Everardi Bronchorst ... Enantiophanōn centuriae sex, et conciliationes eorundem. Accedit ejusdem Tractatus de privilegiis studiosorum, tum professorum & doctorum

발행: 1695년

분량: 831페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

ad d. I. unis. C. da rapi. virg. ex qua constat tranactionem illam

non valere.

Secundo obstat I. qui eoetu. s. g. An Iad I. t. de vi pubI. ubi dieitur, quod pater raptus crimen remiserit. Resp. In ista l. hoc solum quaeritur, an patre injuriam raptus remittente, extraneus ni hilominus accusare possit; εe deciditur, posse. Ex quo tamen non sequitur id impune patri licere. De stupro quoque nec transigere quis potest. Ratio est . quia pro comperto itupro pecuniam accipere non licet..i. auxilium. in M. F. de minor. ergo nec transigere, noc est, non gratis pacisci licet.

Transactio inter alios inita, aliis non nocet.

Eneralis regula est omnium pastorum & transactionum, quod pactis & transactionibus jus proprium paciscentium laeditur. jus aliorum non item. I. item se unus. f. ante omnia. II. de pact. ι.

debitorum. C. eod.

Sed pugnare in hoc articulo videntur. I. g. in prino. U. de transa P. R i. controversia. I 4. 1f. eod. In ι. 3. dicitur transactionem factam supertestamento filii, inter matrem petentem hereditatem ex cauissa inocticiosi testamenti, & scriptum heredem, non praejudicar legatariis, sed posse eos nihilominus convenire scriptum heredem. In d. l. eontroversia. statuitur inita transactione interscriptum h redem & legitimum venientem ab intestato, utrunque posse pro parte hereditatis in transactione expressa, utilibus actionibus conveniri a creditoribus. Resp. Transactio inita inter scriptum here. dem & legitimum non nocet legatariis) illi namque heredem test, mento scriEtum eonvenient, non legitimum. In d. l. controversia. agi tus de creditoribus, quibus dantur utiles actiones tam contra scriptum, quam legitimum heredem. Ratio differentiae est, quia legata ex testamento debentur, di ideo legatarii scriptum heredem conveniunt: testamentum enim transactione super querela in m-ciosi testamenti, non est ruptum. l. Muspecta. 29. f. qu mui .ff. d. inus res. At debita a defuncto contra dia a quibuni bet heredibus debentur, ideoque creditores, quia incertum ipsis est, utrum scriptus an legitimus sit heres, cum utroque agere possunt. Secundo adversatur l. uti. f. de transad . ubi transterio inita inter venditorem hereditatis de debitorem, nocet emtori hereditatis. .Resp. Ibi debitor hereditarius qui transegit, ignoravit venditam esse hereditatem. ideoque ex aequo & bono exceptio transactionis debitori accommodatur, qua emtorem hereditatis petentem ab eo debitum repellet. Quod si scivisset venditam esse hereditatem, Scnihilominus cum venditore hereditatis transegisset, non dareturi le

92쪽

ei transactionis exceptio contra emtorem. Caeterum ut recte notat Accurs in d. l. ult. emtori actio ex empto contra venditorem hereis ditatis dabitur, qua id quod a debitore accepturus fuisset, consequetura

Transactio super re certa vel judicata fieri non potest.

