장음표시 사용
51쪽
scientiam. Resp. Non sunt probationes in mero judicis arbitrio positae, ita ut possit veras, & perfectas probationes rejicere, di semiplenas pro plenis admittere; sed hoc judicis arbitrium legibus reeonstitutionibus debet esse conforme, ita ut neque veras & legitimas probationes rejiciat. neque falsas & illegitimas admittat. Potest tamen judex circumstantias personarum di factorum examinare in testibus, ita ut videat, an testes sint integrae famae, an vero infames an lucri , vel odii gratia quid dicant; ita ut suspectos repellat, idoneos vero & fide dignos admittat. Quarto contra hanc sententiam adfertur l. illicitas. 6. meritast des pras ubi dicitur. quod veritas rerum, gestorum, i. e. actorum judicialium. erroribus non vitiatur: quasi dicat J C. quod veritas
cujus judex sibi conscius est, nullis probationibus seu testimoniis vitiari debet. itaque judex propriam conscientiam in judicando
Resp. Vera interpretatio illius textus est, quod judex debet ex veris probationibus, non ex simulatis & falsis instrumentis . sententiam dicere. Quod si constiterit judici, ea esse falsa, minime veritas erroneis & falsis instrumentis vitiabitur: ut puta, ΕRochio rogropho cavi, me tibi centum debere ex mutuo. quae mini vera mutuata non sunt. Hoc si apud judicem probavero, judex non seruetur meum errorem in cautione seu chirographo commissum.
ed probatam veritatem in judicio. Sed qua ratione j udex conscientiam suam liberare & purgare poterit , quando scit rem aliter se habere, quam a litigantibus probatum est 3 an contra animi sui sententiam, di rei gestae veritatem judicabit 8 Hic dicendum est, quod tutius faciet, si a judicando abstineat: itaque deposita interim persona judicis, assumet perosonam testis vel accusatoris, quo veritas patefiat, ac ad majorem judicem causam judicandam rejiciet. Cautum enim est legibus . quoties casus est ambiguus, ut judici de veritate vel jure ejus non liqueat, quod ad majorem judicem, vel principem causam referre
teneatur, illudque quod sibi responsum fuerit, exequetur. ι. eum quem. 79. S. vlt.Is dejus. l. 3.'3. C. de relat. f. ali. Nov. 81. de Iudicib. Itaque si res gesta non nisi Principi aut magistratui cognita est. testem quidem agere utrique licet, judicem non licet, ut Axo consultus a Praeside Bononiae, qui sine teste caedem admitti viderat respondisse dicitur. Bodiu. lib. 6. de repub. cap. MIt. Postremo notandum, quod judices supremarum curiarum judicare debent secundum conscientiam . quod in curia Partamenti Delphinatus observatum refert Guido Papa quast. 29. in decisionibus Gratianopolitanis. Approbant & laudant hoc consilium Alesia t. ad
men hanc cautelam in medio relinquit.
52쪽
Recte contra Lotharium defendit, solus Princeps non habeat merum imperium, sed st alii
magistratus, contra ALCIATUM.VEtus est quaestio, an Imp. selus habeat merum imperium.
