Everardi Bronchorst ... Enantiophanōn centuriae sex, et conciliationes eorundem. Accedit ejusdem Tractatus de privilegiis studiosorum, tum professorum & doctorum

발행: 1695년

분량: 831페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

CENTORIA III. '

ASSERTIO LXXXVII.

Infans absique auctoritate tutoris possessionem acquirere non potest.

Onfirmatur haec sententia per t. I. Ideacq. velamist. Us. - ubi dicitur, pupillum sine tutoris auctoritate possidere incipere, si modo ejus a talis sit, ut intellectum eviat. Eandem sententiam com-Probat l. quamvis. 32. f. x. j de eod. ubi dicitur, infantem non aliter quam tutore auctore incipere possidere. Ratio additur intextu, quia infantis judicium suppletur tutoris auctoritate, alioquinustus sensus est infanti accipiendipossessionem. Objicitur l. 3. C. de aeq. ct retin. poss. ubi dicitur, donatarum reo

Tum infanti, vacuam ponessionem corpore acquiri. Resp. Possessio non aliter acquiritur,quam si corpore rem apprehendas, de animum dominantis habeas. Sed infans quamvis verba possit proferre ad acquisitionem possessionis necessaria, non tamen intelligit, nequo dijudicare potest, quid sibi velint ea quae dicimtur, & ad quem finem res ipsi tradatur. Quod autem dicitur in d. l. 3. infanti acquiori possessionem, id tantum ad res donatas di traditas referendum est, quarum scilicet vacua possessio infanti de manu in manum trais ditur. De donatis namque rebus tantum ibi sancit Imp. in quibus tradendis tanta non requiritur observatio, quam si ex alio quovis Contractu, puta emtione, permutatione. aut simili transferenda esset possessio. Rem enim accipiens infans ex donatione, ex sola acceptatione sibi rei donatae possessionem acquirit. Itaque licet non tam plenus sit in infante animi affectus, qui ad acquirendam posses.sionem requiritur. corpore tamen rei insistit. d. ι. 3. Du-ron. ad .

I. I. f. Charon. lib. 2. ve m. t. 6.

DD. communiter respondent. quod in d. I. 3. infans possessionem acquisivit cum auctoritate tutoris; quae interpretatio omnem quoque contrarietatem componit. Illud denique notandum, quod novistimo jure constituit Constantinus Imp. ut servus infantis. adis hibeatur, qui ejus nomine rei donatae posessionem acquirat. l.β suis. 26. C. de donat. Hotom. in disp. de donat. Fachin. lib. 8. controv. 1ur. c. i9. ubi approbat hanc postremam solutionem.

AssERTIO LXXXVIII.

Si colonui possessione decesserit, non interpellatur possessis domini.

FUit inter Proculianos &Sabinianos dissenso, utrum dominus amittat possessionem, si colonus deserendae possessionis causa Z 4 exeato v

392쪽

exeat defundo. Proculiani dicebant, dominum nihilominus animo retinere possellionem. I. cum quir. 3 l .ff. e dolo. l. 3.s si quis nuntiet. 8. vers. quod ervus. II. ae acq. vel amitt. poss. Contrarium statuit Pomponius, qui fuit Sabinianus, in l. si colonus. 33 17 . de acet. vel amiit. pus. & Sabinum sequitur Africanus in l. si de eo. 4O. g. i. vers aliua existimandum. ff. eod. Sed lustinianus hanc controversiam dirimit in I. ult. C. de aeq. , retin. pes . ec Sabinianorum sententia rejecta, pronuntiat pro Proculianis. quod scilicet negligentia & desertione coloni dominus quaesitam possessionem non amittat. Hodie ergo colono distedente ex fundo deserendae possessionis causi, dominus animo retinet possessionem. Norcholt. deate vel miti. pus. e. 7. Porro licet possessio domini amittatur negligentia coloni, tenetur tamen colonus qui decessit de possessione, domino actione de dolo malo, siquid ex eo damni senserit: utputa si ob id arva ejus non sunt proscissa, di fructus idoneo tempore non sunt collecti. d. t. eum qui s. I. se dolo. ec ibi Cujac.

