium quantum experimur quod frequenter resistitur Divinae Gratiae Praevenienti sin quomcumqUe ea consistati non faciendo id, ad quod alliciunt Illuminationes , & Inspirationes Divium , atque suaves Motus a Deo excitati in vo.

C s luntate.

53쪽

Iuntate . Haec autem a Catholicis negari ne is queunt intellecta de Gratia Praeveniente, qUadsit necessaria ad complendam Potentiam proxime expeditam ad Actus Super naturales, de qua loquimur . imo Thom istae contendunt, hujusmodi Gratiae non solum frequenter, sed semper resisti. quotiescumque non succedit etiam eX Parte Actus Secundi alia Gratia Essicax.

Conciliam nullamPraeetenientem lateriorem Gratiam

agnovit praeter Adicibilem, O RResi sibilem. S. I V.

Hoc patere prim, videtur ex eo, quod de

nulla alia Gratia praeveniente Synodus loquatur. Est autem penitus in crodibile, qnodsi, praeter Gratiuis abjicibilem , ac talem , cui possit disentiri , Concilium existimasset necessia riam esse aliam quoque Gratiam prae Uenientem diversissimae rationis, videlicet nedum intrinse-ce, & ex natura sua essentialiter essicacem , sed Se tradicibilem, & cui, cum a Deo confertur,dseut iri, acres ii non possit ab homine, nullum de illa verbum fecisset Sunodus Sacrosancta . Excluditur Gratia ina icthior ex verbis adsibitis a si Nodo. S. V. SI quis dixerit. liberum hominis Arbitrium a

Deo motum, , excitatum, nihil eooperari assectiendo Deo excitanti, atque vocauti, quo ad sit, nendam

54쪽

Caput Secundum. Syeendam Fufiscationis Gratiam se dissonat, ac praeparet, neque poste dissentire , se *elit; sed felat

inanime quoddam nihil omnino agere, mereque pasesse se habere, Anathema sit. Hic primo S. Synodus attribuit liberam cooperationem hominis Arbitrio moto , b excitato a Deo per mensum praesitum ipse Deo excitanti . atque vocanti. Cognoscit praeterea Concilium in eodem hominis Arbitrio potentiam dissentiendi, si oelis: & addit Praeparationem Arbitrii. es Dissipositiovem ad obtinendam Gratiam diu scationis nos seri ab homine, velut a re quapiam inanimi, nihil omnino agendo, mereque passiopse habendo. Ex hoc

autem loquendi modo patenter excluditur Gratia illa Praeveniens, quam Jan senius decernit esse nedum essentialiter Essicacem, sed & Dimpedibilem, Inadicibilem, es Irr sibilem, atque sitam unich in Caelesti Delectatione victrici, quae debeat essentialiter superare Delectationem Terrenam Concupiscentiae absque Potentia in oppositum. Quamvis enim Jan senius assirmet, Delectationem illam Caelestem esse Actum Vitalem per modum Complacentiae, aut Desiderii, non tamen solummodo dicit esse Inde liberatum , & minim hliberum , t quod Catholici omnes concedimus de Illustrationibus Intellectus, & piis Motibus Voluntati S excitatis a Deo in nobis sine nobis, in qui bus, si non unich, praecipui saltem consistit Graistia praeveniens, quam juxta Sacrum Concilium possumus objicere, illique resipere) sed praeterea Jan senius asserit, Delectationem illam Caelestem ejusmodi esse, ut homo nullatenus impedire pomtuerit , ne sibi caelitus infunderetur : & postquam

est infusa, nullatenus post illam adicere, vel illi

55쪽

o Secunda Proposito angeniana.

dissentire. aut resistere, sit futura est Gratia verbSuffciens ; nam aliam excitantem. haesuram in Desideriis inessicacibus , Jansenius non censet Suffcientem. Igitur, licet consisteret in Actu vitali, nihilominus quo ad illius intra se receptionem , aut res tendi Potentiam . se homo haberet, oelat inanime quoddam, nihil omnino agendo, memreque pσive se habendo. Lutherus etiam, & Calvinus, collocare videntur Gratiam Praevenientem in aliquo Actu vitali , ac tamen illis exprobrat Concilium , quod opinentur, Gratiam Dei nedum intrinsece,& essentialiter Essicacem, sed P per ipsos Inim in pedibilem. Dabjicibilem, b Irre Iibilem, suscipi ab homine, vel ut a re quapiam inanimi, nihil omni&o agendo, mere que passive se habendo. Ergo aeque per eadem Synodi verba excluditur Gratia omnino similis descripta a Jan senio.

