장음표시 사용
371쪽
stringitur. I.sita. 7 .F. de aur. ctata. leg. Quia vero quilibet homo natura praesumitur industrius ad acquirendum. & bona sua laboredi. cultura in futurum amplificare velle cenuetur, qui omnia sua bona donat, cum spem habeat futurae acquisitionis. adhuc aliquid restruat, de quo pro libito possit disponere Sc testari. Is creditores.
F. δ. deseparat. I.s refunctus. Io. C. arbit. tutel. Concluditur itaque. donationem Omnium bonorum inter vivos, quoad praesentia valc-re i quoad futura vero nihil actum censeri. Hotom. in tradi. de donat. Circa Ian. Guid. Pap. cons. Ii . Huic sententiae subscribit Ferrar. Worm. lib. pro donat. ubi notat utile consilium esse donatori. ut in
universali donatione reservet sibi aliqua bona de quibus possit te-ari. Pras Ever. cons. II 6. num. a. ubi concludit quod donatio omnium bonorum praesentium dc futurorum non valeat: quia qui hoc modo donat, aufert sibi liberam testamenti factionem, cum in hereditate ejus nihil inveniatur tempore mortis, & sic nullus Mus hereditatem vellet adire. auth. ingressit. C. de SS. ecel. princ. inst. ad i. Falcid. Approbant hanc sententiam Faehin. lib. 6. controv. jur. c. 87. Clarus. lib. 4. recepi. sentent. f. donatio. qt fit. 39. 8c 2 o. qui notant hanc sententiam frequentissimis D D. fusagiis esse receptam & approbatam. Dissentiunt Anton. Faber inreror. pragmat. derade 48. error. 6. . & 8. qui sustinet etiam donationem omnium honorum, tam prae si lium, quam futurorum valere. Idem ad 1truunt raudus lib. I. quas. fur. c. 31. Cor. lib. 6. miscet. c. I 6.
Secundo quod asseritur in hac conclusione, in generali dona. tione bonorum tantum contineri praesentia , non vero futura scontra id adfertur l. ult. C. qua res pign. obl. pus oec. ubi statuitur .
quod obligatione seu oppignoratione bonorum simpliciter facta. Continentur etiam bona futura, licet de iis nihil expresse dictum
'Ergo dc in donatione omnium bonorum simpliciter facta, conistinebuntur quoque bona futura : quia uterque contractus tam pignus, quam donatio solo consensu perficitur. Resp. Diversa est ratio inter donationem dc oppignorationem bonorum: nam ideo futura bona non centinentur in generali donatione bonorum, quia nimis magnum damnum & prae)udicium ista interprςtatio adferret donatori, quod non est in oppignoratione bonorum, cum per
hoc non plus debeat debitor, licet pro securitate debiti bona sua
tutura pignori obstringantur creditori. Ita tradit Aeeur . in d. l. Alt. Praeterea non valet argumentum ab eo qui de lucro captando certat, uti fit in donatore, ad eum, qui de damno vitando contenis
ait: quod in eo procedit, qui res suas, di bona sua pignori obligat. Y a
372쪽
A reis capitalium criminum donationes facta non valent ,
ΡRobatur haec sententia in I. post contractum. r s.fde donat. ubi evidenti textu comprobatur. ubi pro iis verbis, nisi condemnatio secuta sit, ouae habentur in Pandect. Florentinis, legunt Baloander di Hotom.se condemnatiosecuta sit. Objicitur l. aufertur. 46. in reatu. 6.F. de jur. e. M l. reo. I. F. deflui. ubi dicitur. quod ei qui in reatu constitutus est, bonorum suorum administratio non aufertur, cique recte solvitur. Resp. Aliud est donare, aliud bona sua administrare. I liusfam. 7. 1. de donat. Unde ex eo, quod bona sua administrare potest reus criminis capitalis, non sequitur, quod possit donare. Neque reus criminis liberam & plenam habet bonorum suorum administrationem. Quod inde colligitur, quod in d. I. reo. N. d. l. au fertur. S. in reatu. tantum dicatur, debitores palam de bona fide ei solvere posse, ut scilicet habeat sumtus necessarios, unde se alatreus, non ut clam, aut in fraudem fisci, seu poenae futurae causa bona sua donet vel dissipet. Secundo objicitur i. si aliquis. 