De explicatione litterae magistri Petri Lombardi (Paolo Franzoso)

102쪽

aec D ptima parte fiuificiant. Pro dec aratione ve- id partis, potauur ista alia conclusio. Quantiis tres

Viliu esse essetitiae debeatuli dicere, Oi tamen i Deum irrumpet innarum sua a locutione debenti R.

s inue. urin quidem ebri clusionem Magist probatis , halit anticuli Deus incisur Diuiua essentva, ita etiam pol dici unus D cur dies perlauae ut vitum ita ponit anδὰiei variis Deus trium personarum vel tres personae umus ipsi ilauit etiam dicitur. Vna essentia trium pellanari m,Serire e senae nivis essetatis. Et respondens dici quod benei dict. Tres fersonae sunt unus Duus, icon et A. itas Deus et tres per nae. Non tamen unus Deus trium

ferinarum,nec tres perstina unius Dei: quia dictu Deus in aliqua liabitudine prin ip si re dctu perlo serum. Nec eli limite de nent i , quia alius est mustus Asni scandi nomine Dei,& alius nomine essentiae Curias ratio

Vst, quia i Deus igni fleat in ratione peliteipij et statui.

Vssent, vero non Ut haec defeeunda parte susscia 1ir. Prodestantione auteni tertiae partis, ponitur ista concluti siue olentia,sapientia,& homea coimnuniter conue i i4n omnibus peridui Dii inis, tamen potentia appropria

in νὴ ii,sa plantia filio, hostilis Hero Spirituisancto. Qu an 'videm conclusionem Magister insinuans dici clxio attο - . litur,at fi potentia , eo quod in exeaturis rari luis inesse , sueuit debilita c. Sapientia fili eo quod In creat iris ι - , Dient esse ignati. Et bonitas spirituisancto eo quod itu ἰς ris spiritus tumorem dieit bt insationem. Vnde per Iraritim lioedi itue in Diuinis. Postea dieir, quod hoc

in Rhomousion ab A ntiquis primo sui concessum, an pter inalumisium meticorium sui dam, trum, i lupi tuo . Sed finaliter propter rei initatem luit recer Demunx licit, quod denominibu manslatiuic Mn vi aliua di rei vitii siqudes a stituat, est luper illa ratio,is si, hynnuam transsem videtitur Vltimo dicit se insunt ciο - verba fecisse de Trinitate in unitate Et Iim deaer i , α R. 3 parte huius ustinetioni satiraiicta sint.

103쪽

s s vrim tibia sententiaram.

Fuia dum substantiarn cle Deo dicuntur, quae specialena magi talit

a tum Milicet, descientia

depinscientia,&prouidetrita, striispositione praedestinatione, Voluntate, potentia.

105쪽

VTRVM CONCEDENDUM

sit ommael se in Dei, et lenis vesmeo per nilam: ut omni ad

cuntur cis ii Dei cognitione, si prael Iesalia.

106쪽

Textus Explicatis.

Connectitur haec ti it fima sola dis illectio cum sir

tinti liuiscin modum. Curri uim Magister supe iit, ererit de scientia ei sectinduin se consequente in lin se coinparatione rerim scitarum ad mentem Dauidi- estus . istinctio in res partes in quatum prima ostς. aliter innomitia sint in Dei essentia Uit Dinion Dra i intia in se eunda vero stubdit, qualiter se habeat scientia. ad bina,& mala. In tertia in ultima concludit , quodon , . nia,quae sunt ex Deo,vel possessat dici de an in Pro clariti ire pitur primae putis, pomiuria. c concluuo JRanuivomni ad antur esse in Dei ucientia,non tamen Omi in lux essent a turiamquidem conclusio m Rinitar probaris qi mi. Umam omnia, quae Deu cogi stat, ruinia disi esse in ei tenentia , sicut dicuntur et da n orientia,qua idem est quod sua essentia. Et respontiue in ii quod non, quia Omma, quae sunt inissset cla Ditisna uit eiusdem naturae clim Deo. Ea aurern, qux sunt in ea us cietitia,non sunt eiuraeniciaturae clim Deo. Ide Omnia cO; i in eo possunt dies este in niuina scientra, licet non ' sint diei esses in eiu euentia. Et haec do prima parte ius i. ret. Prodes armione vero secutidae partis, ponarur Issa

li conclusio. Constat Deum quodammodo obnosterem, , qualite non coinoscit maia. Quam quidem conclu--Rem Magis .picibane qii erit . Verum mala, quaζc gn tuti neci, ipossint Dies esse in neci. Et resip'ndet quod '', ulli illi solum dicunt ui ei se in Deo ad quae Deus et ' ratione, incipii Delia autem non se haber ad ma-- ratione principi j ergo mala 1 De. guttaino in dicom- si se i ii ipso D eo. Alia clare patent in littera. Et hae de

hydas' arte suisciant. Pro declaratione auteri tertiae pars pon1tur haec conclusio. Sanuis omnia , quae fixant de 'ipossint diei ex ipso: tion tamen conuerso omnia, quid' lex Deo,possunt dici de Deo viri conclutio patet per

'ς, iudit e t e de Deo, dici tui ab ipso sic eundu in substan-

108쪽

i stilia 11t m in ultima ostentiit qualiter de nouo ii : sim es in Oeaturus lini o declaratione situs eri ' Nisi iii illaec ecines ut G. Quanui Deo it in m-

ane onclusionem dis iste obans, proponat Deu

κChrim in quo pictiitulo Diuinierit1s hab1upergratiam, at is Et hunc tertium modum Magister ,eoc mod ei tineat ad citrum liberimi filiciaria φ . Postea Maolue praedicta amim M per auctorixat libait postmogum quod quomuis Deus ut in rebus Omni- non tamen credendum est isti utri uouis, o posse

109쪽

circunscriptabile, imitabile Deo non eonuenit Et

situm , repetens sit perius ducta, ut addat alia.

, ιν

110쪽

A m haec rei elusio. Deus mentia approba Nonas, k 'T iis Liani uiti bonorum. Ovan quidem

itur illi d ex quo sequitur . -- esset raus tetrii, quod stire non potes Lit Ma-giher, quod res scitet Deo, nullatenus sunt causia inent vel preses reis Dei,nisi forte Gusatine qua non diu et amitarcili sistet sunt sanctorum auctoritates, ciuibus opposita dici vi , videlicet quod res non sunt: - aTε-0jentie Dei, nisi causas nequa notia sit clusi,us non' in tur praescientia. Eteonsequenterpon 3tolem distanc lo-i qm scientia Dei,quq est,quod latentia ora, vel cran Dei potest accipi dupliciter Ves pro simplici notitia .m sic DR)lius rei promi es ius , his sorte causa sit CD Non enit Deu quedu1α eoiit pecca eici hos, p 2 sti num petraturii in via potest accipi pro noritia a Π M, qneplacito. Et se aec ciscientia Desiinctusa verum Exh s PMVis tutio dami mentum.C. de malo. Nam PQ S, Vm'0scit malum id scienti simρlicis ne raciae Fume U