De codice Liviano vetustissimo Vindobonensi [microform]

발행: 1876년

분량: 152페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

3 CONTIO NES

3 FORET

443 1

pendia UICTI SIM adesse ratus expletis compendiis ficticiis conflavit UICTIS SIMUS, CL 16 9 10 XLI, 24, 11 ubi eompendiosam archetypi scripturam SIM TATES in Sin 'ΤΑΤΕS pari modo explevit SIMUS lΤΑΤΕS CL cod. iv. Veron refer. l. e. p. 93 XL q. XXII s. 5 3- lib. IIII, 25, 1 CO ΤΕΝΤΙΟΝΙΒ - ΟΝΤΙΟΝΙΒ , quo errore eius quoque codicis librario compendium CONT '' IO notum suisse confirmatur. Ex eodem compendii tenere explicatur mendum codicis Veronensis rescripti postea correctum L c. p. 124y XCII q. XXVIIII f. lib. V, 28,SS REDIRET litterula R posterior lineola perfossa est quod in archetypo invenerat librarius REDΕΤ et RED E et RED 'ΕΤ legi potuisse errore commisso atque correcto testatus est. CL Gai inst. p. 52 L 3 Ε - Ε.' es cod. veri L e. p. 61, XXVIIII q. XVII f. 2 3 III, 51, 1 LEGIS, LEG IS. eL CONCITA, CONCΙΤΑ Α in cod. Veron. l. c. p. 5s, XXVII q. XVIII f. 5 12 III, 44, 8. Cf. apud Ribbeckium l. e. p. 262 exemplum depromptum ex F: CING - CING Ε Aen. IX, 160; porro ad idem compendium scripturae referendus est error codicis Liv. Veron rescripti L e. p. 68 XXXVI q. XX s. 'L lib. ΙΙΙ, 63, 3 LAUDE RE, quem ortum esse ex compendio LAUD E sero manifestum est.' Si putaverim eonlatis aliquis compendiis scriptum fuisse in archetypo librarium vero, cum de ITALI non cogitaret, scripturam mutasse in vocem tritissimam ITA.5

82쪽

68 CERUIBUS

6TER RUM

9NOBIS in OBRIS 3365 26;

151 FAS

CL Gai inst. l. e. p. 170 11 - 12 DATUM - Η 'DATUM Cum in codice pro liberet orbem terrariam legatur: LIBERARTOR-BEMTER RUM, iusto squitur scripturam ΤΕRlRUM archetypi compendium esse a librario accurate descriptum, non vero mendum ortum incuria transeuntis ad exarandam proximam lineam. Nam ex mendo LIBERAR recte eoncludemus littoras A in oes TERRUM omissas adpictas fuisse in margins et a librario verbo LIBERE inepte insertas, ita ut scribera incipers LIBERARΚΤ verum antequam perscriberet eam Vocem mutata sententia praeserendam esse ratus formam LIBERA litteram expunxit. - Α fortasse littera Tvocis LIBERET initio neglecta sum ut in compendium LIBER litteris A in margins adscriptis explendum LIBER E incideret permovit γ Cc ramplum similis compendii apud Ribb. L e. p. 262 F MIRABE- MIRABRE Aen. VIII, 1. ' Cum ompendia reliqua vel duas litteras i. o. alteram vocalem, alteram consouam vel duas consonas vel tres i. e. primam Vocalem, quam duae secuntur consonae Velut eu enn ent, e , e . . . comprehendant, librarium, quem compendium subesse lugeret, alteram litteram B neglexisse credere malim quam omissas fuissa 1itteras vel SUR vel RSV.

83쪽

84 27;

100 26-27;

' Si vox haec plerumque scribitur. 6.

84쪽

26. ITRIUM

9 In hae lacuna librarii incuriam quisque facile perspiciet.' Vera huius compendii exempla suppeditat eodex Vergilianus P NUMIS . NUM IS Asn. Ι 846 CONCURRITUR, CONCURR I Aen. VII, 224; cf. Ribb. l. c. p. 263. Integrum enuntiatum istes tantae eam rem laetitiae patriisus esse librarius in vocibus ΑΕΕΑΜREMi non compendium, sed corruptelam subesse ratus priorem mutavit in C, id quod persaeps secit, atque ita natum est codicis quod hodie legitur mendum ACEAM M.' Plurima adsunt indicia, quibus verisimile si archetypi litteras I, L. a lineola recta si non multum discrepasas, porro litteras Me N duarum li), litteram M trium lineolarum illi speciem praebuisse. Ita enim ut statuamus his mendis cogimur 4U13 XLII. 26.9)LACTARI-IACΤΑRI; 72 26 XLII, 61, 23

explicando versamur, et qui proxime sequitur GLADIIS), enatus est dubia enim ista litterulae V forma, ut duas litteras I legeret, permotus compendiis scripturas COMITRUS, CLAD US neglectis nihil supplendum esse censebat, cumvores integras COMIΤIIS, GLADII legero sibi viderstur. - Quod ad insum compendium adtinet, conserendum est simile exemplum, quod Ribbeckius i. c. p. 262 adfert ex R CULMINUS, CULMINRVS Aen. Im 462.

