장음표시 사용
341쪽
centesimis. 46. q. uis. f. de Merb. obt. Robert. lib. 2. recepissent. eap. io. & ii. Vide latius de hac quaestione dimerentes, Faehin. lib. s.
e. 6. 8e lib. 8. e. h. ubi notat inter do d. r. f. de leg. x. & ι.siquis Sempronium. 8.1. de her. inst. apertam esse antinomiam, quae nullo modo eonciliari potest. Quem sequitur Emanueι Acosia lib. i.Ρ-
In legato generis est electio legatarii, nisi aliud testator dixerit.
ΡRobatur haec decisio expressio textu ing.si generaliter. 12. in se.
detegat. Adhibetur autem plerunque in hoc articulo haec distinctio. Aut testator verba legati direxit ad heredem, hoc modo: Heres meus damnas esto ιlare Sempronio unum ex meis equis , seretis, &c. M tunc heredis est electio. I. qui concubinam. 19. g. i . infin. F. de ter. 3. I.siis eui. 19. l. si ita relictum. 43. f. ult. f. de leg. 2. ubi testatum fuit hac formula relictum, Heres dato: ideoque electio est heredis .. quia verba eum respiciunt. Aut ad legatarium verba directa sent, ita dicendo, Sempronius habeat, capiat uuum bovem: & tunc legatario datur electio. l. plane. 34. f. ult. f. ae leg. ubi testator ita dixit, Fundum aut usumfruetumsibi habeto lega- frius, re dicitur legatarii electionem esse, quia verba ad eum referuntur. eidem. Sc Mesemb. ad d. f. si generaliter. Cum autem verba legati sunt dubia, electio est legatarii, ut si dicat testator. do tuo. T. Lacio. 13. f. de leg. E. Ratio est, quia hoc legatum est vindicationis, in quo recta via dominium transit in legatarium, ec qui rem vindicat, certam rem, quam Zc qualem petat, e primere tenetur. l. 6. U. de rei vind. l. huyusmoai. 8 . g. ult. M l. pel. F. de leg. i. Aliud est in legato damnationis, in quo heres constituitur debitor; & verba referuntur ad heredem: ideoque quia regulariter in obligatione generis est electio debitoris ;l. qut ex pluribus. Io6. f. de V. o. i. plerunque. I o.1. de jur. dot. heres unam ex pluribus speciebus eligere potest. Praeterea ex eo legato oritur tantum actio personalis ex testamento, non rei vindicatio, M sic cessat hic verietas actiontam propter quam competit electio legatario. I. si servus. ro8. g. cum homo. a. st . de leg. I. & ibi pulchre Cujae.ad Afric. Hodie vero ex quo jure novo proditum est, ut non soluma ctione ex testamento in personam agatur, sed etiam in rem ex omnibus generibus legatorum, idque in favorem legatarii sit constitutum I. C. comm .delegat. d. S. cum homo. merito tribuenda est electio legatario in legato generis: si modo ejus generia res testator
342쪽
in patrimonio habuerit. l. 2 ff. deur. IV. Baro in manuaI. adtit. da I gat. Duaren. ad d. l. legato.
Objicitur l. legato. 37. f. l. & t. si qui/ a filio. 32. f. r. l. cumeris et ui. 39. g. Sejo, j. deteg. i. ubi dicitur, quod si quis plures servos
vel fundos ejusdem nominis habens, legavit unum fundum vel seriauum, nec appareat de quo senserit, electionem esse heredis. Resp. Ibi testatorem de certa re seu specie sensisse probabiliter colligi potest, quo casu heredi competit electio. Cum enim constet test torem certam rem animo agitasse, simul quoque certum est. nullam eum electionem legatario tribui se, neque omnes res legato subjicere voluisse. Ideoque cum ob defectum probationis ejus quod actum est, inutilis dispositio reddi videatur. l. duo hunt Titii. 3 o. re de test. tutel. tamen quia certum est, testatorem Unam rem dare voluisse, ejus voluntatis conservandae gratia in legatarii favorem, id legatum valere interpretamur: sed ita ut heredi in eo gravato, quod non corruat actus , tanquam debitori existenti concedatur electio. arg. l. plerunque. 1 . dejur. dot. Sed huic sententiae iterum obstat l. qui duos. 1 o. f. deleg. r. quidam duos Fervos habebat, unum ex eis legavit, non intelligitur quem legaverit. legatarii electio est. inquit. Sed dissimilis est haec species, quoniam hic testator non sensit de certo servo, sed legavit unum ex duobus per vindicationem. non dixit, Stichum lego. tunc sentiret de certo. Itaque non sensit de certo corpore, unde merito dicitur legatario competere electionem. Duaren. ad d. l. legato. Illud autem notandum, quod quando in legato generis legata' 'rius habet electionem, tunc neque optimum, neque pessimum, sed mediocre eligit,&hoc ab herede ei praestabitur. u. t. tigato. 37. I.sheres. rio. F. de leg. I. Isancimus. 3 . g. I . C. de donat.