an vero M alii magistratus, quae olim in diversas de contrarias partes agitata fuit a Lothario & Azone JCtis, cum ab imp. Henrico Lucelburgensi ipsis fuisset proposita. Lotharius siquidem Caesaris gratiam captans, selum Imp. merum habere imperium respondit. Ago vero defendit, merum imperium in Imperatore quidem tanquam fonte residere, sed nihilominus alios magistratus hanc potestatem habere. Aeto in sum. C. dejurisd. Licet autem opinio Lotharii probetur Alciato Tib. 2. paradox. c. 6. tamen vera non est, neque legibus congruit, cum etiam aliis quibusdam magistratibus meri imperii exercitium competat. arg. l. cognitio. f. cum propriam. 1. de os ejus cui cte. Probat hoc quoque rotundus M apertus text. in i illicitas. f. qui universas. F. de us profubi dicitur : 'lai universas provincias regunt, jus gladii habent. ct in metallum damnare possint. ' Haec Azonis sententia communi DD. calculo recepta est, ut testatur Anton. Vacca in d. 3. qui u-
Pro sententia Lotharii adfertur l. r .f. de Us ejus eui cte. ubi dia
Citur, magistratus tantum habere exercitium meri imperii: imo saepius executores & administratores appellantur. nov. 6o. ut deo funct1, seu funera eorum non injurientur. cap. 2. Unde insertur, ipsum jus meri imperii Principi tantum, exercitium vero, quod in facto consistit, aliis magistratibus competere. Resp. Haec ver-ha legis Axo interpretatur, ad ipsum jus necessario pertinere. quia in d. l. . diserte scribitur, magistratibus jus meri imperii specialiter datum esse a lege, SCto, vel constitutione Principum. Item in I. 4. 1. δε of pras assirmatur. praesidem maximum imperium post Principem habere. Haec verba dare & habere , jus & proprietatem significant, non vero exercitium tantum seu administrationem, quae in facto consistit. Adde l. i. f. qui mandatum fas VI ejus eui cte. Ubi dicitur merum imperium magistratibus Iese datum. Fae. I. lege Iulia. ct ι. qui dolo. ff. ad. ι. Iul. dsmipub. ubi dicitur magistratus habere imperium potestatemve, Malios infinitos locos similes, quos curiosius lector inquirere poterit. Uno tamen intuitu solum opinio Lotharii defendi potest,
videlicet quatenus magistratuum creandorum cura ad Principem spectat: nam tunc magistratum ab eo accipiendo, etiam merum
imperium accipere videntur. I. r.sue ad. l. Iul. amb. Approbant B hanc
53쪽
hanc sententiam Muscornus in tractat. da jurisdict. Bellonus lib. r.
Merum imperium delegari non potest , ct ne quidem propter absentiam promtycue delegari potest.
aecunque specialiter. hoc est, nominatim Sc expresse lege,
SCto , vel constitutione principum tribuuntur., ea non possunt alteri mandari. l. i.ff. deo . ejus eui cte. Tale est merum imperium, quod specialiter lege datur, nec competit ordinario jure magistratus, ideoque ab eo cui datum est, alteri delegari nequit. t. nemo potest. 7 o. ff. de R. I. Ratio est, quia specialiter potestas meri imperii, nimirum disceptatio coercitioque criminum, certis magistratibus, ob singularem fidem Sc industriam, ad hoc deloetis concessa est. Cum enim antiquitus non liceret injussu populi in civis Romani caput animadvertere. l. h. g. deinde cum ararium. ff. d. or g. iur. ideo exercitio meri imperii, a populo vel Principe, legibus publicorum judiciorum certis magistratibus specialiter tributa fuit, arg. l. aliud. 131. in D. de HSA.siquid erit. Ide offprocons d. l. h. f. deinde Corneliur. Majus enim negotium majoribus nostris visum fuit, de liberi hominis capite statuere, quam ut clijusvis magistratus arbitrio id permitteretur, qui non etiam a tota repub. de cujus membri mutilatione agebatur in mandatum accepisset.
Objicitur quod legati proconsillis , qui mandatam habent jurisdictionem, possint etiam criminales causas definire . quae meri sunt imperii. l. sient. II de ore. procons Resp. Mandata jurisdictione legatis, non transit ad eos merum impefium, nisi quod causas criminales audire tantum dc cognoscere possint, usque ad sententiam, non vero judicare. aut exequi. Hinc statuit Justinian. legatos proconsulum posse omnia agere, quae ipsi proconsules possunt, citra tamen ultimum supplicium, aut membri amputationem. f. antequam nov. 128. de collaιor. O aliis eoit. i Secundo objicitur l. h. C. de off. ellus qui vis. aiseri ubi vicarim pdtest omnia, quae ad jurisdictionem praesidis pertinent, actitare ;imo potest etiam exercere ea, quae specialiter lege. SCto, vesconis stitutionibus Principum conceduntur. Resp. Lex non loquitur de eo cui a praeside mandata est jurisdictio. sed de eo, cui temporis causa, praeside defuncto, a Principe provincia regenda commissu. est. l. i. d. de tui. ct cur. dat. ab his, γα De. lib. OU I9. c. I s.
