Studia Theocritea [microform]

61쪽

50 Idyllium

XVIII. XXIXXII XXIII XXIV XXV XXVIXXVIII XXIXXXX

Omnes codd. Omnes codd. Codd. vacil- Omnes codd.

18413524

28 223

62쪽

Si cum orabachio statuimus in idd. iimicis et bucolicis, quibus hic etiam idd. XVIII XXI XXΙΙΙo idd. XXVIII XXX stolica dialecto conscripta adnumero, o ubique legendum esse etiam iis locis, ubi omnes libri u tenent et ubi inter o, et o fluctuant, genitivi sing. formae in exeuntes apud'heocr. UndeSeXagies et centies inveniuntur. In epicis autem carminibus formae in o exeuntes quater et nonagies leguntur, siquido in his idd. tiam iis locis o scribendum est, ubi librio tuentur. Homerica genitivi forma in olo, quam etiam in mim et bucol carminibus usurpavit poeta, quateret nonagies nobis Occurrit. In adjj in Go exeuntibus GO VOcules non On

' Ziegi in app. erit. . ολλος αδ ρως m. Hiller ὁ αδ ροως R. . . αθεως αδ ρεως 3 h. o. θρόος Med. Ald Edd. De e ambigo utrum librarius voluerit αδ ριος an oti ρόως. Servavi vulgatam. Poetam aliud scripsisse non est dubium .

63쪽

rit4χω3 v. 1, ὀχλω ' V. 77, τυμβω v. 208, quibus locis o restituere non dubito. Etiam in adj. χειμαρρους V. 50 o in o coaluerunt idem vero invenitur Hom. Il. Ι. 493.

in id. XXII

DB cras quam vocant.

In id. XV

64쪽

B. κα in cras exstat: cum sequenti simplici vocali coaluit: κηπειτα v. 4, κη V. 86, in V. 126; cum sequenti diphtongo concurrit: κεῖ v. 74, 136, 147, καM V. 57, κιρκτιρμονος

c. Interiecti quae est cum sequenti vocativo coaluit: νθρωπε . I. De rasi se G. 0y0 142-168.

CraSiS, quam rarissime usurpat Homerus, in hoc id. semel tantum, Gu V. 57, nobis occurrit. Apparet ex iis, quae de vocalibus diducendis et contrahendis supra V-X disputavi, heocritum in id. XV ad doricam consuetudinem proxim accessisse in XXII autem carmine eandem usurpasse contrahendi rationem utque Homerum. Satis vero constat Homerum omninoeusdem sequi contrahendi leges atque atticos sed modo contractas modo solutas praebere formas, prout postulat Versus metrum. Recentiores carminum Homeri editores

Nauch, Behher Christ ubique in ars diducta formas usurpantes atticis librariis docent contractas formas iis locis deberi, ubi traditae sunt quamquam metri cauS non

necessariae.

65쪽

- έ -

Variatas vocalibus.

v. 44, Quamquam Ahr. Diall. II. 377 ποκα hoc loco interrogativum esse contendit, in editione Theocritea omisso accentu encliticam usurpat articulam, quae nisi indefiniti adverbii vim habere non potest. χ. dor. κα pro Hom. κευ v. 26, κκ' v. 144 - κα κα). De hrensi et Morsbachi conjectura ποχ' ια v. 32 vide infra. DAhr. l. c. 383, Roscher Stud ΙΙΙ. 145, L. Meyer l. c. 38, 224, 85, O Meyer 29-30, 192. G. Meyer 30: Fit da veratigemelnernde et beWeis das ut que alte e doriscli κα rauch dami nichi identis hi suin; da lesbische. -et machi noch besondere Schwierighelten den Vbergang onm in 'Ommi nur vor hellen Oeale elo vor'. B. Or. α pro uti. O εικατι v. 139. De Or. )ικατι vel f)εικατε pro εἰκοIt f Ahr. l. c. 279-280, 184. Gelbhe Stud. ΙΙ. 29-30, All0 Stud. III. 219. Brugm. Stud. IV. 72 f ἱκαet ex antiquo quodam 'iκαντι lat. iginti nasali ante explosivam ejecta deduxit. Ad comparationem revocat glossam esychianam καVettu. L. c. not. 9 Brugm contra Gelbhium, uui l. c. 16 cliteram causam fuisse α vocalis in o mutandae suspicatus est, illam vocalis α obscurationem haud dubie nasaliquam haberet antiquior sorma fικαvit deberi contendit. Cum trugmanno omnino consentit rueister , Stud. IV.