OΜnis transactio fit super re dubia, lite incerta & nondum finiis

vero decisa est lis, & per sententiam finita. jam quia causa amplius non est dubia, transactio est inutilis. Itaque super re judicata transi actio facta, nullius est momenti. l. Ops.1 de transact. Objicitur, quod super re judicata pacisci possismus. ι. 7. g. 7 p ciscar .f. de pact. Resp. Pacta super re judicata admittuntur, sed non transactiones: quia pacta fiunt super rebus certis , quas d nandi causa quis remittere potest, transactiones vero super rebus dubiis & litigiosis conficiuntur. Secundo objicitur l. transacta. 229.1. de V. S. ubi dicitur, trannacta finitave intelligere debemus, non solum illa, de quibus controversia fuit, sed etiam quae sine controversia sunt possessa. R esp. Ibi verbum transacta ad Illa de quibus controversia fuit, referendum est : verbum finita ad illa quae sine controversia sunt pocIessa, finita scilicet pacto, vel longi temporis praescriptione, quem admodum colligitur ex l. r. S. vlt.Τ ad SC. Tertul7. . Tertio adversatur l. si a certa. C. de transeacf. ubi transactio de re certa fieri dicitura Resp. Non ibi res certa dicitur, de qua nulla dubitatio est, sed certa res appellatur. una aliqua species vel quantitas, quae vel dubia fuit, vel litigiosia: de illa recte tran sigitur Quarto obstat l. si causa cognita. C. de transact. ubi postrem judi tam admitti videtur transactio, dummodo interposita Aquiliaria stipulatione. & acceptilatione conficiatur. Resp. Uerba istius

stipulationis , quae habent, Si non Aquiliana stipulatione, ct s quenti arreptilatione actionem peremisi, rebus judicatii prases effectum adhibebit. ita accipienda sunt, quasi dicat Imp. quia a ceptilatione non peremisti actionem, ideo rebus judicatis standum est. ut hic sit sensus legis: Quia non est sublata pristina actio, transi actione per acceptilationem interposita postrem judicatam, ideo transactio irrita est. di res judicata ad effectum perducenda: ut sic tarticula si pro quia accipiatur. Ita multis contra Glos proisit Donet. in a. t. si cause. Sie enim alibi conjunctio si pro quia in jure accipitur. sic in I. r. s. pen.1 de V. . legitur: Si tot sunt stipulationes, quot corpora, dua quodammodo sunι stipulationes. Quod perinde intelligendum cst, ac si dixisset JCtus, quia tot sunt

93쪽

RIpulationes, quot corpora, duae quodammodo sunt stipulationes.

ASSERTIO XLVII.

Transactio de alimentis facta, neque ad vestiarium, ne

que ad habitationem pertinet. Haec decisio expresse traditur ab Ulpiano m t. eum hi. g. qui

transigit. 1. de transact. Ubi statuitur, quod transactio simpliciter & generaliter de alimentis facta, non porrigitur, neque ad habitnionem, neque ad vestes. Quod est singulare & mente te

nendum.

Sed objicitur huic sententiae l. legatis. O I. ult. Is de aliment. Ie- ναν. ubi dicitur, quod alimentorum appellatione non solum victus, ed etiam vestitus & habitatio contineatur. Resp. Hoc procedit ta-vore alimentorum, ut scilicet cum alimenta legantur, tunc largius ea praestentur, ac simul vestes di habitatio debeantur. Verum cum transigitur de alimentis, tunc quia agitur de finiendis dc remittendis per alienationem alimentis, strictius ea accipiuntur, ita ut de cibariis tantum , & non de vestibus & habitatione transactum intelligatur. Ideoque D. Marcus constituit, ut expresse & specialiter de habitatione Sc vestibus quoque transigatur: alioqui generali transactione alimentorum ista non veniunt. Ita notant Accurs Ba re is CHM. in d. f. qui transigit. Pro hac sententia decidit Menoe. lib. a. arbit. jud. cent. 2. quast. 7 o. ubi tradit in odiosis seu alimentario praejudicialibus, appellatione alimentorum non venire neChabitationem, nec vestiarium, per d. l. cum hi. g. qui transigit. e. eontrario autem in favorabilibus, & alimentario utilibus, alimentorum appellatione habitationem dc vestimenta contineri, per d. ι.

legatis.1. de alim. is cibar. legat.