Secundo objicitur I 3. & 4. f. d. irit .vin. oleo leg. ubi dicitur. quod vino vel oleo generaliter legato, non adjecta certa qualitate, praestandum non esse optimum vel mediocre, sed id quod heres elegit. Resp. Hoc verum est, quando lesarem generis in quantitate consistit; tunc enim electio est heredis, Zoheres liberatur dando minimum. l.Mejusorem. ς 2. f. mandat. Sic etiam nummis ingenere legatis exiguiores debentur. I. nummis. s. F. de leg. 3. Zas nu
. I. legato. 37. Robert. lib. 2ssent. c. I .
Tandem objicitur, quod in generali seu alternativa obligatione di promissione electio est debitoris. l. plerunque. Io. f. uti. Φ. dejur. dor. 6. si quis agens. 33. vers. huic autem. ιυ. de action. l. qui ex pluribus. ro6.j. de verb. ul. Res p. Ea non procedit in legatis de ultimis voluntatibus, sed in stipulationibus & contractibus. Ratio civersitatis est, quia stipulatori potest imputari, cur apertius non
expresserit voluntatem suam, aut cur latius verba non conceperit,
cum id ei facere liberum fuerit. I. sipulatio ista. 38. g. instipui rimi ua. iῖ. I. quidquid a pringenda. ρν. o. de ver . oblig. Ast in legatarii
343쪽
gatarii potestate non fuit, ut aliter testator loqueretur. Duaran. ad ι. legato generaliter. 37.1 delegat. I. Harprechius ad s. generaliter. m. penuit. & ult. inst. de legat. Vide de hac quaestione latissime κplenissime disserentem Sarmentum BD. 8. studiar. interpret. MI. Lucio Ditio. 23.fdaleg. 2,
As SERTIO L. Recte definitur legatum, quod sit donatio quadam a defuncto resista.
HAEc definitio traditur a Iustiniano in s. I. inst. deleg t. ubi
haec verba quae addita sunt ab herede prastanda . spuria ecsupposititia sunt, a sciolo quodam imperite adjecta. ideoque rejici debent. Probatur hoc primo, quia Theophilus institutionum
Paraphrastes eorum verborum non meminit. di absunt a definii vita ejus solvi dc praestari posse. Ergo non sem per ab herede ejus praestanda sunt. Idem probat Iolla. II. C. eod. Tertio re confirmatur hoc ea ratione, quod legata ab alio, quam ab herede praestentur. Nam legata hodie ex conuitutionc Justiniani fideicommissis sunt exaequata. l. 2. C. eomm. de legat. At fideicom
missa praestantur non selum ab herede, sed etiam ab herede heredis vel legatarii, item a patre vel domino heredis, imo de a legatario dc fideicommissario praestantur. I. r. S. ult. cum ι- seq.m de leg. 3. prisc. inst. de reb.sing. perfidele. relict. Ideoque es a legatario, item herede heredis & legatarii, sicut fideicommitti, ita 8c legari
Potest, di sic non semper ab herede legatum praestatur. Quinimo te a marito, qui morte uxorisdotem lucratur, uxor legatum recto relinquere potest. Denique a donatario causa mortis. 8c ab omni
eo, qui quid mortis causa accepit a defuncto. sicut fideicommitti, ita & legari potest. t. ab. eo. v. C. desideicom. ubi dicitur, ab omnibus fideicommitti quid posse, ad quos quid perventurum est ex morte defuncti. l. I. f. tenuit I de leg. 3. Itaque ex his rationibus liquido apparet, quod illa verba ab beriae prastanda, veteri definitioni legiti, non novae conveniant. Godam ad I. verbis. I 2Ο.ff. de ve .si . issentit Antis. Fab. lib. 6. conject. c. I. qui tradit haec verba ab
herede prassanda, esse in definitione legati retinenda. Cui adstipu
femb. & Vultes ad F. i. inst. de legat. Vide latius ad explicationem hujus definitionis legati, quae elefanter tradit Sarmiemus lib. 3. selea. interpret. cap. I. μι rubric.j. de legat. a.