Faber ad i. nemo potes. 7 o. ff. de R. I. Tertio opponitur l. unie. C. qui pro sua juri . t dicitur delegatum Principis posse nullo personarum aut causarum habito
54쪽
discrimine causas aliis subdelegare. Resp. Haec est illius legis sententia, quod delegatus Principis possit omnes causas subdelegare. nulla habita ratione, an ad suam jurisdictionem pertineant. necne, quia hic delegatus vicem Imperatoris repraesentat, qui in omnes imperium dc iurisdictionem habet; non autem ibi deciditur. quod causas meri imperii subdelegare possit. Ita respondent
Menoch. lib. I. de arbit. Dd. q s. 1 4. Iachm. lib. I. contr. Iur. c.
7. ct libr. I 2. c. 97. Limitant DD. suprascriptam conclustonem, quod delegari possit merum imperium in casu absentiae per d. l. i . de ore ellus cui ctc. in verb. non aliter mandare poterit, quam si abesse coeperit. Quae sententia vera non est, nec quicquam juvatur d. l. i. Nam primum in illa lege haec regula, tanquam certissimum juris principium, statuitur, quod generaliter ea, quae meri imperii sunt,delegari nequeant: deinde subjicitur exceptio, quod ι. Iulia de vi nomia Datim cautum sit, quod ejus criminis exercitio possit in casu profectionis demandari. Itaque non debet hoc, quod specialiter in casu violentiae l. Julia concessum est, de quolibet mero imperio, hoc est. juris gladii exercitione, concedit nam poena t. Julia de vi maxime privata, non erat capitalis, sed tantum ademtio tertiae partis norum. l. ao.Cad I. l. de vi. Hodie ex constitutione Imp. Caroli U. In dor peinlicher hals geriura. or inung. merum imperium propi x absentiam delegari potest. artic. 2. Ibi Aus machhedit des Ieibes.
Concessa juris Fctione a Principe, merum imerium
non censetur concessum. ΡRobatur haec thesis hisce duabus firmis rationibus. Prima est.
quod merum imperium non aliis competat, quam quibus id. specialiter lege, SCt . vel constitutione Principum conceditur. l. r. 1. de ost . ejus cui. cte. Igitur concessa jurisdictione non veis nil merum imperium, quia specialiter a lege datur. d. I. I. g uis. Altera ratio est quod jurisdictio est separata species a mero imperio . eique opposita: unde non censetur ejus appellatione venire merum imperium. l. vh.Υ de Q. ejus cui oec.
Objicitur primo huic assertioni, quod jurisdictio in genere accepta comprehendit sub se merum & mixtum imperium, & jurisdictionem simplicem. d. l. t . vers eluti. ubi publici judicii exercitio, quae est meri imperii. appellatur jurisdictio ' Similiter iaι. si in aliam. 7. g. in. eum si seqq. Τ. de Q. procons traditur procon sulem habere plenissimam jurisdictionem, ex quo infertur in ι.seq.qum habere merum imperium. Ergo videtur jurisdictis neco
55쪽
ccsa etiam merum imperium concedi, quia semper specialiae neralibus insunt. ι. semier. i 7. F. de R. I. Resp. Tunc demum jurisdictio continet suo se merum imperium . quando in gen rati & lata significatione accipitur. Quod tunc accidit. cum ex adjunctis verbis liquet, Principem de jurisdictione in genere concedenda cogitasse, puta si plenissimam omnem vel omnimodam jurisdictionem concesserit. Probatur in ι. 7. f. M. F. de Q. pro- cons in verb. Cum plenissimam jurisdictionem proconsul habeat. Longovat. ad i. g. g. de jurisdiction. parte 4. Secundo adversatur, quod traditur in I. beneficium. F. de emst. Prine. quod beneficia Principum plenissime sunt interpretanda. Ergo & concessa jurisdictione a Principe merum imperium tributum censetur, quia in lata di ampla significatione iurisdictionis merum imperium continetur. Resp. Quod dicitur beneficia Principum latissime interpretanda esse, hoc verum est, modo a jure arctior interpretatio per aliam legem non approbetur, quod fit indefinitione hujus articuli, per d. l. ult. ubi dicitur , concessati transsata jurisdictione non censeri merum imperium transferri.