Procuratores stl1ndici transegere non possunt. Tutores vero ct curatores e consensu magistratus transi

gendo res minorum alienare vetantur. ΡRius membrum enunciationis expresse probatur in I. 7. C. do transact. ubi dicitur transactionem litis a procuratore interpositam, cui causae actio, non decisio litis mandata est, domino non praejudicare. Idem de syndico civitatis, & procuratore fisci statuendum. I. nulgi. f. de transact. Posterius membrum confirmatur ex eo, quod tranructio est species alienationis. l. . C. de rad. 9 aliis. rebi minor. ρος. Atqui res immobiles minorum sine decreto magi stratus

94쪽

magistratus a tutoribus 8t curatoribus alienari non possunt. d. tu. C. Sed obstat graviter i. prasses. in . C. de transact. ubi dicitur, administratorem civitatis posse de dubia lite civitatis emcaciter transi ingere. Resp. Administratores civitatis non possunt de bonis civita. tis transigcre, quando nomine trans actionis aliquid ab eis est dandum . arg. l. t. Is de o I. proc. Cas. Aliud vero dicendum est, si transactionis cause aliquid recipiendum est ab eis. Ita d. l. prases. intelligendam esse notat Pas ad a. t. nulli. approbat. Mesemb. in pararat. 1. de transact. Secundo obstat l. s. C. de usur. ubi tacito pacto administratoris reipub. dum per aliquot annos recipit minores usuras pro millis majoribus . incommodatur reipub. Resp. ibi non fuit aliquid pacto remissum, sed administratoris negligentia currit contra civitatem praescriptio. quia longo tempore minores usurae sunt praestitae administratori. Per diuturnam enim praestationem mi. norum usurarum praescribitur majoribus usuris. l. quisemisses. 3 3. F. de usAr. Tertio obstat I. si pignore. s . f. ult. l. interdum. r6. f. qui tutelam. 1. de furi . ubi dicitur tutorem transigere posse de furta in bonis pupilli commisso. Resp. Ibi debitum non fuit liquidum. quo casu tutor potest transigere. Adde, quod eo casu nihil diminui. Lur de bonis pupilli: qui enim occasione acquirendi non utitur. nihil alienare censetur. l. alienationis. 18.1. de HS.

Postremo obstat l. si plures. 8. 1. de pact. ubi tutor potest cum debitore pupilli paupere transigere, & illi aliquid de debito remitistere Resp. Regulariter tutor non potest debitum pupilli transigendo remittere. l. pactum. 22. F. de paci. l. tutoris. I s.f. eod. verum cum debitore paupere potest decidere, quia hoc fit ex necensitate. Costal. ad d. l. si plures. Vide latius pro intellectu hujus quaestionis Anton. Fabrum in ratio lib. sevis ad pandectas ad d. l. nudi. 1. de transae t. ct ibid. Costalium.

Major annis X v I I . potest esse procurator ad lites, coas

tra commuum DD. opinionem. N Atus annos xvi l. potest esse procurator: sussicit enim ad hoc munus exercendum plena pubertas. g. iusa. inst. quibre laus manum. cte. Et haec doctrina procedit tam in procuratore dato ad judicia dilites, quam ad negotia extrajudicialia. Nec obsat t. exigendi. C. de proe. ex qua Olden. 8c Wesemb. statuunt in procuratore requiri aetatem xxv. annorum; nam illa lex loquitur dedefensore, non de procuratore. Minor annis xxv. defensor non est

idoneus, quia oportet illum satisdare judicatum solvi. Quo eam quia

95쪽

ria obligatur & spondet pro alio, imo quia in eum condemnatum texecutio, facile laedi potest: ac proinde quia ex hac causa in

integrum restitui potest. defensor non est idoneus. I. minor. s T. F. de procurat. Diversa ratio est in procuratore: cum enim hic mania dato praecedente causam domini agat, imputare debet sibi domi nus, qui rem procuratori minorenni commisit, nec poterit dominus ex gestu di administratione minoris in integrum restitui. l. eum mandato. 23. F. de minor. Minor itaque xxv. annis potest esse pro is curator, sed non defensor. Ita rectius mihi sentire videtur Cujae. ad tit. de divers prascr. c. 29. O lib. obf. 22. c. 16. quam mesemb. in parat. de procur. Approbat hanc sententiam. Specu. tit. de pro eur. 6. . num. 8. Dissentiunt communiter DD. testante Iasone ad i. exigendi. C. de procur. Quam sententiam amplectuntur Dua

commvn. opinion. DD. ubi tradit hanc esse communem DD. sentcntiam , quod minor xxv. annis procurator in judicio esse non potest. Et haec communis opinio juris canonici auctoritate fundatur. c. r.

de procur. in 6. Ubi Bonifacius octavus Pontifex in haec verba scribit: Licet autem quis post decimum septimum annum procurator ad negotia licite deputetur : ad judicia tamen , nisi mavor xxv. annis fuerit, deputari non debebit.