7. F. de mori. eaus donat. ubi dicitur donationes factas inter vivos a reis capitalium criminum valere , si fiant sine suspicione poenae; donationes vero causa mortis, secuto iupplicio removeri ut imperfectas. Resp. Illa differentia inter donationem causa mortis, & donationem inter vietos tantum ibi notatur, quod donationes causa mortis, etiam ante Crimen capitale factae revocantur, exemplo ultimarum voluntatum. quibus comparantur. Nam M testamentum ante admissum capitale delictum confectum, secuta sententia capitali ad nihilum redigitur. l. 6. g. irritum. s.fae injust. rupi. irr. μοῖ. test. l. 8. f. qui rest. Dc. pog. Donationes vero inter vivos, quae post contractiam crimen capitale fastie sunt, non valent, id est, revocantur condemnatione secuta. ante vero crimen commissum factae valent. . Hodie quia ex constitutione Iustiniani bona damnatorum ob delictum non publicantur, sed ascendentibus. 8c descendentibus, de cognatis ad tertium usque gradum relinquuntur. auth. bona. C. dehon. prostri pl. ideo salva manet iis contrahendi te donandi potestas. Mesemb. in paratit. ad tit de donat. in fin. Ita pulchre & eleganter tradunt C ac. lib. obs. 6. c. 23. Auton. Fab. lib. 6. eonjectjur. c. Mit. Hot . in tract. de donat.
373쪽
Donatis inficiosa pro modo legitima portionis rescinditur:
contra ANTONIUM FΛBRUM. Donatio inossiciosa, perquam liberorum legitima laeditur, pro
modo tantum legitimae portionis rescinditur a liberis, per querelam inossiciosae donationis. Idque verum est, sive donatio immodica in liberos, sive in extraneos collata sit. l. I. & 2. ι. si
totas. s. C. de in . donat. textus rotundus in I.siliqueat. 8. in Verb. quod donatum es, pro ratione quarta diminuetur. C. eod. ubi mal haec verba pro ratione quarta expungenda notat Faber, lib. 3. conjecidur. c. VI a Sed adversatur vehementer I.si unquam. S. C. de revoc. donat. ubi donatio immodica in extraneum collata, liberis postea susceptis, non ex parte, sed in totum revocatur. Haec antinomia tali diltin- Rione conciliatur. Aut tempore immodicae donationis pater nullos omnino habuit liberos; dc tunc donatio in totum rescinditur.
d. l. si unquam. Aut pater habuit liberos & tunc sive in liberos.
si ve in caetraneos collata fuit donatio, revocatur tantum pro modo
legitimae. d. l. si totas. Ratio diversitatis est, quia cum pater liberos non habens , extraneis donat, non praesumitur habuisse animum donandi seu alienandi, liberis postea supervenientibus: non enim extraneos propriis liberis praesumitur voluisse praeferre. I. cum avus. Io 2. 1. de cond. isdem. i. generaliter. 6. g. I. C. de inst. ct subse. Cum vero tempore donationis liberi extant, tunc aperi de animo M voluntate alienandi constat, cessatque in eo donatore conjectura pietatis, quem satis apparet extraneos liberis voluisse anteferre. Itaque cum ista donatio rata sit & valida, eatenus tantum rescinditur, ut liberis legitima salva mancat. Hanc distinctionem tradit Hotomannus in disputatione de quarta legitima. Secundo repugnat l. Titia Sello. 87. S. Imperator. 3. 1. de Ieg. 2.Cujus facti species talis est. A via habebat duos nepotes, uni ex hinomnia sua bona donavit: rescribit Imp. nepotem alterum revocare posse donationem pro dimidia parte. Ibi nepos revocat semissem totius donationis, ergo non rescinditur donatio inossiciosa
pro modo legitimae liberis debitae. Resp. Quod ibi dicitur, do is nationem pro dimidia revocari, non est intelligendum de dimidia totius donationis, sed de dimidia quartae portionis, sive sescuncia. quae jure veteri erat legitima portio liberorum. Hanc interpretationem confirmat diserte t. si mater. i. C. de in . donat. Approbant Cujac. lib. obse . s. c. I . & lib. 2 o. c. s. ubi tradit hanc sententiam esse verissimam , & legibus maxime consentaneam
Fachin. lib. 6. controv. jur. ς. I . Distentii Faber loco praedicto, qui
374쪽
donationem inoffciosam per querelam inossiciosae donationis insolidum revocari contendit.
