De explicatione litterae magistri Petri Lombardi (Paolo Franzoso)

발행: 1606년

분량: 472페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

tς F lini Libri Sententiarum.

pri tritis est mus pater gentiit Deum, qui inon est Deus pater

i. Deum si liuor, qui Deus filius sonis Deus pater. Diciturai in symbolo,alia est per i a Patris, si Fiiij, te alia Spies

iustincti. Et iste Lemus vertis is quia ibi non notatur ahetas

estentiae,ded km persoli M. Alius autem sensius es . De ια pater genuit Deum, qui non est Deus pater i. alium De urn 1 estentia,8 in natura E se iste sensus salsus est, quia ne a denotatur alietas essetitiae , seu naturae , ad quem quidem se, sun sequi r plures esse Deos, quod omittitis est impossibile. Fidiae deseci inda, meliis ci alit. no declaratione autem,ertiar Rr 3,pena tur haec conelusio Tres porsena es c,ruimini in , inum Deum esse tres pet sorias , est quolibet ea-ilio icci firmi sime tera ei dum inae quidem concivisi, proba, tu i e silud'tio dubitato esset ni fide, M au toritatibus Sanectorum lixiitandum , est sirinissime tenendum essedare spersonax esse via uiri Deuna & nun1 Detin est tres per nasi est hujusinodi. igitur tres pertinas esse nuin Deum, vin uni

is messe respersionas, esiaini ibet atholico fit,nisti, ne .enendum. se est vera. Mi si is autetneuidetitiam po-

hi: Magisterita textu, proponiens opinior em quoi a ram dicentiurn quod nomos esidiatiale in Diuinis euiusmodi estilio nomen Deus , potesti dirari de nomine personas iniusmodi est Pater licendo, 'ater est Deus:sion ante e n- versio nomen personale potest praedimii de noti ine esset,ita li dicendo, ous es Pater unde eo liceaeba it isti m. Tres persona, in t vivis Detis. Nogabant autem ista, . Vnus Deli' 1 isse personae rata artio uidem opili totiem reprobat lagister in teretu, diaci , quoci secundum,atholica, sidean tr. que istarum est vel , ita licci, tres per bi sunt nus' Deus, S vivis Deus es tres personae. Et cons adat dictum suu in au 'ritatibus Sanctorum. alia parent inlitrer . Et baec de terrtia Mult. parte liuius dii in

32쪽

ter genuit diuinam essentiam, vel ipsa filium Dan essentia genuerit et sentiam,vel ipsa nec genuit, nec genita est.

Pon haec quaeritur,otrum concedendum sit, quod P. ter genuit 1 viretana essentiam , vel quod i Lesse iis credituit litium, detesieuti genuit essentiam,au mutuo uougeauit, nec genita est Mattia esseti tria, o c.

olino ectitur haec quinta diuitinio cum superiori, tiuncti modum. Cun .n Magister Senti in taperio ri titinctione ostenderit, i ii diuitiis sit ueneratio: aic eon tiuonter in uisit, an essentia sit terminus genera. timus . Ditii litur prς t:s dist. in tres parte principales Iaquarum prinia Magistestost dit, diuinam et lentia nullo vis posse mi manum siuatio nis lusecurici vero deteris .is, filum, 'piritu incinctu re iter est produc os In remas me et negaviluitv m Diu in ciuetitiam iterat e via

33쪽

is Primi Libri sententinox.

getnerare, vel estes iuram pudeatholicum firmissime etinuandum δε per consequens Diuina flentiam misi se nerrat teque genit 2. Maior huius rarionisi aret Minorematitem probans Magister in textu quaerit.Vtrum nitius nodi propolitiones sint concedendi Pater gerivii Diuinam es septim Diis in elletitia genuit ilium.Diuina essentiationes generaris,1iec genita. Et respondeias inquit, Ua od Diuin et E sit raro iis genita,nec generat. Quod probat tribus xation 1bia qua tuni prim est alis Onntne quod generλtuerelativi, dicitur igitur si emetitia Dinitia generatur, relati' dieitur quod est salsum,quia tine non signifieares so- Iuto subtialitiam Secunda ratio est talis. Pater est Diuina eoiantia, si igitii Pace genuit Diuinam uisentiam ille genuit seipsum quod si falliter est talltim, di imposis bile. rtia tio est talis pater per Diumam estentiam habet esses sigitur Pater genuit Diuinam essentiam tune pater liabet este ab illo me quod genuit. Quod in salsum, quia generatum a generante h. 2ber esse, gem si in ratio a genito Addit et