In eapitalibus judiciis procurator ad accusandum aut dein fendendum intervenire nonpotest, nisi in casu ubi absens damnari potest, aut ad allegandas causas absentia.

IN criminalibus ex parte actoris frustra intervenit procurator ad crimen persequendum. l. pen. g. ult. 1. de pub.jud. I. 3. C. de iis qui acci . non polis arg. l. ult. C. de injur. ubi permittitur illustri.

hus tanturn personis in causa injuriarum ad accusandum procura. tores dare; itaque in caeteris lex vetat. l. eum prator. H. dejudie. Ratio redditur ex parte actoris. quia in criminalibus causis actores non agunt suum negotium, sed publicam utilitatem exequuntur. ut coerceantur delicta, quae publice interest non manere impunita. I. ita ηυulneratus. II. Ad. ι. Aquit. Cum autem accusatoris privatim

nihil interest, sed agit ut quis de populo, procuratorem dare non Potest, t. mutus. 43. g. 2. I de procur. Objicitur quod actio injuriarum vindictam criminis persequatur, Zc tamen licet in ea procuratorem dare. l. prator. f. t .sue de injur. I. licet. 42. S, i. Ude procur. Resp. Haec actio principaliter persequitur poenam pecuniariam, quam actor petit sibi dari f. poma. q.

96쪽

ε en . sest. de injur. Ideoque actio injuriarum recte per procuratorem

1 ntentatur, quando civiliter exercetur, non cum criminaliter ad Poenam corporalem, vel pecuniariam fisco applicandam intenditur. In criminalibus pro reo procurator intervenire non potest. d. t. ten. g. ult. Ratio est, quia non oportet judicia reddi elusoria. t.Fprator.j. de judic. quod fieret, si liceret reo abesse ,& ero curat rem dare: nam si reus sentiret duriorem sententiam in se constiti- tum iri, absentaret se, & procuratorem constitueret.

Opponitur l. semum. 33. g. publice. D. de procurat. Ubi dicitur. defensionem absentis etiam in publicis judiciis admitti. Resp. Ulp. Ioquitur de ea defensione, quod procurator dari possit in eum finem, ne statim damnetur reus, non ut abstivatur, sed ut sententia judicis differatur, donec reus revertatur, hoc est, ad allegan das causas absentiar, non autem ad principalqm causam discutiendam. l. inter. Iocis depub.jud. l. absens. 7 i. fae procur t. Objicitur secundo I. 4. f. pen. V. ad ι. Cornet. de sic. eκ qua colligitur, reum capitalis criminis absentem etiam in causa princi Pali criminis . per procuratorem defendi posse. Resp. Toties potest Procurator eX parte rei in capitali crimine intervenire, quoties reus absens damnari potest. Tum demum autem absens damnatur, cum reo pmsente lis contesta est. h. e. cum inter eos reeeptus est, qui soli possunt absentes damnari. d. l. inter. l. adulteram. I 3. C. ad i. Iul. de adult. Ubi dicitur, cognitione criminis suscepta, hoc est, lite contestata, posse reum absentem damnari. It que ubi rei tempore litis contestatae judicio interfuerunt, & postea eos abessie conlitigat, tunc quia pomunt absentes damnari, pos sunt etiam pro absentibus intervenire procuratores ad principalem causam defendendam , ars. l. quamvis indubitati. C. ad I. Iul. AEduit. Verum quia ante litem contestatam absente reo non potest ad criminis principalis condemnationem judex pervenire, sed tan tum ad annotationem Sc obsignationem bonorum rei proceditur. I. ult. f. de requirend. vel absent. m. l. absentem. C. de accus ideo non potest procurator intervenire pro reo ad defensionem criminis

ante litem contestatam. Cesae. lib. obf. 2 o. c. II. 2o .e, 2I. Roper.

