장음표시 사용
111쪽
lit titulum huic capiti praes gens hujusmodi Attali, Eumenis sis, itemque Demetrii, Demetrii filii, in Urbemaciet entus. Habuit quidem Demetrius, Syriae rex, alium, qui ei post interfectum Balai Alexandrum etiam in regnum successit, meator cognominatus sed is hoc temopore, Undecimo anno, EX UO Roma profugerat juvenis Demetrius regnumque Syri de primum occupaverat, non ea fuit aetate, ut Romam legatus mitti posset, multum adhue a pubertate tunc aberat. Cons. Iustin. XXXV. a. Ibid. τυχών Erptac voeoχ c, ω πῶζ, modico Fctratu, ut puer, xcvlvs At non minuendae rei inservit vocab. μέτριcc, sed idem valet ac Saeboc, fisciens, idoneus, con-Lfrireris, cou critu neus, Probiabilis ; de qua notione dictumes ad i. 3, 2. Verte igitur fati Pro Elate adolescentulus adhuc erat excpylus. Probabili et te jam suisse opus est, qui copiis auxiliaribus praefuerat, Attalo a patroin ab Ariarathe missiS. c. IO, I. Vers. f. pακλQev κεχρονιxω ἐν P φ id Vers. s.
nssi quod Ox ίνου perperam scribitur probae spoic. Vers. I. τεθεpαπευμένοι y pακλtali et o Tmα -- Vers. ra. Quum eice tu pακλ. ovete st ex Vrsini ingenio vulgo ederetur, haec monuit REIsicivm , διae deest codici Vrsini. Quare legendum est τεθεpαπευμένοι τῶ NpαrcλQδουσον. αἰζ. - - Facile patimur sed saepius vidimus, ota in fine vocum extrema vocali subjiciendum per librariorum errorem in literam et fuisse mutatum quare satis esse putavimus, si h ourdae corrigeremus. Vers. II. λίYου ἐποίησαντο. - si Non ideo, quae Versio a.
sit sat gravis causa, cur existimetur hic aliquid deesse. Fac a enim
112쪽
IO ADNOTATIONE AD POL v R. xxx III. 6x his , enim, an illo decreto declaratum esse argumentum oratationis ab Alexandro ad senatum Rom. habitae, necesse tamen nil erat Polybio, ut idem . l. recitaret, cum facile possit a lectore quoque e superiori narratione suppleri at- qii intelligi. Et ex ipsis insequentibus quoque nempe EX verbis vers. 3. ἐπι τ ν πατρωαν χ νια satis de ea re constat. - REIS RIVS. Vers. q. Vers. Id. - Omnino aliquid deest post verba bra*ανων ν ων. - RSINVS , Hoσου -υναro videtur deesto REIS RIVS. vers 1 . Vres. s. ἐ ενετ recepimus ex Bav. ἐν εxo edd.Ibid. πεp την παρασκευήν. Ap correXit Vrsin. , , ae
113쪽
Dolybius noster lib. III et sq. diserte professus est, se de Argumen. scriptioni terrarum orbis, rerumque expositioni in x M quavis regione sive terra sive mari maxime memorabilium, separatum in Historia sua locum destinasse, quo, quae est sint ejus generis, una continua serie complecti, oculis subjicere lectorum constituisset ne mediae rerum gestarum narrationi quavis occasione res ejus generis miscendo, filum historiae saepius abrumpere cogeretur. Cum qua scriptoris ipsius professione consentit id, quod Strabo ei verbis docet, quae cap. i. in Reliquiis hujus Libri posuimus. Istud vero consilium Libro quarto , tricesimo maxime exsecutum est Scriptorem nostrum, probabiles mihi fecerunt quatuor Fragmenta , partim ab Athenaeo, partim a Bygantino Stephano ex hoc Polybii libro XXXIV. nominatim citata, quae cuncta hoc inter se commune habent, ut de rebus ad id genus pertinentibus in eis agatur. Vide XXXIV. 8, 1 seq. .eod. cap. 8. Vers. seqq. tum cap. IO, - ., c. I q. Videtur autem istam disputationem hoc maxime loco, absoluta principali operis sui parte, de qua cons Adnot. nostras, Tom. V. p. IO R. ea occasione suscepisse Polybius, cum historia belli gravis ac diuturni, varia fortuna in variis Hispaniae partibus anno ab V. C. 6o .seqq. gesti, de quo vide III S, i.