66쪽

368-369; tantum deo vocali in o mutata ad Gelbhisontentiam inclinare videtur l. c. 369 not. 13). L. c. 385 386 eister antiquiores fontes Oculem, recentiores t diphtongum tueri monet. P. ad stirpem naredire et fεικατι corruptiore quadam pronuntiatione exfικαri exstitisse contendit. Sec Caue Stud. VIII. 254 et nos 12 hrens primus docuit in εἰκOIt ionica Productione ex ζικoat exstitisse Brugm Oriech Gram. 68: Da at o dor. Vεfκαri und ion est. laost istunaulaeklari . Sententiam de vocali et in o mutanda Supra expositam hunc in modum mutavit: Die Formatκοστος mi ocis Neubildun nach τρια-χOatoi Rus χου- στο- und verantasste eitertii die Bildun εἰκοσι stati

U. D pro , quae des dialecti proprietas est, in Voc. δυυμα usurpatum, doricis dialectis commune esse dicitur. Cis πολυωvuls. v. 109. Hoc me ab Atthide quidem alienum esse Ostendunt ij. quae Sunt thuut1ος, νωνυνιος,

D. Adjj. in εος exeuntia apertas formas tenere jam supra ostendi. Inter orienses imprimis Siculos in his ij. in t mutasse docet Ahr. l. c. 120-121. Cfro Meyer 2 Anm. Meister i. c. 91-92. Hus generis non est αρIupto Uv. 18, 36 quod est subst deminutivum addito suffixo tu e αρ Ius O Ortum.

67쪽

tiquorem atque ex veterrimO UO; Ortam esse an Leeu-

68쪽

I id. XXII

v. 128, de quibus vide illineres 117, 138 Anm. 4-5,770, ruge B. I. g 2, 4, Anm. 3, Ahr. l. c. 189.

I 39, 140, 148, 149.

69쪽

B. et, vicissim se excipiunt: αἰεὶ v. 113, 127, αε v. 77. De α vocabuli av&ovV. 37, cis supra ενα XV. 102. c. a consuetudine Omeri usurpatur αδ λ ρεους V.

70쪽

965. I. not. 1. εἰ vero legitur 6 63, 171, 188, tet'-ειτε V. 73. F. eoi u pro o Hom. αλλυδις v. 20. Cis Curi. Grundg. 521, 15. De eli8ione, hiatu, positione, ancipiti vocalium , , mensura infra disputabo. XII. D explosivis, quas Vocantur, consonis:

In id. XVA De gutturalibus:

a x sec. hr. l. c. 76-377 Dorienses usurpant pro Vulg. et in advv. temporis in κα pro τε exeuntibus: ποκα v. 44 Oκκ' - κα χα; κα pro conjunctione

hic usurpatur v. 144. raeterea orsb. Stud. X. 14 in V. 32 παθε ποχ' ια ), priorem rensi conjecturam secutus legit. Haec lectio vix ferri posse mihi videtur, nisi puncto inter ποχ' et oi interpungitur. Id quod excepit Ziegler κοια, quippe quod tantum in recentiore Iade Herodot. inveniatur G. Meyer 190-l92 Brugm.

Oriecti . Gram. 33), a dialecto nostri carminis prorsus alientim est. Posterior Ahrensi conjectura retus, of ια maxime mihi arridet. - et in stirpe pronominali ro ab