Creditor pignus naturaliter possidet.

Reditor pignus, quod ei a debitore traditum est, possidetng- - turaliter. L eum Θsortis. 33'. g. vlicis de pign. act. t. perservum. II. f. duae . rer. dom. t. 1 .f. perservum. 1 s.ff. de aeq. vel amitt. possdeoque Be ereditori dabitur interdictum uti possiaetis . pro conserinvanda posse trione pignoris, ut recte colligit Accursinis duo. f. ereditores. re uti posi. Cfae. eonsuli. 2s. Menoch. de retin. post. remed. 3. q. 2 s. ubi addit rationem, quia vere possidet creditor . excepta causa usucapionis. l. servi. I 6. ff. de usucap. Unde etiam creditori competit condictio possessionis ad avocandam possessionem pignoris. t. si pignore. Q. f.si, post. 3.j. de pign. sci. Objicitur ι.sciendum. 3 s. g. creditor . et squisati .ev. ubi dicitur, quod creditor qui pignus aecepit, possessor non est . tametsi habeat possis' m sibi tν diram. Resp. Creditor possidere videtur quoad

quaedam, scilicet quoad hoc, ut rei vindicatione de actione ad exhibendum conveniatur. d. l. servi. & ibi Cujae. Item quoad hoc . ut possessio praecedentis possessoris , id est, debitoris, sibi addi. Catur. it. l. servi. in fin. Item quoad hoc, ut interdicto uti possideris experiri possit. Econtra quoad quaedam dicitur non possidere, ut quoad usucapionem. l. 3. f. perservum. t. qui pignoris. 36. U. de U. vel amitt. ptis item quoad evitandam salitiationem judicios sti . d. I. sciendum.

Secundo objicitur l. eum notissimi. 7. q. r. C. de prascr. 3o vel 4. AEnn, ubi dicitur, possessionem pignoris apud debitorem esse constitutam. Resp. Hoc ideo ibi statuitur, quia debitor quandocun8 ς vult

393쪽

CENTURIA III. 36t

vult, potest offerre debitum. & ita rem habere, & sic erit apud eum pignoris possessio. Praeterea si apud debitorem esset posscstio. dcfreditoris servus surriperet pignus, dominum sive dcbitorem ponsessione privaret quod tamen non facit. ι. nonΡrum M. S. ult. U. de usucap.glog. ind. ι. cum notissimi. g. r.

AssERTIO XC. Afissus in possessionem ex primo decreto non possidet , sed

ex secundo decreto missus possidet: st si adversarius

erat dominus, missus sit dominus; sin minus, praestatur usucapiendi conditio.

MIssio in possessionem ita fieri selet. Si reus citatus non Veniat

ad judicium. 8c contumacia ejus accusetur, prietor actori concedit ex primo decreto missionem in possessionem bonorum debitoris, pro debiti quantitate. vel in possessionem rei, quam Propriam contendit ; dc crescente contumacia praetor interponit in actionibus personalibus secundum decretum, in realibus vero declarat actorem esse posse rem. Ex primo decreto missus non possidet, sed est tantum in posscssione, id est, custos est potiusquam possessior. remque detinet dccustodit, donec debitor taedio affectus ad judicium veniat responsiurus. e. quoniamfrequenter. q.

ult. extr. ut lit. non contes. non proced.cte. Ex secundo decreto mis

tur. Porro missus ex secundo decreto rem usucapit, si possessor non erat dominus. Quod fi erat dominus, secundum decretum facit missum dominum . sine temporis intervallo. I. a.ff. si ex nox. U. v tur . oec. ι. s.ffcomm .diυ. l. r .ff. de νει. eo . qui=bi tel. vel eur. Oe. Haec est Aeeursi sententia in d. ι. si finita. S. si plure . quae communiter a DD. probatur, teste Mesemb. in parat. deae m. inf. per l. t.j. defund. dot. ubi dicitur, missum in possessionem ex causa damni infecti fieri dominum. Haec autem obtinent tantum in personali actione. nam in realibus possessio tantum contumaci aufertur, salva perlongum tempus proprietatis quaestione. quae per secundum decretum absenti non aufertur. I. a. in fin. C. ubi in rem act. ubi gl. l. si quis emtionis. 8. g. penuit. C. depraf. 3o vel o ann. Mesemb. d. loco. Objicitur l. eonsentaneum. 8. C. quom. ct quand.jud.sent. Sc. te d. l. a. ubi missus in actione reali ex primo decreto essicitur Verus possessor. Resp. cum Aeeurs in d. l. eonsentaneum. Aut