Magister. quod sit uti irinodo probat Aug. quod scilicet, Pa ter non est it iens Lapietitia genita, ius ratio est, quia iii ver esset sapiens per i lim sapientiari, quam genu ii, sequi retur, im ὀ ef in idem sit ei sapere, Messe trabei et eii per illud,&ab illo quod renuit, quod similiteresti impossibile,

R In .srti mam coli adictionem implicW.Et haec de rima pat-te Utili rint. Pro declaratione vero secinidae panetis poni inti, Remia riusio. danquan illus , Spiti tuisanctus, inoli sint aliud quam ipta Diuitia essentia, tamen nabo produo sun realiter. Quamquidem coiiclusionem Mazii erit stiga obiici-ndo contra hoe quod dictu' est, scilicet, 'υδῆ P re non genuit Dii inimi stetitiam N a m dicit paternui i lxid Iuod ipse eit sed IIudqtio ipse es, est Diu se Oise I ia: igitur pater genuit Distitiana ostenciam. Et bes o h den ait, quod illa propolitici Quae dieit: 'ater penuit illοψ quod ipse est: sic de bee intelligus. parergen i filium est Musdem mi uire,ves essentie eum ipso. Tandem osten ς quia 'non est colice desidunt, uoci essentis senuit filium,ς quod linqueretur idem generasses plum. Magister

34쪽

dentur praedictis obviare, dicens, quod essentia filii sit de OPsentia .atris. Hae auctoritates suait sic ex ptinendae, seu inteli ci de Filius qui est estentia, est de patre quis essent ia, 3 ii de aliis. Et hee de secti, da 1 arte suincianr Pr deela ratione auteni ter te Darris, pollitur se conclusio . Filius, 3: spiricti stan ditis titii produ ti,tion tarnen de nihilo Jod de ali quo, linet nos de aliqii materialiter . ita in conclusonem 14b tm,gister X ponendo auctoritates dicentes, pari trisu, de sita iubitanti fili utri genua se.Et dicit, quod lautia modi auctoritates,sunt sic exponende. -r genuit siliun de sua sint, stantia, Milon de nihilo euin xenuit, sed en uir in lem, qui est eiusdem nature cum ipso uuam expositi nem Magi lir conii ranat per multa , auctoritates , lx parent in littera Etheedere etia, Sc illi parte liuius dillitidionis diacta sint Latii,

VTRVM PATER VOLUNTA

te genuit Filium, an necessitate, Euan volens , Vel aolens sit Deus.

PrAEterea riso et Virtim 1 ater genuerit Filium 'Muniam an netesitare Debo Grosia Lad M. ita ait Volutitate genuit Pater Fi tu Da, vel neces rare sed ec, uirtute, nee ne orare quia ne cessatas a Deo non e Si prave θει incas sepse i in nous is, oc,

35쪽

C, onnectitur hae distinctio, eum superiori hune in

modum Cilin et irri Magister in praecedenti distin, exione os riderii od essentia di itina rotistit esse eximinus lyeinerationis consequenteir iusic in i, tenti di- inctione eis it agere de potentia generanitis iis iditur psaesens disti fictio in re partes principales. In quarum primi lassi utero si codie quo nodo, at dis cc voluntate, ne necessitate Filiton tenuit in se inda voro laterna, ita , tuo a1rcet naistra, Sc voluntas diuina infidum, non aiMems hoc dictie valemu illi, in natura ei te sint v litru arc. n tertia autem, multiari parte declarat, IMOnacidon Cissipavitico I xnu tabilitatis in volui tas eo ira rubrare ad dilatis ad natu tritus,ti mona ira o curraint. Pro declaratiorie piis r iiij x partis, sto nitirrhae e conelus1 . Non est callislicui nitenda stupui trem geri Diste filiit nee strate Osente, aut voli in te prxcedente, Quae quid et in coiictu ui ijronatu ii Illud quo c5eξiis se hii hir D 'sin aur esse ni serum, aist nutabit si 1iii in Dei nota ess naturalem Illium non es catlatiliae sen-riendum sed De patrenag Liuisse filii ne cossitate eo sen ter u Voluntate Praecedellae, est huiusti, di is ituri; es t ea tholice sentiendiim Dei ura palsc genuisse filium necessitate eciget ebaut volui cate praeceuiense,' d erat probanduim. Maiores csera Minorem ac ponit Magister in exitu, re spolidendo adris aestio ite in istana. Vtrum parci genus fili si ex teceis taee,aut voluntate. Magister riidendo dicit,l nucntcciiiIase,ille, Iluntate.Necessitate tu,n,quia si ii genuit, P in Is inclit etiam inori generare, tune Lequereri P ic eessi a coaetionis, si ea et in Deutia, quod non est dice ad i, cum ipse sitiunt ii liber nec voluntate, antecederare, ne mpc. quod prius voluerit illita in genetare, Gripis ingCnui