Donatio omnium bonorum revocatur, si donator postea suscepit liberos, a liberto, sive cuicunque alii dona
vit, secundum communem DD. opinionem conistra CoNNANUM, CORASIUM, H TOMANNUM, DONELLUM O ANTONIUM FABRUM.
Controvertitur an constitutio l. si unquam. 8. C. de revoe. donat. locum habeat in omni donatore . noc est, sive patronus liberto, sive quivis alius omnia sua bona extraneo donavit, an ea donatio revocetur propter supervenientes liberos λ Et verior est sent entia, quod ad omnes donatores extendatur, sive quis liberto donaverit omnia sua bona, sive extraneo. Idque evidenter suadet ratio legis, quae nititur hac conjectura voluntatis, quod verisimi lenon sit, patrem donaturum fuisse extraneo, si de liberis cogitasset, quodque semper in succession e proprios liberos extraneis praeferre
voluerit. ι. cum avus. IO2.1. de cond. Θ dem. ι. generaliter. 6. f. cum
autem. i. C. de insit. θ seu it. I. cum acutissimi. 3o. C. desdei. ommissSed objicitur, quod verba legis tantum de patrono Ioquantur,
qui liberto donat, unde de aliis donatoribus non est leX accipienda. Idque maxime propterea receptum est, quia specialis quaedam ratio oblivet in liberto, ut bona donata non retineat, si patrono superveniant liberi, propter summum libertatis beneficium collatum . quo libertus obstrictus est ad antidora erga patronum. Nam etsi nihil in bonis haberet patronus, tenetur tamen libertus eum di ejus liberos ex bonis suis alere. ι.siquis a liberis. s. 9stini. I 8. Bes. utrum. 2o.F. de agnose. Θ alend. liber.cte. Resp. Haec quidem vera siant in persona liberti, quod facilius ab eo revocanda sit donatio. ruam ab alio: sed tamen principalis & praecipua ratio, qua nititurecisio d. l. si unquam. consistit in conjectura paternae pietatis, quod verisimile sit, patrem extraneos noluisse propriae soboli praeferre, neque probabile est, eum si deliberis cogitasset, extraneis donaturum fuisse. Haec ratio valet in omnibus donatoribus, ergo di idem jus statuendum est. Sic enim & eadem aequitate Papinianus respondet, evanescere substitutionem a patre filio factam in restituendo fideicommisso. si filio nascantur nepotes: quod verisimile non sit, testatorem cogitasse de nepotibus, cum filio extraneos
substitueret: di quod alienas successiones propriis non voluisse
375쪽
anteponere praesumatur, ut dicitur in d. l. cum acutissimi. Haee sententia communi interpretum opinione comprobatur: proinde ab ea in judicando te & consulendo non est recedendum. A qua tamen discesserunt ex veteribus AZO, ex recentioribus Coraseus lib.
7. mist. c. 3o. Connan. lib. s. comm. c. lv. Donesi. 8c Hotom. ad
d. l. si unquam. Anton. Fab. lib. 7. conjeci. c. l . & I s. qui volunt hoc singulariter in patrono obtinere, ut si ille donaverit liberto omnia bona sua, vel majorem partem bonorum, quod ea donatio revocetur, si patrono stiperveniant liberi. Idque ea ratione, quod incivile sit libertum donationis viribus subnixum , summo jure
agere cum patrono, cui non solum reverentiam debeat, sed etiam vitam. ec quae dulcior est vita libertatem. Est enim libertas res inaestimabilis, de nullo auro, vel pretio nummario redimenda. l. libertas. I 22.1. de R. y. Terent. in Andr. Feci e semo ut esses liberitis mihi. Summum pretium quod habui, persolvi tibi. Propterea quod serviebas liberaliter. Postremo notandum , quod jure canonico donatio omnium bonorum propter supervenientes liberos non re Vocetur. c. ult. II. quae t. 4. cujus haec sunt verba. Uuidam eum filios non haberet, nec speraret, res Das omnes retent L Uufructu donavit ecclesia, nati sunt illi filii, reddidit Episcopus, nec etiam opinanti ilii, qui donaverat. In potesate habebat Episcopus non reIdere, se ure poli, non jure fori. Pulchre Fachis. lib. 3. controv.Iur. e. 86. ubi egregie demonstrat , quod l. si unquam. C. de revor. donat. non habeat locum in donatione facta ecclesiae. Conam uirem opinionem defendunt ex Neotericis Cujac. lib. observ. 2o. c. F. .cἶin. lib. 3. controv.Iur. c. 8i.