mittitur post litem contestatam in possessionem, dc tunc statim

394쪽

emeitur verus possessor. Aut mittitur ante litem contestatam, de tunc non essicitur verus possessior, nisi post lapsum anni. dA. siquis emtionis. 6.sedesquis. Secundo objicitur l. is eui. s. f. ut in poss. legat . vel eis.serv. eaus esse Iie. ubi dicitur, in posse itionem missum nunquam pro domino esse incipere. Resp. Hoc verum est in misso ex primo decreto, ex secundo tamen decreto missus fit dominus. a. ι semita. S.siquis autem. l. s.f. comm. div. I. I .f. defund. dot.

Ita domum per procuratorem domino acquiriturpossesso, A ct dominus velit, ct procurator habuerit

animum domino acquirιndi. PER liberam personam, quae nostro juri subjecta non est, caeo

terae res nobis acquiri non possunt, possessio tantum acquiri potest, & ex possessione dominium. l. I. C. per quaspers noLacinquir. l. I. & l. per procuratorm. 8. C. de acquir.'retin.pus. Sed non nisi volente domino acquiritur. t. ea qua. s3. F. de acquir. rer. dom. Ideo enim per procuratorem possessio acquiritur, quia primopereum voluimus acquirere, dum ei mandavimus, ut nobis rem gereret. Est enim procurator, qui mandato domini negotia ejus administrat. L 1.1. deprocur. Ideoque si absit mandatum, & aliquis nostro nomine ingressus sit possessionem, non aliter nobis acquirit possessionem, quam si ratum habuerimus. t. communis. 42. f. I. F. de aeq. vet. amitt. p . is ego. 24. deneg. gest.

possessionem etiam per procuratorem domino ignoranti quaeri. Resp. Procurator acquirit domino etiamsi ignoret dominus quid emerit, & domini nomine acceperit. Sed quaecunque est haec ignorantia, tamen nunquam acquiret domino nisi volenti. Nam uve specialis sit procurator, cui dominus mandavit de re certa, sive generalis, cui seneraliter mandatum est, ut domini negotia gereret, jam ab initio dominus hac mente fuit, ut vellet, quicquid procurator domino gereret, id domino adquireret. Ita demum autem nobis per procuratorem possessio quaeritur, si

ea mente sit procurator, ut velit nobis operam suam accommodare. Sin autem procurator suo nomine nanciscatur possessionem,

non dicitur nobis per eum quaesita possessio. l. r. f. per procuratorem. 2o. F. de acq. vel amitti post . Ad acquirendam enim possessio nem necessaria est voluntas procuratoris.

Sed huic sententiae praviter adversatur. t. qui mihi. 3. g. de donat. ubi dicitur, quod si quis tradidit quid procuratori meo, ut mihi acquireret, ες procurator accepit, ut suum faceret, nihilominus

395쪽

CENTURIA III. 363

minus mihi aequiri. Unde colligitur, in translatione possessionis

non esse opus voluntate procuratoris. Resp. Resulariter per procuratorem non aliter nobis acquiritur possessio, nisi&ipse velit nobis acquirere. l. a. f. has qua desertus. 39.1f. de acq. vel amitt. possSed hoc non procedit, quando iij qui tradit. hoc agit, ut nobis acquiratur: quo casu malignitas procuratoris domino non nocet. Ita est accipienda d. ι. qui mνhi. ut notat. Accurs in d. S. Hac qua deservis.

Procurator venditoris, si domino mortuo, ignorans eum

mortuum esse, in vacuam possessionem emptorem induxit, possessionem transfert.