Expenduntur alia Synodi verba eidem Gratiae inadicibili repugnantia.

S. V I. Sug. 6. Eclarat praetra ea, ipsius Iustificationis exor S, I Hastato Muttit a Deo per Christum Iesum

praeveniente Gratia sumendum esse, hoc est ab ejus oratioue, qua uallis eorum existentibus meritis homcantur , ut qui per peccata a Deo aversi erant . per ejus excitantem, atque adjuDantem Gratiam ad conmertendum se ad suam ipsorum Iustificatiovem eidem Gratiae libred assentiendo, O cooperaudo , disponantur et ita ut, tangente Deo cor homiuit per Spiritus Sancti Illaminationem, ueque homo ipse nihil omuiuo us

56쪽

Caput Secundum. tagat pirationem illam recipiens, quippe qui illam

O abjicere potes .

Explicatur hic a Concilio totum id, quoa praestat Deus Optimus Maximus, dum hominem praeparat ad Justificationem , ideoque proponuntur ea omnia, in quibus , praecipvh saltcm ex dictis, consistit Gratia praeveniens, scilicet , Illuminatio Spiritus Sanm, , Vestitit AttaIus humani cordis per suavem Motum Voluntatis. Et in ordine ad haec recipienda intra se definit Concilium . quod homo se aliquid agit sidem enim est agere aliquid, s agere non omnino nibi ) Inspirationem illam recipient. Ac deinde Synodus ostendit, quid sit hoc ipsum agere nou omniuo nihil , addens et quippe qui illam s abjicere potes . Ergo Concilium excludit Gratiam ejusmodi praevenientem, quae infundatur homini nullam habenisti Potentiam amiciendi eamdem , illique resistendi . Nulla igitur alia Gratia praeUenien S tanquam simpliciter necessaria admittitur a Concilio, nisi quam potest liberum hominis Arbitrium abjicere, illi que resistere, seu qua potest uti, stnon uti, in ordine ad Conversionem , vel alium actum salutarem , ad quem per Inspirationem illam , & cordis Attactum disponebatur , ct praeparabatur

a Deo.

57쪽

a Secunda Propositio Fanmeniana.

Ex Merito. quod Synodus in homine agnoscit, excluditur Gratia prae deviens , qua

a Iansenio dicitur Victrix, pro Di Inadicibilis, & Irres stibilis.

S. VII. SI quis dixerit . bomisis justificati bona opera ita

t esse Dona Dei, ut non't etiam ipsi as justificati Merita, aut justiscatum bonis operibus , ab eo per Dei Gratiam, si Iesu Christ Meritum , cujus visum membrum est,sunt, noue vero mereri augmentum Gratiae , Vitam aeternam . ipsius Vita aeternae, si tamen in Gratia dec erit, consecuti nem, otque etiam Gloriae augmentum, Anathema sit. Ostendemus Capite sequenti contra Tertiam Propositionem Jansentanam, non fusicere ad Meritam Libertatem a Coactione , sed requiri etiam Libertatem a Necessiate. Hanc autem Libertatem a Necessitate patenter excluderet Delectatio

illa Inimpedibilit, Dabjicibilis , lar sibilis, Oeui nullatenus dissentiri posset, in qua consisteret

Gratia Dei praeveniens , Efficax intrinsech ex natura sua . & essentialiter talis . Igitur cum Concilium agnoscat in homine veram rationem Meriti in ordine ad augmentum Gratiae. atque con secutionem , & augmentum Gloriae, non potuit eadem Synodus admittere Gratiam Efficacem, Pro ut pingitur a Jansenio.

