Everardi Bronchorst ... Enantiophanōn centuriae sex, et conciliationes eorundem. Accedit ejusdem Tractatus de privilegiis studiosorum, tum professorum & doctorum

발행: 1695년

분량: 831페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

771쪽

CEM TURIA II. 739

urat . ubi dicitur, quod solvere pupillus non possit sine auctoritate

tutoris. Ergo nec potest absque auctoritate tutoris pupillus vel minor investire vasallum de laudo antiquo. Sonsbecius vult minorem' posse antiquum laudum renovare, sive de eo vasallum investire, si non habeat curatorem: alias si habeat curatorem, debet cum ejus auctoritate de veteri laudo investire. Ucrior tamen videtur sententia, quod minores sine curatoris auctoritate de antiquo laudo in. vestire possint, quia non videtur alienare, qui veterem alienationem confirmat, i. i. g. aquailuctus. f. de aqua quot. 96. α minor non alienat hoc casu laudum, sed quod alienatum erat a parentibus , juris necessitate impellente approbat. Secundo opponitur hoc modo: Quoties pupillus vel minor suam conditionem faciunt deteriorem, vel quoties obligantur ex aliquo contractu, tunc requiritur auctoritas tutoris, vel consensus curatoris. prive. inst. de auct. tutor. Sed pupillus concedendo Dudum potest suam conditionem facere deteriorem, quia obligat se vasallo: nam ex concessione seudi mutua nascitur obligatio inter dominum Sc vasallum, ita ut quibus ex causis vas illus laudo privatur, ex iisdem cau sis dominus proprietate privetur. textus sunt in c. unico. f. dominos defud. destinet. content.j int. domin. Ο Gn. vasall. c. uula. quai. domu . propriet.fud. priυ. Resp. Minor dc pupillus non faciunt suam conditionem deteriorem, sed meliorem . investiendo de laudo antiquo. Utile enim est, atque interest minoris, quod semel debet solvere, & quod tradendum est, semel dare mature . ut vasallum obligatum ad defensionem salutis suae a fortunarum habeat maturius. Quod si intersit minoris laudum datum non esse, hoc casu sine curatore nulla intelligi videtur facta

fuisse concessio, quippe cum nec liquidum debitum sine eo solvi possit. l. obligari. 9. g. pupillus. a. F. deauci. ct consens tutor. cy

curat.

Femina seudum Ore potest.

Q Uaeritur , an foemina laudum dare possit. Et respondetur. quod possit. textus est in s. feminam. per quos stat. μυest. edic.

Sed objicitur, quod dicitur in e. unis. in . de invest. in marit.

Dct. & c. unis. an apud.jus. vel curiam dom. quest. fudi deb. termin. dc c. I. g. ult. deprohibit.fud. alienat. per Friderio. cum qui seudum

dat, habere jurisdictiociem: quod in feminam cadere non posi explorati juris est, cum jure civili Romano feminae ab Omnibus muneribus & ossiciis civilibus & publicis arceantur. I. femina. 2.F. DR. I. Resp. Inveterata consuetudo retinenda est, donec per

772쪽

ν o Mis est L L. CONTROVERsIARUM

contrariam consuetudinem tollatur. Moribus autem introduci potest, ut feminae magistratum gerant, di ossicio judicandi fungantur. e. delicti. extr. aearbis. Sic usu receptum videmus in Anglia, Lusitania, Hispania, Scotia, ut feminae regia sceptra teneant. Ita Angelus Johannam Siciliae Reginam sedentem in solio se vidisserefert . & ferentem sententiam contra Dominos de Balso. Notat Decius ad d. ι .femina. Secundo obstat, quod femina Audi capax non est, & proinde quod ipsa non habet, alteri dare non potest. ars. t. nemo plus juris. st . de R. I. Resp. Dubium non est . quin femina laudum habere possit, si ita expresse in investitura convenerit, ut femina in Dudo succedat. Absque ea expressa conventione in nudo succedere non potest. cap. I. s.filia. desuecus. seud. lib. l .seud. tit. 8.

ASSERTIO LXXXVI.

Duobus investitis de fudo is praefertur, cui prius puscfM Dudi tradita est.