T Raditur haec decisio aperte in ι .fundi. 3 3 .as de acq. vel amitt.

pus ubi ita distinguitur. Aut procurator qui ex domini mandato fundum venditum tradidit emptori, ignoravit dominum esse mortuum, & eo casu recte in emtorem possessionem transtulisse censetur, nam ex justo errore emtor voluntate domini possessi nem accepisse intelligitur. Aut procurator scivit dominum decessisse, & eo casu non recte transfert possessionem. quia mala fide rem gessit , quod factum ejus venditoris heredibus nocere non debet. Sed vehementer refragatur I. ejus. 4 I. vers. quas vero.ssicera. t. ubi diserte negat Africanus, eum cui dominus mandavit, ut quid suum traderet. mortuo domino tradentem id transferre . . quamvis mortuum dominum esse ignoret. Resp. Regulariter procurator cui quid mandatu mest a domino ut traderet. si id mortuo domino tradat, non alienat, quantumvis ignoret dominum decessisse, quia generaliter mandatum morte domini mandantis finitur. g. recte. 9. issi. mandat. Attamen si procurator constitutus erat ad id, ad quod constituens cogi poterat, utputa si venditor mandavit procuratori, ut rem a se venditam tradat emtori, hoc mandatum morte mandantis non dissolvitur. d. t. fundi. ubi Alex. Castens dicommuniter DD. hanc notant regulam , quod licci mandatum expiret morte mandatoris, tamen quando mandatur executio necessaria alicujus actus principalis, non expirat mandatum. Posses.sio itaque reste traditur a mandatario ignorante mortem mandanistis non tamen dominium, ad exemplum ejus procuratoris, qui expressam mandati revocationem ignorans, bona fide rem tradis dii: transfert enim is possessionem. ι. mandatum disrahendisum. n. f. mandat. Dominium autem nusquam transfertur a procuratore, cujus mandatum revocatum est, etiamsi ipse bona fide rem

tradidit, minime certus de sua revocatione. tratu3 ia ι. l. e .

vers. Di iii rod by Corale

396쪽

vers. quas vero. optimus textus in I. Papinianus . t 4. g. de Ptibi. inpem. aci. 8c in l. 2. g. sed siquis. 6. f. de donat. Couar. c. I l. pracf.q si. ubi tamen contra Communem opinionem disputat. De hac quaestione , an & quando mandatum morte mandantis finiatur, plene & solide tractat Bart. in l. 2. 8 sed siquis. ubi per decem oppo-1itiones hanc quaestionem examinat &di Tolvit. Secundo ei quod dicitur in da .fundi. mandatum defuncti posse revocari per heredes. neque poste procuratorem mortuo domino invitis heredibus posse ilionem tradere, adversatur is ero. o. f. si res. t. f. de 1ur. dot. ubi cum defunctus jussisset aut destinasi et dotem dari puellae alicui, cum nupta esset, & post mortem deis chi donatoris nuptiae sequantur, non possunt heredes donantis hanc donationem, seu hoc mandatum donandi revocare; cum tamen alias mors donantis interveniens ante traditionem, impediat donationem. d. l. 2. S.se siquis. Resp. Hoc speciale est favore dotista matrimonii, ut res quas defunctus jusserat dotis esse, etiam nuptiis secutis post mortem donantis, in dote maneant, atque ut heres cogatur eam donationem implere, licet dotans ante traditionem rei dotalis, vel ante nuptias mortuus sit, idque benigno receptum est, ne mulier mancat indotata. Nam & haec fuit mens dantis, ut quandoque nuptiis secutis res dotis fierent. Traditur ergo casus singularis in . 3 seres, quo mandatum morte mandantis non lvitur: cum videlicet quis dedit procuratori mandatum sol Vendi vel donandi dotem de patrimonio suo. tunc enim morte mandantis non finitur mandatum, ec poterit etiam procurator post mortem domini solvere: quem textum ad omnem piam causiani extendit Baldus in I. mandatum. c. mandat. Muit. ad Decium in l.

3. de R. I. in fine.

ASSERTIO XCIII.

Nulla possessio nisi animo ct corpore acquiritur.