quia si staret in Hus libera citelli e , seu erat et i ve lex α' i se nollet, tunc caderet mutabilitas in Dea,

saod cit inconvcniens. Quae omnia clara sunt i in littera au

36쪽

Uiratione vero secundae partis,ponitur haec ne uti ci. Ex diuiolae uit irae di voluntatis identitare, argui sion potest si si alatura,esse strum, innitate. Quam cius dein coarclusionem iam ister probat, littera Issi uendo argumetitum haeretici rium quo, bciunt ii ista nanter a cilcentes. In ciuinis natu-x id dolunt a sum cistam si igitur pater genuit hilum natura Het etii quoi menti ita uni voluntate . Ad quod 11-riste respondenuo, dicit, citiod natura desve uritas , indiui nis stini idein pu se distinet untur tarneri ratione sunt idoabs tu te, dii linsui neu mi ormi I der cui u rata , est, ciuia ali

D, d iter consequens non est inconvelliens filium Esse fili Di natura, non lilium voluntate. Et confirmat hoc a sit nisi dicendo , quod voluntas Dei, et seleo ia eius t unt ident, Se disserurit: idern per se, si gerunt vero ratio ne ves conn ea tione Scirentia eniin connotat aliquid incina do, ni Ἀ6cOm citae v. uncas, Lec retra: clini a ratione sciom is su ad ει ut riit , eos ire, cognosco rem alti noncm tamen ratione voluntatis suae conuem sibi velle, approbare malum. hre fessicunda parte luam Hant pro declarati orae aute merii partis, ponitur haec constit o solit necessit incom-- mihi:ibili latis voltin diis comm lacabilitatis concurris ne

ad aeternas filii Dei gester o aem. Quae quidem eo lu-s,oli probatiir. Illa, sine quibus impossibile ei Deum e se cum necessario concurrunt ad aeternam fili generatiotaemr: est nee stitas i a costis utut it,ilitari . via antas eo , mimica tollitatis sunt huiusmodi isti ut sol ni necessitas incommutabi 1eatiri e vestritas communicabilitatis ad

: ii textu sententia later,

s inelionii dicta suis itis .

37쪽

Phimi Libri sententiaram.

HIC QVAERITUR AN P,

ter potuerit, vel voluerit gignere filium.

Conne 'itur haec septima distin mo et stipes lori,

hunc in modum. Cum enim H Cister superius ostenderit,qualiter paternuit si iiiiii alio ad vir urem, seu potentiam intellectualein lii consequeliter tra cta de potentia su vie iterare si naturali, Diuid turhaec di si lactio intres partes In quartan priss a Magister deteriTii mat, an nute tia generandi sit in f lio. In seeutida vero ollendat, u si getaerare, nori sitim pote i iii ipso silio. in tertia illem, dc ultima parteoueri elir,cruaIiter eadem sit, idnita, qua pater potest generase,in qua filius pο est geste rari Pro declaratione igitur prim ei mis p aitur istico Jeliusto P posse,aut velle filis fit, ei rut ire, non est lim

eliciter altuuid, sed ad aliquid. Quam iuidem e mclutione: Magistar proiian, quaerit, an patim potuit ac voIuit stilum te uetare si sic. clicit Magister,erso pater voluis Dpmuis a Iiquid,

38쪽

cili id sod risi potuit, nec volia itii iuri e IopUItet Dpose,&velle Valerate quoci et in conuerate11s.Uel oportet dioere quod sciuasi impotetis. Cui disi cultati respolide in es; esster, dicen .daro etiam quod pater posset generare, M ta si ius actuuetia seqireretur patrem aliquid posse,in ossi in posset isti .s, quia uosse in vel et a res gener 1re non

ea proprie aliquid, sed ad aliquid ergo non posse,in ma

Clim erso posse erierare, nori 1 aliquid in Diuinis. i. ali quid spectans ad essentias Ged potita ad aliquid .Lpertin sud relatione ii, sciliret, ad paternitate nor est inconuem se, quiad Non coi laeniat sito, qtri 'Ita propriet scilicet, patetnitas, non pia L cadulaturi Eche de prima parte AH ciant Pin declaratione ero Ceundae partis, ponitur ista alia conclusio. a filius non 'M it, nee velit generare hoe noli debenuas tibi ad impotentiam sed potius ad conde ionis proprie rates imputar a Arriqiridem eones ala 1 Magi iter pro axauc ora Laeest, mi Austa it dicemis,quod tilius, tui generare, sed non o ortuit ipsum genetare, ein