58쪽

Caput Secundum. Ivetegitur uno i ment illi essentialiter Dctrici. s Irres sibili Gratiae contraria ex Causa formandi Decreta, ct Ca-

noUes contra Pelagi aclos. O in . - Semipelagianos.

v III. SI quis dixerit, hominem fuis operibus, qua vcl thit ae

per humavae naturae vires, vel per Legis doIri- C .. i.

nam Drumi , absque Ditiina per Fesum Chrisam Gratia jasiscari pone, Anathema sit..Si dixerit , . ad hoc solum Divinam Gra- Cav. a. thim per Chrisum Iesum dari, facilitis homo Ause vivere , ac Vitam internam promereri possit. quasi per liberum Arbitrium sine Gratia utrumque , sed aero tamen, est disculter , , Anathema fit. Si quis dixerit , sine praeveniente Spiritus Gu- Η. I Inspiratione, atque ejus adjutorio, homicem credere, sperare, diligere, aut paenitere posse , scutoportet, ut ei Iustificationis gratia conferatur, sit Ex his tribus Canonibus liquet, Causam illos, aliosque formandi fuisse Concilio non misiam impugnationem Lutheranorum, aliorumque Haereticorum omnia tribuentium Gratiae Di vinae, liberumque hominis Arbitrium evertentium; sed etiam Pelagianorum, & Semipelagiam norum, ex adverso nimis extollentium vires humani Arbitrii, & negantium nece sitatem Gratiae Divinae, vel talem necessitatem imminuentium ,

ut clarius explicabitur Capite A. Interim ex ha Causa

59쪽

ψ Securumda Propositio Fanmeniana.

Causa damnandi hostes Gratiae Divinae inferiis mus, quod si Concilium censuisset simpliciter nccessariam esse , ut possit quis bene operari, non solum Gratiam adicibilem, & cui possit di sentiri (per quam reddimur simpliciter potentes operari opus se lutare ) sed & aliam Inari cibilem.& essentialiter Essicacem, & Irrefi tibilem, omnino definire debuisset talis Gratiae necessitatem . Idem confirmatur ex Cassa damnandi Lutheranos , ct alios humanae LAbertatis e versor ei .

S. I X. EX sexdecim Decretis . atque Triginta tribus

Canonibus Sessionis 6. fere omnes sunt contra Lutherum, aliosque recentiores Haeretiis cos, qui licet Veterum errores fere omnes ah Inviseris revocaverint, ideoque nonnulli ex ipsis Pelagio adhaeserint, nihilominus plerique toti sunt in neganda humani Arbitrii Libertate, Sc astruenis da Necessitate peccandi, quando Divina Gratia praeveniente destituimur , cui Gratiae totaliter attribuunt bonum opus. quando ab homine perpetratur . Si ergo Sacra Synodus credidisset simpliciter necessariam esse Gratiam illam praevenientem nedum essentialiter Essicacem , sed &As abjici bilem, s seresi sibilem, profecto explicare

debuisset, quonam pacto nihilominus illa posset non laedere humani Arbitrii Libertatem, quam omnino subsistere Concilium frequenter inculis cad. Hoc autem nedum Concilium non explicat, sed omnino repugnans e sie declarat, dum inis

60쪽

Caput Secundum. stegram libertatis rationem in eo supponit consistere, quod liberum hominis Arbitrium Gratiae Praevenienti, quaecumque ea sit, possit dissentire, si velit. Patet, quod majus periculum Libertati immineret ab illa Gratia nedum intrinsece Essica-ei . sed & Inamcibili, cui se dissentiri non poset, quom ab altera aditabili , s cui queat humanu,

Arbitrium dissentire . Ergo cum Synodus explicuerit, quo pacto cum hac stare possit humana libertas , multo magis conata fuisset explicare, quomodo eadem Libertas ab illa alia Gratia non extingueretur, si vere necessariam esse illam quo. que aliam Gratiam Synodus censuisset, & putasset, illam quoque eum humana Libertate conciliari posse. Expenditar Sedulitas Coucilii in explicanda

Gratia praevenieΗte.

S. X. CArdinalis a Monte, qui deinde fuit Julius III. In Ad

san: mem: tunc primus Praesidens s. Concilii Ttidentini Bononiam translati, sic alloquutus adis fuit Patres: Scimus, quod cum essemus Tridenti, Sestio-es crederemus, spatio quindecim dierum expediri vim xl. posse Decretum dissimationis, coacti fuimur infu- dare in eo septem continuis mensibus, non intermittendo unam diem, , habendo saepe duas Congregationes in uno. s eodem die. Ubi agitur de Fide , de Dogmatibus. de confundendis Haereticis, oportet, nos cum pede plumbeo procedere, F interdum inurumius verbuli discussone longo tempore immorari. Etiamsi semel tantum in die per septem

SEARCH

MENU NAVIGATION