Donatio. inter conjuges morte donantis confirmatur,
etiamsi stipulatione sit peracta , er reI non
dum tradita. Donatio inter conjuges constante matrimonio non valet ; sed
tamen morte &silentio donantis confirmatur. Ratio est, quia est, species quaedam donationis causa mortis, utpote quae morte confirmatur. ia dominium vere post mortem transfert. l. cum hie satur. 32. f. de don. t. vir. ct ux. Probat hanc decisionem aperte υ. 62. in princ. ubi dicitur, etiamsi traditio non sit secuta, tamen donatio inter conjuges facta morte mariti confirmatur, si modo stipulatio intervenit. Idem confirmat. l. ipulata. 3 3. in princ. f. de don in . vir. is uxor. & d. t. eum hiestatus. f. I. ubi dicitur. do nationes inter virum dc uxorem praemortuo donatore confirmari.
ut α ipso jure fiant res ejus cui donatae sunt, di obligatio sit civilis.
376쪽
Quod postremum de stipulatione adhibita intelligendum est. Pu .gnant enim, rem alicujus fieri, & ouligationem nasci. l. 3.1f. uao l. ctae'. Objicitur l. Papinianus. 13. U. dedon. int. vir. Oux. ubi dicitur,
donationes rerum tantum inter conjuges morte confirmari. hoCest, eas tantum donationes, in quibus traditio secuta est. morte
confirmari, non vero si quid conjunx conjugi stipulanti spopondit.
Resp. Quod ibi dieitur. donationes rerum inter conjuges morte confirmari, hoc ita accipiendum est, quod confirmentur donatio nes quae fiunt de praesenti, licet non tradatur res donata. Promissiones vero . quibus maritus uxori stipulanti spopondit se donaturum. Non confirmantur. quia hae donationes validae & perfectae non sitiat, sed promi iliones de donando in futurum conceptae. arg. l. s.f.sipulatio. r. f. deTO. Idque ea ratione receptum est, quod faci Ilus obligemur, quam alicui donemus. Il. 4. in fin. 1 ad SC. Heli. Unde si in promissione vertitur donatio. quia annuum dari promisi sum est, convalescit donatio inter conjuges morte donantis. d. l.si sipulata. Coras lib. s. misel. c. I. Si vero quis promittat alicui donaturum per verba de futuro, non censetur valida donatio, quia promittens hoc modo non donat in praesenti, sed paciscitur se daturum in futurum . eaque conventio non est donatio. sed potius pactum de donando : quemadmodum qui promittit se venditurum , non vendit, & qui promittit se mutuaturum, non mutuat. I. qui pecuniam. 3 o. sincert. per. l.sisterilis. m. f. ult. f. de ac f. empl. Fab. ad s. alia. t s. de donat. num. i. &χ. Alciat. in I. si pacto quo Ioruam. C. de paci. num. 2.& 3. Aliam solutionem vide apud Au-
on. Fabr. in error. pragm. decad. εχ. error. 6.
Ru venandi feras cuique jure gentium permittitur.
V Enari & aucupari tam in solo publico quam privato, tam in
proprio quam alieno fundo, item piscari in flumine publico cuilibet est permissum. Hic enim modus acquirendi dominium
omnium vetustissimus, scilicet occupatio ferarum, jure naturali est introductus . in quo haec regula valet; Quod omnia animalia, qua coelo, serra. marique capiuntur. id est, fera hesia. molucres ispisses. capientium fiant. l. . ff. de aequir. rer. dom. 6.fera. Ιχ. inst. de νem dis . Quae assertio etiam jure divino comprobatur. Sic enim Deus opt. Max. Adamum de Evam, & in persena eorum omnes Adami posteros alloquitur. Subieite vobis terram, is dominamini piscitus maris, volatilibus coeli, is animantibus universis, qua mo ventur 'per terram. Genes. r. vers. 26. 17. 8t 18. Cui consonat testimonium Davidis, Psal. 8. Constitiast hominem dominatorem
sver ρmnia vera ma sm tuarum, omniasubjecisi sub pedibus eius.