qu od uncinordinata, luperstua sui siet generatio tam ui

his,si filius, nitus generaret pa tri nepotem. it dicit postea Magister, quia ista verri Aut sunt ii Mutinenda: nam enim Gn potuit,se non oppin tui . i. non conuianiebat promi etatis,u . qua est filius, moη pater,' gemerarer, quia statiunde sim tet proprietae eius Et Iia ita quod licia non guις impotentiam ii patre,quod n6io si te se suus: Naeco intra' nest in potentia in gli quod ni inposis e GI patxr. Et haec de fecunda pariesuniciant. Pro declarati ν- ut in texi Partas,pin iturast conclusio unam, e/n

39쪽

, Primi tib i sententiam .

aliqh a botentia in illo. Et resis madet trito. vina, R enaei bapoteratia, citra pater pote ilicner re,' qua filius potest ge nerari, cum in patre,& filio Dan sit nisi uas; γientia,natura, 8 potentia Vel Ceu 0ondet Magister, suod syoletirsao nerant ii , non alitum dicri n.ituram sed etiam proprietate iri. R sit 'Moigitur in ellectuin ad proprietatem, non est, restria gelidryarda in filic quialte eli alii id post e generare, po so seinerami. Resereri s vero ad naturam id em fiunt. Eth ecla tetria ecillima parte burus distinistronis fatis dicta

s. t.

DE VER 1 TATE E TURO

prietate, dola commutabilitate, ac simplicitate essentiae Dei

Yιue de me irate me proprietate me lacommutabialitate, atque se implieitate Diuitiae naturae siue uia anti siue essentiae agendum G, c. A XPOSITIO. imecti tu ista octava distinctio em superiori,

hunc in inodum.' Cum enim Magister seu perii i--- cnderit quid in mi uis sit de veritate ei erffiitis: nune consequeliter in hac distincti te afuit de arti racdica- et acta n generationis Diuiditit praeseri di stlitiscio intres partes. In quarum prima Llagis crost ebulli versi' CII esst otiar Diuinae Insectili avem eius rure iri muta biv - .iatu.In tertia aut Ostea adit ei iis simplicitate. I ecia io' ne igittirmni partis Goluetur hae iustes in us Deus. Proprie

40쪽

Textus Exificatis as

harena ne alicuius rion actualitatis ad n Xesone, sed so su D use illinaci igitur ps es bis babet ellantio ramo sine sicuius m n actualitazis admi 1on . M patet. Minorem alii probat Magister a n extu per alac, C et essenta verbo dii tuli nomen propriurin habet Ussincia. ti derivatura verbo suinis est Costendit quod est Dei non nouit prae res liniti,nexque futtiruim.i. nec coepit, ite denit,nec desinet esse, uia semper sui est,&erit in aeteritum. Et haec de prinna par testi siciant. Pro declarati e verosechndae putis, ponitur ista alia conclusio solii Dcus habetetersiae perimanentia stabilitate ui sine ulla mutatione. Quae quidem con ciuisio sic probulae. Illud o uoci est ipsum sitim esse, quod impos; ibile est ipsiim mutari ,habet tabilitate aerernae perina entiae fine ulla mutatio ne, sed solus Deu est huius o Misistiti solus Deus habet acte a reona lentiae stabili late

bat Magister in littera dicens esse Dei omitin esse litin iura bile,siis is tripliciter probat primo perhoe quod esse diui num est verisiimuin tuod inta es et si posset imitari. Secti di i per hoc quod in Deo notis uticaeeidentia, per quae nutat, in rebus contia sit. Tettidie comparationem Dei ad

creaturas. dirari omnia creatiar mutatio nat,vel per ocitna,

vel per tempus vel per astelliones a sed neutrum istorum 1 nodorti in cadit in Deo, ut pate perdiu asa salictorum auctoritates inαὶ tu istitur suum esse est bini inino immiaxabi te, quod erat probandu . Et hac desecti a par.suinciant Pis

ccuratione ad tricia partis, ponitur haec coinc cilio Sestas Deris si implicita te ellentiae siridi euiuidi i muli toti ei fati s copolitione. Oxia quide eis elusio fie probacue irunt solii corporsi,vel spiritua, aut inuli licitati fiscunent rarii subiscitur,sed et illud metri quod in eo esse diei lsmplicitate ne cuius uti s riltiplicitati, Gi Oi ne ista

sine

SEARCH

MENU NAVIGATION