QVarritur, si duo de eodem seudo sint investiti diversis temporibus , & alteri primo tradita si t possessio laudi, quis praeferendus siti Et statuendum est, quod ille praeferendus sit, cui prius dominus possessionem nudi tradiderit, licet alter prius sit investitus. Confirmatur haec decisio, quia per traditionem demum acquiritur laudi dominium, ideoque antequam Dudum sit traditum primo investito, illius dominium manet penes dominum con cedentem laudum . arg. l. penuit. C. de res vind. l. alienatum. 67.st de V. S. Ac proinde laudum per traditionem transfertur in eum qui postea investitus est. l. qui tibi. 6. C. de hered. vel a I. vend. Quinimo manifesta hujus sententiae comprobatio extat in L quoties. 1 F. G. de rei vin . ubi statuitur, quod si dominus duobus diversis tempo- .rius eundem fundum vendiderit, ille potior est di praefertur in dominio fundi, cui prius possessio fundi tradita est. licet alter prius fundum emerit. Haec cum ita jure communi sint constituta, nec contrarium usu laudorum sit statutum, videtur inhaerendum juricommuni. arg. c. a. desu . cognit. Duo argumenta contra hanc sententiam adferuntur. Primum

est, quod laudum alicui concessum, non potest ei sine justa causa auferri. c. l. de stud. sine tu . non amitt. Ergo non lice domino, postquam unum investivit, alium investire in eodem seudo. quia videtur Dudum priori datum adimere sine justa causa. Resp. subdistinctione. Aut dominus aliquem investivit in laudo, tradendo ei possessionem corporalem. quae dicitur investitura propria, di tunc non potest ei laudum adimere, de alteri dare sine austa causa. Aut dominus concessit alleui laudi investituram per hastam Diuitiam by Cooste

773쪽

stam, vexillum vel ensem, quae dicitur impropria investitura. e. t quid sit invest. dc tunc tenetur quidem investitum in possessionem mittere: sed si non fecerit, verum alterum de eodem laudo investierit, &illi possessionem tradiderit. hic posterior investitus praefertur, sed dominus tenetur primo investito ad id quod interest. praestare. Quoties enim dominus non tabet facultatem tradenda: rei venditae, ad id quod interest emtoris condemnatur. l. i. f. do

action. empl. I.si traditio. 4. C. eod.

Secundo opponitur, quod in laudis idem operat investitura.'quod traditio rei. e. quib. mod. seus. consit. potest. Ergo prior investitus de nudo adhuc praeferendus est, licet non acceperit ponsellionem laudi. Resp. Quod dicitur, investituram idem operari, quod traditionem rei, intelligendum est de vera & propria invenitura, per quam possessio transfertur. c. I. quid sit investit. Abusiva vero dc impropria investitura non eundem effectum obtinet. Hanc sententiam, quod is, cui posselso laudi tradita est. praeferatur priori investito , amplectuntur Mins cent. 4. obs 6 i. Pisor. pari. a. quas . cap. 19. Fachis. lib. 7. controv. jur. ς,

AssERTIO LXXXVII.

Clerici infudis non succedunt.

QVarritur an clericus in laudo succedat 3 Dicendum est, verius

esse eum non succedere cum fratribus suis laicis patri in laudo. Ratio est, quia impeditus divinis ministeriis, non potest domino servitia personaliter praestare. c. urit. de vasall. milis. qui arm. bellic. depos Probatur & apertis textibus haec decisio e. i. g. ex hoe. de seu s.femina. e. r. g. qui elericus. si destud. des coni.μ. oee. Defendunt hanc sententiam Pistor. part . . quas. 33. Minscent. Robservat. 48. A ct. deri f. 3 2 o. ubi ita judicatum fuisse scribi .. Dissidet Smus tent. I. cons. 68. Mart. Lau . in lix. qui stud. dare pus f. ct quia. num. 1 o. post plures alios quos refert. Opponitur c. i. f. uti. de capit. Corradi. lib. 2. fu l. tit. o. ubi

dicitur clerieum recte laudum accipere & possidere. Resp. Ab initio primum seudum recte clericis confertur. Nam potest quilibet de rebus suis, ut est moderator & arbiter rerum suarum, gratiam facere quibus vult. Potest enim dare quibuslibet, quare ergo eodem modo clerico in laudum dare non posset. Sed non potest clericus succedere in fetido jam ante familiae suae concesso, quia factus mi Ies Christi non potest esse miles seculi. Est enim talis. qui jam servire non potest. e. I. evasall. mil. qui arm. bellic. ἡπosc. i. in M. an mut. Neιsurd. vel alias imperffeud. retin. lib. a.seud. sit. 36,

