장음표시 사용
481쪽
28 Iet lunae hoc anno fuit vi calendas Aprilis, super B literam, Sed prima accensio lunae et Visio primae lunae. Ergo luna fuit Xiv quinto idus Aprilis super A literam, et XiU luna eSt terminus Paschae, ac dominica sequens est dies Paschae. Quare in B litora sequente, scilicet in crastino, videlicet iVidus Aprilis debet esse dies Paschae secundum Veritatem. Sed modo transfertur usque ad octo dies ultra propter primationem
istius anni est Xiv, qui ponitur iii calendas Aprilis super Eliteram, et ibi dicitur esse primatio secundum Calendari Um. Et ideo secundum hoc Niv luna, quae est terminuS PASChaeest pridie idus Aprilis, et in dominica sequento asSignatur PASCha, Scilicet XV Calendas Maii, et sic per Viii dies ultra
Veritatem. Quapropter Solemnitas paSchalis qua munduS SAl- Uatur non Celebrabitur tempore suo, Sed jejunatur hoc anno per totam septimanam PasChae Ueram. Nam jejunium CXten
ditur per viii dies plus quam deberet. Et tunC sequitur aliud in ConUeniens, quod per octo dies tardius incipiebatur jejunium Quadragesimae ; ergo Christiani comedebant Carnes in Vera QuadrageSima per octo dies, quod est absurdum. Et iterum
tunc nec Rogationes nec Ascensio, nOC PentecoSteS, CelebrRntur hoc anno Suis temporibus. Et sicut hoc anno I 267 accidit,
ita accidet anno sequenti. Nam Secundum aureum Illa morum
erit Pascha iv idus Aprilis; scilicet 126 8 anno Domini. SedeSse debet tertio nonas Aprilis per octo dies ante, quia luna prima est per tres dies antequam assignatur Per Ruroum numerum. Et ideo quarto calendas Aprilis, Vel saltem tertio, erit decima quarta luna quae est terminus Paschae quapropter in prima dominica sequente erit dies secundum Ueritatem. Et sicut hoc anno accidit, ita et Saepius Per antecessionem aequinoctii et primationis potest contingere quod Pascha non solum per octo dieS, sed per multo PlureScelebretur antequam debeat, et caetera festa, Sicut PriUS CXPOSitum est de aequinoctio. Nam per longitudinem temporis accidet lunaris dici primatio quando erit plena, et quando erit in quacunque diStantia a sole, ut prius habitum est in erroribus primationum. Et ideo maXimum inconVeniens et intolerabile hic sequetur.
482쪽
Cum igitur omnes astronomi et compulistae possunt Videre hos errores, et omnis homo qui vult inclinare cerUicem Suam ad Veritatis inquisitionem potest hos intueri, neceSSarium CSSCtet debitum ac Deo beneplacitum et hominibus sapientibus desideratum ut remedium poneretur. Et remedium facile CSSet ; nam in Ueniretur Verum aequinoctium per tAbulaS RStronomiae et per instrumenta, et Uerificaretur primatio per eaSdem
Con Siderationes, ut eUacuarentur omneS modi erroriam PrRC-
dictorum, et XiU luna ab aequinoctio Sumeretur, SiVe esset in die aequinoctii Si Ue post eum, et ibi fieret terminus Paschae ut in die dominica sequente fieret dies paschalis. Et ideo non eSset
SEquendii S aureus numerus, ut aliquid fi Xum super calendRS.