344쪽
Sicut aucto legato, quod accedit, pertinet ad legatarium, ita diminuto legato, superest, debetur.
' Ugmentum di diminutio in re legata contingens pertinet ad
Γλ legatarium, nisi constet testatorem voluntatem mutasse. Unde si areae legatae imposuit aedificium post tessamentum factum , debebitur domus imposita lcgatario: & econtra domo diruta casu aut vi majori, debetur adhuc area, quae est maxima pars aedium. di consequenter rudera & caementa. l. siex toto. 8.F. de leg. r. l. si Area. 39. f. de leg. 2. I. si grege. 21. 1. delu. i. Sed si testator ex Proposito seu consulto, domum lcgatam destruxit, aliamque ibi aedificavit, legatum interit, quia creditur mutata voluntas testa toris. t. si ita legatum. 6 si .fn.1. deleg. r. Sed in hac re repugnare videtur l. sichorus.7 p. area. 2.1s de te . . cum d. Ioiarea. Duaren. ad u. I. S. haec ita conciliat, ut regulariter area legata aedificium areae impositum debeatur: sed tamen hoc non procedit, si appareat ex conjecturis testatoris voluntatem mutatam, ut si homini tenuis fortunae legata sit area, & postea magnifica sc sumtuosa domus areae imposita, non debelut aedificium arg. l. servum. 4. g. si area. .st . de leg. 1. Quod & videtur Acmrs sentire in d. l. si chorua. f. area. Itaque in dusio area legata debetur & impo1itum aedificium, nisi testator voluntatem mutaverit. Generaliter enim superficios cedit solo: mutatae autem voluntatis probatio exigitur ab herede. l. I I. Ssrem. ia. f. de teg. Et si heredi non suppetat probatio in hac specie, praeuimitur testator imposito areae aedificio , potius auxisse legatum, quam mutasse Voluntatem. Diversum obtinet, s lana legata sit, di vestis ex ea fiat, item si ex sylva legata navis extruatur, aut ex marmore legat conficiatur statua, tunc enim extinguitur legatum. ι. Servius. v. l.
quasitum. 78. g. illud. I. lana. 88. f. de Ieg. 3. Ratio diversitatis est, quia in prioribus casibus species nova non plane perimit priorem, ideoque illud quod mutatum est, debetur. Sed quando priorsipecies ita mutatur, ut plane extinguatur, nec in priorem speciem
iterum redigi possit, intcrit legatum, ut si fiat ex sylva navis. At si res ad priorem sycciem reduci possit. vel prior species non plane
extinguatur. mutatio non perimit legatum. Unde area legata domus imposita debetur, di massia argenti legata, scyphi ex ea facti
debentur. d. I. Iana. Cfae. tib. obs 23. c. 22.