114쪽
io ADNOTATIONE X, XXXV. I seqq. maxime vero Appian. Hispan. cap. seqq. tum admonuisset eum illius promissi, quod lectoribus suis simillima occasione fecerat, ubi de Hispania agebatur, quae suo situ prima est regio Orbis terrarum veteribus cogniti. Ea igitur ratione permotus, reliqua omnia Gemrophica Pobbi Fr menta, in quibus ortus Liber, e quo essent decerpta, non erat uoimnatim citatus, in Reliquiis hujus Libri XXXIV complexi sumus. Cui rationi consentaneum est, quod in Excerptis Valesiani Eclogae illi, quae extrema Ps eheum, qripe libiUXXXI Polybi decerptae lunt, quam in Reliquiis inri XXXIII. cap. ia posuimus, proXime subjectum fuerit in codiceansio in inutum aliud haginientum, quod cum illa Heloga minime conjunctum esse satis adparet, sed haud dubie decerptum est ex libro eo, quo de Geo grapicis rebus ex professi disputaverat Polybius, quemadmodum intelligitur ex eis verbis, quae e Polybio Strabo retulit lib. II. p. t Od quae exhibemus in Reliquiis libri XXXIV. c. S, O. Ollogimus autem hoc loco nonnisi ea geographica fragmenta, quae graece exstabant, a graeco aliquo scriptore, a Strabone maxime, Athenaeo, e Polybio prolat i Quae de eodem argumento ex eodem Pol bio Plinius plissim suo sermone latine protulit, ea in Spicilegio
Reliquiarum libri XXXIV Polybii, Tom. V. hujus editioniS, a Lleqq. collecta dedimus. Nusdem nostri Polybii libellus, quem Geminus laudat in Elementis Astronomiae, cui titulum fuisse sit, IIεp. v περι o IV μερινον οἰκ σεωζ, id est, de Habitatione circa Circulum Aequinollia- Iem, circa Aequalor in videtur ille quidem, ut jam alias monuimuS, TOm. V. p. i. not. f. non nisi pars sui sic Libri litibus XXXIV Historiarum, in quo res ad Geographiam pertinente ex professo tractavit scriptor noster: sed quoniam de eo libello via uti de singulari Polybi scripto loquitur Geminus, nos quoque seorsim de illo diximus in mimoniis Veterum de Scriptis Polybii Tom. V. hubus edit. p. 23 28 ibique, quo ad id arguirri nium petati uent Frugmenta nostri Scriptoris, collecta exhibuimus. Iam
115쪽
Iam vero in Adnotationibus ad ea, quae nunc hoc Libro T
complexi sumus, breves admodum parcique erimuS, ad vin. Casauboni nostri Commentarios in Strabonem Athenaeumque, qui nobis conservarunt haec Fragmenta, remittentes studiosum lectorem, neque futuris etiam eorumdem Scriptorum Editoribus ullam partem laudis temere praerepturi Ceterum in latina versione subinde ubi vel sententiae ratio vel perspicuitas id requirere videbatur, discedere a Casauboni interpretatione non dubitavimus.
Vers. s. To etae A γλον. Conf. cap. II, IO Vers. s. Vers. Id. ἐπQόαν ἐμπεσωσι. - ἐκπέσωσι. esserantur vers. q. suo quasi septo, in quo turi vagantur, in auferantur a torrente maris in loca importuosam in stationes malefidas, in aestus undarum intolerabiles. REIS RIVS.
Vers. I. De Sphicle enatione vide Append. Adnota Vers. I. tion ad hujus libri Reliquias. Versa. δυο. - Imo Ve-r δυσί. Redit enim ad ti*opμουσιν, subsessoribus. REIs-nivs Nisi absolute dici potest Eoo , pro άν ἀυο. Vers. s. itisne Post Σκυλλα ω, pro majori puncto, minorem pone distinctionem: cohaerent enim sequentia verba καὶ ἐκ των, cum praecedemibus patre M των τοιούτων. Vers. II. ίστορίκον αμαρτ μα. - Deceptum a suis auctoribus poetam, salsa pro veris, quae opinaretur tradidisie.
Vers. r. μεταβολα metio dees ZAν. - , Mutata esse vere r. rerum uocoram rationes, , hominum mores, tanto interjecto tempore. RRI sic Ius Ibid. α νοιαν - ἐκ- scitiam, sive poetae, sive legentium, reprehendentium in eo ea, quae, quamquam ipsi, rerum ignari, salsa putant, reapse tamen vera sunt Vers. 3. ἐν άpvειαν. Sic
116쪽
CoimVentario. Et persaepe quidem permutari inter ista vocabula a librariis, cum alius passim monuimus, tum statim ad I. I, et sed hoc tamen loco nescinius an temere auctori suum eripuerimus , O reddendum ei sit u Ep-φειαν, Fcaciam, id est, amplificationem , exornati Hem, lita Im narrationi addat, tabem ad tritimnia ingat, , ipsam eluti actionem oculis egentium subjiciat.