Et possent fieri tabulae de his primationibus et aequin OCtiis, et Secundum illas posset ordinari calendarium in anno et inmensibus secundum consimile artificium quo Hebraei utuntur. Sed contra haec possit objici de synodo Nicaena, quae statuit primationes paschales inveniri juYta cyclum decem -nOVennalem. Et beatus papa Leo, discussione facta de hujusmodi contentione, tandem definivit adhaerere sententiae Synodi Nicaenae. Atque Beda in libro temporum capitulo xliii nititur quantum potest roborare hunc Cyclum et primationeS per decursum hujus cycli accidentes. Nam auctoritatem Nicaenae synodi et Leonis papae introducit et miraculum interponit. Nam Cum multi Voluerunt quodam tempore Pascha debere celebrari viii calendas Aprilis, et alii X calendas Maias Secundum quod Ordo cycli decemnovennalis eXigebat, elisa est haec contentio per quoddam baptisterium, in quo nocte Paschae singulis anni S replebatur fons Sacer aqua Per SC, et baptigatis hominibus sicut venerat recedebat; quod accidit decimo calendas Μaias secundum quod Cycli ratio eXigebat,
et non octavo Calendas Aprilis. Sed haec si bene intelligantur non Contradicunt Ueritati. Nam cum Eusebius Caesariensis episcopus primo OrdinaUerat hunc Cycliam, ipSe parum fuit ante synodum Nicaenam . ita quod cum ipse ordinavit Veraciter hunc CyClum Secundum quod Cursus lunae tunc fuit, non potuit esse mutatio aliqua sensibilis in tempore quo celebrata fuit illa Synodus Sacro Sancta. Et ideo sancti patres statuerunt hunc Cyclum ObSer-
483쪽
Vari, quia non habuit tunc errorem, nec diu postea habuit falsitatem notabilem. Unde cum papa Leo φ fuerit post Synodum Nicaenam quasi CXX annis, sub Martiano Principe, manifestum est non posse primationem ad plus rocessi SSO a loco suo in calendario a tempore Eusebii nisi per unum diem. Et cum ipse papa discussit hunc errorem, saltem dedit Occasionem posterioribus Considerandi Veritatem in haC parte. Caeterum novus error fuit et non multum notabilis, et Synodus Nicaena magnae auctoritatis fuit, propter quod non e Xpedivit tunc temporis definitioni hujus synodi Contraire. Etiam non invenit astronomoS in ecclesia Sum cienteS Rd Seientific
ti OC, quia a principio fuit astronomia odiosa Christianis,
Pros ter CAUSAS Superius annotatas, scilicet in parte prima hujus not Sum tractatus. NeC adhuc inventi sunt ii Sque nunc qUi darent ybi ς' hremedia in hac parte. Nam bene fuerunt multi qui sciverunt set lement
probare nOS errorOS Per UIAS RStron OmlRO, Ct UAnt Um Crrat Ur; necessary la CC mirum, cum Uisus nobis multos ostendat; et in universalidi Xerunt quae essent remedia, scilicet quod certificaretur quantitaS anni, quod aequinoctia et solstitia invenirentur VeraCiter, quod primationes similiter; et tangunt modos universales ad haec. Sed nullus adhuc eXpressit nobis Veram quantitatem anni, Cum plena demonstratione, in qua non Sit dubitatio. Similiter nec de aliis. Et ideo non fuit mirum si non fuerunt haec certificata temporibus ecclesiae Primiti Vae, quando mathematica reputabatur inter artes SuspectaS et inutiles Dei ecclesiae, sicut multae aliae nobiles Scientiae
k Pope Leo was in dotibi as to the Jay on whicli Easter Ahould be celebrated in 455 A. D. ACCOrding to the calculation os Theophilus of Alexandria, itshould bo the 8th be fore the Calends of May, that is ora April sq. This See medtoo late: for the view hitherio maintained was that Easter day Ahould not beearlier than March sa, nor later than April a I. The Pope wro te on the subject to the emperor Martian who referred his letter to Proterius of AleXandria. Proterius confirmed the view of Theophilus, and the Pope to avoid SChi Sm in the matter accepted his authori ty, and wrote to the bishops of the weStern Church in accorda nee with it. To avoid similar difficulties in future, ne urgeo Victorius, a Gaul of Aquitat ne, to construet a ne paSChal Canon. Victorius multiplying the lunar Cycle of nineleen years into the Solar Cyclo ostwenty-eight, Produced a Cycle of 532 years, beginning with the conSulate Ofthe Gemini which he took for the date of the Passion, and terminating in 559 A. D. I hiS canon waS usualty followed by the Latin church after ardS. See Fleury, Hist. Eccle ast. lib. XXViii. Ch. 51.
