Studia Theocritea [microform]

51쪽

- 40 - , omerica consuetudine in γ εω mutantur: Mouσεω v. 221, ubi eo per synizesin, quam Oeant, unam ficiunt syllabam CD Christ l. c. 138 seq. s. Meyer 140, 150, 352. Liceat denique formas, quas assimulata Vocant L. Meyer, angold, Christ, Curtius mediumque inter contractas et diductas formas locum obtinere contendunt, uno tenor tractare: progressiva est assimulatio: ευδιάα κε v. 44. CD ἐυδιαασκου d. XVI. 38 in

ouat) . De diectasi omerica agunt Curi. Stud ΙΙΙ. 379 seqq. Leipg. Stud. ΙΙΙ. 192-200, L. Meyerra. c. 36seqq. Κuhn's Zeitschris X. 45 seqq. , angold Curi. Stud. VI. 141-213 Christ. I. c. 174-177, acher-nage in dissertatione quae inscribitur Die epische Zer-dehnung Beggenb. eitr. IV. 259-312 sententiam de vicinis vocalibus assimulandis refellere conatus est atque hanc mutationum seriem statuit 1 ὁρα- solut larm.),2 ὁρὰ conir form.), 3 ὁριο, diduci vel distraci form. .

52쪽

Wackernagelium sero prospere aesutasse Mihi videtur Curtius stipg. Stud. l. c. F. α cum Seq. t et u diphtongum non essicit in his vocabulis ex id. XXI sumptis: δα v. 79 contractione ex et f)ἱδ ortum. Vocabulum aeti ad rad. V Eanscr. revocandum esse docent

L. Meyer 194, Brugm. l. c. 146, 16 Curi Grundg. 231. Hoc loco ι correptum est ut Hom. Il. XΙΙΙ. 286 et XXIV. 739 ευ δα λυτρη sit XIV. 387 ε δα λευταλ . ChΚruge l. c. B. g. 17, 1, Anm. 3), μεταεξας v. 201 αtIIo, L. Meyer 164, 181 ex Ui ει ortum esse opinatur quam derivandi rationem respuit Curtius . c. 172, cui veri

In id. XV: εα vocales solutae inveniuntur ut in antiq. Doride)i ακριβέα v. 1 Evθε V. 116, χειλε v. 130 αργυραας v. 84 CD Ahr. l. c. 193 234, G. Meyer 151. Contra ex εσα duplici contractione nascitur scin

53쪽

In id. XXII

30, 3, 1, O Meyer 156.

sta vocale in everiore Dorido in η in mitiore in ε concreacere Ahrens t. c. 201 seqq. docet. Omisso illo Pronomine Nivoc, de quo supra disputavi, in id. XV nullum invenitur exemplum ε vocalium in contractarum.

In id. XV

I in terminatione infinitivi stu:

54쪽

διαχρηοεῖται V. 54, φθεγξειτα V. 99, quorum utrumque in ars positam praebet contractam syllabam. Sec. Ahr. I. c. 7, 300 a Doriensibus διαχρησεἰται, θεγξεξται scribebatur G. Meyer 472 seq.3 in flexione verborum quae contracta dicuntur: in thesi posita est contracta syllaba: ἐδοκε v. 32, τελε τα v. 62, θάρσει v. 73, φιλεῖται V. 86; in ars posita est contracta syllaba: ἔIχει v. 31, δαλεῖται v. 48, θαροει v. 13, 56, neque prohibet metrum, quominus I Iχε' δωρ v. 31, δαλέεται V. 48, θαροεε v. 13, 56 Iegamus. 4 in or redupl. 3): εἰπε V 25, εἴπας V. 38, εἴπ' v. 77. oristi alatov, ἔζε Letro quominus XI EUεπ- , ἐ-fε-fεπ-o deducerentur, sormam lesb. F)ειπη prohibere jam monuit Curtius Verb. ΙΙ. 27 seq. Escite nahe ei nach Analogi sanshritischer Formen te an- ina- gebildehes Jζε-ftπ-o vorausgusetgen . Sec Meister 71 antiquissima forma graeca is ε-tπ-o fuit; aeolica forma ad hanc respondens fetro esse debuit Cis Curt GrundZ. 459 seq. Auctor Curti Verb. ΙΙ. 38 -fε-fT-o primigeniam fuisse formam, ex qua prodiret ἔειπου, conjecit Fich; sed ne haec quidem explicandi ratio aut G. Meyero 463 aut Brugmanno l. c. 80 probatur. Solutae inveniuntur Ἐν vocales in ΔωρtέεII V. 3. agi, ut in universa Doride fieri solet, in t coalescunt:

55쪽

- 44

Apud Homerum lacillime cum et velis coalescit, plerumque in verbis contractis, rarius in stirpibus nominalibus per vocalem vel diphtongum exeuntibus atque in futuris. -ansi in id. XV φευξ v. 4, iθος v. 1 I fiunt, qua de forma G. Meyer 82: ursprlingliche oristform die ins exsectsystem gehommen si G. ver 504.