lib. 2. rec. sent. cap. It0. lib. unic. scholast. discept. c. xl. Communiter a DD. in hoc articulo ita distinguitur: Aut crimen tale est. ex quo sequi potest poena corporalis, saltem usque ad relegationem, di tunc non licet procuratorem darer sin autem est poena pecuniaria vel relegationis, dare licet. l. absentem.j. demen. O. t . ff. an per alium causa app. reddi ctc. l. tunc convenit. I s. C. de accus. ι. 3. C. ubi senator. vel clariss cte. in verb. publicum crimen privatumve, cui tamen per procuratorem respondere non liceat. Et hanc sententiam in praxi servari testatur Clarus lib. s.f.M. q. 3 i. 'autem. Menoch. in arbitrar. jus. IV. i. quas . So. Fachis. lib. I.

97쪽

Procurator totorum bonorum non potest res domini vendere, neque transigere de rebus domini I sedprocurator datus cum liberapotestate, potest.

ΗAnc thesin confirmat l. procurator eui. s s. cum L seq. l. man isto. 6o. M I. procurator. totorum. 63 .Υ. de procurat. l. qua ratione. s. S. .lf dea l. rer. dom. ι. rescriptum. f. uis. θ d.seqq.f. de pact. Objicitur l. contra. 28. g. i . f. de pact. ι.siconsensit. 6. videbimus. ff. quibus. mod. pign. δειν. quae innuunt, procuratores etiam cum ubera potestate constitutos non posse transigendo jus domini remittere, seu res eju alienare. Resp. Aut transactio fit super dubiodi controverso jure domini, & tunc potest procurator cum libera potestate, transigendo domino nocere ι pram. C. de transact. d. Lrescriptum. . . , si.seqq. Aut transactio seu pachim fit de causa de re certa, & tunc procurator transigendo certum domini debitum remittere non potest. d. l. mandato. Haec distinctio expresse comprobatur per t. prases.C. M transact. ubi statuitur, quod administrator civitatis transigere non potest donationis causa, seu ambitiose di gratiose certum domini debitum remittere, sed tamen super jure pubio paciscendo, domino nocere potest. Atqui administratores reipub. dicuntur babere mandatum cum libera administratio ἀne. l. item magistri. 34. LI. depact. Ergo x procuratoribus cum libera potestate idem c ceditur. Secundo huic decisioni, quod procurator datus cum mera potestate , res domini alienare positi, quae ind. l. procurator. 3 8. O d. ι. qua ratione. diserte fundatur. videntur obstared. l procurator totorum. ροι. procuratorem. I 6. C. da procurat. quibus affirmatur. quod solus procurator, qui habet speciale mandatum, res domini alienare potest. Itaque etiam procuratori cum libera potestate res domini alienandi facultas interdicta est. Resp. Praedictae leges ita accipiendae sint, ut procurator generalis omnium bonorum si relinpliciter constitutus, tantum excludatur: nam ille res domini alienare nequit, nisi fructus M alia mobilia , quae facile corrumpi possunt. d. I. 63. Procurator vero cum libera potestate datus res domini vendere potest , modo id faciat animo administrandi. non donandi vel dilapidandi. t. ereditor. 6o. f. ult. I. mand. LMiussam. 7. U. de donat. d. l. qua ratione. Ratio est, quia procurator qui habet speciale mandatum, & procurator datus cum libera potestate , muiparantur. ι. se quis hac. 43. f. ulr. ff. de ratviendieat. Et haec clistinctio inter procuratorem omnium bonorum , de procuratorem cum libera. potestate, communiter aDD. recepta est, teste Costaι. is d. I. s8. eaque comprobatur in

98쪽

e. qui ad agendum. de procur. in 6. licet eam convellere conetur. Baro in d. t. mandato. Sic enim summus Pont. Bonifacius rescri-hit in d. c. qui ad agendum. Procurator ab ua speciali manuato suramentum deferre, transigere, vel pacisci non potes . nisi ei bonorum vel eausa administratio libera sit concessa. Hanc sententiam. quod procurator omnium bonorum cum libera potestate constitutus de rebus domini libere transigere possit, sic ut dominus

transactionem ratam nabere cogatur, amplectuntur Alciatuι num. as. ex Hotom. ad i. transactionis. 7. C. de transact. Duaren. d. c. I. de transact. Cfac. ad. f. I. inst. de rer. divis Parius centur. 2.