484쪽
28 OPERIS MAJORIS PARS OUARTA.
Propter quinque rationes in prima parte signatas. SynodUS igitur Nicaena decrevit cyclum observari dum haberet Veritatem et quia illis temporibus non fefellit. Caeterum decrevit hoc teneri, Ut Uitaretur contentio juxta caput cujuslibet, donec accideret in ecclesia Dei potestas mathematicae, qua certifi- Cari possunt omnia de quibus est contentio. Minus enim
malum CSt Sine comparatione unum inconvenienS ad temPUS
tolerari propter impossibilitatem remedii, quam quod quilibet
Opinionem Suam promulget aeque salsam sicut est illa quae ab Omnibus communiter sustinetur. Et sic loquitur Beda. Nam dicit, Cum lunam sic secundum Cycli rationem Signabant, aliud majus periculum per hoc declinaVerunt.' Et quod Beda adduXit miraculum, concedendum est quod illis temporibuS non fuit error in Cyclo, ut manifestum est, sed postea CreVit et apparuit sensibiliter. Quod etiam adducit exemplum de lapide selenite, cujuSSplendor crescit cum luna primi mensis et decrescit, per quae cognoUerunt antiquitus primationes paSChales, iStud non CSt pro Cyclo, nisi dum habuit veritatem, sed magis contrarium quia ille lapis ostendit nobis Verum aequinoctium, et decimam quartam lunam paschalem in eo Vel post ipsum sumendam pro termino Paschae; quod non potest hic cyclus his temporibus facere, nec unquam faciet, nec secit diu ecclesiae. Caeterum Beda fuit Circa tempora eXordii cycli. Nam ipse resert in computo Suo SO tunc attigi Sse annum Domini septingentesimum primum. Et ab Incarnatione usque ad tempora Constantini, Sub quo fuit Synodus Nicaena, fuerunt CccXXXii anni Secundum Bedam. Et ab hoc tempore usque ad Martianum principem fuerunt centum viginti anni, Sub quo Leo papa fuit, qui sunt in uniUerso Cccciii. EX quo patet, quod Beda non fuit per CCC annos
PoStea, Sed nec a synodo nisi per Circiter CCCtXiX annOS, et ideo non potuit lunatio multum recedere a loco suo. Nam
ad plus per unum diem integrum et per aliquid de secundo, eo quod in CCC annis et iv fit mutatio unius diei. Et ideo Propter CAUSAS Prius tactas bene potuit Cyclus observari in tempore Bedae, Sicut in tempore Leonis papae. Sed tamen scrupulus dubitationis jam eXortus fuit a tempore LeoniS, et
485쪽
augmentabatur haec dubitatio in tempore beati papae Hilarii
qui praecepit Victorio novum cyclum Componere, in qUO Uia non fuit Certitudo, sicut nec in decem no Vennali, adhaeSerunt POSteriores Consuetudini antiquae et statuto Concilii Nicaeni. Patet igitur ex his, quod salva omni au Ctoritate Nicaenao At present Synodi, potest cyclus hic immutari; quia tun C error non fuit, perseetibus et Su Stinebatur ut vitaretur majus periculum ad tempus, donec Oi xl e
eccles1a posset habere astronomicam PotCStatem, Per quam bring dig-
Solam potest remedium adhiberi. Nam primitiva ecclesia non habuit Usum astronomiae. Et ideo postea usque nunc fuit O mi SSa Correctio hujus rei propter longam consuetudinem, et Propter hoc quod usus astronomiae non fuit in usu praelatorum nec multitudinis studentium, nec adhuc est; licet aliqui sunt Satis prompti et periti in hac parte. Debet autem nunc tempori S remedium apponi propter istos errores manifestos et palpabileS, Atque Propter Scandalum multiple X in ecclesia. Nam omnes literati in computo et astronomi sciunt haec, et derident
ignorantiam praelatorum qui haec sustinent. Atque philosophi infideles, Arabes, Hebraei et Graeci. qui habitant inter Chri S tianos ut in Hispania, et Aegypto, et in partibus orienti S, et in multis aliis mundi regionibus abhorrent stultitiam quam Con Spiciunt in ordinatione temporum quibus utuntur Christiani in suis solemnitatibus. Et jam Christiani habet peritiam RStronomiae, Per quam potest fieri certificatio. Potest igitur Vestra Reverentia jubere; et invenietis homines qui praeclararo media apponent in haC parte; et non solum in praedictiS, Sed in totius calendarii desectibus. Nam tredecim sunt radi CaleS, et habent ramos quasi infinitos. Si igitur istud opus gloriosum fieret temporibus Vestrae Sanctitatis, tunc una de majoribu Srebus et melioribus et pulchrioribus Consummaretur Uae unquam in ecclesia Dei fuerunt attentatae δ.