Verum adhuc magna superest antinomia, in eo quod de lana dictium est. nam in ι.servum. 4. g. si poeuIa. 2.1. de ιeg. respon det Ulpianus, veste facta ex lana deberi vestem. Id Paulus negat in . t. lana. Respondet Duarenus ex sententia veterum, quod re
345쪽
nulariter lana legata non debetur vestis, nisi appareat testatorem vestem quoque voluisse deberi: ut si forte fecit vestem. quo plenius consuleret legatario, quia in ea re sumtum facturus erat. Et hoc est, quod dicit inpian. iu d. f. se pocula. si modo non mutavis restator voluntatem. Itaque lana legata non aliter debetur vestis ex ea iacta, quam si ex conjecturis appareat testatorem hoc vetuisse. Duarenus ad d. f.sipecula. Denique obstat praedictis textus in I. mortuo. Is de leg. a. ubi
mortuo bove legato, nee caro. nec corium debetur. Resp. Ibi res
ipsa animata, quae erat legata, peremta est, quae longe differt in substantia ab illa, quae remansit, & ideo nihil debetur. Non eadem
Est materia nec forma mortuo pecoris, quae viventis, nec caro
Cadem. Animal enim legatum est, animalis vero nihil superest . Ruia exuviae non siint pars animalis. Cui legi non adversatur. t.si servu=. I . f. bove. 2. 1. de conss.furt. quae mortuo vel occiso bove furtivo, ait dominum condicere aut vindicare Nam Ca lexloquitur de domino, nos loquimur de legatario nondum nacto rei legatae dominium: hoc est, si bos periit vivo testatore, vel ante aditam hereditatem. Animal degatum non est lesatarii, nisi post mortem testatoris, dc aditam hereditatem. l.si tibi 86. f. cum servus. 2. . de let. I. Ideoque si iterim pereat sine dolo & culpa heredis, nec aestimationem, nec λωιανα petere poterit legatarius Duarenus ad d. l.si grege. Vide de hac quaestione late bc plene disserentem Sarmientum lib. 8 .seleol. interpret. in explicatione l. curius i s. Io. f. de leg. 2.
. . Res hostium legari potest.
ΙN hac ambigua quaestione, an res hostium commode legari possint . ita distinguendum est. Aut res apud hostes existens, aliquando nostra fuit, di ea recte legari potest, propter spem postliminii, quia fieri potest, ut eam devictis hostibus recuperemus, aut pretio redimamus. l. id quod apud hostes. s. I. servus ab hostibus. 98. ff. de leg. l. t. uti f. de ac t. em pl. Aut res apud hostes existens. nunquam nostra fuit. Et haec absolute legari non potest, sed ita
demum, si aliquo casu emi possit. I. ab omnibus. Io4. S. etiam. 2.ff. deleg. I. Hoc est, eae tantum res hostium legantur, quae ejusmodi sunt, ut recte emi & vendi possint, quales sunt pleraeque res mobiles , exceptis armis, & quae ad victum parandum pertinent: reliquorum enim mobilium commercium cum hostibus recte eXerceotur. l. cotem ferro. Ir. I. de ρMI. is vect. l. I. dc 2. C. qua res export. non deb. I. unie. C. de littor. is itin. eustod. Itaque & illae
res hostium recte legantur, quae ab hostibus emi possint. Fundi V r vero
346쪽
vero de aliae res immobiles hostium nulla ratione emi possunt, cum bello capti publicentur, & fisco addicantur, non autem fiant ociscupantis. ι. se captivus. 2 o. g. l. ff. de capr. e, pom. Ideoque nec stipulari aut legare fundum hostium possumus. ι. liber homo. ior .ff.
ASSERTIO LIII. Legatum fundi in genere relicti, sive testator habeat fun
dos in patrimonio. Me non, nullius es' momenti. R Atio hujus assertionis est, quod fundus sola destinatione lavoluntate patrisfam. constituitur, ita ut quaelibet minima pars fundi, veluti palmus vel cespes terrae, pol si dici fundus. l. quod in rerum. 24. S. si quis post. a. t. plane. 34. g. uti. . de tu . . I locus. d. 6o. de V. S. Ideoque cum heres vel minimam partem agri dando liberetur, merito dicitur derisorium, de nullius momenti hoc le- satum. textus in ι. cum post. 69. g. gener. a 4fduur. dot. textus in Liιο stipulatus. ii s. U. se R. o. ubi Poan. de Imola istam opinionem dicit magis communem, sicut& Iason notat in I. legaso generaliter. st de leg. i. Contrariam opinionem defendit Peιν. de bella Pertisa in A. t. ita stipialaιus. quem ibi refert Bara. in B. oppos quod scilicet Va Ieat legatum fundi in genere. si modo testator reliquit fundos in Patrimonio. Sed tamen prior sententia verior est, di in jure magis iundata. obiicitur I si domus. 7rcis de Ieg. r. Ubi dicitur, quod legatum domus in genere relictum valet, si modo testator reliquit domos in
Patrimonio, leueturque heres eam domum selvere quam volet: si
vero nullam domum reliquit, deriserium magis est legatum . quam utile. Resp. Illa lex procedit in domo seu praedio urbano, cujus non est tanta incertitudo, quam fundi rustici. cum domus appellatione intelligatur omne aedificium aptum ad inhabitandum. Sed in fundo rustico major est incertitudo, cum fundus possit intelligi tam de loco ad seminandum destinato, quam de vinea, prato, horto. vel alio simili: quod non est in praedio urbano. Praeterea licet fundus rusticus habeat certos aliquos fines & limites, facto hominis circumscriptos, tamen non ita sunt fixi,certi.& perpetui, sicut limites fundi urbani: quia domus magis realiter distinguitur quam iunodus, stilicet per caementa, ligna , lapides 8c parietes. Ideoque generale fundi rustici legatum merito vitiatur propter incertitudinem.