Aa a 3 Sed

774쪽

libero. Secunda quando expresse cautum est, praestari debere servitium reale, seu etiam person te, dummodo honeste illud per ecclesiasticam personam exhiberi valeat. Tertia est quando seudum esset ad omnem heredem transitorium, puta quia in invenitura dictum sit, pro sedi hςredibus quibuscunque. vel quibus dederit. Quarta est, quando clericus admitti vellet per modum successionis, non per viam investiturae, tanquam vocatus ex veteri investitura. Quinta eii in laudis ecclesiasticis. Sexta in fratribus Hierosolymitanis. Ratio adducitur hujus sallentiae: tauia omnι-no arma non deposuerunt, cum Deo serviant in armata militia conis

ira infideles.

Feminae in feodo em titio non succedunt. ΡRobatur haec decisio per regulam laudatem, quae sic habet rauoties in certis partibus mutatur natura seudi, tunc in aliis partibus semper retinetur , servatur studi proprietas. c. umi. de stud. non hab. prop. seuI. nat. Ergo licet laudi natura in eo mutatur . quod pecunia acquiratur, tamen in aliis partibus communem naturam seudi retinet, quae haec est, ut feminae a successione fundi arceantur. Secundo probatur per alteram certissimam regulam laudat cm, quod femina a fudis excluduntur, nsinominatim iliis pacto sit provisum, ut succedant infudo. c. l .g lia. desuccesseud. e. I . denariuccessseud. Contrariam sententiam, quod in laudo emtitio feminae succedunt, licet pacto id non sit expresisum . tenet Odofred. in sua summa fudi. tit. qui in fud. succedere possunt. di conatur suam opinionem stabilire hisce argu

mentis.

Primo. Dudum emtitium non est proprie laudum, quia seudum non praetextu pecuniae, sed ex amore ic benevolentia domini acquiri debet. e. i. At seus. dat. in vic. leg. commus reprob. Ideoque nec leges, quae de proprio laudo loquuntur, in emtitio locum habere post uni: M proinde cum a successione laudi proprie sumis,pti arceantur seminae, consequens est eas in laudo emtitio, tanquam improprio succedere. arg. c. I. seudine min. Resp. Licet laudum emtum non sit proprie laudum, quoad hoc quod pecunia acquisitum est, jure tamen seudi debet censeri, & in aliis partibus laudatibus secundum regulas propriorum laudorum determinari. arg. c. I. de fud. non ἔab. prop. uatur. Cum ergo nusquam leges fetidales excipiant laudum emtitium, debet secundum alias generales regulas nudi censeri, quae feminas a successione laudi excludunt.

Fecundo in contrarium ita argumentatur. Quoties laudum Aa a 4 emti.

775쪽

MI sc SL L. CONTROVERSIARUM

emtitium est, acquiritur potius ex contractu emtionis, quam jure seudi. Atqui in contractibus haec servatur regula, quod con tractus & pacta transeant ad heredes tam masculos quam feminas. l. si pactum. v. f. da probat. l. maximum τιtium. 4. C. de lib. prater. mel exhered. Reip. Feudum emtitium transit ad heredes quidem, sed masculos tantum . non etiam feminas. quia non amittit omnem suam naturam. Feudum enim manet ec vocatur, licet emtum pretio fuerit. e. r. de natur.θud. in verb. vel nise emerint seudum. c. i. defudo dat. minimi. valva f. quid jur. H. e. i. de benef fratr. is quatit. tr. cte. Hanc sententiam, quod in Dudo emtitio feminae non succedant , amplectuntur Sonadec. in p. pari. seud. num. ih l. Minscent. s. obf. 73. Fachin, lib. 7. controυ.Jur. c. 37. Dissentit Curtius in trant. Ducor. 3. pari. princip. q p. I. uum. 6. 7. di 8.