AD'simur possessionem corpore O animo, neque per se animo,

aut per se corpore. t. 3. g. 1. & L quemadmodum. 8.1. de aeq. vel amisi. psis. His verbis ostendit J C. duo necessario ad acquirendam posse monem requiri, corpus icilicet & animum. Solum corpug non sum cit ad aequirendam possellionem. Animo quoque adipisti possessionem non possumus. l. qui universas. 3 o. g. quod per colonum. s. f. de acquir. vel amisi. po . Sed utrunque di animum Ee corpus concurrere oportet, ut rei alicujus possessio acquiratur. Animus credulitatem & persuasionem possidendi certam significat, corpus vero actum aliquem corporeum ad animum acce

dentem. ' , ' .

Objicitur primo l. 3. S. Neratius. 3.f. da aequis. Vel Amisi. possubi

397쪽

- CENTURIA III. 36ς

ubi tradunt Neratius M Proculus, quod si quis scit thesaurum in Rofundo positum, quod continuo eum pollideat, simul atque posissidendi animum habuerit. Ibi acquiritur possessio a mi post iden. . di, absque naturali posiessione, hoc est, absque apprehensione thesauri. Igitur possessio aliqua acquiritur sine corpore. Resp. In eo f. proponitur, dissensionem fuisse inter Proculianos & Sabinianos. Proculiani dicebant, continuo me possidere thesaurum, quem infundo meo quem possideo, positum scio, simul atque possidendi thesauri animum habuero: Sabiniani vero voluerunt, eum qui fundum detinet de postidet, quamvis sciat in illo fundo thesaurum esse, di affectum possidendi thesauri habeat, non aliter postidere

thesaurum , quam si loco eum moveat. & corpore contrectet.

Quam Sabinianorum sententiam tanquam veriorem Paulus ibi amplectitur, quam & Papinianus comprobat in I. peregre. 44. 1. daacquir. vel amitt. pug . ubi tradit, pecuniam quam alius in meo fundo custodiae causa recondidit, non aliter me possidere, quam si ejus possessionem supra terram adeptus sim, hoc est, si pecuniam apprehenderim , & loco moverim. Secundo adversatur l. se me in vacuam. 34. st de acq. vel amitt.

pus ubi expressis verbis dicit JC. animo acquiri possessionem posse. Resp. In praedii a lege non dicit IC. animo acquiri possessionem. sed dick, si animo acquiri potes possesso. quod perinde est, ac si diceret, posito, non tamen concesib, animo acquiri possessionem,

dubitatur, an acquisita sit pol sito, si ego putavi me ire in fundum

Cornelianum , cum tu me misisses in possessionem fundi Semproniani. Et respondetur, etiam illo posito, animo acquiri ponsessionem , non tamen mihi acquisitam possessionem, quia erravi. Error enim in corpore impedit acquisitionem possessionis. Ponit Ulpianus illud, quod falsum est, di ostendit falso illo posito, nihilominus possessionem non fuisse acquisitam, etsi diceremus pos sessionem solo animo acquiri posse. Dorch. c. 3. de acquir. vel amitt. pus. Num. IS. Tertio opponitur l. quarundam. ς I. V. de aeq. vel amisi. ptis. ubi dicitur, quarundam rerum possessionem solo animo acquiri, &additur exemplum, quod si venditus si t mihi acervus lignorum, ecvenditor cum me tollere jussit, quod simul atque custodem apposuero, traditus videatur lignorum acervus. Solo igitur animo absque corpore , id est, absque aliqua lignorum contrectatione acquiritur possessio. Resp. Quod ibi appositio custodis habetur pro corinporali quadam traditione lignorum: itaque statim atque custodem apposuero, tradita mih videtur possessio acervi lignorum. Quarto obstat l.8. S.Fjusserim.&l. quod meo. ic. g. svenditorem. a. f de acq. possvel amitt. ubi dicitur, quod id possideam, quod venditorem in domo mea deponere jussi, etiamsi id manu non attigerim. Resp. Ibi traditio facta ab adverstrio supplet actum corpo

398쪽

rilem. vel potius dicendum, quod aspectu ibi acq iuratur possessio. Dum enim quis jubet rem in conspectu suo deponi. per aspectum veluti per sensum corporalem, quaeritur ei possessio.