ν act. num. 8. Est enim vera se certa regula, quod omne legatum.
Omnisque stipulatio, quae ad rem vili vi mam reduci potest, nullius est momenti. d. g. genis. l. triticum. ς . n. de veνo. ob It Otat μο. sb. obf i . c. 36. Approbat Fachinaur lib. in . controvduris p. 37 A s r E R.
347쪽
Cum certa pecunia vel quantitas legatur , tanquam corpus, para ejus pecunia, qua superest, debetur.
Q modo testator legat quantitatem tanquam certum corpus vel speciem, veluti n legat Titio decem, quae in tali arca vel loco na t. tunc ea quantitas tantum debetur, quae in designato loco reperitur, sive tanta sit summa, quantam testator expressit, sive minor. textus est in ι. sese us. io8. S. qui quinque. iv.ff. de tu. F. fac. i. sed si certos. si ,sfeod. Additur ratio in A. f. quia cum quantitas tanquam certum corpus legatur, & ea quantitas in rerum natura non sit, nihil legatum videtur. Non enim pecunia hic tanquam. Suantitas consideratur , cum ea veluti genus non possit perire. t. incendium. I I. C.sieret. pet. sed tanquam corpus vel species, cujus interitu sine sua culpa contingente debitor liberatur. ι.si ex legat . d. da V. o. Additur in d. S. quι quinque. quod ea tamen summa quae superest, debetur. Idemque subjicit ADicanus in stipulationibus obtinere. Cui e diametro repugnat I.siis 1 utatus. 3 2 o. V. de verb. obLubi dicitur, si quis ita stipulatus est, hanc summam centum aure rum , quae est in hac arta vel mensa, mihi dabis: si non sit quantitas centum aureorum, nulla & inutilis est, etiam respectu ejus quantitatis, quae minus reperitur, stipulatio. Resp. In isto exemplo praecise actum fuit inter contrahentes de summa centum aureorum. Ideoque inutilis est stipulatio propter mentem contrahentium, si tanta summa non reperitur. IV. ET Duaren. add. l. Φ2.. Pech. Ad c. plussemper. de R. P. in 6. Secundo objicitur, quod falsa demonstratio legatum non vitiat. I. 37. Is de cond. e, dem. Itadue si Titio decem quae in arca sunt, legata sunt, debetur legatum. licet nulla pecunia iit in arca. Resp. Quod dicitur falsam cemonstrationem non vitiare legatum, hoc verum est, dummodo aliquid sit quod legatur: at in propositores nulla subest. si nulla pecunia in arca reposita extet. Qui enim dein Cem quae in arca sunt, lemi, non quantitatem legat, sed corpus quod non extat. ι. r. f.sed eis dotem. 7.j dedol. prater. Sic statuunt Pae.