Communiter tamen in hac quaestione servatur distinctio Felini.
tradita in e. quoadsedem. extr. de os ordis. quam communem testatur ignoI. in ι. imperium. num.M. Udefuri . Aut Princeps donat vel concedit castrum, cui cohaeret merum imperium cum juri dictione, & tunc quoque merum imperium transiatum censetur.
Aut Princeps simpliciter alicui concedit jurisdictionem: suo casu non tribuitur merum imperium, sed simplex seu specialis jurisdictio , quae in causarum civilium cognitione & dijudicatione
Mixtum imperium delegari potest, ct mandata juri ι-
ctione transfertur contra communem DD.
Controvertitur acriter a DD. an ea, quae mixti imperii sunt . delegari possint 3 Et licet communiter DD. concludant non posse delegari, probabilior tamen & verior apparet contraria sententia. Probatur haec conclusio in I. 4. f. ut possessis.ff. de Us ejus euicte. ubi dicitur, quod mandari potest, ut possessio bonorum detur, vel si cui damni insecti non caveatur, ut is possidere jube
56쪽
tur. Quae omnia mixti imperii esse probat l. ea qua . V. ad munie'cti. jubere. U. deIuris. Quod autem ex communi opinione DD. in .f. ut possessio. traditur cognitionem tantum mandari posse, non autem pronuntiandi jus . neque ipsam missionem in possessionem,& lege dc ratione caret, ut notat Coras. add. f. ut possessio. Secundo, mandata jurisdictione privato, etiam imperium quod
merum non est, transfertur. I. M.ff. de o . ejus cui ct c. atqui imperium non merum , omnimodo mixtum sit necesse est, cum imperium solum dividatur in merum & mixtum. Tertio a praeotore & quolibet fere magistratu judicis datio alteri mandari potest: jus autem delegandi causas, seu judices dandi, mixti est imperii. l. cum prator. J. έejudie. ibi, propter vim imperii. Probant hanc sententiam Longουal. Goveanus is C acius, aliique recentiores ad l. 3. f. de Iuri . Baro , Coras ct Costa. in v. l. i. de
oris ejus cui ctc. Alciat. lib. 2. paradox. c. I. Male interpretes communiter sententiam suam confirmant ex I. nec quicquam. q. tibi decretum. J. de ore. proco . Ubi dicitur, quoties decretum necessariurn est, per libellum id proconsul expedire
non potest. Quo loco libellum accipiunt pro delegatione, quasi causae mixti imperii, quae nobili judicis ossicio, & decretis interpositis expediuntur, non possint delegari: sed nullo juris testimonio confirmari potest, libellum accipi pro delegatione. Verus it que dc planus ejus legis sensus est, quod ubi decretum necessarium est, non satis est, quod proconsul subscribat libello seu schedae supplici, sed debet solenniter de negotio inquirere , dc cum plena
cause cognitione interponere decretum, Isudex. Θ I. ult. C. comm. s.subscr. audita etiam parte adversa. l. minorum. 6. C. de prad.
al. reb. minor. Alciat. lib. 2. paradox. cap. 3.
Postremo objicitur l. ubicunque. J. de R. I. ubi dicitur, quod
ubicunque causae cognitio desideratur, praetor intervenire debet. Ex qua l. colligunt interpretes, in causis magni momenti, quae magis imperio quam jurisdictione expediuntur, quae ad mixtum imperium pertinent, praetoris praesentiam requiri. ideoque tales causas non posse delegari. Resp. quod causae mixti imperii pertineis ant ad praetoris , consulis. & aliorum majorum magistratii uincognitionem: minores enim magistratus, qui sunt sine potestate di imperio, ut sunt magistratus municipales, non habent mixtum imperium. l. nec magistratibus. 32. j. de injur. l. ea qua . V. adniti-nic. Inde tamen non sequitur, causas mixti imperii non posse delegari , quia is, cui praetor, vel alius magistratus mandat jurisdictionem, fungitur vice ejus qui mandavit, dc locum praetoris obtiinet.