Cons. notata ad XV. 36, 2. adde XUI. 23, 3. Vers. s.
στ ματι - ἐπι maluerat eis kius. At xi praepositio, ea notione quae hic locum habet, cum genitivo casu, non Cuin dativo, solet construi.
vers. a. Vers. a. oσον ἐμβατίν. Hanc emendationem, eamque quam Vers id adoptavinius, proposuerat vir doctissimus, cujus praematurum obitum etiamnunc Graecae lugent Mu- . sae, THOMAS TYRwHiTT, in brevi libello Londini i 8gimpresso, cui titulus Conjectaro in Strabonem quo e libello sperandum es multum pi stini nitoris accessurum Strabonis operi in nova Editione, quam jamdi ii X OXoniensi ossicina exspectamus. - , Restituenda est, Credo,(sic ad h. l. TvRwHiTTu monuit vox una, Ude intercidit ut plenum leti tentiae membrum sit, o σον ἐμβατον , quantum pertitum s t. svers. 3, Vers. g. κατ αύτον, tit quifm ait ille Ceterum de hac Pytheo narratione vide quo tam docte, quam acute, disputavit Hormatinus nolle in Appendice Adnotat ad
hujus libri XX l reliquias. hid. πλεύμονι θαλαττίω
teres vocant, Aristoteles in Hist. Anim. V. s. Plin. IX. T, TI. XXXII. O, 3. aliique, animal marinum est ex eo genere, quae Medusae a recentioribus naturalis Histo. riae scriptoribus vota tire de quo genere ex profesta egit doctus italus Si veri, Macri, Lumove obserueaetioni interno la
117쪽
Vers. s. et M E et S. Euem erum intelligendum di Veis. s. scimus ex vers. seq. Fuis autem Euem erum historiarum scriptorem, Mosenium, rit . Messena Siciliae oriundum, Plutarchim Laetim ii auctoritate docuit ossius de Histor GraeC. lib. I. C. O. p. m. TO. quorum pstimoniis hoc Polybii, Strabonis testimonium poterat adjici. Ibid. et u Iavχ αν. Pancham, Arabiae Felicis pars, aut in .sula ei adjecta de qua multa mirabarraverat Euemerus. Vides Cellar Orb. Ant. lib. lli. c. g. , quos ille citat, Strabon. lib. VII. p. ass. Euseb. de Praepar Evang.
verbum contraxit Stri ibo Erutosthenis de Eumero judicium, quod paulo linibus verbis Polybius ipse, e quo haec citat Strabo retulerat. Vide Reliquius lib. XXXIII. II, IO. Vix enim dubitari potest, breve istud Fragmentum, quod in sile sanis superest Eclogis, uerperam cum praecedenti Ecloga conjungebatur in codice Petre- sciano, decerptum est e ex eodem Polybi loco, quom hic ob oculos Strabo habuerat. Debebat igitur illud fragmpntum hoc potius loco a nobis reponi, quam in Fragmentis ex libro XXXIII decerptis referri. eri. q. λαθόo MLατικ α καλῶν ἀπoeae etcic. Ad Vers. I . vulgatam lebitionem, o λα δονατίκα καλῶν ἀπο*ασtae,
haee, tam docte, quam acute, mons it TriwHITTUS,
loco paulo ante laudato: b Casau bono vox gλae suspecta est merito Pro 6λα δογματικὴ scribeiadum est, opinor, λαoeo Yματι καe, ex vitiione missi Phras hae, utcunque insolenti, usum fuisse Polybium, qui dein cum de Eratosthene loqueretur, patet ex alio loco Strabonis lib. VII. p. q88. p. gi T. clit Caia Ub. Totavrata ut o
απε Ηολύβιού - . Vbi mali in stoco ματικα. - - Pro vulgato in Strabonis editionibus apaeircv aera, quod
118쪽
vh t. i. aps e TyrWhittus tenuit, non dubitavimus nos quid c τα -
ακρουσματα scribere, id est, errores, errata, sive frau- p malis; a verbo rapae: cpουεdetu, decisi, quo usum Polybium paulo ante vidimus, C. S, 2 icemque XXIV. 3, 3. Verbum,apaxocta longe aliud significat, de quo alias diximus. Quod si in posterior Strabonis loco servatum cupias adverbium stoli Axτικaec statuendum erit infercidisse participium aliquod, veluti λε ίμενα, aut iubam sententiam aliud.
vers. 3. Vers. 3. βεβ κυL. Corrige in latina versione in flenti, pro eo quod per errorem scriptum est in flendi Vers. 6.