Cent. 6. co . 3 2. Baro in manual. add. tit . qui notat, hoc legatum. centum qua in area habeo, non tam falsam demonstrationem, quam certam relationem continere ad certum subjeetiam: quae relatio
emcit, ut subjecto non existente, ad quod relatio legati facta est, deficiat legatum Tertio objicitur ι. sisie legatum. 7ς. g. l .fIde Iegat. I. ubi dicis tur, quod si testator legavit alicui decem, quae Titio debet, nee
quicquam Titio debeat, nihilominus decem debebuntur , nec falsa
348쪽
falsa demonstratio perimet legatum. Resp. Quod dicitur, falsam
demonstrationem legatum non perimere . hoc restringitur sub hac conditione, si modo id quod legatur, sit in rerum natura. l. quisus. 4o. f. penulicis de cond. dem. Itaque cum hoc in casu certa sunt. ma legata sit, quae nullo certo loco definita est, ac proinde undecunque sumi pollit, falsa deinonistratio legatum non perimit. Ratio diversitatis est, quod certi loci definitio etiam in pecunia ceristum corpus facit, quod non ubivis, sed in loco tantum designato sit. l. plane. 34. 3.seusinon corpus. Pre. deleg. l. Itaque si hoc corpus in eo loco non extet, intelligitur legatum, quod non est in rerum natura. At ubi certa summa legata nullo loco circumscripta est, apis paret legatam eam quantitatem quae in rerum natura est , quae cum pollit undecunque sumta praestari, valet legatum. Sed adhuc vehementer adversetur d. l. ο ὶUsum. 7s . g. l. ubi
deciditur, quod si testator legat Titio decem, quae sibi Titi us debet, vel quae sibi Sempronius debet, & neuter eorum quicquam debeat,
in utroque casu legatum non valet. Resp. Ideo illa legata non valent, quia nullae res extant, quae legatae sunt. In priori casu, cum
testator legat Titio decem, quae sibi debet, liberationem legat Titio ab illis decem: sed nulla est liberatio hominis non obligati, ideoque nullum est legatum. l. tegsivi. 2s. U. deliberatione legata. In posteriori vero casu, cum testator legat Titio decem, quae tibi Sempronius debet, non legantur decem, quae si res praestet, sed legatur actio adversius Sempronium, quae nulla esse potest adversus eum qui nihil debet. Pulchre. DoUe2. lib. 8. comm. c. I .
suando testator isVat funium sibi dum alio communem,
pars testatoris propria tantum debetur, nisi alteram partem redemit a socio ; tunc enim totus sundus debetur.
CVmfundus eommunis legatur, pars tantum debetur, quae te statoris propria est. l. s. 3. 3.1.dete . . Ratio est, quia censetur testator illud jus tantum legasse, quod in fundo habet. l. se domus.7 r. S. ult. ff. de legat. I. Idem dicendum est, si testator fundum
quem cum alio communem habet, legat his verbis, Fundum meum dato 3 tunc enim pro parte dominii legatum tantum consistit, non etiam pro parte socii. textus est in d. t. s. g. Nit.l. dominus. 22. g. ult.
H. de pecul. ια. Ratio est, quia meum etiam.est ii quod pro Parte meum est. I.siquiiservos. 7 .re deteg. 3. l. illud. a P de upt. Sed quaeritur, si testator fundum communem ita legavit, Fundum meum dato: dc deinde redemit partem socii, ita ut totus ejus factus sit, an totus debeatur legatariot. Et decidit Accurs. ιu d. l. s.
349쪽
6.ult. quod totus non debeatur. per ιsiιa. 7 . f. de aur.'arg. Ieg. ubi traditur, quod haec verba, meum, ιΠum . praesens tempus te stamenti signiticant. Atqui eo tempore pars tantum erat testatoris. Ergo ca pars tantum debetur. Quam sententiam Accursit, Jason MZasius improbant iu d. l. s. di recte statuunt, etiam partem post testamentum redemtam dc acquisitam deberi legatario. per t. S. ZeI. quod tu rerum. 24. g. 2.ff. de legat. I. ι. cum fundus. Io. f. deleg. 2.
ubi dicitur, quicquid ad)icitur rei legatae post factum testamen. tum, id fieri legatarii. Objicitur l. se ita. 7. U. de aur. arg. legat. ubi dicitur, quod qui
vestem suam. argentum suum legat, hoc legato tantum comprehenditur illud, quod testator tempore ic stamenti possidebat, non vero quod postea acquisivit. Resp. Illa lex loquitur de accessione corporum separatorum, ut, cum quis legat velles suas, Sc post testamentum alias acquirit , illae non debentur legatario. Diversum est, si pars accedens ita rei legatae adjiciatur, ut cum ea uniatur. tunc enim ista accessio debetur legatario, exemplo alluvionis. Eafadd. l. Labeo. I. Udeleg. I. uum. 6.