85쪽

6EST

5 EST

3DICIT

1OPTATO

Εx quibus 121 exemplis cum 28, vel potius 16 tantum, si quis id malit incuria librarii ad proximum versum trans0untis explicari possint, reliqua utp0te multo plura non 80lum usum e0mpendioruma hetypo vindicant talem, qu duae vel tres litterae omitterentur,vsruda etiam illa exempla, quas duarum linearum c0nfinia occupant, simili modo explicanda esse Ir0babile aeddunt nam quis

86쪽

librarium neglegentem toties eodem modo, ut binas litterulas omittorsi, ruberrasse tredet p 'π' 'n' Quae sententia confirmatur eo, quod librarius Ἀ--

'in ' numquam, tum iam coepisset Drmam exarare scriptam ' ζά. h per compendium, deletis littμris praepropere scriptis vocem plene exseripsit, velut

2BARTARNARUM

11 GERERUENTUR

100CCURSUMRUM

10 CRIMINANTUIBUS

t 4,9

CL simile compendium in cod. iv. Veron rescripti l. o. p. 4 LXII q. XXII f. ' l. 17 lib. IIII, 25, 14 1NCLINATUM INCLINATU M. y Cf. exemplum a Ribbeckio l. c. p. 263 ex cod. Vaticano A adlatum: ΡΕΝΤ, Ρ ΑΕN Aen. VI, 167. Qui librario voces dictabat, de qua re infra agetur, cum pronuntiaret LEGΑΤΙ - S laetum est, ut is non de syllaba S, sed de litterulara voci LEGΑΤ adpingenda cogitaret; verum detecto utriusque errore compendium

recte expletum St.

87쪽

9UEIDETUR

Librarius ex ompendio PILIUS vocem ULUS sibi finxisse videtur; cf. p. 6 not. Syllabas I et D saepissimo inter se mutari non est quod memoremus.

Exaraturus fuerat MINIS pro MINI, sed conspectis fortasse in margine adseriptis litteris O errorem correxit non deleta tamen priore N. ' Librarius compendium primo non vidit, visum vero inepte explevit. Ex hoc compendio ceteri in eo nomina commissi errores ΡΕΝΤΑUCUS, PARTAUCUS explicantur.' Ε hoo exemplo Iare adparet iam in apographo, unde codex descriptus est, exstitisse compendium depravatum LACERES, quod librarius, qui orationis conexum non perspiceret, aliter explere non potuit quam seribendo LACER ES; verum non minus manifestum videtur ex vetustioris exemplaris ompendio e rorem esse sperandum, eum nisi ex compendio LACERIS, LACER US eorrup- istae LACERES origo non perspiciatur.

88쪽

161 11;

5 CONSULUATU

9ROMORUM

6SA CRIFIC1ΑΠΙ

Quae exempla ita comparata sunt, ut littera per err0rem exarata post duarum vel trium litterarum intervallum redeat atque simile prorsus scripturae compendium, quod remotis litteris istis minoribus nanciscimur, in archetypo fuisse adhibitum fere necessario inde sequatUr. Eadsim om Porro insunt in codice vestigia, ex quibus concludamus probantur portet, in Vographo illo, quo usus est qui codicem in- supra voces d0b0nensem c0nsecit, syllaba in archetypo omissas certe quibusdam locis adscripta fuisse vel in margine vel supra ipsas Voces per compendium Scriptas. Nam praeter tria manifesta eius si exempla LERANT L m. 11 XLI, 19,

ciuntur supra v0ces mutilas adpictae, deguntur in codicque alieno menda n0nnulla, quae nisi hac rati0ne explicaveris incuria

libram syllabas transp0nentis orta vix cum aliqua probabilitate poteris demonstrare. Cuius generis exscripsi haec:

89쪽

58 1758 2073 977 162251745. 645. 761. 4

99 8 101 10 103 5107 5

Quis iam contendere audebit eas voces a librario temere ess depravatas Quodsi vero ex singulis vocibus binas litteras separatas easque adscriptas fuisse in margine statuimus, Velut

prasfixit librarius verbo seductus extrema littera vocis proxime praecedentis UINCIBILI. Per compendium scriptum fuisse in archetypo hanc vocem aliis quoque erroribus testatus est librarius es. 88 8 XLIII, , )

90쪽

iam adparet, depravatas hodie esse eas voces ignorantia librarii, qui alieno loco syllabas istas adscriptas vocibus inseruit ). Cuius sententia probabilitas inde quoque augetur, quod itfrum de binis plerumquo litteris ab archetypi librario omissis agitur. compondi, Exstant praeterea codicis permultis locis voces scrip

libe,rio dae, quae orlati0nI 0nexu prorsus repugnandi quasque '', hir gonuinarum locum sola librariorum rismeritate obtinuisse nisi temere statui nequit Adseram ad probandam quam pr0posui sententiam plurima quamquam n0 omni exempla:

Utrum vero odieis Vindobonensis librario ea menda debeantur an inventa iam ab illo atque descripta maiore eum fide quam ingenii acumine sint, nunc diiudicare non ausim. Bis in hae voce erravit librarius pro D syllaba supplevit BU, quam, ubi lacuna nulla aderat, inseruit, ut vocem integram nancisceretur idem factum si in aliis quoque voeibus velut in ADHOR

SEARCH

MENU NAVIGATION