I.solet. 16. f. de juri . Tertio obstat I. placet. C. B tedan. judie. Ubi dicitur, praesides causas, de quibus ex ossicio cognoscere solent, judicibus delegare non posse. Resp. Iste est sensus illius legis, quod praesides gravio-
57쪽
ribus occupationibus impediti , non possunt generaliter omnium graviorum causarum cognitionem judicibus pedaneis delegare, sed tamen possunt speciatim M particulariter causas graviores, quae mixti sunt imperii, delegare. Longova l. ad i. 3. s. de iuri . R-ar. lib. 3. ambiguit. jur. e. uti. Vide fusius de hac quaestione disputan
noam in conciliationibus legum pugnantium. conciliat. 3.
Tutoris datio, neque imperii neque jurisdictionis est.
Disputatur inter interpretes vehementer, an tutores dare sit mixti imperii. Alii id quidem mixti imperii esse contendunt. arg l. i . ff. de furi . ubi Bart. is communiter Do. commune placitum esse, a mat Mint a. f sed hoe jure . inst. de Attil. tui. Sed verius est, quod ait inpian. in l. mutor, . tutoris. f. de tutet . neque imperii esse, ncque iurisdictionis, sed eius, cui lex, SCtum, vel Princeps nominatim dedit. Itaque tutoris datio est legis, & datur legibus specialiter, hoc est, illis tantum competit, quibus specialiter dedit lex. SCtum. vel Princeps. Sic lex Attilia praetori, lex Titia praesidibus tribuit ius dandi tutores. g. r. inst. de Atti I. tui. Sic legati proconsillis ex oratione D. Marci tutorem dare possunt. I. I. f de tui. ercur. t. ab his. Tutoris ergo datio eit legis. non imperii vel jurisdictionis potestate continetur. Praetor enim dat turi orem, non quia est Prauor . sed quia nominatim hoc ei dedit leκ Attilia. Et ideo si praetor iurisdictionem suam Titio mandet, ut potest in Titium non transiit lus dandi tutoris, quoniam mandata sunt Titio . ea quae sunt jurisdictionis, non ea quae sunt legis, quae non possunt mandari. t. i . Ide Q. ejus cui cte. Itaque tutoris datio non potest delegari, quia quae lege, Scio. vel Principum placitis nominatim untur, demandari non possunt. d. l. I. Objicitur. I. 3.st de tui se eur. dat. ab his cte. ubi dicitur, jus dandi tutorem concessum esse omnibus magistratibus, etiam municipalibu a. Ergo tutoris datio competit jure magistratus. Atoui talia quae judici
magistratus competunt. mandari possunt. l. r. re de Us ejus cui Resp. Ita accipienda est d. I. 3. quod magistratibus competat jus dandi tutores, non jure magistratus, sed ex speciali legis consitutione & concessione. Ita eleganter respondet Fachin. lib. ret. .
Secundo objicitur ι, ι .re de juri . ubi dicitur, pertinere ad juxdicentis ossicium pupillis tutores dare. Ergo videtur tutoris datio esse jurisdictionis. Resp. Latius patet ossicium jus dicentis, quam jurisdictio. Nam&ad ea extenditur ossicium judicis, quae non
sunt jurisdictionis, sed specialis cujusdam permissionis a lege concessae, qualis est tutoris datio. Sic & merum imperium , quoaleg
58쪽
lege nominatim datur, postquam delatum est magistratui, incumbit ejus officio. Unde dicitur, ad praesidis ossicium lc curam pertinere, ut malis hominibus purget provinciam, cosque conquiratia puniat. t. 3. o . t. congruit. i 3 .F. de ossi prasPostremo adversatur 3. sedhaesura. inst. de Attil. tui. ubi dicitur. quod magistratus municipales jussit prauidum tutorem dent : quo innuitur jurisdictionis esse hanc potestatem. non legis, quia delegari potest. Sed hoe ita interpretandum est, quod magistratibus municipalibus data sit potestas tutorem dandi legibus . non ex delegatione praesidis. I. 3. de tui. o cur . dat. a. his. Jure suo proprio.& a lege habet hanc potestatem magistratus municipalis, seu ejus ossicium in dandis tutoribus jussu di monitione praesidis excitatur. Iussus enim ibi non pro delegatione, sed excitatione Sc admonitione accipitur. I. 3 . f. magistratibus. f. lex esse . conv. I. Lucius. 46. g. cum testamento.f. dea m. tutor. jae. lib. obf. i. s. c. I9. Baro ad a. 6 sed hoc jure. Donet. lib. 3. comment. e. 3. Pae. cent. s . 69. Bello. lib. r. supput. jur. e. 2. Similiter non obstat, quod dicitur
in d. f. sed hoc iure. inst. de Attil. tui. quod magistratus dent tutores secundum suam jurisdictionem, hoc enim intelligendum est, quod debeat dare tutores intra limites suae jurisdictionis, seu territorii. I. r. 9 3. t. pupido. 27 .F. de tu . is cur. dat. ab his oec.