Hudo alienato a vasallo sine consensu domini, ne quidem 3 o vel ψo annis praescribitur directum dominium in praejudicium domini.

G Ravis ec ardua est quaestio, utrum spacio 3o vel 4o annorum

direstum dominium Dudi a vasallo consensu domini alienati praescribatur adversus dominum laudi Et veriorprobabiliorque est sententia , quod accipiens seudum a vasallo inscio domino alienatum . ne quidem 3 o vel 4o annis illud praescribere possit. Haec sententia primo manifeste probatur per textum in c. l. vers. praterea de capit. Corradi. ubi Imp. Conradus rescribit in haec verba: Praeterea liceat dominis omnes alienationes studi facias , nulla obsante preseriptione , revocare. qui textus non posisset esse clarior. Secundo hanc sententiam plenissime comprobatc. l. f. unde Imperasor. de prohib. seud. alien. per Friderιc. cujus haec sunt verba : Nos au pleniorem regni utilitatem prospicientes

non Dium in posterum , sed etiam hactenus iliicitas alienationes perpetratas prasenti lege casamus ct in irritum deducimus . nullius temporis prasicriptione impediente. auia quod ab inirio de jura

non valuit, tractu temporis convalescere non debet. Quae verba non

possent esse clariora, ubi eum Imper. Fridericus statuerit illicitis alienationibus nullam omnino obstare praescriptionem , procul dubio voluit etiam ne quidem 3 o vel 4o annorum praescriptionem Obstare. Remoto enim genere, & omnes ejus species removentur. Eamque fuisse imp. sententiam , duae urgentes & emcaces rationes ab Imperatore subjectae liquido demonstrant. Prima est, quia istae alienationesic tricennales praescriptiones Dudorum, inluminam imperii diminutionem di reipub. interitum tendunt. Nam

776쪽

Nam vasalli distractis bonis & sic Dudis exuti, non possunt praeis

stare dominis servitia, per quod imperii vires maxime attenuantur, dum pro cres milites 1 vos. h. e. vasallos ad expeditionem Principis traducere non possunt, ut pulchre habet e. l . de prohib. alien. fud. per Lothar. & c. i. de prohib. seud. alien. per Frader. Altera ratio est , quia quod ab initio vitiosum est, tractu temporis convalescere uon debet , quae ratio etiam 3 o annorum praescriptioni

convenit.

Objicitur primo huic decisioni, quod omnis actio , sive in

persenam sit, sive in rem, go vel 4o annis praescribatur, quae longissimae praescriptiones propter desides, rerumque suarum desertores sunt introductae. I. 1istit. I. l. omnes. 4. l. cum notissimi. 7. C. deprUripi. 3o vel o amor. Res p. Regulariter quidem verum est. actiones 3o vel ψo annorum spacio extingui: nili specialis quaedam lex extet, qua caveatur, nullam omnino praescriptionem locum habere. Atqui in hoc nostro casu omnis praescriptio ab Imper. in universum prohibita est per c. i. de capit. Corradi. dc e. a. de prohib. seu s. alien . per Friderie. Secundo obstat textus in c. i. f. porro. Sualit. olimseud. pol. alien.

ubi habetur. quod praescriptione 3o annorum dominus tam ignorans quam sciens a laudi repetitione submoveatur. Resp. ille textus non loquitur de illicita alienatione, sed tractat de tali prae inscriptione, per quam dominus excluditur a jure redimendi seudi, eo casii, quo alienatio valet. Deinde ante tempora Imp. Conradi poterat laudum pro parte vel totum alienatum 3o annis, ut ibi dicitur , praescribi. Uerum Conradus di post eum Lotharius MFridericus Impp. animadvertentes hoc cedere in detrimentum reipubl. postea simpliciter suis constitutionibus omnes praescriptiones prohibuerunt . iniquum existimantes , vasallos ex delicto compcndium facere . dominos vero ex officio damnum sentire.