num vel Tuscum more, idem quod Di frum , inter Siciliam Italiamque ab una parte, dardiis iam Corsicamque ab ab tera. Id quidem satis notum. Sed Sardotiis mare paulo latiori notione nunc dictum videtur, quam X Era colthene Plinius exposuit III S, IO. Erat lienes inter osium oceanio Sardiniam quidquid es, Sardoum mare appellatroinde ad Siciliam Tyrrheumm. vers. T. Vers. q. pcαλή*θω ' ἐπ τουτοι &e Casaubonus radjiciantur die asiarerialia, prostitiditas nus apud Nar. honεm c. Quae interpretatio sicut scriptura repugnat, quam in graeco contextu ipse tonuit interpres, sic sententiae auctoris prorsus e diametro sidversatae. Hoc dicit Polybius Qui recta via a retoriae ut ad Herculeum laetum navigant, ii a sinistra Asticam habent, a dextra amplissimum sinum, cujus intimus recessus ad Narbonem est. Ita fit ad dextram veluti triangulum, cujus bas sit linea recta, quae a freto Siculo ad Herculeum excurrit verteX, angulus obtusus ad Narbonem reliquorum duorum laterum, alterum, via oram legens udreto Siculo usque Narbonem, stadiorum amplius II ZOO alterum latus, vi s cundum oram a Narbone ad Fretum Herculeum stadiorum paulo ruinus Soco. Ab illo vellice ad Narbonem linea
119쪽
linea perpendicularis in basin demtissa, in ad Africae usque vestoram prodireta, habet longia udinem stadiorum Deiliis 3 O sciatis, pars ea ii tace, AEus es a Lertice usque ad hasin pro illi trianguli, coseitsctilis 2C . Vers. . aqλον υν, q*l, it etv παιδικq μετprum Eaec Vers. t.
eodem nostro scriptore IX. 2I, A. Emperia ceto παί-
όικο μαθήμασι παpae: ίμενα ημD Z; et c Eae Erptae, id est, v aria Geometris praecepta, quo petieris in scholis traduntur. Scilicet, ad bivendum illud problema, de quo hic agitur, nil opus est rationi bus illis paulo abiti usioribus, quas Trigonometria docet; sed ex primis Geometris elementiS, quta elytieri uola uiat, confici re pora est. Sit triangulum obtus ungulum ab c. Sub angulus obtusus in vertice ad Narbonem situ, fretum Siculum; a fretum Herculeum. Nota est mensura lineae a b Io Iad .mensura lineae laam. Quaeritur mensura lineae o c. Demittatur ex ertice b in basinata linea perpendicularis hi, cujus utensura pariter nota est. OGO.Oi utitur duo triangula, In quorum Utroque cum nota sint duo latera facili ratione, per nudam adplicationem theorematis Pythagorici cognoscitur mensura duorum reliquorum laterurn, c. Atqui longitudo , - - sc est ipsi mensura lineae ara, tam quaerebatur. At vero, quod proXime sequentibus verbis legitur,. r. σύμπασα παλία ceto Propθμού ἐT στ λχ E Yι-
120쪽
a freto Sicillo usque ad fretum Herculeum, quin eritis feresadiis expedit hueam retam gr elagrestatillam huic quidem calculo, si quid videmus, non satis constat ratio. Nam ex praescripta lege invenietur, mi fallimur, uineas aera i 8 ff. Est autem sumni b c id est, mori II IOOb T ISIGO; UOrum duorum numerorum disserentia est 3S, non SCO. Itaque videndum, error ne in sit in numeris supra positis, an hoc loco non πεντακοσίοto
seripserit Polybius, sed etε ακισχιλίοιο , ut hoc dixerit, iter secundum oram exredere cursum linea recta in Litulum Faulo uir lius (ε γιστα quadringentis sadiis, τετρακοσίοιο σταδίοιο. Quod non nisi quin tartrSfere in latina versio ne scripsimus, vocabulum nonnis non est in graeco, te. letum velimus. Ceterum distimulari non potest, miro modo insane non admodum digno gravitate scriptoris argutatum hic esse Polybium: nam cursus quidem per medium mare a freto Siculo ad Herculeum recta linea confici aut mente saltem cogitari potest; at iter secundum oram, a freto Siculo Narbonem, rinde rursus usque ad Herculeum fretum, multis modis inmirum quantum a linea recta discedit. vers. p. Vers. s. λGoυ λασιοι νωικαιαpχο cITE. sum. masadiorum amplius altero tanto revocor quam ilia jumma, quae es a Dicaarcho posta Si ad 8 6s adjeceris soOO, habebis 2IT6S, viam recte a Peloponneso ad re- tum Herculeum quam viam Dicaearchus supra vers. id dixerat est decem militum stadiorum.