ASSERTIO LII.

Procurator ex contractibus gestis procuratorio nomino tenetur etiam sinito licio Confirmatur haec thesis in L servum Titii. 49. vers. ct puto.η

manu. l. se literas. C. eod. I. procurator qui. 67.j de procurat. ubi traditur, quod in procuratorem de contractibus ab eo gestis fiat

executio, etiam finita potestate. Sicut enim est in arbitrio contrahentis cum procuratore vel magistro navis. utrum cum institore vel magistro navis, an cum domino seu exercitore velit exisperiri. t. r. q. est autem.j. de eorcit. act. ita liberum est ei qui cum procuratore contraxit, in procuratorem vel dominum agere. Si tamen qui cum procuratore contraxit, contemplatione solius

domini contractum iniit, solus dominus convenitur, non procurMtor. l.si pupilri. g. I.j. de negot.ges. Objicitur l. ula. d. de institor. ad . ubi institor qui constituit se soluturum nomine domini, finito ossicio non tenetur. Resb. Ibi institor non obligaverat se pro domino, neque constituerat se de here, sed tantum ad probandum institoris officium, quod scilicet mensa nummularia sibi a domino esset commissia, scripserat cerintam silmmam ex mensa domini adversario deberi, ideoque ex tali epistola, quam non ad se obligandum, sed fidem mensae ostenis dendam scripsit, conveniri non potest. Castren. in d. I. ult. Vel respondendum cum Costasio in ι. Plautius. d. de procurat. quod institor ibi non ex contractu, sed ex simplici confessione convenie.

batur. Diversum autem obtinet in tutore quam procuratore: nam tutor de contractibus ab eo nomine tutorio gestis, finito officio non tenetur. l. s. g. I. U. quand. exfact. tui. oec. I. I. C. eod. l. cum quadam. 26. C. de Adm. tui. Ratio diversitatis est, quod tutor invitus ex necessit te muneris publici obligatur, procurator vero se pro domiso voluntarie obligat, ut recte notat Accursin. . I. proin

99쪽

eurator qui. per d. l. cum. quadam. I. tutori. 2 o. C. de nego . gessis Quod si tutor proprio nomine contraxit. tunc finito ossicio fit etiam contra eum eXecuti . d. l. x. f. I . t. tutores. 39. g. adversus. H. de adm. tui. ι pen. C si tui. vet. curat. intem. I.sinonsubscripsis .

F. C. de admin. tutor. vel curat. θc.

Procurator pracse non cogitur dominum defendere.

ANceps 8c dissicilis a DD. movetur quaestio. an procurator praecise cogatur judicium suscipere, & dominum defendere ιIn qua quaestione late se implicat Accurs in l. sed , ha. 3ς. f.

uticis de procurat. Et verior est sententia, quod procurator etiamsi satisdedit de judicato solvendo. di defendendo, tamen non coisgitur districte dominum defendere, sed sussicit actori, quod possit agere ex stipulatione judicatum solvi, quae committitur ad interesse ob rem non defensam. ι. mutus. Φ3. q. ult. cum Eleaq. ff. de procurat. Objicitur I.filiusfam. 8. f. ula. f. de procurato Ubi dicitur, quod procurator, pro quo consentiente di sciente dominus satisdedit. Iudicatum solvi, cogatur judicium accipere, & dominum defendere, nec liberatur praestando id quod interest domini, litem non esse defensam. Resp. sub distinctione: Aut ipse procurator sati si dedit de judicato solvendo, & defendendo, & tunc non eo tur praecise dominum defendere , sed satis est committi stipulationem