Cui quid conjunctim legatur cum altero , qui non est iu
rerum natura, ei jure veteri pars tantum debe
tur , jure novo solidum. Q Uando duobus conjunctim eadem res legatur. & legatum ab
initio non consistit in alterius persena, utpote quia non fuit in rerum natura tempore testamenxi tunc ejus pars non a Crescit collegatario. sed relinquitur apud heredem. textusest in I si duobus. I 6. in princ. d. de ιeg. I. ubi talis facti species proponitur. Legavit quis fundum Titio . & Maevio quem credebat vivere. at Maevius jam erat mortuus: quaeritur an Titio debeatur totus fundus. Decidit J C. partem tantum ei deberi, de sic pars altera. quae pro non scripta habetur in persona Maevii, remanet apud heredem. Ratio decidendi, cur haec pars non accrescat collegatario. haec est , quia nunquam substiterat legatum in persona Maevii. Ergo nec accrestere poterat, quia non entis nullae sunt qualitates. Legata quae ab initio non consiliunt in persona legatarii, pro non scriptis habentur. Ideoque apud heredes remanent. r. hujusmodi.
84. ω. si Titio. 8.'. de tu. r. I.s Titio. 7.j de teg. 2. Objicitur 9. Iri. d. l. ι 6. ubi testator qui habebat uxorem gravi. dam, testavit Titio Est posthumis fundum, & deciditur, quod non nato posthumo, Titio totus fundus debeatur jure accrescendi. Resp. In principio legis legabatur ei qui non erat in rerum natura, nec es, se sperabatur, quo casu p rs defici ςna non potuit accrescere colle
350쪽
gatario, quia illa pars nunquam coeperat, nunquam, ut ita d1cam. pedem fixerat . ideoque nec alteri poterat accrescere, quia non entis nullum est accidens. Sed in S. vit. d. L I6. legabatur ei, qui licet non erat in rerum natura, tamen sperabatur nasci. utputa Titio di posthumis legavit, eum forie uxor erat gravidat hoc casu. si propter abortum uxoris non nascatur posthumus . para deficiens legatario conjuncto accrescit, quia imatum in spe proinhabili constitit. Ille enim qui erat in utero, sperabatur nasci spe verisimili & probabili. Zasadd. l. 6. Secundo adversatur ι. quo loco. xo. g. 2.j de heres. inst. Ubi pars mortui. quae pro non scripta habetur. coheredi accrescit. Resp. Ibi loquitur J C. in hereditate, quae non potest in partem defice re , quia non debet testator partim testatus , partim intestatus
Tertio graviter pugnat I. uniea. g. in primo, 3. C. de eadue. tussi ubi dicitur, si duobus conjunctim legetur, & alter non sit in rerum natura tempore testamenti. quod conjuncto pars ejus accrescat. Resp. Quod per eam constitutionem Justinianus derogavit juri antiquo, di voluit, quocunque modo deficiat pars rei legatae, etiamsi pro non scripta sit . eam conjuncto accrescere ι itaque principium a. t. si duobus. emendatur per d. l. urucam. Nam ea consilintutio edita est post pandectas, & in eadem lege g. priscundo. 4. ait Imp. se novum jus componere. Duaren. as d. ι. 14. di, lib. I. de
Legatum alicui rebeyum, eum erit annorum X I v. non nisi expleto anno debetur . estque legatum hoc conditionale. Unde se ante annum x I v. legatarius moriatur , ad heredem nihil transemittit.
Quaeritur , si legetur alicui. eum erit annorum xlv. vel eum
pervenerit ad annum x t v. quando debeatur legatum . seu quando intelligatur esse annorum xiv. utrum cum ingressus fueritannum XI v. an vero cum expleverit. Et deciditur, legatarium ad legatum non admitti, nisi xiv. annum expleverit. Annus coeptus non habetur pro completo. textus est apertus in is i legetur.
49. in princ. ff. de leg. s. dc ι. non putabam. 48.1f. de eondit. O demonst. Verum cum his legibus valde pugnati. quifilium. 74. f. Fabiui. 1 .ff ad. m. Trebel. ubi ostenditur, satis esse, si legatarius inchoaverit annum xiv. Resp. In his legibus referuntur diversa imperatorum decreta, in d. l. si cui. 49. de d. l. non putabam. G, refertur, de . by Cooste