Tertio opponitur 6.siquis per 3 o. r. Si des eud. defunct. content. sit int. domin. is agnat. difunct. ubi dicitur: Si quis per 3o annos praedium aliquod tanquam seu lum ρ osseuit , is servitium domino

exhibuit, quamvis de eo non sit investitis, quod 3o annorum prascriptione se tueri possit. Si ergo 3o annis res allodialis ut laudum prie- scriptione acquiri poterit . a contrario sensu sequitur , quod fetido a vasallo alienato, saltem 3o annis dominus possit amittere seudum, ut scilicet praescribens pleno jure illud sibi acquirat tanquam praedium allodiale. Rcsp. Longe diversa haec sunt, nece dem militat ratio, quia aliud est. Dudum ut rem allodialem prae scribere, aliud seudum praescriptione acquirere, quia in casu . f. si quis per 3 o. non patitur respub. detrimentum , sed augetur, quia tenetur jam servire vasallus: secus in nostro casu , ubi periret servitium. Praeterea potuisset rem illam allodialem 3oannis ut Aa a s pro

777쪽

6 MisCEL L. CONTROVERSIARUM

propriam praescripsisse. I. I. C. de an I. except. Ergo multo magis ut seu dum praescribet. Hanc sententiam, quod dominus 3o vel ψo annorum praescriptione non amittat Dudum illicite alienatum, amplectuntur & defendunt eis. de Ardino insumm. Da ιit. quib. mou.feud. acquir. Audr. de fifer. & Sche si, in c. praterea. de capit.

jur. c. 6 i. Limitatur tamen haec decisio, nisi dominus, & ii quorum interest, praesentes Bd scientes patiantur alienari & praeseribi nudum citra contradictionem. Illo enim casu etiam hodie posset praescribi seudum. per c. quι tacet. de R. J. iv 6. c. continebatur. de his qua fiunt a pratat. sine consens capit. Ita etiam sentire videtur glossa in c. i. quidjur. si post. alien . seu i vasal. id recup. arg. c. I. f. pNιe

AssERTIO XC. Vasallussine venia dominum Dudi in jus vocare potest.

DIgladiantur ec contendunt acriter inter se DD. an vasallus domi. num injus vocare possit non impetrata venia. Et communior receptiorque est DD. sententia, quod vasallus coram paribus curiae cum domino suo litigare volens, possit dominum Dudi non im. petrata venia in jus vocare. Ratio decidendi est, quia edictum praetoris, quo certae personae sine permissu praetoris in jus vocari prohibentur, vasallum non comprehendit. Ergo cum hoc edictum sit poenale. t. penuit. F. de in jus vocand. non debet ad alios casus in eo expresse non comprehensos extendi, sed in suis casibus duntaxat obtinebit. Haec est communis D D. opinio, quam adsetares supremi tribunalis in Camera imperii judicando sunt secuti, teste Miss

Contra hanc decisionem adfertur tale argumentum. Libertus patronum sine venia in jus vocare non potest. Sed vasallus M libertus aequiparantur. Praeses Euer. in topic. in loco a Iiber/o ad vasal. Ergo ec vafallo opus est veniae impetratione, si dominum in jus vocare velit. Resp. Licet in multis vasallus Solibertus inter se pares de aequales habeantur, non tamen in omnibus haec aequiparatio pro .cedit. Longe enim arctius libertus adstrictus est patrono, a quo accepit libertatem rem inaestimabilem. l. libertas. Iaa. F. de R. I. quam vasallus domino. qui tantum laudum accepit, ut ipse heredesque ejus domino fideliter serviant. Ad haec aequalis est si dei re. latio inter dominum & vasallum: sicut enim vasallus domino, itae contra dominus vas allo reciproca fide est obstrictus. textus est

singularis di notab. in c. unic. de form. μει. quem textum jussan. eium

778쪽

ctum continere . sed dominis terribilem esse Bald. ibid. notat. quod de patrono Ze liberto nulli bi scriptum reperitur. Fallax ergo

argumentandi genus a vasallo ad libertum. Prases Euer. d. loco. num. ult. Moes cent. 4. observat. 9 l. Secundo in contrarium adfertur l. generaliter. 3 3. F. de tujus vo ud. ubi traditur, generaliter eas personas, quibus revereuisa debetur,

in jui vocari non posse sine venia pratoris. Ergo cum vasallus domino honorem, fidem & reverentiam exhibere teneatur, illum quoque absque venia in jus non vocabit. Resp. Dicendum est. quod ne praedicta lex superflua censeatur, illam hoc modo accipiendam esile, ut de illis personis accipiatur, quae parentum loco habentur.

ut sunt secer, secrus, noverca Sc vitricus. Praeterea & propter reverentiam marito debitam uxor eum non poterit in jus sine venia Praetoris vocare. arg. t. alta. i . in fin. f. solui. matrim. Cfac. lib.