ASSERTIO XX. In privarii negotiis siliui patrem , ct pater silium judicem habere potest.
IN hane sententiam respondit Africanus in I. in privatis. 77. f.
dejudie. γη sententia confirmatur hoc argumento, quod judicandi munus publicum sit, & publica munera invitis deferuntur, nisi legitimam habeant excusationem. I. pen. f. de vac. mun.
ι.si longius.1. dajudie. Itaque si pater filio, vel filius patri judex detur. judicis ossiem fungi tenetur, quia in his quae ad jus publicum spectant, patria potestas non attenditur. L filiu fam. F. de Bis 4 isunt sui jur. . nam quod . F. ad SC. Treb. Obstat plurimum huic assertioni l. Io. 1. da juri . ubi Ulpian.
scribit , qui juris Miloni praes , neque sibi, nequo liberis suis jus
dicere debet. Quae antonomia varie ab interpretibus solvitur. Cu-jacius in istactis ad African. haec ita conciliat, quod Africanus in a.
l. in privatis. jus spectaverit, videlicet filium patrem judicem habere posse. At Ulpian. in .. l. t O. honestatem respexit, quod non cogendus sit pater in causa filii jus dicere: respondet enim Vlpian. quod magistratus non debet jus dicere liberis suis. In altera lege dicitur, pater filium judicem habere potest. Haec non sunt contraria: verbo enim debet honestas δc cissicium, sed verbo potes jus
59쪽
significatur. potest enim pater judex esse in causa filii, sed non
debet: rectius namque & honellius fecerit, si judicandi munere abstineat. Idque confirmatur arg3. C. de pign. ubi dicitur, quod creditor, qui ex pacto auctoritate sua possessionem pignoris ingreditur , vim non facit, sed tamen auctoritate praesidis possest onem pignoris adipisci debet. Ubi Accurs verbum debet dicit accipi pro potes. quod scilicet creditor debet auctoritatem praesidis adhibere in adipiscenda possessione pignoris ex praecedente pacto, non eX necessitate, sed ex urbanitate & civilitate. Sic & verbum debet accipitur pro potest in l. observare. 4. S. uit. V. de oss. procons. Eandem solutionem probat Nicolaus Genoa in conciliat. legum pugnaurium , conciliat. 4.
Doctorum tamen communem solutionem sustineri posse arbi. tror, qui volunt a. l. io . procedere in ordinario judice . ita ut
pater non possit esse ordinarius judex in causa filii, ideo quod ordinarius, si forte suspectus sit. recusari non possit, sed alius ei collega adjungitur. auth. si vero. C. de )udie. At aliud est in judice delegato, quo casu pater filium judicem habere potest. Cujus haec est ratio, quod judex delegatus potest recusari. l. apertissimi. C. de udie. ideoque imputet sibi adversarius cum filio litigans, quod non recusavit patrem judicem datum in causa filii. Sic haec conci
Objicitur etiam l. iEe a quo. I 3. f. ult. F. ad SC. Trebell. ubi di eitur, quod illius, qui magist ratum gerit, patrem cogere pote it, ut adeat hereditatem. Resp. Magistratus prohibetur jus dicere in duorum utilitatem. At vero adversus se. vel contra suos jus dicere non vetatur, ut fit in hoc casu, ubi filius, q ut gerit magistratum, cogit patrem, ut adeat hereditatem, eamque restituat.