377쪽
oves ct boves omnes . se, pecora eampi, volucres coeli , ct piscesmarii, qui perambulant semitas maris. Nec interest, sive insuci. fundo, sive in alieno quis venetur feras vel aucupetur aves, nam utroque casu, quod quisque venando vel aucupando capit, id ipsius
Proprium esticitur. d. 3.fera. l. 3. 1. de acq. rer. dom. Hanc sententiam probant Mesemb. in d. fere. 8c in parat. de Acq. rer. dom. num. 7. Covarruv. in c. peccatum .part. a. f. 8. num. s. Costa l. ad i.
Divur. i 6. F. de se . rust. prad. A quibus dissentit Cujac. lib. 4. obf. c. a. ubi decidit, feras, postquam dominus alium prohibuit fundum suum ingredi venandi gratia, non fieri capientis. per l. in
Objicitur. quod qui in alienum agrum ingreditur venandi gratia, potest a domino si is 'praeviderit prohiberi. l. Divus. ι 6. st des . rusi. yrad. d. f. fera. additurque, non licere invitis dominis in alienis praediis venari. Ergo non videtur, quod qui coepit feram in alieno agro, eam suam faciat. Resp. Potest quidem ingrediens Venandi gratia alienum fundum, a domino prohiberi, teneturque ingrediens contra voluntatem domini actione in factum, vel injuriarum . arg. l. qui pendentem. χs f. de a P. empl. I. item apud. s.
U. de injur. sed nihilominus captam avem vel bestiam suam facit, quia non captura ferarum, sed ingressus fundi prohibetur. Injuriam enim facit. qui invito domino alienum fundum ingreditur. sed non committit injuriam, qui capit id, quod nec ejus dominieli, nec cujusquam alterius. d. l. in laqueum. l. injuriarum. I 3. S. ult. J. de injur. Donetl. lib. 4. comm. c. 8. Dissentit C ac. lib. 4. observ. c. 3. qui tradit captam feram in alieno fundo invito vel prohibente domino non fieri capientis. per t. in laqueum. sy. ff. do
acquir. rer. dom. Si tamen fructus fundi in venatione consistat. tunc capta fera in alieno fundo non fit capientis. l. venationem. 26. V. de usur. Ita notant DD. in d. s.fera. ins. derer. div. Secundo odjicitur, quod novissimo jure nudorum p. Fredearicus prohibuit in f .siquis rusticus. r. vers. nemo retia. Iib. 2. Dud. tit. 27. de pace tenend. is ejus violat. ne quis rusticus vel agricola possit venari cum armis, nisi solos apros, lupos, ursos, leones, &hujusimodi feras nocentes. Resp. Haec venandi facultas, quae olim Omnibus ex aequo fuit communis: jure novissimo nonnihil restricta est. & rusticis venatio interdicta, ne ab agri cultura vitae humanae maXime necessaria nimio venandi studio avocarentur. Dissentit ab hac sententia Mesemb. in paratit. J. de acq. rer. Iom. ubi defendit.
- quod solis Principibus in locis publicis jus di facultas venandi competat. In privatorum praediis ita demum solis Principibus venandi jus tribuitur, si privatos prohibuerint a venatione, atque illi huic provisioni acquieverint. tit .s 7. qua sint regat. lib. 2. Dud. in verb. reditus piscationum. Dissentit etiam post alios Fa- his. lib. I. controυ. jur. c. I. ubi defendit Principes justa causa subsi-Vir stente,
378쪽
sistente, venationes subditis prohibere posse, ubi etiam addit, v nantes contra Principis edictum, poena pecuniaria, item carceris, relegationis, imo etiam corporali, nec non capitali poena assiciendos, si modo sepius, quam semel aut bis contra Principis edictum feras sint venati. juxta illud Sacrae Scriptura: axioma. aevi Principi
non obesierit, morIe morιatur.