Tertio opponitur e. unie. de vasal. mil. qui eoni. s. ubi dicitur. quoties vasallus de domino conqueritur. debet adire curiam, &salva reverentia. de jure suo cum domino experiri. Resp. Haec verba salva. reverentia, ad famosam actionem, quam vasallus Itonestis verbis moderari debet, non ad citationem sunt restringenda. Sic enim in simili liberi lc liberti contra parentes&patronus actionem famosam de dolo intendere non possunt, sed loco ejus acti nem in factum omita doli mentione proponere debent. l. non debet. ii. f. we dolo. Itaque haec sententia tanquam verior & juri magis consentanea retinenda est, quod vasallus dominum Dudi sine venia in jus vocare poterit.

ASSERTIO XCI.

Mutus, surdus, cacus, furiosiss, vel aliter imperfectus, in seudo non succedunt.

Comprobatur haec deeisio hoc firmissimo argumento. Vasathis

tenetur dominum in acie fc praelio dimicantem adjuvare, M alia servitia militaria ci praestare. e. unic. f. est S alia. quae set prim. cuus benes. amitt. c. uult. quib. mod .feuil. amiti. e. unie. voerfose scivero. de nova form. Mel. Haec facere non possunt mutus, surdus, caecuS, furiosus. Ergo merito a Rudi successione arcentur. Verum in hac controversa quaestione duo occurrunt textus Du4dales mire variantes 5c diffidentes. Nam primo in c. unic. an mutus vel a I. impers seud. retin. ita constitutum est: Mutus Ersurdus, cacus, clausus, vel aliter perfectus, etiamsi sie natus sit, totum sudum retinebit. auidam tamen dicunt, eum qui talis nutus es.seudum retinere non posse, quia ipseum servire non valet. In tit. ver

sc. Abbat eu . dare non log., .ult. in haec verba responsum est:

779쪽

Mutus seu dum retinere non potes: sed si fudum fuerit magnum, quo

ei ablatose exhibere non valeat, tantum ei relinqui .es et, undes sustinere possit. Et his casibus laudum amittitur, & ad dominum reverti debet. Communiter DD. haec capitula ita conciliant. Aut quis est a natura imperfectus, mutus, surdus. caecusic furiosus, nullaque spes superest convalescendi, & hic nec in laudo novo, nec in paterno succedit. Aut factus est imperfectus ex accidenti, vi. tiumque hoc corporis vel animi medicorum arte est sanabile, di tunc in laudo succedet, de per substitutum praestare poterit servitia. Hanc sententiam sequuntur dc approbant Alvarol. Prapos

Schene . Earo in c. unis. 6. . Episc. vel Abbat .ctc. Sonsbec. parte. ιχ. defud. num. I 3 3. Mesemb. defud. c. 6. num. χo. Et haec opinio vi. detur satis comprobari in d. c. unic. an mIuus vel a l. imperfeci. oec.

ubi cum primo posita esset opinio Gerardi & Oberti, quod mutus, surdus, caecus, etiamsi ita nati lint, in seudo succedant, post ex subjicitur diversa & contraria opinio, hisce verbis: Auidam diis eunt, eum qui talis natus es fusum retinere non posse. Ex quibus apparet in posteriori sententia dc opinione, quae plerumque dero. gat priori, seudorum auctores consistere, quod scilicet mutus, surdus, caecus, vel aliter imperfectus, si ita nati sint, seudum retinere. vel in eo succedere non possint. Si vero non ita nati sint. sed casu aliquo superveniente. vel ex accidenti caeci, muti, vel surdi facti sint, tunc in laudo succedant. Ita docet Fachis. lib. 7.