Ex pluribus causis eandem rom possis possumus, quam-

υis dominium non nisi ex una causa contingat. R ggula est . quod ex pluribui eausit eandem rem p trire possumus . sed dominium non uisi ex una causa nobis contingere pors, quae tradita extat in l. 3. S. ex plμribuι. 4. f. de ari. vel amist. pQ. M in I. non ut ex pluribU. s9. 1. do R. I. Ratio differentiae est, quia dominium undecunque sit, unum est. & quod semel nosti um est, amplius nostrum fieri non potest. S. Fc imque. i . inst. de ael. At possidere facti est. cumque positum sit in naturali possessione nanciscenda, toties possidere videmur, quoties naturalem ejus possessionem nanciscimur. arg. l. 3. S. Nerva. I 3. f. deae tiis. mel amiti. post . Proinde nihil impedit, quominus. ut plura sunt facta, pluresque velut possessiones temporibus discretae, ita in sin gulis ex nova causa possideamus. Hujus rei hic est effectus, ut siquis in judicio de possessione victus sit ex una causa, non pmhibeatur eodem interdicto sibi defendere possessionem ex aliis causis, quia alia res in judicium deducitur. md videtur obstare l. si quis ante. io. F. de aequis. vel amitt. νοε ubi dicitur, quod si quis conduxit rem aliquam, deinde eandem precario rogavit, quod per precarium a conductione recessum videatur. Unde colligitur, quod ex pluribus causis eandem rem non possidemus. Resp. Hoc non sequituri nam ex iis causis nulla acquiritur possessio, sed nuda tantum detentio ι quo casu spectamus quod novissime factum est. ι. ivter μν'. LI. de aeq. vel amitt. post . Secundo objicitur l. 4. C do cons . empl. ubi dicitur. νιtulum passinionis ἐυlisari non posse. Resp. Verbum posse onis pro domi. nis ibi accipitur. Quod itaque dicunt Impp. titulum posse ovis du-piteari non posso, ita accipiendum est quod titulus, sive causa dominii duplicari non potest, de quod qui ex una causa seu titulo nactus est dominium, non potest ex alio titulo seu causa nancisci dominium. Hanc esse d. ι. 4. sententiam , probat perspicue ibidem deusus. Sic enim & aliis juris locis possessio pro dominio frequenter accipitur in I. interdum. 78. Τ de V. S. I. Imperatores. 14.1. deserv. rust. prad. I. uxorem. l. legaverit. d. ,

399쪽

Uxor rem donatam a viso possdet naturaliter

NAturaliter possidet mulier, cui aliquid constante matrimonio a viro donatum est. Haec donatio inutilis quidem est quoad transsationem dominii, sed tamen ex ea donatione acquiritur uxori naturalis possessio , cum volente marito domino rei donatae corporaliter insistat; εc competunt ei interdicta possesso. ria pro possessione rei .donatae consequenda Sc retinenda. l. i. g.si vir. - t. quod uxor. I 6. . de acquis. vel amitt. ptis. I. . f. deIicitur. 9.F. de victui arm. Imo ex possessione conjugis donatarii hoc commodum ad possidentem redit, ut fructus ex re donata perceptos suos faciat. ι.fructus. s.ff. de usur. l. de fructibus. II .ff. da don. it. vir. O ux. Sed obstat huic assertioni ι. inter virum. 46. V. da don. int. vir.