Schae celebratione λ. D. 1513 discusses the question of tho Calendar with great fuliness. Speaking of the confusion resulting Dom the error aS to the longili of the year and Dom the imperfection of the lunar Cycle, he says, Quod animadvertenteS majores nostri exhortati sunt aliquando Romanos pontifices ut errori huic enormi succurrerent.' That he Should not have mentioned Laeon's nam ein this connexion is the more strange that he cloes mention him in another part of his work, when he treais at some tength of his conjecture as to the date
486쪽
The value Postquam λ declaratum est quomodo mathematica potenteri, 441' requiritur ad philosophiam et theologiam et Dei ecclesiam,
SCienee in nunc manifestandum est qualiter est necessaria rei publicae metit Tisib fidelium dirigendae. Et duobus modis principalibus valet. UDI Uno scilicet modo propter Cognitionem futuroriam, PraeSentium, et praeteritorum; alio modo in operibus utilibus. Cum Vero humanum genus sit eXpositum infinitis periculis de futuro.
SUmmo neCeSSarium est, ut habeat vias cognoscendi futura.
Et cum Deus dedit homini majora, scilicet animam et corPUS, et promittit vitam aeternam. non debuit denegare minoi R. Nam et sceleratis sol oritur et piratis patent maria; qUapropter longe magis Deus debet bonis utilem Cognitionem TCrum, et Praecipue multitudini, propter hoc quod in ea bonum publicum invenitur. Et quia semper aliqui boni et Deo PlacenteS in mundo inveniuntur, ideo Deus mundo dedit multiplicem futurorum Cognitionem, DCC poteSt StRro Sino CA, ut docet Avicenna in primo de Anima, et decimo MetaphySi Cae. Prius Vero tactae sunt radices de cognitione futurorum in illa distinctione in qua de eXcusatione mathematicae disputaUi, et OSten Sum est quod possibile est sussiciens judicium in omnibus, quod est scilicet medium inter necessarium et impossibile, et inter Uni Versale et particulare. Nam per haeC men S humana illuStratur, ut possit prudenter in omnibus dissere et utilitates sibi et aliis providere. Postea Vero descendi ut res postulabat
ad judicia specialia in humanis, scilicet in distinctione de Sectis. Et si in rebus humanis et praecipue in hujusmodi fiat Verum et utile judicium, multo magis in rebus naturalibu Spotest hoc fieri, tam in particulari quam in propria disciplina.
Et licet, ubi actum est de eXCusatione mathematicae, at VeSUPeri US de Comparatione Virtutum coelestium ad haec inferiora,
of the PaSSion. Eut the majores whom he spealis of here are Peter cl'Aillyand Nicolas of Cusa. The sirst of these had, as will be Seen preSCntly, copi edinto his Imago Mundi an extraci froin Bacon s Geographical treati Ae: and withregard to the lunar cycle, he advocated Bacon 's vi eis that the Arab cycle of thirty lunar years Should be adopted. It is abundantly clear that the impulsoto thiS reform was gi ven by Bacon. By no previoris writer had any attempthoen made to apply astronomicat science to the rectification os the Calendar. Bacon now passes to the subject of Geography. A furvey of the planet waS needed in order to estimato the clangers to the Church Dom for ign foes; and generalty for the exercise of the Pope's functions as universal bishop
487쪽
sit tactum de cognitione locorum mundi et rerum generabilium in eis per coelestia, tamen nunc uberius hOC OXPonam trRnS- eundo ad medicinam propter Corpus humanum, Cujus Cognitio magi S est homini necessaria quam alicujus rei alterius in hoc mundo. Et non solum manifesto quomodo res in diversis locis mundi Cognoscuntur, sed quomodo in eisdem per tem Porum diUersa curricula Cau Santur. EsseCtUS UCro non Cognoscitur nisi per suam causam, ut Certum eSt apud Omne S; Sed Coelestia Sunt causae inferiorum, unde oportet quod sciant haec generabilia per ingenerabilia quae sunt Coelestia. Quod Vero Coelestia non tantum Sint Causae uni Uersal OS, Sed CRUSae roriam in seriorum propriae et particulares, Probatur per AriStotelem, qui dicit secundo de Generatione, quod elementa