Sed in hae dissicili controversa haec potius distinctio . tanquam textibus juris magis accommodata, mihi sequenda videtur. Aut hi a natura ita procreati sunt , & tunc in laudo non succedunt. d. c. unic. f. . Epist. vel Abbat. cte. Aut casu aliquo stane culpa, & ex accedenti ita facti sunt; & tunc quidem laudum ante imperfectionem investitura vel successione acquisitum retinent, de per substitutum servitia praestabunt. Ita accipi debet c.

tiuie. insin. an mul. vel al. imperfffe . retin. At in udo nondum

acquisito non succedunt, sive imperfecti nati vel casu aliquo facti in t ante acquisitionem laudi. Et ita intelligi debet e. time. S. D. Misc. vel Abbat. Θc. Vel ut brevius Sc apertius dicam: Imperfecti quocunque modo . sive a natura, sive ex accidenti, in fetido non succedunt, sed retinent laudum acquisitum, si post acqui-stionem di posse istonem se uiui vitium illud imperfectionis vel inhabilitatis superveniat. Ita decidit eleganter Vult ejus de Du.

dis, c. 9. num. 6 . dc hoc modo haec duo capitula dissidentia conis ciliat. Illud extra controversiam est, quod laudum de novo recipere possunt, qui ex accidenti. vel etiam a natura muti surdi, Caeci, claudi. dementes,vel alias imperfecti sunt. Bald. lc Aἰυar. in c. ume.

780쪽

CENTURIA II. 7 9

stiens, e iisdem laudum concedens, ipsis etiam gratiam facere censetur, ut si per se commode servire non possunt, saltem per substitutum serviant.

Liberi legitimati per subsequem matrimoxium in su

do non Ρεcedunt. NAturales filii ex concubina nati in laudis non suceedunt, sive

extent alii liberi legitimi Sc naturales, sive non. g. naturales.s defud. defcontent.s i. cte. lib. 2.stud. tit. 26. Quod procedit sive laudum sit paternum, sive maternum. Unde licet filius naturalis vel spurius de jure communi matri succedat in bonis allodialibus, i. st quailrustris. s. C. ad SC. Orfit. in laudis tamen non sucis cedit, etiamsi udum sit femineum, materque nullos alios liberos habeat. And. de Iser. in d. f. natura es. Cujus juris ratio haec est, quod domino paribusque curiae minus sit honorificum . insao consortio, sive sodalitio habere homines natalibus suis ma

culat S.

Sed quaeritur & controvertitur ab interpretibus, anne legitimati per subsequens matrimonium succedant in laudis. Et quidem inspectis textibus laudatibus, haec quaestio satis clare est definita, quod scilicet legitimati, quocunque etiam modo sint legitimati, arceantur a succestione laudi, per d. s. naturales. si defud. defunct. eontent. β.cte. ubi expressis verbis deeiditur, quod naturales filii, licet postea fana legitimi. ad successionem fudi non

admittuntur. ubi cum textus non distinguat in legitimatis, sed indistinete omnes legitimatos a successione laudi repellat, neque nos distinguere debemus. inod vero textibus nudalibus certo fuit decisum, id ipsi interpretes suis distinctionibus incertum fecerunt. Statuunt namque communiter DD. quod legitimati per subsequens matrimonium in laudis indistincte succedant, non vero legitimati per rescriptum Principis. Ita tradunt Deob. ἀe Belui.& Andr. de Uer. in . S. naturales. Et hanc sententiam, quod legitimati per subsequens matrimonium in laudis quoque succedant. receptam esse usu in provinciis Hollandiae dc West. Disiae , notat nobilissimus I Ctus Cornelius Nesadius in traca. de buccessseud. Holl. Fris. c. .s. num. 79. Quin imo& in Camera Imperii haec sententia judicando approbata est, ut notat Mins cent. s. observ. 2. mesemb. de sevd. ωρ. 6. Denique & haec sententia quod legitimati etiam per rescriptum Principis tantum consequantur in bonis legitimantis, quantum jus naturae tribuit legitimis, judicando comprobata est in curia provinciali Hollandiae in causa seu lite pendente inter feminam quandam Santiam, de neptem ejus Ma

SEARCH

MENU NAVIGATION