O ux. ubi dicitur, intὸν vitrum is uxorem κυς donatio possessionis ulla est. Resp. Loquitur IC. de donatione ipsa , non de possessionis transsatione, di quod asseritur, lege prohibitam este inter conjuges donationem. hoc ita intelligendum est, sive alter alteri donet possessionem, sue proprietatem. Quia enim lex prohibet generaliter donationem inter conjuges constante matrimonio , intellieitur prohibita non tantum proprietatis , sed etiam ponsessionis translatio de donatio. Transfertur tamen ex hac causa possessio corporalis 8c naturalis in mulierem, quia res facti, id est, naturalis possessio, quae facto fle corpore consistit, jure civili infirmari non potest. d. l. r. f.si vir. 4.F. de acl. vel amisi. poss. sed

possesso civilis ex hac donatione non transfertur. ι. si eum qui. χλF. de donat. int. vir. Θux. Secundo obstat l. 3.f. sciendum. r o. f. de dona . int. vir. O ux. ubi dicitur, irritam esse donationem inter conjuges, di traditionem non valere. Resp. Traditio haec effectum juris non habet, id est. hac traditione dominium non acquiritur, licet naturalis possessio ex ea donatione transferatur ad donatarium.

Possesο non tantum faeti est, sed etiam iuris.

Ρossessio partIm facti est, quatenus in facto corporalis possessio.

nis consistit, partim juris est, quatenus est in animo possidentis. l. tossessio quoque. 49.1. de aeq. vel amitt. pus. ubi dicitur, etsi naturaliter possessio teneatur a fructuario , tamen ex jure plurimum mutuaιur. Jua plerunque accedit possessioni, quae facti est, id est,

400쪽

est. accedit approbatio juris civilis. Unde duplicem statuit Imp.

possessionem in l. nemo. ro. C. de acquis, ct rexiv. pus aliam quae jure, aliam quae corpore consistit. haec natura, illa dignitate prior. Nam ut alia. sic possessionis jura ex facto oriuntur, nec quisquam ante possidet animo, quam facto naturali rem Occupavit. d. l. nemo. Possessio est facti, quia detentio est, id est, usus rei. l. Gnique. iv. F. ex. quib. caus mallor. 9c. di animi, quia affectionem, voluntatem & opinionem domini desiderat. l. i. f. Scavola. i s.ss si v qui resam. lib. 69j s. erit, cte. Possessio quoque fructuarii, quae naturalis est, ctiam ex jure plurimum mutuari dicitur d. 4. possessio. Sed facti magis est, quam auris. quia jure dominii destituitur, quod

jus optimum maximumque est.

Objicitur, quod possessio usus definitur; usus autem detentio. nem significat . quae factum designat. l. quasio. ii s. vers. possessio. ff. de HS. Ergo tam est. Resp. Usus ibi accipitur pro jure utendi. Sic possessio quoque jus possessionis apellatur in I. peregre. st de

acquir. vel amitι. poss. l. non ιdeo. s. C. de Isb. causSecundo Objicitur l. eum heredes. 23 . f. t . f. de aeq. vel amitt. ptis ubi dicitur, quod captus ab hostibus ti reversus non recuperat pocsessionem, sed opus sit ei nova apprehensione. Unde , civilis possessio ab eo amittitur: ex quo apparet eam non esse juris. quia alias animo retineretur. Resp. Quamvis in civili possessione aliquid est juris, aliquid tamen cst facti quoque. Imo voluntas ipsa Iachi est, quia concurrente voluntate. pouessio juris subsidio retinetur. Hunc animum captus ab hostibus non Praesumitur retinere; unde ic ille animus, qui etiam facti est, non dicitur ei restitui. Quod autem animum possidendi non habeat. probatur tum ex ι. 3. 6.si quis nuntiet. 8. N i. Fia q qu. 2s, 3- μθ.1. de acquir. vel anuit. post. tum ex eo. quod cum captus ab hostibus ab alio possideatur, ipse nihil amplius possidere intelligitur. Quod si an innodi corpore capti non est opus ad retiuendam possetIonem, ut putata si per subjectas juri suo personas possidebati restituitur ei posisessio. I. in belio. i 1. 6 facZι. a. . f. ec pi, ct postl. raversi. 3 s. m. d. v es. Vide latius de hac quaest one disserentem C auium lib.

Uem. I. c. 2ψ. Pacium centur. 6. ἐναντιοφανων quasi . 98. Eachi. um libro 3. controvers juris c. s.

ASSERTIO XCVII.

PUsesso amittitur rei deposita contrectatione lucri faciendi cauo, non inficiatione Iola.

SEARCH

MENU NAVIGATION