deterius Agunt Uam Org Ana et in Strumenta artificialia respectu artificis. Sed tota actio artificialis principaliter attribuitur artifici, ut aedifi-Catori, non Hii S Organo, ut Securi. Ergo manifestum eSt quod coelo attribuitur operatio principalis Omnium in seriorum, Cum non sint agentia nisi coelum et elementa quae sunt ejus instrumenta. - Ρraeterea hoc patet inducti VC. Nam in omnibus inanimatis Coelum est Causa particularis sine contradictione ;quia in animata non generant aliquod, nec producunt individua Suae Speciei, quia lapis non generat lapidem, sicut homo hominem et asinus asinum. Manifestum est igitur quod virtus Coeli incorporata in materiam elementorum producit Omnia inanimata, et animata per putrefactionem Similiter: nam circa eorum generationem non sunt nisi Coelum et Clementa. Praeterea dicit Averroes septimo Metaphysicae quod idem facit virtus solis in materia putrefacta quod Virtus patrum in SeminibuS, quare nOCOSSO OSt Coelum OSSO CRUSam particularem USque ad generationem rerum eX propagatione. Sed quod
similiter sit ibi probo. Nam in Uegetabilibus Aristoteles dicit primo de plantis, quod sol est Pater plantarum et terra maior; et in Animalibus vult illud idem ; quia de homine, de quo minu SVidetur, dicit Secundo Physicorum, homo generat hominem CXmateria et Sol, et con Stat quod pater non Continuat nec terminat generationem, sed incipit tantum per decisionem seminis quapropter Oportet quod Continuans et perficiens generationem sit sol seu virtus coeli. Et non solum est coelum cauSa in
Essedi ofa Stronomiccondition son in- organictandor anic
488쪽
283 OPERIS MAJORIS PARS OUARTA.
and terrestri alequatorand equinoctial
recte generatis, sed in POCCati S naturno et monstris. Nam
Avicenna decimo octavo libro de Animalibus dicit: Si embryo
non poteSi recipere humanitatem, recipiet animalitatem sicut in rebus mon StruoSis ut quando filius hominis habuit caput arietis, et agnus habuit caput tauri: quoniam Virtus in eo indu Xit formam secundum figuras Coelestes, quae accidunt unicuique. Et si ulterius deScendamus, POSSUmUS CAUSAS rerum inferiorum magis prope investigare per Coelestia. Primo Vero articulus hic est, quod quilibet punctus terrae est conus unius pyramidis Virtuosae coeli. Ut hoc autem certius planiusque Videatur quod intendimu S, necesse est Con Siderare quae Sit diversitas regionum mundi, et quomodo eadem regio in diVersis temporibus Variatur, et quomodo res diversae ejuSdem regionis diversas recipiunt passiones in eodem tempore. Sed haec sciri non possunt, nisi quantitatem et figuram habitabilis terrae et climata ejus distinguamus. Quatenus Vero ad haec deUeniamuS, oportetnOS Supponere mundum CSSO Sphaericae figurae, sicut Superius est demonstratum. Et imaginabimur tres lineas a mundi terminis ductas intersecantes se in centro mundi ad angulos rectos, ut una sit a cleXtro in Sinistrum in coelo, et hoc est quod ab oriente in occiden S per Centrum mundi ducatur; alia a sursum in deorsum, id est a meridie in septentrionem, et hoc est a polo an tarctico ad Polum arcticum, et tertia ab ante et retro, id est a puncto medii coeli Supra nos usque ad punctum oppositum in coelo Sub terra. Et Per quandam transumptionem Vocabuli Vocatur angulus terrae. Sic docet nos Aristoteles imaginari seX diversas positiones in coelo in secundo Coeli et Mundi. Si igitur imaginabimur unum circulum transeuntem Per oriens, et medium coeli, et occiden S, et angulum terrae, hic dividit coelum in duas partes aequalos, in medio ejus relinquens unam medietatem reSPectu uniuS poli, et aliam respectu alterius, et Vocatur aequinoctialis, et quia habitantes sub eo habent perpetuum aequinoctium, et quia omnibus habitatoribus terrae est aequinoctium quando sol venit ad
illum circulum et describit eam in die naturali: et hoc est in principio veris et in prinCipio autumni, quando sol
489쪽