Praeda ab hostibus capta sit capientis.
P Raedae loco militibus victoribus ea cedunt jure gentium, quae in justo de legitimo bello capiuntur ab hostibus. S. ismi ea qua.
7. inst. de rer. divis. l. r. f. ult. cum β.seqq. f. de acquir. rep. aom. In quo tamen acquirendi modo haec observatur distinctio, ut mo-hilia capta ab hostibus fiant capientium t immobilia autem , ut agri ex hostibus capti, publicentur, & fisco seu Principi, qui bellum indixit, applicentur. l. si captiuua. 2o. S. I .sf. decApr. opsi.
Sed objici,ur l. penuls.lsadi. yul. ρε I. MI. penult. g. ili. r. C. de donat. ubi deciditur, etiam res mobiles ex praedatione hostium ablatas publicari. 3c in fiscum redigi . neque cedere praedae militum. Idem traditur in l. Divus. 3 i. U. dejur. Quita dicitur, capitiorum bona in Ascum omnino esse redigenda. Resp. Quod dicitur. spolia ab hostibus capta essici capientium, hoc intelligendum est de rebus, quas per excursiones milites ab hostibus diripiunt: hae enim quibuscunque occupantibus militibus relinquuntur. Aliud dicendum est de praeda, quae in aperto conflictii seu exitu belli occupatur post vietoriam: haec enim solet a ducibus belli pro merito cujusque inter milites distribui: quemadmodum dc praedia ab hostibus capta, de in publicum redacta militibus saepe pro emerito
militiae labore adsignantur. l. in agris. I 6. f. de ac .rer. dom. l. Lucius. D. f. de eυich. l. item si verberatum. i s. S. I. Is de rei vind. Cujae. lib. obf. I p. e. S. Mesemb. ad d. f. item ea qua. Ita tradit quoque Bart. juris lucerna in I. naturaliter. S. ult. Τ. de acquir. pus. Quem sequuntur Salicet. in ι. ab hostibus. C. de capi. πρσι. rev. oc Grammat. decis Neap. 71. ubi refert hanc distinctionem judicando in regio concilio Neapolitano esse approbatam. Et haec sententia comprobatur quoque j ure divino. Sic de dividenda praeda ab hostibus capta extat praeceptum Dei. Deuter. 2 o. vers. I . hisce verbis: Omnem prauam exercitui divides . ct eomedes da spoliis hostium ruorum, qua Dominus Deus dederit tibi. Item 'osua a 2. vers 8. Dividita pradam hostium cum fratribus vestris. Quae lex etiam repetitur a Moyse, Numer. 33. vers 26. hisce verbis: Dixitque Do-miavi ad Moysen, to ite summam eorum tua cum sunt ab homine
379쪽
usque ad pecus, dividesque ex equo praedam inter eos qui pugnaverunt , egressi sunt ad hellum, ct omnem reliquam multitudinem. itaque Moyses devictis Midianitis, praedam omnem in cumulum referri jullit, de eam divisit pugnantibus & reliquae multitudini. . Quanquam dicatur vers. ς 1. Unusquisque quod in prae rapuerat, quod suum erat, hoc intelligi potest , quod sit quidem capientis, sed postea debeat tradi duci exercitus pro divisione facienda is tasic etiam docet observari I anorm . ad c. sicut. 29. extr. dejurejur. Per c. dicat. 23. q. 4. Quar lox etiam facto Davidis Regis in Israel est Comprobata, ut aequa pars sit praedae post victoriam , pugnantium. N eorum qui remanserunt ad sarcinas. l. Reg. 3 o. vers a , isse . Sic dc lex fuit antiqua Francorum, ut praeda a militibus in unum locum desereretur, & postea inter ducem seu Regem, di milites avi te divideretur. Quod tradit Hmontis libr. degesis Francorum. .i a. Vide latius de hac quaestione P. Gregorium lib. II. de repub. c. I o. in ν. de legibus quibusdam orga hoster.