In id. XV

εο vocales aut solutae aut in contractae exstant.

56쪽

Quam contrahendi rationem apud Iones usitatam sec. Ahr. I. c. 214 etiam vulgo acceperunt ii Doriqnses, . qui in insulis ad sis oram sitis habitabant Ionibus vicini et qui Ιadis contagio patebant Syracusani ceti.) .

Duplicem contractionem passum est κινε V. 29. Solutae vero exstant O in φυλαIIa v. 1;3 in genitivis sing. nominum in i et exeuntium apud plerosque orienses non contrahi vocales Ahr. l. c. 220 docet. Cujus generis est Αρτεος V. 142.4 De pron. με vv. 31, 69, 1 vide infra.

Ahr. I. c. 214. Oppello l. c. 43 aliquid offendere videtur haec contrahendi ratio. Hujusmodi formae, inquit, huc usque apud Theocritum solum leguntur . Quod falso assirmare oppetium ex eo intellegere licet, quod jam Renne Curi. Stud Ι: 182 hujus generis formas aliunde petivit velut ἐκευσα e hocylidis fragm. 5, 2 Ff Ovευοι II pers plur. ex Archilochi tetrametro 70, 3, πλοuzεuot ΙΙΙ. pers plur. ex Solonis fragm. 15, 1, φιλευοι ΙΙΙ.pers plur. ex heognidi v. 871. Neque tamen orabachio in eo non assentiri possum, quod Ι. c. 75 . eodem jure cum Hemsterhusi Ἀρεpotoαt scribi posse contendit.

57쪽

- 46 aot apertae tantum inveniuntur formae: αρ supio: v. 114, πορφνρεο V. 125. Ahr. l. c. 194 adjectiva in o desinentia in Doride numquam contractionem pati monuit CD supra αρτυρεας m, contrahuntur vocales: λες V. 9 δοκω V. 93, αξω V. 40: p.- v. 68, 94 is pron. . V Vide infra.

In id. XXII

sima est. εω non contr. ζ

58쪽

In id. XV

o dorica consuetudine in coalescunt: πρατον v. 78, 5. hr. l. c. 181 πρατος ex vetere quodam Ruperi. πρατατος prodiiSSe opinatur Brugm. Curi. Stud. IV. 154 πρατος ad superi. πρα-fαtoc adjectivi πρα-fO-ς reduxit, eumque secutus est eister Curi. Stud.

IV. 376. At G. Meyer 154 et L. Meyer 44 287, 590

In id. XXII

o in io, ut in ion. ait. recensiore lesb. ep. dialectis fiori solet, coalescunt: πρωτο V. 25, πρωτο V 26, ανιειν V. 114.

59쪽

Omissa rontractim concurrunt κακοεργος v. 47.

in id clain id. XV:

136.

aeq.

l. c. 203, 403-407. In fragmentis Epicharmi phronis vide Ahr. l. c. 435-476 ne uno quidem loco

to pro ou inveni genitivi term . o legitur apud Epicharm. undevicies, apud Ophr decies. Theocritum a vulgari mitioris Doridis specie recessisse jam Supra P. commonui Librorum ratio inter o et D in gen. sing. ΙΙ declinationis in nostro id haec est Omnes codd. o, tenent undecies, o octies septies vacillant codices. Editores nostri ubique iis scribunt, excepto quod FritZachebis χρηοτο v. 75, αεναο v. 102hlibrorum ou nescio qui

60쪽

haec: ἡ γ qnto' nichi χρηIet A. raxinoa ebrauch dem Fremden gegenube die ornehmere Form . Idem sentire videtur Fritgsche raef. in editione Hilleriana p. 20-21, ubi de atticis formis a Theocrito servatis disputat. Licet pertinere possit haec subtilis argumentatio ad χρηcieto V. 75 ad αεναο V. 102 transferri non potest. Nonne αευαo abhorret a ceteri genitivis vibic ,-lL69 1, V. 114, πλαθάνω v. 115, γλυκερω V. 11 cet. . qui Omnes inveniuntur in carmine uv. 100-144), quod Argivam cantricem cantantem induxit poeta Equidem cum Morsbachio l. c. 78 ubique o restituo. Morab. l. c. inspectis idyllii Ι-XI, XIV XV librorum condicionem hanc esse dicit libri meliores vel omnes o tenent quindecies, ae septuagies, fluctuant novies et vicies. Equidem recognitis omnibus carminibus Vere Τh0ocriteis rutione subducta hanc inveni esse codicum rationem inter terminationes genitivi sing. stirpium in