GEOGRAPHIA. 289 ingreditur capita Arietis et Librae. Si vero imagine muralium Circulum magnum, qui transeat per polos mundi et per fines orientis et Occidentis, intersecantem priorem circulum ad angulos rectos, qui Vocatur Coliaria S tran SionSper aequinoctia, tunc Coelum sic di Uidetur per quatuor quartaS, quarum duae erunt supra terram in situ nostro, et aliae duae sub terra. Et erit una quarta septentrionalis Supra nOS, Scilicet quae continebitur inter medietatem aequinoctialis circuli et duas quartas coluri dicti, terminatas ad Polum Rrcti Cum OX una parto, et ex alia ad puncta orientis et occidentis apud aequinoctialem. ut patet in figura, et haec eSt quarta ParS quae est supra. Consimili autem modo oportetnOS imaginari terram sphaericam esse. et illae tres lineae praedictae transibunt per Centrum terrae intersecantOS Se in eo ad angulos rectos ; nam sunt perpendiculareS SUPer eam, Ct quia in earum intersectione est centrum Coeli et totius mundi, necesse est quod idem punctus sit centrum mundi et terrae ;quia intersectio ista non est nisi in puncto uno, per quintam primi libri Theodosii de Sphaeris. Nam si linea recta descendat a
Coelo perpendiculariter ad superficiem contingentem Sphaeram terrae. in ea erit centrum terrae, per illam quintam, quae dicit, Si sphaeram plana superficies Contingat, a P Un Cto Vero Contactus recta linea ad contingentem superficiem perpendiculariter ducatur, in eadem centrum Sph Herae CSSe n OCOSSO OSt sed illa eadem linea erit perpendi Cularis ad Superficiem contingentem Sphaeram coeli, ergo in illa erit centrum coeli, et haeC linea est una trium dictarum. Similiter et utraque aliarum per eandem rationem transibit per centrum Coeli et centrum terrae: sed quaelibet istarum non intersecat aliam nisi in puncto uno, ergo in eodem erit centrum terrae cum Centro coeli, et propter hoc terra jacet in medio mundi. Et ideo si imaginemur Circulos duos in terra respondentes circuli Sin Coelo praetactis, unum sub aequinoctiali circulo transeuntem per OrienS et occidens, et punctum in terra sub puncto medii coeli; et alium, per occidens et oriens et puncta in terra reSpondentia Poli S ; tunc per hos circulos dividetur terra in quatuor quartaS, quarum duae erunt in superficie terrae in Si tu noStro; et alia eX altera parte terrae. Et una erit
490쪽
septentrionalis, scilicet a medio terrae sub aequinoctiali usque ad punctum terrae sub polo arctico contenta infra lineas quae ab oriente et occidente concurrunt in Polum SiUe Punctum terrae Polo SuppoSitum. Et haec OSt quarta quam quaerim US, in qua est habitatio nota, et est sub quarta Coeli PriuS notata. Habitatio δ vero dupliciter consideratur ; uno modo TCSP CCtUCoeli, Scili Cet, quantum propter Solem potest habitari, et quantum non. Et de hoc dictum est prius in uni Uersali, et tangetur posterius. Alio modo consideratur quantitas habitabili S respectu aquae, fCilicet, quantum aqua impediat. Etho C eSi modo considerandum. Ptolemaeus vero in libro de Dispositione Sphaerae vult quod fere Se Yta pars terrae CSthabitabilis propter aquam, et totum residulam CSt cooperi Um
aqua. Et ideo in Almagesti secundo libro ponit quod habi
tatio nota non est nisi in quarta terrae, Scilicet in qua habitamus ; cujus longitudo est ab oriente in occidens, et CSt medietas aequinoctialis; et ejus latitudo est ab aequinoctiali in Polum, et eSt quarta coluri. Sed Aristoteles vult in fine secundi Coeli et Mundi quod plus habitetur quam quarta. Et Averro es hoc confirmat. Dicit Aristotelesy quod mare parvum est inter finem Hispaniae a parte occidentis et inter principium Indiae a parte orientis. Et Seneca libro quinto Naturalium dicit quod mare hoc est navigabile in paucissimis diebus, si Uentus sit conveniens. Et Plinius ' docet in Naturalibus quod
Florentino Toscanelli. Arist. De Coelo. ii. 14, θ 15 διὸ τους ὁπολαμβανοντας συναπτειν τον περὶ τὰς
Prolog. Quantum enim est quod ab ultimis litoribus Hispaniae usque ad Indos jaceti PauciSSimorum dierum Spatium. Si navem SuuS serat ventus, implebit.'. Pliny, GL HAI. ii. GI.