ASSERTIO LXXVIII. Bona fidei possessor naturales ct industriales fructus
A Nceps di in utranque partem agitata est quaestio, quos fru- - Rctus bonae fidei possessor suos faciat. In quo articulo illud indubitatum est , quod industriales fructus bonae fidei possessor lucretur, propter culturam & operam suam quam impendit, postquam scilicet eos percepit di consumsit. 6. si quis a non domino. 3 s. ivss. de rer. diυ . f. ct s in rem. h. in verb. etsi hereditas. inst.
do 'f. jud. t. bona sdei. 4S. V. de acquir. rer. dom. Naturales fructus nullus possessor suos facit, vel lucratur sela perceptione quoque . sed bonae fidei possessor lucratur fructus naturales per con
Probatur hoc primo per d. l. bona fidei. & l. 4. f. a. f D. reg. in d. l. bona mei. dicitur, quod bona fidei possessor non taη- tum eos fructus suos facit , qui opera is diligentia sua proven
ruut, sed omnes. Quod d. l. . ita dcclarat di restringit, ut non perceptione sola fructus suos faciat, sed ita demum, ut consumtinon Condicantur. Secundo probatur hoc evidenter per t. 4. f. tans. 19. f de usucap. ubi dicitur, quod lana ovium, quae refertur inter fructus naturales, item agni, sint bonae fide possessbris, postquam consumti sunt. Quamdiu vero extant, non acquiruntur
bonae fidei possessori, de possunt a domino vindicari : sed post uam ab eo consumti sunt, conciliatur & confirmatur dominium
ructuum per consumtionem. i. qua situm. 4o. in sin. F. de acq. rer. m. Accurate Goveanus libro. 2. variarum lectio um. . II. Auton. Fab. Di sitiros by GO le
380쪽
Obstat graviter huic sententiae I. fructus. de usur. ubi dericiditur, quod maritus fructus naturales perceptos ex re sibi donata ab uxore non lucratur. Resp. Ibi maritus non habuit justum de validum titulum, cum donatio inter virum di uxorem jure non valeat. At vero ut bonae fidei possessor lucretur fructus, oportet
eum justo titulo possidere. Mesemb. ad d. g. si quis a non domino. Nec obstant illa verba subjecta in d. l. fructus . non si ejus, fructus scilicet naturalis , sicut nec cujuslibet bona fidei possessoris rquia verba illa, nee cuiustibet, non universaliter, sed partitiveta distinctive sunt accipienda: quasi dicat JC. non cujuslibet bonae fidei pomoris fiunt fructus naturales , sed alicujus, qui scilicet justum titulum habet: quemadmodum a simili dicitur, Non
cuiυis homini eontingit adire Corinthum, id est, alicui tantum homini , contingit adire Corinthum. Sed tamen iterum d. l.fructus. adversatur. I. pro oneribus. 2 o. C. dejur. dor. & I. ructus. S. C. de donat. inter vir. Θ ux. ubi indistinis ete traditur, quod omnes fructus tam industriales, quam naturales etiam consumtos a marito sibi donatos uxor reddere teneatur, in quantum facta est locupletior. Resp. Quando praedium donatum est a viro uxori, vel econorio,'tunc uxor lucratur fructus
industriales. I. de fructibus. 17. U. de don. int. vir. ct ux. d. l. fruo s. sed si ipsi fructus sunt donati, non valet donatio, & repetuntur, quantum scilicet ipsa est facta locupletior. Ita notat Aeacurs add. l. de fructibus. Secundo objicitur, quod possessor hereditatis , licet sit bonae
fidei tenetur etiam fructus consumtos restituere, quatenus ex iis famis est locupletior. I. ao. s.fructus. 1 3. ι.sed etsi a s. f. consuluis
cum g. sq. ι. eum hereditas. y6.1s de pet. hered. Resp. Hoc jus singua lariter introductum est in petitione hereditatis, ex duplici ratione: Irima, quia possessor hereditatis caret titulo: Titulus enim pro
erede non est justus. sed putativus I l. pro herede. I i. f. de pet. ἡ νad. altera, quia fructus augent hereditatem, tanquam jus universale, & petuntur jure actionis, perinde atque ipsa corpora hereditaria, non judicis ossicio, sicut in rei vindicatione fructus restitui petuntur. l. I. Scχ. C. de pet . her. l. item veniunt. 2o, cum P.seqq. U. de ei. her. Wesemb. d.loco.