ob rem non defensam, ad interesse. t. non euendum. M.' a praeurat. sussicitque eum teneri domino actione mandati ad interis esse. f. mandatum. inst. mandat. Aut dominus satisdedit pro procuratore praesente & sciente, judicatum solvi, & tunc districte cci .gitur procurator defendere. d. t. 8. g. ult. I. sid functus. I s.ff. eod. Ratio est, quia cum dominus cavit pro procuratore, tunc merito praetor potest compellere procuratorem , ut praecise defendat te

judicium accipiat, ne scilicet simul actor di dominus , quibus utrisque fidem praestitit procurator, decipiantur. Secundo adversatur l. servum. 33. g. ult. Θ t. sed Θ ha. 3 6.ult. ff. de procurui. ubi dicitur, procuratorem teneri dominum defendere, eumque cogi ad judicium accipiendum. Resp. illae te ges de procuratore actoris loquuntur, quod scilicet procurator qui alicujus nomine agit, cogitur ejusdem etiam defensionem suscipere, si procurator actoris a reo reconveniatur, nec liberatur praeis stando quanti ea res est. Aliud obtinet in procuratore rei. qui non

cogitur districte judicium accipere, sed suffcit committi stipuIationem judicatum solvi, ob rem non defensam.

100쪽

CANTURIA I.

Si dominus factus est non solventi, procurator

non tenetur eum defendere. ΡRocurator qui satisdedit judicatum solvi pro reo, non est cogendus judicium accipere, si dominus factus est non solvendo.

vel bona ejus possessa sunt a creditoribus. Inopia enim rei princi- Palis sive domini excusat procuratorem a defendendo. teXt. est ex Pressus in l. mutus. 43. g. ult. d. de procurβt. Sed adversatur graviter i. Titius. 76.j. eod. ubi dicitur, quod defensor qui satis dedit judicatum solvi, tenetur omnino dominum defendere, etiamsi dominus desiit esse solvendo. Rese cxdistinctione Barioli in d. l. Titius. Aut quis sine mandato se litiobtulit pro domino absente, di hic necessario obligatur ad defendendum, neque judicium recusve potest, sive dominus sit solvendo . sive non. Ratio est, quia in defensorem, qui se judicio sine mandato obtulit, fit executio sententiar. I. Plautius. 6 i. 1. de procurat. l. . in prisc. F. de re iud. Praeterea defensor postquam fati ide-dit judicatum solvi, censetur dominus litis, & omne periculum ad eum pertinet. Ita accipienda est d. l. Titius. quod scilicet loquatur de defensore, qui scilicet sine mandato intervenit pro reo, quod necessario judicium suscipere cogatur. Aut quis cum mandato se obtulit alicujus defensio iii, ic eo casii procurator, domino essedici paupere, defensionem juste recus ire potest, quia in eum non fit executio judicati. d. l. 4. Inopia enim domini est justa causa non

defendendi in procuratore. Ita solvunt hanc antinomiam Bart. leCsal. ad d. I. Titius. Ex quo notanda est insignis dccisio, quod scilicet regulariter censeatur tacite revocari mandatum . si dominus vel procurator desierint esse solvendo, vel coeperint labi facultatibus. I. cum quis. 38. in prine. Is eum Cornelius. 82. 8c ibi Bart. n. de solui. text. notis. in l. liberto. f. largius. U. de ann. Iust.

I semb. ad tit. de procurat. Num. II.

In actionibus famosis procurator intervenire potest.

Uod in judiciis famosis procurator licite intervenire possit,

e manifeste ex eo probatur, quod alieno nomine, puta procu 'torio, possit quis ex causa famosa condemnari. t. surti. 6. S. I , V. de his qui not. infam. Idem ostendit aperte Paulus in ι. licet. a. f.

r. ff. δε procurat, ubi in actione injuriarium, Quae ex lege Cornelia R deseemiit,

SEARCH

MENU NAVIGATION