Delegatus judex judicis dandi potestatem non habet.
Di Elegatus judex subdelegare non potest. text. est express . in I. a judice. C. de iudie. Ratio decidendi est, quia nihil proprii delegatus habet, sed vice Zc munere delegantis fungitur: ergo quod ipse non habet, alteri dare non potest. l. nemo plui juris. f. de R. I. Omparanturent in delegati judices usuariis; usus aute alicui con cessus personam non egreditur. inst. de usu is hab. Sic delegatus censetur saltem habere usim personalem jurisdictionis sibi conces se. Sichar. Σαα. ad d. l. a judice. Haec deciso adeo vera est, ut nec, si delegatus propter repentinam absentiam, aut alio impedimento judicare prohibeatur, alium possit subdelegare. Bart. in ι. legatus . ia. in M. V. de oss. procons pertext. in l. prator. vers. se post eausam. 1. de vac. mun. 9 nov. ni defuncti seufunera. g. porro illud.
60쪽
- objicitur l. legatus. I 2. 1. de us procons. O I. eum prator. f. r. Is de iudie. Ubi dicitur, quod legatus proconsulis judicem dare.
hoc est, subdelegare potest . quae lex Ia. affirmative legenda est. sicut legitur in pand. Florent. contra vulgarium codicum lectionem , ut probant d. i. cum prator. g. r. ct l. sve audivi. f. de Uf. pras Ita notant Bud. Vacca ct Coras ad. d. l. I 2. Resp. legatus proconsulis judex datus non est, sed mandatam habet jurisdictionem. t. observare. 6 M. F. deos' proco . Ille autem cui mandata est jurisdictio, differt evidenter a judice delegato. Nam cui mandatur jurisdictio, illi generaliter universarum causarum cognitio , seu universitas causarum territorii mandatur, cum aliquo magistratus seu officii titulo, ut in legato proconsulis obtinet. Iudex autem delegatus specialiter ad certas causas constituitur, quiti pedaneus judex appellatur .. d. t. saepe. cum ii. seqq. l. 3. nequis eum qui injusvoe. Ideo autem judex delegatus alium judicem dare non potest, quia est ejus, qui dedit, minister, Sc jurisdictionem non habet. e. m. de of jud. deIeg. E contra qui mandatam suscepit jurisdictionem, potestatem habet alium dandi judicem, quia ipse jurisdictione fungitur, licet alieno beneficio. l. r. f. 3.1. de offuse
cui cte. Jurisdictio est enim judicis dandi licentia. l. 3.1. dejuris .
AssERTIO XXII. Ordinarius judex jus dicendae mulcta habet , non
Nuro delegat I. ORdinarii j udices, sive magistratus, qui jurisdietionem habenti
ut praetor, consul, prae rectus urbi, item quibus mandata est jurisdictio, mulctam tantum dieere possunt. ι. a. S. vlt.1 dejudis. . a. q. l .'. si quis in Ius voc. cte. Pedanei judices nullam mulctam dicere possunt, quia nullam jurisdictionem habent, sed tantum n tionem. ι. ait praιor. r. ff. de re jus. I. aliud est θaus. 13 3. d. de V. S. Mulchre dictio iurisdictionis est, di mulctam is tantum dicere potest, qui jurisdictionem habet. Adversatur primo huic doctrinae l. 2.C. de mod. mula. ubi dicitur. procuratorem Caesaris, qui tamen habet jurisdictionem, mulctam dicere non posse. Resp. In d. l. a. f. uti. dejudic. traditur. eos tkntum habere jus dicendae mulctae, quibus publice judicium est, id est, qui publice judices sunt, seu qui inter omnes judicium &jurisdictionem habent. Atqui procurator Caesaris non est publice judex, quia non habet jurisdictionem, nisi inter certV personas tantum, id est, inter fiscum di privatos. Erilo jus dies 2 mulctae
non habet. Secundo opponitur l. C. de defens eiυ. ubi traditur, quod
defensores ci itatis jus dicendae mulctae non habent. Resp. Defcn-d r sores